alle
maal
MYSTERIEUS VOLK IN
AMERIKAANSE STAAT
fant
HET VALSE HOOFD
PROBLEEM IN
AERDENBERG
Alfredo
¥2^
i
HET VERWENSTE LAND
Pelsjagers van Rio Pecos
m
H
Waar komen de „Melungeonen" vandaan?
(Té
/x
m
Het Geheim yan de Spookkelder
Kuur werd passie
...,dLtaak
ubbel leven
Schuw, kleurrijk, bijgelovig, maar
elk huis heeft een t.v.-toestel
after
shave
lotion
l°ren van Pisa
Bejaarde broers
VERMOUTH
VRIJDAG 4 DECEMBER 1964
.V/'«
n V
Veroverend fris..
door OLAF J. DE LANDELL
ZO /S UG7~!Ate 7- fp/jT
Me, oar /u je mst MUfiJ
aleus Ges<-0Gea/
uee>'
P/JSJ'
upstopoa
&L/JF /M T/Ju/S,
fZusr/G est eest-
Die ovomcx.>i tzuzte MOMT 3/J DB
eesre iwiestoep voo/z.
MofZGesJ zpc iu Me
u/ee/z mbt O/e Goe/E
ouwe pps/rpsfo
o-v ve/zzoe/Jest.
Pee! oor Doe/J
jacc/e to oh tJter/
cohcht et/esf, /cc...
/cc cc om/...
CeJF7~ eev (uee/z7\^P s/es ee/J ne-
CCJ &erj &00/Z-
teeter/SMee/oe)
PeGen! /et /-/€& I Moppe/zest.'
een opschouc
(cp/J /zeGe/j
els /cre/z-
FerJ oe hu
7fjsr cue nu
m ner vee-
toe NS Te LP ND?.
0, nog N/er: we
MoereN ee/ZST D/e
t/ja/ s/uc/ppeN Tor PPn
oe cca/srpueN SMue-
pest!
De Wadders
BARTLETT uit Londen
Vf<mw "'scheiding gekregen van de
ftioest o om gezondheidsredenen
'eten gokspelen, maar er zo be
ef door raakte dat man en kinderen
Mev Werden verwaarloosd.
8°lfsnPi0UW ®''een Bartlett beviel het
v0orLe?' ^at de dokters haar hadden
^fihki en a*s kuur na een zenuw-
'lleen n^' 20 Soed, dat ze niet meer
ftiaar nTf*' ^aar man wilde spelen,
<W,0 bekwamer figuren op de
dik;WH; Mevr. Bartlett vertoefde zo
tijd rn °P golfterrein, dat ze geen
ken p„eeI von(l om te winkelen, te ko-
t°t H? 2e andere dingen te doen die
ten gn van de huisvrouw beho-
Bani-l als ze al eens thuis was, zei
v00r h dan was ze zo vervelend'
d« deur*11 -e- ^un twee kinderen, dat hij
De
uitliep.
vfo f^hter Was van mening dat me-
gevat ftlett het golfspelen had aan-
l'ike nr smoesie om haar huishoude-
Phchten te kunnen ontduiken.
SCHOT, die gedurende 20 jaar
nnA en voorspoed" twee gezin-
gamij1 houden heeft, is wegen bi-
De c/eroordeeld tot 250,- boete.
eerat 4"iarige man, die in 1928 voor de
Vrou ?laal trouwde, had zijn eerste
Zakor arV verteld dat hij vaak voor
weg moest.
8&n» tweede vrouw, eveneens Mary
gea-^d, wist niet beter of haar echt-
|n_ was inlichtingen-officier bij de
-seise marine.
j>pr .Werkelijkheid werkte hij 20 uur
0tn aag als. handelaar in oude metalen
les a°°r zÜn beide gezinnen de eindjes
aan elkaar te kunnen knopen.
'ÜnJ 1S vader van drie kinderen bij
ttye^erste vrouw en van een bij zijn
et huis van huizen
g6t) TOREN van ééngezinswonin-
s® Bls vplgens de mening van de Keul-
Onu^hitect Jossef Kupper de ideale
smg van alle woningproblemen.
door hem ontworpen „huizenhuis"
1 105 meter hoog zijn, zich over een
Ppervlakte van 4800 vierkante meter
"«strekken en in totaal 250 vrijstaande
►P1- en tweegezinswoningen bevatten.
e huizen zijn over 25 étages zodanig
opzichte van elkaar gerangschikt,
voor alle woningen optimale waar-
l®h aan daglicht bereikt kan worden.
