alle
maal
mensen
WAT STAAT ONS TE WACHTEN
Gevaren van de wereldruimte
worden schromelijk onderschat
DE DICTATOR en de PADDESTOEL
i
De ring van de Casteliacs
ZAL HET GELIJK
TOCH KOMEN?
Alfredo
Pelsjagers van Rio PecoS
r
PIET LOERIS EN DE INCA-SCHAT
Sportnieuws
Free Foresters
naar moeizame
overwinning
op KNCB-team
Ongelukkig
Dapp
er
Warm,
4-voudige combinatie
inderdaad veel beter!
Waarschuwing
DINSDAG 11 AUGUSTUS 1964
een gewetensvraag- Mochten ze wel blijven meewerken aan het ver
volmaken van een energiebron en van een wapen, dat het mensdom
drama van de piloot van Hirosjima, de man, die de atoombommen
afwierp. Dit drama is nu zelfs een soort melodrama geworden
Elk der vier bestanddelen van
Chefarine „4" is wereldberoemd.
De combinatie in één tablet werkt
nóg krachtiger. Bovendien zorgt
één der bestanddelen, dat ook een
gevoelige maag niet van streek
raakt.
SHOE?!.,,
-door DULCE CARMAN
wTt iTm^n°kunnenZvgcrrinkr was naar het" kleine" hukjr'aan^Trandere"kWt"" van de"
Uitstaand kapitaal
1 Aug 1963 f 13.200.000 1 Aug 1964 f 30.000.000
DE NEDERLANDSCHE FONDSEN MIJ. NEFO N.V.
Herengracht 436, Amsterdam (c). Telefoon 231974
OW/ A»
un l eetj
hbt uee>
De sa-ieHueZ
Gespeoueu?
se DG&e
uer Faee/eKevZ
KARL MAY
De Wadders
ALPHONSE DE RIJDT, de architect
van het Belgische dorp op de New
Yorkse wereldtentoonstelling heeft
gezegd, dat hij de ongelukkigste man
van de hele wereldtentoonstelling is.
Hij vindt, dat men zijn schepping
een oudvlaams dorp niet zorg
vuldig genoeg heeft opgebouwd. En
dat, terwijl men toch al veel en veel
te laat is met de openstelling, die
eerst onlangs maanden na de of
ficiële opening van de wereldten
toonstelling heeft kunnen plaats
vinden.
De atoomgeleerden, de mannen, die de weg voorbereidden voor de nen en ons lichaam bezitten geen weer-
standsvermogen tegen de regelrecht op
atoomenergie en daardoor voor de atoombom, stelden zich mdertqd
KENITSJI HORIE, een Japanse
jongen, heeft de Polena-prijs voor dap
perheid gekregen naar aanleiding van
zijn zeereis in een zeilboot (van vijf
en eenhalve meter lang) over de
Stille Oceaan. De tocht van Nisjino-
mija naar San Francisco duurde drie
maanden: Hor ie die helemaal alleen
in de boot zat, kreeg te kampen met
orkanen en stormen,maar bracht het
er goed van af.
DE RECHTER aan het hof in
Croydon (Engeland) is, juist als alle
Engelse rechters, zéér gesteld op
decorum. Maar van de week kreeg
hij het zó warm, dat hij toch maar
besloot om voor een keertje het de
corum het decorum te laten. Hij zet
te zijn (zeer warme) pruik af, want
tenslotte moet zeker een rechter het
hoofd koel kunnen houden.
Advertenti#
Vier betrouwbare middelen In 1 labiel
ons neerkomende kosmische stralen.
