(Mary Poppins)
Nieuwe creatie van
Walt Disney
Een zangeres van grote
allure: Dionne Warwick
Jim Reeves'
Max Tailleur
NEW BEATS
ONTZETTEND
CHUCK BERRY
„zingt"
legende
Schrijf op
Uniek schip
Vlag
Gandhi
Brand
The Brothers Four
De romantiek van
de oude ballade
jflLUS
12 FEBltUAlfi I9«5 4
KINDERMEISJES zijn moeilijk te krijgen tegenwoordig veron
dersteld dan, dat men ze kan betalen. Toch zal het niet zo heel
lang meer duren, of bijna ieder kind in Nederland zal zijn eigen
kindermeisje hebben en dol op haar zijn. Maar Mary Poppins, zo heet
ze, is dan ook een magisch kindermeisje. Ze glijdt de trapleuning óp
in plaats van er af. Zij daalt uit het niets neer aan een paraplu en
heeft de neiging om weer weg te vliegen met de westenwind. Ze
heeft een magische oude tas, waaruit ze van alles te voorschijn haalt,
van een verrukkelijk aardbeienijsje af tot een gesteven schort toe. Ze
neemt de twee aan haar zorgen toevertrouwde kinderen, Jane en
Michael, mee door een fantasiewereld, die veel echter en mooier en
werkelijker is dan het leven zelf.
DIONNE WARWICK
HSEhieten
MAGISCH KINDERMEISJE
VLIEGT OF WESTENWIND
Over een boek, waarin Mary Poppins
door de ouders van haar beschermelingen
wordt weggestuurd, schreef een kind
haar eens: „Mevrouw, dat had u niet
moeten doen. U hebt de kinderen laten
huilen".
„Dat stemde me heel nederig", be
sloot P. L. Travers het gesprek.
Een andere Britse schrijfster, wier
boeken o.a. „Murder she said" en „Mur
der at the galop"- met veel succes zijn
verfilmd, is Agatha Christie. Thans is
één van haar meest bekende en verkoch
te detectiveverhalen. „The ABC Mur
ders" aan de beurt om voor de camera's
te komen. Daartoe is de Amerikaanse
regisseur Frank Tashlin speciaal van
Hollywood naar Engeland overgekomen.
Robert Morley zal in de film de rol van
de geheime agent Captain Hastings spe
len en Tony Randall die van Agatha
Christie's onberispelijke detective Her-
cule Poirot. Hercule Poirot is natuurlijk
al eerder op het witte doek verschenen
en door een van die wonderlijke spelin
gen van het lot zal de man, die de rol
van Poirot speelde in de filmserie uit de
jaren dertig, ook in deze nieuwe filmver
sie optreden. Het is de thans 67-jarige
Austin Trevor. In „The ABC Murders"
is hij butler. Een bijzonder sinistere but
ler. Maar of de butler het in dit geval
al dan met heeft gedaan, is iets, dat
Metro Goldwyn Mayer, die de film pro
duceert, begrijpelijkerwijze liever niet
wil onthullen.
In de loop van dit Jaar zal deze Mary
Poppins, dank zij, Walt Disney, in de
persoon van Julie Andrews haar entree
naken op het Nederlandse filmdoek. De
film, die haar naam draagt, heeft een
jverweldigend succes in Amerika en En
geland en in Nederland zal de onnavolg
bare Mary Poppins. er zonder twijfel et
telijke duizenden kleine maar ook gro
te bewonderaars bijkrijgen.
Toch zou niemand ooit van Mary Pop
pins hebben gehoord zonder een verle
gen glimlachende, kleine vrouw, P. L.
Travers geheten, die in het Londense
Chelsea woont en die dertig jaar geleden
het eerste boek over Mary Poppins
schreef.
P. L. Travers (de P staat voor Pamela,
maar zelf geeft ze de voorkeur aan haar
initialen) leeft in een klein huisje nabij
King's Road. „In een straat zo smal.
dat je nauwelijks kan geloven, dat er
een worm zou kunnen wonen", zoals ze
het zelf zegt.
P. L. Travers, vriendelijk, blij en op
gewekt zoals iedereen zich zijn lieve
lingstante voorstelt, heeft zich niet
van de wijs laten brengen door de enor
me financiële rijkdom, die het contract
met Disney haar in de schoot heeft
geworpen. Ze schenkt een kopje koffie
voor ons in, neemt zelf een glas melk
en zegt: „Ik ben zelf altijd een beetje
verbaasd geweest over Mary Poppins
Op een gegeven ogenblik wós ze, er een
voudig, ziet u. Het is, of ze op een goe
de dag zomaar uit mijn hoofd sprong,
duidelijk zichtbaar tot in de kleinste
details, en tegen me zei: „Schrijf op".
