Griezelfilm is weer in de
mode dank zij acteur
VINCENT PRICE
Griezelaar
dol op kunst
Jeugd in Rusland
verbreekt makkelijk
een huwelijk
Onderzoek liefdeleven
schokt het land
Studie over Surinaamse
inf ra-structuur
Kabalebo-project groter dan
dat van Brokopondo
Om maar niet te spreken
over al die vrouwen
Ingmar Bergmans
eerste kleurenfilm is koel ontvangen
Lachwekkend maar compleet
gespeend van humor
Kunstmatig
produkt van
vermoeide
meester
m
r
FELLE ZWEEDSE CRITICI
Wh
Inkoper
In de vakanties
°neel- en filmspeler
Cedric Hardwicke
overleden
Halve gare
Begrafenis-zucht
De vlieg
Filmkerkhof
Decor in brand
Eleanor Roosevelt
Blijvend beeld
Von Karajan blijft
eerste dirigent
Benoemingen
Oorzaak
Bij tekort subsidie
van studentenmaal
Zelden geestig
Duivelsregisseur
VRIJDAG 7 AUGUSTUS 1964
PAGINA 7
De Britse acteur Vincent Price
ls de man, aan wie het voor een
goed deel te danken is, dat de
griezelfilm weer in de mode is
F tornen. Niemand heeft er meer
°6 bijgedragen, de angst en schrik
^eer'populair te maken. Een film-
bettrafenis lijkt dan ook onvol-
de lange in het zwart
gehulde figuur van Vincent Price,
die genietend neerkijkt op de laat-
f e °7e?yfse'en- „Het mysterie
Van de dodende slinRer" De on
dergang van het Huis'
»>De Zwarte Kat (Tales of Ter-
£?r), dat is inderdaad een serie
filmtitels om met voldoening op
terug te zien na een dag hard
perken in de lijkenhuizen van
'te filmstudio's.
v Een van de redenen van Vincent
Rice's succes, zeggen zijn vrien-
is dat hij er met een heel
*tein beetje opmaak kan uitzien
*te de duivel zelf. Maar zo ge
makkelijk heeft hij het lang niet
j fijd. Stelt u zich maar eens voor,
ze een heet mengsel van gom,
Ij Serine, plakmeel en verf over
y hoofd uitgieten om de indruk
bekken van een smeltend ge-
teht!
Vincent Price leidt Elizabeth
Shepherd weg van de brandende
decors, terwijl studiopersoneél
het blussen ter hand neemt.
een heet mengsel van gom,
glycerine, plakmeel en verf
Vincent Price in de film Tales
of Terror" naar Edgar Allen Poe.
lillÉÉlil
|«p
li «tel
paa 1
VINCENT PRICE
Ingmar Bergman's met grote
verwachtingen tegemoetge-
ziene filmkomedie in kleuren,
getiteld „Om maar niet te spre
ken over al die vrouwen" draait
al enige tijd in Zweden. Hoewel
Bergman in zijn vaderland be
schikt over een enorme goodwill,
is zijn nieuwste produkt opvallend
koel ontvangen. De film, die is
vervaardigd door Zwedens groot
ste en oudste maatschappij
„Svensk Filmindustri" en die
grotendeels is gebaseerd op Berg
man's eigen manuscript, speelt
zich af in een suikerzoet oud kas
teel zonder nationaliteit en is in
vele opzichten bedoeld als een be
spotting van filmcritici en nieuws
gierige journalisten.
INGMAR BERGMAN
n>
FILMSTERS
IETEN
MacLaine liep te wandelen. Hij droeg
de grootste zonnebril die ik ooit van
mijn leven heb gezien. Zijn hele ge
zicht ging er bijna achter schuil. Hij
zag er uit, of hij net uit een atoom
reactor kwam." „Wie denk je daarmee
voor de gek te houden?" vroeg ik hem.
„Je lijkt zo meer op Robert Mitchum
dan wie ook, die ik ken."
