Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | 5 augustus 1964 | pagina 7

a

HENRY GRISi

filmsterren vertrouweling

,Jk lever de massa
voor

m

WINTERMODE

IN WORDING

Maan-vrouw

als slot van Parijse modeweek

Wat gaan we dragen?

Tunieken, broeken, knie
kousen en wijdere rokken?

Verdronken
koksmaat in
linnenkast

Hit aan het spit
geregen

P. J. Proby, popstar
die een kasteel wil
Imitator

voor tieners en twensj

van

Elvis

Nieuwe

plaat
T orero's

J

BRIAN EPSTEIN:
VAK WERD HOBBY

31,

Heerlen (I)

Heerlen (II)

Van spierwitte plastit

Geen tiener zal
happy zijn zonder
pull-leg set'

Bij de vaatwds

In raemoriam
Jimmy Reevers

Ringo heeft

voor

SssBraSSSSSi

Engeland

llonka zingt
Zuid-Afrikaans

5

Dromen

Oorlog

en antwoord

Pikzwart

Opmars van broek

Boten en vliegtuigen
zochten urenlang
zonder resultaat

Mogelijk rijdende
kliniek

ZIEKENFONDS
VOOR DIEREN

het nieuwe dagblal

WOENSDAG 5 AUGUSTUS 1964

PAGINA 7

fier

De Maan-vrouw van Courreges
in spierwitte plastic.

AMSTERDAM, 5 aug. Het
verhaal over de fantastische red
ding van een 17-jarige koksmaat,
in de wilde golfslag van het
Skagerrak, blijkt op een pijnlijk
misverstand te berusten. Pijnlijk
voor de kapitein van de Neder
landse kustvaarder Mangen, pijn
lijk voor de reders van de Svea-
Üjn, waarvoor de coaster vaart.
Zondagmiddag immers gaf de
kapitein van de Mangen via de
radio door, dat zijn jeugdige be
manningslid Rob de Wit uit
Amersfoort vermist was. Prompt
wijzigden een aantal schepen hun
koers om te zoeken. Bovendien
verscheen een vliegtuig van de
Deense marine boven de plaats
waar de jongen overboord geval
len zou kunnen zijn. Uren lang
zoeken leverde geen resultaat op.
En toen men de moed opgaf kwam
juist het bericht van de Mangen
door dat de jongen terecht was.
De Deense radio maakte het
nieuws met groot enthousiasme
bekend: „Jongen na zeven uur uit
zee opgepikt". Hoe anders was de
werkelijkheid. Rob de Wit heeft
zelfs geen natte voeten gehad. Hij
werd bleek en ontdaan uit de lin
nenkast getrokken, waarin hij
zich verstopt had...

„Te^0o?fniaat Rob de Wit maakte
tnni'L re,s' Hl) voelde zich tot de
Ho? vf-*? ken en was maar wat
°at «D aan vrienden zijn mon-
He Mn„ie n lonen. „Ik vertrek met
rff KH o8ev„naar Scandinavië", vertel-
WuetvnnrH En inderdaad, met deze
door het Vo Van de SvealiJn, gerund
Sn^AriltL jsrenigd Cargadoors Kantoor
lüa is hÜ naar Scandina-

P. J. PROBY

1

Él

BRIAN EPSTEIN

r8c!>'

naar Spanje voor Audrey Hepburn en
Mel Ferrer. „Mei is bezig aan een
film over El Greco. Audrey moet even
wachten met filmen, want ze is moe
van My Fair Lady. Het zou niet ver
standig zijn om van de ene film naar
de andere te rennen."

Henry Gris rent van de ene ster naar
de andere. Tweemaal per jaar toert hij
door Europa, hij straalvliegt langs Azië
en Australië, Zuid-Amerika en door alle
staten van Noord-AmerikaDaartussen
door is hjj wel eens op zijn basis Holly
wood.

