Walt Disney kreeg gelijk Julie Andrews ineens levensgrote filmster dineren SPELLETJES VOOR OUDEJAARSAVOND Zoon gaf bloed aan vader GLYCA Voetgangers in Beverly Hills zijn verdacht! Kalenders 1965 Engelse DAGPUZZLE Weef-je-mode weetje TONY CURTIS CLANDESTIEN IN HONCARIJE Appels Anatomische les niet naar V.S. BONEBAKKER DETECTIVE Meisje verzint overval door stripfiguur Duitse sleepboot zinkt voor kust Ski-keus Oude autootjes Vermoeiend Voorkeur Hertog van Windsor verlaat ziekenhuis napolsky Dichten Opdrachten voor Kees Stip en Jan Mul Buurman DONDERDAG 31 DECEMBER 1964 PAGINA 11 Rex Harrison, die door de New Yorkse filmcritici is gekozen tot beste acteur van 1964 wegens zijn spel als professor Higgins in de film ,My Fair Lady", speelt de rol van Paus Julius 11 in de door Sir Carol Reed geregisseerde 20th Century Fox-film „Tlie Agony and the Ecstasy" over Michélan- Qolo. Op bovenstaande foto bestu deert de krijgshaftige Paus Julius de plannen voor zijn strijd tegen de steden, die in opstand zijn gekomen Julie Andrews, hier in het kloos terhabijt, dat ze draagt in de film „Sound of Music", die Robert Wise maakt naar de musical van Rogers en Hammerstein over de befaamde Trapp-famïlie, vindt tussen de opnamen in Salzburg altijd nog even tijd om met haar dochter Emma Kate te spelen. Èêmê 11 Itll lp!! I JULIE ANDREWS uitschuifbaar 18 kts gouden dameshorloge "Movado" ref. 44881 f 970.- Alléén RUWE handen? Kleine meisjes zijn in Engeland hélemaal in Engelse stijl ge kleed. Zij dragen lakschoentjes, kniekousen en donkere ruitjes. IETEN Op Broadway en in Londen is het op het ogenblik al Julie Andrews, wat de klok slaat. Op 29-jarige leef tijd is deze vrouw, waarover geen producent ter wereld dacht in film- termen, plotseling een levensgrote filmster geworden met contracten nan een half miljoen dollars per per optreden en reserveringen in de beste suites van de duurste hotels. Twee films, die nog geen van beide hier in vertoning zijn gekomen, heb ben haar „gemaakt": „Mary Poppins" voor Walt Disney, waarin ze zingt en de mensen voor een vergelijking laat teruggaan tot „The Wizard of Oz", die bij ons weten hier even min ooit in openbare voorstelling heb ben gezien en „The Americanisa- tion of Emily", waarin ze acteert. Een derde film, „Sound of Music", waarin ze beide doet, komt binnenkort uit om haar talenten nog eens te bevesti gen. Het typische van Julie Andrews is, dat ze zo heerlijk practisch is op elk gebied. Oók wat haar onverwachte suc ces betreft. Zelf zegt ze daarover: „Na tuurlijk vind ik het fijn. Het zou dwaas en huichelachtig van me zijn, als ik anders zou zeggen. Het is allemaal even heerlijk de bloemen de be wondering alles. En natuurlijk het geld ook. Dat betekent dat je er in eens uit kunt trekken en iets geks doen, zoals iets duurs voor Emma (haar tweejarig dochtertje) kopen, of je ouders laten overvliegen om je te bezoeken, waar je ook bent. Dat rnaakt de wereld erg klein" Jullie beseft ook heel goed, dat een succes, zoals ze nu heeft, onmogelijk altijd zo kan voortduren. ,,Ik geloof", zegt ze, „dat ik best tegen een mis lukking zou kunnen. Tenslotte gaat het pad van een mens niet altijd over ro zen." Er zijn jaren geweest, dat er voor haar helemaal geen filmrozen waren. Gedurende de anderhalf jaar, dat ze in het Londense West End de hoofdrol speelde in ,,My Fair Lady," die naar Audrey Hepburn ging, toen deze musical werd verfilmd, is er geen