„Persoonlijk", gin Mr. Price voort,
„geloof ik, dat wij, griezelacteurs, veel
beter werk doen dan die Methode
acteurs. Wij maker het ongelofelijke
geloofwaardig J maken eerder het ge
loofwaardige ongelooflijk. Al dat ge
mompel en gedoe. Ik verzeker u, dat ik
nooit iemand heb ontmoet, die zich ge
droeg als Marlon Brando en ik heb toch
heel wat rondgereisd."
het particuliei leven ls Vincent
echter een beschaafde, hoogst
lajJjTkkelde man van 53 jaar, een be-
wyd redenaar, schrijver en fijnproe-
W.'één van Holly woods bekendste
"verzamelaars en de enige acteur,
«tting heeft in Kunstcommissie
het Witte Huis.
ït'è^hhst", zegt Vincent Price, „is mijn
üefde.
ben al meer dan dertig
jeen verwoed verzamelaar en ik
'hkoper van kunst voor een van
aJ?.s grootste winkelbedrijven,
'lev^fika, moet u weten, is erg kunst-
geworden en bij de manier,
schilderijen verkopen, voelt
h "hnd zich opgelaten.
Jveet, hoe het gaat bij kunstten-
°bei-.a* dat dure 8ePraat- Onze ver-
weten geen bliksem van de
Lew (Va« onze filmredactie)
a ^65 lAflIUeilü ïirnouiiuis W*OS-
d°enfn.-de kevolgen van een kmg-
?9®ler 7 aug. De Britse toneeL
vj'cke filmacteur Sir Oedrlc Hard-
ia&» 1 dateren in de ouderdom van
„Ne,. 'n een Londens ziekenhuis over-
K-
dle In 1934 'n de adelstand
ku't'ijrt .fheven, stond op twaalfjarige
th 'h p^?or het eerst op de planken, toen
rtjéb vn„ gen versie van „De Koop-
j?&n^Xe,netië" speelde. Zijn oplei-
Tadeniv° .tel in L°nden aan de Royaj
hJn d6 Dramatic Arts.
*iltr<JJviei;?0PJ der jaren is Sir Oedrlc
la» dle in 1931 in Dreyfus"
ti^r iat<T ut maakte en dde zich drie
in Ji°°r f?°ed in Hollywood ves-
®öL'n l2. Y?n films opgetreden. Zo
öX?". T* Wisérables", „Things to
„the Hunchback of the Notre
Keys of tb® Kingdom",
M&t Pov"?loWr, ®g*". „Rommel,
i» „„De Tien geboden" en
•>i!Ste hie„ y°rld In 80 Days". Zijn
5® We»L 1 nde vertoonde film was
sceeii11 8 Ralloon", waarin hij
profè^orVan een excentrlelce
schilderijen, die ze verkopen, behalve
de paar dingen, die ik er bij heb ge
schreven. Psychologisch is dat enorm
belangrijk. Bovendien kunnen de men
sen die schilderijen op afbetaling
kopen."
Met dit soort erk heb ik het soms
zo druk, dat ik vertegenwoordigers in
dienst neem om namens mij in te kopen.
Laatst ging ik naar een tentoonstelling
en .vroeg naar het werk van een be
paalde schilder, „fret spijt me, Mr.
t-rice zeiden ze tegen me, „maar de
hlofr a a1d?re halve gare in Californië
„t hele ?aak opgekocht". Die hal
ve gare as ikzelf natuurlijk.
hlt'wm* Huii fKtmstcommlssie van
het Witte Huis U de kunstcollectie van
het presidentshuU aan te vullen. In de
loop der jaren hebben sommige nresi-
denten alles meegenomen, waarop ze
de hand maar konden leggen. Het 3
niet als in het Buckingham Palace, waar
het allemaal in dezelfde familie blijft.
Onze mensen zitten er maar tijdelijk.
Het Witte Huls was letterlijk een ruïne
toen Truman het liet restaureren. En
Margaret Truman heeft me verteld dat
dat pa« gebeurde, toei ze eens op een
bovenverdieping piano speelde en een
der poten door de vloer zakte. Er was
1? g gewoonweg niets aan gedaan
wJt„Wa? ,°veral de grootste rommel.
