Kunstskibaan 'n Apeldoorn TWEE „WINNERS" UIT DE RITMEESTER STAL RITMEESTER DE LAATSTE BRUG Pelsjagers van Rio Peeos DE DICTATOR en de PADDESTOEL HET VERWENSTE LAND Godsdienst oorsprong van het zelfmoordidee Het Geheim van de Spookkelder JAPANSE D00DVLIEGERS Na de oorlog had de keizer afgedaan als godheid laat ik m'n wybertjes niet vergeten i DINSDAG 10 NOVEMBER 1964 f vlug t ikhcorde. pat k reus poch werd <se- Poepen.' z/e.zo mc bén gereed voor de smuof p/eeeuj/et! fees'tu ue& -- Ras is onmiskenbaar. Ras zit niet in het formaat. U herkent het in de heerlijke Pikeur, maar ook in de geurige Riant. Twee volbloed" Ritmeesters. door NORBERT KVNZE verborgen en droeg het mee, aar f KARL MAY De Wadders OE KAPITEIN DOOFS HET OPPERCOMMANDO AAN de SP/P MARSUP/LAM! «5TA OP O, Gauw SPROETJE f ZE KOMEN VEEL GELUK., OUWB ZONGEN! /oer' pst Ce>EO DoEP O 9 SMU«fEN L//QT TE G4AN v pet. feu' yWëeU, HaauL. f- 'uer... uer caat! eu /ineeu maaa u,° SPteef/ju.' uer ts a'ter eeusr/ü! rPecp neee Hom- M'AUS.' a EK PST. i/ohpj, oe uo /V/A/G... SP EEK SMUBF B/J ME. jg e Amerikanen begonnen in met de grootscheepse bom- ardementen van Japan. De B 29, I® zwaarste bombardementstoestel- n van de laatste wereldoorlog, ^ertrokken van de eilanden, die ^0or de Amerikaanse mariniers na bloedvergieten werden ver- vVf^ Jappen bezaten geen °«doende verdedigingsmiddelen Sen de Amerikaanse agressie, die ®dig een feit zou worden. bu*Jand was sinds jaren ontzegd aan iuv« en en alleen de Duitsers kregen Sfti het uitbreken van de oorlog «Jh^ttrooi om In het „Land van de er> «J Zon" te vertoeven. Er is zelfs SfnijF geweest dat de „Duitsche Luft- l ans V'en luchtvaartmaatschappij, die jf- var, tvr is opgericht en zeer actief *'rma jy^erlijn naar Tokio tripte. De bern^e"Wulf, die tijdens W.O. II, Oouwfjp ,hide Fw 190 vervaardigde, (Jassagipr^r dit doel zelfs een groot welke Irin eStuiS. de Fw 200 .Condor', ^tIanfic„L later liet ombouwen om de sie té u kust tegen de Britse inva- «oestei vi ••beschermen. Een soortgelijk Itop naar ^few0lve^ns van Berli'n non tjd een gebeuld Dit waa voor die lubefrten n^t 7?\Ta,a/ de Amerikanen '«belden met. Ze voelden dat Duitsland Advertentie (of even nieuwe halen bij de drogist of apotheker!) Een JaJpanse „doodvlieger" komt op een Amerikaans oorlogsschip af. In de vorige artikelen heeft An dre Vereist in het kort de Duitse zelfmoordvliegers beschreven die zoals hij er op wees, een bepaald verband hadden met de Japanse, waarover hij nu in de volgende artikelen zal uitweidenWas de zelfmoordbeweging bij de Luft waffe ontstaan uit „morele" overwegingen, er lagen eerder religieuze motieven aan de basis van de idee in Japan. Het eerste artikel handelt over de Japanse godsdienst, het volgende zal over de initiatiefnemers gaan. i Apjir *r;jgt r'l-'OORN, 10 nov. Apeldoorn fkiba. 0 ™}°gelijk nog dit jaar een kunst- v Urs vh, directie van de N.V. Euro- *®ti er ee" stichten in het hartje v ®ht s Zij heeft hiertoe bij het ge- agd fftuur een vergunning aange- venti'a skibaan krijgt een lengte van w rtie„ meter met een springschans, die een meter hoog is. Zij zal bestaan h rnrA Zwevende staalconstructie met Öe dl Va.n nylonborstel. ?r ip p^e°tie van de N.V. Eurobeurs. die J®ti, nip instantie een ton In zal ste- •feristj ®?nl dat de ski-baan vooral een Apeldpf he attractie van betekenis voor rn kan worden. vliegtuigen bezat, die het zouden aan kunnen New York te bombarderen. Dit had een feit kunnen zijn indien Adolf Hit Ier de „Slag om Engeland" had gewon nen, maar de omstandigheden hebben er anders over beslist. De oorlog ln de Stille Oceaan moest bijzonder hardnekkig gevoerd worden, want de Japanse Keizer had zijn mili tairen opgedragen te strijden tot de dood. „Gevangennemen", was een term, die niet bestond en indien de Jappen op het punt stonden door de Amerikanen te worden onder de voet gelopen, dan waren ze verplicht, althans volgens de militaire reglementeringen, zelfmoord te plegen. Hiertoe trokken ze hun sabel en sneden zich de buik open. Deze zelfmoord methode heette men „harakiri". In een dergelijke zieltogende staat hebben de Amerikaanse mariniers honderden Japan se soldaten-in de bunkers en de schiet- kuilen aangetroffen. Indien wij even willen grasduinen in de Japanse religie, dan stellen wij om- middellijk vast dat de zelfmoordidee in Japan