filmproducent geweest, die contact met haar opnam. Of eigenlijk toch wel. Een Amerikaanse filmmaatschap pij deed haar een aanbod om een klein rolletje te spelen met Kirk Dou glas en Burt Lancaster in de film „The Devil's Disciple" (De Apostel van de Duivel). Het honorarium bedroeg slechts een paar honderd dollars maar tenslotte zag men van haar diensten af, omdatze „niet aantrekkelijk ge noeg" was. Dat was trouwens het steeds terugkerende refrein over haar, tot er tenslotte een eind aan werd ge maakt' door Disney, die al die praat jes negeerde en het tegendeel bewees, waarna iedereen hem gelijk gaf. „Ze plachten", zegt ze zelf, „alle maal van me te zeggen, dat ik niet kon worden gefotografeerd en dat ik, onder andere, een ski-neus had. Nou, die heb ik ook. Tony (haar man Tony Walton) zegt, dat hij omhoogkrult als ik opgewonden of blü ben en dat hij afzakt, als ik bedroefd ben. O ja, er is eens een proefopname van me ge maakt door Metro Goldwyn Mayer, toen ik tien was. Die hebben ze in hun diepste kelders opgeborgen, omdat hij volgens hun zeggen zo afschuwelijk was: lelijke benen, lelijke tanden en krullen in mijn haar. Geruchten over de opname deden de ronde en nie mand stelde verder meer enig belang in me". Maar nu stellen ze wel belang in haar, heel veel belang zelfs. Toch draagt Julie niemand een kwaad hart toe. „Misschien was ik er niet eerder rijp voor", veronderstelt ze. „Tijd en kansen zijn nu eindelijk samengeval- len." Julie Andrews heeft succes, om dat ze een prettige, direct aanspreken de persoonlijkheid heeft en omdat ze op een onopvallende manier bijzonder aantrekkelijk is. Voordat ze weer aan het werk ging, kwam ze nog een gie chelend terug op die ski-neus van haar: „Weet u, wat Tony zei, toen we trouwden? Als je ooit, zei hij, die neus van je verandert, doe ik je wat. Het is het enige, dat altijd tegen het de cor blijft afsteken" Een duizendtal figuranten, gekleed naar de laatste mode van 1908, stond enige tijd geleden onder de Parijse Eiffeltoren met Franse en Amerikaan se vlaggetjes te zwaaien om twee overjarige autootjes toe te juichen, die over een eindstreep reden. Het was de slotscène voor een film, die onder de titel „The Great Race" in vertoning zal komen. Vele honderden nieuws gierigen verdrongen zich achter de door de politie geplaatste hekken om getuige te zijn van de opname. Nu en dan, tussen de opnamen door verbra ken fans de afzetting om handteke ningen te vragen van de sterren: Tony Curtis en Jack Lemmon, als de elkaar bestrijdende chauffeurs, Natalie Wood als een sigaren-rokende suffragette, die de gebeurtenis komt verslaan voor ee.i New-Yorkse krant en Keenan Wynn, met bolhoed, geruit pak en snor als impressario van autowedstrijden. „Hoewel er in 1908 inderdaad een autorace is gehouden van New-York naar Parijs, is mijn film niet op dit gebeuren gebaseerd", legde Blake Ed wards, de regisseur, uit. „Achtergrond en periode zijn hetzelfde en de wed strijd gaat over dezelfde afstand, maar verder houdt iedere gelijkenis op." Edwards, die „De Rose Panter" en Diamanten bij het ontbijt" regisseerde, is een bewonderaar van de slapstick kluchten uit de tijd van dê stomme film. Hoewel hij zijn nieuwe film in technicolor en Super Panavision op neemt, wil hij proberen de geest van Mack Sennett er in te doen herleven. Zijn vader, die hem naar Parijs had vergezeld, is jaren lang productielei der in Hollywood geweest en zijn grootvader was