Blue Bird rijp voor sloper Hidegkuti bij D.W.S.- Fortuna *54 Flinkevleugel speelt morgen niet in DWS Maanden van voorbereiding voor niets r* Denis Neville Doelpunten vallen soms wel erg snel sr. rif,: .str Gehandicapt AGOVV staat zondag voor interessante opgave Donald Campbell vertelt (deelXII) GOUDEN ne Tijd-De Feijenoord Lui 18 t/m 28 FEBRUARI Kwellende vraag Dieper ZATERDAG 20 FEBRUARI 1965 Een van de latere Blhe birds van Donald Cambell. Openingstijden: 10-17 uur en van 19-22 uur Zondagen van 10-17. Toegang: f2,75 (wekelijks voetbalcommentaar van man-achter-de-schermen) Sensationeel Jongbloed Horn Gat Snelste race Klasse-keeper In de vorige afleveringen ver telde Donald Campbell hoe hij er toe kwam de recordjacht van zijn vader voort te zetten. Een Amerikaan dreigde het record nan zijn vader te water te bre ken en dat mocht niet gebeuren volgens Donald. Hij sprak ver der over zijn pogingen te land speciaal op de wereldberoemde zoutvlakten van Utah, die niet erg gelukkig afliepen. Bij een race vloog zijn wagen over de kop en schoot meer dan een mijl door de lucht. Ook zijn pogin gen om te water het record van zijn vader veilig te ctellen lie pen op niets uit. Hij bleef enke le kilometers per uur onder het record van zijn vader. En plotseling hoorde Donald het vernietigende bericht, aat Sayers, een totaal onbekende in de rensport, het record had gebroken. Vandaag vertelt Do nald over zijn poging om het re cord alsnog in zijn bezit te krij gen. Twee recordpogingen Twee mislukkingen BOEDAPEST, 20 febr. Nandor Hi degkuti, de befaamde Hongaarse oud-in ternational, die thans trainer is van de kampioensploeg Vasas Györ, zal zondag j een van de meest belangstellende toe schouwers zijn bij de competitiewedstrijd van DWS tegen Fortuna '54 in het Olym pisch stadion. In verband met de vol gende week woensdag in hetzelfde sta- dion te spelen wedstrijd DWSVasas in de kwart-finales van het toernooi om de Europese beker voor landskampioenen 1 reist Hidegkuti zfjn ploeg vooruit om de zaak te verkennen. Vrijdag in de namiddag hebben de Hongaren voor het laatst een zware trai- ning gehad. Zaterdagmorgen vertrekken zij naar Tata, waar zij zondagmorgen een oefenpartijtje zullen spelen. Maandag wordt de reis naar Amsterdam gemaakt. Hidegkuti ziet hét niet als een bezwaar, dat zijn ploeg voor 'het grote treffen met DWS weinig trainingswedstrijden heeft gespeeld. Wel vindt Hidegkuti het een nadeel, dat Vasas niet heeft kunnen spe len op een veld. dat overeenkomt met de bodemgesteldheid in het Olympisch Sta dion. „De spelers zijn echter zeker van hun zaak en komen vol zelfvertrouwen riaar Amsterdam om daar hun huid zo duur mogelijk te verkopen" aldus Hi- i degkuti. iMWan.y sportredactie) AMSTERDAM, 20 febr. DWS zal het zondag: zonder Flinkevleugel moeten stel- Jen plaats wordt ingenomen door 4 linksback staat Adam opge- i i .meespelen van Schrijvers is nog niet geheel zeker. Vandaag zou hier over eer> beslissing worden genomen. 00rii r 's het elftal ongewijzigd, dus Hnksbuiten het doel en Hollande' als Advertentie maandag een artike?°d® afgelopen: afgedrukt, waarin J Feijenoord I het duo Kment-Brox zou ,ij"'erd. dat als de stadionclub de beUnKriJïfewipt strijd tegen DWS zou hel,beJn ren. Dit vinden wij een heelvreemde bewering, zeker voor een doorgaans zo voorzichtig avondblad als De Tijd. De Maasbode. In dit artikel werd ge zegd dat Feijenoords slechte resulta ten van de afgelopen weken een ale pere uitwerking hadden dan het acn-1 terop raken bij DWS en een groeiende i onzekerheid bij enkele spelers alleen. Niet onaanzienlijke machten, zo meld de dit blad geheimzinnig, waren van mening, dat manager Brox en trainer Kment ernstige