w
Herfst de beste tijd
om het duivenhok een
goede beurt te geven
mm
DE DICTATOR en de PADDESTOEL
PAUSEN NIET LANGER
GEVANGENEN VAN HET
VATIKAAN
(Ê&c
HET VERWENSTE LAND
1
«iïiïrsjrsa: rsfiïïff0™ e'sch't, k"nne"'
DE LAATSTE BRUG
I
Pelsjagers van Rio Pecos
rlntf
eruniej
Alfredo
ÜJlr-
O
5?
i
fe
Binnenkort
collecte
oorlogsgraven
Thans reizen per vliegtuig
en helicopter
m.
Ft
TT
Het Geheim van de Spookkelder
Generaal wilde
generaals vermoorden
POSTDUIVENSPORT
'v\eMw.
-
^naeren kleine hokken bevinden en zijn beslist
O
geen voedsel
Roken
Overtreder
U
ZATERDAG 31 OKTOBER 1961
een
OSRAM
ahieeTZ?00' d®
Te groot hok
1
A'!
LAAT HElf
2JJN MOHP
HOUPEH!,
W,
'Wor/c
door NORBERT KUNZE
te
II
KARL MAY
II ©PIB
De Wadders
onla_.=„
een aantal
Advertentie»
ze werkzaamheden moeten wij de tijd den en thuisbrengen. Te veel licht is
>- u„i nQg erger Een hel verlicht hok, een
Het is nu dé tijd voor verbouwing, Te weinig licht kan de duiven verschrik-
restauratie en het schilderen van het j ken, omdat zij voorwerpen en personen
duivenhok. Voor het verrichten van de- soms niet voldoende kunnen onderschei-
UIT EEN »rem ze werkzaamheden moeten wij de tijd
is onlanvc ^r.g?P® m ,Bobe." kiezen, dat de duiven er het minst na
dat een aantff U? kistje opgehaald, deel van ondervinden. Onze duiven zijn
ten bevatte wit ela"grljko documen- n0g wel met de ruiperiode bezig en
filmploeg HioWer fev°nden door willen dus het liefst met rust gelaten
?,et meer n'nrÜ 0.p de b°dem van worden, maar dat willen ze in feite
T16 het er io vfiI rSCuneI maakte het hele jaar. De herfst is dan toch
heer, dit worpen heeft en wan- nog de beste tijd voor een karweitje.
Allereerst willen
'eer dit 6 "UIp™ neen en wan-
herd.' MooJ jeurde, is nog onopgehel-
is een lir-i deze toevallige vondst
den uit j -1ke episode bekend eewor-
ne.
gewor-
van Siegfried West
een kopstuk in de Ruhr-
was een Hitler-
als stafchef on-
wij toch, dat het
hok, voor de winter komt, tegen een
stootje kan door het te voorzien van
een beschermde verflaag. De verf
geeft echter altijd een meer of minder
aangename geur en de meeste verf
soorten geven dampen af, die nu niet
direct bevorderlijk werken op de condi-
I tie van de postduif. Vandaar, dat wij
«enèer|faiie<1Wi^e?ïphal
der Rnm diende a
jhedt. Uitd' ^esselring en Von Rund- W
rat hij verant Unle?^.en .'s gebleken. het schilderwerk zeker niet kunnen doen
hifaam mnnrHo!001, i T.is voor een tijdens het vliegseizoen of korte tijd
rganisatie k Hij heeft dei daarvoor in het kweekseizoen.
menten aio A vap wat 'n de docu-
Vetl staat D" j eratie Anzio' omschre-
se
generaal" "q; erX?n vvas' de Engel-
Sir Oliver Leese, com-
-hiandant Slr oliver L
Italië en Jan het Achtste Leger in
'handant ,f!ner,aal Mark Clark, corn
ea 'eger rio-fJ1 Vijfde Amerikaan-
hok dus met een zeer groot raamop-
pervlak, geeft de duiven een erg on
rustig gevoel. De omgeving van het hok
kan steeds worden waargenomen en de
duiven letten steeds op wat daar ge
beurt. Een dergelijk hok geeft de dui
ven ook een minder veilig gevoel voor
hun belagers als katten en roofvogels.
