Driedaagse in Haarlem in Haarlems coïteert zaal Harte wen® van Henri A rends in vervulling N. Ph. Orkest op volle toeren alle kale genres Volksliedjes m taveerne Jazzconcerten kwamen traag op gang Publiek had geen geduld om oordeel van jury af te wachten Heksentoeren van Dick Visser op gitaar Lion d'Or in muzi Bioscoopkaart j e voor kerstboom BEENTJES VAN DE VLOER Moderne jazz Hotel-Café-Restaurant Nieuwjaarsdiner.dansant WOENSDAG 30 DECEMBER 1964 PAGINA 'f j Is u dit leestis het einde van /J het feest in zicht. Vanavond •*-*- nog één groots opgezet fes tival-concert, en de driedaagse is voorbij. De jonge gasten hebben in de winterse kou op een treffen de manier de binnenstad gestof feerd. Ze zijn ons vertrouwd ge worden. Als we ze zo flegmatisch zagen slenteren, konden we ons bijna niet voorstellen,- dat ze zo juichend en bijna dol-geworden konden losbreken. Het hartewens- congres van gisteravond heeft anders geleerd. Zelden heeft dat begijnen-gebouw zo op zijn grond vesten staan trillen. Onze goede vriend Braspennink, die al jaren lang als portier de vriendelijke waakhond speelt, schudde zijn hoofd. Het liefst had hij zijn mar tiale pet tot over zijn oren getrok ken om het oorverdovend geluid te temperen. Maar tegen zoveel enthousiast geweld, was niets be stand. Ook zijn pet niet. Hij heeft zich er berustend bij neergelegd. Hij keek ons glimlachend aan. Waarlijk, scheen hij te zeggen, dit gaat boven m'n pet. •jyr Ude taferelen dus. Geen 11/ wild-west. Puur enthou- siasme. Wie had er nu op gerekend, dat juist alle twaalf honderd uitgekookt na de lunch naar de Vleeshal wilden om kaar ten te halen. Dat was maandag al. Het was bijna in de Vleeshal niet te verwerken. Daarom werd gis teren de deur voorlopig dichtge houden. Het gevolg: honderden jongelui samengepropt voor de Vleeshal, de bestorming van de Bastille. Een paar auto's, die daar geparkeerd stonden, kwamen let terlijk in de verdrukking. Dat krijgt je ervan, als je de deur ge sloten houdt. „Deur Open", be sloten de organisatoren. Gemak kelijk praten. Want toen was de sleutel van de Vleeshal zoek. Met de ongevallen is het tot nu toe meegevallen. Eén meisje is met haar fiets weggegleden en moest huTswaart keren. De befaamde pianSte ïn grid Haebler struikelde in de con- certzaal, maar haar val kwam qe- lukkig niet ernstig aan. Een vam- meisjes zijn flauw gevallen. De spanningen bleken te groot te zijn. Vermoedelijk, omdat Robertino niet kwam. Ze waren gelukkig weer heel gauux bij. De koude win terlucht doet wonderen. Tenslotte maakt het journaal nog melding van zes meisjes, die na een dag haar koffers pakten. Heimwee naar huis. Lach er niet om. Ge lukkig de tieners, die nog heim wee naar de huiselijke haard kun nen hebben. De tieners hebben geweten, dat zij een eigen uurtje kre gen. Met een paar honderd stonden ze al een uur tevoren op gedrongen voor het smalle gan getje, dat naar de Tuinzaal leidt. Ze wachtten geduldig. Maar toen llet aanvangsuur naderde, werd de menigte onrustig. Er scheen geen houden aan. De deuren sche nen te bezwijken. Er klonk ge kreun op uit de menigte, jammer- HAARLEM, 30 dec. Henri Arends, de grote man van het Haarlemse Hartewens Festival, moet zich gisteravond gevoeld hebben zoals hij zich waarschijn lijk nog nooit gevoeld heeft: een populair tieneridool. Een beheerst stralend en gul met applaus be deeld middelpunt van zijn even stralend Hartewensconcert, het eerste van de twee, gisteravond in de grote zaal van het Concertge bouw. Het is daar met al die hon derden jongens en meisjes een grandioos feest geworden, ont- spannen, hartelijk en enthousiast. Artisten maakten hun opwachting op het podium, de een na de ander