Jetzelfde geldt met het oog op de ge-
Mdsisolatie. De afzonderlijke huizen
Verscheiden zich nauwelijks van een
^oderne home op 'n eigen stuk grond,
o^mdeling van de woningen is zo, dat
den „0yP vele levensgewoonten kan wor-
alSestemd. Het verkeer in dit ron-
te "dis zal zich in 4 loodrechte schach-
h V; ^Wikkelen, die me elk 'n trap-
r, "huis en 2 liften uitgerust worden.
e grote binnenplaats met een diame-
®t van 46 meter, wordt op de begane i zelden bezoekers en dat vinden de „Me-
Ergens in het gebergte van de Ame
rikaanse staat Tennesse leeft, terug-
gtrokken van de beschaving, maar
daar niet geheel van afgesneden dank
zij de televisie, een mysterieuse groep,
mensen, de „Melungeonen" genaamd.
Het ziet ernaar uit dat ben het lot van
een uitstervend eas wacht. De geschied
kundigen zijn het niet eens over hun af
komst. De een ziet hen als nakome
lingen van Spaanse kolonisten, een an
dere als de resten van de verloren ko
lonie „Roanok en weer en anderen als
de laatste der Carthagers. Een U.P.I.-
verslaggever is er onlangs heengegaan om
naders te achterhalen.
Een smalle weg slingert zich langs
een der hellingen van het gebergte in
oost Tennessee en aan het einde daar
van ligt misschien het antwoord op een
van de mysteries van de geschiedenis.
Maar de kansen op onthullingen zijn
uiterst klein. Want de weg eindigt in
het land van de „Melungeonen, een
schuw en in sterk groepsverband le
vend volkje dat weigert over zijn
afkomst te spreken. Plaatselijke histo
rici zeggen dat de „Melungeonen de
afstammelingen kunnen zijn van de ver
loren kolonie van Roanoke, die kort na
haar oprichting aan de kust van North-
Caroline door de Engelse onderzoekings
reiziger sir Walter Raleigh op geheim
zinnige wijze verdween. Zij menen dat
de inwoners van de kolonie naar het
zuiden verhuisden inplaats van naar
het westen wegens de hindernis van
de hoge bergen. Een andere theorie wil
dat de „Melungeonen afstammen van
een bende die door de Spaanse onder
zoekingsreiziger Hernando Desotos was
achtergelaten en in het gebergte yan
Tennessee naar goud en zilver wilde
zoeken. Of dat zij een mengsel zijn van
Indianen en negers (het opperste ge
rechtshof van Tennessee heeft in 1959
verklaard dat het geen negers zijn) of
dat zij afstammelingen zijn van het
volk dat in Carthago, de bekende stad
uit de oudheid, woonde. De laatste theo
rie, hoe onwaarschijnlijk zij ook mag
klinken, wordt het meest aanvaard en
ondersteund door de weinige inlichtingen,
die men uit de mond van „Melungeonen
zelf heeft kunnen vernemen. Volgens
deze theorie vluchtten sommige inwo
ners van Carthago toen het in 145 voor
Christus door de Romeinse legioenen
werd verwoest, naar Marokko, waar
zij zich mengden met Moren en later
emigreerden naar Gibraltar, Portugal
en South-Carolina. Wegens hun don
kere huid werden velen honderden jaren
later als slaven verkocht, maar sommi-
en weken uit naar de bergen van Tenne-
see en Vicinia. De enige overgebleven
bergstreken die bekend staan als slagen-
hol. Er is slechts sprake van een dozijn
of wat families, die in kleine hutten wo
nen, op de daken waarvan televisie-an
tennes de lucht in steken.
De smalle weg naar deze gemeenschap
is in de winter wegens sneeuw en ijs
voor autos onbegaanbaar. De oudere
„Melungeonen zien er niet tegen op de
negen of elf kilometer naar Sneedhill,
een moderner dorp van 900 zielen, af
te leggen voor inkopen. In de zomer
maanden plegen de jongeren ook naar
Sneedhill te gaan en hun contacten met
de jeugd van het grotere dorp heeft al
geleid tot „gemengde huwelijken, die
zeker niet bevorderlijk zijn voor de in
standhouding van het „ras der „Me
lungeonen. Overigens is er weinig con
tact met de buitenwereld. Er komen
doden begraven is al eeuwen oud. Over
het graf wordt een soort dak gebouwd
dat geregeld wit wordt geverfd, zelfs
al is er voor de woningen der levenden
geen verf over. Begraafplaatsen lijken
dan ook miniatuurdorpen. De oudere
„Melungeoneen zijn zeer bijgelovigen
schrijven aan de maan een buitenge
wone kracht toe. De meeste vragen
over hun voorouders worden niet be
antwoord. Sommigen zeggen dat zij Por
tugees zijn. Zij zijn eerder bereid over
de jonger generatie e spreken, die vol
gens hen „lui en bedorven door de eevee
is. Zij zijn te lui om zeven of acht
mijl naar de kruidenier te lopen. Ik
moet het altijd zelf doen, zei eens een
vrouw.