In 1932 begon de in Riga, Letland,

geboren Gris in Hollywood te schrijven
over filmsterren. „Dat fascineerde me
geweldig. Filmsterren zijn opwindende
mensen in een opwindende wereld" Je
moet eens bedenken, in welk land je
ook vrajagt om de tien beroemdste
mensen van de wereld op te noemen,
altijd noemt men er een paar filmster
ren bij. Zij geven de massa inspiratie.
Men wil lezen over de sterren aan wie
gelukt is, waar men zelf slechts
van droomt. En ik verschaf nieuw ma
teriaal voor die dromen".

(Van een onzer verslaggevers)

.Amsterdam, 5 augustus. in
Amsterdam Hilton hotel was gis
teren even de Amerikaanse IJPI-
•erslaggever Henry Gris (56) neer
gestreken tijdens zijn vlucht langs
een aantal beroemde, in Europa wer
kende filmsterren. Henry Gris is de
®*an die vrijwel alle beroemde srter-
®tl van film, televisie en show per-
s°Onliik keent intiem kent en
Over h«» cehrijft in bladen over de

hel. Beroemdheden als Shir-

nele wereid. Kim Novak komen

«y MacLaine g.en jn hun persoon-
iT 0mJiaiUkheden en in die grote

glinsterende wereld van roem en geld
Ontgaat hem niets.

Gezeten achter een koud glas bier
(„allee daaJ?5SÏ a' hier willen

tvonen") veY,?'d ons zijn laatste

nieuwtjes, °Y®r The Beatles bij voor
beeld- Die gaan nog twee films maken.

Pe kleurenfilm, wordt in fe

bruari opgenomen.

TM^n'^rio0! n'euwtie: „Ik had regisseur
P.P° ,ae. haurentiis aan de telefoon en
yEY® dat hij op tien augustus gaat be-
guinen met de opnamen net Soraya.
Dac zal wel de twintigste worden. Ik ga
er wel even kijken, want ik ken Soraya
goed, haar moeder ook. En dan zie ik
*°k Charles Heston weer eens".

.Vandaag is Henry Gris naar Skandi-
j vertrokken, onder meer om even
He in Noorwegen filmende Kirk
Dojj gaan. Daarna naar Rome
Soraya, naar Tel Avlv voor Sofia
**°ren („die ken ik al tien jaar") en

Daar heeft hij zich in de loop der ja
ren een miljoenenkoppiig lezerspubliek
mee veroverd. „Ik was oorlogscorres
pondent in Abessynië en kon dus niet
over filmsterren schrijven. Toen klaag
de een Pools blad bij ons hoofdkantoor.
Zij willen per se mijn verhalen hebben.
Nou, toen moest ik in een tent, ergens
in Abessynië een of ander idioot ver
haal schrijven voor dat "oolse blad".

Henry Gris is voorlopig nog niet van
plan om te stoppen met zijn werk. Hij
is ervan overtuigd, dat er een enorme
markt is voor verhalen uit de droom
wereld die film heet. Dat hoeft ook
niet zolang de sterren nog hun hart uit
storten bij hem.

Zoals Glna Lollobrlgida die indertijd
hem om raad vroeg bjj haar plannen
om naar Canada te emigreren. Of zoals
Kim Novak, die met hem praatte over
haar voornemen te trouwen met een
Engelse Journalist. „Ik ben er zeker
van dat de combinatie filmster-journa
list op niets uitdraait", zei Gris, ,,em
ik heb Kim dan ook overgehaald om
het niet te doen. Ze heeft naar me ge
luisterd."

„Nu is Elke Sommer van plan met
een Amerikaanse journalist te trouwen.
Ik zal niet proberen haar ook tegen te
houden. Ik wil wel eens zien waar het
schip strandt".

Vragen voor deze rubriek rlchte
men aan de Redactie van ons
bled (met In de llnker-bovenhoek
der enveloppe „Vragenrubrlek").
De beantwoording geschiedt gratis.
Men houde er nog rekening mee,
dat men 14 dagen op antwoord
kan moeten wachten.

VRAAG: Kunt u voor mü de mooiste
en kortste weg van Hillegom naar
He rlen uitzoeken?, aldus B.R. te
H.

