Bittere surprise Haarlem BEVEL. 20 aar Dr. G. Kurtz verlaat haar historisch domein ARCHIEF: arsenaal vol onverwachte vondsten, leven en menselijkheid Bijna 30 jaar archi- varesse van de stad Haarlem Abonnementsgeld Ie kwartaal 1965 Stille Armen Heemstede Onderwijzers speelden toneel voor school jeugd N V. „BETER HOREN" J. A. van den Berg veertig jaar hij De Spaarnestad Op hen, die pogen te ontvluchten of weer stand te bieden, zal worden geschoten. Kerstfeesten Leger des Deils in Haarlem en Heemstede Grote schrik Verschrikkelijk ZATERDAG 5 DECEMBER 1964 PAGINA 3 Radio Moors Op bevel van de Dultsche Weermacht worden volgens de Verordening van den Rijks commissaris voor het bezette Nederlandsche gebied, No. 42/194-1, betreffende de verplichting tot het verrichten van diensten en betreffende de beperking ten aanzien van het veranderen van betrekking en in overeenstemming met de Verordening No. 48/1942 alle mannen in den leeftijd van 17 tot 40 jaar (jaargangen 1905—1928) voor den arbeidsinzet opgeroepen. Hiervoor moeten ALLiE mannen van dezen leeftijd onmiddellijk na ontvangst van dit bevel met de voorgeschreven uitrusting op straat ga„n staan. Alle andere bewoners, ook vrouwen en kinderen, moeten in de huizen blijven totdat de actie ten einde is. De huisdeuren moeten geopend blijven. De mannen van de genoemde jaargangen, die bij een huiszoeking nog in huis worden aangetroffen, worden gestraft, waarbij hun particulier eigendom \/AAK zal worden aangesproken. -i V I H II Bewijzen van vrijstelling van burgerlijke of militaire instanties moeten ter controle 1 worden meegebracht. Ook zij, die in het bezit zijn van zulke bewijzen, zijn verplicht zich op straat te begeven. Er moeten worden medegebracht: warme kleeding, stevige schoenen, dekens, bescherming tegen regen, eetgerei, mes, vork, lepel, drinkbeker en boterhammen voor één dag. De dagelijksehe vergoeding bestaat uit goeden kost, rookartikelen en loon volgens het geldende tarief. Voor de achterblijvende familieleden zal worden gezorgd. Het is aan alle bewoners der gemeente verboden hun woonplaats te verlaten. tj vier volle jaren het stads- der slag of stoot hun in han- voorzien van warme kleding, ARLEM, 5 dec. Van- beeld beheersten, maakten den vallen. dekens, eetgerei en boter- j|°nd zullen hondeiden yan Hollandse familie- In de ochtend van de 6e hammen. Natuurlijk ontbrak aar lemmers terugdenken feesj gebruik om hun slag te december verspreidden de niet het dreigement, dat op het Sinterklaasfeest van sjaan zij hadden mannen Duitsers hun berucht bevel- degenen, die zouden pro- Vvintig jaar geleden. Voor- nocjjg om jn Duitsland ver- schrift, volgens welk alle beren te ontvluchten, gescho- 2°ver mogelijk vierden zij in Sperrjngen te bouwen. Dit mannen in de leeftijd van 17 ten zou worden. Het dreige- e huiselijke kring pakjes- j^eer wercj Haarlem „uitver- tot 40 jaar (jaargangen 1905- ment maakte kennelijk niet av°nd, maar zij konden niet koren". Zij konden op een 1928) werden opgeroepen zo'n grote indruk. In plaats Vermoeden, dat de grootste fjjnke buit rekenen. Iedereen voor de arbeidsinzet. Al die van duizenden werkkrachten Surprise hun de andere ZQU thuis zjjQ om Sinterklaas mannen moesten onmiddel- konden de Duitsers slechts °chtend vroeg te wachten te vjeren Enkele duizenden lijk na ontvangst van dat be- twaalfhonderd man uit Haar- °u staan. De Duitsers, die al arbeidskrachten zouden zon- vel op straat gaan staan, lem wegvoeren. Deze prent illustreert raak de sfeer en de spanning tijdens de Haar lemse razzia, op 6 december 1944. Kort na die fatale dag werd de prent gemaakt door de heer M. Kooymans, reclame-ontwerper bij Vroom Dreesmann. Hij wist uit de handen der Duitsers te blijven. In de oorlogswinter van 7.9.'