ONZE HANDEN
HELPEN U GRAAG
toveraummer mi
Hulpdienst door Jongeren
—kan nog meer werk aan—
„U kunt ons met een gerust hart
opbellen en het komt voor elkaar
Dit jaar
vijfhonderd
aanvragen
HULPDIENSTdnrJONGEREN
Kerstinzameling
Verantwoordelijk voor
Haarlem-Bloemenstad
J. A. Dorresteijn
Hout
en
verlaat na 33 jaar
Plantsoenen
Gevelde reuzen
aan Spanjaards
laan zorgden
voor „storm in
glas water"
Jaar-expositie Kunst Zij
Ons Doel bij
D
Aandacht voor de aquarel
is duidelijk gebleven
TELEFOON 19155
T
N.V. „BETER HOREN"
Bloemenmeisjes
Geruchten over
onenigheid in
Bloemendaals
gemeentebestuur
zijn onjuist
Raad Heemstede
wil gemeenteblad
Zamenhof-avond
Esperantisten
Gemeentebegrotingen
ver overschreden
ZATERDAG 19 DECEMBER 1964
PAGINA 3
HAARLEM, 5 dec. Twee
handen die elkaar vinden. Een
Vragende en een gevende. Dit
symboliseert het affiche van de
Hulpdienst door Jongeren, dat
sinds kort in de spreekkamer van
katholieke doktoren hangt.
He dienst wil een grotere bekend
heid om zodoende meer te kunnen
Presteren. Honderdvijftig leden en
een uitgebreide vriendenkring
?taan klaar om hulp te bieden aan
Pnvoners van Haarlem die in ma-
Seriële nood verkeren. De vijfhon
derd aanvragen die dit jaar zijn
binnengekomen, zijn geen graad
meter van de grote behoefte aan
het ontvangen van dienstbetoon
die werkelijk bestaat. Er zijn nog
teveel mensen die hun eigen no
den binnen de deur willen houden.
"U kunt ons met een gerust hart
opbellen en het komt voor elkaar",
nodigt een vriendelijke stem op
£ei? geluidsband, die in de zieken
huizen wordt afgedraaid. Het is
belangrijk voor bejaarde en een
zame patiënten te weten, dat er
iemand is om hun vuilnisbak bui
ten te zetten, een eindje met hen
te wandelen of hun voor te lezen,
aJs ze weer thuis zijn.
jaS? |SiPd^nst werd ,tw.ee en een half
thousiaste *w,opgericht door enkele en-
verward bei-m u Plaatsgenoten. Na een
ren levensvathn=eeft ziJ. terdege bewe-
Mngen zijn nu diua z^n' doelstel-
dienst wil het S''ker omlijnd. De
tobben met gewone Aan ™ensfn dre
soepeler maken, zji dagelykse dingen,
de hand toe aan degene,? i- e deIPen"
in nood komen te verlSr" dle Peeling
oplossing zien. Twee en,z®lf geKen
den de leden in 170 glvtll g i?d,en bf>
•laar later in vijfhonderd Dith«Pt«.i^
dit jaar maar net overschréde1f Het
aantal medewerkers daarenteg^' steee
Dit affiche is een van de manieren
waarop de Hulpdienst door Jon
geren zich hekend maakt. Zij
hoopt, dat er meer aanvragen om
hulp komen op het eigen kantoor
op het Prinsen Bolwerk 1. Tele
fonisch is ze maandag-, dinsdag
en donderdagochtend van negen
tot twaalf uur, en woensdag- en
vrijdagmiddag van twee tot vijf
uur bereikbaar onder nummer
19155.
Het begrip „jongeren" wordt ge
lukkig ruim genomen bij de Hulp
dienst. Wie helpen wil, is welkom.
Hier een van de medewerksters,
die een slecht-ziende dame op haar
wandeling begeleidt.
e aandacht die de Haarlemse
kunstenaars houden voor
de aquarel komt duidelijk
tot uitdrukking bij de leden van
Kunst Zij Ons Doel. In het Mu
seum Van Looy, waar de jaarlijk
se tentoonstelling van de ver
eniging gehouden wordt tot 4
januari a.s., is een zaal geheel
gewijd aan de beoefenaren van
deze techniek. Maar ook tussen
het overige werk door komt men
bij regeimaat aquarellen tegen die
de voorkeur en de vertrouwdheid
illustreren.
