alle
maal
„DOE-HET-ZELF" BIJ DE
WONINGBOUW in Australië
DE LAATSTE BRUG
DE DICTATOR en de PADDESTOEL
pp
De ring van de
tè
2%
Pelsjagers van Rio Pecos
Alfredo
lil !0„4ipU4J?
m
RQBECO
CEULEMANS
VERSTERKT
POSITIE
nieuw
L
Regering zeer hulpvaardig
ment
DeWadders I Hef Geheim van de Spookkelder
Verhaal
Begum
1007o SCHEERWOL
VOOR NEDERLAND
V
CINEMA
CINEMA
VRIJDAG 2 OKTOBER 1964
Doe het zelf
Toezicht
Eigen geld
Ruimte genoeg
Ruimer woningen
Edgar's ingenieuze
TIP-sigaartje Iaat U luchtig
lichter roken!
De „tip" jong en jeugdig
tussen de tandem schoon
keurig, gesoigneerd!
ELK EDGAR-SIGAARTJE
ZIJN EIGEN TIP
LICHT ROOK, ROOK IK EDGAR
door NORBERT KUNZE
...EN GELOOF MAACZ, PAT e£N tOJA>NBU
NIET OUP H/O&Pr /n p/r lano. waacz;
ze MET OYHAM/JET WE/Z/tEN
tN OE PPUTlEiC...
ZOU &P&OETÜ& 20 OPTIMISTISCH ZUN
ALS HU DE INDIAAN GEZIEN HAP, DIE
HUN GEDULDIG OPEEN
AFSTAND VOLGDE?
kroATf
wer/s NUTTE
LOOS zo NEER
SLACHTIG Te2/JN/V
MAAR
NAAR CHUPU/T&
HreezuN we in oe
VILLA, PIE VOceOHS BESTEMC
veizgeet n/et
DAT pe MUZEN
OZEN HEBBEN
P1Ê AVOND.
Sr/cL tu... tu
Voet Me ut et
Ooeof.
c/eke mecp/ee ctc.r
EEN MAN OP DE
KARL MAY
MICHAEL GOLENIEWSKI, die be
weert de zoon te zijn van de laatste
Russische tsaar Nikolaas II, heeft
meegedeeld dat hij en zijn vier zus
ters in New York een „familiereünie
der Romanoffs" zal houden.
Le uitgever van de biografie van
een dame die voorgeeft groothertogin
dnastasia te zijn, Robert Speller,
leeft al verklaard dat de familiereü
nie „voor eens en voor altijd een eind
zal maken aan de geruchten, dat de
Russische tsaristische familie de re
volutie van 1917 niet zou hebben over
leefd".
Van wit-Russische zijde is altijd be
weerd dat de Tsaar, zijn echtgenote
en hun vijf kinderen zijn geëxecu
teerd. In het boek van „Anastasia"
komt de figuur van Goleniewski naar
voren. Deze Pool wist in 1961 met be
hulp van de Amerikaanse inlichtin
gendienst naar de V.S. over te lopen.
Hij is in dienst geweest van de Poolse
geheime dienst. Volgens Goleniewski
zouden de Tsaar en de Tsarina de re
volutie hebben overleefd en naar Po
len zijn uitgeweken terwijl zij zich als
gewone vluchtelingen voordeden. De
tsaar zou in 1924, zijn eega in 1952 in
Polen zijn overleden. Volgens de be
weringen van Goleniewski zou Lenin
met de geheime vlucht van de Tsa
ristische familie naar Polen hebben
toegestemd. Op Anastasia na, die naar
de V.S. ging, zou de gehele familie
zich blijvend in Polen hebben geves
tigd.
Speller zegt, dat Goleniewski hem
heeft verteld, dat de Romanoffs hun
identiteit zo lang mogelijk geheim
hebben gehouden uit angst door Sta
lin te worden vermoord. Hij noemt
de onthullingen van Goleniewski „een
van de best bewaarde geheimen van
de eeuw".
„Na jaren van intensief speurwerk
hebben wij eindelijk de Romanoffs ge
vonden", zo verklaarde Speller. „Hun
ogen, hun oren en vele andere li
chaamsdelen zijn zorgvuldig opgeme
ten en vergeleken met, foto's. Iedere
voorzorg is genomen. Het is een
adembenemend verhaal".
