alles z. kan met cEteÉiBir velpon
ALS U HET
alle
maal
mensen
i AWW» SS. 'r-r Ï»"r srwvss:
VRAAGT
X)
PROBLEEM IN
AERDENBERG
HET VALSE HOOFD
m
w
HET VERWENSTE LAND
UHWSSJJJ
Pelsjagers van Rio Pecos
I
Alfredo
D
J
HET GROENE LUIPAARD
hoofdpijn? WITTE KRUIS
MAAKT U VLOT WEER FIT!
!S
5! D'
i niets doen
De beul wordt geen beul i S' SSS?-Jg, -Jr n='; - jg-g
vijf miljoen keer
Honderdjarigen
K.N.V.B.
Dure brieven
T rouwen
Erfenis geweigerd
Om de titel
Yööm! /K.
/t< voet Me
n/et cet/uegf
WOENSDAG 15 DECEMBER 1964
V V V
Twee weken lans:
men kreeg de indruk, dat hij niet he-: ArtSenStaKing
lemaal toerekeningsvatbaar was. Hij
Lezers schrijven de krant
heldin Vz^n^n0gairegebfekkireeCrhedl-een reusachtige gier Imogen. Nadat
door OLAF J. DE LANDELL
voor Kerst;
"Lichtende" voorbeelden
van briljante dia-projectie
S
...dg aeusMoe egyp
toloog, hgt MassieF
GouDeu MPSueg vau
/CoH/MGhT NEFegS/S/T,
Dar n/j au os Laars re
oa&aau/uc, eu /u sgyp-
ts outdsntg, aan hst
CSSCA/reDNUUD/G MU
SSVAS. /urs/eu/oso ee-
Gesar zt cu ous uunppz.
Tfjl <a SSeU-tfSDtSUND/Cr
efJ (-nar u dg
o/e voo/z Deze Geueoeu-
HG/& i/oo/Z gn/Gg Geceeg.De//
eu gg/u G/zoep ug/zslp/g-
Ggi/g/zs pcaarsw/mot...
Daag, eecHTS... z/g jg Daag
t/g/Guo f au ras/a uou, n/j coe£^T
FagD OM tc/GGg B/j "De musu/FT*
reguacsuomgu re vogoG/i.'
fUe
\P/e
L/eae nflp
t/OA/AJM
Hou o Je
T/JH/f tt<
UoM.'
KARL MAY
De Wedders
één dagboel,mr.vlrandeeb;
PAUL
VLAANDEREN
Advertentie
bekend als „opa baudouin" twee fles-
j sen rum na aan degenen, die zijn
graf zouden graven.
koop werd aangeboden, talloze aan
biedingen zijn gekomen.
Het landgoed is bijna 90 ha groot
maar de grond is niet veel. De bodem
is moerassig, op sommige plekken
staat het water zeer hoog en overal
groeit riet. De dichtsbijzijnde weg is
acht km. ver.
Maar er zijn enkele voorrechten
aan verbonden, een ervan is een eeu-
A/r 4 -NTMVAT wenoud woud dat een deel van het
landgoed uitmaakt. De andere zijn de
TWAALF GEZONDE
u r eigenaar van het landgoed mag zich
nonen in een experiment om het ef- ste hert van het seizoen schieten maar
"JAMMER,DAN ZAL IK NOOIT:
BEUL kunnen worden," zei Otto I
Schmidt. Hij was door een aantal re- fect op het menselijk lichaam vast i sind„ eeuwpn iOODt Gr Bppn hprt mppr
porters geïnterviewd, omdat hij bijte stellen van twee weken niets doen, °Pg
de regering in Bonn gesolliciteerd verband met het onderzoek naar de P g
had naar de betrekking van beul. In gevolgen van gewichtloosheid tijdens
West-Duitsland bestaat de dood- ruimtevluchten. De 12-super-luiaards
straf niet, maar er was een wet in- werden gekozen uit 150 vrijwilligers,
gediend, in verband met de voort
durende toeneming van de zware1 -fa vy
isdrijven, om hem weer in te voe
ren. Otto Schmidt had het op zijn nrt ,7
vingers nagerekend, indien de wet| L-ieilo UJJ lie
nog dit jaar zou worden aangenomen, j
hetgeen niet waarschijnlijk is, zou
het toch nog vijf jaar duren, voor
aleer ze van kracht wordt., zo was
hem gezegd. Hij is zevenenzestig
jaar. "Dan ben ik dood of te oud",
zei hij met een zekere spijt. Otto
Schmidt is een van de dertig solli
citanten naar het lugubere baantje.