Aquarel van Leen de Winter op expositie van „Kunst Zij Uns Doet
"HWHIIIIIIIIMIIIIIIIimillllllllllllinilllIHMIIIlIHMinillllllll
HIIIIIIIIIIIIIHIMIIIIIIIIIIIIIIIIIIIIHIIlUHIHIimulINHHIItimH
«norm. De verwachting, dat de tele
loonlijn met het nummer 19155 aan
hot eind - in de eigen kantoorruimte
op het Prinsen Bolwerk roodgloeiend
?°u staan, werd niet verwezenlijkt. Vijf
honderd aanvragen per jaar betekent
oog geen tien per week en de hulp-
n'onst kan en wil veel meer werk ver
beten. Zij let niet op financiële draag-
jraoht en confessie. Naastenliefde vér-
'ndt, immers de mensen. Alle hulp is
fatis. Moet er voor het opknappen van
«n karwei materiaal worden gekocht,
2?*1, Wordt dit uit eigen midSglen be-
ï?ald. Rijk is de hulpdienst echter met.
«mnenkort begint zij een aktie om de
earijven aan te moe(jiigen zich als do
nateur te melden.
J.»!'®'1 blinde zakenman is ten einde
st<ur De JOfgen die zaterdags de be-
in !i ge" b!J' Al" klanten brengt, moest
dl O'a.ost. Hij heeft dringend iemand no-
bnir,j'e zi'n bestelauto kan besturen. De
Bjl-JPdienst zorgt ervoor, dat hij van zijn
jpend probleem wordt verlost.
ïau®n.buisarts belt °P- dat een van zijn
enten hard toe is aan een gezellig
avondje uit met haar man om voor
eventjes uit de dagelijkse sleur te wor
den gehaald. Er moet een babysit ko
men en de hulpdienst vindt vlot een
meisje, dat met plezier op de kinderen
past.
Een bejaarde vrouw wil graag op be
zoek bij haar jarige dochter. Zij is slecht
ter been en geld voor een taxi is er
niet. Een lid van de hulpdienst is graag
bereid met zijn auto voor te rijden. Ge
lukkig glinsterende ogen in een gerim
peld gelaat zijn de mooiste beloning
voor een vriendendienst.
De hulpdienst, die een onderdeel is
van het Haarlems Interparochieel So
ciaal Charitatief Centrum, wordt ge
dragen door de Franciscaner pater R.
P. Huigens, en de heren P. van Liemt,
H. de la Cour en R. Scheefhals. ,,Het
is waarschijnlijk drempelvrees en een
verkeerd soort terughoudendheid van
de Haarlemmers, dat ze niet meer om
hulp bellen", meent pater Huigens. Hij
is tevreden over hetgeen sinds de op
richting is bereikt. Klachten zijn - een
uitzondering. De beste propagandisten
zijn de mensen die uit hun nood zijn
geholpen. Een enkele keer is het moei
lijk een geschikte hulp te vinden. Zo is
er een bejaarde man, die doofstom is.
Hij wil leren liplezen van een vreemde.
In het begin hadden we er nooit aan
gedacht, dat er verzoeken zouden ko
men om een vuilnisbak buiten te zet
ten. We dachten vooral aan hulp en op
pas bij bejaarden en zieken. De vraag
naar een babysit voert de boventoon.
De afgelopen week kwamen er op kan
toor, van waaruit de organisatie cen
traal wordt geregeld, vijftien aanvra
gen binnen. Zeven hiervan betroffen
oppas bij kinderen, de overige waren
huishoudelijke hulp bij bejaarden, zak
ken kolen sjouwen, vervoer van een
vloerkleed, eten halen bij St. Vincen-
tius en vervoer van een invalide. Som
mige gevallen zijn erg rekbaar Een
zak kolen sjouwen is een kwestie van
een kwartier, maar het opknappen van
een kamer kan veertien dagen duren.
y
Over dergelijke grote klussen zijn we
eigenlijk niet zo enthousiast. Voor schil
deren en behangen zijn vaklieden nodig,
en die tellen we niet onder de leden.