Zelfs op hun nesten zitten de duiven
niet helemaal rustig. U moet zelf maar
eens zien hoe graag een vrijend paar-
ten in zitten onderhevig aan sterke tem
peratuurschommelingen. Een tenslotte,
het
In het hok zelf is vaak ook nog welr
het een en ander te doen. De hele zo- door de grote lichtinval zullen de dui-
mer hebben wij er over kunnen naden- ven in het voorjaar eerder paarlustig
zijn en te vroeg in het seizoen hun gro
te vliegvorm bereiken, waardoor zij al
min of meer uit vorm zijn als de mooie
concoursen komen.
Wederom is er bijna een ïaar verstre
ken en wederom heeft 't Nederlandse Oor
logsgraven Comité een groot aantal na
bestaanden van de in de laatste wereld
oorlog gesneuvelde geallieerde militai
ren voor graf bezoek naar Nederland laten
komen.
Het is steeds prettig te ervaren hoe
sympathiek U staat ten opzichte van de
activiteiten van ons Comité en steeds
weer bereid bent U in te zetten, te offe
ren voor dit mooie dankbare werk.
Zonder deze hulp en steun zouden wij de-
- ze ereplicht jegens onze bevrijders niet
tje in een donker hoekje gaat nestelen, bunnen vervullen.
Zij voelen zich daar veel meer heer en Het einddoel is nog niet bereikt. Dat kan
ook nog niet. Daarvoor was het aantal
mannen dat hun leven voor onze vrijheid
gaf. te groot.
Men gaat echter vol vertrouwen voort
met ons werk. In dit vertrouwen wordt
Bovendien is een hok met een groot I gaarne een beroep gedaan op Uw onmis-
glasoppervlak, als er geen dubbele rui- 1 bare medewerking, ons dit jaar bij de or-
LATEN WE" OAMSPOEU.rjtC Tg/L/ENTVE CP-
Z0EKEN AS/SGCH/EAC HEEFT ZE BEPtCHT
UIT CHAMP/GAAC
ZSA, MAAfP ME
WOEOEA STEEPS, BEWAAKT.,,
kUJN MAAtB D/E WAGEN. P/E
GAS VOLGT...
ASAAE StC WEET.
MAT ME EtAA/J
POE AS,, r
meester, van de situatie en zullen het
nest beter verdedigen tegen belagers
dan op hun te veel in het licht staan
de broedbak, waar zij rust en intimi
teit missen.
'ger Hon vjjiut «.meriKaan- ---------
aarHp om het leven te brengen ken. Z° wordt bij velen de drang naar
- 5™oor Hp legerleiding der ge- verandering veroorzaakt door slecht
-i Ulnrmnlrnman pon Ho \r! n r»V»+rï 11uien niot
gebied van Anzo tebinnenkomen van de vluchtduiven. niet
- direct doorvallen op de plank, te veel
of te weinig licht in het hok. Het moei
lijk te pakken krijgen van vooral de
jonge duiven om het ringetje te bekij-
";uwricut --- "Cl geuiea van Anz
"•ster voor' Aaar de Tsjechische un-
edegeHppA binnenlandse zaken heeft
Aïpordaansloc *J bet plan vo i de
ingewerkt or generaal Westphal
°berst, In samenwerking met een ken wekt grote ergernis op.
Kappl^-rmbanführer van He ss Om maar met dit laatste te begin-
r a anführer van de S.S
iue aan Anaamd: die tijdens de oor-
Verde RiiSe veiligheidsdienst van het
ke.re knikt. _yed)onden was en een ze-
Lolling, van de contra-
onage
nen die ergernis ligt nog vele lief
hebbers vers in het geheugen het
moeilijke pakken van de jonge duiven
is heus te voorkomen. Allereerst maken
wij het hok waarin zij gehuisvest zijn
hOmrrsc der nazinartii Wst nlan is w'i nel I1UK waai m pij gcimisvesi pijj
tvas bitgevoerri j Hot,.m kleiner. Het is beter meer kleine hok-
WastgesteMde nacht van 8 on ken te hebben dan ét" er00t Zelf heb
1944 w„r „tit hJt'ik één flink hok van 3x3 meter. Hier-
p,aVlht niet uit h naar hetjn ik Qp de een gj-^ot ge-
ken. de documenten op te pjaatst t0t; op 50 cm van de voorkant.