Maar toen men al die mensen of
in ieder geval een flink aantal voor
de televisie wilde halen, bleek hij
alleen bereid openlijk te zeggen,
waarom hij zo graag beul wil worden.
De anderen weigerden. Het televisie
scherm gebracht,
BULGARIJE TELDE IN 1963 der-
t ienhonderdvierentachtig honderdj ari-
gen: 928 vrouwen en maar 456 man-
i nen. Op 279 na woonden allen op het
platteland.
Het hoofdvoedsel van de honderdja
ALS DE DAMES NIET GEJOKT ™a*
hebben, hebben enige inwoonsters van - g
de Amerikaanse stad Oak Ridge iets
beleefd dat volgens rekenkundigen
maar eens op de vijf miljoen keer voor
komt.
Zij waren aan het bridgen, mevr.
Charles Kasperek deelde. Verbaasd
telde zij 13 schoppen in haar hand.
Mevr. Thomas-Pappas gnuifde met
13 ruiten in de hand. Maar het bleek
dat mevr. Miron-Izer 13 klaveren en
interview, op het
in het kader van de polemiek, welke mevr. Charles-Cros 13 harten had.
in Duitsland rond het weder-invoeren
van de doodstraf is ontstaan, was www
eigenlijk een beetje triest. Want] 4
vertelde tijdens de oorlog enkele mas-1 Geneesheren van 40 Mexicaanse
sa-executies te hebben meegemaakt ziekenhuizen zijn in staking gegaan om
en het jammer gevonden te hebben loonsverhoging,
nooit voor een executiepeloton „uit- jl. j_
verkoren" te zijn geweest. Otto i WWW
Schmidt heeft ruim 40 jaar in de poli-i T oitonrlirr norclnrr
tiedienst doorgebracht en zich altijd VeVCIldl^ VerSLÜg
uitstekend gedragen. Hij voelt zich fen SPAAN<?r mttttatre PT
enigszins de verpersoonlijking van deLm i.
van He wrekenHe LOOT 18 met 7.1jn licht vliegtuigje Op
plantaardig vet, yoghurt
waarschijnlijk) en fruit.
Een borrel dronken ze op zijn tijd al
lemaal, zonder nochtans in excessen
te vervallen.
Wanneer er bij een of andere bedrijfs
vereniging of instelling een jubileum
wordt gevierd, is het meestal de ge
woonte dat naast de vele toespraken
ook cadeaus worden geschonken, wat
naar mijn overtuiging ook bij de 75-jarig
KNVB het geval zal zijn geweest. Maar
het is ook meestal zo, dat er dan van
de zijde van het bedrijf, de veren'eine,
of de instelling 'n tegenprestatie wordt
gegeven in de vorm van extra-loon, een
feestavond of iets dergelijks. Tn het geval
van de 75-jarige KNVB had men toch
mogen verwachten Hat zij de honderd
duizenden voetballiefhebbers in den lande
bij wijze van tegenprestatie de T.V.-uit-
zending Nederland—Engeland had aan
geboden. Nu heeft de KNVB er zich
mee afgemaakt met een Jantje van
Leiden, dit is een KNVB-iubileum on
waardig. Het motief, dat de bond aan
voert; dat eerst het stadion uitverkocht
moest zijn. alvorens een uitzending tot
stand kan komen, raakt kant noch wal.