De „Melungeonen zijn belijdende
christenen, voorkomend tegenover men
sen uit de stad, maar vormen een echte
samgemeenschap. Hun doorgaans kleur
rijke kleding contrasteert sterk met de
Advertentie
st als St.Nicolaas geschenk!
VERKRIJGBAAR BIJ UW KAPPER.
koperkleurige huid, zwart haar en don-
kre ogen.
Zij laten zich de laatste tijd steeds
minder in de stad zien. De afgelopen
jaren heeft een landelijk weekbla dveel
aandacht aan hen besteed. Zij vonden
dat niet prettig, vooral niet toen tien
tallen studenten in de sociologie op be
zoek kwamen om hen te „bestuderen.
Ook in Sneedhill is men onaangenaam ge
troffen door de publiciteit rond de„Me-
lungeonen. De inwoners weigerden dan
ook inlichtingen te geven. En man uit
Sneedhill volgde de verslaggever op zijn
ronde. „Laat die mensen toch met rust,
zei hij, zij hebben zo als andere men
sen in dit dal nooit iets misgedaan. Zij
willen alleen met rust gelaten worden.
Advertentie
Centraal adres: STAAL CO, bankiers
Voor tal van grote bedrijven en instellingen,
gemeenten en provincies is het bankiershuis
STAAL CO sinds 1916 een centrale ver
trouwenspost Eén centraal adres, binnen uw
onmiddellijk bereik Op elk moment. Voor al
Uw zaken, in en buiten Nederland Eén ban
kierskantoor. waar U gedegen ervaring, spe
cialistische kennis én persoonlijke service vindt
geconcentreerd
STAAL CO s 14-daags Beursbericht, voor
relaties en serieuze belangstellenden, is op
speciale aanvraag verkrijgbaar
TAM
BANKIERS SINDS 1916
Lange Houtstraat 4-8, Den Haag
Telefoon 070 18 3340 (10 lijnen) Telex 31460
?tetid begrensd door een winkelcen-
jtem, postkantoor, practijkruimten
j°°r artsen, bibliotheek, restaurants.
JJ kelders zijn bovendien parkeerplaat-
k a en schuilkelders geprojecteerd. De
venste afsluitende ring van het „hui-
"huis" wordt gevormd door 40 wo-
van elk drie verdiepingen en
Schillende grootten. Op het boven
lig Platform, dus op een hoogte van
sin rneter' kunnen 2 grote zwembas-
tkht6n een restaurant worden inge-
lungeonen best. Ze hebben hun tele
visietoestellen en schijnen trouwe kij
kers te zijn want er zijn maar weinig
wereldproblemen waarover zij niet
weten mee te praten. „De Russen zul
len niet ophouden voordat zij de wereld
met bommen en vuur hebben veroverd,
zei een „Melungeoon tot een der zeld
zame bezoekers. Dat zij de produkten
van de moderne techniek niet schuwen
bewijzen de televisietoestellen. De boe
ren onder hen maken bovendien gebruik
van tractors. De wijze waarop zij hun
V»!?15 ITALIAANSE REGERING IS uuieau 1U wesieiiJK Jjunuen aangu lc „u
0 a Plan 'n internationale inschrijving deden van de vermissing van zoon en heid.
ve te stellen in een poging de sche-
toÏ6 0ren van Pisa te behouden- De
Vaar l°opt, zoals gemeld, ernstig ge-
R>.0In vallen-
let
Plan is, geleerden en technici
ouders baby en wagen terug.
Flannery verklaarde dat hij en zijn
C £véf"de 'gehele werëld'te "vragen vrouw vooreen zakendiner warenjj.it-
de teeeën in te zenden hoe de beroem- genodigd, maar geen baby-sitter had-
6 - - den kunnen vinden. Zij lieten het kind
in hun wagen dichtbij het restaurant
achter en keken elke tien minuten hoe
J°ren jcan worden behouden.