// werd de prent door Lorjé gedrukt en met honderden exemplaren over Haarlem verspreid. Vele mensen stellen zich een archivaris nog altijd voor als een man in een stof jas, kromme rug van het gebo gen zitten over de studie en volkomen onwetend van het geen op dat ogenblik rondom hem in de stad en het land ge beurt. Een wat typische hob byist, bedachtzaam en precies. Mejuffrouw dr. G. H. Kurtz, de gemeentearchivaresse van Haarlem, heeft echter voor wat de Haarlemmers betreft de functie van archivaris een heel ander gezicht gegeven. „Wij staan er middenin, bij heel wat diensten worden we ingescha keld, men heeft ons van ge meentewege van Monumen tenzorg tot een burgemeester- lijke speech met historische passages keer op keer nodig. We houden lezingen, vertonen dia's, richten tentoonstellingen in en schrijven boekjes. Trou wens, we zijn gewoon gemeente ambtenaren en van opsluiten zal men bij de gemeente niet willen horen." Wat de gemeen te eveneens onplezierig in de oren zal klinken is dat mejuf frouw Kurtz per 1 januari het Haarlems archief zal verlaten, waarvan zij 28 jaar de enthou siaste leidster en representante was. Het officiële afscheid is gesteld op vrijdag 18 december. Uw girobetaling voor dit kwartaal zien wij gaarne een dezer dagen tege moet op: Postgiro 143480 De abonnementsprijs bedraagt: 3,25 per maand 9,65 per kwartaal Vermeldt op uw betaling s.v.p. het volledige bezorgadres. Administratie Nieuwe Hs.flr'lGnische Courant Het Comité v. Stille armen mocht na de laatste verantwoording de volgende bij dragen ontvangein: A. C. L. v. L. ƒ10: S. E. v. S. 10; A, L. S.-B. 5; ir. B. W. C. 30; H C B-B ƒ5; T. B.-R. 20; I. D.-D. 2,50; W. J. H. 10; H. M. ƒ2.50; H. A. v. O. ƒ25; J. K.-V. 5; Mr. F. B. E.-B. 12.50; A. E. 10; 'Dr. L. H. 25; V. P. H. H. 10; J. v. d. M. ƒ10; C. S. 't H. 25; P. J. v. K. 2.50: T. K. S. 2,50; H. J. V. 5; C. J. d. B.-T. v. B. ƒ20; Fa. J. H. v. P. f. ƒ100; K. B.-Y. ƒ2.50; G. M. L. ƒ5; G. J. M. 2,50; in totaal 357,50; zodat nu is ontvangen 999.89. De penningmeester van het Comité, de heer A. van Wingerde, zal gaarne uw giften in ontvangst nemen op zijn postgirorekening no. 153308 of aan zfjn huis Willem Pijperlaan 14. ZANDVOORT, 4 dec. Door een groep Zandvoortse onderwijzers werden woensdag en donderdag in ,Monopole" opvoeringen gegeven van het sprollkje Prinses Ezelsvel". Ruim twaalfhonderd schoolkinderen en een aantal ouders en genodigden hebben deze voorstellingen die een groot succe werden, bijge woond. Onde? de aanwezigen waren donderdagavond mevrouw en burge meester Van Fenema. ZANDVOORT, 4 dec. In de nacht van woensdag op donderdag is ïngebio- ken in een pantoffelfabriek. Van een kantoor werd een ruit vermeld. De da der heeft tevergeefs geprobeerd een brandkast te forceren. Hij nam een doosje met postzegels en een biljet van vijfentwintig gulden mee. Advertentie HOOHAPPAHATEN SPECIAALZAAK WAGENWEG 124 - HAARLEM TELEFOON 02500-14461 Dagelijks geupeno van 9ia aui SCHOTERBOSPLEIN 19 TELEFOON 5111» Dageliiks eopend van 9—12 30 uui PHILIPS (Advertentie) TELEVISIE - RADIO erkend gediplomeerd KRUISSTRAAT 38, HAARLEM Telefoon 14609 HAARLEM, 4 dec. Gisteren her dacht de heer J. A. van den Berg, chef van ,1e afdeling boekhandel, het feit dat hij veertig jaar geleden in dienst trad van de N.V. Drukkerij De Spaar nestad. De heer Van den Berg heeft een zeer groot gedeelte van dit veer tig jaar zijn krachten gegeven aan de opbouw en uitbreiding van het ver koopapparaat van het bedrijf. 