VIJF VROUWEN lezen met hou huid - *lBBi Wetenschap in Rusland en Amerika staat 1 voor ee/i raadsel e Begin een AQUARIUM niet te uitgebreid Uitzonderlijk Nieuwe gaven Bedrog? Goedgelovig Overtuigd Veronderstellingen Betekenis Hebt u dat gelezen CE ffERSTE BRcOP-PMB m(JERSIE BFOOO-mz jj^/' 3 12 FË Hit IJ A It I löfi.» PLUS lm - <a) fjV:\ \A te-JV s;5 yk ANDERHALF jaar geleden verscheen er een opzienba rend bericht in de wereld pers dat afkomstig was uit Rus land: Een meisje van 22 jaar Rosa Kulesciova was in staat om geblinddoekt met haar vin gers de krant te lezen Natuurlijk werd er getwijfeld aan de juistheid van dit bericht. Had men hier te maken met een uitzonderlijk gebeuren, was er sprake van misleiding of be trof het hier een nieuwe vorr. van waarnemen, zoals nog niet eerder aan het licht was getre den Allerlei tegenstrijdige verkla ringen van deskundigen en ge leerden deden de ronde, tot plotseling bleek, dat er nog drie andere Russinnen en een Ame rikaans meisje tot hetzelfde in staat bleken. Nog meer verrast was men echter, toen aan het licht kwam, dat het helemaal geen nieuwe ontdekking was daar de Franse geleerde Jules Romains reeds 45 jaar geleden van eenzelfde merkwaardig ge beuren gewag had gemaakt. Dit deed nogal stof opwaaien in de wetenschappelijke wereld, waarop Romains zijn bewerin gen nader wilde bewijzen. Hij slaagde er echter niet in de ge leerden van de Sorbonne te overtuigen, waarna zijn ontdek king in het gebruikelijke ver geetboek kwam. Rosa Kulesciova tijdens een proef, waarbij zij met behulp van haar vingertoppen geblinddoekt muziek schrift leest Betekent dit, dat dit geheimzin nige onderscheidingsvermogen niet bij iedereen aanwezig is of is het zo, dat het zich na enige training na kortere of langere tijd openbaart De onderzoekingen in de Sov jet Unie en in Amerika zijn tot nu toe onvoldoende geweest om hier een gefundeerd antwoord op te geven. Maar de betekenis ervan is zeer belangrijk. Indien immers het onderscheidingsvermogen via de huid geen uitzonderlijke gave blijkt te zijn maar een zintuiglijk vermogen, dat latent bij ieder mens aanwezig is en tot ontwik keling zou kunnen komen na eni ge oefening, zou dat een enorme omwenteling in het leven van de blinden kunnen betekenen. j-.NU 00K IN HiPSw.lN VLOEIDE VORM!" «-.NU OOK IN HIPS ...IN VLOemRB VORM!" U weet nu langzamerhand wel, wat de bedoe ling is. Probeer de zes kleine verschillen tussen beide tekeningen te ontdekken, en controleer na aflo op, of u de juiste gevonden hebt. Oplossing op pag. 7. V o> <*- In 1962 was Rosa Kulesciova nog een doodgewoon meisje, dat zeer bescheiden leefde in het Russische industriestadje Nizhni Tagil in het Oerai-gebergte. Daar er een geval van blindheid in haar fami lie voorkwam, was zij er al op jeugdige leeftijd toe gekomen blinden in haar om geving te helpen. Zij had zelfs het Braille schrift geleerd. Ook had zij bij dit werk haar gevoelszintuigen sterk ontwikkeld. Bij toeval ontdekte zij toen op een gege ven moment, dat zij met behulp van de toppen van haar vingers niet alleen het Braille-schrift kon lezen maar ook de ge wone letters in de krant als zij haar ogen sloot. Zij bleek verder zelfs in staat zonder hulp van haar ogen kleuren te on derscheiden met haar vingers. Natuurlijk was de gehele omgeving, waar Rosa Kulesciova woonde, vol be wondering over deze uitzonderlijke gaven van het meisje, waarvan ook al spoedig dokter Isaac Goldberg, een zenuwarts in het stadje, op de hoogte werd gesteld. Hij twijfelde aanvankelijk sterk maar besloot het meisje toch aan een serie proeven te onderwerpen en hij kwam zo onder de indruk van de resultaten van zijn proeven, dat hij besloot haar naar het Pedagogisch Instituut