Het is nog niet bekend of de „nieuw
ontdekte Romanoffs" de Tsaristische
erfenis van 400 miljoen dollar die „er
gens buiten Rusland onder het beheer
van een bank is geplaatst" zullen op
eisen. In elk geval: een interessant
verhaal, zeker voor een uitgever.
Er is een boekje verschenen van de
Australische regering, waarin men het
antwoord kan vinden op de vraag: „Hoe
bouw ik mijn eugen huis?' Het boekje
verscheen in zes talen, hetgeen met zulk
een samengestelde bevolking hier be
slist niet overbodig is. Bovendien, het
gaat er vooral om de „nieuwe-Austra-
liërs wegwijs te maken, wanneer zij zelf
een huis willen gaan bouwen.
Onlangs deelde de minister voor fi
nanciën, mr. Harol Holt mede, dat vo
rig jaar 90.000 woningen in Australië zijn
gebouwd bij 'n toeneming van 6. ge
zinnen in dat jaar. Hetgeen dus betekent,
dat men hard op weg is de achterstand
in de woningbouw, waarmee ook Austra
lië te kampen heeft, snel in te lopen.
De minister deed de mededeling in ver.
band met zijn verzoek aan het parlement
om 'n bedrag van 5 miljoen pound, d.i.
400,- miljoen gulden beschikbaar te
stellen ten behoeve van woningbouw in
de verschillende staten Want uiteraard
speelt ook hier bij de woningbouw het
geld de belangrijkste rol.
EEN REPORTER van een te Bar
celona verschijnend blad heeft de 58-
jarige weduwe van de Agha Kan,
meer bekend als de Begum, in het
beroemde klooster van Montserrat
ontdekt, in diep gebed verzonken voor
het even beroemde beeld van de Zwar
te Madonna. Ze verklaarde, er een
grote vereerster van te zijn en met
haar pelgrimstocht een levenswens
v*r7'uld te hebben.
Spanje, ^peciaaf BarcSona, waar
ze in de kringen der rijke industriëlen
een graag geziene gast is Men meent
daar uit enkele uitlatingen van haar
de gevolgtrekking te mogen maken,
dat ze plannen heeft, katholiek te wor
den Ivette Labrousse, zoals haar meis-
iesnaam luidt, is toen ze met de Agha
Kan trouwde, tot het ^aThaarin
se geloof overgegaan, H\bad baal^f
een chocolaterie ergens aan de Rivie-
Nu is de Australische regering zeer
hulpvaardig aan de „doe-het-zelver op
het gebied van de woningbouw. Daartoe
verscheen trouwens ook het genoemde
boekje, dat allereerst de nodige informa
ties verstrekt, op welke wijze men finan
ciële hulp kan verkrijgen. Dat is moge
lijk, via de banken, doch meer nog mid
dels de „Building Society welke over
eenkomt met de bouwkassen in Neder
land.
Er is wel enig verschil, want deze „So
ciety bouwt niet in de eerste plaats zelf
of laat bouwen, doch helpt een „zelfbou
wer of iemand, di, particulier zijn huis
wil laten bouwen. Die hulp is veelzijdig
en ook volledig.
Dat wil zeggen, er wordt onder bepaal
de voorwaarden geld geleend, doch de
organisatie houdt ook scherp toezicht,
dat de aannemer aan alle verplichtin
gen voldoet en een goed huis aflevert.
De lijn wordt in d t opzicht soms strak
aangetrokken.
De „Socity" heeft eigen taxateur en
controleur aan het werk. Een bouwer
moet in bepaalde etappes bouwen, waar
bij dan telkens een inspectie moet wor
den gevraagd. Pas na een goedkeurend
advies, kan dan weer geld worden ver
strekt om met de afbouw voort te gaan.
Het gebeurde, dat een al te ijverige
aannemer het „framewerk" van een in
ambouw zijnde woning had ingesloten,
voordat de inspecteur was geweest. „Al
les er weer afhalen, ik kan niet zien, wat
hier achter zit, luidde de mededeling.
De bouwer weigerde; er kwam geen
geld. Dat duurde zo ruim een maand;,
toen legde de bouwer het hoofd in de
schoot en maakte het framewerk bloot.
Het bleek, dat hij alle reden had om zo
snel te werken: he was met de bouw er
gens niet in orde. Op deze wijze wordt
dus de toekomstige eigenaar van de wo
ning beschermd.