Antwoord: Rij van Hillegom naar Lis-
se en vandaar via Oegstgeest naar Al
phen aan de Rijn. Dan bij Bodegraven
de spoorlijn kruisen en over de auto
weg heen langs de Reeuwijkse plassen
naar Gouda. Van Gouda via Schoonho
ven en het pontveer over de Lek naar
Goreum en daar goed opletten. Spoor
weg kruisen en over de brug richting
Sleewijk volgen: vandaar naar Woudri-
chem, Neerandel en dan richting Til
burg. In Loon op Zand richting Oister-
wijk volgen en vandaar via Moergestel,
Esbeek en Lage Mierde naar Reusel.
Dan: Reusel, Bladel, Steensel en Riet
hoven tot Leende en vandaar naar Maar-
heze, om zo terecht te komen in Weert.
Van Weert rijdt u naar Ittervoort, en
Thom, om dan bij Wessem het pont-
veer over de Maas te nemen. Dan via
Grevenbicht en Stein naar Valkenburg
en vervolgens via Klimmen en Kunrade
naar Heerlen. Dan hebt u de mooiste
weg. Wilt u de korste (snelste) weg,
dan adviseren we u de grote autoweg
te nemen van Gouda (waar u op de
snelweg komt) naar Utrecht en van
daar naar Eindhoven en Weert tot Sit-
tard en vandaar naar Heerlen.

Vraag: Graag wilde ik spoedig van
u weten, wat de kortste weg P®r
auto is van Delft naar Heerlen en
wilt u dan ook vermelden de na
men van de steden en wegen, wSar
wij langskomen?, aldus mej. T. R-
te D.

Antwoord: U vraagt de kortste weg:
wij adviseren u de autosnelwegen te
nemen, die u het snelst naar uw doel
voeren. In Delft kunt u op de autosnel
weg naar Rotterdam komen.. Volg in
de stad de bordjes Breda (de route is
in de stad heel duideüik aangegeven)
en rij onder de Maas door vla de Maas
tunnel. Als u uit de tunnel komt, steeds
rechtdoor rijden, dan komt u vanzelf
weer op de autosnelweg terecht, die u
naar Breda brengt. Van Breda naar Til
burg en Eindhoven rijden (staat alle
maal goed aangegeven op grote bor
den) en van Eindhoven naar Weert. Van
Weert naar Roermond en daar over
de Maasbrug (u kunt ook het veer in
Wessem nemen, dat is korter, maar
niemand kan voorspellen hoeveel auto's
daar voor u zullen zijn). Van Roermond
naar Sittard en dan via de nieuwe auto
weg linksaf naar Heerlen. Wilt u nog
een stukje afsnijden, dan kunt u van
uit Weert naar Maaseik rijden, maar
dan moet u via België. Vanuit Maaseik
komt u dan weer op de autoweg naar
het zuiden terecht. Maar vergeet niet,
dat u dan de grens moet passeren. U
dient dan o.a. in het bezit te zijn van
een z.g. „groene kaart", ten teken dat
de auto ook in het buitenland verzekerd
is.

*Van onze mode-redactrice)

5 aug. Hoe wordt
V't p <}e? Dat vraagt iedereen als je
k da.«r terug bent. Het gekke is, dat
?®etjp geen antwoord op weet, een
ia ®a.as als Je bent van de lawine
{leren i0n ov'er je zijn uitgestort.
alle stijlen en soorten heb

ram

„-"rtief geraffineerd, snobistisch,
2P dn 7. uitdagend, abstract. De klap
Urrpt, UUrPljl is gisteren de show van

6akken i' geweest, die een soort maan-
'V,n"et zien. Courrèges is een
erktT die lang heeft samenge-
eerg JUet de ster der Parijse ontwer
pt. jj.u® Spaanse Christobai Balencia-
*Met L™ nu ook op zichzelf begonnen.