J. Gordon McEdwards, de regisseur van de film „Cleopatra" met Theda Bara en andere spectacu laire producties uit de stomme tijd. „We hebben een opnameschema van vijf maanden", vervolgde Edwards. „We zijn begonnen bij Warner Bros in Burbank en sindsdien zijn we in Oregon, New York, Wenen en in Salz burg geweest, waar we een scène op namen, die verondersteld wordt in Si berië te spelen. Het scenario is van me zelf. Ik wil een comedie maken, waar in niet alleen de oude Keystone-tech- niek wordt toegepast, maar ook de bravoure van Douglas Fairbanks er. de andere degenzwaaiers en muurklim mers uit de eerste tijd van de film. Het verhaal is in .de stijl van het ou derwetse melodrama'. Curtis is de glanzende held, in het sneeuwwit ge kleed en Lemmon de snode schurk, die nooit anders dan zwart draagt. We rei zen rond met een gezelschap van meer dan honderd man, terwijl we overal, waar we komen, figuranten in dienst nemen. In Hollywood is het tegenwoor dig moeilijker dan waar ook ter we reld figuranten in grote aantallen te vinden. Het is daar een bijna uitge storven beroep en dus moeten we, net als in de oude tijd, gewone burgers aantrekken." Natalie Wood is evenals Blake Ed wards, in het filmbedrijf opgegroeid. „Dit is de vermoeiendste film, waarin ik ooit ben opgetreden,,' zegt ze, ter wijl ze tijdens de lunchpauze op de eerste verdieping van de Eiffeltoren haar bruidssluier in orde probeert te houden. Ik houd van de Europese ge woonte om pas tegen de middag te be ginnen, maar omdat we volgens een Amerikaans tijdschema werken, moet ik al om acht uur op om tegen negen uur klaar te zijn met mijn eostuums en opmaak. In Californië hebben we nog acht weken hard werken voor de boeg en dan moet ik, in plaats van met vakantie te gaan, onmiddellijk in twee films optreden, waarin ik heerlijke rollen speel. De eerste is „Daisy Clover", gebaseerd op Gam- bert Lambeth's roman over een oncon ventioneel Hollywood-meisje in de ja ren vijftig en de tweede is „This Pro perty is condemned", een filmversie van een kort toneelstuk van Tennes see Williams, waarvoor hijzelf het scenario schrijft en die door John Hus ton zal worden geregisseerd." Jack Lemmon levert ook zijn bijdra ge tot het gesprek: „Ik heb m deze film al zoveel pantomine-scènes ge speeld", zegt hij, „dat ik bijna ben vergeten, hoe ik een rol moet leren. Lemmon heeft de lichte comedie ver ruild voor de actie-klucht als de schurk in „The Great Race". „Het is een prettige en stimulerende afwisseling gaat hij voort. „Ik ben altijd bereid om eens iets anders te proberen. Eerst ben ik opgetreden in de comedie „How to murder your wife" van George Axelrod en nu zit ik hier gek te doen als de ouderwetse melodramatische schurk." Tony Curtis filmt weer voor het eerst in Parijs sinds „Trapeze" werd opge nomen in het Cirque d'Hiver in 1956, maar hij heeft er vaak zijn vakanties doorgebracht. Evenals Lemmon wisselt hij lichte comedies af met drama's. „Een van de opwindendste dingen van deze reis", zegt hij „was het uitstapje, dat we over de Hongaarse grens maak ten, toen we in Wenen waren. Mijn va der is in Boedapest geboren en als kind heb ik Hongaars gesproken. Ik heb er al jaren naar verlangd om eens een bezoek aan Hongarije te brengen, maar ik had geen tijd om epn „visum aan te vragen het duurt twee we ken, voor je het krijgt dus ging ik zonder visum de grens over. Het was tegelijk vreemd en opwindend om ie dereen een taal te