Voor een kantoorbediende is dat werk
een te grote belasting, ook al is hg erg
handig. Trouwens, de meeste hebben
overdag een werkkring. Mensen die
vragen of we hun auto willen lepare-
ren verwijzen we echter naar een ga
rage. Dat ligt niet op ons terrein ver
telt pater Huigens. Voorzitter Van
Liemt voegt daaraan toe, dat het ook
niet de bedoeling is langdurige hulp te
bieden, als bijvoorbeeld de huisvrouw
ziek is. Daarvoor bestaan andere orga
nisaties en de hulpdienst wil niet op an
dermans gebied komen. Zij wil aanvul
len, bijspringen en bemiddelen
Vijfenzestig procent van de leden is
tussen de achttien en vijfentwin
tig jaar, tien procent is ouder dan vijf
endertig. Bij de hulpdienst door Jonge
ren zijn zelfs enkele gepensioneerden,
die zich nog kwiek en jong genoeg voe
len om een ander te hlepen. Er zijn vol
doende mensen die alles villen doen
om een medemens gelukkig te maken.
Zij zullen het alleen maar prettig vin
den, als er vaker een beroep op hen
werd gedaan.
(Advertentie)
HOORAPPARATEN
SPECIAALZAAK
WAGENWEG-124.- HAARLEM
TELEFOON 025.00-14461
Dagelijks geupend van 918 uur
SCHOTERBOSPLELN 19 TELEFOON 5108J>
Dagelijks reopend van 912.30 uur
Eergisteren hebben wij een bijeen
komst bijgewoond van het comité, dat
belast is met de verdeling van de
kerstactiegiften. Nu kennen wij ge
zinnen, die in nood verkeren. U kent
ze trouwens ook. Maar wij wisten niet,
dat er zóveel ellende was. Gezinnen
met vier, vijf, zes kinderen, waarvan
de vader invalide is geworden, moe
ten met een minimaal inkomen zien
rond te komen. Een geval bijvoor
beeld van een man, die feitelijk thuis
moet blijven, omdat hij wegens chro
nische rugklachten niet zou mogen
werken. Hij wil toch voor zijn gezin
werken. Door weer en wind rijdt hij
met zijn bakfiets door de stad om
goederen op te halen.
Als alle lezers rond die tafel hadden
gezeten, zou er binnen een dag een
miljoen bij ons bureau binnengebracht
zijn. Nu zitten we aan de driedui
zend gulden. Bij al die nood een
pover bedrag. Dat is geen verwijt,
voor niemand. Je loopt zo gemakke
lijk langs al die narigheid heen, wij
ook. Je moet er mee geconfronteerd
worden, een schok, en je geeft. Je
geeft zelfs veel.
Nog geen week meer, en het is
Kerstmis. Wij doen een dringend
beroep op iedereen om te geven. Klei
ne of grote giften. Allemaal goed. Als
er maar gegeven wordt. Doe het. Doe
het vandaag nog. Uw kerstfeest hoeft
er zelfs niet minder om te worden,
het feest van anderen krijgt veel meer
kleur en licht. Wij rekenen op U.
Aan ons bureau werden de volgende
giften bezorgd: Aleid 2 50; W. 2,50;
B. B. 10,—; J. F te'o 10,—; A. B.
5^—; M. M. 10,—; J. D. 25,—; D. A
Per giro ontvangen wir C. v. d. V.
15,-; Gez. V. f,_. Mej. C. D. 5,-;
R. K. 10,—; J. K. f 10 Kousenfabne-
ken Hin 1000,—;' N. N. f 7.50; A. P.
f, 5A~\ „N- N- f 10,—; A. B. 25,—; L.
d. G. t 5,—; L. v. E. 5,— en N. D. 2,50.
HAARLEM, 18 dec. Gisteren heeft
°Pi Ïj ts. i s, een bespi-eking plaats
gehad tussen drie vertegenwoordigers
van de stad Scarborough burgemees
ter Cremers van Haarlem, wethouder
D. Geluk en de heer W van Willige,
directeur van de stichting Haarlems
Bloei. Daarbij Werd besloten dat de
Haarlemse bloemenmeisjes van 31 mei
tot 7 Tjni zullen deelnemen aan de Fes
tival Week, die m deze Engelse bad
plaats gehouden zal worden. Er zullen
tien bloemenmeisjes worden afgevaar
digd.
HAARLEM, 19 dec. Er zullen er
niet veel zijn die bij het pensioen zo de
finitief breken met alles wat hun lief
was in hun werkkring als de heer J. A.
Dorresteijn, tot 1 januari nog directeur
van de Gemeentelijke Dienst voor Hout,
Plantsoenen en Begraafplaatsen. Niet
alleen zal deze eind deze maand af
scheid nemen van het personeel van
de dienst, maar ook van zijn ambtswo
ning, die hem van gemeentewege op
het terrein van de dienst, de stads-
kweektuin aan de Kleverparkweg, was
toegewezen. Ruim zesendertig jaar
heeft de heer*Dorresteijn het bewind ge
voerd over de tuin en het personeel,
lang, rustig, vriendelijk, beschikkend
over een heerlijk ouderwetse omhaal
van woorden en een „aristocratische"
stem, die door iedereen direct wordt
herkend.