Dat deed ik. Het was, alsof een stem
me dicteerde. Haar naam ook. Die viel
me zonder erg in. Ik heb er geen mo
ment over hoeven na te denken. Over-
rigens ga ik nooit voor een vel blank
papier zitten. Dat leidt me af. Ik heb
al mijn boeken op de achterkant van
oude enveloppes geschreven en op
oude rekeningen".
P. L. Travers is in Australië geboren
en 'kwam in 1924 in Engeland aan met
een bedrag van tien pond op zak. Haar
eerste boek over Mary Poppins schreef
ze in bed, toen ze van een ziekte her
stellende was.
Thans zijn vijf Mary Poppins-boeken
vertaald in zestien talen. Hoewel de ver-
i halen zich afspelen in het Engeland van
i koning Edward en hoewel de familie
Banks, waarvoor Mary Poppins werkt,
even Engels en bourgeois is als een bol
hoed, heeft ze in Amerika het grootste
succes gehad.
Mary Poppins behandelt Jane en Mi
chael de aan haar zorgen toevertrouw
de kinderen met grote gereserveerdheid.
Ze haalt altijd „Minachtend Haar Neus"
op en wordt „Rood van Boosheid", als
iemand ooit veronderstelt, dat ze magi
sche krachten heeft. Op die manier blijft
ze een verrukkelijk geheim, dat geen le
zend kind vermag te ontraadselen of
te weerstaan.
„Ik krijg elk jaar duizenden brieven
van kinderen. Ik beantwoord ze allemaal
persoonlijk per briefkaart. Dat kost me
wel heel veel tijd, maar het is het min
ste, wat ik kan doen".
In het stadje Holbaek, zestig kilometer
van Kopenhagen, heeft onlangs een unie
ke plechtigheid plaats gevonden, toen de
pers en leden van het Deense en Ame
rikaanse diplomatieke corps de tewater
lating bijwoonden van een schoenerbrik
uit 1820. die de vlag voerde van een
sinds I""3 met meer bestaand konink
rijk.
Het schip, de „Thetis", zal worden
gebruikt bij de verfilming van James A.
Michener s bestseller „Hawaii" en de
vlag is de standaard van koningin Liloeo-
kalani, die in 1893 van haar troon werd
gestoten, toen Hawaii voor de duur van
vier jaar een republiek werd, alvorens
door de Verenigde Staten te worden ge
annexeerd-
De „Thetis is intussen al van Dene
marken y5n V? n om via de Atlanti
sche en Stille Oceaan de tienduizend mij
len lange reis naar Honoloeloe te maken
met de schrijver, Captain Alan Villiers,
aan het roer.
De kleurige en wat ongewone doop-
plechtighem. die werd bijgewoond door
de daartoe speciaal uit Amerika over
gekomen regisseur George Roy Hill,
is verricht door de echtgenote van ad
miraal William G. Nelson, chef van de
M. A. A.G."installaties in Denemarken.
In plaats van de traditionele fles cham
pagne sldeS zij twee flessen sterke
drank stuk tegen de boeg van het schip:
'n fles Deens aquaVit en 'n fles likeur,
bereid uit ±lawaiiaanse vruchten en
versierd ™et, kleine orchideeën, die
daartoe via de Poolroute uit Hawaii
waren overgevlogen. Mevrouw Nelson,
een lid van een van de oudste Ameri
kaanse fatn111'®s op Hawaii werd bij de
plechtigheid geassisteerd door Assun-
cion Anne een bekoorlijk Ha-
waiiaans meisje, dat. ondanks de kou
De schoenerbrik „Thetis", die een rol
te spelen krijgt in de film. „Hawaii"
naar James A. Michener's bestseller,
wordt plechtig te water gelaten in het
Deense plaatsje Holbaek.
eeuw uit de haven van Boston vertrok
ken om beschaving en christendom te
brengen aan de heidense bewoners van
Hawaii, zoals Michener dat verhaalt in
zijn boek, dat handelt over de geschie
denis van Amerika's vijftigste staat.
Julie Andrews zal de rol spelen van
Jerusha. De namen van de andere ac
teurs zijn nog niet bekend. Bijna al de
Hawaiiaanse rollen zullen door de eiland
bewoners worden gespeeld, die zullen
worden gerecruteerd uit de inlandse be
volking en uit afstammelingen van de
Chinese immigranten, die zich rond 1800
in groten getale op Hawaii vestigden.
