alle
aal I
ensen
Lum
HET VALSE HOOFD
Volleybalteam ondergaat
gedwongen verjonging
PROBLEEM IN
aeróenberg
Alfredo
I
HET VERWENSTE LAND
L
l
Pelsjagers van Rio Pecos
ALS U HET
VRAAGT
vA
HET GROENE LUIPAARD
Voorbereidingen voor Mexico
Coach Henk Blok
heeft contract
voor vier jaar
Bestelauto was een
leeuwtje
Jammer
Landstaal IV
Snelle beslissingen
Logisch
Eerste
vïmiöëmt conjzolebct felji
'Ni ~HeLpfJjBLpt
De Wadders
WOENSDAG 13 JANUARI 1965
Met ongeveer f. 150.-
verkrijgt u door Dutch Internationals Fund
Dutch Internationals Fund
PEN HAAG, 13 jan. Het Ne
derlands volleybaltaem ondergaat
een gedwongen verjonging. Maar
liefst zes spelers van de nationale
formatie, die deelnamen aan de
Olympische Spelen in Tokio heb
ben om verschillende redenen be
dankt en zo staat coach Henk Blok
voor de taak om de opgaande lijn
naar de spelen met jongeren te
handhaven.
door OLAF J. DE LAmELL
tot zim-
PAUL
VLAANDEREN
'geen miljonair m
gcnomca///dee.'...
V0
voopuit! per sesre is. r?PTJM
Si
Advertentl®
TOEN DE WINNAAR van de pot
Van een kaartspel in Udine (Italië)
de bestelauto ging opeisen die hij
dacht dat de prijs was, werd hem een
vier maanden oud leeuwtje overhan
digd.
De tegenspeler van de man had
een „leoncino" (leeuwtje) ingezet,
welk woord het Italiaanse verklein
woord voor leeuw als zowel het merk
vafi e\n kleine bestelauto is. De win
naar moest een bestelauto laten ko
men om zijn prijs te kunnen vervoe
ren.
Openbare erkenning
DE ROTARY CLUB te Burges Hill
in Engeland heeft besloten een diner
te geven ter ere van mannen die be
langrijk werk doen maar over het
hoofd gezien worden als het om een
openbare erkenning gaat. Het diner
wordt gegeven voor de ophalers van
het stadsvuil.
belang bii Aku, Hoogovens, Koninklijke Olie, Philips en
J Unilever, van welke Nederlandse internationale
fondsen de koersen de laatste 10 jaar aanzienlijk
sterker stegen dan het algemeen gemiddelde van
de Amsterdamse effectenbeurs. Inlichtingen bü
uw bankier of commissionair in effecten.
'j
HET WAS EEN TONEELTJE om
iedere Fransman in snikken te doen
uitbarsten. Een tankauto sloeg om op
een beijzelde weg nabij Lyon en tien
duizend liter van de kostbaarste wijn
„chateauneuf du pape" vloeiden weg.
Lezers schrijven de krant
Naar aanleiding van het artikel van
de heer Firet is er veel te zeggen. Om
te beginnen is het zeer juist, dat zowel
een behoorlijke motivering als een gede
gen voorbereiding der gelovigen op de
gedeeltelijke invoering van de volks
taal achterwege is gebleven. Men heeft
wel een tiental jaren meer en meer de
kreet aangeheven: Priester en gelovigen
zijn samen het Godsvolk, men roept al
lerwegen met het modewoord DIALOOG
om een gesprek tussen beiden, maar
nu er na ongeveer vijftienhonderd jaar
iets zo enorm ingrijpends gebeurt als de
ze nieuwe ritus, krijgen we deze voorge
schoteld alsof het een mededeling betreft
in de trant van: Na alle missen is er
gelegenheid om plaatsen voor de nacht
mis te bespreken bij de koster. In een
liturgisch blad werden de pastoors ge
prezen, die de moed hebben opgebracht
om met de Advent te zeggen: Mijn pa
rochianen noch ik zijn hierop voorbe
reid: ik wacht er voorlopig nog mee. Ach
teraf wordt nu dc clerus via bijeen
komsten klaargestoomd. Intussen zijn de
beminde gelovigen voor een voldongen
m
Lez» jonge ploeg speelde een zeer
^trekkelüke wedstrijd tegen West-
DUj,Land en won met 31. Maar daarbij
dien, men niet te vergeten dat de Duit
sers tot de zwakke volleyballanden be
horen zodat deze uitslag geen maatstaf
geen drie maanden na de Olym-
vJ«fnelen behoort de volleybalbond
eerste die zeer snel gereageerd heb-
tot de eeisie, de omstandigheden,
ben op de vera"ö0™v oudig plan heeft
waarbij men een e Mexico City
opgesteld om in 196B voul
klaar tê staan.
