alle maal mensen De KU KLUX KLAN is een gevaarlijke amusementsvereniging tegen negersjoden en katholieken DE DICTATOR en de PADDESTOEL Bokma ZAL HET GELIJK TOCH KOMEN Alfredo Q c De ring van de Castellacs w Pelsjagers van Rio „HET ONZICHTBARE RIJK" O PIET LOERIS EN DE INCA SCHAt Orgel Liefde Redding Kerstmis Gedenkplaat Ridder m ZATERDAG 1 AUGUSTUS 1964 V V V V V De KKK ofwel de Ku Klux Klan steekt zijn kop weer op. Hij leek vrijwel tot het verleden te behoren, deze zowel anti-neger als anti katholieke organisatie. Vele jaren heeft ze in het zuiden der Verenigde Staten een are terreur uitgeoefend. De laatste maal dat dit verbond van extremistische elementen van zich deed spreken, was tijdens de presidentsverkiezingen in de jaren dertig, toen de katholiek Ier Alfred Smith zich kandidaat voor het presidentschap had ge steld. De Ku Klux Klan werd toenmaals de ziel van een anti-Ierse en anti-katholieke campagne, waarin alle haatgevoelens ontketend wer den. die maar kunnen heersen bij bekrompen en bigotte lieden. Alfred Smith, kandidaat van de democraten, werd niet gekozen Uitstaand kapitaal 1 Aug 1963 f 13.200.000 1 Aug 1964 f 30.000.000 DE NEDERLANDSCHE FONDSEN MIJ. NEFO N.V. Herengracht 436, Amsterdam (c). Telefoon 231974 door DULCE CARMAN ALS HerAPPAtZA/tr N/ET LE&Cr WASsou /AC zvr pe o/twe/z/a/ng mm z?/r l/fZESELUNE <s/ts (-ATEN 2/EM AH! EE. eaz was A/CXS WAT //v7„. EN NU P ïgagai' Dar n/j Moer zcu/jggn./ Va f J/Jf &gn Z/JfJ c/gd /Ao/je/j oNDefr ~MA)A7E... e>-/... /uZ. /u OA)car, oar aer u anet Aed/ecf Nou, dan je je ue/z- G//ST.' NET /S Nte /ai te- Ggmdeec c,oeD 3e- lANUgBA/.' GN JG o/GAJg/Z/OFD J}\2a/jgt usee Gog Dj e/z zat /ers /n je sten e/j /n Je ma/n/e/z ua/n na/epspgcen, dot De KARL MAY De Wadders JACK BROWN, een organist, heeft in de plaatselijke krant van Bromley geadverteerd, dat hij zijn Wurlitzer theaterorgel van 30.000 pond sterling ten geschenke zal geven aan iedereen, die het ding bij hem komt weghalen. Brown heeft het orgel in de garage bij zijn huis staan s,inds het werd ve- wijderd uit een theater, dat moest worden afgebroken. Het orgel kan als het moet kwinkeleren als een vo gel, bellen als een arreslee en donde ren als onweer. Maar voor de verkoop zit er toch nog te weinig muziek in. YVETTE WYATT, een 32-jarige Engelse actrice, trad een tijdje gele den op in een stuk, dat werd gespeeld in de gevangenis van Londen. Een van de gevangenen, die ook een rol in het stuk speelde, was de hee rDean Bouk. Het tweetal werd tijdens het spel verliefd op elkaar en de gevange ne vroeg de actrice ten huwelijk. Over twee jaar, lachte Yvette Wyatt aan vankelijk argeloos terug, want ze dacht niet, dat Dean het meende. Maar hij meende het wel, en nu zit Yvette Wyatt met een probleem, want ze mag haar a.s. niet meer in de ge vangenis bezoeken omdat ze actri ce is. Vreemde wereld. JOHN KARMAN is een politieagent tn New York en hem overkwam iets dat bijna ongelofelijk is. Drie jaar geleden liep hij op straat, toen er een zeer mooi meisje door een auto werd aangereden. Aanvankelijk dacht men, dat ze dood was, maar agent Karman schoot toe en paste de mond- op-mond beademing toe (,,kiss of live, zeggen de Amerikanen") en kijk, ze bracht het er levend vanaf, Ik dacht, ze is zó mooi, ze mag niet doodgaan, zei de politieman. Een paar dagen geleden trachtte een jonge vrouw in een vlaag van wan hoop van het dak van een flat