Een soortgelijke controle wordt toege
past ten aanzien van de „zelfbouwers
Want uiteraard gaat het niet alleen om
de bescherming van de toekomstige wo
ningbezitter, doch ook de gelschieter in
casu de bank of „Society" verlangd
waar voor het geld
Om in aanmerking te komen voor een
lening, moet men aan enkele algemene
ra, waar ze achter de toonbank stond
leren kennen. Hij dwong haar niet,
Mohammedaanse te worden, evenmin
als zijn twee yorige vrouwen. Ze nam
dit besluit vrijwillig en werd aldus in
de secte der Ismaëlieten opgenomen,
de titel verwervend van Mata Sala-
lgeen "hemelse moeder" be-
vmea bi?ehT°nt in,Ef?yPte' een
vuia bij het mausoleum van haar
man, langs de Nijl. Al weer volgens
geruchten in bepaalde kringen van
Barcelona, zou de Begum plannen
hebben om met een Spaans edelman
in het huwelijk te treden.
voorwaarden voldoen. Men behoeft niet
getrouwd zijn om met de bouw van een
huis te mogen beginnen; verloofden van
gen vaak reeds met de bouw aan, om het
huis gereed te hebben als de trouwdatum
er is.
Wat het bedrag van de voorschotten be
treft, tot een bedrag van ruim 13.
gulden, kan men het volle bedrag lenen,
tot boven 20.000, krijgt men 90 procent
en tot 25. gulden 8 procent. Het ver
schil moet men dus zelf bezitten. Er zijn
verder nogal wat variaties; iemand die
bv. het eigen stuk land heeft kan tegen
de volle lening daarop zijn huis laten
bouwen. Het geheeel vormt dan voor
bank of Society voldoende onderpand.
Ook kunnen de te lenen bedragen en
voorwaarden plaatselijk weieens ver
schillen.
Nu geeft dat alles in Australië minder
problemen, dan in Amsterdam, Rotter
dam of andere grote steden in Neder
land. Want al tellen Sydney en Mel
bourne b.v. meer dan twee miljoen inwo
ners, er is aan de „buitenkant" nog wel
grond genoeg om zijn eigen woning te
bouwen. Onder dat buitenkant moet
men wel een straal van plm. 10 km. rond
die steden nemen, doch dan woont men
officieel nog in die miljoenensteden. Er
zijn wel mogelijkheden voor 't „huisje
met 'n tuintje" zelfs 'n royale tuin. Na
tuurlijk is het aan een kantoorbediende,
politieman of winkelier niet gegeven zijn
woning van begin tot eind te bouwen:
daar komen vakkundige handen bij te
pas. Heeft hij geen vakkundige vrienden
of kennissen dan kan hij bepaalde wer
ken laten uitvoeren en zelf b.v. graaf
werk verfwerk of hetgeen hem meer ligt
verrichtn en dat maakt de bouw weer
zoveel goedkoper.
Doch: de keur blijft!
Minister Holt deelde nog mede, dat de
standaard van de gemiddelde woning in
Australië de laatste jaren aanzienlijk is
gestegen. Het aantal woningen met meer
dan vijf kamers steeg sinds het onder
zoek dat in 1954 werd ingesteld van 68
pet. tot 72 pet. in 1961. Daaraan zullen de
wensen en invloed van de immigranten
niet vreemd zijn.
Het „doe-het-zelf'-systeem geeft aan
velen, dïe anders tot inwonen of kamerbe-
wonen gedoemd zouden zijn, de kans, om
na korter of langer tijd in een eigen wo
ning te komen, al zit er dan ook nog
zulk een „papieren dak" op.
En dat heeft er beslist toe bijgedra
gen om Australië in de gunstige positie
te brengen, dat het aantal gebouwde wo
ningen dat van de nieuwe gezinnen over
treft.
Advertentie.
DEN BOSCH, 2 okt. De Belg Bay
mond Ceulemans heeft in de derde ronde
van het internationaal biljarttoernooi ka
der 47/2 om de Coupe Bode Leeuw in
Den Bosch zijn leidende positie aanmer
kelijk versterkt. Zelf won hij In tien
beurten van de Ossenaar Lambert van
Leur. Bovendien verloor zijn grootste
concurrent, de Westduitser Spielmann,
van de Nederlandse kampioen Henk
Scholte, die daarmee in de running bleef.
