TOM POES en de vuursalamonder
I
maal
mensen
DEMKA
PROBLEEM IN
AERDENBERG
Alfred1
HET VALSE HOOFD
Pelsjagers van Rio Pecos
HET VERWENSTE LAND
'i
L
WM
HET GROENE LUIPAARD
door
Marten
Toonder
Ijsbeer
Vaticaan
Huil tot je gezond bent
Waar voor hun geld
DONDERDAG 11 FEBRUARI 1965
door OLAF J. DE LANDELL
rr~\ r—\ r~~\
De Wadders
PAUL
VLAANDEREN
5374 Het overbrengen van heer Ollie's gelden naar de
bank bezorgde Joost een drukke dag. Onuitgeslapen torste
de trouwe knecht met omwalde ogen zware buidels geld
stukken naar de stad. Het is dan ook geen wonder, dat hij
zijn opmerking over klopgeesten zeer betreurde.
„Excuseer, heer Olivier", sprak hij tenslotte uitgeput.
„Het komt me voor dat u te veel waarde hecht aan die
oude boeken. Geloof in geesten is uit de tijd. Tegenwoor
dig weet men, dat het zijn oorzaak vindt in onlustgevoe
lens, als ik zo vrij mag wezen. Wanneer men vermoeid of
slapeloos is, bijvoorbeeld
„Je moest je schamen", onderbrak heer Bommel streng.
„Ik heb net zo slecht geslapen als jij. Maar hoor je mij
klagen Ik werk en ik verwacht hetzelfde van jou
Na deze woorden verdiepte hij zich opnieuw in zijn lec
tuur zonder op het zuchten van de trouwe knecht te
letten.
Toch was het duidelijk, dat een lichte twijfel zich van
hem had meester gemaakt want onder het lezen schoof
hij onrustig in zijn stoel heen en weer.
„Zou dit uit de tijd zijn zo vroeg hij zich af. „Onzin
Het is allemaal gedrukt, zwart op wit. Mijn goede vader
zou deze werken nooit hebben aangeschaft wanneer ze
niet modern waren. En ik heb horen kloppen vannacht
Maar toch Hm, hier staat: „Wanneer men de beschik
king wil hebben over grote krachten moet men een ele
mentaal oproepen. Dit is echter niet zonder gevaar en het
onafgebroken herhalen van de spreuk „Obele maricos
wennedreus" wordt aanbevolen".
Hij liet het boek zakken en schudde het hoofd.
„Allemaal vermoeiend buitenlandsmompelde hij af
keurend. „Wat is een elementaal Bah, het geeft werkelijk
een onlustgevoel, als men begrijpt wat ik bedoel".
Advertentie
Bel voor inlichtingen:
030-42824
COPINHAGIN
71.
Hij lachte en snoerde me de mond: „Als jij op een overtuigende manier
wegrijdt, vanavond, dan kan mij niks overkomen. Hoogstens jou. Ergo: als
je me later dood vindt, heb jij je werk niet goed gedaan. En heb je een
revolver voor me meegebracht?"
Dat had ik. En ik had de haar van Arlette opgeborgen in de linker achter
zak van zijn grijze broek. Voelde me een volmaakte assistent detective. Hoe
wel uerry me daarvoor nog te nieuwsgierig vond. „Je bent zo nieuwsgierig
als een ouwe kip," zei hij oneerbiedig. „Je moet 't wat intomen, Han! Anders
kun je nooit een getrouwe imitatie van mij geven."
„Als je niet stil bent," vermaande ik, „kom ik morgenochtend of zo eens
naast je op straat wandelen, in mijn vermomming."
Doch dat bracht hem er alleen maar toe, nauwkeurig te onderzoeken, of
ik wel genoeg op 'm leek. „Doe je best, Han! We staan voor grote gebeurte
nissen."
„Hoe weet je dat toch altijd zo?" vroeg ik, toch een beetje gespannen. „Wat
verwacht je toch eigenlijk?"
„Het wordt geen spelen met je leven," zei hij ernstig, „maar toch wel
bliksems ernstig werk, Han Ik hoop, dat je er niet voor terugdeinst
Ti ,maaF rae'; 20 beledigd, want schrijvers zijn zulke gekke mensen!"
j echter helemaal niet beledigd. Een warm gevoel doortintelde me
Eindelijk zou ik dan toch een spannende situatie meemaken. „Wat zal er
dan gebeuren? vroeg ik nogeens, gespannen.
d0rps"v?g afrijden. in noordelijke richting," beval Terry zacht.
„En aan zul je juist buiten de gemeente een dwarsweg links vinden
leniangs^ereden langzamerhand die weg wel; we waren er enige ma-
„Nou," hernam Terry. „Daar rij je in. Niet te ver, en zo, dat je van da
grote weg af met zichtbaar bent, maar toch ook niet verdekt. Iemand die het
smalle paadje afkomt, dat achter dit huis langs loopt, moet je gemakkelijk
kunnen opmerken." J
„Ja," zei ik weer. „En dan?"
