THEE
Programma
derde dag
Eerst moest niemand iets
van Rocco Granata hebben
Na Marina
een gouden
toekomst
MAX VAN
EGMOND:
MAN VAN
NAAM
Vera Badings
Houdt van
harp, lezen
en wandelen
Vleeshal dag en
nacht bereikbaar
Lozada e Veelo
samen op festival
Aafje Heynis:
vaderlandse
trots
Gigliola Cinquetti
vindt zich nog te
- jong voor de liefde -
Van wonder
kind tot
Theo Olof
KLAVERBLAD j
1769 J
FESTIVAL IS
VERWANT MET
ACADEMIE '63
LJfcJ LEIDEN
Ook cello
Y UM m sedert V
FRAÏÏ2 «A^useum, renais-
Hartewens festival
WOENSDAG 16 DECEMBER 1964
PAGINA 15
ff
(Advertentie)
m -s» ~*e"m
8-12 uur. TEYLERS MUSEUM: Con
cours piano vierhandig.
10.15-11.15 uur. FRANS HALSMU
SEUM: Ton Hartsuiker, moderne
pianomuziek.
CONCERTGEBOUW, TUINZAAL:
Jazz programma door de Diamond
Five, inleiding door Michiel de
Ruyter.
MEISJESLYCEUM „SANCTA MA
RIA": Opera „Het zwarte blond
je", muziek Jurriaan Andries-
sen, m.m.v. Jeanne Companjen,
Max van Egmond sopraan en bas;
Rinus Groot, piano; Marijke Smit-
Sibinga, clavecimbel.
ACADEMIE '63 Dick Visser en An
neke van Setten, „Rondom de gi
taar."
2-3 uur. TEYLERS MUSEUM: Pi
ano-duo Ans Bouter-Miep van Luin.
SANCEZAAL: „Stem en snaar"
met Mane-Cecile Moerdijk, Carlos
Moerdijk, Emmy Verhey en Reina
Sanderse.
CONCERTGEBOUW, TUINZAAL:
Daniel Wayenberg, piano.
ACADEMIE '63: Peter Schat spreekt
over z\jn „Labyrinth" en laat
fragmenten daaruit horen.
2-15-3.15 uur MEISJESLYCEUM
„SANCTA MARIA Opera „Het
Zwarte blondje muziek Jurriaan
Andriessen, m.m.v. Jeanne Com
panjen, Max vair Egmond, sopraan
en bas; Rinus Groot, piano; Ma
rijke Smit-Sibmga, clavecimbel.
•5 uur. TEYLERS MUSEUM- Leo
Rommerts, bas en Willem Hielke-
ma, piano „Van medicijnman tot
musical.
CONCERTGEBOUW, TUINZAAL;
Tiener-uur.
COORNHERTLYCEUM: Festival
jeugdorkest en -koor met tijdens
het festival ingestudeerde werken
van Hindemith en Keuning.
10.15-11.15 uur. CONCERTGEBOUW
GROTE ZAAL: Groot Hartewens-
concert m.m.v. het N.Ph.o. en tal
rijke solisten. (Opnamen voor ra
dio en televisie).
De deelnemers aan het festi
val zullen keer op keer de naam
Academie '63 tegenkomen. Enke
le concerten zullen in het ge
bouw van de Academie gegeven
worden, terwijl ook op het ge
bouw aan de Jansstraat, waar
in het kantoortje van de Stich
ting Hartewens Festival geves
tigd is, een groot bord Academie
'63 bevestigd is. Misschien
zullen verschillende deelnemers
zich afvragen hoe en wat de Aca
demie met het festival te maken
heeft en dat lijkt ons een goede
aanleiding iets over de academie
net als het festival - een jonge-
renevenement van nationaal,
en misschien internationaal, for
maat te vertellen.