te springen. Het gebeurde in de wijk van agenit Karman. Hij klom naar boven en „praatte" de jonge vrouw naar beneden. Ja, het was dezelfde: Majorie Jordan, wier leven zo tot twee maal toe door dezelfde politie man werd gered. Goedkoper JAMES KENNEDY verdween de vorige week uit zijn huis in Medford (Amerika) en de familieleden maak ten zicb daarover wel enige zorgen, want de heer James Kennedy is al 106 jaar. Ze vonden hem ongeveer vijftig kilometer buiten de stad, lo pend, naar een stad verderop om zijn horloge te laten repareren. Bij ons in de stad is dat veel te duur, redeneerde de 106-jarige, daarom wilde ik ginds gaan. Dat spaart geld. DE HEER MURRAY, eigenaar van Murray's warenhuis in High Wycom be (Engeland) moet zich een beetje hebben misrekend bij het doen van zijn inkopen Het zit tenminste in de ze dagen met een enorme voorraad speelgoed en kerstartikelen. Ten ein de raad Heeft hij nu maar weer een kerst-etalage ingericht en een koortje gehuurd, dat thans dagelijks kerstlie deren zingt in zijn zaak, om de men «en in de „juiste sfeer" te brengen. RAADSLEDEN in Aylesbury (En geland) hebben het voorstel om een gedenkplaat te doen plaatsen naar aanleiding van de grote treinroof, af gestemd. Men vond dit te vèr gaan. betgeen niet onbegrijpelijk is. BILLY BUTLIN, de Britse „vakan tie-koning", is door Koningin Eliza beth tot ridder geslagen. Hij mag zich in de toekomst Sir William Butlin noe. men. En dat, omdat hij in heel Enge land vakantie-kampen heeft laten bou wen. Nu, tijdens de golven van geweldda den, ontketend door een betrekkelijke kleine minderheid in de Verenigde Sta ten, roert zich, wat er in afgelegen streken of afgesloten buurten van buiten het grote verkeer liggende steden nog van de Ku Klux Klan is overgebleven. De wet op de burgerrechten geeft de kopstukken van de half vergeten terreur- clubs weer een kans, zich te doen horen naar ze menen. Daarom vergeten ze, dat ze al sinds lang een belachelijk anachronisme waren, een overblijfsel uit voorbije tijden, dat door geen zinnig mens meer werd aanvaard. Ja, ze hebben weer grote bijeenkom sten belegd en de „Grote Keizerlijke Wij ze" de zich met deze potsierlijke naam tooiende landelijke leider Robert Shelton heeft zich, gestoken in zijn nog potsier lijker kostuum, laten fotograferen, te midden van gewone „Wijzen". Mitsga ders tussen de in witte gewaden gestoken en puntige mutsen dragende gewone le den. Ze hielden voor deze gelegenheid hun gezicht niet bedekt. Ze loerden niet door twee spleten tn een wit masker. Want thans kunnen ze zich wel in het openbaar vertonen. Het recht staat meer dan ooit aan hun zijde. Vroeger was hun organisatie geheim, moesten de leden zich onherkenbaar maken, om hun ge welddaden ongestraft te kunnen bedrij ven. Hun strooptochten en z.g. strafexpe dities tegen de negers hielden ze des nachts. Verkleed, om zichzelf nog af schrikwekkender te maken, de ordente lijke burger ontzag in te boezemen. De terugkeer van de Ku Klux Klan vond dit jaar in maart plaats, toen be kend werd dat de wet op de burger rechten voor het Congres zou komen. De heer Robert Shelton leidde te Atlanta in de staat Georgia een bijeenkomst, waarop ongeveer duizend personen aan wezig waren. Er bevonden zich evenwel ■lechts tweehonderd, in hun witte gewa den geklede leden van de Ku Klux Klan. Een klein aantal andere, een witte helm dragend, trad als ordebewaarders