TOM POES en de vuursalamonder mm kan met Getafeld velpgn P.BOBLRGN IN AERBÜNBERG Bij na blinde Arrow Axworthy verrassend Alfredo HET VALSE Pelsjagers van Rio Pecos 1 HET VERWENSTE LAND eoiNml f i ALS U HET VRAAGT 2 Wh. "WHPlg m door Marten Toonder W' HET GROENE LUIPAARD k m Uitslagen Songfestival WOENSDAG 17 FEBRUARI 1965 "Tol' door OLAF J. DE LANDELL J u: V///////1 "Z/WTFF/O, Hè.'/ MISLUKT! Ac ces /s Mis- tuur! ®gy„. Beu je Ykuk ere* Hup! De Wadders c%uFT/e VLAANDEREN Advertentie .f ITVWI f lijmen en plakken 5379 Tom Poes had al een poosje niets van heer Ollie gehoord en daarom besloot hij die morgen om hem eens een bezoek te gaan brengen. Ver hoefde hij niet te lopen; voordat hij de weg naar Bommelstein in kon slaan kreeg hij de gestalte van zijn vriend reeds in het oog. Het was duidelijk, dat heer Ollie in een uitstekend humeur ver keerde, want hij stapte monter voort, terwijl hij losjes met een brief zwaaide. „Geheime krachten!" riep hij reeds van verre. „Ik heb altijd geweten, dat ik die in mij had. En Au zie je maar eens". „Ik zie niets", zei Tom Poes verbaasd. „Wat bedoelt „Tjonge", zei Tom Poes. „Jammer, dat ik het niet we ten mag. Maar als het zo geheim is, zal ik er niet verder naar vragen". „Het is wat moois," hernam heer Ollie betrekkend. Stel je zó weinig belang in de dingen die mij bezighou den? Ik krijg een brief van een verborgen genootschap over mijn verstopte verogens en het kan jou niet sche len! „Grote meester", staat er boven het schrijven en ze nodigen me uit om vannacht bij het oude kerkhof te ko men. Maar jij blijft er koud onder. Goed hoor, ik zal je er niets over vertellen en de eenzame, grote weg van heer gaan. Het is trouwens geheim!" (Van onze paardesportmedewerker) Op den duur begon het me ontzettend te vervelen. Er bleef niemand komen. De stemmen waren weggewandeld. Het was meer dan doodstil, en mijn rug deed pijn van dat zinloze gebukt staan. M'n handen kleefden van het vet en ik kreeg de stellige indruk, dat ik voor gek stond. Het is naar mijp mening ^qq» TOfTO altijd vervelend, op een afspraakje te wachten, dat de tegenpartij blijkt te llclcH /j\Z vergeten. O Ik rechtte mijn rug en leunde maar eens achterover, om m'n spieren te restaureren. Gaapte eens. Keek naar de lucht, luisterde nadrukkelijk. Alles zonder succes. Toen veegde ik mijn handen af aan een dot poetskatoen en bekeek de omtrek met wat meer oprechtheid. Ja, het was stil én verlaten, zonder mensen, zonder vogels of andere dieren, leek het wel. Nog nooit heb ik een bos zo saai gevonden. De hemel was burgerlijk alledaags, zonder iets bijzónders. De bomen stonden gewoon op hun plaats, er was niet het minste opvallends te onderscheiden. Ten einde raad boog ik me maar weer over de motor; onderzocht, of ik een goede daad had verricht met het losruk ken van dat draadje en constateerde met voldoening dat de toeter niet meer ging. HILVERSUM, 18 febr. Tranen van blijdschap kwamen pikeur Wim Hauben in de ogen, toen hij gisteravond de laat ste ere-ronde mocht rijden. Met de bij na blinde Arrow Axworthy had hij ver rassend de finale van de Tokayerprijs ge wonnen. Bij de tweede bocht had