van Nizhni Ta- gil te brengen. Hier onderwierp profes sor Novomeyski haar aan een onderzoes, waarbij de bijzondere gaven van het meisje opnieuw duidelijk bleken. Rosa werd vervolgens uitgenodigd door een aantal psychologen. Zij konden hun ogen niet geloven toen zij de prestaties van het meisje aanschouwden en hetzelf de was ook het geval bij de geleerden van de universiteit van Sverdlosk. Nie mand was in staat een verklaring voor de gaven van Rosa te geven. Tenslotte ging Rosa Kulesciova naar Moskou, waar zij in aanwezigheid van de meest vooraanstaande geleerden en specialisten van de Sowjet Unie de strengste controleproeven kreeg te doorstaan. Het opmerkelijke daarbij was, dat men steeds weer nieuwe ga ven bij het meisje ontdekte. Zo kon zij niet alleen geblinddoekt de krant lezen maar ook een nauwkeurige be schrijving geven van de satirische il lustraties in het blad „Krokodil", ver der was zij in staat gekleurde voorwer pen, die onder glas of cellofaan lagen, te onderscheiden. In het begin moest zij de voorwerpen met de vingers aan raken maar daarna leerde zij hetzelfde met haar ellebogen. De proeven wer den in het volle licht uitgevoerd want in duisternis bleken haar prestaties aanmerkelijk minder te zijn. soortgenoten van Rosa en Lena ontdekt en wel Vera Petrova, die 11 jaar oud is, en de jeugdige blinde Nadya Lobanova. Ook deze meisjes werden aan tal van we tenschappelijke proeven onderworpen en de publicaties over de resultaten ervan lokten weer hevige discussies uit in de wetenschappelijke wereld evenals bij de wonderbaarlijke prestaties van Rosa en Lena. Het opmerkelijke daarbij was ech ter, dat de geleerden er meer en meer van overtuigd raakten, dat de meisjes zeer bijzondere en tot nu toe onbekende gaven hebben maar de journalisten blij kens hun berichten en artikelen in de kranten zeer sceptisch, bleven de ge leerden van een te grote goedgelovigheid beschuldigen Natuurlijk verscheen Kosa Kulesciova ook voor de Russische televisie en dit optreden bezorgde haar een eerste riva le: Lena Bliznova, een meisje van negen jaar. De prestaties van dit meisje waren nog verbazingwekkender. De moeder van Lena, onder de indruk van hetgeen zij van Rosa op het beeldscherm had gezien, besloot na afloop van de uitzending ook haar dochtertje eens te testen. Nadat zij Lena geblindoekt had, overhandigde zij haar een pakje zwarte en witte kaarten en vroeg haar de kaarten naar kleur te sorteren. Zij slaagde in deze opdracht zonder ook maar een ogenblik te aarze len Na nog een paar andere proeven, die even succesvol verliepen, bracht moeder Bliznova Lena naar Kharkov om haar wetenschappelijk te laten testen. Hier werden de meisjes o.a. gekleurde letters voorgelegd en ook nu herkende zij onmid- delijk elke letter en elke kleur. Om zich ervan te overtuigen, dat ook hier geen be drog in het spel was, vroeg men haar de kleuren van verschillende stroken papier, die men achter haar rug hield. Zij bleek toen zelfs in staat met grote nauwkeu- righeid niet alleen deze kleuren te ver tellen maar ook de vorm van de letters, die op het papier waren afgedrukt. Ook beschreef zij een illustratie, die verbor gen lag onder drie dikke boeken! Sindsdien hebben de Russen nog twee Enige tijd geleden publiceerde het Ita liaanse blad „Scienza e Vita" de mening van twee journalisten, G. Basekirova en L. Teplov en van de proffessoren D. Fe- dotov, directeur van een Instituut voor Psychiatrische Studie, G. Demircioglian, bioloog en Sudalov, pedagoog. Terwijl de ze laatsten uitvoerig vertelden, wat zij voor wonderbaarlijks gezien hadden en waarom zij niet kunnen twijfelen aan de werkelijkheid van het verschijnsel, houdt L. Toplov en van d eprofe9soren D