fouten maakten. De ze hele stormvloed van „mysterieus gemompel van machten", waaronder de niets vermoedende lezer werd be dolven, leidde tot de conclusie, die o.a. in een kop tot uitdrukking kwam, dat Feijenoords zege op DWS het duo Kment-Brox had gered. Wel, wij kun nen De Tijd-De Maasbode gerust stel len. Het bestuur van Feijenoord heeft wel zoveel nuchter verstand, dat het de capaciteiten van zijn elftalleiding niet in twijfel trekt, alleen omdat er nu toevallig in een aantal wedstrij den minder gelukkige resultaten wer den geboekt. Sterker: het bestuur van Feijenoord wéét dat het eerste elftal sinds jaren niet onder zo'n goede leiding heeft gestaan als thans. Wat de „machten" betreft, waarop de Tijd- De Maasbode zinspeelt, kunnen we kort zijn. In elke vereniging bevinden zich enkele rancuneuze figuren, die om Wat voor reden dan ook onrust probe ren te zaaien. Ook Feijenoord heeft zulke onprettige mensen. Zij zijn ech ter zonder gevaar, hoewel de zwellen de woorden van deze „teleurgestelden" sommigen nogal schijnen te schokken. Dat was het dan. Een volslagen on bekende Amerikaan had de 160 mijl per uur gehaald We hadden ge hoopt, wat geluk te hebben. De Ame rikaan Henry Kaiser was er niet in geslaagd het record te breken. Maar nu was het record plotseling gebro ken door een man die niemand ken de en met een boot, waarvan we ook nog nooit hadden gehoord. Bovendien met een snelheid waaraan de Blue Bird niet zou kunnen tippen. „Wat nu Leo?" vroeg ik. „Logisch geredeneerd is het enige wat we kun nen doen, het op te geven, naar huis te gaan en alles te vergeten". Toch wisten we allebei, dat dat onmogelijk zou zijn. „Wel skipper", zei Leo „we zitten hier nu eenmaal. We kunnen daarom net zo goed hier blijven en wachten op de nieuwe schroef en dan zien wat de Blue Bird doet. En dat de den we. Het weer was nog altijd abo minabel slecht. Pas op de 17e augus tus hadden we de nieuwe schroef in gebouwd en waren we klaar om een gooi naar het record te doen. Hoe ho peloos alles ook leek, ik was vast be sloten om een poging te wagen. En ik liet dan ook officiële tijdopnemers komen. Leo ging op de eerste proeftocht met me mee. Hjj zat naast me in de cockpit. Ik drukte de „versnellingspe daal" zo hard mogelijk omlaag en ik ^""Pte op een snelheid van minstens h„' m'il, maar de boot was lui. Het aanw„ cbfer dat de snelheidsmeter hè", schr,Vas 232 km' "Niet 20 best' aan' het efmiWdK ik naar Leo, toen we den, om terug T 1ïet meer ronddraai' s wi keren. Er gebeurde personenauto's MiHtwmiiHuwtHimiiwamiimiHiHimiiBiiiiHHnwuHmmHiuiiwmwiMi VOLGENDE WEEK wordt er weer een beker-programma afgewerkt. Jammer dat hier in Nederland de cup nog niet dezelfde trekpleister is als in andere landen. Ik ben deze week bij NOAD Limburgia in Den Bosch geweest. Er warenvierhonderd toeschouwers. Waaraan dat te wijten is? De winnaar van de beker mag toch deelnemen in de strijd om de Europa-cup 11. Dat Is eervol en bet betekent een financieel voordeel. Waarom kan het bekervoetbal in ons land dan niet populair worden? Ik vind dat het systeem verkeerd is. Er moet meer spanning komen in die loting. De elftallen die volgende week moeten spelen, weten nu al wie hun volgende tegenstander is, als ze win nen. Dat vind ik niet aantrekkelijk. Als de loting eens werd gehouden op de maandag na de speeldag, bijvoorbeeld voor de televisie of via de radio, dan zou het publiek veel enthousiaster wor den. Voor de derde ronde zijn vier clubs uit de ere-divisie overgebleven, zes uit de eerste divisie en zes uit de tweede divisies. Van de koplopers zien we dat alleen Feijenoord en Blauw Wit nog meespelen. Betekent dit dat de lager geplaatste club een betere cup-mentali