's Morgens werd de jubilaris door de directie ontvangen, bij welke gele genheid hem een geschenk onder cou vert werd aangeboden. Onder de spre kers, die 's middags tijdens de feeste lijke bijeenkomst in de vergaderzaal van De Spaarnestad de heer van den °erg lof toezwaaiden, was ook de heer nt \7 °olfhaar, adjunct-directeur van de N.V T ïjdschrif ten-Ui tgeversmaatschap- M te Antwerpen. Vele boekhandelaren hadden felicitatie-telegrammen gezon den, waarin zij uitdrukking gaven aan hun waardering voor het werk van de jubilaris. De heer Van den Berg werden geschenken aangeboden namens het ju bileumfonds. medewerkers en medewerk sters. Na het dankwoord van de jubila ris was er gelegenheid tot felicitatie. e eden Zo'n Sinterklaas vergeet je van je leven niet et had er helemaal niet naar uitgezien, dat het sinterklaasfeest in Haar lem zo'n anti-climax zou krijgen. De omstandig heden waren wel niet zo gelukkig om uitbundig feest te vieren, maar in vele gezinnen werd er toch nog iets van ge maakt. Bij kaarslicht of olielampje, in een zwak verwarmde «amer trok ieder gezin op de avond van «e 5e december zich terug. Er viel niet *eel uit te pakken. Voor de kinderen was er nog wel wat lekkers; een ro kertje al of geen surrogaat was kGv,oor e ouderen. Engele gelukkigen adden nog wat „onder de kurk", maar .aar bleef het ook bij. Men was al "üj, als het gezm helemaal kompleet Aas. De laatste nieuwtjes en vooral de patste geruchten werden uitgewisseld. jiet Zuiden was bevrijd. Wanneer zou Sn'tand aan de beurt komen? Met de l/rfnning op de vermagerde gezichten uisterde het hele gezin naar de „clan- leri Radio-Oranje in Engeland. Tjaer bericht werd zo gunstig mogelijk k'LSëlegd en van commentaar in de UISkamer voorzien. Zo werd het feest gevierd. De kin deren waren blij met het minste. De 'groteren waren blij om de kinderen. re straat was in de avonduren ver- den terrein voor de „goede" Haar- ./mrners. Het was buiten stil en don- *er- Af en toe de pedante stap van Duitse soldaat, die van het Hol- andse feest niets begreep. Maar in 'ezelfde uren legden de mannen van O6 Sicherheitsdienst, de beruchte j®Udvinken, die hun hoofdkwartier in {A1 Kenaupark hadden, de laatste c?nd aan het groots-opgezette razzia- lui 's Mor§ens vroeg zouden zij «h slag slaan. Zij vierden op hun nanier een heerlijk avondje, rijk ge garneerd met drank en eten. de^streeks elf uur was het feest in dat ^aarlemse gezinnen gedaan. Met °Pni otlSergevoel van iedere dag en gena met de verwachting, dat vol- °VA laar Sinterklaas in volle vrijheid geri ,®e daken zou kunnen rijden, gin- s«n Haarlemmers slapen. De kaar- SedooMraen uitgeblazen, de oliepitten de jv? enige licht kwam nog van Scheg^an, die ook toen door de bomen §r°te schrik kwam de andere VelsrhVr-i Overal werd het Duitse be staan? 