Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | 20 oktober 1964 | pagina 5

nu

DAG PLJZZLE

Nederlandse uitvinding maakt goede kans

Europees centrum regeling
luchtverkeer bij Maastricht

Mr. L

sprak met
de Paus

Kosten vestiging geschat op
40 a 45 miljoen gulden

BOLS -eiken dag een glaasje

Dode en drie
gewonden bij
autobotsing

FiRMAMINT

uLrn

Het is allemaal voor je

KREYMBORG

JONGENSTRUI

KREYMBORG

BOLS

Springfontein

Amor en nu de Doris

Verzorg uw
handen voor
de winter

Mooi in de
morgen

KILIUS X^; '4

Prof. Van Hamel
overleden

P-Ela.

Wat kinderen

ervan zeggen

EPISTEL

CISKA NAAR V.S.

Trein ontspoort
bij Helmond

GESPREK IN
DE TREIN

de eisrevue

8L.nüig?0

Hoedt U

WIENER

CJJTL\

Knobbelig zeetje

Geen zwemmer

DINSDAG 20 OKTOBER 1964

PAGINA 5

van die jonge Edammer,
'egen Goudse of oudeLeidse;

AP0LL0HAL AMSTERDAM

1964 JSB^

Middellandse Zee:
korte reisjes en
veel te zien

Zuinig stoken

Warm stoken

Gezellig stoken!
KOLENCONVECTOR

- PK 345

j De haard die een

kroontje verdient

en óók voor
oliestook of
gasverwarming

CORNELIS KAARS
weekje bijkomen

Grof gebreid in nieuwe

kunstvezel, warm,
makkelijk wasbaar, snel
droog en vormhoudend

Alleen geldig 21 oktober

Zie er leuk en uitgeslapen uit
aan het ontbijtdan heeft iedere
dag een goed begin. Als u een
kwartiertje eerder opstaat dan
uw man, kunt u aan de ont
bijttafel zitten met gekamde
haren en een tikje make-up op
uw gezicht. Een leuke, lange,
duster verhoogt de huiselijke
sfeer.

deden, kunt u zich wel voorstellen
hoe ik me gevoeld heb..."

?e »koopvaardijgast" van Marken thuis in het sterke pak om samen
zijn vrouw Geertje de buurt ook het verhaal van de Doris te doen.

ARKEN, 20 okt. Cornelis
j^ars krabde nadenkend zijn
ydhuid en mompelde simpel:
jipt is allemaal voor je uitge-
£..eiid. Voor je tijd ga je toch niet."
v1* fletse ogen staarden naar het
vfeter, zoals dat bijna geheel ge-
Vaj{ Werd door het matte blauw
Zat hemel boven Marken. Hij
rustig en op zijn gemak, in

de traditionele dracht van het
verdwenen eiland, de gouden
knoopjes fonkelend in de witte
hals. Zaterdagmorgen héél vroeg,
eigenlijk was het nog nacht, raas
de hij in een taxi over de dijk.
Terug naar huis, na een nieuwe,
zeer bewogen episode in zijn lange
zeemansloopbaan. Met de onder
gang van het vrachtschip Doris
van de Koninklijke Nederlandsche
Stoombootmaatschappij aan de
voet van de Emmanuelpier bij
Napels, had hij zijn vierde schip
breuk geleden. Via een kabel,
waarlangs een slingerend „boots
manstoeltje" van het schip naar
de pier gleed, had ook deze 54-
jarige nautische veteraan zich in
veiligheid weten te brengen. Ab
soluut met minder angst dan later
in het vliegtuig naar Amsterdam.
„Het was de eerste keer dat ik
vloog. U kunt me geloven of niet,
maar ik heb niet anders gedaan
dan luisteren of de motoren wel
gelijkmatig draaien bleven. En als
ik u zeg dat de motoren dat niet

(Aclvenentie)

WERELDKAMPIOËNEN

MARIKA

HANS JURGEN

Telefonische plaatsbespreking

[phone]-732643-720702

(Van onze Romeinse correspondent)
ROME, 20 okt. Gedurende het kor
te bezoek van minister Luns aan de
Italiaanse hoofdstad stond er geen au
diëntie bü de Paus op het program.
Van de Nederlandse ambassadeur bij
de Heilige Stoel vernam hij echter tot
zijn verrassing, dat de Heilige Vader
hem liet weten, dat deze hem gaarne
voor een onderhoud zou ontvangen.
Omdat de minister officieel in Rome
was, werd hij aan de grens van Vati
caanstad opgewacht door enige dig
nitarissen en maakte hij de rit van
het St. Pietersplein achter de basi
liek om naar de St. Damasushof in
het Vaticaans paleis per auto met de
SCV-nummerplaat en werd hij ver
volgens protocolair ontvangen.