Co„!'een atomen splitsen zich. ook
he "hturehnizen als er maar knap
ste y'isen samenwerken vertonen
c n®iging.

k?h°U^ge? .hee", naar de verslagen
v<f?"Ui®en te oordelen, het pu-
ïffi~usterd met hele vreemde kle-
*Jot vai ^onde die helemaal aan het
?T0otste j mode-zesdaagse toen het

-

doken sinds het modehuis Virginia er
enkele seizoenen geleden mee begon
voor de „jeunesse

Die kniebroek kent ook honderd va
riaties, als hij bescheiden is zit hij ver
stopt onder een dubbele ploot van de
gespleten rok. Als hu voyant wil doen
komt hjj met de pijp-einden onder de
tuniek uit, ook bij cocktail- en avond
kleren. Maar of veel Nederlandse vrou
wen voor ze naar de schouwburg gaan
tegen hun man zullen zeggen: „Lief-
ste, zal ik vanavond mijn kanten rode
kniebroek eens aan doen of mgn knie-
pijpjes van chinchilla? betwijfelen
wij. Zoiets vergt entourage. In ons pol
derland zal de rok die meer beweging
biedt en dat krijgen mag door alle
soorten gevouwen plooien, tot aan het
model „boerinnenrok" toe, meer furo
re maken.

De wijdere rok dringt zich op en hij
doet dut in combinatie met de knie
kous. De kniekous is niet meer te ver
waarlozen. Gebreid in open steek, in
elastisch tweed-dessin, in kantsteek, in
eea °Pdldngerig Patroontje precies het
zelfde als de rolkraag pullover erbo
ven. Daar zal de jeugd zich op wer-

§en. Geen tiener zal gelukkig ziin zon-
er haar „pull-leg set" zoals ze bij
voorbeeld ZOUden knnn»*, heten

6 1 kiiw w^er dringender zaken dan
h?lon 7?" naar mode. In zijn kleine
£'aats Y„ ar maar voor vijftig mensen
R0rdtinen' met spierwitte wanden en
v peh de 20 wlt aIs een laboratorium,
Yah mannequins, onder de tonen
Juiteiek ,„paanse guitaar er is nooit
in een e zakelijke Parijse shows
ï>t bln„!fnue dat die van de astro-
bi band Een soort helmhoed
laN^Piinrn0™1 de kin> lange strakko

fö?. een u met een sPm over de
1a v' gevoerd gew »louse of een Jak m?t

Mo aar kiÜfr Het vreemde wezen is
Rr,nr boe on8 nocl1 man n°ch vrouw.
hikL^orden wanneer de kleren gedra-
^en hi? «pi ontwerper in het
Scho ]dee ii, i, wereld een idee.
'Wöz« ^Ldê!S t«d die de ver
van het wezen mens be-

invloedt. Zijn broeken, hoedjes en jak
ken zijn soms van spierwitte plastic.
Daarmee zégt hij iets.

Hij verkoopt de vrouw dus ook aan
de broek. En om nu van de maan
weer terug te keren tot de aarde:
net meest naar voren springend in
de Farvjse wintercollecties is de od-
mars van de broek. Er zijn meer
pantalonpakken dan ooit. Iemand
stelde al voor dat de confectie wel
mantelpakken zou kunnen gaan ma
ken met een lange broek plus een
korte rok. In de auto de broek, voor
een formeel kopje thee de rok. Voor
de generatie die het minder tam wil
is er de kniebroek, die nog nooit zo
halsstarrig in iedere collectie is opge-

Het haar is nu echt niet meer bol
of hoog, het moet een pagekop zyn,
met pony tot bijna in deogen. De
schoenen zijn heel makk®1i'k' laa8
van hak, ver sluitend boven op de

voet. Laarsjes kan men zo gek niet

bedenken of ze zijn er. Van de buous
hebben de oorbellen het voor het zeg
gen (anders is het hoofd ineens zo
saai). Zodra het cocktailuur laat
kleden alle mondaine vrouwen zich
plotseling in pikzwart, dat is, met al
les wat daarin uitgesneden is, net
pikantste.

Maar over saaie kleuren kunnen we
de komende winter niet klagen. De
collecties gloeien werkelijk van de fel
le kleuren, waarbij opvallend veel
paars en violet en het brutale rood
van de cyclamen. Goddank is het nu
eens uit met al die tinten van het
herfstbos, het bronsgroen en wijnrood,
het flessengroen. Dat werd vervelend.
Bovendien weet haast niemand meer
hoe het herfstbos er uit ziet We zijn
op weg naar de maan. In steriele spier
witte maankleren.