Ian,,n Italiaanse geleerde heeft on-
•loot Vefklaard dat de toren thans
P'
oor
kaf, een krachtige windstoot omver
borden geblazen.
"by „ontvoerd
DE LONDENSE POLI
eeh wat ze m°est doen met
teg aoy van vijf maanden, die zij in
aarigp, keerd geparkeerde auto had
°UcW *ten, deden de verschrikte
Van aan2ifte van de ontvoering
auto h- zoon en "te diefstal van hun
oi] een ander politiebureau,
ï'laon auto van tv-regisseur James
stond en ziin echtgenote Maggie
Parket et centrum van Londen ge-
erd op een verboden plaats. De
het met hun stamhouder ging. Maar
vóór hun laatste controle kwam de po
litie en sleepte de wagen weg
Advertentie
CINZANO
politie liet de wagen wegslepen en
ontdekte te laat de kleine jon
gen, die in diepe rust verzonken was.
Terwijl de Flannery's op het politie-' uitgesloten/'
bureau in westelijk Londen aangifte „Dan zat het in elk geval toch in de familie," zei Terry. „De haatdragend
heid."
wagen, werden deze door de politie „Ja, dat wel," gaf Menters glimlachend toe. „Trouwens, ae feiten wijzen
naar een ander bureau gesleept. Nahet uit, zoals commissaris Crommer daarnet al zei. Ik voor my acht meneer
betaling van twintig gulden kregen de 1 Henri absoluut niet in staat
„Een raadsel!" vond Terry.
„Wat is daar nou een raadsel aan?!" verwonderde ^Crommer zich, met
knorrige voldoening. „Leken willen altijd raadsels zien!"
„Niks, hoor!" zei Terry afkeurend. „We willen juist de oplossing zien.
Omdat 'we bang zijn. En sommige leken hebben een scherp verstand, me
neertje-lief!"
De commissaris werd tot in zijn neus purper over „meneertje-lief", doch
dit weerhield Terry niet, hem gemoedelijk toe te knikken. Hij kan soms
adembenemend tactloos zijn en dingen zeggen, waarmee hij speciaal paarse
ouwe heren tot hartverlamming drijft.
De inspecteur, daarentegen een fijn tacticus, opende haastig een tas, die
hij bij zich had, en daar bleek de bewuste pook in te rusten, op weg naar het
politiebureau. Het voorwerp was verpakt in een gammele corsettendoos, tus
sen vloeipapier.
Terry en ik bekeken het met belangstelling, maar we mochten het niet
TULLIO SECONDO, de oudste van beetpakken, wat mij persoonlijk erg speet, want dat leek me de enige sensatie
tien broeders in de Italiaanse stad Ve-i eraan. Terry lag er haast met zijn neus op en constateerde, dat er watten aan
rona die samen 791 jaar oud zijn, is de punt zaten.
90 jaar geworden. Secondo is een van; „Ja," stemde de inspecteur toe, „Waarschijnlijk heeft de dader gedacht, dat
i hij met die watten het voorwerp schoon geveegd had. We vonden er een prop
van in de prullemand in meneer Martijn's kamer. En ook op het been van
de overledene zaten van dezelfde roze watten."
„Roze watten? herhaalde Terry.
zei Menters weer. Hij frommelde wat aan een werkelijk roze-door-
schijnend vloeitje, en toonde ons een prop watten, met bloedvlekken eraan.
Terry nam het voorzichtig van hem over, met papier en al, en bekeek het
vlak bij het raam. Toen rook hij eraan, en legde uit, in antwoord op de be
vreemde gezichten: „Ik heb een tijdje chemie gestudeerd Meende een
verdovingsmiddel te ruiken, maar het is blijkbaar alleen de duffe lucht van
die watten
De commissaris lachte onaangenaam. „U lijkt wel een detective," zei hij
schamper. „Kom, Menters. Berg die rommel op. Het is voor politiemensen
geen usance zo met de boel te koop te lopen."
Menters werd hoogrood, maar gehoorzaamde. Toen hij de doos weer in de
tas wilde steken, rolde er een rond bruin potlood over de grond.
(Wordt vervolgd)
ju jaai gcwwiviv"' j
de eerste automobilisten en de enige
nog in leven zijnde deelnemer aan de
autorace van Verona op,. lj> maart
1899. In 1893 bestuurde hij de eerste
gemotoriseerde driewieler m Padua.