Het gesprek met de Paus
vond plaats in de bibliotheek en duur
de ruim een half uur. Waarover dit
gesprek ging, werd niet bekendge
maakt.

BRUSSEL, 20 okt. in Reek bij

Maastricht zal een centrum voor rege
ling van het luchtverkeer in West-Euro
pa worden gevestigd. Hiertoe is giste
ren besloten op een alhier gehouden
vergadering van bewindslieden uit de
betrokken Europese landen.

In zijn zitting heeft de raad zich met
algemene stemmen uitgesproken voor
het door staatssecretaris M. J. Keyzer
gedane voorstel. Het Eurocontrol ver
keersleiding centrum komt op een ter
rein dat het eigendom is van het mi
nisterie van defensie.

De op Nederlands voorstel genomen
beslissing dit centrum op Nederlands
gebied te vestigen werd enige maanden
geleden in principe genomen.

De commissie heeft eveneens met al
gemene stemmen besloten, voor het
nieuwe areaal op Schiphol een af
zonderlijke verkeersleidingsdienst voor

de hogere luchtlagen (boven 20.000 voet)
in bedrijf te stellen in 1966. Deze zal
onder verantwoordelijkheid van Euro
control daar werken tot het centrum
te Beek in functie treedt. Er zal een
in Nederland ontworpen automatische
verkeersleidingsapparatuur worden
aangeschaft. Deze Nederlandse vinding
vindt hierdoor internationale erkenning.

De kansen dat het gebruik, dat Euro
control in de jaren 1966 tot -1968-1969
van deze vinding zal maken, er toe
zal leiden dat het eveneens in Beek
en eventueel ook elders zal wor
den geïnstalleerd, stagen door deze
aankoop in belangrijke mate.

Volgens de plannen zullen in het cen
trum in Beek vierhonderd functiona
rissen te werk worden gesteld, hon
derd Nederlanders, honderd Belgen
en tweehonderd Duitsers. Aangezien de
samenwerking ook de militaire lucht
vaart betreft, zullen zich onder hen 125
militairen bevinden. Het bedrag, dat
met het vestigen van het centrum in
Beek is gemoeid, wordt geschat op
40 a 45 miljoen gulden.

Het zal over de modernste appara
tuur beschikken en regelend gaan op
treden voor het luchtverkeer op grote
hoogte boven de noordelijke helft van
West-Duitsland, België en Nederland.
Het is de bedoeling, dat het centrum
in 1968 of 1969 operationeel wordt. Het

Advertentie)

gebied boven Zuid-Duitsland en Luxem
burg zal .worden geregeld door een in
Luxemburg te installeren centrum.

Technische, operationele en sociale
redenen hebben de keuze van het vlieg;
veld van Beek gemotiveerd, waarbij
er aan wordt herinnerd, dat wat de
sociale motieven betreft er zich drie
steden in de nabijheid bevinden: Maas
tricht, Aken en Luik.

DALFSEN, 20 okt. Gisteren is
op Rijksweg 31 in Nieuwleusen een
verkeersongeval gebeurd, waarbij e
W-jarige mevr. P. de Jong-Bouwland
uit Groningen om het leven is ge o
men en drie personen, onder meer een
dochter van het slachtoffer, erns
werden gewond.

De auto, waarin de -fitter» r£

ten, werd aangeredeni d richting> die

nenauto uit tegengesfcwilde
een vrachtwagen met aanhanger wnue

passeren.

wttttrt In het St. Jansziekenhuis
alMw5 gisteren ten gevolge van een
bii een verkeersongeval op

gelopen verwonding, de 68-jarige

ufnUhnuwer P- J- Gubbels, wonende in
^vnrthroek bij Weert, overleden. De
man was, toen hij met zijn fiets van
oprit van zijn woning de Itter-
voorterweg opreed gejgrepen door een
passerende bestelauto.

rossuM 20 okt. In het week-
Pinde is dé zesjarige Martin Blokhuis
ntRossum (Gld.) op de Oldenzaalse-
s Lat in dit kerkdorp b« het overste
ken van de straat door een personen
auto overreden. De kleuter was direct
dood.

