Enorm enthousiasme
—bij twee recitals
Rap en flitsend commentaar
van Willem Hieïkema
Driedaagse
in Haarlem
naaimachines
TE praten
„Ik hoop, dat ik
gelegen kom"
Zuiderburen met veel
elektrisch geschut op
bezoek bij de tieners
WERKEN,
EEN VROUW
OM OVER
Harp en fluit
Onverstaanbaar
Pierre Janssen
Frisse duik
op Nieuwjaar
Naar muziek
luisteren is fijn,
maar niet met
knorrende maag
Kerstboombrand
in Zandvoort
Haarlems matrassenhuis
DINSDAG 29 DECEMBER 1964
PAGINA
Tieners kijken bewonderend
toe hoe Pim Jacobs een kop
koffie drinkt in een etablis
sement aan de Grote Markt. Dat
zie je niet alle dagen. Maar wat
ie ook niet dikwijls ziet: een ren
nende Henri Arends, het gladde
trottoir trotserend en slechts ang
stig dat hij zijn hoed zal verliezen.
Het was goed dat Arends zo'n
haast hadwant anders was het
tieneruur spaak gelopen. De ver
tegenwoordigster van de Belgische
grammofoonplatenmaatschappij
■Palette" was een directe radio
uitzending toegezegd. Daarom had
zij verschillende teenager-zangers
geëngageerd. Gistermiddag bleek
de radio van niets af te weten en
het tieneruur dreigde finaal in
duigen te vallen. „Voor die paar
mensen en die hap zuurkool tre
den wij niet op", zei mevrouw
Palette". Henri Arends wist ge
lukkig de stituatie en de show te
redden. Met zijn eeuwige glim
lach hapte hij zélf de zuurkool op.
T onnen hébben ook haar har-
Y tewensen. En dus waren ze
naar Haarlem gekomen.
Twee religieuzen uit Oisterwijk,
die feitelijk niet zo heel erg uit de
toon vielen tussen de honderden
tieners. Ze waren een beetje an
ders gekapt dan haar. lotgenoten.
Maar uit de toon vallen? Nee, dat
was er niet bij. Niemand valt uit
de toon. Iedereen is op zijn ma
nier toonkunstenaar.
~T7~ unt u het de jongelui kwalijk
li nemen dat ze er ook wél
een beetje carnaval van
willen makenMaar toch gaan ze
heel serieus te werk. Niet gehaast,
nooit gehaast. Slenterend trekken
zij van de ene zaal naar de andere,
waar ze bij tientallen te laat ko
men. Er zijn er ook die de meeste
muzikale uurtjes laten schieten.
Aan drie tienershows met kost en
inwoning voor 35 hébben zij ge
noeg. Drie van hen troffen wij in
Teisterbant. Zij bleken uitstekend
te kunnen biljarten.
Er is natuurlijk ook teleurstel
ling. Zelfs diepe droefheid.
Enkele toegezegde sterren
blijken niet te komen. Ook het
wereldberoemde ensemble „I Mu
sici" heeft versték moeten laten
gaan. Dat is natuurlijk jammer,
vooral als je uit het hoge noorden
door die bittere kou juist daar
voor naar Haarlem bent gekomen.
Het schijnt m ook wel zeker te
zijn dat het top-sterretje Gigliola
Cinquetti in Haarlem niet zal op
treden. Waarom? Non ho l eta:
Ik ben te jong.
aar muziek luisteren is
fijn, maar dan toch niet
met een lege, knorrende
maag. Het vullen van die
twaalfhonderd magen is een
zorg voor de koks van het res
taurant Brinkmann. Daar scha
ren de festivalgangers zich
tweemaal daags aan tafels die
in zeven bovenzalen staan op
gesteld. Het leek ons heksen
werk om die twaalfhonderd
eters binnen een uur te bedie
nen. In het restaurant neemt
men het niet zo zorgelijk op.
Een van de chefs vertélde ons,
dat het in de bloembollentijd
ook voorkomt, dat meer dan
duizend mensen tegelijk komen
eten. „Wat dat betreft is er dus
geen enkele moeilijkheid", zei
hij ons. „Natuurlijk kun je 'geen
uitgebreid diner verwachten.