horen spreken, die je sinds je jeugd niet meer hebt ge hoord Blijkens een overzicht van „Box Of fice Magazine", het toonaangevende ulmvaktijdschrift in Amerika, zijn het, in tegenstelling tot de verwach- Bng.voomameUjk oudere filmsterren, i u J10*' Srote publiek in de gunst staan. De volgende sterren hebben de grootste aantrekkingskracht op de Amerikaanse bioscoopbezoekers: Cary Grant, Jack Lemmon, Paul Newman, Richard Burton, Rock Hudson, Grego ry Peck, Peter Sellers en John Wayne. Bij de actrices kwam Doris Day voor de dertiende maal bovenaan o p deze jaarlijst, die in Amerikaanse filmkrin gen een zeer goede naara heeft. Zij werd gevolgd door Shiriev MacLaine, Debbie Reynolds, Ann Margret, Nata- Ue Wood, Sandra Dee, Elizabeth Tay lor, Hayley Mills en Sophia Loren. Een dergelijk onderzoek aan de hand van recette-overzichten i„ Frankrijk bracht eveneens een duidelijke voor keur voor oudere sterren aan het licht. Jacques Tati zal opnieuw Meneer Hulot zijn in de nieuwe filmcomedie, die hp gaat maken en die het in de mode zijnde soort titel „Tati No 4" zal dragen. Een Duitse studente en niet een actrice zal de vrouwelijke hoofd rol spelen m de film, waarvoor Tati zelf het scenario schrijft. „De Gouden Appel" een onder- schieding voor de beminnelijkste (voor de filmpers) actrice en acteur van het jaar, is ditmaal toegekend aan Donna Reed en Lome Greene De onderscheiding, vernoemd naar de dames-persclub van .Hollywood is in Beverly Hills uitgereikt dZ de winnaars van verleden jaar Rptte Davis en Dick van Dyke. De Zure Appel", bestemd voor de minst me dewerkende actrice en acteur ging dit jaar naar Doris Day en' Tonv Curtis. HOUSTON, 31 dec. (UPI) p>6 Her tog van Windsor heeft vandaag het zie kenhuis verlaten waar twee weken ge leden een deel van zijn aorta door een buis van kunststof (dacron) werd ver vangen. De hertog zal voor enkele da gen zijn intrek nemen in het Warwick Hotel in Houston om aan te sterken alvorens de terugreis naar New York te aanvaarden. (Advertentie) sinds 1866 Maak van uw „buitenshuis eten" een waarlijk hoogtepunt van de dag. Dam Amsterdam Tel.020-63163/ Parkeerterrein DEN HAAG, 31 dec. Naar wij ver nemen ligt het niet in de bedoeling het schilderij „de anatomische les" van Rembrandt tijdelijk in Amerika ten toon te stellen. Gevraagd was namelijk dit schilderij, dat thuishoort in het Mauritshuis in Den Haag, in Amerika te exposeren ter gelegenheid van een daar te houden we reld-artsencongres. Minister Bot heeft conform een ambtelijk advies besloten niet op dit verzoek in te gaan. Het schilderij is thans te bezichtigen in Lon den, waar het deel uitmaakt van de ten toonstelling „the orange* and the rose" (Advertentie) Rokin 88-90 Amsterdam vwwwwvwwwww Na twaalf jaar keerde een zoon naar zijn vader terug. Het is in de Italiaanse stad Pavia gebeurd. Daar lag een man op sterven. Alleen een bloedtransfusie zou hem kunnen redden. De dag, voordat deze zou worden toege diend, meldde zich iemand, die zei zijn bloed voor de patient be schikbaar te willen stellen. Hij drong er zelfs op aan, dat men zijn bloed zou nemen, omdat hij de zoon was. Hij bleek door een zuster Van hem te zijn gewaar schuwd, ofschoon hij al sinds vele jaren met zijn vader, een ingeni eur, in onmin leefde. Van Zwit serland, waar hij werkte kwam (lij naar Pavia. Tijdens een ope ratie, die <le vader moest onder gaan, ontstond een bloeding, waar door nog meer bloed nodig was. De