BAARN, 20 okt. Op 84-jarige leef-
tiid is hier overleden prof. mr. J. A.
van Hamel, oud-hoogleraar in het straf
recht aan de universiteit van Amster
dam en oud hoge-commissaris van de
Volkenbond.

De keelontsmettende tabletten

een NAAM in verwarming

Marker bootsman C. Kaars

Advertentie

(Advertentie)

Elke OLVEH polis is winstdelend

schipbreuken

derzeeboot die ze afvuurde, zagen we
eerst in de Buurt van ons opduiken. Ken
nelijk om even een kijkje te nemen. De
kapitein liet meteen een zig-zag-koersje
varen, maar er was ai geen redden
meer aan. De eerste torpedo trof ons
midscheeps, maar werd gelukkig „ge
smoord'' in de lading suiker, die we
vervoerden. Hierdoor kregen we een
kans om in de boten te gaan, voordat
een tweede voltreffer de Abbekerk het
genadeschot gaf. Het schip ging met
een geweldig lawaai ten onder. Het
brulde als een beest en dat vond ik nog
het meest angstige. Drie dagen hebben
we in de kou rondgedreven tot we
door een Engels korvet werden gered".

„Daarna heb ik het een tijd rustig
kunnen houden. Tot 1956 toe. Ik was nu
ai geruime tijd bootsman. We voeren
met de Amor in de buurt van Kreta.
Het zeetje van de Middellandse was op
zijn zachtst gezegd knobbelig. En het
slechte weer werd voortdurend erger.
Met een van die geweldige stuifzeeën
begon het. De lading ging schuiven. De
kapitein joeg „alle hens" de ruimen in
om te tremmen maar er hielp geen lie
ve moedertje aan. De slagzij van de
Amor werd al groter en groter en ten
slotte moesten we er af. Weer mat z'n
allen in de sloep. Met de grootste moeite
kwamen we vrij van het zinkende schip.
De golven zetten ons telkens weer op
de winch van luik drie. Maar tenslotte
is het dan toch gelukt. Toen kregen we
een pak rammel van de zee, zoals ik
nog nooit eerder had meegemaakt. Gol
ven als „gluiperds" daverden in onze
sloep. We zaten tot aan de buik in het
water en we moesten hozen voor ons
leven. Maar ook daar zijn we doorheen
gekomen. Een tanker heeft ons gered.

En nu dan de Doris. Op het mo
ment dat zo'n ramp zich voltrekt sta
je er eigenlijk niet bij stil. Daar heb
je geen tijd voor. Je probeert nog zo
van alles hé. En bovendien gebeuren
in het uur van de angst ook de meest
vreemde dingen. Neem nu de Span
jaarden. We hadden er een heel stel
aan boord. Kijk, die mensen willen dan
meteen van zo'n schuit af, hé. Bij het
minste of geringste staan ze klaar om
over boord te springen. Dat moet je
die jongens heel zorgvuldig uit hun
hoofd praten. Want zoiets hebben ze
kennelijk van nature meegekregen. Een
ander vreemd punt is dat ook nu weer
bijna iedereen van de bemanning zijn
zondagse pak aantrok om het schip te
verlaten. Kijk, daar kan ik nu in zulke
situaties niet aan denken. Geef mij
maar de jongens die zonder paniek op
post blijven. Zoals die hofmeester van
ons. Die wou me warempel nog een
borrel Inschenken.

Overigens is die Doris mijn zoveelste
boot bij de KNSM. Ik heb er op ver
schillende van deze maatschappij geva
ren. Op de Pygmalion, bijvoorbeeld en
dan ook de Helena, De Mentor en de
Theseus. Op die laatste kwam ik in