Blan- cheflower de leiding overgenomen, maar een Ten slotte besloot ik, alle bougies op de tast vet te maken, want zou die bedreiger van mijn leven ooit komen, dan mocht ik wel zorgen, ter ere van Terry's roep van slimheid, dat ik een degelijk excuus had voor zo'n lang oponthoud. Toen ik er drie had bewerkt, schramde ik 'n vinger aan iets scherps, én dat maakte me zo woest, dat ik hardop „stik" zei. En alsof op dit wachtwoord |"e Yaren al heel gauw een volgend tafereel moest volgen, tikte een harde zakelijke vinger op mijn £r waren mfer ver'raSSingen. Zo won schouder. Ik schrok zo, van louter verwachting, dat ik met mijn beide benen Barongale T, die zondag jl. bij zijn de- Na deze woorden vervolgde hij zijn wandeling, Tom van de grond sprong. f1s buut al een goede tweede plaats had ge- hij was rustig blijven volgen en klopte haar in de eindsprint met halslengte. In de eerste serie had Arrow Axwor thy al voor een grote verrassing gezorgd toen hij met een felle eindsprint tussen Alex Norton en Adelaar S doorspurtte. De favoriete paarden Bea, Bergen Glo- Heer Bommel hield de pas in en verborg de enveloppe haastig op zijn rug. is „Zie je niets?" vroeg hij. „Des te beter. Dit alles erg geheim en niet geschikt voor jeugdige lieden. Maar als je het wist, zou je er van staan te kijken, hoor". Poes verbaasd achterlatend. „Ik begrijp er niet veel van", mompelde deze. „Ver borgen genootschap. Hm! Het lijkt me toe, dat heer Bommel weer bezig is zich moeilijkheden op de hals te halen Copyright P. 1. B. Box 6 Copenho MOCO Achter me stond een lange magere man, met een verfomfaaide hoed diep in lopen. Dat zijn aanhangers nu winnend de ogen. „Kapot?" informeerde hij. 'k Moest me beheersen, om niet te zeggen: „Je bent laat." In plaats daarvan trachtte ik onbevangen te glimlachen en antwoordde: „Ja. Bougie vet, geloof ik, en nog iets. Snap het niet. Hij zweeg even en bekeek me vanonder zijn vogelnesthoedje. „Moest u nog ver?" vroeg hij voort, met een zware stem zonder veel uit drukking. Ik hoopte in stilte, dat ik nou maar niet aangeklampt was door een dood gewoon dorpeling, zodat mijn aanvaller zou vluchten als hij zag, dat ik niet alleen was. „Och, een eindje nog legde ik vaag uit. Hij leunde tegen het spatbord van mijn linker achterwiel, en bevredigde zijn nieuwsgierigheid nog vollediger: „Staat u al lang zo?" „O. a' ee*? tijd," zuchtte ik. Begreep nu, half tot mijn teleurstelling en half opgelucht, dat dit een gewone man was: zijn conversatie toonde die typische opbouw van logische gevolgtrekkingen, welke het mogelijk maken, een half uur te praten over een wolkje - dat - aan - de - hemel - zou - zweven, - als - de - z°n - niet geschenen - had, - en - anders - zou - dat - wolkje - geregend - hebben - en dat - zou - goed - voor - de - planten - geweest - zijn, - maar - zon - is - ook - goed - voor - de - planten. Vermoedelijk zou hij als volgende vraag stellen, of er al die tijd niemand 12, 29, 14, Cov., 80, K 127. langs was gekomen. En ik zou daar bevestigend op antwoorden. Ik besloot, „Y?"TlouthpHjs, 2020 m: 1. Beachcomber, daarna weer eens aan mijn bougies te morrelen, en de man te