zoon stelde zieh opnieuw be schikbaar. Toen hij zijn bloed ten tweede male gegeven had, ver trok hij weer naar Zwitserland. De behandelende doktoren namen het hem niet kwalijk, dat hij niet vroeg hij zijn vader toegelaten te worden. Want de zieke staaf in Pavia bekend als een hard en onverbiddelijk man, een rijk in dustrieel, die zyn zoon, omdat deze niet aan zijn wensen wilde voldoen, de deur had gewezen. Indien men hem tot het ziekbed had toegelaten, zou de patient zich waarschijnlijk te veel opge wonden hebben .saaa/wwwwwvwvw (Advertentie) Grote tube f 1.1 Cb- helpt direct! DR. E. J. SWAAB'S VERENIGDE FABRIEKEN „Beverley Hills" roept vermoedelijk bij de meeste mensen een beeld op van luxueuze bungalows met droomzwem- baden en de hierbij behorende filmster ren. Zeer onlangs vierde dit beroemde villadorp zijn 50e verjaardag als favo riet toevluchtsoord voor de filmwereld. Een halve eeuw geleden bestond Be verley Hills alleen nog maar uit wilde begroeiing met hier en daar wat si naasappelbomen. Maar als er één schaap over de dam isLangzaam maar zeker begon het eenvoudige plaatsje getooid te worden met aardi ge vriendelijke villa's die door de tijd hoe langer hoe kostbaarder werden. Momenteel staan de prachtige huizen door de overgrote belangstelling zelfs dicht op elkaar gepakt. Zo komt het voor dat Lucille Ball (van de L.B. show) bij de scheidingsheg in de tuin staat te praten met Kirk Douglas en dat kinderen van Cyd Charisse over het hekje wippen en op de achterdeur van Rock Hudson's bungalow kloppen om hun bal terug te vragen. In de twintiger jaren waren de par tijen en schandalen van Beverley Hills het dagelijkse menu voor de liefhebber. Daar is nu niets meer van over, het tegendeel is zelfs waar. Men zou kun nen zeggen dat het woord „respecta bel" eerder op zijn plaats is. Lieden die 's nachts nog door de lanen wande len, worden door de politie opgepakt. De reden? De politiebeambten gaan er van uit, dat in een welvaartsgemeen schap als Beverley Hills geen enkele in woner het in zijn hoofd zal halen te voet zijn huis te verlaten. Een klein onderzoekje heeft uitgewe zen dat van de 34.000 inwoners er 1.912 een zwembad bezitten en voorts dat 22 banken, 8 hotels, 1.200 advocaten, 70.000 telefoons, 575 doktoren en 172 psychiaters tot hun beschikking staan. Het sprookje van Assepoes dat waar is geworden, voor Beverley Hills zelf maar vermoedelijk óók voor de vele rijke film sterren die als onbetekenende debu- tantjes zijn begonnen. Denkt u dat u zich zult verve len op de laatste avond van het jaar, die meestal ook de langste lijkt? Weet u wat u dan doet, ga gewoon wat spelletjes spelen. Natuurlijk kunt u gaan kaar ten of een van de andere standaard spelletjes doen, zoals monopolie of zoiets dergelijks. Maar er bestaat een mogelijkheid, dat u daar niet van houdt, of dat er net een gezel schap die avond bij elkaar is, waar bij deze spelletjes altijd op ruzie uit draaien. En dat is minder prettig. Ons Ganzenbord in Plus kunt u dan bekijken en daarna hebben wij nog wat van die leuke lachspelletjes voor u, waarbij geen winnaars of verlie zers horen; Mocht u ze zich niet meer herinneren van vroegere ver- jaarspartijtjes, dan zullen wij uw ge heugen even opfrissen. U kunt bo vendien nog uw eigen fantasie laten werken, want elk van de spelletjes is vatbaar voor vele variaties. Zijn er in het gezelschap lezers van detective-boeken aanwezig dan mogen die het