en de een nog beroemder en ge liefder dan de ander. De festival gangers klapten zich de handen warm of waren vol muisstille aan dacht voor wat er op de planken gebeurde en dat was zoveel dat men het podium in twee lagen had moeten verdelen zodat een aantal artisten hoog tegen de pij pen van het orgel zich als bazui- nende sierengelen gevoeld moet hebben. Daartussendoor maakten radiomensen, die voor de recht- streekste uitzending van het con cert zorgden een show op zich. Zij bewogen zich aan de zijkant van de zaal ingehouden ijverig, hadden honderden onduidelijke karweitjes met kabels, micro foons en programmaschema's. Als iedereen klapte hadden zij slechts nerveuze aandacht voor alweer een volgend programma punt. kreten bijna, die niet helemaal serieus genomen moesten woi den. Wie zich tenslotte wit die warboel van hoofden en benen bevrijd had, kon hinkend en met de schijn van gekneusde ribben zijn plaats op zoeken. De een was een schoen kwijt, de ander haar strik wit een welgevormde paardcstraat en een derde huilde werkelijk, omdat ze haar kaartje verloren had. Maai het meest troosteloos waren twee Limbui gse meisjes er aan toe. Zij hadden anderhalf uur staan wach ten, hadden het gedrang overleefd, en zaten tenslotte binnen haar ribben en knoopjes op orde te brengen, toen ze tot de ontdek king kwamen, dat ze in de ver keerde zaal terecht gekomen wa ren. Ook het festival kent z'n tragiek. Met wélk een intense aandacht de muziek werd mee-beleefd illus treert deze foto heel duidelijk. Ze werd genomen tijdens het. harte wensconcert van gisteravond. (Voor verder nieuws over het Hartewens-festival zie pagina 2) GRANDIOOS FEEST Is het geen feest, is het geen feest," wilde de heer A. van Moock, de harde werker achter de schermen, in de pau ze van iedereen weten. En iedereen vond het een feest. Een feest allereerst om het in glanzend gala gestoken Noordhollands Philharmonisch Orkest op zijn allerbest te horen in een statige Handel, als begeleider in een watervlug Bach-concert. Maar ook als jazz-musici samen met de mannen van Louis van Dijk elkaar na afloop hartelijk de hand „leiders" Henri Arends en Louis van Dijk elaar na afloop hartelijk de hand schudden. Aviva Semadar, een zwart figuurtje hoog op het podium, werd als de ster van het festival toegejuicht. De omroeper kreeg niet eens de kans haar naam uit te spreken. Aviva had voordien tijdens het Har tewens Festival haar pappenheimers leren kennen en Het haar enthousiast gehoor naar hartelust meezingen in Tumbalalayka, tumbalalayka. Een ovatie kreeg ze, en een grote bos bloemen, waarmee ze de gehele avond ergens tussen de jongens en meisjes mee op haar schoot bleef zitten. Nog een „ster": Stefan Askenasy. De zaal schoot, zonder aarzeling overend toen de witte haardos van de bejaarde Cho- 1 pin-vertolker in de deuropening naast het podium zichtbaar werd. En het ap plaus na afloop wilde maar niet op houden. Stefan Askenasy haastte zich een groot aantal malen van de solisten kamer terug naar het podium en ge noot met volle teugen. Klassieke musici kregen trouwens toch de onverholen sympathie. Wil lem Hielkema bijvoorbeeld. Hem had de zaal als een bovenmate geïnspi reerd pianist leren kennen en ook voor hem stond men bij stevig hand geklap op. Hij had voor de zaal een verrassing in petto, een boogiewoogie „Hadden jullie niet gedacht, hè?". De lichte sector was anders ook niet mis. Ria Valk deed gek als altijd op het podium en trok gezichten naar de strijkerskant van het N.Ph.O. Het kon allemaai. De Down Town Jazz Band en de The South Jazz Band zetten de voeten in beweging. The Shepherds brachten zelfs hele rijen met hun volkswijsjes aan het deinen Tegen