Met de opnamen voor de film, die
twaalf miljoen dollars gaat kosten, zal
men op 22 februari a.s. beginnen in de
Noorse fjorden, ruim tweehonderdkilo
meter ten noorden van de Poolcirkel.
De omgeving daar, die precies beant
woordt aan de beschrijving van Kaap
Hoom in Michener's boek, is even woest
en onherbergzaam als het Zuidpoolge
bied, maar heeft betere verbindingen
voor de aanvoer van de omvangrijke
technische apparatuur, die voor het op
nemen van een film van dergelijke om
vang nodig is.
In de film ,Mary Poppins" treden
Dick van Dyke en Julie Andrews op
in combinatie met Walt Disney's te
kenfiguren.
van de Scandinavische winter, gekleed
was in haar nationale moemoe.
Terwijl de „Thetis_ statig in het ijs
koude water van ue Holbaekfjord gleed,
hees kapitein Adrian Small de vlag van
het oude Polynesische koninkrijk. Deze
vlag, bestaande uit acht banen van af
wisselend rood, wl' en blauw, heeft in
het midden een wapen met een hibiscus-
bloem. oorlogsknotsen en de gouden
kroon van de Hawaiiaanse koninklijke
familie. Felicitatietelegrammen waren
binnengekomen van Julig Andrews, die
in de film de vrouwelijke hoofdrol speelt,
van Walter Mirisch, ae producent en van
James A. Michener, de schrijver van
het boek.
De „Thetis" een tweemaster van 77
voet aan de waterlijn, is in de film het
schip, waarmee Amerikaanse zendelin
gen in het begin van de negentiende
Het ziet er naar uit, dait een lang ge
koesterde wens van Sir Alec Guinness
eindelijk in vervulling zal gaan; de rol
van Gandhi spelen in een film. Tussen
hem en Richard Attenborough, die voor
nemens is in de loop van dit jaar het
leven van Gandhi te verfilmen, hebben
reeds inleidende besprekingen plaats ge
had. Attenborough is twee jaar bezig ge
weest om zijn plannen voor de film voor
te bereiden.
„We hebben", aldus Attenborough,
„alles in het strikste geheim gedaan.
In India beschouwen ze Gandhi zoals
wij Christus. Als er ook maar iets on
tijdig was uitgelekt, of er was wat
verkeerds gezegd, had het hele plan
al bij voorbaat kunnen mislukken".
Attenborough is herhaaldelijk in het
geheim naar India geweest om zijn
overdondert hij de speelse tokkels op
zjjn gitaar. Met „No particular place
to go" oogstte hij de eerste grote suc
cessen. Vandaar ook dat dit nummer
als een gangmaker fungeert op zijn
langspeelplaat „The latest and the
greatest" (Chess-international MGAR
9223). De laatste za! het wel niet wezen
en de grootste ook niet. Want wat is
nu werkelijk groot in dit genre? Chuck
Berry doet het aardig. Heeft de meeste
arrangementen zelf gemaakt en heeft
daarbij getoond, een goed gevoel voor
de commercie te bezitten. En met
nummers als „Nadine", „Fraulein" en
„Liverpool-drive" zal ook deze „lang-
speler" zijn weg wel vinden. Ondanks
de concurrentie. Want die is juist in
het genre van Chuck Berry wel héél
erg groot.
Hoe wanstaltig de muzikale smaak
van de Amerikaanse teenagers
kan zijn blijkt uit het overwel-
digende succes van de New
Beats, drie jongemannen die tezamen
een vreselijk maar zeer lucratief ge
luid voortbrengen. Zij zijn zowaar al
in Nederland geweest op het laatste
Grand Gala du Disque. Dean en Mark
Mathis, respectievelijk 25 en 22 zijn
twee broers uit Tennessee, die een vrij
onopvallend bestaan leidden met een
zangstijl die verraadde dat zij zeer
goed en zeer vaak naar de Everly-
Brothers hebben geluisterd. Onlangs
voegde zich een derde man bij hen,
de 23-jarige hoogblonde Larry Henley,
die in staat bleek een zeer hoog, op
slechte sopranenzang gelijkend keel
geluid voort te brengen dat het in
Amerika zeer wel bleek te doen. Hun
eerste plaat Bread and butter" werd
een overweldigend succes. En hierop
voortbouwend zijn zij zelfs al aan een
LP toe, een bedroevende LP, omdal
het gekrijs van de New Beats als
verschijnsel nog wel drie minuten aan
te horen is maar zeker niet tweemaal
twintig minuten achter elkaar. Voor
wie dat wel denkt te kunnen: de LP
is verschenen bij Hickory-Artone
(MGHY 9447)
plannen met vooraanstaande persoon
lijkheden, onder wie Nehru, te bespre
ken.