zo oud is als Japan zelf. Een godsdienst, die in dit land zeer verspreid is, is het Shintoïsme, waarvan de Keizer het hoofd en het nog levende symbool van de godheid was. Volgens deze godsdienst vertoeft de sol daat, die in het gevecht met de vijand van het land of de natie t leven verliest, een ereplaats tussen de lange rij goden en halfgoden. Het Shintoïsme omschrijft echter niet duidelijk of de dood door de vijand moest worden veroorzaakt en som mige militairen, die zich in een benarde positie achtten, benmen zich dan zelf van het leven om zo snel mogelijk in de hiërarchie van de goden te worden opgenomen. De god Bushido, die even eens tot de hiërarchie van het Shintoïsme behoort, schreef deze methode voor als het leven om zo snel mogelijk in van de goden en de keizer schoonwassen een dergelijke dood kon hem in de ogen van de goden en de keizer witwassen van van de nederlaag. Voor ons, westerlingen, kan dit zonder ling lijken, maar beschouwd in het kader van de Japanse godsdienst en het tem perament van de Oosterse volkeren lijkt een dergelijke handelwijze normaal. In die tijd hadden de Jappen nog een groot ontzag voor de keizer, die als een symbool van de godheid-zelf werd be schouwd. Na de caputilatie van Japan, liet generaal McArthur in de vredesvoor waarden opnemen, dat de Japanse keizer afzag van zijn titel en de mensen niet meer zou voorhouden dat hij een afgezant der goden was. In enkele jaren keerde de Japanse mentaliteit volledig om en mede door de groot-industrialisatie^ van het land werd dr „nog levende god", de keizer, als een „natuurlijke" en „geen bdvennatuurlijke functionaris aange zien. Wij schetsten op welke manier de zelf moordidee in de Japanse landmacht is ontstaan, maar de Japanse piloten, die vaststelden dat ze een zekere ondergang tegemoet gingen bij voorbeeld zij, die boven de Stille Oceaan dodelijk werden getroffen hadden de tijd niet om hun sabel te trekken en zich op de genoem de manier van kant te maken. Trouwens ze waren zo ingeriemd en ingepakt dat ze niet eens de nodige bewegingen konden uitvoeren om naar hun sabel te grijpen Advertentie Elke OLVEH polis is winstdelend Op dit ogenblik vloog er een steen tegen de kelderdeur. Mihza liep Helga voorbij, de trappen op en rukte de deur open- De man van de Oestasja, die buiten op de binnenplaats stond zag de beide vrouwen en wenkte hen, Hij had van een paar solda en gehoord, dat de meisjes het huis binnen waren gegaan. ni„tnf., Miliza strekte haar arm achterwaarts uit en het n t p ooi in de kelder vallen. Helga wierp haar tas, die de ene helft van bevatte, er achteraan. Miliza echter hield het andere deel rustig onder haar kleren De man van de Oestasja riep hun toe, dat zij meer haast moesten maken. Hij had een mooi werk voor hen! ««„„j,* Hij bracht ze uit de binnenplaats naar de weg en naar'eeBJachtwagen, die daar wachtte. De Oestasji's hadden inheemsen geha- de pioniers bij de wegenaanleg moesten helpen. ,„n„7nrn„„ En nu was het Miliza, wier stappen voortdurend langzamer werden. Zij verwachtte Iedere seconde, dat Helga zich zou melden daardoor zou verraden. Maar de Duitse liep rustig naast haar voort, laa de wagen ^og en toen de mensen bevolen werd op te stappen, hielp M naar daarbij De vrachtwagen reed het stil marktplein op en bereuue de plek, waar gewerkt werd, die even buiten het dorp lag. De kelderdeur was open blijven staan Zonder er iets dij te denken, kwam de Oestasja-man op de binnenplaats terug en keek plotseling aandachtig in de kelder. Hij meende, iets te hebben gehoord en riep, of er nog iemand beneden was Daar hij geen antwoord kreeg, daalde hij de trap af. Achter een der vaten stond Momcillo. De man van de Oestasja lachte luid, toen hij hem zo voor zich zag; stram in de houding, de hand groetend aan de rand van zijn pet. Het was een echte pet van de verzetstrijders, voor zover de Oestasja-man het kon zien, en hij vond de grap bijzonder Zo moesten ze er allemaal uil zien, de verzetsstrijders! Momcillo deed zijn naam als dorpsidioot alle eer aan' „Je zult nog opperverzetsmap worden, jij met je stinkpet!" riep hij hem lachend toe „Speel maar net zo lang tot er één een paar blauwe bonen in je achterste jaagt!" Nog steeds lachend draaide hij zich om en klom de trap weer 0p. Momcillo haalde Miliza's pistool, dat hij tevoren reeds had