Drie dagen na de terugkeer van de
Volleybalploeg op Schiphol zat het bonos-
bestuur rond de tafel. Er moesten enige
snelle beslissingen genomen en die wer
den ook genomen. Men stelde ver
trouwen in de leiding van Henk Blok,
die een contract voor vier jaar kreeg
aangeboden, waarbij tevens werd be
paald dat hü zowel de A- als de
B-training onder zijn hoede zou nemen.
Jacques Ewalds (knieblessures), Joop
Tinkhof (die om zfjn maatschappelijke
positie moest denken), Jan Oosterbaan
(naar het buitenland), Jaap Korsloot,
Kooien en aanvoerder Rob Groenhuizen
vonden dat studie en gezin enz. voor
gingen, zodat Jacques de Vink, Frank
Constandze, Dinko van der Stoep, Jan van
der Hoek en Hans Wijnen overbleven.
Jongeren uit de B-training kregen nu
de kans om op te schuiven, zodat de
wekelijkse selectietraining die dinsdags
in de Academie van Lichamelijke Op
voeding in Den Haag wordt gehouden,
werd aangevuld met Hans Jansen, Ha-s
Lodder. Richard Onnes, Hans Valken
burg Hennie Blankenstein, Peter Meyers,
Bram Vermeulen, Hans Aarts, Hans
Veldhuis Sjouk Tel, die ook op de
smtelbaan voor goede prestaties kan
zoj-gen. Tijdens het Negen-districtstoer-
nooi werden jonge talentvolle volleybal
lers bekeken, die een nieuwe B-formatie
zullen vormen
feit gesteld en moeten die maar zien,
hoe ze zich in het geval inleven. Naar
hun mening is volstrekt niet gevraagd.
(O, die heerlijke naïeve MONDIGE leek).
Terecht merkt de heer Firet ook op,
dat de volkstaal geen waarborgen biedt
voor een betere aanspreekbaarheid van
de liturgie. Natuurlijk zegt een woord
als b.v. maagdelijkheid meer dan het
Latijnse virginitas, maar het mysterie
van Maria's moederschap en alles wat
daarmee verband houdt, blijft evenzeer
een mysterie niet vatten kon, zeg dat van
andere GEHEIMEN van ons geloof. Wij
zien in een spiegel en in raadselen, om
met Paulus te spreken en dat verdwijnt
niet door deze wijziging. Maar is er
iemand de Kerk uitgelopen, omdat hij
een mysterie niet vatte kon, zeg dat van
de Drieëenheid? Zo is het °°k met "e
liturgie, die werkt met symbolen en sa
crale taal, waardoor iets van de huiver
om het goddelijke over ons komt en
in ons blijft. En wat Theo van der Bijl
enige tijd geleden schreef, is niet voor
bestrijding vatbaar. Is de geloofsafval
minder in de kerken der reformatie,
waar men al vier eeuwen de volkstaal
hanteert? V/aar blijft men dan met het
argument, dat een „doorzichtiger utur"
gie de mensen in de Kerk zal houden.
Inderdaad vraagt juist de grote com
municatie tussen de landen en wereld
delen om een taal, zodat de miljoenen,
die hun vakantie elders doorbrengen,
EEN van hart en EEN van geest de
Heer kunnen loven. Heeft men deze za
ken niet overwogen?
Er is nog meer. Het onderwijs is met de
jaren, met name in deze streken, steeds
meer vervolmaakt en bijna alle kinde
ren volgen na de lagere school n°g.e®?
of andere vorm van verder onderriem.
Zou het heus zo'n utopie zijn binnen dit
kader een eenvoudige cursus kerklatijn
te geven? Er is tijd voor alles en nog
wat, waarom daarvoor niet? En ligt
hier ook geen terrein voor de docenten
op vormingscursussen en hoe dat alle
maal heten mag? De promotor van de
misweken in de Nederlanden, dé wit-
HENK BLOK
contract
het nationale team, althans wanneer
hun vorm kunnen handhaven.