op, met de taak. negers buiten de deur te houden. Er was nl. bekend geworden, dat de leden van de organisatie der zwar. te Mohammedanen (tot het Mohamme danisme toegetreden negers, onder wie zich de beruchte, niet helemaal norma le bokser Cassius Clay bevindt) het plan hadden, aan de bijeenkomst deel te ne men. Met vermoedelijk niet bepaald vriendschappelijke bedoelingen. De Ku Klux Klan ontstond als een vereniging tot bevordering der gezellig heid. In een stadje in Tennessee, Pulaski geheten. Een aantal jongelui had er niet veel om handen en organIseeerd o.a. maskerades. Dat was in 1865, kort na de burgeroorlog, waarin het noorden en het zuiden der Verenigde Staten elkan der onmeedogend bestreden. In andere plaatsen werd hun voor beeld gevolgd. Blijkbaar voelde men na de verschrikkingen van de oorlog behoef te aan wat afwisseling en feestvreugde. Na enkele jaren waren er Ku Klux Kalsn in heel het zuiden. Opgericht om de ver schrikkingen van de oorlog te vergeten, werden ze intussen spoedig haarden van protest tegen de gevolgen ervan. De leden ervoeren, dat hun verkleed partijen de mogelijkheid tot vreesaan- jaging openden. Zelfs de naam boezem de velen schrik in. Vooral de negers. Het einde van de oorlog betekende aller minst vrede in de zuidelijke staten. Het noorden, dat overwinnaar was, nam er vrijwel het staatsbestuur over. De mees te zuidelijken weigerden met de uit het noorden komende ambtenaren samen te werken. In vele opzichten ontstond er een chaos. Daarbij kwam, dat de vrijge laten negers hun vrijheid vaak niet goed wisten te gebruiken. Ze waren te lang van hun eigenaars afhankelijk geweest en uiteraard met een diepe haat tegen over de blanken vervuld. Hierdoor ont stonden steeds grotere spanningen. De ambtenaren uit het noorden en talrijke vandaar gekomen gelukzoekers (bekend als de carpetbeggars) kozen de partij van de negers. De Ku Klux Klan de oorsprong van de naam ligt in het duister en is waar- chijnlijk even toevallig als het ontstaan der organisatie werd een straf georga niseerde beweging. Met als eerste doel, wat ze noemden de rechten der blanken te beschermen en te proberen de oude toestand te handhaven. Dit hield in, dat men de negers eronder wilde houden. Eerste aanleiding tot een openlijk op treden van de gemaskerde en verklede „Clansmen" was het voornemen der noordelijke administratie, staatsscholen op te richten, teneinde het analfabetis me te bestrijden. De Ku Klux Klan ver klaarde zich ertegen, omdat ze vreesde dat het gemengde scholen, voor blanken en negers, zouden zijn. Men ziet, het schoolvraagstuk is al oud. Haar eerste lachtoffer was in de staat Mississippi een zekere Huggings, een blanke uit de staait Ohio, schoolopziener en belasting ontvanger. Hij maakte propaganda voor de nieuwe staatsscholen, kreeg van de K.K.K. bevel de staat te verlaten. Toen 'ui zulks weigerde werd hij op een avond door K.K.K.