Proefnemingen van het Amerikaanse
„Advanced Research Projects Agency",
een der organen van de Commissie voor
de Atoomenergie en t ASA, het instituut
dood en verderf zou brengen Na Hiroshima werd deze gewetens- dat alle onderzoekingen ten aanzien van
vraag dringender dan ooit gesteld. Dit leidde uiteindelijk tot het ang^elk^^b^z^^kll^n^
van een bepaalde chemische stof, waar
van de samenstelling niet bekend werd
De ontwikkeling der atoomenergie in
de richting van een vredelievende doel
stelling opende de meeste geleerden en
technici een gelegenheid, de al of niet
vermeende stem van hun geweten het
zwijgen op te leggen. De industrie en de
medische wetenschappen zouden tot
ongekende hoogten gebracht kunnen wor
den, ten bate van hetzelfde mensdom, dat
de kernsplitsing aanvankelijk ter vernieti
ging had aangewend. Enkelen bleven vol
harden, de meerderheid zocht naar nieu
we mogelijkheden, atoombom, H-bom,
megaton etc. latend voor wat ze zijn,
een verkeerd gebruik ervan op de schou
ders van de militairen leggend.
Zal het dezelfde kamt uitgaan met de ver
overing van de wereldruimte? Wereld
ruimte, het is een groot woord. Want
tochten naar maan, Mars, Venus etc. be
tekenen niets in de „oneindigheid" van
het heelal, waarin de geleerden met
miljarden lichtjaren rekenen, als ze de
afstanden tussen de ontelbare sterrestel-
sels willen meten of liever schatten.
Desondanks al zullen het t.z.t. slechts
kleine uitstapjes zijn,» ze zullen, naar
sommige geleerden menen, een groot ge
vaar voor de aarde en 't mensdom kun
nen opleveren. „We maken ons druk", zo
betogen ze „of we, als we de voet op de
gemaakt, kunnen op veertig kilometer
ven de aarde in enkele uren tijds het
lagen zouden kunnen noemen, uitgescha- ozon in onze dampkring in een gebied
keld, dan hebben de ultra-violette stralen
van een aantal vierkante kilometers ver.
woesten.
Vandaar dat het genoemde weten
schappelijk orgaan een programma heeft
mond aan bepaalde winden n noodlot-' "Vt-S'V" ^foeverre d°or
«ge invloed toeschrijft. Zo zou dehet "lo,slateT1 op grote hoogten van ohe-
en andere, waarvan men thans het be
staan nog niet kent, vrij spel.
Het is een bekend feit, dat de volks-
..Pöhn in Zwit^rland, wanneer deze
hete wind waait, een stijging van het aan
tal gewelddaden tengevolge hebben. De
„Föhn" brengt moord en doodslag mee.
Andere winden in andere landen, maar
van hetzelfde karakter, zouden 'n soort-
ware uit elkaar zakken kan. Men heeft
hier het °°S op de brandstof der raket
ten. Ee naar de maan gezonden wor
dende raket stoot tweeduizend ton brand
stof uit. Dit in de tijd, waarin hij zich in
gelijke invloed hebben. Op de een of deze dampkring bevindt
andere wijze ontbreekt, wanneer derge
lijke winden waaien, een bepaalde be
scherming van ons geestelijk weerstands
vermogen. Het zou ons te ver voeren,
hierop nader in te gaan.
We haalden de „Föhn" etc slechts aan
om de lezer een idee te geven van het
geen de tegenstanders der nucleaire ex
perimenten op grote hoogten vrezen. Er
zij hier nog even aan herinnerd, dat o.a.
in het Engelse woord „lunatic' het ver-
^pvainvii v aai XHcIlörrll QIC
moeden is vastgelegd dat in dit geval i de staten tussen 1957
de maan ons denkvermogen zou be
invloeden. Trouwens een bepaalde in
vloed schrijft men ook aan de getijden
toe, dus ook weer aan de werkzaamheid
van de maan in onze atmosfeer en daar
door in ons lichaam en in onze geest.
Men denke overigens nog aan de beklem,
mende invloed welke de enorme hitte en
volkomen windstilte op mens en dier uit-
maan zetten, deze met zullen besmette oefenen, die altijd vóór een aardbeving
met aardse ziektekiemen of stoffen, welke ontstaan Ze kondigen een dergelijk na-
daar onoverzienbare reacties kunnen op
wekken. Wat zal er met de levende orga
nismen op Mars en Venus gebeuren,
indien ze in aanraking komen met aard
se stoffen? Zullen ze besmet worden door
ziekten en spoedig uitsterven, zoals on-
ze aarde dit met primitieve volken heeft
doen wonderen legen pijn en griep I beleefdi toen die met z g beschaafden
BEROEMDE GENEESMIDDELEN
IN ÉÉN TABLET
D
DEN HAAG, 11 aug. Het Engelse
touringteam de Free Foresters Is z(jn ze
vendaagse tournee door Nederland, waar
van het hoogtepunt de tweedaagse Inter
land ls, die zaterdag en zondag op het
VRA-terrein te Amstelveen wordt ge
speeld, begonnen met een overwinning.
