Oranjes judoheid na ademloos gevecht Olympisch kampioen
Na gevecht van de eeuw
„Gouden" Anton
gelukkigste man
ter wereld
TOKIO, 23 oktober. - Nippon rouwt.
Rouwt, omdat wereldkampioen Anton
Geesink Japans nationale held Akio Ka-
!na9« met een tweede houdgreep tol in het
'®ps fan j'n vernederde. Na negen minuten,
negen zenuwslopende minuten schokte
Geesinks krachtsexplosie heel Japan. De blonde
^•jarige Utrechtse reus, lengte 1,98 m„ met een
Jwicht van ro'n 120 kilogram veroverde Oranje's
^®ede gouden medaille.
^tL?°r0Vern°09 °m de felici"
Berengreep
Eindeloze ovatie
WÊMÊm
wMmm
VRIJDAG 23 OKTOBER 1964
Anton Geesink velt hier
zijn tegenstander. Er zou
een geweldige siddering
door het duizendkoppige
publiek gaan. Iedereen hield
zijn adem in, was Kaminaga
verslagen? Neen, Japans
„hope des vaderlands" zou
nog eenmaal terugkomen,
om in de negende minuut
definitief tenonder te gaan.
Foto links:
Geesink wordt druk ge
feliciteerd met zijn ge
weldige succes
Anton, Olympisch goud
(Van een speciale verslaggever)
Mi
*iihUttnlang St°nd Geesink "a
Ak- Sir 'tterende overwinning op
Le-7®m'naga op de mat in het
8CLtere ®Uclokan. Tegen de
'«i kie,;::dev::ndMet prac,;,ige
Nedo f3"50 ludon™eesters, door
Srla"ders; Hij vormd; het
oC6?de m,|d1dflpunt van een
gelaten, wild hossende groep.
n roerend tafereel bleef ons
*ich m°me,nt Waar°P Geesink
Q ekus van zilveren Ada Kok in
ten i 9$t te n0men' Tien minu-
van ter stond Geesink met een
deu °tie vertr°kken gelaat op
hoogste trede van het ere-
0c,<um. Jonkheer H. A. van
^rnebeek, voorzitter van het
ucr hing Anton Geesink de
s-°Vden medaille om. Naast Gee-
,'nk stond Kaminaga. Volkomen
^eheerst. Zijn ogen keken strak
t ar omhoog. Geen spier ver-
J °P het lijkwitte gelaat van
Ned'0399* ^°0n k'on"<:' door a"e
Mru,er'anders meegezongen, het
"e'mus. Japans judomeesters
J erden onbewogen toe. In
ogen vonkte toen pas de
9 Uwelijke ontzetting.
Tastbaar
Het gevecht
evenwel hij Geesink Ult det
(Zie vervolg strippagina)
TOKIO, 23 oktober
De „Asji", één van Ja
pans toonaangevende
dagbladen, sprak van
morgen in een hoofd
artikel van „Het ge
vecht van de eeuw". Een enthou
siaste kreet, die op de valreep
nog eens onderstreepte met hoe
veel spanning de Japanners de
gigantische strijd tussen Akio
Kaminaga en Anton Geesink te-
qemoet zagen. En om elf minu
ten voor acht (Nederlandse tijd)
was het zover. Meer dan 15.000
toeschouwers keken bewonde
rend. Twee imposante kolossen
betraden de tatami. Binnen en
kele minuten moest de beslissing
vallen. Dat wisten beide judoka's
maar al te goed. Zenuwachtig
drukten Geesink en Kaminaga el
kaar de hand. En een fantastisch
gevecht nam een aanvang!
Een geweldig kampioen
Super-gelukkig
wiwmfM
ANTON GEESINK STORT VERSLAGEN
JAPAN IN NATIONALE ROUW
*oen °ntzetting, die reeds opkwam
derdg r,? n <^ees^n'c Kaminaga in de
7'Uit mwut met een. heenmarn on de
minuut waarin Geesink heel Japan
schokte. De beslissende greep waarmee
Geesink Kaminaga van het goud af
hield was die van een beer. Wat de
stevige, gedrongen Japanner in die wild
krijsende achtkantige zaal op de „tata-
mi" ook probeerde, het lukte Kaminaga
niet zich uit die wurgende houdgreep
te ontworstelen. Dertig seconden duur
de die alles van de zenuwen vergende
greep. Dertig seconden waarin de trots
van judominnend Japan werd geknakt
door een vierkante zoon uit Europa, uit
Nederland.
De stilte in het keizerlijke Budokan
leek één moment bijna tastbaar toen bei
de giganten naar de „tatami" liepen. Gee
sink in z'n hel witte kimono boog naar
links en rechts. Donderend applaus. Ka
minaga, iets kleiner dan Geesink, deed
hetzelfde. Ovaties donderden door de
keizerlijke zaal. De handen gingen om
hoog. Een teken dat het titanenduel kon
beginnen.
niet een beenworp op de
i^teinnirf9' J*et Japanse publiek gilde
'tlJli»».. 'S^lGelctg T\n
«Olc
Kami
om herstel. Dat
nog ~ina°a herstelde zich dan
zijnCle zesde minuut toen Gee-
JaaOde },!~®':nstander in een bijna ge-
histor? i?reep kreeg. Toen kwam
sche negende minuut. Een
De langverwachte finale begon zeer
spectaculair. Geesink maakte enorme
sprongen op de mat en trachtte kennelijk
insiratie te vinden door de vreemdste
geluiden te maken. De 15.000 opgewonden
toeschouwers scheen het toe alsof de
Utrechtse reus korte metten met zijn
kleinerp tegenstander wilde maken. Toch
was er in het begin van de strijd weinig
sprake van actie. Tot de vierde minuut
bepaalden 's werelds beste judoka's zich
tot wat trekken en schuiven" met eikaar.