volgende spelletje lei den. Het gezelschap wordt in tweeën verdeeld. De ene helft (de verdach ten) verzint een verhaal met een spannende intrige (er mogen gerust wat moorden in voor komen). De andere helft van het gezelschap wordt gevormd door de detective en zijn helpers. Zij nemen alle verdach ten op de korrel en moeten zo de oorzaken, motieven en daders van het misdrijf zien op te sporen. Het is natuurlijk ook leuk, wan neer u zelf geen spannend verhaal kunt verzinnen, de intrige van een bestaande detective te nemen en daar de speurders op hun eigen manier een oplossing op je laten vinden. Maar op het spel van vraag en antwoord, dat tijdens de verho ren van de verdachten plaatsvindt, moet het bij dit spel aankomen. *VSAAAAAA/NA^/M\AAA^WV OOSTERHOUT, 31 dec. De politie heeft een speurtocht naar een ver meende „overvaller" gestaakt, nu een vijftienjarig kantoormeisje door de mand is gevallen en bekend heeft dat zij de politie met bedenksels om de tuin heeft geleid. De gezochte „da der" blijkt een donkerharig figuur te zijn uit een televisiestrip, die het meis je tot haar opmerkelijk optreden heeft geïnspireerd. Vorige week moest zij door een toe vallig passerende automobilist worden „gered" uit het Wilhelminakanaal. Een donkerharige onverlaat zou haar daar in het water hebben gegooid, na dat hij haar had gekneveld en in een auto had getrokken. Ofschoon er niets oneerbaars wes gebeurd, aldus het relaas van de tiener, had de „over valler" zijn rit besloten b:j het kanaal en haar daar in het water gesmeten. In werkelijkheid had zij zich langzaam in het kanaalwater laten zakken, toen de automobilist, die ter plaatse even zijn hond uitliet, binnen gehooraf stand was gekomen. DEN HAAG, 31 dec. De staatsse cretaris van O. K. en W. drs. L. J. M. van de Laar heeft Kees Stip (Huis ter Heide) opdracht verleend tot het schrij ven van een musical op Surinaamse motieven. Het is Stips bedoeling hier bij samen te werken met de componist Laguestra. (Willy Langestraat) Voorts heeft de staatssecretaris aan Jan Mul (Haarlem) opdracht verstrekt tot het componeren van een werk voor normaal bezet symfonie-orkest, met een tijdsduur van ongeveer zes tot acht minuten, dat ook geschikt is om uit gevoerd te worden door amateur-symfo nie-orkesten. Een ander, wat eenvoudiger, spel letje met woorden is het dichten. Eén begint een gedicht door een willekeurig zinnetje op te schrijven. De volgende moet daarop rijmen. Na iedere twee regels wordt het papiertje naar achteren gevouwen, zodat de volgenden niet kunnen zien wat er op staat. Heeft iedereen een beurt gehad, dan is het gedicht klaar. Het resultaat van de wille keurige rijmen achter elkaar blijkt meestal heel lachwekkend te zijn. Voor het laatste spelletje moet iedereen een zelfstandig naamwoord in gedachten nemen van vijf letters, zonder dubbele klinkers of mede klinkers. Om de beurt moet nu iedereen aan zijn rechter buurman een ander kort zelfstandig naam woord zeggen, die moet op zijn beurt dan zeggen hoeveel letters er in voorkomen, die ook in het woord in zijn gedachten voorkomen. Dus heeft hij bijvoorbeeld het woord „krant" in zijn gedachten, en u zegt tegen hem „papier", dan kan hij u antwoorden, dat er twee letters in voorkomen, die hetzelfde zijn als in zijn woord. De vragen gaan net zo lang de kring rond tot iedereen het woord van zijn •"buurman heeft geraden. Het is bij dit spelletje wel gemak kelijk een potlood en