lozen, want mijn aanrander moest langzamerhand toch wel op hete kolen zitten. „En al die tijd niemand gezien?" vorste de man. (Wordt vervolgd) f 18,10 uitbetaald kregen, zal hun niet tegengevallen zijn. Zoon van Kievit kwam in het hoofd nummer als een soort deus ex machine de strijd beslechten, die Zeeadelaar S, Xanthos Narciso en Zee allang voerden. Op de laatste meters werd Zeeadelaar S uitgeschakeld, terwijl Zee zich aan twee galoppades schuldig maakte in zijn ijver om voorbij Xanthos Narciso te komen. Dat kostte hem ook de derde prijs, die Xenocraat dankbaar kwam innen. De uitslagen zijn (toto per tien eenhe den): Tokayerprijs, 2000 m, le serie: 1. Ar row Axworthy, 1.29.2; 2. Adelaar S; 8. Alex Norton. W. 200, PI. 73, 143, Cov. 84, K 2017. 2e serie: 1. Blanchefloor, 1.28.-; 2. Zele Toreador; 3. Caroline. W 19, PI. UJANroeeg jucue "SpeoeTje ew oe ecFGewamêm,, •<oe orcTflfoe eiJ De PADOestoeu, CecezEM HeSBeu, KeNNesj Jot-cie oe ze oeoevi&e C, UU (Z. VPU BeU Je e>cu Hf re 2 ten? l/CL/6.' Acs HU /u Oe euro SPPtuar, fS pc ces IWAM JYMOICATÏ Norton. W. 59, PI. 35, 41, 20, Cov. 96 K 257. Trio 11978. Samosprijs, 2040 m: 1. Barongale T, 1.31.9; 2. Belona F; 3. Comeback of San dra. W 181, PI 28, 16, 28, Cov. 57, K 89. Xeresprijs, 2000 m, le afd.: 1. Apollo H, 1.25.9; 2. Zoranus Axkit; 3. Y Y Han over. W 50 PI 18, 20, 49, Cov. 44, K 126. Sherryprijs. 2020 m: 1. Zoon van Kie vit, 1.25; 2. Xanthos Narciso; 3. Xenocraat W 15, PI 13, 14, 29, Cov. 31, K 29, Trio 733. Xeresprijs, 2e afd.: 1. Adios K, 1.27.6; 2. Amad Kinley; 3. Art Erebus. W 47, PI 21, 22, Cov. 50, k 138. Finale Tokayerprijs: 1. Arrow Axwor thy, 1.27.1; 2. Blanchefloor; 3. Zele Tore ador. W 119, PI 18, 14, 14, Cov. 63, K 234. ff Hf HP.'HP/ HUK DPPfZ eetvs/ eeu oppph, o/e u/aretz spulüt/ cjpt eecpcuec./jkhp! hp! hp! jFuep t/pp, DPT I i/eo eeUS 7% wr Meee %PPP.C/JM /S SffZe/ 80 in een wolk van stof en gruis rcddf e steil te af en kletste half verdoofd naast het rotsblok neer, dat gelukkig naast mij de berg a' was gerold, anders had ik het niet naverteld. Het duurde enige ogenblikken, eer ik mijn bezinning terug had. Toen waren de Ponkas nog maar enkele passen van mij verwijderd. Ik sprong overeind, schoot mijn revol ver af en wierp mij op Swallows rug. De indianen stormden, onder het uitstoten woeste kreten, achter mij aan. Bij het vuur trof ik geen enkele ja ger meer aan, maar toen ik doorreed naar de in gang, kwamen zij mij tegemoet. „De Ponkas ko men! In de holen!" riep ik. Dit toch was de enige mogelijkheid om tegen een dergelijke overmacht nog een kans te maken. In de rotsholen kon men ons niet overvallen en bovendien konden wij van hieruit het hele dal beschieten, zodat wij dan nog een kans hadden het dal van indianen te zuiveren, door eenvoudig alles weg te schieten. Ik stormde, onder herhaling van mijn kreet, reeds in de rich ting van het hol dat mij tot slaapplaats had gediend. Maar het was al te laat. Ik had mij wel in veilig heid kunnen brengen, maar ik zag Old Firehand, Harry, Will en Dick door een groot aantal vijan den omgeven. Ik snelde hen te hulp. 