Fe- ke is van bedrog. „Hqt is voldoende", zo beweert hij, dat de blinddoek smal is en dat men de ogen flink sluit wanneer men de doek voorbindt. Wanneer men dan later de ge zichtsspieren weer ontspant, laat de doek bij de neus voldoende ruimte om er door heen te kijken!' Men zal echter moeten toegeven, dat de argumentatie van Teplov zeer zwak is want de geleerden in kwestie heb ben zich bij him proefnemingen niet te vreden gesteld de ogen van hun proef personen slechts met een „smalle doek" te bedekken. Voor de doek werd aan gebracht hadden zij het kijken reeds onmogelijk gemaakt door de ogen van de proefpersonen te verduisteren met brillen, die van dikke zwarte stof wa ren gemaakt. Zij hebben zelfs ook tus sen de proefpersonen en de voorwer pen, die zij moesten herkennen, scher men geplaatst, die de voorwerpen bij eventueel bedrog aan de blikken moes ten onttrekken. En zou goedgelovigheid ook de Amerikaanse geleerden besmet hebben? In ieder geval hebben zij ook iemand ontdekt, die als het ware met haar huid kan lezen de Amerikaanse geleerden ten aanzien van de Russische ontdekkingen meer en meer. Een bekend Amerikaans psycho loog, dr. Grégory Razran, reisde zelfs naar Moskou om aanwezig te zijn bij de proeven, die professor Fedotov het feno meen Rosa Kulesciova afnam. Na afloop van de proeven verklaarde dr. Grégory Razran, dat er geen bedrog in het spel kan zijn geweest en dat men hier inder daad te maken had met een zeer uitzon derlijk verschijnsel op het gebied van de menselijke waarneming. Er moet hier dus sprake zijn van een gezichtsvermogen via de huid, maar hoe is dit wetenschappelijk te verkla ren. De opvatting van de Russische geleerden was eerst, dat het verschijn- v .5noes'- worden toegeschreven aan lichtgolven en dat er zich onder de huid tot nu toe ongekende zintuigen moeten bevinden, die als een soort beeldont- vangers fungeren. Maar als het waar ls, dat Lena onder een stapeltje van drie dikke boeken nog een illustratie kon „zien", gaat deze veronderstelling niet meer op, omdat er geen licht meer doordringt door drie boeken. De Amerikaanse geleerden gaan meer van de veronderstelling uit, dat hier spra ke is van een uiterste gevoeligheid voor infra-rode stralen. Maar Rosa is er intus sen al weer in geslaagd kleuren te onder scheiden via filters, die infra-rode stralen tegenhieldenProfessor Novomeys- ky ontwikkelde een zeer gecompliceerde theorie van een mogelijk „elektrisch ge kleurd veld" terwijl de bioloog G. Demir cioglian veronderstelt, dat het menselijk organisme een bron van röntgenstralen bevat, die, wanneer zij naar buiten tre den en iets ontmoeten, zich terugkaatsen en de visuele centra stimuleren. Een wat fantastische theorie, hetgeen de bioloog trouwens zelf ook toegeeft Toen Amerikaanse geleerden van het „fenomeen Rosa" hoorden, stonden zij aanvankelijk zeer sceptisch tegenover de prestaties van het meisje. Dr. Richard P. Youtz, professor in de psychologie, die verbonden is aan het Bernard College te New York, liet dit duidelijk blijken: toen een vrouwelijke collega, Marion Guilldam, hem vertelde, dat zij ook eens een „geval Rosa" had meegemaakt toen zij nog doceerde in Owcnsboro in 1939. Een professor in Owensboro had zijn' studenten er op getraind voorwerpen op het gevoel af te identificeren. Een van hen, Patricia Ainsworth, slaagde hier zo goed in, dat zij zelfs de kleur van de voor werpen kon aangeven. Dr. Youtz geloofde weinig van dit merkwaardige verhaal doch was toch zeer geïnteresseerd. Hij slaagde er in Patricia, die inmiddels mevr. Stanley was geworden, op te sporen. Zij was on middellijk bereid zich aan allerlei proe ven van dr. Youtz te onderwerpen. Daar bij bleek, dat zij niets van haar