opgeraapt, uit zijp zak |jep tot aan het ondereinde van de trap en sehoot. De Oestasja-man hield plotseling stil. Lomp zette hij de reeds opgeheven voet op een plat gedeelte van de trap, toen greep hij met beide handen in de lucht, alsof hjj zich daar nog ergens wilde vasthouden Er vielen nog meer schoten. Zij draaiden zijn in de knieën knikkende lichaam om, en toen viel hij met het hoofd voorover in de kelder. Momcillo joeg het ene schot na het andere uit het pistool, dat hij met beide handen vasthield Het danste op en neer, en een paar schoten troffen een van de grote vaten en deden de hoepels springen, en het vat rolde van zijn onderstel en op de Oestasja-man. Het magazijn was leeg. Momcillo wierp het pistool weg en ging naar boven- De schoten waren natuurlijk op de weg gehoord, en enige soldaten en Oestasii's renden naar de binnenplaats Beneden in de kelder vonden zij de dode Oestasja-man en namen Milan Peric gevangen, die vergeefs verzekerde, dat hij onschuldig was en niet geschoten had Momcillo trachtte hun even vergeefs duidelijk te maken, dat hij de held was, die zij zochten. Hij groette, toen scheen het weer alsof hij een pistool vasthield, waarmede hij op zichzelf mikte. 'Wordt vervolgd i SPPOETZE, VÊGSP/L JE BOMMEN NIET OP DtT VLIEGVELD... IK KAhJ MET DE2E $7EU- GUN MtETMETOMOL PEEL WAT BPOKKEcJ MAKEN eOMMEP/r'... BELET ze TE VEP- JKEKKEN KAP//EW TOT ELKé Ffe/JS VE LOOPBAAN HANGT EK VANAF ff 50. Piot Loeris maakte een korze lig gebaar na de verklaring van Sien- tje, dat ze niet mee naar benede, durfde, maar ook niet boven wilde achterblijven. „Je moet nu toch een beslissing nemen, Sientje! Mijn oom Johan zei altijd; Een vrouw, die weet wat ze wil is even zeldzaam als een frans sprekende mandril. En zo is het!" .Jk weet best wat ik wil," stribbelde Sientje tegen: „Ik zou in een goed restaurant willen zitten met een paar hete croquetten op mijn bord je. Maar ik ga wel mee, hoor, me neer Loeris. Ik heb u nog nooit in de steek gelaten en dat doe ik nu ook] niet!" „Goed zo, Sientje", lachte de speurder. De gedachte aan het pro bleem, dat zich nu voordeed, deed zijn gezicht echter weer verstrakken „Maar hoe komen we nu naar bene den- Het is veel te diep, om te sprin gen!" „Zou dit iets zijn?" vroeg Achmed ben Tof, terwijl hij een gro te rol touw uit de binnenzak van zijn jas haalde. „Als het maar lang ge noeg is," aarzelde de detective. „Dat kunnen we gauw genoeg zien!" ant woordde de kleine politieman. En voor dat de anderen een woord kon den uitbrengen, wierp hij de héle rol door het gat naar beneden, waar ze enige seconden later met een doffe bons op de vloer terecht kwam. „Wat versier je me nou?!" riep de detec tive verbijsterd: „Je had toch min stens één van de einden moeten vast houden! Nou zijn we de hele rol kwijt De tengere oosterling lachte geslepen. „Rivierkreeften mogen uw borstrok bevolken, heer Loeris. U moest met uw ervaring toch wej beter weten. Wat ik u nu laat zien, is een héél oud fakirkunstje!". Advertentie JA, GENERAAL DE BOMMEN 2/JN IN HET VLIEGTUIG GEPLAATST... ZE ZULLEN ZO CU0B.UK vcemeKtjEN. ,u W, \y\-i2 R>1 11J, Later hoorde ik, hoe alles gegaan was. De cavalerie kon ongehinderd oprukken, daar bioux- verkenners hun opperhoofden hadden een sterke krijgsmacht naderde. Hierop hadden e Indianen zich in allerijl teruggetrokken, toen ae belegerden het ontzettingsleger zagen naderen, deed men onmiddellijk met vierhonderd ruiters n uitval, maar de vogels bleken reeds gvlogen. e Emery als gids volgde het gezamenlijke leger ae sporen die de vluchtende Sioux hadden acntei gela ten en liep in een val. Zij werden in een kete dal gelokt, waar de Sioux op de loer lagen. Plotseling weerklonk er een verschrikkelijk gebrul en zagen de soldaten zich van alle kanten door woeste rood- huideci omringd. Een verschrikkelijk gevecht van man tegen man brak los. Met de sabels in de vuist hakten de troepen zich een weg terug- Hier bij bleek, dat zij alleen met Two-Kettle-Sioux te maken hadden. De Black-foots hadden hun rode broeders in de steek gelaten! Zoals zo vaak ge beurde hadden de twee opperhoofden waarschijn lijk verschil van mening gehad met het bekende gevolg. De Two-Kettles beschikten nu over te wei- oig krijgers om het versterkte leger te weerstaan. MOCO

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 11