„Er komen nog eens
ongelukken van. Moord
is niet uitgesloten"
Hoveniers dragen zorg voor
200 ha openbaar plantsoen
Interessant
jaarverslag
onderwijs
Bloemendaal
Bollenkwekers uit De
Zilk in opstand tegen
-Pleuntje v. Poelgeest
Katten en honden brengen
grote
grond
aan
schade
gewassen
en
Stadskwekerij Kleverlaan
gemeentelijk centrum van
de Bloemenstad Haarlem
Kleurigste tak van alle
ambtelijke diensten
Doorgestoken
Klachten
Kraamkamer
Vraagbaak
ZATERDAG 18 JULI 1964
PAGINA 3
De dienstgebouwen zijn al even
zeer aangekleed met natuurlijke
ornamenten als de gehele stads-
kwekerij.
Pleuntje van Poelgeest met enkele
van haar katten voor haar (onbe
woonbaar- verklaardewoning.
DE ZILK, 18 juli „Er
komen nog eens ongelukken
van", zegt een vrouw van een
Zilker bollenkweker met tril
lende stem. „Wanneer de po
litie of het gemeentebestuur
niet heel snel ingrijpt, ge
beurt er iets. We hebben
onze mannen nu al weken
lang gesusd en gezegd, dat het
allemaal wel los zal lopen op
den duur. Maar er komt geen
verandering in de situatie. Ik
zie er nog eens een moord
van komen", zegt dezelfde
vrouw, terwijl ze in de rich
ting van de krotwoning
staart, die enkele honderden
meters verder midden in het
bollenland langs de Zilker-
duinweg staat. Daarin woont
nu al enkele jaren een vrouw
in gezelschap van tientallen
honden en katten: Pleuntje
van Poelgeest. Pleuntje is een
omstreden vrouw, wier hob
by het opvangen en ver
zorgen van zieke of verwaar
loosde huisdieren niet door
iedereen gewaardeerd wordt.
In Amsterdam, waar Pleun
tje jarenlang gewoond heeft,
liep het geregeld uit op moei
lijkheden met de buren: ten
slotte wilde geen enkele
huurbaas de vrouw met haar
dieren nog onderdak geven.
Pleuntje had veel hart gekre
gen voor Amsterdam, maar
ze hield nog meer van haar
honden en katten. Ze vertrok
dus. Pleuntje ging het buiten
de stad proberen.
Door bemiddeling van een gees
telijke in Noordwijk aan Zee kon
zij na wekenlang zoeken haar in
trek nemen in een onbewoonbaar
verklaarde woning in de Zilk.
Daar zit zij nu nog. Tot groot on
genoegen van een groot aantal
bollenkwekers, die in de buurt
van de woning hun cultuurgron
den hebben. De honden en katten
richten volgens de kwekers schade
aan, die met geen pen te beschrij
ven is. Het is tot dusverre alleen
nog tot woordenwisselingen geko
men tussen de kwekers en Pleun
tje. Of het daar bij blijft? De
vrouwen van de kwekers denken
er het hunne van. Sommigen vre
zen het ergste.
„Als ik geweten had, dat Pleun
tje met haar dieren ons zoveel
overlast zou aandoen, had ik haar
beslist geen onderdak gegeven",
zegt de heer Van Paridon uit
Noordwijkerhout spijtig. De heer
Van Paridon is de eigenaar van
de onbewoonbaar verklaarde wo
ning en is indertijd ingegaan op
het verzoek van de Noordwijkse
geestelijke om Pleuntje in de wo
ning te laten wonen. „De afspraak
was, dat de vrouw slechts voor
enkele weken met haar dieren in
de woning zou trekken. Ik was al
geruime tijd van plan de wo
ning te laten slopen. Het is onbe
grijpelijk; dat ze er nu nog zit.
Dat heeft ze bereikt, omdat ze
glad van tong is en zelfs de officier
van justitie in Den Haag weet om
ver te praten. Ik ben nu de dupe
geworden van m'n goedgeefsheid.
Al m'n collega's in De Zilk kijken
me erop aan", zegt de heer Van
Paridon.
18 juli De stads-
erÜ aan de Kleverlaan heeft
lp if[a^S,haar poorten wijd open-
llm™ om- zoveel mogelijk Haar-
lon pppS ln de Selegenheid te stel-
maW, i gename wandeling te
maken langs de duizenden bomen
en heesters, bloemen en planten
Veertien dagen lang ook op
zondag mag de bezoeker ge
nieten van alle zomerse kleuren,
die in zo grote verscheidenheid
zijn uitgespreid over het drie
ëneenhalve hectare grote terrein.