-ers in ziin buis overvallen en tot bloedens toe gegeseld. Grote verentwaard'r>;ng in het noor- '°n. Zijn bebloed hemd werd in het Con gres aan de afgevaardigden getoond. Men iste tegenmaatregelen. De span ningen werden nog groter. En de K.K.K. begon 'n ware terreur uit te oefenen. De optochten van gemaskerde en verkle de, maar ook .gewapende mannen door de negerbuurten hadden dra lynchpartijen tot gevolg. Men was toenmaals in de zui- dijke staten, evenals in het Wilde Wes ten, erg snel met pistool of karabijn. Of met het beruchte bowiemes, dat in on ze Indianenboeken onsterfelijk is ge maakt. De „Clansmen", zoals de leden van de K.K.K. werden genoemd, hielden zo veel mogelijk verborgen, wie ze waren. Maar hun doel maakten ze iedereen dui delijk: het behoud van de blanke supre matie in het zuiden. De organisatie werd verstevigd, een algemeen „uniform" ingevoerd, de witte gewaden die buitengewoon geschikt ble ken, om de negers in het donker schrik in te boezemen. Zelfs de paarden, waar op de „bereden" K.K.K. zijn strafexpe dities uitvoerden, werden met witte doe- m behangen. De „Clansmen" versche nen als geestverschijningen, onaangekon digd en vertrokken in doodse stilte, na hun terreurdaden te hebben uitgeoefend. Brandende fakkels verhoogden in het donker de schrikwekkendheid van zo'n troep „rowdies" die brandschattend door het land trokken. Er zijn dikke boeken over de K.K.K. ge schreven, door geleerden uit het noor den en het zuiden. In talrijke romans werden hun wandaden beschreven of verheerlijkt. De K.K.K. rechtvaar digde zijn optreden door het te doen voorkomen alsof er ieder ogenblik in het ontwrichte zuiden een opstand van de voormalige slaven kon uitbreken. Ze speculeerden hierbij op de stille vrees, 'ange tijd door de blanken gekoesterd, toen ze meestal slechts met harde maat regelen hun slaven in bedwang konden houden. Sommige hervormingsmaatregelen der en noordelijke bes tuur ers gaven reden tot tie vrees. De zuidelijken mochten niet meer kiezen en het waren in het zuiden de negers, die van Washington het eerst het kiesrecht kregen. De K.K.K. deed 'lies, om te verhinderen, dat de voorma lige slaven van hun kiesrecht gebruik maakten. Ze vond verdedigers in ook in het noorden gerespecteerde, vooraan staande zuidelijken, zoals de beroemde cavalleriegeneraal Nathan Bedford For est, van wie zelfs aangenomen is, dat hij Grand Wizard ofwel hoofdbestuurder van de K.K.K. was. Hij verklaarde in ieder geval openliik, evenals anderen, ""at de K.K.K. slechts een organisatie van de wet respecterende burgers was, met het doel, het bezit der blanken te verde digen en hen te beschermen tegen de wil lekeur der noorelijke ambtenaren. Die hebben inderdaad tot aan het einde van 'e vorige eeuw er het hunne toe bijge dragen om een toenadering tussen het noorden en het zuiden te bemoeilijken. Naarmate het uit zijn sociale struc- 'uur gerukte zuiden zich op een maat schappelijk stelsel oriënteerde, dat niet meer op de slavernij steunde, de toe standen er zowel geestelijk als materieel verbeterden, nam de betekenis van de K.K.K. af. Het „Invisible Empire" of wel het onzichtbare rijk van de K.K.K. stortte ineen, al bleven de resten zich nog roeren. Maar het betere deel van de bevolking keerde er zich van af. Het best werd dit in de jaren dertig geka rakteriseerd door een scherpzinnige op merking. Tijdens een demonstratie van „Clansmen" ergens in t zuiden merkte een journalist uit het noorden op: kijk naar hun goedkope en ongepoetste schoenen, er is geen fatsoenlijk mens bij. Het is het uitschot van de maat schappij De K.K.K. concentreerde zich in onze tijd op een kwaadaarige hetze tegen ka tholieken en joden. Nu heeft ze weer haar oude taak op zich genomen. Maar het is vrijWei zeker, dat ze nog nauwe lijks enige invloed zal kuinnen uitoefe nen. Ze moet thans eerder gerangschikt worden onder de talrijke