De Belg Clement van Hassel klom naar
de tweede plaats door Tini Wijnen diens
derde nederlaag in successie toe te bren
gen. De uitslagen van de derde ronde
waren:
Van Hassel 400 12 135 33.33
Wijnen 188 12 62 15.66
Spielmann 290 15 78 19.33
Scholte 400 15 128 26.66
Van Leur 213 10 58 21.30
Ceulemans 400 10 207 40.00
De stand na de derde dag:
1. Ceulemans, 6 punten, alg. gem. 41.37
2. Van Hassel 4 36.20
3. Scholte 4 35.96
4. Spielmann 4 34.06
5. Wijnen 0 23,43
Van Leur 0 21.20
Advertent].
Advertentie
2531/Eli/64
doos 5 stuks 85 ct.
doos 10 stuks 170 ct.
No. 21
w^et^rvf^n^eloze stoet kroop langzaam over het rotsachtige hoogplateau.
Mpitm i;?° Werd bepaald door de gewonden die meegesleept moesten worden,
warpn „1P aan bet einde van de rij naast Boro en Miliza. Een paar soldaten
liet nipt Ult gestuurd en die hadden een ondiep graf gedolven. De bodem
dan 7iir. ?8 Yeirder te gaan dan een spadesteek diep. Daar zou de commandant
geen aairi rustplaats vinden: voorwaar een hard bed. Er was vrijwel
groei ar ,op de rots, slechts distels en een paar bremstruiken konden er
groeien, anders niets.
tot een°vroten ~aren blijven staan. Langzaam sloot de lange rij zich aaneen
dant in ?;;°ep' „oen iedereen naderbij was gekomen, legden zij de comman-
hand TTü i?raï' Sawa stond er alleen voor, het geweer van de dode in de
gaf dn™ „s °?.t de haan terug en liet de eerste patroon er uit vallen. Hij
zyn buurman.
Weer l<-rof„Patr00n viel in de hand van Sawa.
Lanetanm "j®11 ,van de soldaten deze.
munitie ïvr,, r°k Sawa de rite van het uitdelen van hun kostbaarste bezit:
Toen sS b® be^ekende vrijheid.
Allen hinn L achteruit en salueerde, zijn vuist aan de pet.
de vrijheid! vuisten omhoog: voor de vrijheid, commandant! Voor
In^hePgfi^JtïL^i verderop, de handen krampachtig over de borst gekruist,
een dikke n-,,, ende zonlicht leek de groep die om het graf heen stond tot
p Q1KKe muur meen te vloeien.
de karige1 ^rnn^ de vrijheid verdedigde, een laatste weerstand die zich aan
was het enigi/i vastgeklampt en hem met alle middelen vasthield. Het
Or, hnn r u Z1J bezaten,
onder het verify droegen zij flarden; aan hun voeten droegen zij flarden;
Niet denken kn(lbJoedde hur> aan flarden gescheurde vlees.
Maar hii "ottsieper gezegd. Niet denken. Misschien had hij gelijk,
schrale grond verzetsstrijders nooit zo gezien: vastgeklampt aan hun
vriiheid nno^U-fn.de ,st°ffige door de zon verbrande aardkorst! Als zij dit
AUES GAAT CoeOf OE
OPAAAtBEUO ecu ft
D/OAT.' ze
ACeLtfJ.Luou
7-r/s
/VVV
CAE ZeJLceN CAUN
£>/J ze z /ju.'
vt "-.
NeeN... ZtJMAFtZT
Kt opt! k/j ts
zeueA t/At/uer
PAA/ZP GE UAL
/S U/J
&CNF VN B/J
tK Zat T/SAcureN
ACEt/N Nee tg te
PAKKCN TE
KANGeN.'
90-13
dan niet'mët1^^' rrlo^,kt men hun deze vrijheid dan ontnemen? Moest men
hen van deze ^L°est men dan niet schreeuwen tegen iedereen die
nog talCX^ne^ide ber°ven? Want zolang dit nog gebeurde, zouden
Ondiepe0 en °dïepe. Telkens opnieuw,
een graf was De comm J? egooid' niemand kon nu onderscheiden dat het
Erf doZDtSa°daM was als versteend. Een steen tussen stenen.
iete^'lugger^vemoefd1 dorsüg^er' "U langgerekt' sta«nerend en dan weer
risüscheS tekeningen bet s00rt dat zonda£se hengelaars op humo-
Wden blaren l! het water ophalen. Haar voeten brandden en zij
^omnelend vooS en men" be,T gen zich alleen nog maar mechanisch en
bet lichaam samen t» niet meer dat zij met zijn tweeën waren
-7Pgeen als ze nu lliii.o fn' Men waande ze buiten het lichaam. Men
dat men toch no? kan ik niet meer verder. En dan ontdekte
Of was het omgekeerd? boorde, dat men afhankelijk van hen was.