De kwekerijen aan de Kleverlaan
berden gesticht in 1910, omdat
de voormalige kwekerijen aan de
polhuizen en aan de Schotersingel
"ij het Buitenhuis te klein waren
8e\vorden. Deze kleurigste tak
de vele gemeentelijke dien-
e 6r> is dus al meer dan een halve
cr,, geworteld in de historische
f 0rid van het „Huis te Kleef".
gHeste restanten van het oude
v °Uw dienen nu als ondergrond
0n°r een prachtige rotstuin. In de
Middellijk6 omgeving bevinden
„j» de dienstgebouwen van
°M> plantsoenen en begraaf-
de7 en" en de kassen. Vanuit
Plaats wordt de Bloemenstad
blo em voorzien van planten en
off?1"?1' komen en heesters. Voor
C1°le ontvangsten en bij jubi
lea wordt regelmatig een beroep
gedaan op de rijkdommen van de
stadskwekerij.
tcS v?,en wcl De Hout> her'
kinderboerderij, gazons en
plantsoenen. De zorg strekt zich ook
hifJt I begraafplaatsen. Bovendien
neert de stadskwekerij de supervisie
over de schoolwerktuinen, waarbij
drieduizend kinderen zijn betrokken.
De tropische kas heeft een stei ke
aantrekkingskracht op vele be
zoekers. Het meisje dat hier aan
het werk is verleent assistentie
rij heeft namelijk een chronisch
als vakantiehülp. De stadskweke-
personeélstekort.
De prachtige rotstuin strekt zich
uit over resten van het voormalige
Huis te Kleef.
al wat schade aangericht door balda
dige jongelui. Vooral de bloembakken
op de bruggen moeten het nogal eens
ontgelden. De strijd tegen de verniel
zucht van de jeugd of van onvolwas
sen ouderen is jammer genoeg nooit
ten einde. Als de bloembakken in de
stad niet regelmatig zouden worden
bijgevuld, dan zouden ze zeker de
helft van de zomer leeg staan. De
dienst van de Hout, plantsoenen en be
graafplaatsen doet dan ook bij herha
ling een beroep op de burgerij om de
bomen en planten te ontzien. Ook hier
is het publiek snel genoeg met verwij
ten aan het adres van de gemeente,
als een of ander plantsoen niet goed
is verzorgd. De Haarlemmers hebben
het echter zelf in handen om de naam
van de Bloemenstad hoog te houden.
Th. K.
BLOEMENDAAL, 16 juli Over het
lager- en kleuteronderwijs in de ge
meente Bloemendaal gedurende het
jaar 1963 is een interessant verslag
verschenen. Vooral onder de rubriek Al
gemene Opmerkingen troffen wij rake
opmerkingen aan. De openbare kleuter
school te Vogelenzang vindt op zijn
minst een vrije zaterdag in de zomer
maanden gewenst. Dit in verband met
de grote absentie op zaterdagmorgen
die varieert van veertig tot zestig pro
cent. De katholieke kleuterschool aan
de Bloemendaalsevveg slaakt de ver
zuchting dat een kleuterschool zonder
speellokaal even onvolmaakt is als een
zeilboot zondr zeil. „Wat jammer dat
er in de gemeente Bloemendaal nog
zulke onvolmaakte scholen worden ge
bouwd."
Verscheidene scholen houden een
pleidooi voor ruimere aandacht voor
het spraakonderwijs en het school
zwemmen. Van de katholieke lagere
school' te Overveen wordt de klacht
vernomen, dat de kinderen teveel en
te lang naar de televisie kijken, waar
door de aandacht op school verslapt.
De christelijke Ulo-school te Bloemen
daal vindt dat de concentratie afneemt
en dat het gevoel voor verantwoordelijk
heid bij de leerlingen er in menig ge
val niet beter op wordt.