broederschap pen in de Verenigde Staten die een re den van bestaan zoeken in wederzijdse protectie, grootheidswaanzin van kleine luiden, die zich met de dwaaste titels tooien en zich graag oor even domme volgelingen laten bejubelen. Toch is de K.K.K. gevaarlijker dan deze amuse mentsverenigingen, waarin de zotheid der persoonlijke ijdelheid hoogtij viert. Ze probeert thans, in troebel water te vissen. De ongure elementen erin kun nen nog veel kwaad stichten. (AdvertsntU) Advertentie SargrOEI 2ix Oude genever Bessenrood Citroen jenever 85. „Ja, Moeder. En ze hebben hem door mij laten vinden was daf niet lief? Ze probeerden in elk geval mij de schuilplaats te laten vin den, maar mijn arm was niet lang genoeg om helemaal tot diep in het gat te komen en daarom heeft Riu de doos eigenlijk naar buiten ge trokken. Maar hij legde hem onder water nog in mijn handen en liet hem door mij boven water brengen." „Dat is echt iets voor Riu," zei Thea zachtjes. „A propos, ik heb een paar heerlijke vruchtengebakjes voor hem gemaakt.Ga het pakje maar even van de keukentafel halen, Dusky. Ik weet dat je van dit soort nachtelijke avonturen op het strand honger krijgt. Maar vertel me eerst eens of de inhoud van die doos aan jullie verwachting heeft be antwoord?" „Dat weten we nog niet precies," antwoordde Riu. „We hadden geen gereedschap bij ons om de doos open te breken. Maar het zal wel in orde zijn, want de doos voelde helemaal niet aan als leeg, is het wel, Dusky?" „Hij was niet leeg. Hij was veel zwaarder dan een lege doos geweest zou zijn. Ik wilde maar dat ik wist wat er in zat." „Kleine meisjes mogen niet nieuwsgierig zijn," zei mrs. Lancaster. „Hoewel ik wei geloof, dat je in dit geval een excuus hebt. Ik hoop maar, dat alles goed zal uitpakken. Wie was eigenlijk die gelukkige meneer van wie de doos was?" „We hadden het er onderweg net over, dat niemand van ons be halve vader, natuurlijk zijn naam kent," antwoordde de jongen spij tig. „Vader noemt hem altijd enkel „mijn vriend". Ik moet hem toch eens vragen maar u zult hem zelf gauw genoeg ontmoeten. Hij komt hier gauw terug en hij zei dat hij van plan was u dan zo snel mogelijk een bezoek te brengen." „Ik geloof dat ik hem ook wei zou willen leren kennen," zei mrs. Lancaster nadenkend, „wees voorzichtig met dit pakje, Riu. Die ge bakjes zijn erg teer." „Het was werkelijk geweldig," zuchtte Dusky .terwijl zij het pakje met de gebakjes „an de jongen overhandigde. „O, Moeder. Ik wilde dat u er bij was geweest!" „Ongelukkigerwijs was dat niet mogelijk. Je hebt de laatste paar da gen wel opwindende avonturen beleefd, liefje. Het lijkt me daarom het beste, dat je me eerst kalm vertelt wat er gebeurd is, om dan gauw te gaan slapen. We zullen Riu dus welterusten wensen hij zal ook wel gauw naar willen gaan om te kijken wat daar gebeurt en wat er nu eigenlijk in die geheimzinnige loos zit" De jongen glimlachte, nam afscheid en spoedde zich naar huis en Dusky volgde haar moeder over het smalle tuinpad naar binnen. „U bent een schat om het zo goed te begrijpen," zei ze innig. „En ik wilde werkelijk, dat u er vanavond bij had kunnen zijn. Ik zou willen dat u die vreemde man leerde kennen. Ik weet zeker dat u hem aar dig zult vinden. Ik heb het gevoel, alsof ik hem al jaren ken „Dat is niets voor jou, Dusky," zei ze langzaam. „Als regel ben je net als ik, en open je je hart niet zo