papier bij de hand te houden en alle woorden op te schrijven. vaaaa^aaaaa/\aa^\/^^a^ De oogst aan nieuwe kalenders voor 1965 is niet bar interessant te noemen. Een opmerkelijke ver arming valt te constateren in vormgeving en idee; dit geldt althans voor de kalenders die ons ter bespreking zijn toegezonden. Misschien heeft men wel langzaamaan genoeg van prenten- tieuse tijd-wijzers en vindt men dat een duidelijke kloeke kalender met alleen cijfers het meest efficient werkt. Een aantal luchtvaart-maatschappijen heeft weer een sight-seeing all over the world gegeven, maar ook de kwaliteit van de foto's is teruggelopen. Alleen de KLM die heeft het dit jaar anders gedaan en een aantrekkelijke toeristische trip ge maakt, zij het dan in het kleurrijke we reldje van papierenmensjes uit Dolly- wood. Er zijn ook enkele automobielfa brieken en -dealers, die een gooi naar de originaliteit hebben willen doen. Auto pon komt er goed vanaf met een aantal goede foto's. Citroën heeft het op een fotografische artistieke lay-out gegooid. Ook Siemens deed dit maar dan in de wereld van de elektronika, een boeiende wereld waarin de kleur een grote rol speelt. De Shell-kalender wil dit jaar de schoonheid van de natuur in het mi croscopisch kleine laten zien. Van de foto-kalenders noemen wij nog een exemplaar van de Esso, die een aantal Nederlandse fotografen langs Europa paden laat gaan om er opnamen te maken; een Italia-kalender, die hele maal aan de dichter Dante is gewijd, een DAF-exemplaar met als onderwerp allerlei strijdwagens uit de geschiedenis (muurschilderingen, kunstvoorwerpen etc), een kalender van Phs van Omme ren n.v., die de grote Deltawerken tot onderwerp heeft. Van de kunstkalen ders kunnen wij helaas alleen noemen die van de Benzine en Petroleum Han del Maatschappij n.v., die van een aan tal beeldende kunstenaars hun werk in kleur laat zien. Typografisch is de ka lender van Van Gend en Loos erg aar dig. Geen grootse oogst. Men krijgt de indruk dat e: straf bezuinigd is. F.DU. DEN HAAG, 31 dec. Gistermiddag is voor de Nederlandse kust. tussen Westkapelle en Hoek van Holland, de Duitse sleepboot Johannes Matthies ver gaan. De bemanning van acht koppen is gered door het Engelse schip Llan- gorse. Eerder op de middag had de Llan- gorse geseind, dat het rode vuurpijlen had zien afvuren door een klein schip en dat men zich naar de plaats zou begeven waar men de pijlen had ge zien. Het bericht van de Llangorse was voor de marine luchtvaartdienst op Val kenburg aanleiding een Neptune op on derzoek te sturen. KRUISWOORDRAADSEL 1 'i 3 4 f b l 8 9 10 „,9°,'1J0"taaI: schenkkannetje, larve van vlinder, 2. werk van de modinette, opschrift in krant: 3. in een boek opzoeken, meis jesnaam; 4. L-p-k, telwoord; 5 lusten 6 vakverbond (afk.), engte; 7. zwaardvis doods; 8. zwak, ouderwets kledingstuk- 9* handelaar op effectenbeurs, voorzetsel-10 lidwoord, rivier in Donaulanden; U svm- boo) voor krypton, botten nnoftÜCaal: -1' aankondigmg, omheining; 2. I °2rlSplr!g,: 3 bergengte. van elpen- 4-, dom- kledingstuk; 5 vrouw van h»=? i°oni 6 gemahn van Balder, ver- aa®'- 7- keizer van Afrikaans land. lichaamsdeel; 8 peuter, teelt, noot: 9 machthebber; 10 tap. vruchten Oplossing van 30 december 1. padvinder; 2. bioscoop; 3. fanatiek; 4. garantie; 5. ouvreuse; 6. azijn; 7. oude laar. Op de streepjes: Advocaat Gravesande.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1964 | | pagina 11