Harlingen aan boord. Met enkele an
deren als invallers. De stuurman had
naar Amsterdam gebeld dat er vijf man
weg waren gebleven. Ja, het was kort
na de oorlog. Die lui waren kennelijk
blij weer eens voet op vaderlandse bo
dem te kunnen zetten. Ze mochten van
de stuurman een middagje stappen in
Harlingen. Enfin, zij van boord. Even
later bracht een jongen een bos bloe
men van de vijf. „Voor de stuur",
stond er op en ook „Bedankt voor de
vrije middag". Ze zijn nooit meer terug
gekomen. Toen maakte lk voor het eerst
kennis met de Middellandse zee. En dat
is eigenlijk mijn geliefde vaarwater ge
bleven. Korte reisjes en veel te zien.
Als ik de baai van Piraeus binnenvaar,
krijg ik het altijd warm van binnen.
Daar is het zo mooi, weet u. Ik hoop
dat ik weer terug kan naar de Middel
landse zee. Ook al ben ik daar nu twee
maal vergaan". Cornells Kaars is een
geboren verteller. En verder een man
van de zee. Op Marken noemen ze hem
„den koopvaardijgast". En in dat woord
klinkt eigenlijk iets van afgunst door.
Want Cornelis, begonnen met de Mar-
ker-64 van zijn vader op het aloude
„Zuidersoppie", is nu een man van de
wijde wereld. Een man die voor de vier
de keer heel goed weg is gekomen. On
der het smoesje dat ze „effekens" kwa
men oplopen om een bakje te doen, heb
ben zijn buurtgenoten ook van dit ver
haal niets willen missen.

Kt. st. p. m.

GROTE MARKT 1—7 HAARLEM

t Advertentie)

Het in zo een korte tijd bekend
geworden zangeresje Ciska Pe
ters is gisteren van Schiphol
naar Amerika vertrokken. Het
is haar eerste grote reis. In New York
zal zij op het hoofdkantoor van de Uni
cef haar onlangs verschenen gram
mofoonplaat „Don't press that button
mister" aanbieden aan de internatio
nale organisatie.

De helft van de opbrengst van het
plaatje waarop zij de onbekende heer
ervan probeert te weerhouden op de
knop te drukken, die een atoombom
tot explosie kan brengen, is bestemd
voor de Unicef.

Voorts zal zij optreden in een tele
visie-show in de stad Philadelphia en
zal zij voorstellingen geven in enkele
andere steden in Amerika. Het negen
tienjarige tieneridool, dat een PaaJ
weken geleden in het huwelijk trad
met de sergeant-fotograaf Pirn i er-
linde, wordt tijdens deze reis verge
zeld door haar echtgenoot Volgende
week keert het jonge echtpaar naar
Nederland terug.

Horizontaal: 1. zenuwschok, opgeld; 2.
gevangenneming; 3. omlijsting, netheid; 4.
vervoermiddel, telwoord; 5. symbool erbium,
woord; 6. werelddeel, etc.; 7. symbool gal
lium, zeer begaafd persoon; 8. loofboom,
voorzetsel, symbool tellurium: 9. bisscoops-
stad, een stand; 10. gebak, buiten; 11. w1
in dezelfde omstandigheid verkeert.

Verticaal: 1. achttiende-eeuwse japon,

borstel; 2. visnet, eerlijk; 3 ™?DShon'd-

beknot ^viimier; 6.Proefenproeft't[d, me«-

Jtemnr:87' ^iSevsSetbllVJeT^üngt 9'

schadevergoeding; 10. scherp kijken, zoet
watervis

OPLOSSING VAN 19 OKTOBER
1 Tarzan - 2. Zanzibar - 3. barrière
4. regime - 5. mediaan - 6. aantal.

(Advertentie)

Wie weet er wat een epistel is?"
vroeg de onderwijzeres aan
haar leerlingen. Diep gepeins
en doodse stilte, totdat Pe
tertje zijn vinger opstak: „Dat is de
vrouw van een apostel, juffrouw

PELGRIM N.V. - GAA^DEREN
Vraag onze geïllustreerde prospectue

kruiswoordraadsel

UTRECHT, 20 okt. De trein uit
Venlo, die op weg was via Eindhoven
naar Zandvoort is vanmorgen om kwart
over zeven op een overweg tussen
Deurne en Helmond op een vrachtauto
gereden en ontspoord. Voor zover be
kend hebben zich geen persoonlijke on
gevallen voorgedaan. Het verkeer in
Beide richtingen is gestremd. Bussen
hebben ^het reizigersvervoer overgeno
men.

overleeft vier

Nu de winter weer in zicht
komt, gaan we weer een beetje
op onze handen letten. Als het
koud wordt en ze zijn niet
regelmatig verzorgd en soepel ge
houden, bestaat er een grote kans,
dat we last krijgen van kloven en
kloofjes. Begint u dus nu vast met
een opknapbeurt te geven en houdt
ze dan geregeld bij.