^Ü-iacWe Kennedy de kop
u ,van Washington heeft
gevonden op het toilet in het souter
rain?
Op het ogenblik wordt het Witte Huis
gerestaureerd als nationaal monument.
De Johnsons zouden minder voor cul
tuur voelen dan de Kennedys, zegt men.
Maar daar ben is het niet mee eens.
Mrs. Johnson heeft natuurlijk niet de
zelfde smaak als Jackie Kennedy, maar
haar smaak is even Amerikaans. Heus
de Amerikanen zijn tegenwoordig dol
op kunst. Volgens de statistieken worden
in Amerika meer grammofoonplaten,
boeken en schilderijen gekocht dan waar
ter wereld. Ga bijvoorbeeld maar eens
naar het Louvre. Daar zul je meer
Amerikanen aantreffen dan mensen van
welke andere nationaliteit ook en nooit
een Fransman. Ik heb ee aan een paar
Italiaanse katholieken gevraagd, waar
om ze op vrijdag vlees aten. „Dat geeft
niet", antwoordden ze, „we hebben de
Paus. De Fransen doen precies eender.
Ze hebben het Louvre, dus hoeven ze
er niet te gaan kijken."
Vincent Price slaakt een zuchs.een
van zijn befaamde begrafenis-zuchten:
„Als acteur moet je toch wét doen.
Het ls al te vervelend, als je geen in
teressen hebt buiten je beroep. Weet u,
wat iemand eens over acteurs heeft ge
zegd? Dat het beeldhouwers in sneeuw
zijn. Zo is het maar net. Achteraf blijft
er niets over. Bovendien moeten onze
hobbies privé zijn. Niemand van ons
kan zich in het openbaar verbergen.
Laatst kwam ik In Londen Robert
Mitchum tegen, die daar met Shirley
In Engeland krijgen al onze films een
X-certificaat, dat wil zeggen, dat ze uit-
sluitend door volwassenen mogen wor
den gezien, maar in Amerika worden ze
bij voorkeur tijdens de schoolvakanties
uitgebracht. Een onderzoek, dat ik eens
bij een stuk of wat psychiaters heb irv
gesteld, heeft me ervan overtuigd, dat
ze de kinderen helemaal geen kwaad
doen. Integendeel, ze kunnen soms hun
haatgevoelens op ons afreageren in
plaats van op hun ouders. Het is een
soort catharsis. Toch moet ik toegeven,
dat het me soms moeilijk valt om ern
stig te blijven, als v-e aan zo'n film
bezig zijn.
Tijdens de opnamen voor „De Vlieg"
moesten Herbert Marshall en ik een
spinneweb bekijken, waarin een vlieg
je zat, dat mijn broer moest verbeel
den. We hebben een hele dag nodit ge
had om die scène te filmen. We lachten
ons gek en tenslotte hebben we de scène
gespeeld met de ruggen naar elkaar toe,
omdat we elkaar niet durfden aan
kijken.
Sommige mensen denken, dat ik het
allemaal heel ernstig neem. Ik ben uit
genodigd om voodoo-p'xchtigheden in
Haïti by te wonen en een Zwarte Mis
in Californië. Ik heb die invitaties aan
genomen, uit nieuwsgierigheid en om
dat ik geloof in de macht van het
kwaad. Als er een macht van het goede
is, moet er ook een macht van het
kwade zyn.
Men r.eeft me vaak gevraagd, waarom
ik in zoveel griezelfilms optreed. Het
antwoord is, dat ik nu eenmaal moet
eten. Niet zo lang geleden belde Katie
Hepburn me op om te vragen, of ik
Prospero wilde spelen in „De Storm"
van Shakespeare op het toneel. Ik zou
500 dollars (ongeve f 1750,-) hebben
gekregen voor acht weken werk. Dat
kan ik me eenvoudig niet veroorloven,
al zou ik ook willen. Ik heb vrouwen,
kinderen en schoonmoeders te onder
houden. En dat h>- "t iedereen, neem
ik aan, behalve Katie Hepburn. Die is
slim en blijft vrijgeze1."