zij
„Het is logisch dat
studie, gezin of baan voor heen gaan,
maar dat wil niet zeggen aat zij, ais
examens e.d. weer voorbij
kans meer krijgen voor de nationale
selectie" zegt trainer Henk Bio»-
Er zal door de jonge volleyballers
hard moeten worden gewerkt,
buitenland zit men niet stil en trai
onder betere omstandigheden dan 1
land. Misschien zullen wij even
stapje terug moeten doen, maar mi -
lands tegen sterke landen als Roeme
en Tsjecha-Slowakije zullen ons een in
druk kunnen geven, hoe de zaken er voor
staan. Routine zullen de jongeren moeten
krijgen in wedstrijden tegen sterke
tegenstanders, zodat wij de opwaartse lijn
van Tokio kunnen handhaven. Talent is
er genoeg in Nederland, aldus Henk Blok.
heer Anton van Clé uit Tongerlo, pleitte
daarvoor al in de jaren dertig. Trouwens,
wie weet niet wat de vaste gezangen van
de mis betekenen? Het kamt er overi
gens niet op aan elk woord te verstaan.
Doen we dat wel, als we in de moeder
taal bidden? De Kerk gebruikt soms een
hele psalm vanwege een gedachte
daaruit. Het gaat nl. in de liturgie om.
de idee en het feestgeheim, niet om
woorden. Alles is vervuld, wat in het
Oude Testament versluierd lag, en de
Kerk wil ons dat inprenten, niet met de
huidige parafrasen en omschrijvingen
van het oer-degelijke bijbelse woord,
maar met dat woord-zelf, dat woord,
waarover men nu de mond zo vol
heeft, nu er een min of meer aparte
woorddienst gekomen is. Alsof de Kerk
het woord niet door de eeuwen door vol
eerbied gekoesterd heeft in missaal en
brevier, het gekust en bewierookt heeft
en dag aan dag gelezen en gepreekt! Als
in veel parochies het volk onmondig
is gebleven in dit opzicht dan ligt dat
met aan de liturgie, maar aan het feit,
dat aan de vermaningen en eisen van de
pausen sinds de heilige Pius x door
de grote meerderheid van de clerus geen
gevolg is gegeven. Ook nu zal een nieu
we ritus evenmin baten, als men ver
zuimt volgens de geest te leven, waaruit
de liturgie keeft.
Er zijn nu al kerken waar de animo af
neemt. Zoals men vroeger antwoordde
op de gebeden na de gelezen mis, doet
het nu met de nieuwe misritus.
I us zou men weer moeten gaan .dril
len", zoals de veel gesmade misweek-
paters soms deden? Als het heilige vuor
brandt in de priesters, slaat het over
op hun volk, Latijn of geen Latijn. Dat
bewijst de praktijk, soms van jaren, in
bepaalde parochies. Een erfgoed van
eeuwen wordt in enkele weken tijds over
boord gegooid, de stemmen van cultuur
historici klinken tevergeefs, het gelovige
volk, om wiens heil men zo bezorgd
zegt te zijn, telt niet mee.Doorhollen,
is de boodscsap. Want we zijn er nog
met. Nu is de Eucharistieviering al een
soort schoolmis met een gebedje en
oen liedje en ondertussen gaan we ver-
Volgens het laatste nummer, van
HET OFFER staan Kyrië en Gloria al
°P de helling. Hoe spoedig zullen de
..melodieën der eeuwen", zoals onze
hoofdredacteur schreef, verstommen en
zullen we in niets meer te onderscheiden
zijn van de „landskerken" der hervor
ming! Als we dan nog wat verder knab
belen aan de realis presentia, kunnen
we gevoeglijk het avondmaal gaan hou
den. En wat let ons dan nog dat echt
„oecumenisch" te doen?
Haarlem, HENRI VAN DER BURGHT
46.
We bleven gespannen staan te luisteren, zo nu en dan wat pratend.
vertelde hem waarover ik met madame Enbourg had gesproken. Hij zel
veel terug; alleen scheen het hem te vermaken, dat ik haar zo handig
doorzien met dat vertrek van de detective, waardoor zij met een klein leuge je
in staat zou zijn, in de kamer van Henri door te dringen om het clavichord te
bereiken. Op dat ogenblik ging er een licht in mijn gedachten op, en ik vioeg.
„Verwacht je haar?"
H« ^ield even de adem in en weervroeg: „Waarom?"
TVrr-lf o 'Z° vr0e£ slapen," legde ik uit. ..En ze werd ook opgebeld-
Terry greep mijn arm en hield die even vast, als om steun te zoeken voor
Tc 6 conclusie. Dan zei hij kort: „Ja. Ik verwacht haar.
"n/r i >>16 moord betrokken?" wilde ik weten.