„Dan krijg je 'n panne," vertelde mijn neef. „Het komt er niet op aan,
wat, maar het moet een logische panne zijn. En daar blijf je aan morrelen!
tot iemand, die misschien van dat paadje komt, of van een andere zijweg,
naar je toeloopt. Alle andere mensen moet je zoveel mogelijk, natuurlijk on
gemerkt, ^omzeilen."
„Leuk, zei ik. „Of 't maar niets is! Je doet net, of ik daar voor een weer
nuisje sta; komt 't vrouwtje niet, dan komt het mannetje, maar nooit alle
gelljk- Hoe ziet de eenzame wandelaar eruit? Of is het een wandelaar
ster?
(Wordt vervolgd)
A/EaM Me AJ/ST
je
se eters
oo Are 7- STGTforJS-,
Tetsucr/
SWAN NATURES SYNDtCATC
DE AMERIKAANSE SENATOR voor
Alaska, E. L. Bartlett, heeft voorge
steld dat Russische Deense Noorse
Canadese geleerden samen een onder
zoek instellen of de ijsbeer aan het uit
sterven is. Volgens Bartlett is het mo
gelijk dat het gebruik van vliegtuigen
motorboten en moderne geweren de le
venskansen van de ijsbeer te zeer ver
minderen.
75. Ik zag je vader de struiken
invluchten, 1J5- Voort renden wij door strui-
ken en P*a L hadden een flink eind afge
legd, toen w jbe richting van het dal een schot
hoorden. «V w„ ^breeuwde Sam en nog vlug
ger ging het. r k]lonken schoten en het werd
duidelijk, datr, k "tergeblevenen in gevecht wa
ren met de Hier Was hulp noodzakelijk!
Vrij spoedig b®^ftan wij het dal, dat naar de in
gang van de ^fsun§ voerde. Wij besloten, de in
dianen in de b an te vallen. Naast ons klonk
geritsel en tot ouze grote vreugde verschenen Old
Firehand, Win" Will Parker en Rock Nelson.
En ofschoon y natuurlijk geen gelegenheid
had, zijn vreugde op uitbundige wijze te uiten,
kon ik hem toch aanzien, dat hij toch ook wel
vatbaar was voor andere gevoelens dan haat en
wraak. „Hebben jullie ook ho,ren schieten?' 'vroeg
Old Firehand gejaagd. „Ja". „Dan moeten we niet
treuzelen. Want al is de ingang ook zo smal, dat,
één man hem kan verdedigen; wij weten niet,
wat er gebeurd is." „Er is niets gebeurd, Sir,
als ik me niet vergis," merkte Sam op. „De rood
huiden hebben ons nest ontdekt en Bill Bulcher,
die de wacht heeft, zal ervoor hebben gezorgd, dat
we nog een paar indianenvellen kunnen halen,
„Misschien is dat zo, maar we moeten zekerheid
hebben."
AIOC*
erQN
het nar/ Mi jat
3oE/ea/ BeGrrj-
a/Ea/
NOU
K C/A/
NeN
ZIJN
47. De volgend® m°rgen werd en voelde zich daarna fit genoeg om
Piet Loeris wakker door een zachte!zich te wassen en te kleden. Beneden
klop op de deur. Het was de burge-'stond een uitgebreid ontbijt te wach-
meester, die hen volgens afspraak
precies om zes uur wekte. „Opstaan,
heer Loeris", riep hij met opgewekte
stem: "Het is een heerlijke ochtend,
het zonnetje schijnt, en alles ziet er
even fris en monter uit." "ik kom
broer, bellefleur," gaapte de detective,
terwijl hij zich nog een keertje uit
rekte. Daarna stapte hij nog een beet
je stijf in de gewrichten zijn bed uit,
deed een paar eenvoudige oefeningen
om de schoeren weer lenig te krijgen
ten. Sientje en inspecteur Parbleu za
ten al hoog en breed aan tafel, toen
de detective kwam aanstappen. "Goe
demorgen, meneer Loeris!" riep Sien
tje: „Voordat u gaat eten, moet u
eerst even naar buiten kijken. Kunt
u lachen." Nieuwsgierig boog de speur
der uit het raam. Voor de stoep van
het stadshuis stond een forse, blinken
de huifkar met vier paarden ervoor.
Tot nu toe was dit geen reden, om in
een geschater uit te barsten. En toch
begon de detective te lachen, toen hij
het mannetje had ontwaard, dat op de
bok zat. Het was een bejaard ventje,
dat vrolijk met zijn tong tegen de
paarden klakte, als deze wat onrustig
werden. Hij had een gerimpeld appel-
gezichtje, dat elk ogenblik van uit
drukking veranderde. Op zijn hoofd
droeg hij een soort ijsmuts, die hem
veel te groot was, en dientengevolge
tot op zijn wenkbrauwen zakte. Toen
nij Piet Loeris in de gaten kreeg, be
gon hij vrolijk tegen hem te zwaaien,
DE PERSVOORLICHTINGSDIENST
van het Vaticaan zal worden gemo
derniseerd en aan zijn steeds omvang
rijker wordende taak worden aange
past. Niet alleen zal de redactiestaf
worden uitgebreid, doch ook de tech
nische voorzieningen.