Vincent Price bracht zijn bezoeker
f13?.1! u r en wenste hem een har
telijk tot weerziens op he* filmkerk
hof, want hij treedt momenteel op in
een nieuwe trailer van Alan Poe, ge
titeld „The Last Tomb of Ligeia", de
laatste graftombe van Ligeia. „Tot
ziens", zei hy en voegde er fluisterend
aan toe: „Zou u eens willen weten,
waar ik werkelijk gek op ben?" Zijn
ogen begonnen te glanzen en een ogen
blik leek het er op, of hij het een of
andere afschuwelijke geheim zou gaan
onthullen Ik ben dol op koken." En
met deze woorden sloot Vincent Price
de deur.
In de Britse Shepperton-Studio's heeft
Vincent Price verleden week „het grie
zeligste moment in een leven vol grie
zelfilms" belee' zoals hij het zelf uit
drukte. Alles in de studio was klaar
om in vlammen op te gaan voor.de laat
ste dramatische scène van de film „The
Tomb of Ligeia". E11 alles de sterren
Vincent Price en Elizabeth Sherpherd
incluis, gmg werkelijk bijna in vlammen
op.
Het decor stelde een sinistere Gothi-
sche abdij voor, die door vuur zou
A Aj
worden venvoest. Gasbranders, listig
verborgen in de muren en achter de
beelden van de abdij, zouden de brand
ontsteken, waarna petroleumpasta op de
vloer bet vuur zou verspreideen. De
eerste brander werd ontstoken. Plot
seling, terwijl de regisseur Roger
Corman en de *echnici. nog bezig waren
met het treffen van de laatste voor-
bereidigen, vatten de dampen van de
petroleumpasta vuur. Binnen enk e
seconden stond het hele decor in brand.
Vincent Price bracht Elizabeth in vei
ligheid, terwijl de studiobrandweer het
vuur bestreed.
„En fk heb het niet eens kunnen
filmen kreunde rigisseur Corman, toen
hij van de eerste schrik was bekomen.
Van Eleanor Roosevelt's levensge-
geschiedenis zal een film van normale
vertoningsduur worden gemaakt. De
film, getiteld „The Eleanor Roosevelt
Story' zal worden samengesteld uit de
vele honderden meters film, die gedu
rende haar leven zijn gemaakt.
De producent is Sidney Glazier, die
vijf jaar voor de do id van Mrs. Roose-
velt in november 1962 directeur was
van Eleanor Roosevelt Kanker Stich
ting. Haar oudste zoon, Rep. James
Roosevelt, zal als ad Leur optreden,
terwijl Richard Kaplan de film zal
monteren en regisseren.
„Dit wordt geen familie-onderne
ming", aldus Rep. Roosevelt. „Glazier
en ik hebben reeds lang het gevoel ge
had, dat we iets moester doen om een
blijvend beeld te geven van mijn moe
der, zoals ze werkelijk was. Ik meen,
dat de film even goed „The Story of a
Wonderful Human Being" zou kunnen
heten, Mijn moeder heeft zichzelf nooit
gezien als de vrouw var» de president
of als een grote dame".
De film die 160.000 dollar gaat kosten,
wordt gefinancierd door een groep van
zes personen, ondei* wie hijzelf, die
mevrouw Roosevelt hebben bijgestaan
in haar iciale werk.
Aan Leonard Bernstein, de dirigent
van het New York Philharmonic zal,
naar Glazier bekend heeft gemaakt,
worden g vraagd om de muzikale bege
leiding te schrijven.
De première van de film zal waar
schijnlijk in januari of februari in
Washington plaats vinden, gevolgd door
een vertoning in New York. Als de
film eenmaal klaar is, zal al het daarbij
gebruikte materiaal en een copie van
de film ter beschikking worden gesteld
van de Eleanor Roosevelt Memorial
Library in Hyde Park, New York.