De ontmoeting op het terrein van Quick
Den Haag tegen een KNCB-elftal door
dat de wedstrijd pas rond half twee be
gon en er nog geen zes uur speeltijd be
schikbaar was scheen een draw bijna on
vermijdelijk leverde een moeizame
zege voor de Engelsen op, die de thans
ln Engeland woonachtige oud HCC-er
Cees Bakker in hun gelederen hebben.
Dat het KNCB-team een „onbeslist" miste
werd voornamelijk veroorzaakt door een
tweetal geheel onnodige run outs.
De Free Foresters scoorden in ruim drie
uur 170 voor 9, een totaal dat de KNCB-
ploeg in 2'/« uur moest zien te passeren.
Negen minuten voordat de speeltijd ver
streken was viel echter het laatste Neder
landse wicket. De KNCB kwam tot 116
runs. De gedetailleerde uitslag luidt: Bat-
tingcijfers Free Foresters: Kingsley 11,
Russel 29. Woodhouse 43. Ainsworth 24,
Perrett 14. Bakker 9
Bowlingcijfers KNCB: Heijdeman 1/7,
Groen 1/23, Rikse 4/50 C. Burki 2/41.
Battingcijfers KNCB: Rikse 30, Van
Laer 19, Heijdeman 14, Groen 11, Slingen-
berg 10.
Bowlingcijfers Free Foresters: Bakker
1/7, Perret 4/29. Fry 1/22, Ainsworth 1/25,
Thackara 1/15.
in aanraking kwamen?
Ganse volken zijn van het aardrijk
verdwenen, menigmaal zonder dat we er
de juiste oorzaken van kennen. Zullen de
aardbewoners een zegen of een vloek
zijn voor de Marsmannetjes, indien ze
althans bestaan?
Maar wat nog heel wat belangrijker is,
wat zullen de aardbewoners van de maan
etc. mee naar de aarde terugbrengen?
Ja, om daarmee nog niet eens rekening
te houden, wat zullen de ontladingen van
allerlei soorten energie in de wereld
ruimte om ons heen door de raketten en
kunstmanen hierin teweegbrengen? Met
misschien de verschrikkelijkste gevolgen
voor onze aarde en voor ons?
Onnodige bangmakerij? Van het soort,
dat de zeevaarders der oudheid en de zee
vaarders van onze tijden, tot Columbus
toe .moest afschrikken over zeeën te va
ren aan de rand der aarde plotseling om
laag zouden storten? In zekere zin doen
de verschrikkingen welke ons in het voor
uitzicht gesteld worden, hieraan onge
twijfeld denken. Alhoewel, ze zijn toch
van andere aard. In de eerste plaats
geestelijk. Hierbij bevinden zich de ge
leerden op een punt dat merkwaardig
genoeg overeenkomst met oeroud volksge
loof. In zoverre dat bepaalde verschij-
selen welke de mensen vroeger met ont
zetting vervulden, ook het gevolg kunnen
zijn van de hedendaagse experimenten.
Dit is nog heel iets anders dan de grim
mige verwijten die al sinds jaren aan de
vervaardigers van de atoombommen
worden gedaan en wel dat ze de atmo
sfeer van de aarde en daardoor het weer
bederven. Deze veronderstelling is al
herhaaldelijk weerlegd. Ook van de zijde
der meteorologen de weerkundigen De
grootste atoombom brengt in onze atmo
sfeer geen grotere wijziging teweeg dan
tuurgebeuren aan. Vele dieren worden
erdoor gewaarschuwd en stellen zich
ln veiligheid. Dit geldt ook voor vulka
nische uitbarstingen.