„Misschien, aarzelde hij.
We zwegen weer. Het was koud in de donkere kamer. De wind zO0^f jn
huilde boven in de schoorsteen; het was het enige geluid in de zwjgende
duisternis achter ons.
Achter ons groeide de stilte, nu de wind even zweeg. Ik vroeg, orn toch
maar iets te zeggen; „Wat heb je vanavond uitgevoerd?"
„Ik ben naar de bioscoop geweest," antwoordde hij, langs zijn n weg.
„Naar de bios wat een flauwe mop," vond ik.
„Echt waar, verzekerde hij.
„Wat deed je daar?" wilde ik verontwaardigd weten. Daarvoor nact ik niet
vermomd bij Arlette behoeven te zitten, vond ik. Dan had het in BW>ft eigcn ver
schijning wel zo aardig kunnen zijn
„Ik moest iets zien," legde hij uit.
„Wat dan?" drong ik aan.
Hij zweeg. Ik voelde, dat hij de schouders ophaalde. „Ambtsgeheim," bromde hij.
Ik leunde tegen de deurpost, en in de stilte drukte een zware dreiging op ons.
Ik dacht: precies een boek, buiten die wilde wolken, en de wind, en wij hier
wachtend Als ik m'n mond opende, kon ik m'n hart horen k3opPfn.\ Alsof het
een apart levend wezen was: een zacht bonzend ruisen uit mijn luchtpijp.
Terry fluisterde geprikkeld: „Wat doe jij vervelend!" En begreep met een
beetje leedvermaak, dat de spanning hem net zo sterk te pakken had als mij.
„Als ik diep adem haal," legde ik uit
En toen klonk er van boven aan de trap een afschuwelijke, jammerende gil.
galmde kolkend langs de holle gangen, in daverende echo s. Ik kromp in
renn»r en *°nsdf met m'n hoofd tegen de deur. die Terry opengerukt had. We
Fe,-,11. !fr e., aar de trap op; Terry vooraan, met 'n elektnsche zaklamp,
op het h66.!? scbeurde het zwijgen, gevolgd door een doffe slag. Terry stond
opvloog 20 Plotseling stil, dat ik pardoes van achteren tegen hem
de toapleunirfs' i'^n. 2'3n lantaarn viel breed en wit op een zwarte gestalte, die bij
Tit j jufrouw Booner.
schrikte^gezfcht aan* Meteen kraakte de zoldertrap, en kwam Gerts ver-
..Heregod," stam?]^6 J??ek van,®en deur kiiken- J„,
We keken alle 3 sPlerwit, „wat is er gebeurd?
Aaltie'" /pi r dljle naar de vrouw, Terry knielde neer en voelde haar pols.
ontzet. „Wat is er gebeurd, heren? Hoe komt u hier?.
(Wordt vervolgd)
UPU
De eerste belangrijke test ondergaat I
het nieuwe A-team tijdens de wedstrijden i
om de Westeuropese beker, die hoogst-;
waarschijnlijk in Nederland zullen wor-
den gehouden. Daarna volgen de wed-
strijden om de wereldbeker van 27
augustus tot 9 september m Parijs, waar
aan twaalf landen zullen deelnemen.
Hard zal er gewerkt moeten worden naar
de Europese kampioenschappen 1966 en
de wereldkampioenschappen 1967, wed
strijden die een stap in de richting van
Mexico betekenen. De mogelijkheid be
staat, dat een aantal spelers van de
Tokio-garde, zich in de loop van dit jaar
toch nog beschikbaar zuilen stellen voor
7HE0Ü/E... JAWEL, MENEER
Nim'MPeetfcflMJ
motorjachtwerd
ix DOOR DE DUITSERS
KEN SE"
BRHCHT
WIE WAS
DIE NIKK1
.MPRRIKAN
EEN MlUONRIR
verdamelaarvam ANTIEK
ZILVER, DIE PROBEERDE-
WESTÈ KOMEN JOEN
DE DUITSERS LANDDEtó.
HET LI6T ALLEMAAL^
DE BODEM VAN DEBAAI
mtim.fi
MRAR R'j WAS
ZILVER HAD RU NIET. RU
PROBEERDE ALLEEN MAAR
Z'JN HUID TE REDDEN
A
A
©PIB
COPMUUll
MOCO
Doo/z é-/ee
TUD VOO.
Mee
J/7, om De Pot-iTie Te obn
SMAjpee/j, ueeec ik De iMt/ac
om Me tsr oe
Te Ve&STOPPeM... MPQ/Z IK
K/QM KeMf UPM
>/V. wsVW
- üeve
USpp/s komt a/aa1,
WPKDpfJM M£T
Die ecMo...