Het is nu niet meer één groot hok. maar
c\ w ij 1 eigenlijk ook niet echt twee kleine. Maar
Liv> 7 de duiven reageren of ze zich in twee
t>E ,r kalm en tam. Het hinderlijke, schuwe
sy0 ;,LRKSE ARBEIDFR Metin Akn gefladder komt beslist niet voor. Het
hi; 16 in HbIH ik „f n j valt eigenlijk buiten het bestek van dit
u i n bom,,p j m --Duitsland artikei maar als u ook nog zuinig bent.
lükkitr erneminS werkt> is een i met voeren in een juiste mengeling, dan
rtng k g than. En wel, omdat de rege- bent u beslist de baas over uw duiven
^en Vq ln. aanmerking heeft doen ko- en kunt u er mee doen wat u wilt.
tWfihtin°k.^nderbijslag voor de drieën-
yr0üwp klnderen, die hij met zijn twee Ta ypa Hrhf
«6pn In Turkije heeft achtergelaten 8 9 Veel ,,CIIT
tin Ak.rentwintigste is op komst. Me- Te veel of te weinig licht in het hok?
tepij verdient gemiddeld dui-
*0öierm per maand, waarbij in de
klarkenaanden nog enkele honderden 1 Teresa Mission in de buurt van de stad
hij 2 n voor overwerk komen. Maar ^lice Springs wonen 400 inboorlingen.
torg. tw voor kort nog altijd in de De vijfhonderd stuks vee, die er ge-
PAT fS OHZE SP/OH... HU MHPELT
METEEN Un&ESTPEurEH GEZTCHT
OU HET HU fS HEEtS... A4AAE... SPeOETPE 2E
ZUILEN MEPKEN, CAT HU
VEPDP/ENElS tS.
ganisatie van de Klaprooscollecte behulp
zaam te willen zijn.
Immers, zonder deze collecte is ons werk
onmogelijk.
De landelijke inzameling is van 9 tm 14
november 1964. terwijl de officiële Klap-:
roosdag zal worden gehouden op zaterdag
14 november.
Het beeld van de pausen van Rome j van het jonge koninkrijk Italië de hoofd-
als „gevangenen van het VatJkaan isstad van de pauselijke staat bestorm-
I nietalleen dood maar ook^ begraven, deinde maakten aan de wereld-
p real
Yv jtresse
4
cue zuccen
HffSscA/feu Moe-
rev i/ecpTeu.'
</H, JOTec. en
SOE SHtUpF,
D/e S ut op F
sutuprr.'
'Qn
"üti
ovTk1 7an hetgee nhii van ziin houden werden, zijn totaal uitgemer-
ermeld, nadat h.j zijn vrouwen „o1h en kunnen niet eens voor de con-
?ttlppl'a?ndge^d bad gestuurd, kon hij gUmptie geslacht worden. Er moeten danië en Israël voerde het pausdom het jjenig Land ging," waslij "i^eerëte'paus
—IJ „rerden tijdperk van het vliegverkeer per straal- die zich in 152 jaar naar het buitenland
motor binnen. Maar toen vroeg men t,egaf en de eerste paus die vloog. De
geld en kunnen niet eens voor
v'nPer T""SC1U "au gesiuuru, Kon tuj sumptie geslacht worden. Er moeien
Huin r' Nu kan hi;i zich beter van de kust geregeld schapen worden
"''gal pe" Het heeft hem overigens aangev0erd, om de inboorlingen in het
HCMe \imoelte ëekost' om voor de leven te houden. Konijnen, waarvan
o r fe van n te bew«ze"' dat.,hl;i va" he« vroeger wemelde, zijn nergens mee
5°b3ull?leen Ulte"t kmderrijk gezin. bekennen. De laatste regen viel in
^°est en ze gezantschappen - -
°vervv®n er aan te pas komen. Hij
ïan i mI" nu, met een vast inkomen
net rr,i.maand (wanneer
sinds officieel is meegedeeld dat paus
Paulus VI het eucharistisch congres van
Bombay in Indië zal bijwonen.
De zaken zijn wel veranderd sinds paus
Joannes XXIII historie maakte door per
trein naar de heiligdommen van St. Fran-
cissus in Assisi en van Onze Lieve
lijke macht der pausen.