Wanneer storingen in de atmosfeer, zo
als deze door aardbevingen en vulkani
sche uitbarsingen veroorzaakt worden, al
zulke gevolgen kunnen hebben, des te
groter zullen de storingen zijn, veroor
zaakt door veranderingen in de uiterste
grenzen van de ons omringende damp
kring .Aldus degenen die menen, dat het
de hoogste tijd wordt om paal en perk te
stellen aan de moderne tovenaars, die
zeer waarschijnlijk geesten oproepen,
welke ze niet zullen kunnen bedwingen,
zoals Goethe's „Zauberlehrling"
Vooral de ionosfeer welke de radio
golven uit de wereldruimte opvangt, moet
uiterst gevoelig zijn. Het ozon in onze
dampkring moet voorts uiterst gemakke
lijk te verwoesten zijn en kan dan zijn be
schermende taak niet vervullen.
Wat staat ons dan te wachten? We zul
len door ernstige zonnesteken worden ge
troffen 011 zelfs sterilisatie kan het ge
volg zijn. Op enorme schaal. Onze herse-
Nog weet men lang niet alles over de
uitwerking van de lanoeringen van het
steeds groter wordend aantal kunstma
nen. het is ook mogelijk, dat de pessi
misten overdrijven. Maar die voeren
toch aan, dat volgens een kort geleden
openbaar gemaakte statistiek er een
nauw verband bestaat tussen z.g. mag
netische onweders en het ontstaan van
stoornissen in de hersens. Zulks op grond
van een onderzoek van meer dan 23.000
gevallen van mensen, die in de Verenig
de Staten tussen 1957 en 1961 we
gens aanvallen van razernij, geestelijke
depressies etc. in ziekenhuizen moesten
worden opgenomen.
En de geleerde wereld zit nog steeds
met het geyal-Glenn verlegen, de kosmo
naut, die in zijn badkamer uitgleed en
sindsdien geestelijk lichtelijk gestoord is
Sommige medici, de hem onderzochten,
menen, dat hij onder de gevolgen van
zijn tocht door de wereldruimte lijdt. An
deren sluiten dit ten enen male uit. Naar
het schijnt is het ook met de Sovjet-Rus-
eische kosmonaut Gagarin niet helemaal
in orde.
In ieder geval een probleem dat een
ernstig onderzoek vereist. Alleen al in het
belang van toekomstige kosmonauten en
wereldruimtereizigers. Tochdient het
mensdom op te passen. Het Dderft al de
atmosfeer in zijn grote steden. Laat het
ons mogelijk zijn, althans buiten die
steden in een gezonde atmosfeer te le
ven.
Ten slotte: er lopen ook geruchten
over andere kosmonauten, die op de een
of andere wijze de nadelige gevolgen van
hun tocht door de wereldruimte onder
vinden. Zo heeft Scott Carpenter tijdens
zijn vakantie op de Bermuda-eilanden een
motorongeluk gehad, waarbij hij een been
brak. Wat Gagarin betreft, die zou heel
gewoon tijdens een wandeling gevallen
zijn, terwijl Nicolajef bij een verkeerson
geval gewond werd. Het zijn natuurlijk
slechts enkele van de kosmonauten, maar
de Amerikaanse pers vindt al die onge
lukken nogal verdacht.Shepard heeft
een oorontsteking gekregen!
93.
„Grote hemel," klonk de verraste stem van Daryl achter hen. „Dit is
het toppunt van alles."
„Te bedenken dat de moeder van de jongen dit niet heeit mogen
meemaken," zei het Opperhoofd van de Waikatos.
De dokter was geweest en had Dusky's arm gedesinfecteerd, verbon
den en in een mitella gehangen, terwijl hij verklaarde dat de beet volko
men ongevaarlijk was, en een deputatie, bestaande uit Daryl en Diane,
niet bij de krachten der natuur, b.v. een stuurd om te vragen of mrs. Lancaster mrs. Esdaile het genoegen wilde
aardbeving of een vulkanische uitbar-
sing.