De uk je Her
LIJKT MM, DPT
per ee/ZDee
wv Dpaeoms
Ku/pm!
I/pk Die
KG PT'
pee.' ik
eeu t£~
ueG v/arj
dggb!
Jouuf KPNT OPGPGT £M
pe.' /Soep Me, gls Je peM
1//NOT.'
D/e t/ep ueceNDe
JOPGN.' NOOIT UJK.
M/J MGPJ2 MS CUlS-
Tepeu/ gutuo Moer
p/j oecuu pee-
Per is eep Goeie
JoNGeM, MPP/Z zo
Kopp/Gr Pes eeN
ezec.' pu unc nooit
Toeceueu, dot pu
ONcecuK peeFT'
50.-5 —„Echte mannen durven hun ongelijk te be
kennen en hun excuses te maken. Je jeugdige on
bekommerdheid heeft je parten gespeeld bij je be
oordeling. Ik wil er geen woord meer over horen,"
ik. Dus u vergeeft mij?" „Ja". „Dan wil ik
i V»i4 trtiric»'
t|JJUS Li V oi b —-U ixv
u nu danken," riep hij vurig uit. „U danken voor
mijn redding en voor de dubbele redding van mijn
vader." Er gebeuren nog heel andere dingen,
die belangrijker zijn. Ik was toevallig in de gele
genheid dit te doen. Een ander zou het ook gedaan
hebben". „Dat is niet waar. U bent te bescheiden.
Ik wil hierover niet met u redetwisten, maar hoop
in de toekomst mijn dank jegens u tot uitdrukking
te brengen. Mag ik nu Swallow begroeten, het bra
ve dier, waaraan ik mede mijn leven dank? Op
mijn bevestigend antwoord, liep hij naar Swal
low toe, vlijde zijn hoofd tegen de hals van het
paard en gaf het wat suikerklontjes. „Laten wij
samen naar het vuur teruggaan," zei hij wat la
ter. Wij zullen dan de anderen goede nacht wen
sen, waarna ik u uw slaapplaats zal wijzen. U
doet er verstandig aan, niet te lang meer op te
blijven, want morgen gaan wij al vroeg mijn val
len bij de Bee-fork inspecteren, als u mee wilt,
natuurlijk."
SWAN FEATURES 5VNDICATE H/KRO «ADfOSTHIP
22. Diep ontroerd luisterde de me
nigte naar het gebalk van Hat Si Kee,
alias Bobo Kelim. Toen het eerste lied
teneinde was, kwam er gewoon geen
i einde aan de toejuichingen. Buigend
naar alle kanten en als een bokser
|de handjes boven z'n pruik bij elkaar
j brengend liet de gezette onverlaat de-
j ze hulde in alle gemoedsrust over zich
heen gaan. „Mij nu aandacht vragen
voor grote succes van song-festival in
jTai-Peh" mekkerde hij eindelijk met
.een vals lachje: „Beroemd lied met
titel: Cocoskloppenklosje garen! U al-
llemaal refreintje meezingen!" De
I deftige gasten van de markies raak-
Iten nu helemaal door het dolle heen,
'want zo'n gelegenheid werd ze niet el-
ike dag geboden. Terwijl iedereen uit
volle borst meezong trok Piet Loeris
Sientje plotseling achteruit, zodat ze
iets meer achteraf kwamen te staan.
„Let op, Sientje," fluisterde hij: „Er
staat iets te gebeuren." „Waar merkt
u dat aan, meneer Loeris?" vroeg
Sientje zacht. De detective wees in de
richting van het podium. Daar had een
vrouw zich naar voren gedrongen, die
zich nu vlakbij de rusteloos bewegen
de voetjes van Hat Si Kee bevond.
„De hertogin van Toulouse," gromde
de speurder: „Of beter gezegd Linke
Loes. Kom nou maar weer mee naar
voren, Sientje. 't Is nu onze beurt om
in actie te komen. Vlug, voor we te
laat zijn Voorzichtig, om niet op
te vallen, sloop ons tweetal door da
nog steeds meezingende gasten heen.
Ze hadden nét het podium bereikt,
toen Hat Si Kee zijn tweede lied met
een oorverscheurend gekerm beëindig
de. En terwijl hij als een knipmes
stond te buigen voor het ovationele
applaus, barstten de gebeurtenissen
in alle hevigheid los!