De academie werd ongeveer
gelijk met het festival opgezet,
terwijl het na een proefjaar,
evenals het festival, dit jaar in
Haarlem vaste grond onder de
voeten kreeg. Aan de Kouden-
horn kreeg het in een eigen ge
bouw huisvesting, terwijl 24 jon
ge kunstenaars uit alle delen
van het land en ook enkele bui
tenlanders in een leeggekomen
pand aan de Jasstraat een kamer
kregen.
ïn de rustieke zolderruimte
van het gebouw, waar naar men
zegt, Napoleon eens de nacht
heeft doorgebracht, worden de
deelnemers van het Hartwens
Festival verwacht voor een le
zing door Pierre Janssen, een
concert van het Danzi Kwintet,
een gitaarconcert door Dick Vis
ser met zang van Anneke van
Setten en een lezing met „klank
beelden" door Peter Schat.
1
Toen Rocco Granata 13 jaar oud
was, wilde hij al „in de mu
ziek". Vader Salvadore Gra-
Rata, die, toen Rocco 11 jaar was,
"lat zijn gezin van het zonnige Con-
*enza nabij Napels verhuisd was
haar het Belgische mijnstadje Zwart
berg, zag echter veel meer in een
toekomst als auto-monteur voor zijn
*°on. Hij gaf zich echter gauw ge
ronnen en schonk de jonge Rocco
accordeon. Van dat moment af
Voelde deze zich in zijn element.
Hij oefende uren achtereen en zong
er liedjes bij van toen bekende ar
tisten. Hij behaalde daarmee de
eerste prijs bij een talentenjacht
Voor de radio en veel succes bij voor
stellingen in het openbaar. Rocco
Granata vroeg zich dan af of het niet
tijd werd voor een carrière als be-
roepszanger.
Toen brak het lijntje. Geen
Van de grammofoonplatenmaatschap-
Mhn had enige belangstelling voor
flat romantisch Italiaanse geluid van
Rocco Granata. Jules Nys, nacht
clubeigenaar, lette eens op het suc-
?es dat Rocco bij zijn toehoorders
bad en kwam tot de conclusie dat de
b-clgische Italiaan toch wel iets moest
hebben. Hij bood Rocco Granata een
"aan aan en een paar maanden later
Verscheen diens eerste plaatje op de
Tarkt „Marina", een liedje van Roc-
P° zelf, dat in heel Europa en zelfs
Amerika een grandioze hit werd.
Binnen één jaar was het toen beke
ken. Rocco werd een grote figuur in
ue show-wereld, die al heel gauw voor
®cn tweede groot succes zorgde:
■•Buona notte Bambino", waarvoor
evenals indertijd voor „Marina"
lri de herfst van het vorig jaar een
gouden plaat in ontvangst mocht ne
men.
Rocco die nu 26 jaar is, is graag
thuis. Hij heeft voor zijn ouders en
zijn zusje een prachtige villa in
Zonhoven laten zetten. Als hp in
zijn vrije tijd niet thuis zit, ver
maakt hij zich met zpn hobby:
voetballen.
Robertino is
nog lang niet
uitgezongen
Een harp Is nfet alleen een om
vangrijk instrument, hij brengt
ook omvangrijke moeilijkheden
met zich mee, waar je als
beginnend harp-student maar niet
aan moet denken anders durf je je
studie gewoon niet voort te zetten,
leKt Vera Badings, eerste harpiste
Van het Concertgebouw Orkest. Denk
®ens aan, die verschrikkelijk hoge
Aanschafkosten voor de studie thuis,
®t transport voor als je eenmaal tot
Voorstellingen gekomen bent, het risi-
van tochten in goederenwagons of
J^atelauto's, het is voor 80 pet. span-
end avontuur.