4, aangetroffen. Voor de deur 6 eén was twUfei over en weer. dan riT nam het dreigement ernstiger tegen a ander. De een wilde zijn gezin aiider se overlast beschermen, de geh0l]2Verd iuist door zijn vrouw tegen- bieen 'De verwarring was alge- Veej u'terlijk was er van paniek niet Srote ake- Maar er was wel angst, beangst. Alleen daarvan hebben de vinken u hunnen profiteren. De Goud- t\vaa,ï?, haalden nog een buit binnen van ,VondP 0nderd man. Veel te weinig, Mn» n ZÜ- En ze gingen tot huiszoe- dep °ver. Sommige onderduikers wer- In °htdekt, anderen hadden geluk. taj de heer Ver rijt na de Mis over het kerkhof liep. Plotseling zal iiij de deksel van een pas gedolven graf omhoog gaan. Verrjjt er op af; een vluchteling in het graf. De jongen was spoedig herrezen en kreeg met een andere vluchteling, die in de goot van de kapel terecht gekomen was, een veilig onderdak. Al die ver halen dienen nu tot vermaak en wor den bij alle mogelijke gelegenheden gemoedelijk opgediend. Maar je moet de kogels over het kerkhof heb ben horen fluiten om nog te weten, hoe niet alleen daar, maar in heel Haarlem de angst bij de mensen zich vastgevreten had in alle vezels en nerven. De razzia was bij verrassing geko men. Of toch niet helemaal? In no vember was het gerucht reeds door de stad gegaan, dat er misschien een raz zia gehouden zou worden. In die maand maakten de Haarlemmers indirect ken nis met de gevolgen van een razzia. Op het feest van Sint Maarten, 11 no vember, arriveerde op doortocht naar Amsterdam aan de Westergracht een trein, volgestopt met Rotterdammers, die bij een razzia in hun woonstad ge grepen waren. De hulpvaardigheid van de Haarlemmers was bewonderens waardig. Er werd waar vandaan v«n families doen nog <le ster- «in halp.ii de ronde, hoe de Duitsers J'of, '"in werden geleid. Wie het igen" °""°zele hals aan de deur te had vrij eenvoudig spel. Een 'Meisjesgezicht deed ook vaak «er de H*' Duitse soldaten, en ze- >HHoJF°Udvlnken n'e'> konden weinig rcndt. .xva' er achter zo'n verte- »an de ,rn«'isjeslach schuil ging. Een Heft e beroemdste vluchtverhalen be- n'he.n s'('l jongens, die een heen- £a*bar»Z,?5h.t?n in de kapel van het J. «ar ,kh°f aan het Soendaplein. d 'tam, /"'St een gezongen Mis aan vi 'u'er v opzichter van het graf, li "*de Rrrijt, ving de jongens op en ,i Ken i,/R naar het koor. De vluchte- j^tsne]!;1 ,en toen de toren in. Rustig liaverplaatste de organist v Hr de *°n,um tol voor de deur, die l>loBii, toren leidde. De jongens kon K in «'ets gebeuren. Ze zaten vei- ook voedsel aangesleept en men zag zelfs kans, onder de ogen van de Duitsers, Rotterdammers uit de trein te halen en hun een veilig heenkomen te bieden. De andere dag kwam er weer een trein met Rotterdammers. De waarne mend-burgemeester van Haarlem, een N.S.B.'er, moest verstek laten gaan. Hij moest met een duidelijke platte grond van Haarlem bij de Goudvin ken in het Kenaupark komen. Toen ging sommigen een lichtje op. Ook in Haarlem een razzia? De N.S.B.'er werd later uitgehoord en deze vertel de, dat het de Goudvinken om een kle- dingactie te doen was. Dat bleek in derdaad juist te zijn, maar een zekere waarschuwing had men gekregen. Niettemin werd de razzia voor ver reweg de meeste Haarlemmers een verschrikkelijke surprise. Twaalfhon derd mannen werden naar Duitsland gevoerd. Eerst ging de tocht naar het station. De trein bracht hen naar Am sterdam, waar de mannen onderdak kregen in loodsen. Gelukkig kwam er Sewelven van de kapel. varhaal werd nog sterker, toen een comité van Amsterdammers in actie, die de Haarlemmers verwenden met warm eten. Drie dagen moesten zij in die lood sen verblijven. Toen werden zij weer in een trein samengepropt en