We eten twee dagen stamppot
en vanavond nassi. Ook het na
gerecht is eenvoudiger: gries-
meelpap of fruit". Gisteravond
stond er boerenkool met worst
op het menu. Om half zeven zat
iedereen aan tafel. Dertig man
zorgden voor een vlotte bedie
ning. Tijdens de maaltijd con
verseerden de jongens èn meis
jes druk met elkaar over wat is
geweest en wat hun nog te
wachten staat. Met de deel
nemers eten de artisten mee
die dezelfde dag optreden. Zij
vormen dankbare vraagbakens
en na een lichte aarzeling kwam
een geanimeerd gesprek tot
stand. Precies een uur na het
begin van het diner stond ieder
een weer op straat en begaf
men zich vol enthousiasme naar
het volgende evenement.
uw matras te dun of versleten
laat het ons even weten
prijsopgave aan huis
's morgens 9 uur gehaald
's avonds 6 uur thuis
grote houtstraat 103*
haarlem, telefoon 11485
profiteer van onze inruilacfie
f 10,- tot f 25,- voor uw oude
spiraal of ledikant
(Voor verder nieuws over
het Hartewens-festival zie
pagina 2)
Wssssrsssfsssfsssss/rss/sssssssssssssssssffssfsfssss.
(Advertentie)
ALLE MERKEN RUIME KEUZE
ENGEL Srote Houtstraat 181
Haarlem - Telefoo' 14444
X? avond iets verfijnds zijn beslas-
Marie Cecile Moerdijk zong. Zoals
verwachten was haddén voor het over
grote deel meisjes van de gelegenheid
gebruik gemaakt om de charmante doch
ter van Zeeuws Vlaanderen aan het
werk te horen. En haar gehoor genoot
al was het alleen al van de prachtige
zwart fluwelen lange japon, die zo'n
Wonderlijke indruk maakte bjj het wit
blonde haar en de vrolijke grote ogen.
Marie Cécile bleek een vrouw om lang
"aar te kijken, goed naar te luisteren
en nog lang over na te praten. Zp
sprak bij haar toehoorsters in alle op
zichten tot de verbeelding en men be
wonderde haar hevig. Wat kon ze zin
gen, zo soepel en zo levendig. Uit tille
landen kwamen haar liedjes en de ver
schillende zangstijlen kwamen zonne
klaar daaruit naar voren. Marie Cécile
sprong zonder moeite van het ene land
naar het andere. Haar hoge sopraan
nam de toehoorsters mee naar de be
sneeuwde steppen van Hongarije, de
snoepwinkeltjes van Uskudara, een brui
loft in de Oekraïne en een Japans boer-
®ertJtje, waar een moeder een mug op
npn van haar slapende baby in slaap
zj'ngt, de mug mocht eens gaan steken.
Aan de piano ving broer Carlos Moer-
itil 19. iaar, volmaakt alle muzikale
"fPwaties van zijn zuster op. „Een be-
.„?5en begeleider, maar een die ik
ooit zou willen missen," zegt Marie
7ii„ e °Yer hem. Ook het gehoor had
ïbkl, mening over de begeleider. Na af-
wop van het concert zette hij handteke
ning na handtekening.
In de heerlijk verwarmde aula van
het Te.vlermuseum opende Willem Hieï
kema het recital, dat hij en de bas
Leo Rommerts gaven. Hij deed dit met
een gloeiend, laaiend enthousiaste
speech vooraf, die de jongelui meteen
pakte. Er was veel belangstelling voor
dit concert, want wie zou deze twee
eminente kunstenaars niet kennen? Ja
renlang hebben zij het hele land en in
zeer vele scholen concerten verzorgd.
Vooral de rappe, flitsende en geïnspi
reerde commentaren van pianist Hieï
kema laten nimmer na een grote in
druk te maken. Van dit concert en van
het pianorecital, dat Hielkema 's mid
dags in het Frans Halsmuseum gaf,
kan men rustig zeggen, dat de Festi
valgangers een uur lang aan hun stoe
len waren gekluisterd.
Het programma in het Teylermuseum
was genaamd: Van medicijnman tot
musical. Als uitgangspunt in zijn toe
lichting nam Hielkema het ritme. Het
ritme is tenslotte overal aanwezig, in
alles, zelfs in lesroosters. Via een
door Leo Rommerts suggestief en in
dringend gezongen primitief negerlied
was het publiek in de macht van deze
kunstenaars. Zo bouwden zjj een vol
komen uitgebalanceerd programma op
en wisten op deze manier de jongelui
heel wat te vertellen. Ze hebben het
machtig gevonden!
Het pianorecital, dat Hielkema in
het Frans Halsmuseum gaf, was mis
schien nog geïnspireerder dan 's mor
gens. Hiertoe werkte de intieme sfeer
zeker mee. Hij gaf hier staaltjes van
zijn welsprekendheid weg en wist die
welbespraaktheid op prachtige wijze
over te brengen op de toetsen én de
toehoorders. Het was adembenemend
stil tijdens de Valse Brillante en de
Fantasie Impromptu van Chopin. Zelfs
de moeilijke muziektaal van Debussy
wist hij over te dragen op zijn ge
hoor. Hielkema was zelf ontroerd door
zoveel spontaan applaus. De enthou
siaste jeugd liet hem niet gaan, zon
der dat hij nog een wals van Chopin
had toegegeven.