gaven had verloren want zij doorstond glansrijk alle proeven. Toen vaststond, dat ook een van hun landgenoten als het ware met de huid kon zien, verdween het wantrouwen van De Russische showbusiness is met een grote attractie voor de dag gekomen, die de naam „Circlorama" heeft meegekregen. In een rond theater zorgen 11 projectoren voor films in cirkelvorm. Vlakbij het Londense Picca dilly Circus is al een rond gebouw verrezen dat met de Russische vondst experimenteert. Stoelen zijn overbodig, omdat het eenvoudiger is al lopend de film te aan- schouwen. Elke voorstelling duurt 20 minuten, en het theater in Londen geeft er maar liefst 20 per dag! De eerst uitgekomen film is „Rusland in vogelvlucht", voorafgegaan door een korte tekenfilm. Politiek komt er helemaal niet in voor. De rolprenten zijn in kleuren uit gevoerd en voorzien van stereofonisch geluid. In Rus land zijn de shows doorslaande successen geworden. ER STAAT me in Amsterdam wat te gebeuren. Het altijd verrassende bureau voor lichting en representatie heeft een opgave verstrekt van de be langrijkste congressen en daar kunnen we het mee doen. Ik heb de stof even rustig moeten verwerken en mij daar na afgevraagd of ik de zetter van Plus wel in alle staten van wanhoop mag brengen. Dit klinkt mysterieus, maar het is tevens bedoeld als een waar schuwing aan u, lezer, die Am sterdam ziet als de stad van de Westertoren, het kabbelende wa ter in de rustieke grachten en van de tulpen, die hoogstens in de stadsparken bloeien. De stad van Vondel en Rooie Sien, van Rembrandt en Zwarte Riek gaat zich voorbereiden op belangrijke internationale congressen. Zetter, daar gaat ie. Journées Internationales de Sidérurgie. Dat is te vertalen en anders zul len de Koninklijke Nederlandse Hoogovens en Staalfabrieken u wel uit de droom helpen. Maar... First World Congress on Bal- listocardiographie and Cardio vascular Dynamics. Inlichtingen bij de directeur van het Minerva- paviljoen, want daar zal het con gres plaatsvinden. Symposium in Flavins and Flavoproteins. Geen commentaar. Quatrième Congrès International de Recherches Théatrales. Daar zal de Mokum- mer wel raad mee weten, dat moet een congres van aanstelle rige rechercheurs zijn. En dan ineens: Internationale Vereini- gung für Germanische Sprach- wissenschaft. Even aan wennen, maar bij informatie is gebleken dat de zaak goed zit. Naar het Hiltonhotel. Daar ko men bij elkaar de leden van de Ortho Conference on Phyto- pharmacologie. Kleine moeilijk heid. Wij herkennen de artsenij- leer, maar blijven steken in de phyto. Nu mag u niet denken, dat ze daar in Amsterdam met één been op de grond staan, want de lijst van de Voorlichtingsdienst somt ook simpele zaken op. Van 9 april tot 24 mei worden in het Stedelijk Museum werken van „nul"-schilders tentoongesteld. Men vreest, dat het museum te klein zal zijn. En wat heerlijk, die huishoud beurs met proeven, smakken, smikkelen; de herenmodebeurs, een hondenfeest, de 50e R.A.I. en de Vondelparkfeesten. Ja, geachte provinciaal, dat Vondel park bestaat honderd jaar en u moet eens opletten hoe dikwijls interviewers op de vraag: „wcar hebt u het ja-vioord gegeven?" ten antwoord krijgen: „in het Vondelpark." Men mag zich zelfs afvragen hoe het eigenlijk ging toen dat park nog niet be stond. Rotterdammers, wordt niet moedeloos bij zoveel slecht nieuws. Laat u niet opjutten door het hoofdstedelijk congres van de Association des Industries du Jute. Wij weten wel, dat de cafés het bij u moeilijk hebben, maar ook dat de handel floreert, de metro groeit en het nachtle ven verborgen is. Troost u met de gedachte, dat het 24e Inter nationaal Psycho-analytisch con gres in Amsterdam gehouden wordt. Jullie