'i::i W/r F 52 „Dit is dus het Haantjesplein," sprak Piet Loeris, toen hij met Sien tje en inspecteur Parbleu eindelijk in het befaamde modecentrum van Parijs was gearriveerd: „We zullen ergens met onze speurtocht moeten beginnen!" Hij wees naar een beval lig gebouwtje, waar met sierlijke let ters „Paultje Poularde, in dames mode" op geschilderd stond: „Laten we daar maar eens naar binnengaan". ..O, dolletjes!" juichte Sientje: „Mis schien is er wel een modeshow aan "e gang! Dan moeten we zorgen, dat we op de eerste rij komen te zitten, meneer Loeris!" De detective keek haar vermoeid aan. „Sientje, waar zit je verstand? M'n oom Johan zei altijd: Vrouwen kunnen méér beder ven, dan een man kan verknoeien! En zo is het! We moeten ons juist heel onopvallend gedragen. Wanneer snap je dat nou eindelijk?" Met een verongelijkt gezicht stapte Sientje achter hem aan het gebouwtje bin nen. Dit bleek aanmerkelijk minder eenvoudig te zijn, dan zo op het oog leek. Net, toen ze de glazen deur wil den doorgaan, die naar de bestibule leidde, versperde een met gouddraad bestikte proter hen de weg. „Hola, wat mot dat?" snauwde hij: „Hebben jul lie kaarten bij je?" „Hoe dat zo?" schertste de speurder: „Had je een potje willen klaverjassen, broer, sla- vink?" Maar dit subtiele geestigheidje ontging de man ten enenmale. „Ik bedoel toegangskaarten, sukkel!" gromde hij terwijl hij de detective op ruwe wijze bij de zelfbinder vatte: „Spionnen, hè? Jullie proberen de ontwerpen van meneer Poularde te jatten, hè? Maar dat zal je niet glad zitten, schuimsnor!" Lezers schrijven de krant Alweer hebben wij een song-festival achter de rug en als U het mij vraagt, weer op het verkeerde liedje gemikt. Gezien de prakijk en ervaring van de laatste 3 tot 4 jaar van de Eur.-songfes tivals kwamen daar de gedragen, met warmte gezongen en uit het hart spre kende liedjes als eerste uit de bus. Nu hebben wij een kans gehad met het le en 5e liedje, maar de diverse jury's kozen weer dat harde met pathos voor gedragen en met molenwiekend zwaaien de armen gebrachte lied naar voren. Het was voor mij soms of de koude rillingen over mijn lijf liepen. Ik kan het mis hebben en voor Nederland hoop ik dat ook, maar ik geloof niet dat wij veel punten halen, als er een land komt dat weer zo'n mooi, twinkelend liedje brengt, maar als ik gelijk heb, dan wordt het zo langzamerhand tijd dat wij een jury krijgen, die meer uit het hart be oordeelt, want een persman of Prins Carnaval enz. kunnen heel goed ziin, maar zij behoeven nog geen verstand te hebben van Song-festivals. Als ik goed naar Teddy Scholten heb gekeken dan geloofde zij er ook niet in. Ben diploma Pedagogie kan heel nuttig zijn maar de praktijk moet het bewijzen. M. L. HOOGENDIJK HEBT EK BEZWAAR TE SEN, DAT Ik üWK MER DOOR ZOEK? J TERW'JL J'J ZOEKT, GIROU, GA IK EENS MET DAT ZORGZAME KAMER MEISJE PRATSN... IS WAAR,MENEER. IK HEB ME. BURMEV SINDS GISTERAVOND VERZORGD. HU HEEFT .EEN ZWARE KOU, U. IK HEB HEM CM HET UURTiETE GROG GEBRACHT- H'J 13 Z'JW KAMER NIET UIT GEWEEST.' GBBN ENKEL, AGENT, HOEWEL U DAARTOE NIET GEMACHTIGD BENT. Delft Advertentie RED BAND ROOSENDAAL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 19