Wij allen weten wel heel goed dat uit
zending en jubileren geld kosten, maar
dat was de KNVB aan zijn leden wel
tb I verplicht geweest, want zij zijn het toch
DE KANTONRECHTER van de dïP week-m. week-uit. weer of geen wper
Engelse stad Evesham heeft een de sportvelden bevolken en de nodige gel
De kantonrechter
vrouw veertig jaar tijd gegeven om
een huurkoopschuld van twintig gulden
af te lossen door een klein bedrag
per maand te betalen.
De rechter was zo mild nadat hfj
hoorde dat de vrouw een weduwe was.
den opbrengen die uiteindelijk terecht
komen in de kas van de KNVB. Mijns
inziens heeft de KNVB bij de herden
king van zijn 75-jarig bestaan zich van
zijn slechte zijde laten zien.
Vlaardlngen
J. A. Naujoks
nering ziet hijgde beul als een "symbool ,hU over de radio een levendig verslag
Hij geniet nute pjetter op een heuvel.
van 'LZ1 gerechligheid. 'h"gen^ nu IVa" het gebeurde had gegeven, viel
zeven jaar van zijn pensioen, maar;
het niets doen kan hij niet verdragen, i
Hij heeft geen hobbies. In het stadje
Bilon in Westfalen, waar hij woont,
shij niet bepaald populair en sinds
men weet, dat hij beul wil worden,
mijden de mensen hem. Zijn vrouw VIER BRIEVEN, die wijlen presi-
wordt op straat met de vingers na- dent Kennedy destijds heeft geschre-
gewezen, terwijl zijn vijfendertig ja- ven aan de weduwe „van een van de
bemanningsleden van de motortorpe
doboot „PT-109', waarvan Kennedy
tijdens de oorlog commandant was,
hebben op een veiling in New York
9.500 dollar (ongeveer 33.300 gulden)
opgebracht.
rige zoon, die evenals zijn moeder
niets van zijn vaders ideaal wil we
ten, al de bijnaam van de zoon van
de beul heeft gekregen
EEN FRANSE TYPOGRAAF heeft de
erfenis geweigerd, die zijn oom had na
gelaten, omdat de oom een landloper
was en deels van de publieke liefdadig
heid leefde. Zijn neef vreesde dat de
nalatenschap hem meer kosten dan
baten zou opleveren.
Maar toen de enkele armoedige be
zittingen van de erflater werden ver
kocht ontdekte men daartussen gou- m
den muntstukken en bankbiljetten terl dieTen*Duitse"huwden" warenTs pVo-
waarde van ongeveer 60.000 frank als
mede een bankrekening met een aan
zienlijk deposito.
In zijn testament liet de oude man,
VOLGENS EEN RAPPORT van het
bureau voor statistiek ir Dusseldorp
zijn in 1963 in Noordrijn-Westfalen
2.000 Duitsers met een buitenlandse
vrouw getrouwd; 41 procent van de
uit het buitenland afkomstige bruidjes
kwamen uit Nederland, 14 procent
uit Oostenrijk en 6 procent uit Italië
of Spanje. Van de 4200 buitenlanders,
X
Advertentie
Agfa Dlamator H, halfauiomatisch
voor kleinbeelddla's an 4x4 f151,-.
Diamator H18, voor halfkleinbeeld-
dia's 18x24 f151,-. Agfa Diamator
en 4x4-projeetor met laagspan-
ning8lamp 150 W/24 V. Een zee
van licht en minder warmte-ont-
wlkkeling f 365,% Vraag Uw foto-
Agfa-krant "Agfa Wegwijzer naar
cent Italiaan en 18 procent Nederlan
der.
Kerstgeschenken
SANTA CLAUS, de Engelse uitvoe
ring van onze kerstman, die wat da
den betreft echter meer weg heeft van
Sint-Nicolaas, is naar Fins Lapland
gevlogen om de presentjes en vreug
de bij de weeskinderen in het hoge
noorden te brengen, volgens een tra
ditie die nu al negen jaar bestaat.
De gewoonte werd ingesteld door
Amerikaanse luchtmachtmilitairen
in West-Duitsland, die jaarlijks een
lading pakjes in het hoge noorden af
leveren voor het weeshuis „Ritula"
waar 12 jongens en acht meisjes wor
den opgevoed.