Vera Badings is in Santpoort geboren
Htx?lnë to Haarlem naar de Meisjes
de aan be Tempeliersstraat. Tegen
Zen {to' bat zij een beroep moest kie-
0 n bezocht zij eens een concert, waar-
jji men Johan Wagenaars „Saul en
dat lb" uitvoerde. Het sprak vanzelf
Vrt, baar een prachtige harpsolo in
Voc Wam, Vera Badings was direct
et instrument gewonnen. Thuis
Onh kaar voorstel met enige reserve
*iekngen' boewei men daar op mu-
<je„gebieb wel iets gewend was, want
van °mpomst Henk Badings is de vader
Van u era- Zij wist echter iedereen
tuii aar oprechte bedoelingen te over-
tons1, be harp kwam er dank zij een
de k ,en Vera Badings nam les van
ïtv i be harpiste Phia Berghout.
pra„?to jaren later slaagde zij met
dernk .,ge cÜfers en de Prijs van Uit-
»an bheid, voor het eerst uitgereikt
een harpiste,
be werd direct geëngageerd door
Hjk êfV-TJ-, waarna het Utrechts Stede-
Mste ™est haar vroeg als solo-har-
w nsi°tte op 22-jarige leeftijd
harni5.rb zii aangenomen als eerste
kest if bii het Concertgebouw Or-
Schj]'i„ ?f het orkest maakte zij ver-
baan buitenlandse reizen, zoals
geeft Amerika en Japan. Natuurlijk
tak 31 ook overal in het land reci-
°rkest s°heert zij bij verschillende
hef hgjhj Orkestwerk doet zij echter
paY®ra Badings houdt ervan in de
een te wanbelen, graag zonder
ej-kph1®118 tegen te komen, zegt ze
hekk Bezen is eveneens een lief-
het liefst Indiase filosofie.
PWn?aast beleeft Vera Badings veel
Tiek aan het verzamelen van an-
Als knaap verhuisde hij naar Ne
derland, en verwierf enige tijd later
de Nederlandse nationaliteit. Oscar
Back, de leermeester waarover vele
artisten in Nederland met eerbied
spreken, leidde Theo Olof op.
Theo Oiof is sedert enige jaren de
eerste concertmeester van het Resi
dentie-orkest. Hij verwierf prijzen op
het bekende Concours Reine Elisa
beth in België en op het Internationa
le Solisten-concours in '1948 in Sche-
veningen. Hij is ook de schrijver van
het boekje „Daar sta je ban", een
alleraardigste verzameling anecdotes.
Iedereen weet het, Robertino heeft
een schitterende come-back ge
maakt. Het eigenwijze jongetje
dat van „O sole mio" een gouden
plaat maakte, is teruggekomen als
een tenor met een andere stem en
een ander repertoire. Italië heeft hem
inmiddels weer van harte geaccep
teerd en andere Europese lai den vol
gen snel.
De Deense TV-producer Volmer So-
rensen, die Robertino in Rome ontdek
te, heeft er beslist geen spijt van ge
kregen dat hij de jongen, die nét zijn
tienertijd begonnen was, naar Kopen
hagen en de Deense televisie haalde.
Onmiddellijk na de uitzending kreeg
hij honderden reacties, iedereen sprak
over het jongetje, binnen een week
was zijn naam bekend. Iedereen wilde
Robertino, die met zijn kinderstem
volwassen liederen met kinderlijke
ernst zong, wel eens horen en zien.
Er volgden dus lange tournee's, radio-
en televisieopnamen en zelfs filmrol
len.
Zijn fraaie jongenssopraan zong tal
loze malen het topsucces „O sole mio"
en „Mamma". Maar diezelfde fraaie
jongenssopraan liet het ineens afwe
ten, toen Robertino de baard in zijn
keel kreeg. Niemand hoorde meer iets
van hem. Niemand wist dan ook dat
Robertino in het geheim aan zijn come
back werkte. Tijdens het San Remo
Songfestival in februari van dit jaar
kwam hij met zijn grote verrassing.
Robertino bleek nog lang niet uitge
zongen.