Het huweiykspaleis, dat men in de
grote Russische steden aantreft, heeft
zonder twüfel de bruidjes in de Sovjet-
Unie weer iets teruggegeven van de
luister van een kerkeiyke huweiyks-in-
zegening, zoals die in het Rusland plaats
vond, ook al is dit maar een heel klein
beetje. Toch is er alle reden om ieder
paar, dat de drempel van zo'n huwe
iykspaleis overschrijdt, met een bezorg
de blik gade te slaan. Bruidegom en
bruid mogen elkaar ten overstaan van
beide functionarissen, die hen in de
echt verbinden, nog zo overtuigend het
ja-woord, op zijn Russische het „da"-
woord geven, het geluk van de jonge
echtparen wordt op dat ogenblik over
schaduwd door de mogelijkheid, dat hun
voor het leven gesloten verbintenis al
zeer spoedig verbroken zal zyn. Het aan
tal echtscheidingen is in de Sovjet-Unie
de laatste jaren namelyk onvoorstelbaar
groot geworden. Een rapport, dat daar
over onlangs verscheen, spreekt in dit
opzicht klare taal. Zo verbijsterend zijn
de cüfers, dat vele Russen bü het lezen
ervan geschokt waren.
Het schijnt, dat een oude Westerse leer
stelling, dat te snel en op zeer jeugdige
leeftijd in het huwelijk treden onver
standig is, niet alleen in de vrije wereld
opgaat. Het rapport, dat is samenge
steld naar aanleiding van een onderzoek
door leden van de Komsomol, de com
munistische jeugdbeweging in Sovjet-
Rusland, toont aan, dat de helft van de
vrouwen en veertig percent van de man
nen, die echtscheidingen aangaan, onder
de dertig jaar zijn.
van de Russische jeugd nog steeds hoog,
ondanks alle boven aangehaalde feiten,
de lichtzinnige omgang van de jongelui
met elkaar, nog voordat er een huweiyk
tot stand gekomen is en het gebrek aan
verantwoordelijkheid.
SALZBURG, 6 aug UPl- De lei
ding van de Salzburger Festspiele heeft
woensdag meegedeeld dat Herbert von
Karajan erin heeft toegestemd aan te
blijven als eerste dirigent. Von Ka ajan,
die onlangs is afgetreden als artistiek
directeur van de Weense ïtaatsopera
na onenigheid met me de-directeur Êgon
Hilbert, wilde ook van deelneming aan
de Salzburger Festspiele afzien.
Voorts heeft de directeur van het
Wiener Burgtheater erin toegestemd een
groter aandeel aan het festival van
Salzburg te nemen.
BREDA. 6 aug. Priesters van het
H Hart. De volgende paters zijn be
noemd voor de missiegebieden in:
Kongo: W VAN DEN HEUVEL en A.
HAMS (vertrek in 1965) Chili: H.
THIJSSEN, R. HOGERVORST. H.
RAYMAKERS - Indonesië: H. SON-
DERMEIJER en J. WIGGERMAN
(vertrek in 1965) - Finland: F. VOSS
(Vertrek in 1965).
De oorzaken van deze moeilijkheden
worden in het rapport eveneens vermeid.
Teveel studentes en studenten trouwen
of worden moeder of vader, voordat zij
hun eerste kopeek verdiend hebben.
Het grote probleem van de huisves
ting in Moskou en de andere grote
steden, brengt jongelui, die elkaar
nauwelijks kennen er toe in het huwe
lijk te treden. In de overbevolkte hui
zen, waarin zij met hun ouders wonen
hebben zij geen eigen vertrek waar zij
elkaar ongestoord kunnen liefkozen.
Er zi)r\ zeer veel paren, die trouwen
met in hun achterhoofd het idee: „Wan
neer het onverhoopt tussen ons niet goed
zou gaan, kunnen we te allen tijde en
zonder veel moeite echtscheiding ver
krijgen."
De belangrijkste factor, die als oor
zaak van dit bedroevende aantal misluk
te huwelijken wordt aangevoerd, is dat
de jonge paren, alvorens zij het Huwe-
lijkspaiais betreden, zich niet de tijd gun
nen elkaar goed te leren kennen.