maakten zij door de nacht een verschrikkelijke reis. Waarheen? Niemand wist het. De Duitsers kennelijk zelf ook niet. Want tenslotte arriveerden de twaalfhonderd weer in Amsterdam. De andere avond werd de reis opnieuw begonnen. Van Amsterdam naar Enschede, vandaar naar Rees in Duitsland, ongeveer twin tig kilometer van de Nederlandse grens. Pannenloodsen, even buiten het dorp, dienden de Haarlemmers tot ver blijfplaats: een beetje stro op een ste nen vloer en slecht eten. Er moest hard gewerkt worden. Maar van werken kon niet veel ko men. De mannen waren dodelijk ver moeid en leefden in een hongertoe- stand. Ongelukkig degene, die ziek werd. Wie niet werkt, die niet eet. Dat was het parool van de Duitsers. Er stierven mensen. Het aantal zieken werd met de dag groter. Van dokters hulp was geen sprake. De toestand voor de Haarlemmers zag er hopeloos uit. Maar er moest toch iets gedaan worden. De allerzwaksten zo 'n der tig tot veertig man werd tenslotte toestemming gegeven naar Nederland terug te gaan. Hat was in maart 1945. Na drie onmenselijke maanden. Ze werden in Gendringen opgevangen en konden langzaam op verhaal komen. De honderden anderen hebben hun tijd moeten uitdienen. Misschien dat ook zij vanavond opnieuw hun verhaal doen. Zo 'n „Sinterklaas" vergeet je van je leven niet. W. HELVERSTEIJN. HAARLEM, <'ec- Het Haarlem se korps van het Leger des Heils is al heel lang bezig met voorbereidingen te treffen voor de jaarlijkse kerstfeesten voor bejaarden en hulpbehoevenden. Op zaterdag 19 december worden om half twee 's middags en half acht des avonds in het Concertgebouw te Haar lem sfeerrijke kerstbijeenkomsten ge houden voor vijftienhonderd bejaarden en hulpbehoevenden. Eenzelfde feest wordt gevierd op donderdagavond 17 december in het Minervatheater te Heemstede half acht. Hier wordt een gezelschap van vijfhonderd personen verwacht. Als de collecten genoeg op brengen, zal aan tweeduizend mate rieel slecht bedeelden een kerstverras sing worden gestuurd. Om dit alles te kunnen financieren wordt volgende week in Haarlem een huis-aan-huis-collecte gehouden. In de week voor Kerstmis verschijnen de bekende potten weer in het straat beeld, om de voorbijgangers in staat te stellen een offertje te brengen. Het Roode Kruis verleent assisten tie bij de kerstbijeenkomsten. Het korps zorgt dat enige chronische bed- patiënten per ambulance naar het Concertgebouw worden gebracht. Daar zijn ook artsen en Rode Kruis- helpsters aanwezig. Minder hulpbe hoevenden worden in de gelegenheid gesteld om met een particuliere wa gen naar het feest te worden ge bracht. De kerstfeesten in Haarlem en Heemstede vergen behoorlijke be dragen. Alleen al de kosten van de bijeenkomsten in het Concertgebouw worden geraamd op dertienduizend gulden. Behalve de collectanten en de kerstpotten geeft ook het giro nummer 349600 gelegenheid om gel delijke gaven kwijt te raken. Mejuffrouw Kurtz weet heel veel van Haarlem. Ze sluit haar kennis echter niet op in de groeiende rijen archiefstukken; ze vertelt er graag over aan mensen die zich, net als zij voor de historie van Haarlem in teresseren. Zij schreef trouwens een Beknopte geschiedenis van Haarlem en „Haarlemse hofjes", een verhan deling over Haarlemse straatnamen, over Kenau Simonsz Hasselaer en een massa gespecialiseerde artikelen in tal van periodieken. Zeg Begijn hof, Waaggebouw, noem de naam van een gevel of een hofje, en me juffrouw Kurtz