Gigliola Cinquetti, het schuchtere
frêle winnaresje van het Song
festival in Kopenhagen, is nog
steeds dezelfde. Ondanks alar
merende foto's waarop werd beweerd
dat de kleine Gigboia allang geen kind
meer is. maar een goed geklede jon
gedame met sterallures. Gigliola reis
de dagelijks van de ene stad naar de
andere om steeds weer toejuichingen
in ontvangst te nemen, terwijl haar
vader van een rustig ingenieur tot
een bijzonder gehaaste impressario
van zijn dochter geworden
Mensen, die Gigliola Soed
kunnen haar bewonderaars geruststel
len. Het Italiaanse zanfe 2 „t hL
nog voor de volle honderd procent de
zelfde als het meisje dat in
gen alle harten stal. Zij is nog alt ja
een beetje onder de indruk van.naa
succes, terwijl het haar eigenlijk
Het ziet er naar uit dat het Harte
wens Festival uitstekend geregeld
gaat worden, ook op de moeilijke
punten. Met de hulp van de Haarlem
se Raad voor de jeugd werkte het
Festivalbestuur een systeem uit,
waardoor het mogelijk is de twaalf
honderd te overzien en hen veilig
door de drie dagen heen te gidsen.
In de eerste plaats zal de Vleeshal
als centraal punt dag en nacht ge
opend zijn en over drie lijnen telefo
nisch te bereiken zijn. Deelnemers
worden van en naar alle zalen per
autobus gebracht van en naar de
huisvestingsadressen. En zij worden
geteld, er zal terdege worden gecon
troleerd of alle jongens en meisjes
de weg naar de autobus hebben kun
nen vinden. Ook de particulieren die
deelnemers té logeren krijgen, zullen
speciale instructies ontvangen.
vioollessen. Op ^-jarige leeftijd trad
zij voor het eerst in net openbaar op
met het orkest van Manilla. In 1959
ging zij naar Wenen, waar zij stu
deerde bij professor Odnoposoff aan
de Akademie fur Musik. Bovendien
volgde zij de zomercursussen bij de
zelfde professor in Salzburg en Nice.
Tijdens deze studiejaren trad zij meer
dan eens als soliste op. Zij behaalde
in Wenen haar diploma met de hoog
ste onderscheiding.
In Nice ontving zij het Diplome
d'honneur, het jaar daarop was zij
winnares op het Paganini-ooncours in
Genua. Gewapend met al deze kennis
en successen treedt zij regelmatig
op in verschillende landen van en
buiten Europa.
De violiste Carmencita Lozada,
die op het Hartewens Festival
een concert gaat verzorgen sa
men met de pianist Chris Vee
lo, heeft pas een concert in Haarlem
achter de rug. Nog deze herfst soli-
eerde zij in een concert door het
Noordhollands Philharmonisch Orkest
in de Haarlemse Concertzaal. Car
mencita Lozada werd geboren in Ma
nilla op de Philippijnen. Zij begon op
5-jarige leeftijd piano te studeren en
twee jaar later kreeg zij haar eerste
De pianist Chris Veelo studeerde
niet alleen piano maar ook cel
lo aan het Koninklijk Conser
vatorium in Den Haag, waar
h(j voor beide hel; diploma cum laude
behaalde. Een Staatsstipendium stel
de hem in staat om in Wenen zijn
pianostudies voort te zetten bij pro
fessor De Conne. Na zijn terugkeer
in Nederland gaf hij verschillende re
citals voor de radio en in tal van ste
den. Chris Veelo was als pedagoog,
repetitor en begeleider verbonden
aan het Mozarteum in Salzburg, de
Nederlandse Opera in Amsterdam en
het Koninklijk Conservatorium in Den
Haag.
D;
Een van de Nederlandse artisten.
die de laatste tijd bijzonder
veel bekendheid hebben ge
kregen, is de bas-bariton Max
van Egmond. In 1959 werd hij win
naar van de Toonkunst Vocalisten-
rijs op een concours in Den Bosch.