„Waarom zou ik hem niet getrouwd
hebben?" antwoordde een van de meis
jes een enquêteur, die haar gevraagd
had waarom zij zo overhaast in het hu
welijk getreden was. „Ik ken hem een
maand, ik vind hem aardig en boven
dien hjj heeft een aardig loon".
Het rapport vindt de morele standing
PARAMARIBO, 7 aug. De Suri
naamse regering heeft een voorlopige
overeenkomst aangegaan met het West-
duitse ingenieurs- en adviesbureau
„Salzgitter Industriebau Gesellschaft".
Het Duitse bureau zal ten behoeve van
Suriname zeven voorstudies maken
voor speciale projecten. Deze betreffen:
1 De industriële sector.
2 De agrarische sector, waarbij voor
al gedacht wordt aan opvoering van de
landbouwopbrengsten.
3. De opwekking en distributie van
energie.
4. De infrastructuur, in het bijzonder
\erbetering van de havenfaciliteiten,
los van de reeds op dit gebied geënta
meerde plannen.
5. De bouwsector met het accent op
uitbreiding van de bosexploitatie en ver
werking van houtprodukten, alsmede
een eventueel daaraan gekoppelde che
mische industrie.
6. De mijnbouwsector, waarbij men
het oog heeft op ontginning en verwer
king van delfstoffen, zoals ijzererts,
mangaan en dergelijke.
„Salzgitter Industriebau Gesellschaft"
zal, indien de door haar uitgebrachte
voorstudie gunstige vooruitzichten bie
den, zich beijveren voor het doen uit
voeren van deze projecten door het in
teresseren van investeerders en finan
ciers voor deze objecten.
Ter gelegenheid van de ondertekening
van het accoord met „Salzgitter" heeft
de Surinaamse minister-president een
radiorede gehouden, waarin hij zei, dat
de met deze groep gesloten overeen
komst grote mogelijkheden opent, in het
bfizonder om in snel tempo de Suri
naamse natuurlijke hulpbronnen tot ont
wikkeling te brengen, waarby in de eer
ste plaats wordt gedacht aan de ont-
wz.xeling van het waterkrachtpotentieel
in Kabalebo in West Suriname.
In verband met de nieuwe ontwikke
lingsmogelijkheden in Suriname, wordt
de aanleg van een diepzeehaven in een
der mondingen van de grote rivieren
zeer urgent geacht. Het ligt in de be
doeling van de Surinaamse regering,
dit project als een der zeven te laten
uitwerken door de Salzgittergroep. „Het
wordt een meer-dan-miljoenen-project,
maar wfl zien in het Suriname van
var daag niet op tegen honderden miljoe
nen", aldus de premier.
Het Kabalebo project zal aanzienlijk
groter zijn dan het Brokopondo-project.
De prijs van de daar op te wekken
stroom zal eveneens veel lager liggen
dan die van Brokopondo.
DEN HAAG, 7 aug. De minister
van Onderwijs, Kunsten en Wetenschap
pen is, na overleg met zijn ambtge
noot van Financiën, bereid met ingang
van 1 september een bydrage in een
eventueel exploitatietekort van de al
gemene studenteneettafels en van de
verenigingstafels te verlenen tot een
maximum van dertig cent pe- maal-
tyd.
De tegemoetkoming zal worden ver
leend, als aan de subsidievoorwaar
den is voldaan. Deze voorwaarden hou
den onder meer de verplichting in tot
het leveren van maaltijden van goede
samenstelling en smaak tegen een rede
lijke prijs.
De bijdrage betekent geen herstel van
de voormalige maaltijasubsidie, doch
uitsluitend een financiële tegemoet
koming in die gevallen, waarin, ondanks
efficiënt 1 eheer, toch een exploitatiete
kort zou ontstaan. Minister Bot stelt
zich voor te zijner tijd nader met zijn
ambtgenoot van Financiën te overleg
gen inzake een verder uitgewerkte fi-
nanciëringsregeling voor de studenten
voorzieningen in het algemeen.