Huilen lucht op. Tranen zijn in staat
verdriet te verzachten, laten een over
groot geluksgevoel afzwakken tot rus
tige vreugde. Maar tranen hebben ook,
zoals Westduitse artsen en geleerden
de laatste tijd konden constateren, we
zenlijke invloed op de snelle genezing
van een mens. Huilen is dus niet al
leen een uiting van een innerlijke ge-
voelsreactie, zoals men tot nu toe veel
al dacht. Nauwkeuriger onderzoekin
gen hebben uitgewezen, dat tranen
niet alleen een geestelijke ontspanning
veroorzaken, maar dat met de vloei
stof ook een tot nu toe nog niet ge
heel ontraadselde gifstof uit het li
chaam wordt uitgescheiden.
De mens is het enige leven op aar
de dat echte tranen kan huilen. Dik
wijls heeft men beweerd, dat ook hon
den konden huilen, maar dat is niet
waar. Zelfs de krokodil kan geen tra
nen vergieten. De beroemde „kroko-
dilletranen" worden alleen door men
sen gehuild.
De samenstelling van de tranen ia
bij de afzonderlijke mensen verschil
lend. Bijvoorbeeld hebben „normale"
tranen een andere chemische samen-
stelmg dan tranen, die bij het schoon
maken van uien of tengevoge van rook
en uitlaatgassen ontstaan overigens
huilen vrouwen andere tranen dan
mannen. Ook daar is de chemische
samenstelling in dezelfde.
Over het ontstaan van de gifstof,
die de tranen uit het lichaam afvoeren
zijn nog geen bijzonderheden bekend.
Toch staat wel vast, dat deze door
bijzondere gemoedsaandoeningen in
overgrote en derhalve schadelijk ma
te geproduceerd wordt. In het bijzon
der bij vrouwen is een overproduktie
van deze stof te constateren. Het
aï teerkt '.n °P de traanzenuw, de in
men weg^^^«,,°J^ne franen stro'
de eerste keer rees er een taêpaaïcte
verdenking, toen men bij personen,
die geelzucht hadden (ook geelzucht
kan door gemoedsaandoeningen ont
staan) gele tranen waarnam. Dat doet
de gedachte rijzen, dat men door het
onderzoek van de chemische samen
stelling van de tranen bij vele mensen
kan concluderen welke kwaal zij heb
ben.
Haaruitval
DE BELGISCHE ACTRICE AGNES
SPAAK heeft een Italiaanse firma in
schoonheidsartikelen gerechtelijk la
ten vervolgen omdat haar afbeelding is
gebruikt op affiches die reclame ma
ken tegen een middel tegen haaruit
val. De affiches, waarop zij naast het
betreffende anti-kaalheidsmiddel is af
gebeeld, staan over geheel Italië aan
geplakt. De grootte van de schadever
goeding heeft Agnes Spaak aan
rechter overgelaten.
DE VERENIGING tot ontwikkeling
van het wildleven in Oeganda heeft on
langs een tentenkamp ingericht in het
nationale park Marchisonfalls om do
toeristen van een echt kamp in de
jungle te laten genieten. Op een avond
kregen enkele toeristen waar voor hun
geld toen een troep van twaalf leeu
wen het kamp binnentrok. De van
angst bevende toeristen konden van
uit hun tenten zien datde leeuwen rus
tig rond het door hen verlaten vuur
lagen en allengs de stoelen gingen
proberen. De stoelen waren kennelijk
niet comfortabel genoeg en de dieren
trachtten met weinig succes de stoe
len op hun eetbaarheid te beproeven.
Na deze nieuwe teleurstelling wendden
de leeuwen zich tot de tafel en ontdek
ten dat het tafelkleed zo niet eetbaar
dan toch uiterst geschikt was voor
touwtrekken zolang het hield. De
beesten verdwenen tenslotte in het
struikgewas, één van de stoelen met
zich meevoerend.
Advertentie
MOO!! DRN GRRN WE NRRE DE
RPOTHEEK VAN LRNCOIS, OAA
NRDEEE INLICHTINGEN OVEE
DRT FLESJE DRT J'J VOND.
JRWa
AFKOMSTIG
NEEM IK NIET
TEVEEL T'JD VRU
JE IN BESLRG,
6IE0N
NEE.ME.VLhhN-
DEEEN. DIT IS M'JN
EEESTE ECHTE MISDE'JF
5EDEET DRIE J.flflE.
RED BAND ROOSENDAAL