De dalende zon doet zwarte vlekken en kringen voor haar ogen dansen
en de voeien strompelen er in voort, de knieën beven en willen niet meer
doorbuigen. Myy^P'^elmg was er een klein houvast. Een stuk hout midden
in het eindelo g een soldatenkruis waarop een Duitse stalen helm
hing.
(Wordt vervolgd)
©PIB
COPENHAGEN
MOCO
80. „Voor de post zullen ze hun hachje niet wa
gen, maar er komen veel geldzendingen uit de stad.
Lonen voor de mijnarbeiders, daarom is een reis
naar het oosten lang zo gevaarlijk niet. De men
sen hebben het te pakken gekregen door de over
vallen van de laatste tijd. Ze gaan liever met een
stelletje te paard. Maar dat heeft tot gevolg, dat
de paarden hier scheeuwend duur zijn. Daarom ben
ik genoodzaakt om met deze schommelstoel mee
te reizen". Er ging mij nu een licht op, waarom de
paardenkoopman zo vrolijk was geweest. „Overi
gens", ging de man verder, „ga ik voor geen ban
diet opzij. Ik moet de kerel nog vinden die sneller
trekt en beter mikt dan ik. Ik heb het schiettoer-
nooi in Austin gewonnen dit jaar". Dit was inder
daad iets bijzonders, daar in deze plaats de beste
en snelste schutters uit Texas bijeenkwamen om
zich met elkaar te meten. Na deze verklaring zweeg
de revolverheid en keek uit het raampje naar het
landschap. Het was warm geworden en het schom
melen van de koets maakte ons soezerig. Van sla
pen kwam niets, daar het schokken en bonzen zelfs
een marmot uit zijn winterslaap zou houden On
bewust van wat ons boven het hoofd hing soesden
wij verder.
/visi-fc- J.a.
1
17Nadat de diligence de poort van
MacBrani's slot was binnengerateld,
slaakten Piet Loeris en Sientje een
zucht van verlichting. Even tyter
stapten ze uit op de binnenplaats.
„Mag ik u maar voorgaan?" vroeg de
Schotse edelman hoofs: „Een keur
van sprijzen en dranken zullen u de
trabbelen van onze tocht spoedig doen
vergeten." Nieuwsgierig en vol span
ning over het komende avontuur lie
pen de detective en zijn hulpje achter
hem aan. ,,'t Zal daar wel een ouwe
boel zijn, meneer Loeris!" babbelde
Sientje, die haar angst alweer verge
ten was: „Dat ze zo'n ouwe kast nou
niet afbreken, 't Is toch maar een
sta-in-de-weg!" De vermaarde speur
der keek haar geprikkeld aan. „Ze
moesten jou museum-directrice ma
ken, Sientje!" smaalde hij: „Ik heb
zo'n idee, dat je alle verf van de
Rembrandts ging afschrobben, omdat
ie zo oud is". Maar toen ze het tehuis
van de MacBrani's betraden, stonden
ze beiden sprakeloos. Het sombere
interieur ten spijt maakte het een
grootse indruk. Ze waren omgeven
door grauwe torenhoge wanden, waar
aan flambouwen waren bevestigd, die
druk walmden. Hier en daar stonden
harnassen opgesteld. „Zeker je zon
dagse pak, broer," grapte de detec
tive, op een ervan wijzend. Zijn
blauwbloedige gastheer ging hier
echter niet op in. „Jullie zullen wel
honger hebben," sprak hij: „En eer*
lijk gezegd heb ik ook een stevige
trek!" Hij liep voor hen uit naar een
vriendelijker ingericht vertrek. Daar
stond een deftig aangetogen butler op
hen te wachten. „Die meneer ken
ik!" riep Sientje. De man lachte af
gemeten. „Ik ben Duffel," sprak hij
eenvoudig: „Ik vervul een dubbele
functie. U heeft mij als kaoitein mee-
j gemaakt Hier ben ik butler 1"