Van dat jaar tot aan 1929 bleven de
pausen binnen de muren van de Vati-
kaanse staat. Na de ondertekening van
het verdrag van Lateranen in 1929. wa
ren de pausen vrij om te gaan waarheen
ze wilden Maar. met uitzondering-dan
Vrouw in Loreto te reizen. Dat was toen vaa da ritten naar en van het zomer
de langste reis, die een paus sedert hon- vev>11l' r'?.s'-al Gandolfo in de Albaan-
derd jaar had ondernomen. 5e n o, Rome. maakten de pausen
De pelgrimage van paus Paulus in janu- daarvan „een gebruik,
ari naar de gewijde plaatsen in Jor- Toen paus Paulus in januari naar het
Her,s
pan pan
a'er tuEc z/y/v, dat
ut et P/e zee/s
PP oor PeoAAE
t-op&fj.'
Des re se rep dat za<-
Jftsut/Hsre eeu AFcotsse-
C/ACOA DIT eeUToA/Oe c€-
,1/ep Hiep zuu.'
als twaalfde van
1953. Toen Viel er nog zoveel, dat het
gras hoog opgroeide. Zo hoog, dat vol
gens een farmer koeien, die van de
zich af of er sprake was van 'n precedent
of een reis die historisch en uniek zou
zijn.
Aan de „gevangenschap" van de pau
sen binnen de muren van Vatikaanstad
kwam een einde met de troonsbestijging
van paus Joannes XXIII, wiens frequente
kustDrovincies liet komen er urenlang bezoeken aan parochies in zijn diocees
door ronddwaalden, voordat ze begre- Rome voorafgingen aan verdere en lan-
dit lange gras konden gere tochten
reis the bij in augustUs' maakte naar
Orvieto was de eerste tocht van een
paus in een helicopter.
Onder de prelaten van de pauselijke
hofhouding ztjn er die maar moeilijk aan
de reislust van de paus kunnen wennen.
De krasse, tachtigjarige prefect van de
ceremonieën, mgr. Enrico Dante, is er
een van. Hb was.onder degenen die de
één 2jst* V ark Per
Ro Vr d er "s'
^aiit hu^be^over ^e ^late^ tornen6 pen'- Sr* ^w'en^aar^og "bomen De pausen werden de gevangenen van paus tegen de reis naar Bombay advi-
Seldenhlj kah rechtopeenhuisTten f™n ^weinige stukf vee de bet Vatikaa„ in 1870, toen de soldaten i seerden, maar tevergeefs.
bladeren van de takken. Men hakt de
5jT bomen vaak om, teneinde het de die-
i L-en gemakkelijker te maken. Het ge
luid van de bijlslagen werkt als een
jn gong. Zodra ze die horen, komen ze
lv, nSrs Xan bol- aangerend Als de droogte blijft
,ziin °P zoek naar nieuwe voortduren, zal een groot gedeelte van
hn rhtbïi?rftl' mj°le ,huis' de Australiës binnenland totaal onbe-
twppHp auto en dp^i g anzende woonbaar worden en nooit meer voor
als het zwembad en de tweede koel- a kt
ast en de electrische tandeborstel en
Advertentie
Elke OLVEH polis is winstdelend
M/JA
/vee. zeo mahp me ree aoat
/h esA oud eossiec AeA.'or
ahjh teeFT/JD &eA tu nog-
Srepxep oaa Heec ut at
JoAceeeAhoof je dat?
GoeD! ga je Kt aap utA-
ha haast je JOOP AL.'
Me Zoo DeA al or> co eg
UfoereA z/ja'
bi
e automatische blikopener. Doorlop
end wordt er gespeurd naar nieuwe
e "!eeten; De allerlaatste mode is nu
Dp böuitser in de tuin neer te zetten,
snpi uma in Versna heeft er sneli
ken rood ln gezien en levert de stuk-
Per s°tnk0!|tliig, nu voor 350 gulden
om A at de mensen al niet doen
'n op te vallen.
^een regen
®jHNENLAND van Austra-
iingp^011- 5 nog wonende inboor-
vnn"118 meer- Niet omdat ze er te
sel hBKKZljnr°f meer dan genoeg voed-
dUsvB^ Integendeel. Ze leefden tot
kleinB Va,n,jacht en van allerlei
^taar veIddleren en grote insecten.