zijn in de Rottestad te keihard, te reëel, te zakelijk en te nuchter om je bezig te houden met het doorgronden van geestestoestanden. En de Amsterdamse tentoon stelling „Binnen zonder klop pen", vermeld op de lijst van de Voorlichtingsdienst, is niets voor jullie. Dat binnen lopen zal wel gaan, maar dat verrekte kloppen al jaren en jaren PHILIP LANGERAK DE aquarium-sport beleeft haar hoog tepunt altijd in het voorjaar. Dat is immers het meest geschikte sei zoen voor het inrichten van nieuwe bak ken. Onder invloed van licht en een koes terend zonnetje slaan de waterplanten snel aan en groeien dan het best. Door piantegroei wordt het water van voldoen de zuurstof voorzien, en dat is een eerste levensvoorwaarde voor de vissen. Aqua riumbewoners ook de nogal kwetsbare tropische visjes zijn een verrassend lang leven beschoren in een bak, waar door harmonische piantegroei en goede samenstelling van het water een biolo gisch evenwicht tot stand is gebracht. Over dit begrip biologisch evenwicht zal ik later uitvoerig zijn. Maar reeds nu wil ik er met nadruk op wijzen, dat het ontbreken van dit evenwicht een blijvende bron van misère en ellende voor de aquarium-liefhebber is. Het schrikbeeld van massale sterfte onder de visjes, visziekten of sterke algvorming kan een ieder bespaard blijven, indien hij van het begin af aan bij de inrichting ïvan zijn bak de juiste verhoudingen in j het oog houdt. Dat wil zeggen: 1. Begin niet met een al te grote bak. Voor beginners is een aquarium van 75x 50x50 ideaal. 2. Stop de bak niet direct vol met een groot aantal visjes. En vooral geen dure visjes. Vissen hebben met de mensen ge meen, dat bepaalde soorten elkaar be- I slist niet verdragen. Er dient dus zorg- [vuldig geselecteerd te worden, welke fa milies bijeen gebracht kunnen worden. 3. Vooral in de begintijd zal er nogal wat sterfte voorkomen. Het verdient daarom aanbeveling niet te beginnen met allerlei dure vissoorten, hoe fraai sommige exemplaren ook mogen zijn. Deze nogal negatieve opsomming van -wat-er-allemaal-niet - gedaan moet- worden, is beslist noodzakelijk. Elke doorgewinterde aquariumhouder weet bij ervaring, dat de al te enthousiaste beginneling zich juist de moeilijkheden op de hals gehaald heeft door meteen zijn bak „af" te willen hebben. Een bak, die werkelijk „af" is, heeft jaren nodig om dat hoogtepunt te bereiken. En voor 't zo ver is, zal menige tegen slag geïncasseerd moeten worden en zal vele malen de desillusie van het- helemaal-van-voren - af-aan-beginnen moeten worden verwerkt. Maar geloof me, als het einddoel be reikt is, zal de overwinning zoet zijn. Een goed ingericht aquarium, waarin biolo gisch evenwicht heerst is een pronkstuk voor het oog en een sieraad voor de huiskamer. Het is tevens een inspireren- e bron van vreugde en het levert elke s „Vrouw, hou op met dat gezeur. Ver geet niet, dat je nog steeds binnen dt garantie-termijn van het huwelijks bureau verkeert." dag opnieuw buitengewoon interessant studie-materiaal Het is dan ook geen wonder, dat —on danks de talrijke moeilijkheden waarvoor men zich gesteld ziet bij de aanvang de aquariumsport duidelijk aan de win nende hand is. Het aantal aanhangers neemt steeds meer toe, maar de liefde van mens voor de natuur is hem dan ook aangeboren! Het voordeel van een aquarium Is, dat het bij elk interieur past. Modern of oud. hollands een aquarium zal er niet mis staan. Een tweede voordeel is, dat de kosten, welke gemaakt moeten worden, binnen ieders bereik liggen. De vrees, dat aanschaffing te duur zal zijn, k ongegrond, zeker wanneer men handig genoeg is, om de bak zelf te maken. Daar over een volgende maal.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 17