Deze maal had Santa Claus de rang
van sergeant en wordt hfj bij de bur
gelij ke stand Elden Anderson genoemd
maar dat deed aan de feestvreugde
niets af.
HET SNOBISME IN ENGELAND
is nog niet dood. Dit blijkt uit een
mededeling van het Britse ministerie
van defensie dat op een advertentie
waarin een moerassig landgoed te
25.
Het bloed vloog me naar het hoofd, maar ik hield me koest, want wat h.'j
zei was tenslotte begrijpelijk.
„Ze zal wel niet zó geraffineerd zijn," voegde hij er nog by. „Maar jy
moet op alles bedacht zijn, als je straks naar haar toe gaat."
„Ik ga helemaal niet naar haar toe," antwoordde ik verbaasd.
„Dat doe je wel, Han!" zei Terry bestraffend. „Je gaat vanavond naar
haar toe, als Terry van der Linden. Ik heb andere dingen te doen. Ik moet
ir. stilte kunnen werken, vanavond, zonder dat iemand weet waar ik ben.
„Maar zal zij het onderscheid niet zien?" weifelde ik.
„Welnee," stelde hij me gerust. „Je weet niet half, hoe volledig je op me
lijkt als je je op de voorgeschreven manier vermomt. Je moet interessant zijn
hoor! En haar een beetje boeien. Ze moet tot half elf vastgehouden worden.
Daarna ga je weg. en enfin, dat spreken we vanmiddag nog wel af.
We kwamen erg goedgeluimd aan de lunch, waar madame Arlette ons al
wachtte.
„Messieurs, messieurs!" hoofdschudde ze. „U bent veel te druk bezig.
Ik, in het vooruitzicht van het aardige avontuur, stelde haar overmoedig
gerust. De tafel was allersmakelijkst gedekt, en met deze charmante gast
vrouw erbij bleek onze honger nog groter dan we eerst meenden.
Ze vroeg naar de toestand van Henri en wij brachten zijn groeten over.
Tussen het eten door informeerde ze verder, wat we in de middag zouden
gaan doen.
„We zouden het lichaam van monsieur Martijn graag willen zien, ncnue
Terry toe. „En dan zouden we eigenlijk enkele dingen in het huis wensen te
bekijken." n
Ze glimlachte zonderling, als met een zweem van spijt, en zei zacnt. „ïjoe
mijn groeten aan dat arme clavichord, dat daar zo eenzaam staat, m dat
sombere huis
Terry lachte tegen haar, en antwoordde: „Als dat instrument werKeiijK
antiek is, heeft het toch al veel meer meegemaakt, madame!"
Ze sloeg haar prachtige grijze ogen op, en vroeg zacht: „Zou ik met met
u mee mogen om het éven te zien?
Een ogenblik zweeg Terry weifelend, maar dan schudde hij langzaam het
hoofd. „Het spyt me verschrikkelijk, madame zei hij. „Ik durf u met
binnen te smokkelen Wat zou de politie zeggen?! Voor uw eigen
veiligheid mag ik het niet toestaan Het staat in de kamer van Henri, niet
waar?"
„Ja," gaf ze toe, met een rilling. „In die afschuwelijke kamer, waar een
hele nacht een dode gelegen heeft Wie weet, hoe langzaam hij gestorven
is
„Dan begrijpt u toch wel," praatte Terry hier zacht overheen, „dat ik er
niemand mag toelaten De kleinste vingertast kan een heel ander licht
op de misdaad werpenEn stelt u zich eens voor dat de justitie daardoor
op een dwaalspoor geleid werd
„U bent geen Fransman, monsieur," glimlachte ze. „En geen musicus.
Terry aanvaardde dit verwijt rustig, en at met smaak door.
Na de lunch wensten we madame Enbourg een prettige wandeling, wat ze
lachend een grenzeloze hatelijkheid noemde. Ze beweerde, te zullen gaan
slapen, om de dag door te komen, zoals ze alle dagen moest trachten te
verschalken, tot ze Henri zou mogen bezoeken
(Wordt vervolgd i
Pt-GOUT/GNGID
Mé/JCZ
SP/P/..