A. Bgl.

(Van onze verslaggever)

Y TT^l,?^n- Tot en met de sluizen

te raakte ging aUeS g0ed' Tensl0t"
„aa„;f,„ U m de vaste greep van

eilonHte n Hij voelde zich slap en
mon«Jn' ,Pe gejjkte taktiek van de
2le?f °P het dansende schip

nswaardi8e hinder onder-
y ls. eenvoudig net te doen
2 121-* s aan de hand is. Zowel
de kapitein van de coaster als de kok
hielden de jongen voor dat gewoon
doorgaan het allerbeste was.

De jongen dacht er kennelijk anders
over. Hij voelde zich vreselijk ziek en
hjj wilde liggen. Rob de Wit „deser
teerde" zondagmiddag bij de vaat-
was. Toen men hem enige tijd lang
niet gezien had werd er direct alarm
geslagen. De kapitein, de 43-jarige C.
Bachofner, gaf direct bevel om te
draaien en te zoeken. Ook andere hulp
werd ingeschakeld. Echter zonder re
sultaat. De zee was onrustig. Er stond
een stugge deining. Na uren zoeken
gaf men de moed op.

De stemming aan boord van de
Mangen was uiteraard m mineur. Het
feit dat plotseling een der Spaanse
matrozen de brug opstormde en tegen
de kapitein zei dat hü Rob de Wit
aan boord had gezien, viel dan ook he
lemaal niet in goede aarde. Men
dacht aan een misplaatste grap. Toch
gaf de kapitein bevel het hele schip
„binnenste buiten" te keren. En toen
bleek ook dat de Spanjaard gelijk had.

In de linnenkast, helemaal opgerold
onder een dikke vracht dekens, lag
Rob de Wit. De woedende kapitein riep
hem direct ter verantwoording. Maar
de jongen had niets te zeggen. Hij voel
de zich ziek en ellendig, was zjjn com
mentaar. Dat er uitgebreid naar hem

fiezocht was, dat een vliegtuig uren-
ang boven de zee had gecirkeld, dat
er aan boord grote paniek heerste was
hem allemaal ontgaan. Hjj had er niets
van gemerkt. Kapitein Bachofner heeft
het nieuws dat de jongen teruggevon
den was direct aan de Deense radio
doorgegeven. Ook waarschuwde hü zijn
reders in Amsterdam. „De jongen ls
terug," zei hü via de scheepsradio.

Maar verder wilde de kapitein niets
zeggen. Hij wilde het pijnlijke verhaal
liever niet via de scheepsradio, waar
naar men op zee rustig kan meeluiste
ren, vertellen. „Straks in Antwerpen
krljgt u van mü de finesses." besloot
de gezagvoerder. In Antwerpen is Rob
de Wit ook direct van boord gegaan.
Zeeziek zijn is begrüpelijk. „Dat komt
meer voor," zei men ons bjj de V.C.K.
„Maar wat deze jongen gedaan heeft
is niet meer normaal." De kapitein
wilde hem niet meer aan boord heb-
ben. We hebben laten afmonsteren. En
natuurlijk hebben we ook de Denen uit
gebreid onze excuses aangeboden. Dat
moet je wel, alhoewel er toch nier.-.nd,
behalve de jongen dan, iets aan heeft
kunnen doen. Man overboord is op zee
een hoogst ernstige zaak. Dan is er
direct groot alarm en wie in de buurt
is gaat zoeken. Dat is een gouden regel
op de zeven zeeën, waarmee niet te
spotten valt."

AMERSFOORT, 5 aug. -De stichting
Practlsche Dierenbescherming zal op
de zaterdagmiddag 29 augustus in het
„„VenVark Amersfoort te houden Die-
i?™~vrxen&er>'-da,g 1964 plannen bespre-
Ken voor de instelling van een zie
kenfonds voor dieren.