ioen kreeg Geesink zijn eerste kans
ineens bracht hij zijn tegenstander op
toat en het scheelde maar weinig oi
by had Kaminaga in een voor de Japan-
tTtr boodlottige houdgreep. Hoewei de
risjTon Z1^n §ehele gewicht meer
g, in de strijd wierp vond de
larïa ec r §een aanleiding de JMeder-
anaer voordeel toe te kennen en scheid-
„fnTG® twee kampioenen. De furieus ge-
on dl t^ ?aniinaga gaf ziJn landgenoten
hal nes van de machtige Budokan-
daad moment de illusie dat hij inder-
In staat was voor een complete
Pintje Jndo-triomi te kunnen zorgen.
lp ml Nederlandse reus wankel-
slaand b"?? et enorme krachtsinspanning
pb w ®eesmk erin zich te hersteilen
hnnntpaa j de striid, die nu naar een
hoogtepunt groeide. Het gevecht had
(Van een speciale verslaggever)
Hoe anders was de sfeer negen minu
ten later. De enorme Budokan-hal, het
judomekka van Japan, gloeide. Van uit
bundigheid. Van hartelijkheid. Van be
wondering. Een oorverdovend applaus
daalde neer op het één moment afwezig
lijkende gezicht van de Utrechtse judo
reus. Onwennig, ongelovig, keek hij naar
zijn rivaal Akio Kaminaga, die lang
zaam wegkroop. Een meelijwekkend
trekje verscheen op zijn sympathieke ge
zicht. Maar tijd om lang hierbij stil te
staan, had Anton Geesink met. ïedereen
die Anton Geesink kende, stroomde naa
de mat. Om de mdrukwekkendejudoto
meemaakt. Voor Anton Geesink onver
getelijk. Dolgelukkig, wachtte hij op de
huldiging van „zilveren" Akio Kami
naga, zijn jarenlange rivaal. De Japan
ner toonde zich een sportieve verlie
zer. Strafluisterde de Japanner naar
het Wilhelmus, terwijl hij voorzichtig
jes omzag naar het trillende lichaam
van zijn overwinnaar. De tranen kon
Anton Geesink nauwelijks bedwingen.
Enkele momenten later werd de Ne
derlandse „gouden" held omstuwd
door verslaggevers, fotograven en
duizenden bewonderaars. Èén van de
eersten, die de Olympische kampioen
met het fantastische resultaat uitbun
dig feliciteerde, was onze zilveren Ada
KokUitgelaten sprong het zeventien
jarige zwemstertje op de Utrechtse
reus af. Een klapzoen als beloning op
de natte, hoogrode wangen drukkend.
Met moeite wrong Geesink zich door
de ontsuimige menigte. De judo-arena
uit. Maar nog eenmaal beklom hij de
trappen van het platform. Als een
triomfantelijke judokeizer keek Gee
sink nog eenmaal naar beneden. Naar
de uitbundige menigte, die nogmaals
met ongekend geweld de handen op
elkaar bracht.
Langzaam begaf de Utrechter zich
naar het vertrek, waar ter ere
Nederlander een «eni een.schappcl u k
audiëntie werd gegeven d°°* Ne_
Akihito, kroonprinses Michikoen
"ond het geweldig. En wat heb Ut in
spanning gezeten. Vooral op het moment,
dat U door de Japanner in moeilijkheden
kwam. Ik beken U: Ik durfde nauwe
lijks te kijken". Prins Bernhard knikte
instemmend.
v^or Japa^de^eschiectaS^nga^^a^emi
?eXgelbkkigsateaman van de wereld begaf
Anton Geesink zich even later naar het
ere-podium. Glunderend, nog steeds om
stuwd door honderden mensen, kwam di
Utrechter moeizaam bij het ere-schavotje
Als een machtige triomfator stapte hij
eerst op de zilveren trede om vervol
gens op de gouden vlonder te stappen,
zijn armen in V-teken omhoog richtend'
Een eindeloze ovatie barstte los. Een
fantastische gewaarwording, die ons,
Nederlanders, kippevel bezorgde. Een
gebeurtenis, die men maar één keer
Na de onvergetelijke finale vertelde
Anton Geesink: „Natuurlijk voel ik me
super-gelukkig met deze overwinning.
Het is iets onvergetelijks. Maar ik durf
er niet bij nadenken, wat er gebeurd
zou zijn, wanneer ik het niet gehaald
had. Al die landgenoten (ik wist niet
dat er zo'n grote Nederlandse kolonie
nier was) teleurgesteld Nee, ik durf er
niet aan te denken", glimlachte Anton
Geesink. Akio Kaminaga zat inmiddels
iti een hoek van het machtige Budo
kan-paleis diep in de put. Hij bracht
geen woord uit. Zijn ogen alsmaar op de
uitbundige Nederlandse kolonie gericht
Even stotterde hij: „Ik ben heel, heel
bedroefd. Ik heb mijn uiterste best ge
daan. Maar ik verloor omdat mijn te
genstander sterker was. Ik feliciteer
hem".