In de periode 1890—'96 heeft hij aan
talloze wielerwedstrijden deelgenomen
Advertent!*
Elke OLVEH polis is winstdelend
15.
„Ja," gaf Terry toe, „maar u moet me niet kwalijk nemen, dat ik het toch
een heel klein beetje onlogisch vind. Óf zijn die broers zo haatdragend, dat
ze daartoe in staat moeten worden geacht!" En hij voegde er voorzichtig
achter: „Ik heb dat nooit bemerkt, bij Henri."
Crommer zweeg, maar inspecteur Menters zei in zijn plaats: „Nee. Meneer
Martijn was wel erg haatdragend, maar van meneer Henri acht iedereen het
JOU
ui/jnefjt
JJCU mom.
cofiT eest ta-
wa a om eest
6 eer je
ZtJsJ
ZHPAJ/
PCS je JPPDPP&
MPP/Z oe STPD
OPPT, MOM OPsJ
et/e/j LPfj&S..
PP! CJP PP UCMT
De TCotJ!
K
19. Toen ik, niet door Swallows schuld. daar.T
van ben overtuigd, van zijn rug gleed, moest hij
alleen naar de kant zijn gezwommen, waar ik toen
nog niet was. Zijn instinct dreef hem voorwaarts,
weg van het vuur. Maar niettegenstaande net
verstandige dier met haast menselijk verstand ge
weten moet hebben, daar hij te kiezen had tussen
eigen leven redden, of zich met mij in doodsge
vaar te begeven, kwam hij op mijn roep onmiddel
lijk. Hoe ik weer in het zadel ben gekomen,
weet ik niet. Ik weet alleen, dat wj in een on
draaglijke atmosfeer steeds verder reden. Steeds
verder, of er geen eind aan scheen te komen. Ieder
ogenblik dacht ik, dat mijn bonzend hart het niet
meer zou uithouden en zo dadelijk uit elkaar zou
barsten. Swallow stiet een haast menselijk gesteun
uit en zo vergingen, voor mijn gevoel althans, uren,
ja dagen. Eindelijk een sprong...en wij waren over
de bergen in de prairie! De opwinding was zo groot
geweest, dat ik als het ware met een schok door
een korte periode van bezwijming heenvloog. Ik
liet mij uit het zadel glijden, sloeg de armen om
de hals van het trouwe dier en liefkoosde het, ter
wijl de tranen over mijn wangen rolden.
Ml
iff/
"ttrtHtimmwnm
miumiiHMimiWHt
II lit
imkGEH 'MMIUH,,
MOCO
71. Rustig liep Piet Loeris op de
vastgebonden Hat Si Kee af. Toen
hij oog in oog met zijn aartsvijand
was gekomen, keek hij de verdor
ven gangster met een doorborende
blik aan. Deze kromp langzaam in
een van angst, want meer kon hij niet
doen, gezien zijn toestand. Beheerst
stak de detective de hand uit en
scheurde met een forse ruk de hecht
pleister los, die de mond van de zo
bekwaam verpakte schurk bedekte.
Deze gaf' een kreet van pijn, die door
merg en been ging, maar het maakte
niet de minste indruk op de vermaar
de speurder. „Zo, nu kunnen we ten
minste praten, kleine houtworm
gromde hij. „Vertel ome Loeris maar
eerst eens, wat er hier gebeurd is en
hoe je in deze toestand bent geraakt"
„Mij eerst losmaken" jankte Hat Si i
Kee. „Mij dan alles aan grote man
darijn Loeris vertellen". Maar daar
trapte de detective uiteraard niet in.
Kalm en uiterlijk onaangedaan begon
hij de oren van de kleine aterling op
te rekken en in te vouwen en dat
hielp, want opeens kwekte Hat Si
Kee al zijn leed uit: „Mij verkocht
en verraden door Agressische rege
ring. Zij mij eerst valse bankbiljet-
tendrukkerij hebben laten inrichten
en in werking stellen en toen
De ontroering werd hem te machtig
en er biggelden dikke tranen uit zijn
kleine, valse ogen. Toen hij eindelijk
verder wou gaan met zijn verhaal,
legde Piet Loeris hem met een hand
gebaar het zwijgen op. „Je hoeft me
lal niks meer te vertellen", sprak hij.
„Toen je het hele zaakje aan het
rollen had, ben je overvallen. Klopt
dat?" Hat Si Kee knikte heftig. .Mooi
zo", vervolgde de spoorzoeker, „en
toen hebben ze jou gebonden, de
i brandkast opengebroken en de matrij
zen meegenomen".