Men zal ook spreken over het laten
rijden van diergeneeskundige klinieken,
bemand met dierenartsen (doel: gratis
operaties om ongebreidelde uitbreiding
van vooral de kattenstand tegen te gaan)
voor een kruistocht voor practische die
renbescherming, achtereenvolgens in ei
gen land, in Europa en tenslotte In de
gehele wereld en voor massale inschake
ling van de jeugd als practische die
renbeschermers. Hiervoor denkt men
aan de instelling van een z.g. ere-orde-
dierenvriend met bronzen zilveren en
gouden leeuwen voor verricht dierlie-
vend hulpbetoon. De in 1962 opgerichte
stichting is van mening, dat het huidige
systeem van dierenbescherming heeft
gefaald. De stichting wil daarin verbete
ring brengen door de Jeugd op te voe
den tot dierenvrienden.

in van Elvis. Zij hebben ruzie gekre
gen om een meisje, en nadat zij ja
ren als de beste vrienden in alle
films gewerkt hadden gingen hun we
gen uiteen.

Wat P. J. Proby na zijn eerste
succes van plan is? „Ik wil in zes
maanden net zo groot zijn als de
Beatles. Het is volgens mij mogelijk.
Als je het goed doet." Proby werkt
er hard aan. Hij is al een aardig eind
je op weg.

P. J. Proby, de man van „Hold Me"
is op zoek naar een kasteel. En wel zo
snel mogelijk. Hij heeft al iets op het
oog, maar de eigenaar denkt, dat
hij niet helemaal serieus is.

P. J. Proby is een merkwaardige
figuur, met een stem waarmee hij
alles kan doen. Hij heeft er zelfs mee
op radiostations voor negers meege
zongen als negerzangeres. Vroeger
gebruikte hij schuilnamen voor zijn
verschillende soorten werk. Zo was
Jet Powers zijn naam als rock'n roll
zanger en Orville Woods als neger
zanger voor de radio. Zijn vader
is in oliezaken. Hij komt uit Texas.

De familie Proby woont in een
huis waarvan Proby zegt dat iedere
steen ervan uit Griekenland gehaald
is. Het lijkt sprekend op het huis
van de Beverly Hillbillies.

Enkele maanden geleden was Proby
nog zo arm, dat hij amper een broek
kon kopen. Zijn vader wou hem geen
geld meer geven, omdat zoonlief
zich aan werken niet veel gelegen
liet liggen. Nu hij naam gemaakt
heeft in de showbusiness, heeft Pa
hem genoeg geld gegeven om zijn
droomwens, een kasteel, te kunnen
kopen. Hij zou het onderhoud van
het kasteel van zijn hits kunnen be
talen.

Proby had nooit verwacht ooit nog
eens een eigen hit te maken. Vroeger
imiteerde hij alleen maar. Verbazend
goed overigens. Hij kan Elvis Presley
tot in de kleinste bewegingen en
stembuigingen nadoen. Hij was vroe
ger dan ook in alle films de stand-

llllllllllllllllllllllllllllllimillllUIIMNIHIIIIIIIIIIIlllllllll

De Torero's het grote succes uit
het voorprogramma van de Beateles
in Blokker, hebben hun nieuwe plaat
gemaakt. Twee eigen nummers, op
R.C.A. opgenomen. Het zijn Des
perado en Sentimental Sunset. De
plaat wordt eind augustus-begin
september pas vrijgegeven, dan is de
wat slappe vakantietijd voorbij. De
Torero's hopen er het beste van. Zij
zijn overigens nog steeds amateurs,
en geen haar op hun hoofd denkt er
aan daar verandering in te brengen.
„Het moet een aardigheidje blijven".

In de eerste maar hopelijk niet de
laatste film van de Beatles, zün
verschillende songs uitgebracht. De
titelsong is als een komeet omhoog-
gestoven.

Acht van deze nieuwe songs uit
A Hard Day's Night" zijn redelijk
:oed. De een meer, de ander min
er. Het grote nadeel is volgens mij
dat er niet te veel harde nummers
in zitten. Ze zijn zoals gewoonlijk
weer geschreven door de „oude fir
ma" John Lennon-Paul McCartney.
George, Paul en Tohn nemen ook
elk om beurten een solo voor hun
rekening.