In 1928 is de heer Dorresteijn als
directeur naar de Haarlemse stads-
kweektuin gekomen, nadat hij zich daar
door een tuinbouwkundige opleiding en
een verblijf op een groot buitengoed in
het buitenland op had voorbereid.
Graag vertelt hij over wat hij aan de
toenmalige Kleverparkweg aantrof.
..Konijnen en fazanten schoten van alle
kanten het terrein van de dienst op.
Die kwamen van de omliggende weilan
den. De kweektuin lag aan de rand
van de stad, alleen Schoten lag nog er
gens in het noordelijk verschiet." De
stadskweektuin had in die dagen slechts
de zorg voor de Hout, de Bolwerken, het
Kenaupark, het Florapark, het Klever
park, de Parklaan, het Frederikspark,
het Wilhelminapark en de taluds langs
de Raam-, Gasthuis- en Kampervest.
De heer Dorresteijn kon het dan ook
af met de hulp van tweeënzestig man
personeel en eenentwintig man in het
kader van de werkverschaffing het
was in de malaiseperiode. De directeur
woonde destijds met zijn gezin in het
oude poort-gebouw dat ooit behoord
heeft bij het beroemde kasteel Ter
Voor Jan van Geem is het schilderen
met water even natuurlijk als in Italië
het bouwen met marmer. Znn woon-
uifnntt Spaarndam levert hem een on-
water j^n jl!'0" -Van inspiratie. Het
ater öeeft door zyn spiegeling1 weer-
kaatsing of dampigheid' een stfèdTan
dere- stemming aan het landschap Een
™\Z1in b?ste werken hier is gebaseerd
op het sobere motief van een drietal
dukdalven die de kernpunten ziin vnoi
vlak™1"6"®6 Spanning over bet gehele
Van .een expressionistischer geladen
heid zijn de forse aquarellen vtn M?ek
Otto, ritmisch emotioneel bouwt zii
haar landschappen, kijkend met i et ooc
der verbeelding. Jan Loots glaceert ^n
een glazen transparantie een stilleven
en de beweeglijke fluweligheid van een
boomgroep; Leen de Winter beproeft
het vloeiende materiaal in zijn karakter
op het portret van een meisje dat dit
artikel illustreert. In een schets bena
drukt Els van Boven de wiegende ijlheid
van bloemen in een vaas en joz. de
Ridder de nerveuze plastiek van paarden
De kwaliteit der aquarellen strekt
zich uit over de hele tentoonstelling die
met zorg blijkt te zijn samengesteld en
waarin een gezonde ontwikkeling van
de deelnemende kunstenaars tot uiting
komt.
Josef Santen bereikt met een reeks
portretten het positieve resultaat dat hjj
langdurig heeft voorbereid. Freek Sou-
wer toont tegenover met veel geduld
doorwerkte natuurtaferelen, waarbij een
winters berglandschap van grote vaar
digheid getuigt, ook een luchtig opgezet
te winterse tuin. In zijn grote bloemstil-
leven heeft De Winter een zware opgave
spelenderwijs opgelost: ruimte en at
mosfeer, model en kleur zijn voortref
felijk geharmoniseerd. Van Julia Gies-
berts is er een schilderij in een kwali
teit die men graag volgehouden zou
zien. J. S. de Vries vindt steeds weer
onderwerpen voor verticale opbouw en
doorlichte kleurgeving van een door
stromend motief. Zijn Café in Zutphen
-S'"Yan een opmerkelijk voorbeeld,
oMaia ma verzorgde de plastische
afdeling met o.a. een portret in brons
van Betsy Westendorp-Osieck.
De jongeren in het gezelschap ge-
van het arrangement een apart
accent en vallen toch niet uit de
toon, hetgeen een compliment is
voor de frisheid van het meer conventio
nele werk. De meditatieve gewassen
tekeningen van Piet Wiegman behouden
een fijn evenwicht tussen beeld en ma
terie, waarneming en verbeelding.