teit hebben. Ofhebben topclubs minder interesse voor de beker? Is dat een voorbeeld van hoe voetbal gespeeld moet worden? TWEE WEKEN geleden, op zondag 7 februari, stond Holland Sport zoals u weet, ben ik daar trainer van zeven minuten voor het einde nog met 30 voor tegen D.H.C. De uitslag werd 33. Natuurlijk hebben we er veel ovi* gepraat, wat de oorzaak hiervan is. Hoe is het immers mogelijk, dat het elftü! zo ineens in elkaar kan klappen, terwijl het toch de gehele wedstrijd in de meer derheid Is geweest, en hoe kan een elf tal, dat zo lang de mindere is geweest, plotseling wakker worden. De algeme ne mening was, dat zo'n wedstrijd een uitzondering was. Zo iets kon alleen ge beuren bij clubs van mindere kwaliteit, zo redeneerde men. Clubs met mindere capaciteiten komen gauw in paniek. Er is de laatste tijd veel over de affai re Jongbloed geschreven. Wij willen hier verder niet meer over uitweiden, alleen nog dit: wij zijn blij dat de hondscommissie van beroep de straf op zo'n verstandige wijze heeft omge zet .Jongbloed is „gered" voor de Europacup-wedstrijd tegen Vasas. Sr zit echter een addertje onder het gras. Door de vorst van de afgelopen dagen én de sneeuw, die weer plotse ling zij het aarzelend uit de hemel is komen vallen, is de kans niet uitgesloten, dat er zondag afgelastin gen vallen. Daar moet de wedstrijd DWS—Fortuna dan niet onder vallen. Want Jan Jongbloed moet nog één wed- ®trijd langs de lijn staan en als het duel van zondag zou worden afgelast, •jan.Maar neen, daar kunnen we beter niet aan denken. Wij zijn de „rustende" Leo Horn de laat ste weken op een aantal voetbalvel den tegengekomen. Overal werd de arbiter in de bestuurskamers met vriendelijke woorden en schouderklop jes onthaald. Dat is merkwaardig. Niet omdat Leo iemand een klap heeft ge- en niet omdat de KNVB deze scheidsrechter in de ban heeft gedaan, «ÏÏÏL°md.at ,v'j kennelijk ten on- t dc mening verkeerden, dat met zo erg door de diverse Maar I"KSdiI s werd »gePrui™d" die dl® „Zoete glimlachjes" en bewiïTlau'Jha»ddrukjes" lijken een bewijs van het tegendeel. Lijken! toen iets heel eigenaardigs. Plotseling schoot de boeg van de boot omhoog en vloog de snelheidsmeter naar vo ren, naar de 252 km. Op dit moment voelde ik een por in mijn ribben van Leo. Hjj wees opgewonden naar de temperatuurmeter. De naald vloog bij na van de wijzerplaat. Direct sloot ik de krachtaandrijving af. Het was echter te laat. Terwijl we snelheid minderden hoorde ik al een akelig ge kraak achter me, uit de motor komen. Er stroomde water uit vier van de uitlaatbuizen. Leo keek me hoofdschud dend aan. „Wel Don, het is gedaan met je prachtige machine", zei hij. „Maar wat is er met de boot gebeurd? Waar door ging de boeg omhoog en waarom schoot de Blue Bird opeens zo snel vooruit?" Helaas was het waar. On ze grote Rolls Royce motor van 2.000 pk kon totaal worden afgeschreven. Maar Leo's vraag bleef bjj ons leven. Wat was er gebeurd? Voor het ogen blik leek die kwestie zuiver acade misch. Niet alleen was de motor naar de haaien. Ook de dragers van de schroefbak en een gedeelte van dc romp bleken zwaar beschadigd. De Blue Bird zou deze zomer niet racen loen we in 1950 het Coniston Meer achter ons lieten, was ik zo down als ik nog nooit in mijn leven was ge weest. Mijn huwelijk was naar de maan en mijn boot eveneens. Verscheidene keren vroeg men mij of ik werkelijk gedacht had, die Say ers te kunnen verslaan in een oude nog voor de oorlog gebouwde boot. Ik wist het maar al te goed. Theoretisch leek het onmogelijk maar in mijn ach terhoofd leefde een kwellende vraag. Waarom was de boeg van de Blue Bird omhoog gegaan en waarom was de boot zo plotseling