Jaarna volgde een snelle carrière als
liederen- en concertzanger. Hij trad
op voor alle omroepen, voor radio
en televisie en gaf recitals in o.a.
Amsterdam, Rotterdam, Den Haag,
Antwerpen en Luzern. Hij sloot zich
aan bjj de opera-groep van de Stich
ting Het Schoolconcert. De laatste
jaren is Max van Egmond een vast
voorkomende naam in de solistenbe
zetting van bekende oratoria in ge
heel Nederland.
De altzangeres Aafje Heynis is al
jarenlang onze vaderlandse
trots. Velen menen dat haar
stem een vergelijking met die
van de beroemde Engelse alt Kath
leen Ferrier met glans kan door
staan. Zij is een gewaardeerde gast
op talrijke concerten in binnen- en
buitenland. Zij zong onder andere in
België, Frankrijk (Parijs, Concerts
Lamoureux), Duitsland, Engeland
(Londen, BBC, concerten o.l.v. Antal
Dorati, Sir Malcolm Sargent), terwijl
zij een tournee maakte door India en
Indonesië. Overal had men grote be
wondering voor haar muzikale kwa
liteiten.
Aafje Heynis zingt het liefst muziek
met religieuze inslag; zo werkte zjj
in het seizoen van 1962 mee in het
Wexford Festival in München, waar
zij de „Missa Solemnis" van Beetho
ven zong. In Nederland is Aafje Hey
nis regelmatig gast bij de grote or
kesten en ook bij de namen van so
listen bij het Holland Festival tref
fen wij haar naam vaak aan. Op een
groot aantal platen is de fraaie stem
van de Nederlandse alt vastgelegd.
Voor Philips maakte zij onder meer
„Vier ernste Gesange" en Altrhapso-
die" van Brahms.
Aafje Heynis kreeg haar opleiding
o.a. Van de bekende zangeres mevr.
Aaltje Noordewier-Reddingius en de
bariton Laurens Bogtman. In 1948 be
haalde Aafje Heynis het staatsdiplo-
ma voor zang, waarna zij reeds bin
nen enkele jaren een van de grootste
Nederlandse oratoriumzangeressen
werd. Ook op het gebied van de lied
kunst dwong zjj spoedig bewondering
af door haar doorleefde vertolkingen
en haar uitzonderlijk mooie stem.
Theo Olof is een van onze twee
bekende violisten hij wordt
altijd in één adem genoemd
met Herman Krebbers. Hij werd op
5 mei 1924 in Bonn geboren. Op
heel jeugdige leeftijd gaf hij al
blijk van een meer dan gewone be
gaafdheid. Het duurde niet lang of
de jonge violist werd overal be
schouwd als „wonderkind", een ti
tel waar vooral zijn moeder een
afschuw van had. Zij leidde haar
muzikale zoon verstandig door alle
toejuichingen en successen heen.
beetje ergert dat zjj beslist geen tijd
heeft voor dingen die meisjes van haar
leeftijd nu eenmaal leuk vinden. „Ik
ben nog te jong voor de liefde" zong
Gigliola tijdens het Songfestival en
daar houdt zij zich nog steeds aan,
ondanks „II primo bacio", de eerste
kus, waarover Gigliola zong in haar
tweede liedje, dat evenals „Non ho
l'eta" een grandioos succes werd.
Achthonderdduizend platen zijn
van het fe3tivalnummertje verkocht.
Gigliola beziet die enorme cijfers
met gemengde gevoelens, veel liever
x zou zij willen studeren aan de mid
delbare school voor beeldende kunst.
Maar zelfs een ster is niet baas
over haar eigen leven, en dus troost
Gigliola Cinquetti zich maar zolang
met een grote verzameling antiek,
die z\j opstapelt in de garage van
haar ouderlijk huis in Verona.