Het Frans Halsmuseum leent zich
bijzonder om een sfeer te scheppen, waar
in exquise en fijn getimbreerde muzie-
ken, zoals die voor harp en fluit; tot
hun recht kunnen komen. Vera Badings,
harp en Pie ter Odé, fluit, gaven een
recital in het Frans Halsmuseum voor
een groot en aandachtig auditorium van
Festivalgangers. Ofschoon het heel moei
lijk is en zeker voor jongelui om naar
muziek voor deze combinatie te luis
teren, waren ze het hele uur aandach
tig, al waren er wel eens een paar
moeilijke minuten. Dat ze zo aandach
tig waren vond z'n oorzaak ook in de
^eer vakkundige en ter zake doende
toelichtingen van Ton Hartsuiker. Voor
al een paar werkjes van Ibert trokken
ieders, aandacht. De kunstenaars speel
den naar hun beste kunnen en dat lag
op een zeer hoog niveau! Vooral de
meisjes waren vol bewondering voor
het harpspel van Vera Badings. De jon
gens waren niet zo enthousiast over dit
concert. Het was allemaal zo hetzelfde,
was hun commentaar. Niettemin kreeg
het duo een staand applaus en ieder
ging naar de lunch bij Brinkmann toch
wel onder de indruk van deze voor
velen nog ongehoorde klanken.
In een in operastijl veranderde Gro
te Zaal van het Gemeentelijk Concert-
febouw werd de komische opera „De
noek" van Guillaume Landré opge
voerd. Men had niet veel moeiten ge
spaard om alles zo perfect mogelijk te
doen. Décors, bezetting en orkest, kor
tom de organisatie was in orde. Het
was alleen jammer, dat er niets, maar
dan ook niets van te verstaan was. Bo
vendien is de muziek van deze opera
goedkoop en vervelend. Hierover hebben
wij met vele jongelui gesproken. Wij
konden niemand vinden, die er een goed
woord voor over had. In het gunstigste
geval kon men de orkestmuziek nog wel
waarderen, maar dan zonder zang. Aan
de toelichting in het programma had
men ook niet veel, want die was onbe
grijpelijk voor het verhaal. Daarom is
het des te meer te verwonderen, dat d«
betrekkelijk volle zaal zich zo rustig
hield en dit is dan ook een compliment
aan het publiek. Het valt nu eenmaal
niet mee om drie kwartier te luisteren,
terwijl er geen woord van te verstaan
is.
ZANDVOORT, 29 dec. De traditio
nele kerstboomverbranding in Zand
voort is gesteld op maandag 4 januari
's avonds om half acht op het strand
voor de rotonde. De kerstbomen dienen
in de loop van maandag op het strand
te worden gedeponeerd, v
„Wat denk je, waarom zou die Gou
den Eeuwer dat zo geschilderd heb
ben, om te laten zien hoe rijk hij was
of hoe verschrikkelijk nauwkeurig hd
de kleinste details kon uitschilderen?"
Op de zolder van „Academie '63" buigt
en zwenkt Pierre Janssen helemaal ut
beslag genomen door zijn verhaal, voor
zijn gehoor van kunstlievende festival
gangers. Zijn gezicht en zijn verschrik
kelijk lange donkergrijze pak nemen
telkens andere kleuren van het op een
doek geprojecteerde Gouden Eeuwse
stilleven over. De jongens en meisjes,
op lange houten banken tussen de hane-
balken van de zoldering, volgen gespan
nen van beweging tot beweging, van
kleur tot kleur. En ze geven antwoord
op al zijn vragen. Eerst wat onwennig,
tenslotte kent niemand de anderen. La
ter gaat het allemaal wat geanimeer
der, want Pierre Janssen weet zijn
kunst goed te „verkopen". Pierre Jans
sen maakt een geintje wanneer hem
naar de reden van zijn komst op het
muziekfestival gevraagd wordt: „Hen
ri Arends heeft me gevraagd en ik heb
het hart niet om dan nee te zeggen.