brandt los. Heel haar- vriendelijke gezicht leeft mee met wat ze zegt. Parate kennis op basis van belangstelling voor geschiedenis en zin voor ordenen van feiten. „Ook al weet je op het eerste gehoor niets van een onderwerp af, er is altijd, wel een draadje waar je aan trek ken kunt, zodat tenslotte een heel arsenaal aan feiten tevoorschijn komt." Mejuffrouw Kurtz is heel haar lobpbaan meer dan tevreden geweest met de keuze van haar vak. Een speelse materie, vol onverwach te vondsten, vol leven, vol mense lijkheid. Vol mogelijkheden voor iemand die ermee spelen kan. Echt ook iets voor een vrouw. Mejuffrouw Kurtz heeft haar jeugd doorgebracht in Haar lem. Zij bezocht er de lagere school, de Meisjes H.B.S. en het Gymnasium. In Utrecht studeer de zij geschiedenis, waarna zij met een archiefexamen eerste klasse haar academische opleiding voor ar- chivaresse voltooide. De eerste ja ren in die functie bracht zij door in Utrecht, maar in 1936 verhuisde zij naar het gemeente-archief van Haar lem, dat toen nog in het stadhuis gevestigd was. Zij regelde de his torische zaken daar met de hulp van één ambtenaar. Later, na de overbrenging van het archief naar de voormalige Janskerk aan de Jansstraat, werd er meer personeel ingeschakeld. Op het ogenblik staan zeven man het gemeente-archief ten dienste, nog onder deskundige lei ding van mejuffrouw Kurtz, die Haarlems geschiedkundige aangele genheden meestal vanuit haar werk kamer naast de dubbele deur aan de Jansstraat-zijde regelde. De ar- chivaresse is trots op het Haarlem se archief. Er bevindt zich een groot aantal stedelijke archieven, rijksar chieven, familie- en bedrijfsarchie ven, een flinke prentenverzameling, portretten, kaarten en atlassen ter wijl een stemmige bibliotheek de be zoekers gelegenheid geeft van al deze opgeslagen wetenschap kennis te nemen. De belangstelling voor het ar chief stijgt ieder jaar. Van Haar lemmers, maar meer nog van niet-Haarlemmers en zelfs van veel buitenlanders. Er worden op de bibliotheek heel wat ingewik kelde familiepatronen uitgeplozen, oude geschriften ontcijferd, gevel stenen ontmaskerd en dissertaties geschreven. Het Haarlemse archief heeft een goede naam in Neder land, aldus mejuffrouw Kurtz. „Haarlem is op Dordrecht na de oudste stad van Holland, we heo. :i dan ook een fikse historie. Geen enkele periode daarin is voor ons duister. Onze trouw- en doop boek zijn zelfs geheel compleet gekomen". Plotseling schiet haar iets plezie rigs te binnen. Zij kan haast niet wachten om het te vertellen. „Weet u wat de aardigste momenten in ons vak zijn. Wanneer je je gege vens i neutrale bronnen, do cumenten die met een heel andere yh' geschreven zijn. dan waar voor de archivaris ze gebruikt. Heel eenvoudige rekeningen en brieven, die or - soms op het spoor van een burenruzie of van een politiek me ningsverschil brengen. Je hebt het gevoel alsof je de makers achteraf beetneemt." Mejuffr .w Kurtz ziet niet op te gen de tijd na 1 januari. Zij komt om te beginnen in Haarlem wonen. De arehivaresse neemt aan dat zij liet oj 'ssen zal zijn tegen de verleiding het archief nog vaak te bezoeken. ,,Ik zal mijn vak dan hele maal als hobby kunnen beoefenen. ader de last van admin'stratieve en huishoudelijke zorgen, die er tot mijn vt -driet bij hoorden. Het klinkt missel li onaardig, maar daar word - 'nslotie geen archivaris voor. M. de H

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 3