Maar de mannen, die thans tegen de
experimenten waarschuwen, welke op
steeds grotere hoogten worden gehou
den, wijzen erop, dat In de hoogste sferen
van onze dampkring en in de uiterst ijle
gasmassa's welke onze aarde omringen,
een kleine wijziging in de bestaande orde
onheilsvolle gevolgen kan hebben. Wat
de volksmond de maanziekte noemt, een
vorm van krankzinnigheid, kan op enor
me schaal veroorzaakt worden. Zulks
doordat zich in de hoogste sferen ver
schuivingen voltrekken, waardoor bepaal
de stoffen en vormen van materie, welke
nu tal van voor ons lichaam en ons
brein gevaarlijke stralen uit de wereld,
ruimte tegenhouden, vernietigd worden of
verdreven.
De befaamde ultra-violette stralen b.v.
worden al in de hoogste regionen opge
vangen en geneutraliseerd, bereiken onze
aarde niet. 21e kunnen dus ook geen In
vloed op ons uitoefenen. Worden de
„filters", zoals we de beschermende
Advertentie
mar grOEI 2Jx
doen in het grote huis te komen theedrinken.
Maar de achterdeur van het kleine huisje was stevig gesloten en toen
zij op hun herhaald geklop op de gebladderde panelen geen antwoord
ontvingen, moesten broer en zuster wel terugkeren en de boodschap
overbrengen, dat ze niemand thuis gevonden hadden.
„Nu ik erover nadenk, heb ik haar een uur geleden voorbij zien
gaan," verklaarde Brownie. „Het was dom van me daar niet aan te
denken, maar ik kon moeilijk gissen dat u haar hier zoudt willen hebben."
„Oma zal haar voor het moment moeten vergeten en zich tevreden
moeten stellen met de Maoris, die ze gezworen heeft nooit in haar huis
te willen zien," grinnikte Daryl. „Ze heeft er nu in elk geval een kamer
vol van."
„Maar dat zijn allemaal opperhoofden," antwoordde zijn zusje vaag,
alsof dat feit iets veranderde aan de kleur van hun huid.
„Nee, Riu niet! Het spijt me ontzettend voor hem. Doordat dit echte
opperhoofd nu is komen opdagen, raakt hij alles kwijt. Maar heeft hij
zich niet als een kerel gedragen?"
„Het verwondert me niet, dat Dusky zoveel van hem houdt. Ik vind
hem geweldig," verklaarde Diane rustig.
„Ik ben afschuwelijk tegen hem geweest," bekende ze met licht beven
de stem. „En ik weet dat ik me tegenover Dusky beestachtig heb ge
dragen. Ik verdien niet, dat ze het me ooit zal vergeven, maar ik
scheen er op de een of andere manier niets tegen te kunnen doen."
„Je hebt je inderdaad behoorlijk rot gedragen," verklaarde Daryl met
broederlijke openhartigheid. „Maar als je dat nu zelf maar inziet, weet
ik zeker dat Dusky het verleden zal willen laten rusten. Ze is een
kraan van een meid en ik weet dat ze niet zal blijven koppen. Ze
heeft tenslotte voortdurend haar best gedaan om vriendschap met je te
sluiten."
„Maar misschien zal ze dat nu niet meer willen," zei Diane lang
zaam. „Ik heb haar in die kuil geduwd, Daryl. Ik geloof dat ze dat
ook wel weet. Ik wilde dat ze zou vallen, maar ik wist natuurlijk niet
dat die hond haar zou bijten. Het is helemaal mijn schuld dat ze ge
wond raakte."
„Je was inderdaad een klein kreng, maar dat is nu allemaal voorbij
en ze is niet ernstig gewond, zodat je maar geen ouwe koeien uit de
sloot moet blijven halen. Gedraag je van nu af aan behoorlijk tegenover
haar en ze zal nooit zinspelen op de manier waarop je haar placht te
behandelen."