Ik hoop dat ik gelegen kom."
als je zelf musiceert
Zelfs wethouder Geluk kwam van zpn
stoel in het midden van de t^nzaal
naar voren tot dicht bp hetpodiumom
het spektakel daar eens beter te be Kij
ken. Het ritme van drums en gita
werd telkenmale teveel en hij dfed
bewust in wiegen en hippen niet onder
voor de paar honderd aanwezige festi
valgangers. Hier was het evenement
aan de gang waar de jongens en meis
jes vol ongeduld naar hebben uitgezien,
de tieneruren die een feestelijke schotel
van bekende en onbekende maar niet
minder bekwame sterren op tafel zou
den brengen. Gistermiddag laat in de
turnzaal van het Concertgebouw de eer
ste aflevering van de reeks. Het bleek
een grotendeels Belgische en Franse
manifestatie te zijn. Onze zuiderburen
hadden een vervaarlijk elektrisch ge-
ffnut van glanzende gitaren en fonke
lende drums meegebracht en maakten
daarop een grandioos lawaai. De man
nen van de televisie die druk in de weer
waren met kabels, snoeren en onop
houdelijk heen en weer rijdende came-
Twaalfhonderd gasten aan
gestampte monster-maaltijd
Eigenlijk zijn er twee fes
tivals in Haarlem gaande:
een van luisteren en genie
ten van wat grote kunste
naars presteren en een van
zelf actief muziek beoefe
nen. In het Coornhertlyceum
hebben zich een groot aan
tal jongelui afgezonderd om
deze dagen onder de leiding
van Hans Keuning en Ru Se-
venhuisen zelf te musiceren.
Het resultaat van deze studie
kan men dan woensdag op
een concert beluisteren. Van
middag waren wij even op
bezoek bij die groep, die ei
genlijk niet helemaal deel
neemt aan het Hartewens-
festival. Sommigen valt dat
wat tegen, want zij hadden
misschien gedacht aan alles
deel te nemen, maar men
kan nu eenmaal niet van
alle walletjes eten. Anderen
zijn weer heel enthousiast
over deze repetities, want ze
vinden het heerlijk om onder
Sevenhuysen te werken. Wér
ken moeten ze inderdaad on
der deze dirigent. Als hij re
peteert, spatten de vonken
eraf en hij eist alles aan con
centratie.
Twee werken staan op
het programma: een werk
voor declamatie, koor en
orkest „He Muur" van Hans
Keuning en een werk van
Hindemith. „De Muur" van
Keuning spreekt de stude
renden zeer aan. Het han
delt over de Berlijnse muur,
die als voorbeeld staat van
de verdeeldheid der mens
heid en de strijd in ons
eigen hart. Vooral het koor,
dat studeert onder de lei
ding van Hans Keuning
loopt er nu al gloeiend
voor.
Het orkest is ongeveer 100
man sterk en velen zijn lid
van een of ander jeugd
orkest. Vooral het aantal
strijkers is indrukwekkend.
Het koor is veel kleiner,
maar de resultaten, die wij
vanmiddag beluisterden,
beloofden al veel goeds.
Veel succes met de studie!
ra's droegen ook niet bp tot de rust en
orde. Zodat de tieners precies kregen
waarvoor ze gekomen waren. En men
was in groten getale op de beloften van
de tienersterren afgekomen. Alle zit
plaatsen waren bezet, heel wat jongens
en meisjes hebben zich dus een uur
lang de hals moeten rekken om vanaf
hun stoel in de foyer toch nog iets op te
kunnen vangen. Anderen waren allang
blij met een staanplaats langs de wan
den.
Het was Denise Maes die haar land
genoten aankondigde. Die deden wat ze
konden. De meesten hadden zelf een
stemmige begeleiding meegebracht. An
deren steunden bij hun vocale prestaties
op het combo Rudi van Houten. „The
Cousins" vielen op, zjj brachten de jon
gens en meisjes in de zo bekende
enthousiaste tiener-stemming. Maar ook
Robert Cogoï, een in Nederland nog
onbekende zangergitarist, kon er wat
van. Heel de zaal begreep best wat hij
met zijn Franse liedjes bedoelde.
ZANDVOORT, 29 dec. Voor de viif-
de maal zal het Zandvoortse strand on
Nieuwjaarsdag het toneel zqn van een
huiveringwekkend schouwspel. Twin tin
jongens en meisjes van twaalf tot twin
tig jaar zullen namelijk bij de rotonde
een duik in het oude zeewater nemen.
De meeste nathalzen zijn lid van dé
Haarlemse zwemvereniging Njord '59.
Om half twee 's middags vertrekt de
groep per fiets vanuit Bloemendaal
naar Zandvoort. Het gezelschap wordt
omstreeks twee uur verwacht bp hotel
Bouwes te Zandvoort. Een erwtensoep
maaltijd en een hardrpwedstrijd zullen
het besluit vormen van deze Nieuw
jaarstraditie.
KLAVERJASSEN Als het weer de
voetbalcompetitie op zondag 3 januari
tegenhoudt, houdt de klaverjasclub Rip-
perda 's zondagmorgens om elf uur in
de Ripperda-kantine aan de Schalk-
wijkerweg een klaverjasdrive.
(Advertentie)
i
h. de graaff