(Van onze Stockholmse correspondent)
De wereldberoemde cellist Fellx ls
pas overleden en in de film wordt ver
teld, hoe de muziekcriticus Cornelius
ais biograaf de laatste dagen van de
cellist beleeft met al de vrouwen, die
er in huis zyn zeven stuks by elkaar.
Eér ervan is de echtgenote van Felix,
terwyi de andere zes fungeren als
maxtresse één voor elke dag van de
week. De biograaf-criticus zwerft door
het kasteel, luistert aan deuren, kykt
door sleutelgaten, verbergt zich achter
gordynen, vermomt zich in vrouwekle
ren, drijft als een zwaan rond in de kas-
teelvyver, slaapt met één van de mai-
tresses en danst een tango. „Met het
oog op de censuur wordt de liefdesacte
maar in deze vorm gepresenteerd",
laat Bergman voor het begin van deze
dans aankondigen.
De film heeft talrijke komische scènes
en flitsende dialogen, maar overal ont
breekt de zo broodnodige warmte, die de
humor kan kruiden. Ligt de oorzaak
hiervan misschien in het feit, dat Ing
mar Bergman niet in staat is om zich
zelf te lachen, zo vraagt een der meest
vooraanstaande Stockholmse filmcritici
zich af.
In „Dégens Nyheter" schrijft dr.
Mauritz Ekström onder de titel
„Meester Bergman flitsend,
maar zonder humor" het volgende
commentaar: „De film is gebouwd op
een prachtig, goed idee, er wordt ge
werkt met uitstekende toneelspelers, de
kostuums zyn prachtig, het kleurenspel
is vlot en beheerst... maar het fatale
is, dat het produkt maar heel zelden gees
tig is. Bergman's ironie is soms lach
wekkend, maar gelijktijdig gespeend
van elke humor".
Svenska Dagbladet-recensent Gunnar
Unger is het volkomen eens met zyn
collega van Dagens Nyheter en schrijft:
„Bergman maakt gebruik van allerlei
true's en kunstjes om leuk te zijn...
Maar de spontane lach blijft steken in
de keel en de glimlach verstijft om de
lippen, om de eenvoudige reden, dat de
humor praktisch volkomen is gecon
strueerd."
Criticus Nils Beyer in „Stockholms
-Tidningen" is nóg feller in zijn ver
oordeling van Bergman's nieuwste
produkt: „Voor mi) is deze film niet
alleen maar saai en vervelend, maar
ook beklemmend een bontgekleurde
virtuosennummer, een kunstmatig
produkt van een vermoeide meester
De ról van de biograaf-criticus in
de film wordt gespeeld door Jarl
Kulle, terwijl de zeven mooie
vrouwen rondom Felix worden
uitgebeeld door Bibi Andersson, Har
riet Andersson, Karin Kavli, Barbro
A'
Hjort av Ornas, Eva Dahibeck, Ger-
trud Fridh en Mona Malm, de meeste
klinkende namen, die niet alleen in
Zweden, maar ook in Europa en Ame
rika een grote reputatie hebben. „Om
maar niet te spreken over al dle vrou
wen" overigens Bergman's eerste
kleurenfilm is dan ook het duurste
produkt geworden, dat tot nog toe door
„Svensk Filmindustri" is afgeleverd.
Aan de technische voorbereiding is
meer dan een jaar besteed.
Er hoeft niet getwyfeld te worden
aan het economische succes van de
nieuwe Bergman-film nog vóór de
première was hy al verkocht naar
meer dan dertig landen. Daar stond
per slot van rekening de naam van de
Zweedse „duivelsregisseur" voldoende
borg voor. Inmiddels ls Ingmar Berg
man, die sinds vorig jaar directeur Is
van de koninkiyke schouwburg in Stock
holm, begonnen aan de opnamen voor
een nieuwe film. Over de inhoud van
deze nieuwe film is nog geen enkel
detail bekend en Bergman zelf wenst
er met geen woord over te spreken.