„Ik vraag me af of Oma niet wat voor Riu zou kunnen doen, nu
het echte jonge Opperhoofd is komen opdagen?" meende Diane, wier
geweten haar deze middag een paar moeilijke uurtjes bezorgde. „Weet
je, Daryl, als Dusky niet gewond was geraakt, zouden wij die andere
jongen nooit ontmoet hebben en zou niemand iets van zijn bestaan heb
ben afgeweten. In zekere zin is dus ook dat mijn schuld en ik heb
het gevoel dat we dat op de een of andere manier voor Riu moeten
goedmaken."
(Wordt vervolgd)
MOCO
Jfff DGT /s /H
oec>e! uj/qt se.
DHn
(Heer je Het!
36-Ml
fw
Awm
36. „Luister eens," onderbrak ik mijn vriend.
„Ik geloof, dat daar eea rotsblok viel." „Dan is
Winnetou de uitgangen aan het versperren. Nu zijn
ze allemaal verloren. Hun verdiende loon overigens.
Eindelijk verstomde het geweeklaag der Coman-
chen, die zich opmaakten, om het dal te verlaten.
Old Death stuurde uit voorzorg Langes en Sam
weg, om onze paarden te halen. Nauwelijks waren
deze op weg, of het nieuwe opperhoofd kwam naar
ons toe. „Waarom staan de bleekgezichten hier rus
tig, als de Comanchen zich naar hun paarden be
geven?" „Omdat wij niet weten, wat jullie van plan
zijn." „Wij breken uit door de westelijke uitgang,
wij rekenen op de hulp van de zoon van Oyo-&0.,
sta, Avat-vila, die de Apachen in de rug zal a®
vallen." „Het zal niet lukken, uit te brekep'rt
„Psaw! Old Death lijkt wel een kraai, die all®
maar onaangename geluiden kan maken. Wij zul1
alles plat rijden, wat ons in de weg komt." „U
alleen uzelf plat rijden en daarom blijven we hi®
..Is Old Death onze vriend niet? Heeft hij de v jet
despij p niet met. ons gerookt? Is hij dan ook
verplicht, met ons te vechten? De bleekgezichten z
dappere krijgers, die zich aan het hoofd der Com®
chen zullen opstellen."
ritmrnvrnW
53. Piet Loeris en Sientje kwamen
in een vreselijk gedrang terecht, toen
ze de bus wilden betreden. Maar na
dat een paar koopvrouwtjes en een
oude indiaan onder de voet waren
gelopen was iedereen gelukkig binnen
en kon het voertuig zich in beweging
zetten. „Hou je vast, Sientje" grin
nikte de speurder, toen ze over een
paar keien hobbelden: „Het lijkt de
kermis wel!" „Dat ze hier geen vei
ligheidsriemen hebben! klapperde
Sientje: „O, daar komt de conduc
teur aan. Heeft u kleingeld, meneer
Loeris?" De detective grabbelde zo
goed zo kwaad als het ging in de
zak en haalde er een paar muntstuk
jes uit, die hij de conducteur in de
hand stopte, „en wat zal het van
daag ereis wezen", sprak deze goed
geluimd: „Ik heb kaartjes in alle
kleuren en alle maten!" „We moeten
naar het vliegveld, boer!' antwoord
de Piet Loeris: „Je kunt de rest hou
den als je ons maar vertelt, wan
neer we deze keekwalk moeten ver
laten". „Dat kan, meneer", zei de
functionaris erbiedig. Volgende
halte moet u eruit. Het is dan nog
maar 'n uurtje lopen. Zo hotsten ze
enige tijd voort door het ruige Mexi-
zilp
oaanse landschap. „Ik zal V. Z®'
als we er zijn, meneer L°®r mHj
Sientje. „Als het nog
word ik vast niet lekker
er gelukkig geen idee van, w.
nog te wachten stond! Eindelu
te de bus met een ruk, zoda d pi®:
een door mekaar geworpen we
en Sientje wrongen zich naar fri5^
en ademden met welbehagen
se lucht iin. „Nu moeten we ne „gijf*
veld zien te vinden" sprak de
der, terwijl hij het met c j£oi"
gestoffeerde landschap opnam-
mee, Sientje!"