De twintig miljoen gulden, die nodig
zijn om de film te maken, zullen wor
den gefourneerd door de Amerikaan Joe
E. Levine, importeur van de Hercules
films in Amerika en producent van „The
Carpetbaggers".
„Zijn reclameplannen met betrekking
tot deze film", aldus heeft Attenborough
nadrukkelijk verklaard, „zijn echter een
voorbeeld van goede smaak".
De vijftig jaar oude kerk van het in
dustriecentrum Rjukan in het Noorse ski
gebied van Telemark is tot de grond
toe afgebrand enkele uren nadat Kirk
Douglas en Richard Harris er, beroeps
halve, in hadden gebeden. De opnamen,
waarin zij optraden, waren bestemd
voor de film „The Unknown Battle" van
de Britse maatschappij Benton Films.
Douglas en Harris spelen er verzets
helden uit de tweede wereldoorlog in.
De filmtechnici hadden hun apparatuur
in de kerk achtergelaten, omdat de op
namen de volgende dag zouden worden
voltooid. De oorzaak van de brand is niet
bekend. De vicaris van de kerk, Ragnar
Kallhovd heeft meegedeeld, dat het kerk-
zilver js gered, maar dat het orgel, het
rijk met houtsnijwerk versierde altaar
en vrijwel alle meubilair verloren zijn
gegaan. De opnamen met Douglas en
Harris zullen dus wel in een andere kerk
moeten worden overgemaakt.
Met tas en paraplu vliegt
het kindermeisje Mary
Poppins rustig over de da
ken van Londen, door de
westenwind voortgedre
ven naar haar volgende
betrekking. Beeld uit de
muzikale filmfantasie van
Walt Disney.
Als er één vocaliste de laatste tijd
wel de aandacht trekt, dan is dat
zeker de aantrekkelijke Ameri
kaanse Dionne Warwick. Zonder
twijfel behoort miss Warwick tot de
allergrootste vedettes van dit ogenblik.
Op een vrij zonderlinge manier zijn
haar stem, haar voordracht en haar
liedjes In de smaak gevallen van het
tienerpubliek. Dat Is daarom zo ver
wonderlijk, omdat Dionne Warwick
bepaald niet allemaal nummers op het
repertoire heeft die op een dergelijk
publiek zijn afgestemd. De naam Dion
ne Warwick zal men In de komende
jaren nog vele malen tegenkomen.
Want zij is géén eendagsvlieg in de
showbusiness. Wat ons betreft staat zjj
nu al op één lijn met bekende sterren
als Petula Clark, Caterina Valente e.a.
Mede dank zij 't fameuze duo H. Da
vie en B. Bacharaeh werden de
liedjes van Dionne wereldsuc
cessen. Niet in de laatste plaats
door de vernieuwing in stijl en opvat
ting, de wat „sophisticated" aandoende
interpretaties en de sterk melodische
kanten van de liedjes kon het trio
Warwick-David-Bacharach tot de top
doordringen. Spreekwoordelijk werd
Dionne's succes ..Anyone who had a
heart" en „Walk on by". De wereld
ontdekte haar nu pas goed en Dionne
kreeg de vererende uitnodiging te ko
men zingen in het Parijse Olympia-
theater. Niemand minder dan een op
getogen Mariene Dietrich leidde haar
toen bij het publiek in. Sindsdien is
Dionne ongeveer de hele wereld afge
reisd. Haar platen werden „toppers"
voor jong en oud. Met haar geraffi
neerde, in-muzikale voordracht spreekt
zij iedereen aan. Maar vóór alles blijft
Dionne een artieste. Zij laat zich niet
verblinden door haar succes, haar gro
te inkomsten. Voortdurend werkt zij
aan de vernieuwing van haar reper
toire. Onlangs kwam hier in Ne
derland een twee LP van Dionne uit
„Make way for Dionne Warwick" is
de titel van dit Fontana-album (683 103
TL). Onder de twaalf nummers zijn er
elf van het duo David-Bacharach. Burt
Bacharaeh is ook de man die de ver
rukkelijke arrangementen schreef en
voor de begeleiding zorgt.
„A house is not a home", „Walk on
by" en „You'll never get to heaven"
zijn nu al doorgedrongen tot de inter
nationale hitlijsten. En opnieuw vragen
wij ons af: schuilen er onder het tie
ner-publiek misschien meer muzikale
en meer artistieke lieden dan algemeen
Nog altjjd stijgt de ster van de
„Brothers Four een groepje
van vier jongemannen, dat en
kele jaren geleden begon met
het zingen van oude volksliedjes op
z.g. gezellige avondjes. De jongens wa
ren student en zingen moest echt een
aardigheidje blijven. Maar de gezelli
ge avondjes werden al gauw feesten
en de feesten maakten plaats voor
grote muzikale universiteitsavonden.