elf uur moest er een einde aan het vuurwerk komen. Het gehele N.Ph.O., twee soliërende pianisten en I het orgel werden ingezet om een punt achter het festijn te zetten. Saint Saëns, van wie een symplioniegedeelte werd uitgevoerd, had beslist eer van zijn werk, al was het applaus dat na het sluitstuk tot ver in de binnenstad van Haarlem te horen moet zijn geweest, niet alleen voor hém bedoeld. Het was gisteravond uitermate gezel lig in het taveerne ,,De Waag". Daar was een televisieploeg van de AVRO om opnamen te maken van een achttal deelnemers aan een volksliederen-zang- compelitie. De voorbereiding daarvan had echter nog al wat voeten in de aar de, maar niemand van het kleine, se lecte publiek verveelde zich. De deelne mers aan de volksliederencompetitie zetten hun repetities, die s'middags om twee uur al waren begonnen, voort en de aanwezigen zongen de bekende num mertjes spontaan mee. Ze deden dat ook toen Cobi Schreier, als een gemoe delijke gastvrouwe, enkele ondeugende liedjes bracht. De goede stemming zat er dan ook helemaal in, toen de opnamen voor de televisie begonnen. Daarin was Marie-Cécile Moerdijk de gast vrouwe. Zij maakte indertjjd, met Henri Arends, Herman Broekhuizen en Gerrit den Braber, ook deel uit van de jury, die tijdens een voorse lectie uit dé zeventig deelnemers aan de competitie acht candidaten voor de televisieuitzending aanwezen. Onder hen waren Frans Agerbeek uit Heem- steede en als „benjamin" de 16-jari- ge Haarlemse Thelma de Boer, die het wel jammer vond het eerste Har tewensconcert te moeten missen. Zo rumoerig en chaotisch het gister- termiddag buiten de tuinzaal van het Concertgebouw was vóór de aanvang van de tienershow, zo rustig was het binnen In de overvolle zaal toen de show eenmaal draaide. En toch was dit „beschouwende concertpubliek" en thousiast, ondanks de afwezigheid van aangekondigde sterren al Robertina, Shirley en Albert de Luque. Er bleef namelijk nog voldoende waardevols over om van te genieten: het befaam de jazz-combo van Louis van Dijk, de bekende IJmuidense vocal-groep „The Shepherds" en Ria Valk. Het publiek kwam los btf het optreden van de Til- burgse „The South Jazz-band", de zan geres Connie van Bergem en de teener band „De Torero's". Achter in de zaal gingen toen de beentjes van de vloer en bracht een enthousiast handgeklap de nodige sfeer. Het jazzconcours in de aida van het Coornhertïyceum kwam gistermiddag traag op gang. Het begon twee uur te laat. Gelukkig druppelden er allengs wat jongelui binnen, maar de meesten hadden toch niet het geduld om de uit slag van het middagconcours af te wachten. Het waren dus in hoofdzaak de leden van de deelnemende orkesten, voor wie de jury-voorzitter Miehiel de Ruyter de beslissing bekend maakte. 's Middags stond de wedstrijd geheel in het teken van de traditionele jazz. Zeven bands hebben elkaar de begeer de onderscheiding betwist. Daar was geen orkest uit Haarlem of omgeving bjj. Uit alle delen des lands waren ze fekomen: uit Bussum „The Dixieland even", uit Deventer „Carper Town Jazz Band", uit Aimelo „Peter's Wash board Band", uit Doetinchem „Trai ning College Jazz Band", uit Hoorn „The Dixie Disciples", uit Amsterdam „Jazz Gimmick Quartet" en tenslotte de „Kansas City Stompers" van onbeken de herkomst. De jury, waarin naast de bekende ra dio-spreker, verder nog Theo Loeven- die, Piet Ljjbaart, Bert Vuysje en Rud Niemans zitting hadden, achtte het ge middelde peil zeer behoorlijk. Er kon een maximum totaal van 50 punten per orkest worden toegekend. Elk ensem- sssss/sssssssssswsMrsssssMrsssss/ws/smssss/sssssssssssswsswsss/rsssssssssssss/sssssssssssssssssssss, Overal in Haarlem volle zalen