De composities van Michel van Over-
beeke zijn nog te weinig gedecideerd,
maar dat is wel begrijpelijk want wat hjj
wil is niet zo eenvoudig en vereist een
doorzicht in de elementaire waarden
dat pas wordt verkregen uit grote erva
ring. Rob Claus is een fantasierijk gra
ficus, wat ook wel blijkt uit zijn impro
visatie in drukinkt die veel rijker is aan
inventie dan de wat cerebrale, gekun
stelde „roldrukken" van Flip van der
Burgt, die hier als gast optreedt. Deze
Amsterdamse graficus heeft de weer
stand van het hout nodig om zijn beel
dend kunnen in toom te houden. Deze
schijnbare eenvoud van zijn grote hout
sneden hebben de spanning waaruit
zijn betekenis te lezen valt.
De nagedachtenis van Jan Pool, die
deze zomer op tragische wjjze over
leed word geëerd met een van zijn land
schappen lans de duinrand, een werk
terrein dat hem de laatste jaren zeer
boeide. Met een ingehouden voordracht
en een harde koele kleur was hq in
staat de geladenheid van dit landschap
weer te geven en daarmee zijn kunste
naarschap te bewijzen. Het gebrek aan
erkenning kon hij maar moeilijk ver
dragen. L T
Kleef, waarvan de resten midden in de
kweektuin teder door de dienst ver
zorgd worden. „Heel romantische
tijd.'' aldus de heer Dorresteijn, ..laler
werden we gedegradeerd tot gewone
burgers, toen de ambtswoning naast het
poortgebouw klaarkwam."
Nu is de dienst uitgegroeid tot een
bedrijf met honderd man personeel
méér, geholpen bovendien door bijna
vijftig G.S.W. handarbeiders. De
stadsuitbreidingen brachten honderd-
vjjtig hectaren groen extra onder de
aandacht van de dienst. Een tuinar
chitect houdt zich speciaal bezig de
nieuwe perken en plantsoenen te ont
werpen, terwijl de bloem- en boom
kwekerijen van de tuin aan de vraag
nauwelijks kunnen voldoen. De heer
Dorresteijn is door al die werkzaam
heden naar de directiekamer op de
tuin verwezen. En dat, terwijl hjj in
zijn hart meer tuinman dan directeur
achter het bureau is. „De tuin zeg ik
's avonds, wanneer ik met mijn vrouw
na het eten even langs de perken en
de kassen liep. Een vaste gewoon
te."
In zijn ambtsperiode is de heer Dor
resteijn er wel achter gekomen, dat hij
er zijn dienst niet alléén zoigen \oor
de Hout en de Plantsoenen van Haar
lem. De Haarlemmers hebben daarbij
een stem in het kapittel. Al was he^ al-
leen maar omdat hun chauvinism e zo
ver gaat dat zij waken over de bijnaam
bloemenstad", waarmee hun stad ge
sierd wordt, en over de Hout die m hun
trots om de stad zo n grote rol speelt.
Het was daarom dat de heer Dorre
steijn het een en ander te slikken kreeg
toen hjj zowaar de van historische
waarde zwaar overhangende reuzen
langs de Spanjaardslaan liet omhak
ken De meest bewogen periode uit
miin diensttijd," zegt de heer Dorre
steijn goedgehumeurd, „ik kreeg brie
ven boze brieven, er was zelfs iemand
die Haarlemse burgers op riep om, als
iiiizelf zich vast te laten binden aan een
hoorn 'om die zo met zijn eigen lichaam
te beschermen. Ik had toen mooi in het
gevlei van de Haarlemmers kunnen ko-
O
BLOEMENDAAL, 18 dec. Geheel
tegen de traditie in is de gemeentebe
groting 1965 van Bloemendaal niet voor
het eind van dit jaar gereed gekomen.
De VVD-er Buckmann viste, tijdens de
gistermiddag gehouden raadsvergade
ring, naar de reden daarvan. Dat het
dit keer voor liet gemeentebestuur van
Bloemendaal bijzonder moeilijk is de be
groting sluitend te krijgen, had de heer
Buckmann al uit diverse uitlatingen
begrepen, maar hij had tevens bq
gerucht vernomen, dat er enige on
enigheid is in het college van B. en
W. Men zou elkaar de verantwoordelq-
lieid voor het overschrijden van de be
grotingen 1962, '63 en '64 in de schoe
nen willen schuiven. De heer Buckmann
had voorts vernomen, dat het college
„Zwarte Piet" speelt tegenover een
reeds vertrokken ambtenaar. Hij was
van mening, dat daarmee het gezag
van het college tegenover de ambtena
ren naar beneden wordt gehaald. „De
wethouders moeten de consequenties van
hun beleid durven aanvaarden", aldus
de heer Buckmann.