hitepH. lacbtgronden zijn volkomen
op levB°°id- Ejr ka" geen dier meer
biensBnu droogte, zoals men sinds
Semp!weUgenis niet meer beeft mee-
vierhn j' te,ls,tert een gebied van bijna
bieter u end vierkante kilo-
te Vp„' Het is in een enorme zandvlak-
tijn r» jerd' nog erger dan een woes-
tal ia e dr°ogte zette zich al een tien-
ioürnlf-N geieden in. Een Australische
geen dle door bet gebied trok, zag
streVo6n kangoeroe of luiaard in
derHp waar tot voor kort zich hon-
rPn T1: zelfs duizenden van deze die-
m het wild ophielden. Bij de Santa
DR. SEVERO OCHOA,
winnaar en bekend chemicus, heeft ge- verleden, aan
zegd, dat het heslist geen kwaad in
New York te roken. De lucht is daar
N Zij5 trok haar verpleegsterskleding uit. Het was, al®°f .Z1ï daarmede haar
nobelprV2s-1 laatste houvast aflegde. Alsof zij definitief /edere^ ne mnering aan haar
ii, aan haar herkomst uitwiste. Maar daar, °P da='.e nieuwe weg, die
zij zou moeten volgen, daar was het onverschillig, wat nien aanhad.
Maar voor de nacht, voor de duisternis, die zou ïntreaen, om de hoop te
iNew ïorK te ronen. ue ïucnt is aaar ïvxactx hane voor hanr U
toch al zo smerig, meent hij, dat hetbegraven, was er nog een lang, eenzaam uur. Zij was bang voor haar gedach-
onmogelijk nog
Schrale troost
erger kan maken, ten
«.V-
Pc*
Advertentie
Nv- Internationale Beleggings Unie „Interunie", Postbus 617. Den Haag
I De wereld was één enkele, grote grafkuil geworden en temidden van alle
i doden, die haar hadden willen ten gronde richten of ver loss en, zat een een
zame vrouw zonder tranen. Zij was de zuster van aPe apclen: zij was de
beminde van alle doden, zij was de moeder van alle doden. Ln zij keek uit de
groeve naar de sterrenhemel, maar de wolken verhulden de glans der eeuwig-
heid. Slechts een enkele kleine glinstering was nog te ziep> van de verste
EEN TAXI -CHAUFFEURuit New|ster in beelal. Doch ook die verwijderde zi'ch steeds wntervBn de aarde
,rk rt Rraotman werd in ziin wa- en tegelijk daarmede verzonk de hoop. Het was koud in ae groeve.
Ook de ster zou kouder worden.
En dan zouden de wachters rillend ontwaken en zich hun opdracht herin
neren. Zij zouden de schouders tegen de steen aan drukken en hem voor
de opening van het graf wentelen en de groeve sluiten. Ln dan zouden zij na
hun arbeid drinken en in de roes zouden zij het gemakkelijk vergeten.
Ook het graf zou in vergetelheid geraken en dan zou memand meer weten,
dat er eens een paradijs bestaan had, dat er eens liefde op aarde was ge
weest.
Helga stond op.
ne nprnnnpn was Zij liep op en neer en wachtte. Zij huiverde. Des zomers en des winters
enkele aeent merkt I l°Pen de boerinnen in deze dunne katoenen kleren rond, dacht zij. Nu
onderscheidde haar niets meer van deze vrouwen. Wat zou zij zeggen,
wanneer zij zichzelf zo zou kunnen zien? Maar het deed er niet toe, hoe zij
er uitzag. Wie kende haar nog?
Het kleine voorportaal was bijna donker. De olielamp, die Helga voor haar
ziekenafdeling had gekregen, brandde droefgeestig en walmend. Plotseling
fladderde de kleine vlam op en neer.
Helga keek op.
Ja, er was toch iemand, die haar nog kende.
Boro stond voor haar.
Hij had een Bosnische tas in de hand en gaf haar die.
„Daar nemen, dokterr! Voor serum!"
Helga bedankte hem. Boro greep in de zak van zijn uniformjas en haalde
er een flesje uit.
„Nemen ook dit, dokterr. Jenever, Rakja, wanneer is koud. Begrijp?"
„Dank, Boro," zei Helga.
Boro ging zitten. Hij nam een sigaret en stak die aan de kleine vlam aan.
Het was stil in het vertrek. De rook steeg uit de kleine kring van het licht
op en ging verloren in de duisternis, zoals de woorden verloren gingen, die
zij elkaar nu nog konden zeggen.
„Zullen dadelijk komen chalen," zei hij. „Gaan hele nacht. Verre weg
Poitewa. Maar moeten!"
„Ja," zei Helga. „Ik moet altijd. Altijd weer."
Boro knikte. „Ik weten," zei hij.