met genietende jongelui. Ook voor het con cert van gitarist Dick Visser en zijn vrouw, de zangeres Anneke van Setten. In de aula van het Teylers Museum volgden de jongens en meisjes gister middag ongelovig de heksentoeren die Diek Visser op de hals van zjjn gitaar verrichtte. Er zullen er heel wat onder zijn toehoorders geweest zijn, die zelf het een en ander op het populaire in strument presteren. En zjj zullen niet alleen vol bewondering maar ook met een beetje moedeloosheid de zaal ver laten hebben. Zó leer je het nooif. Eigenljjk valt de virtuositeit van Dick Visser niet eens zo erg op. Hij speelt zijn programma beheerst en een beetje zakelijk af en lijkt daardoor niet in het miinst op al die vurige Spaanse lieden die w|j doorgaans met de gitaar bezig zien. Dick Visser legde de nadruk op de teerheid van het instrument en de zaal werd bjjna boos toen er een vlieg tuig overvloog, die de zeventiende eeuwse rust verstoorde. Algemeen raadde men de gitarist aan even het spel te staken tot de onverlaat zou zijn uitgeraasd. Even later bracht een ijve rige timmerman in de buurt ernstige ontstemming. Dick Visser had zjjn ge hoor blijkbaar goed in zjjn ban. ble speelde vier nummers naar eigen keus en het optreden werd in z'n tota liteit beoordeeld. Op de derde plaats kwam de „Dixieland Seven" met een puntenaantal van 41,2. Tweede werd het „Jazz Gimmick Quartet" met 41.3 punten en de eerste prjjs werd in de wacht gesleept door de „Dixie Disci ples". Met originele arrangementen en technische vaardigheid bracht dit Hoornse orkest het tot 41,6 punten. Een extra prjjs voor de beste solist ging naar Bob Erwig de trompettist van de „Dixieland Seven". De clarinettist van het „Jazz Gimmick Quartet" kreeg een eervolle vermelding. Ook voor het moderne jazz program ma dat 's avonds plaats vond bleek het geplande aanvangsuur van half acht voor musici en belangstellenden te vroeg te z|jn. Nadat een handjevol jon geren vjjf kwartier had gewacht open de het Kwintet Koos van Beurden uit Eindhoven de rjj ,van vijf deelnemende orkesten. Daarna volgden de Cees Kuvt Combo uit Zaandam, het Kwartet Leo u,t Rotterdam, de zogenaamd* „N.P. Jazz s uit Arnhem en tenslotte het Haarlemse Trio Frans van Asperen. Wederom was het gehalte goed voor een amateur concours. De eerste prijs in deze serie modem werd toebedacht aan het Kwartet van Leo Meyer (41 5) en op de tweede plaats eindigde het Kwintet Koos van Beurden (38,8). D» sohstehprijs in de afdeling modern ont- ving Joop van EnSchuizen. tenor-saxo fonist van de Cees Kuyt Combo. (Advertentie) Kruisweg 34 - Tel. 22180 Tafelreservering gewenst. HEEMSTEDE, 30 dec, Morgen, oudejaarsdag, wordt in Heemstede weer de traditionele kerstboomverbran ding gehouden. Ieder kind dat bjj een verbrandingsplaats een kerstboom inl»- vert, ontvangt een bioscoopkaartje voo* een van de filmvoorstellingen in bet Ml- nerva Theater. De kinderen kunnen Kun kerstbomen morgenmiddag tussen half vier en vier uur inleveren op de volgende plaatsen: Ruysdaellaan, terrein bjj de Scholle- vaarlaan, Dinkellaan en aan de Glip- perdreef tegenover de ingang „Marien- heuvel". De kerstbomen zullen om otv geveer vier uur onder leiding van d« brandweer worden verbrand. Met het bioscoopkaortje dat in ruil voor <fe kerstboom wordt gegeven, wordt in het Minerva Theater toegang gegeven tot de voorstellingen op zater dag 2 januari (gele kaartjes) en op maandag 4 januari (witte kaartjes). B\j de voorstellingen, die 's morgeni om tien uur beginnen, wordt een jeugd- filmprogramma gebracht met o.a. twe* journaals en de hoofdfilm Stad op Stel ten met Stan Laurel en Oliver Hardy.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 3