Op 1 januari 1964 bedroeg het aantal
leerlingen van de lagere en Ulo-scholen
4.049. Over de bezetting van de klassen
is het rapport vrij optimistisch, hoewel
er nog veel te wensen overblijft. Van
de achttien scholen zijn er nog veertien
met klassen van meer dan dertig leer
lingen en vijf scholen met klassen van
veertig en meer. De gezondheidstoe
stand van leerkrachten en leerlingen
was op twaalf van de zeventien scholen
goed, bij drie vrij gunstig en bij de rest
uitstekend. Op negen scholen wordt met
goed succes en met animo gebruik ge
maakt van de diensten van de school
radio-uitzendingen
De Aerdenhoutse scholen maken
geen gebruik van een sportveld. Bloe
mendaal benut zowel sportveld als
zwembad. Het schoolzwemmen geeft
enige moeilijkheden door de grote af
stand van sommige scholen en het
zwembad. Ofschoon er weinig vacatu
res aan de scholen waren, blijkt toch
dat de woningnood in Bloemendaal nog
steeds een groot struikelblok vormt voor
het aantrekken van geschikte leer
krachten. Het invoeren van de vijfdaag
se schoolweek heeft ook in de gemeente
Bloemendaal zowel voor- als tegenstan
ders. Een duidelijk standpunt is niet te
distilleren.
lopen", zegt de heer Van Paridon. En
kele weken geleden heeft hij in verband
met ruimtegebrek op het land een riet
schelf tegen „zijn" woning gezet. Pleun-
tje is toen erg tekeer gegaan. Zelfs de
politie schakelde zij in. Het gevolg
Is, dat de heer Van Paridon nu waar
schijnlijk een proces verbaal krijgt we
gens ordeverstoring. „Ik neem dat be
slist niet. Tot in de hoogste instanties
zal ik deze kwestie uitvechten", aldus
de huiseigenaar.
Hoe Pleuntje op dit alles reageert?
Ze blijft er nogal kalm over. „Het is
allemaal doorgestoken kaart", vindt ze.
Dat haar dieren schade brengen aan
het land en de gewassen ontkent ze.
Haar honden komen nauwelijks hun
hokken uit. Ook m'n katten houd ik zo
veel mogelijk binnen. „Anders lopen ze
de kans door de bollenkwekers in de
sloot te worden verdronken". Ze wil zo
snel mogelijk weg uit De Zilk. Niet al
leen omdat zij de bevolking tegen zich
schijnt te hebben ingenomen, maar
vooral, omdat er in de woning niet
meer te leven valt. Het huisje staat op
Instorten. Na elke regenbui staan er in
de kamers grote plassen. Haar meubel
tjes verrotten en 's nachts slaapt zij bij
een vriendin. Pleuntje vindt de houding
van de Zilkse bevolking beslist ongemo
tiveerd. Alleen de bakker en de slager
zijn haar vrienden. Dezen geven haar
gratis voedsel voor haar dieren...
Volgens de kwekers valt er nauwe
lijks op het land te werken. De grond
ligt er bezaaid met uitwerpselen. Ook
zouden de dieren schade hebben toege
bracht aan het gewas, onder meer door
verspreiding van bollenziekten. De om
wonenden schijnen ook de nodige last
van de veelal loslopende dieren te heb
ben. Herhaaldelijk zou het zijn voorge
komen, dat de katten het interieur van
de omliggende woningen besmeuren.
Niets zou meer veilig zijn voor de die
ren. Bij de politie zijn klachten binnen
gekomen, dat de honden van Pleuntje
's nachts meermalen huishouden in kip
penhokken. -„Wat moeten we beginnen
met Pleuntje? Was ze maar in Amster
dam gebleven. Dan was het hier rustig
gebleven", zegt een van de betrokken
kwekers.
De heer Van Paridon heeft zich reeds
verscheidene malen in verbinding ge
steld met het gemeentebestuur. Aan
vankelijk alleen met de politie, maar
dat hielp niets. Wel is Pleuntje diverse
malen met haar dieren-bezit uit de wo
ning gezet. Maar keer op keer was ze
er na verloop van tijd ingetrokken. Het
gemeentebestuur van Noordwijkerhout
schijnt niet te weten wat het met de
vrouw aan moet. Ook de officier van
justitie heeft in deze kwestie nog geen
beslissing genomen. „De officier zou
eens een bezoek moeten brengen aan
het provisorische dieren-asiel. Ik durf
er wegens de stank niet eens voorbij te
Slechts vijftien man personeel zijn
beschikbaar om he* werk in de
kwekerij te doen. C jg komen in
de vakantieperiode iKe scholieren
hun gelederen verste i a -n, want ook in
de stadskwekerij heers: een chronisch
personeelsgebrek. Het is zonder eniee
twijfel een dankbaar werk dat dalr
^e Kleverlaan wordt verricht
Naast de zorg voor de tuinen van dé
kwekerij zelf hebben de mannen de
tweehonderd? v.00rziening van bijna
onder valt lil tare Plantsoenen. Hier-
fleur mnpf t Wat 1Iaar^-ni en
De gemeentelijke hoveniers kennen
eigenlijk geen stille tijd. In de win
termaanden van half oktober tot
half april hebben zij het druk met
de aanleg van nieuwe plantsoenen en
met de verzorging van bestaande
plantsoenen. De planten laten hun
verzorgers niet met rust, want het
is levend materiaal en er is altijd
groei en bloei. Oorspronkelijk kon
heel Haarlem nog worden voorzien
van bomen en heesters, maar door
de voortdurende stadsuitbreiding
moeten nu regelmatig jonge planten
worden bijgekocht. Vooral Schalkwijk.
vraagt nu voortdurend de aandacht.