Helga tuurde in de walmende vlam.
York, rt Brantman, werd in zijn wa
gen bedreigd door een gewapende
man. Brantman besloot de aandacht
van de politie op zich te vestgien,
door de verkeersregels te overtre
den. Hij deed alles, dat maar ver
boden is. Hij overschreed de maxi
mum-snelheid en negeerde de rode
lichten. Hij reed één-richtingstraten
op de verkeerd emanier binnen en
draaide waar dat verboden was
Doch zie: geen
het op. Wel gebaarden andere weg
gebruikers boos, dat hji verkeerd
deed. Maar de politie zag niets. Te
leurgesteld ging de taxi-chauffeur
verder met zijn „verkeers-zonden",
tot zijn gewapende passagier er ge
noeg van kreeg hij vond dat rij
den te gevaarlijk en de taxi boos
verliet.
105-a
105. 4. Onder woeste overwinningskreten scho
ten de eerste Sioux onder de poort door, maai
direkt daarop werd hun geschreeuw overstemd
door een geweersvuur, dat het salvo van de com
pagnie buiten ver in de schaduw stelde. Links en
rechts van de poort lagen, hurkten en stonden wel
driehonderd soldaten terwijl op de schiettorens tal
rijke scherpschutters hun moordend werk verricht
ten. Ik kreeg diepe eerbied voor de comman
dant, die in zo'n korte tijd een dergelijke ontvangst
wist te bereiden. Toen de echo's van deze ver
schrikkelijke salvo's waren verklonken, zag ik hoe
de overlevende Sioux buiten het Hort nun paar
den keerden en wegvluchtten. Onder luid gejuich
kwam de uitgetrokken compagnie in de looppas
het Fort weer binnen en de poort werd gesloten.
Ik wendde mij huiverend af van het slagveld en
reed in draf naar de kazerne van Fort Scott, waar
ook de goudwagen, onder leiding van Emery en
de sergeant-majoor, was heengereden. Door de
wacht werd ik onmiddellijk verwezen naar de com
mandant, kolonel Mc. Intosh, waar ik Emery
.in een stoel vond zitten, terwijl de sergeant-ma
joor, in de houding verslag uitbracht. „Mr. Shat-
terhand, neemt u even plaats," verzocht de grij
ze kolonel. „Zodra ik rapport heb opgemaakt, heb
ik tijd voor u."
(Wordt vervolgd)
363/
MOCO
42 Nieuwsgierig namen Piet Loeris,
Sientje en MacBrani de kleine vreem
deling die hen zojuist had verteld,
een belangrijke mededeling te heb
ben op ,De kwestie is deze sprak
de oosterling rustig, een penning uit
de borstzak halend: „Ik ben, zoals u
aan dit voorwerpje kunt zien, politie
man. Mijn regering heeft me er op uit
gestuurd, om het spoor van een ge
vaarlijk misdadiger te volgen en hem
zo mogelijk te arresteren!,, „Mag ik
je even in de rede vallen, broer, kool
borstel?" vroeg de detective geïn
teresseerd: „Ik wilde graag je natio
naliteit weten en ook de naam van gladkegel!» lachte de meesterspeur-
de boef, die je achterna zit! „Aard- der: „De man, die jullie verdenken
beien mogen uw wenkbrauwen om- heet Hat Si Kee' Kloot dat'" Ach-
ikTSr Deezee!vra\nX°hdte de ben Tof keek hem stomver-
in ik zaï nYet falen hem 1b w°nderd aan. „Daar begrijp ik niets
i i> TTrt ~-|npfy jp Gehande- van. Maar hoe kunt u dat weten me-
Jt g benen over elkaar neerehEerlijk gezegd heb ik
gedistingeerde wijze de i uw naam niet goed verstaan." De
i l i. i ame.n: "ïk kom uitvermaarde detective glimlachte fijn-
iflt Kanhnor, een klein itjes. „Mijn naam is Loeris. Piet Loeris,
staatje ten zuid-oosten van Nepal. Wij Misschien zegt je dat iets Het
woiden de laatste tijd overstroomdwerd even stil. „Daar heb ik jaren
met vals geld, voornamelijk Britse van gedroomd", fluisterde de kleine
pondsbiljetten en de man, die wij ver- politieman eindelijk. Toen sprong hij
denken, heet.„Stop maar, broer, overeind en omhelsde zijn grote colle-
I ga hartelijk!