Ringo horen we niet. Hij heeft tot
nu toe maar één liedje geschreven
en gezongen. Hij is wel weer aan
het denken voor een nieuwe, maar
hij is pas bij de titel.

immy Reeves, country western
zanger van formaat is met zijn
manager in zijn tweemotorig
Beechcraft-vliegtuig veronge
lukt.

Op veertigjarige leeftijd is hij weg
gehaald van zijn grootste liefde, de
muziek. Vanaf zijn tiende jaar zong
Jimmy Reeves al voor de radio In
zijn jonge jaren is hij ook nog be
roepshonkballer geweest. Jimmy
Reeves woonde met zijn vrouw Mary
White in Shreveport. Veel van zijn
laatste liedjes had hij zelf geschre
ven. Op zijn laatste toernee door
Europa in 1957 bezocht hij tevens ons
land. In Amerika was hij zeer ge
liefd, niet alleen om zijn platen, maar
ook om zijn medewerking aan diverse
grote T.V.-shows.

Brian Epstein is zo langzamerhand
een makelaar in Merseysound gewor
den. Hij heeft nu diverse popgroepen
onder zijn „beheer", zoals (uiter
aard) de Beatles, Gerry and the
Pacemakers, het zangeresje Cilla
Black en anderen.

En dan te bedenken dat hij vroe-

iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiniiiiiii"||lll'llllll|i||||iiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii!iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

ger in de meubelen en de binnen
huisarchitectuur zat. Overigens is
een mooi ingericht huis nog altijd
een hobby van Brian Epstein. Een
hobby waar hij graag over praat,
ook met zijn pupillen. Zo heeft hij
Beatle Paul McCartney helemaal gek
gemaakt voor een rolstoel. Ook von
den zijn pupillen de manier waarop
hij een paar grote foto's van hen
had ingelijst en opgehangen, machtig
mooi.

iiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii

1. Hard Day's Night, Beatles. 2. I
Just Don't Know What To Do
With Myself, Dusty Springfield.
3. It's All Over Now, Rolling Sto
nes. 4. Do Wah Diddy Diddy,
Manfred Mann. 5. Call Up The
Groups, Barron Knights. 6. Hold
Me, P. J.. Proby. 7. House of the
Rising Sun, Animals. 8. Tabacco
Road, Nashville Teens. 9. On The
Beach, Cliff Richard. 10. Wishin'
and Hopin", Mersey Beats.

Heel hard scheuren op piepkleine Japanse „scheurijzertjes" is de aller
laatste mode aan de o-zo-blauwe Middellandse zee. Deze motorfiets
scooters zijn piepklein en razendsnel. Voor de duo-passagiere is nauwe
lijks meer plaats, maar dat verhoogt alleen maar de gezelligheid. De jonge
man op deze foto is de filmster Sean Flynn, de zoon van de beroemde,
enkele jaren geleden overleden Errol Flynn.

1. Long tall Sally, de Beatles.

2. Quand les roses, Adamo. 3. It's
been a hart day's night, de Beatles.
4. Constantly, Cliff Richard. 5. I
All my loving, de Beatles. 6. Stand H
by me love, de Beatles. 7. Vous
permettez monsieur, Adamo. 8. It's
over, Roy Orbison. 9. Only friends,
Frangoise Hardy. 10. Hello Dolly,
Louis Armstrong.

3

llllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllllll

Op een toernee van de Dutch
Swing College door Zuid-Afrika,
bleek er vraag te bestaan naar pla
ten met een DSC-tintje en nummers
zoals het aloude „Mamma, ik wil een
man hè."

Ilonka Biluska, die al meer met
het DSC heeft gewerkt bleek bij
uitstek geschikt om dit te zingen.
Haar moeder is namelijk een Zuid-
Afrikaanse en zelf heeft ze er haar
jeugd doorgebracht

De andere kant van het plaatje
is „Daar komt die Alabama".