Enige getallen kunnen een indruk ge
ven van het vele werk dat wordt ver
zet in de tuinen aan de Kleverlaan. In
de afgelopen winter werden veertigdui
zend voorjaarsbloemen in de stad uit-
geplant. De hoveniers togen toen langs
de straten en pleinen van Haarlem,
om ervoor te zorgen, dat de Bloemen
stad met de komst van de Bloemen
meisjes getooid zou zijn met duizenden
viooltjes, muurbloemen en vergeetmij-
nietje's. Toen de voorjaarscollectie
haar glans had verloren, werden
125.000 zomerbloemplanten uitgezet.
Nu prijken in onze plantsoenen onder
meer de geraniums, de salvia's en de
verbena's. In het afgelopen najaar gin
gen 185.000 bloembollen de grond in om
daar de komst van de lente af te wach
ten. In het plantjaar 1963-1964 werden
bovendien zo'n tweeduizend bomen ge
plant langs de straten en de plant
soenen.
Vooral de bloemisterij oefent veel
aantrekkingskracht uit op de bezoe
kers. Tal van belangstellenden buiten
Haarlem en ook vele buitenlanders
krijgen van de V.V.V. Haarlems Bloei
de tip om eens een kijkje te nemen
in de stadskwekerij. Bij kenners staat
de tropische kas met zijn prachtise hi
biscus en de beroemde nachtcactus hii-
zonder goed aangeschreven. Onder de
gemeentelijke kweektuinen geniet
Haarlemse kwekerij de faam als een
van de mooiste en best gesorteerde tui
nen. De tuin staat dan ook regelmatig
op het programma van excursies van
de tuinbouwscholen en andere onder
wijsinstituten.
Insiders noemen de kweekkas de
kraamkamer van de Haarlemse plant
soenen. Met de grootste zorgvuldigheid
wordt het zaaigoed hier opgekweekt en
vier kassen staan ter beschikking om
de tere plantjes naar het volgend sta
dium in hun kleurige leven te voeren.
De palmenkas levert de versieringen
voor alle mogelijke feesten en jubilea.
De tropische kas is misschien wel het
meest de moeite van het bezoek waard.
De planten die in onze huiskamers on
danks de beste zorgen veelal een ar
metierig bestaan lijden, schieten hier
weelderig uit de grond bij een tempe
ratuur van dertig graden. Manshoog
bloeit daar de hibiscus in geel, rood
en rose en de bourgainvillea's pron
ken er in violet en andere rijke kleu
ren. In de tropische kas komen echte
bananen tot voile wasdom en de Cy
prus-papyrus kan daar een hoogte be
reiken van twee tot drie meter. Een
resultaat waarmee zelfs de oude Egyp-
tenaren tevreden zouden zijn. De nacht
cactus neemt wel een speciale plaats
in. Als deze plant omstreeks half au
gustus in bloei staat, komen enige dui
zenden bezoekers van dit schouwspel
genieten.
In de boomkwekerij wordt gezorgd
voor de aflevering van bomen, bloem-
heesters, struiken, klimrozen en tal
van andere planten, die onder meer
bestemd zijn voor de Hout. In het laat
ste plantseizoen zijn er ongeveer ze
ventigduizend van uitgeplant.
Tenslotte vervult de stadskwekerij
nog een functie als vraagbaak voor
het publiek. Talrijk zijn de vragen hoe
een bepaalde plant heet of hoe hij moet
worden behandeld. Hieruit en uit de
vele bezoeken blijkt gelukkig, dat het
werk van de gemeentelijke hoveniers
veel waardering krijgt. Helaas geldt
deze waardering niet in alle opzichten.
In de stedelijke plantsoenen wordt nog-
BANNEUX Het diocesaan Banneux-
comité voor het bisdom Haarlem houdt
op 19, 20 en 21 september een drie
daagse bedevaart naar Banneux in de
Belgische Ardennen in aansluiting op het
Nederlands ziekentriduum dat daar
wordt gehouden van 18 tot en met 22
september.