Burgemeester dr. D. H. Peereboom
Voller ontkende al deze geruchten. De
schuldvraag voor het overschrijden
van de gemeentebegrotingen van de af
gelopen jaren is niet aan de orde ge
weest, zei hij. „Het zijn allemaal praat
jes van de buitenwacht."
men als ik de bomen had laten staan.
Maar vijftig procent was al omgeval
len, tot schrik van de voorbijgangers,
de andere vijftig procent stond op het
punt om te vallen. De bomen moesten
eruit en een heel deskundige commis
sie stond daarin gelukkig achter me.
Nu zijn de meeste Haarlemmers wel
verzoend met het nieuwe gezicht van
de Spanjaardslaan. Het bleek dus een
storm in een glas water."
Er zijn nog meer punten waar de
heer Dorresteijn graag een uurtje ver
tellen voor uittrekt: de bloembakken,
die een luxe-versiering zijn voor de stad
ten behoeve van de Haarlemmers zelf
en de toeristen, en de „wilde aanplant"
van bollen in de gazons, waar heel
Haarlem over sprak en die misschien
de dupe zullen worden van de Haar
lemse bezuinigingspolitiek.
De heer Dorresteijn zal op woensdag
28 december officieel afscheid nemen
in dè Gravenzaal van het Haarlemse
stadhuis. Het afscheid op de kweektuin
zal daar eind december met het gehele
personeel gevierd worden.
HEEMSTEDE, 18 dec. Tijdens do
voortzetting van de begrotingsbehande
ling heeft de raad van Heemstede van
morgen uitgebreide aandacht besteed
aan de verbetering van de contacten
tussen gemeente en burgerij, waarin
ook de pers ter sprake werd gebracht.
De heer Verkouw (PvdA) voerde een
pleidooi voor de uitgave van een ge-
meentebad naar het voorbeeld
van Zandvoort. Hij vond steun bij de
heer Minderop van de KVP, me
vrouw Vriesendorp van de VVD en de
heer Van der Hulst van de KVP. Zij
braken een lans voor een jaarlijkse
ontvangst van de nieuwe ingezetenen
op het raadhuis.
Mevr. Cohen (PvdA) wilde bij de uit
gave van het blad nog verder gaan. Zjj
dacht aan een uitgave op intergemeen
telijk niveau, zulks ter verbetering van
de intergemeentelijke contacten. Mr. En
schedé (PC) zag in een gemeenteblad
vele voordelen, mits het wordt geredi
geerd door vaklieden. Burgemeester
Van Rappard zei dat de contacten tus
sen gemeente en burgerij door middel
van de pers reeds zodanig is verbeterd
dat dit tot uitdrukking komt in de kran
tenberichten. Hij zegde de raad toe
graag rekening te houden met de sug
gesties. De voorzitter hield de raad
voor om acte de présence te geven bq
de uitvoeringen van Heemsteedse ver
enigingen. „Zelf kom ik ook regelma
tig en de mensen vinden het fijn. Het is
een morele steun voor de verenigin
gen, als de gemeente vertegenwoordigd
is."
HAARLEM, 17 dec. Woensdag wa
ren de esperantisten uit Haarlem en
omgeving feestelijk bijeen om de ge
boortedag te vieren van dr. L. L. Za
menhof. de vader van de internationale
taal Esperanto.
De voorzitter, de heer J. R. Janssen
uit Bloemendaal, heette de talrijke
aanwezigen van harte welkom. In zijn
openingswoord sprak hij er zijn vreugde
over uit, dat het Esperanto steeds meer
erkenning vindt in binnen- en buiten
land. Aan de andere kant sprak de heer
Janssen er zjjn spijt over uit, dat het
Haarlemse gemeentebestuur nog steeds
niet zijn belofte ingelost heeft, twee
jaar geleden bij het jubileumcongres
gedaan, een straat naar dr. Zamenhof
te noemen.
Het hoofdthema van de avond werd
gevormd door een voordracht door mr.
S. Pragano, docent Roemeens en Es
peranto aan de Gemeente Universiteit
van Amsterdam. Deze vertelde over de
geschiedenis en het sociale leven in
het verleden en heden van Roeme
nië, het moederland van mr. Pragano.
Ter illustratie van het gesproken
woord werd een aantal documentaire
films vertoond. Ter afwisseling werd
wat muziek ten gehore gebracht.