29. Na uren zo wachten verscheen in de verte een
lichtje, dat allengs groter werd een spoedig hoorde
ik het daveren van een met grote snelheid naderen
de trein. Steeds dichterbij steeds dichterbij. Nu
was het ogenblik gekomen. Ik stak de fakkel aan
en deze heen en weer zwaaiend beduidde ik de
machinist te stoppen. Gelukkig werd mijn signaal
onmiddellijk opgemerkt, want met een oorverdo
vend gepiep en geknars werden de remmen aange
slagen. Zonder op de beambten te letten die riepen,
wat er toch aan de hand was, rende ik naar de lo
comotief toe en wierp mijn deken over de koplamp.
„Lichten uit!" riep ik hierbij. Gelukkig was d®
machinist niet een man, die eerst moest nakijk®^
wat de reglementen hem in zo'n geval voorscnf
ven. De lichten doofden uit. Maar toen wilde
wel eens weten, wat er aan de hand was. „Wij n1
ten in het duister blijven. Er zijn voor ons uit
dianen. die de trein willen doen ontsporen, om
te beroven." „Nu, als dat zo is, bent u de bes
Hij sprong van zijn machine en drukte mij har1
lijk de hand. Spoedig voegden zich ook de an1d
leden van het personeel en enige passagiers bij 0
uvirunnt
Elke OLVEB polis is wmstrtelend
BEN
HEEL ONDEE
HOUD,TO
HUIS
NOEM MEMARR
CLRRI&EL', D9T
DOET IEDEEEEN-
IELF5 DE SLA
GES
EN HET 13 NIET TOMflAg
HET ZUN EL 25-MR9L DEINL.
EEL5T NOG WAT, DAT ZULT
n urtrMft HEBBEN'
EN HOE STAAT HET
MET UW DAGBOEK,
MISS FOETESGUE?
GAAT WEL
METM'JN HUISHOUDSTER
DPGH0LP
voor
bll/vtnda
geschenken
Producten ven de Aflfe/Geveert A.G,
©P1B
MOCO
1. Piet Loeris en Sientje hadden
een korte vakantie genomen en zaten
nu prinsheerlijk aan de Rivièra uit te
rusten. „Wat een lieve, mooie men
sen, meneer Loeris!" straalde Sien
tje, terwijl ze de voorbijgangers van
af hun zonnige terrasje gadesloeg:
„Dat is toch wel héél iets anders dan
die onderwereldfiguren, waar wij al
tijd mee te maken hebben! „Haar ver
maarde patroon keek haar misprij
zend aan. „Je bent verkeerd aange
sloten, Sientje. In dat uurtje, dat we
hier zitten, heb ik voor minstens tien
duizend jaar eenzame opsluiting voor
bij zien komen, dat ze er bruin en
gezond uitzien, zegt me niets! M'n
oom Johan zei altijd: 't Komt niet op
de schil aan maar op het klokken-
huis! En zo is het!" Maar Sientje was
't er niet mee eens. „Er kunnen hier
nog zulke gevaarlijke boeven komen,
meneer Loeris, maar als ze 'n tijdje
in die heerlijke zon zijn geweest en
ze hebben de geuren van mimosa en
jasmijn opgesnoven, worden het van
zelf andere mensen. Dat is gewoon
het werk van de natuur! De beroem
de detective had moeite om zijn trou-
t te
we hulpje met in haai ec-«ctje hoo{d
lachen. „Je zit weer es einde-
in de wolken. Sientje. om er 1
lijk: „Maar je bentoV"J'houden.
eigen inzichten op na een ogej
hoofdzaak is, dat we De rneeste
blikje tot rust komen. oeden van'
speurder had er geen vermo eti
dat er in de komende dag vakah
sprake zou zijn van eenrurt* rfe bu K.
tie. Hij vouwde de handI vredig
sloot de ogen en domfft te
zonder zich ervan b ntuUr h
welk een vervaarlijk av
en Sientje te wachten sto»