vlug voor vreemden. Hoe ziet die man er uit?" „Hij is tamelijk lang," antwoordde Dusky vaag. „En hij heeft bruin haar en vriendelijke ogen. Hij heeft een rustige zachte stem en zijn kleren zijn erg oud. Ik geloof dat dat alles is." (Wordt vervolgd) MOCO PI B COPENHAGEN MAAE. MAAE CAT /S EEN IDIOTE O/ZAP A/eOSNfA/A/C. N/GTf /K ZeC, TEGEN O/G A/MDf3tZ,DAA ï/v A7TAAOSFEEE UA)N DG GCA7Guec.De/j op/zoept.' Z/JM Ggza/UG c/jat of net Gg- KcGTTG/Z 1/A//J DG U/A7PG/J/ZUS- T//JGe/J, OP f-/<5T GGFCU/T VPM °g p/jce/j. op wer g e/J/pui A VF/J DG PA/a/ZDGN. JG ZoU Dg/JKg/J. D/QT </G M/DDG/J /u ee/j Ggi/gcnt tuas. 28. „Wij hebben de vredespijp gerookt" pro testeerde de officier, „als u ons thans als vijan den behandelt dan„Zwijg hond! Vergeet niet dat ge door vijfhonderd dappere krijgers der Comanchen wordt omgeven. Wij hebben de vre despijp met u gerookt, omdat gij ons belogen en bedrogen hebt. Maar de Comanchen kennen de wil van Manitou. Zij weten, dat zij u als vrienden heb ben te behandelen tot zij u uit het verbond des vredes geworpen hebben. Rood is de kleur der hei lige calumet. Rood is de kleur van het licht. Rood is de kleur van het vuur. Rood is de kleur van de zon, die opkomt en die het einde van ons verbond zal aangeven. Vannacht zal niemand u een has^ krenken, maar morgenochtend krijgt u een vooi" sprong van vijf minuten en dan zullen wij u ach' tervolgen. U zult al uw bezittingen mogen meene' men, maar wij zullen u inhalen u doden en he. afnemen. Degene, die Old Death wil hebben, k® morgen niet met u meerijden ,maar aan hem wof' den uitgeleverd. Dit is ons besluit. Oyo-Kolsta, he grote opperhoofd der Comanchen, heeft gesproken Hauwgh!" „Wat!" riep Gibson uit. „Ben ik de ëef vangene van dat ouwe geraamte?" „Hou je kalf1 snauwde de officier, „het is nog geen morgen. 45. Toen de Grote Gribus plotseling tienduizend gouden Mij ers voor de ko ker met Inca-rollen bood, begreep Piet Loeris, dat de ontsluiering van het geheim van de Inca-schat weer een stapje naderbij was gekomen! „tienduizend gouden Mij ers!" her haalde de veilingmeester luidkeels: „Wie biedt er méér!" Het werd op eens doodstil in de veilingzaal. Ieder een keek vol ontzag naar de Grote Gribus, die zelfbewuste blikken om zich heen wierp, als om zijn onaan tastbaarheid te demonstreren. „Nie mand?" riep de veilingmeester: „Een maal, andermaal...." „Twintigdui zend!" D e sonore stem van Piet Loeris knalde het getal als een zweep slag de verbijsterde zaal in. Het ge laat van de Grote Gribus had een diep-paarse tint aangenomen. Zijn ogen rolden haast uit hun kassen en hij snakte naar adem. „Twintigdui zend!" riep de veilingmeester: „Wie biedt er méér?!.... Eenmaal, ander maal verkocht!' E rontstond nu een enorm rumoer! „Stop! Stop!!" brulde de Grote Gribus, die zijn stem te laat had teruggekregen: „Ik bied dertigduizend!" Het gezicht van de veilingmeester nam een spijtige uit drukking aan. „Jammer, sihje^t mompelde hij„U had eerder dat bod moeten komen. Eenmaal kocht blijft verkocht." Ondertu hadden Piet en Sientje zich na?LJri1 podium begeven, om de oms® jjoe koker in ontvangst te nemen- kon u zoiets doen. meneer fluisterde Sienitje ontdaan: vfij" geld heeft u toch niet bij u maarde speurder gaf haar eerL.n stellend tikje op de wang. jou, dat ik van plan ben, om ker te betalen?" vroeg hij ni schalks lachje.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 4