Wrijf de handen in met citroensap
of droog zout, alle groeven in de
huid worden dan goed schoon.

Daarna wordt de huid met hand-
of olijfolie gemasseerd, van de vinger
toppen naar de pols, totdat de olie
geheel in de huid is opgenomen
(vergeet u vooral de nagelriemen
niet).

Lost u nu een behoorlijke hoeveel
heid wasmiddel in een bakje heet
water op en beweeg uw handen
daarin vijf minuten zachtjes heen
en weer. Met lauw water afspoelen
en afdrogen.

Harde plekken langs nagelriemen
kunnen met puimsteen worden ver
wijderd.

Daarna worden de nagels in vorm
gevijld met een papieren vijl. Een
mengsel van drie gelijke delen gly
cerine, citroensap en eau de cologne
is ideaal om de handen en polsen
tenslotte mee te masseren.

In de trein hoor je soms leuke din
gen zeggen. Vooral als wat oudere
mensen met elkaar in gesprek komen
is dat voor jongeren vaak erg grap
pig, maar ook leerzaam. Vanmorgen
Knoopte een heer op leeftijd een ge
sprek aan met een oude dame. We
spisten onze oren toen we iets opvin
gen over de moderne tijd. „Moet u
nagaan mevrouw, ik ben nu 58 jaar,
binnenkort krijg ik mijn eerste klein
kind, mijn grootmoeder had er op
mijn leeftijd al 22! De mensen trou
wen tegenwoordig veel later dan
roeger. En als ze dan getrouwd
zijn moet je niet verwachten dat er
dan onmiddellijk aan kinderen wordt
gedacht. Als het zo doorgaat dan zijn
er na een paar generaties helemaal
geen opa's en oma's meer, omdat zij,
wanneer hun kinderen spruiten krij
gen, misschien allang dood zijn".

(Advertentie)

Bootsman Kaars deed zijn verhaal
met zachte, schorre stem, waarin het
zangerige dialect van Marken onmisken
baar aanwezig was. Hij was in die jnroe-
ge. stormachtige morgen zijn wacht be
gonnen met het maken van een rondje
over het schip. En daarbij was hem
meteen opgevallen dat het achterschip
verrassend dicht bij de pier was komen
te liggen. Meteen waarschuwde hy de
kapitein en de eerste stuurman. Maar
eigenlijk kort hierop begon het schip al
op de voet van de pier te stoten. De
ankers hadden de Doris in de zware,
hoog oplopende zeeën niet op hun plaats
kunnen houden. We hebben gedaan wat
we konden om haar te behouden", zei
de bootsman. „Alle pompen stonden bij.
Met een boot van Smit of Wijsmuller
in de buurt hadden we het gered ook.
Maar de kleine, Italiaanse havensleep
boten waren niet eens bij machte om een
lijntje over te brengen, laat staan om
ons van de rotsen af te trekken..."

Bootsman Kaars, ruim veertig jaar
op zee nu, kan geen slag zwemmen.
„Als jongen heb ik het in de sloten
van Marken geprobeerd te leren", ver
telde hjj, „maar als ik dan weer de
kant op kroop, had mijn opa mijn
broek weggenomen. Je wordt veel te
mager van al dat in het water liezen"
zei hjj dan later.

Ondanks deze handicap heeft Cor
nelis Kaars een aantal geduchte
scheepsrampen overleefd. Het begon
in de eerste oorlogsjaren, toen hij op
de Springfontein in de baai van Free
town iuZuid-Afrika een zware scheeps
brand meemaakte. De lading wol was
gaan broeien. Zonder het te weten
eigenlijk deed de tweede stuurman de
ontdekking. „Boots" zei hij. ,,'t Touw
tje van de thermometer in 't ruim
is doorgebrand. Kan dat kwaad? Kan
je nagaan! Enfin, binnen de kortste
tod brak de brand werkelijk uit en
moesten wij in de sloepen. De Spring
fontein brandde helemaal uit. De Ab
bekerk was mijn tweede rampschip. Op
de noordelijke route in de Atlantische
Oceaan."

„Ditmaal waren het torpedo'». De on-

(Van een onzer verslaggevers)

Advertentie