De „Brothers Four" kregen naam en
muziek gehandhaafd. Vier zingende
jongemannen, twee guitaren, een bas
een banjo, en een machtig repertoire
van voornamelijk oude ballades. En
echt niet alleen in Amerika gaan ze
er in als koek. De eigenlijk heel een
voudige wijze waarop de „oldtimers"
nu eens in perfecte close-harmony,
dan weer met behulp van alierlei vo
cale vondsten worden gebracht, werkt
aanstekelijk. Vandaar ook dat zij in
de platenwereld zo hoog genoteerd
blijven. Ook de nieuwe langspeel
plaat CBS BPG 62282 is voor de Ame
rikanen zoiets als „kun je nog zingen,
zing dan mee." Voor ons is het een
verzameling héél fijn in het gehoor
liggende liedjes, die gewoon prettig
en vaak ook erg origineel worden ge
bracht. Naar onder meer „Take This
Hammer", „Daddy Roll 'Em" en
„For Strong Winds", om er maar en-
gedacht wordt? Het is zinloos om en
kele nummers afzonderlijk te gaan be
spreken. De plaat is zó boeiend, zó in
tens muzikaal en artistiek van een zo
hoog niveau dat men gewoon met moei
aarzelen om dit Fontana-album on
middellijk aan te schaffen. (J zult daar
evenals wij geen moment spijt
van krijgen. Met Dionne Warwick en
Burt Bacharaeh zijn er voor de betere
amusementsmuziek inderdaad nieuwe
mogelijkheden geopend.
toen zelfs de kritische Mitch Miller
over hun optreden opgetogen was, lag
er voor deze zingende studenten een
dikke boterham in het verschiet..
Toen hebben ze de studie er maai
aan gegeven en gekozen voor een car
rière, die eigenlijk als een grote ver
rassing was komen opdagen.
Met hun „Green Leaves of Sum
mer" en „Greenfields" haalden zü
de top van de hitparade en sindsdien
hebben zij zich onveranderd in, de kop
groep van de Country and Western
kele te noemen, hebben wij met hei
grootste genoegen geluisterd.
Langzaam maar zeker ls ook Chuck
Berry een figuur geworden in de
wereld van de lichte muze. Met
een snelle ietwat schorrige stem
Max Tailleur, de populaire ko
ning van de „Doofpot", mop
pentapper nummer 1, ijveraar
voor een reuma-kliniek en ga
nog maar even door. Max Tailleur
heeft zicli nu ook opgeworpen als
zanger. Bij His Masters Voice is eeu
single verschenen (7 QH 5046) waar
op Max Tailleur nogal bewogen twee
liedjes zingt, uiteraard geheel in de
Jiddische sfeer: „Het Jodenkind" en
„Izak Meyers wiegenlied". Het zullen
geen toppers worden, maar dat zal de
makers van dit plaatje ook wel niet
voor ogen hebben gestaan. Zingen
kan Max Tailleur in het geheel niet,
dat is een duidelijke zaak, hü zegt
de liedjes meer op dan hü ze zingt,
maar de tekst is bijna ontroerend en
de voordracht zo geheel Tailleur, dat
bewonderaars van deze Amsterdam
mer de plaat toch niet uit hun col
lectie kunnen laten.
DE naam van Jim Reeves lijkt hard
op weg ee vocale legende te
worden. De platen van deze ty
pische „Country-musicman", die
enkele maanden geleden met een sport-
vliegtuig verongelukte, zitten in de
vaste greep van een formidabele om
zet. Jim Reeves was eigenlijk op zijn
best in het ietwat trage, sentimentele
genre. Dan leek het alsof zijn gelijk
matige, sonore stem het helemaal gooi
de op de romant k en dat heeft in
deze dagen verrassend veel aftrek.
RCA heeft op LPM 2890 de beste
nummers van Jim Reeves op een lang
speelplaat t gelegd: nummers als
„Danny Boy", „Guilty Blue Boy",
„Anna Marie" en vooral het „Adios
Amigo". Jim Reeves heeft betrekke
lijk kort voor zijn dood een bezoek
gebracht aan Nederland. Hij trad hier
op in Den Haag en Amsterdam, waar
hij veel succes oogstte. Een succes, dat
in zijn platen na de noodlottige vlieg
tocht is voortgezet.