vooruitgeschoten? Wanneer die vraag beantwoord kon worden zou er kans bestaan om de Slo Mo Shun 4 te verslaan. Langzaam maar zeker sijpelde er wat nieuws omtrent de Amerikaanse boot naar ons door. Sayers won er in het jaar 1950 alle grote races in de Verenigde Staten mee. Het werd ons spoedig; duidelijk, dat de Amerikaan een ge heel nieuw principe had toegepast, om zo'n hoge snelheid te bereiken. Nie mand scheen er echter ook maar iets van te begrijpen. Totdat een jong ge- 'eerde Dr. Èuan Corlett mij een be zoek bracht en met een logische ver klaring kwam. Een verklaring, lie bo vendien van toepassing bleek op de hm„a?'n»en van de Blue Bird- „Klaar- •"«kelijk, zo betoogde hij. „ontplofte boot m°tor doordat de boeg van uw °mhoog ging en de spatel ,waar- zich niet ra'eer B0^d koelwater innam ik knikte onder water bevond. Ik fcniktc instemmend. Corlett vervolg- drie" steunpunten hehïf1 '"'"h ï™hj" De boot liep als het ware op het wa ter. Doordat bet *fwicht dus min(Jer werd kreeg de Blue Bird meer snel heid Wel dit werd ons Uitgangspunt We zetten ons ond®"°Y£ *°ort en kwamen tot de gevolgtrekking, dat b-. h snelheid niet alleen de boeg en de schroefbak, maar ook een van de schroefbladen uit het water kwam. Het gewichtsverlies was reusachtig. De ee- hele winter werkten we koortsachtig om onze bevindingen toe te pa Het werd een ingewikkeld £arwei maar we waren er in de lente 1951 mee klaar. Ik besloot dc Blue Bird te testen en ik schreef daartoe in voor de Oltranza Cup, de grote bootrace op het Gardameer. Deze race wordt op een gesloten circuit gehouden. De snelste boten ter wereld namen er aan deel. De Cup was nog nooit door een En- gelsman gewonnen. Toen de herbouw de Blue Bird deze trofee won vonden we allemaal dat we de Slo Mo Shun begonnen te evenaren. Op liet einde van dc zomer trokken we weer naar het Coniston Meer. Er viel nog heel wat aan de Blue Bird te dokteren, want een racehoot is een delicaat iets. rust toen ik de motor afgedraa,d had- Leo sloot de brandstoftoevocr af en we dreven in doodse stilte na" A Yon der. „We hebben iets geraakt. Leo", zei ik. „Je kunt het water horen bin nenstromen", zei hij. „We J be- roerd aan toe". Een motorboot kwam spoedig langszij- Wij ving en lijn op en lieten ons snel naar dt wal sle- pen. Leo zat naast me in de boot toen we de snelste race maakten, die we tot dusver hadden gemaakt. Eindelijk waren we zover. We konden het record van de Amerikaan aanvallen. Het wa ren grootse ogenblikken, toen ik de naald van de snelheidsmeter van de 240 naar de 252 en zelfs naar de 272 zag zwaaien. Ik keek even naar Leo en zei daarna tot mezelf. „Tjonge, tjon ge dat is over het record heen. Het is te mooi om waar te zijn Dat was het ook. De Blue Bird kwam juist uit de gemeten mijl toen er een don derend gekraak weerklonk, dat kilo meters ver te horen moet zijn geweest. De boot schoof stuurloos over het meer, langzaam kwam zij echter tot Het dek stond in een ommezien on der water. We moesten naar de wal toe waden. Het water was verschrik kelijk koud .Ik 2aS aI onf® "oop op het verbeteren van b®4 werI?'drecord on der water verdwijnen. De volgende ochtend haalden we de Blue Bird om- boog en we ontdekten, dat we een in het meer terecht gekomen dwarsligger van een spoorwegrail hadden geraakt. Er zat een groot gat m de romp en de motor was een hoop m elkaar ge perst metaal. Triest keken Leo en ik naar het wrak waaraan we drie jaar gewerkt hadden. »We' D°nald", zei Leo, „het was ons hijna gelukt „ja bijna", stemde ik in. „We hadden in ieder ge val een goede ®ooi gedaan". In die winter ontfermde de sloper zich over het wrak van de Bjue Bird en Sayers verbeterde zijn eigen we reldrecord. Bovendien wisten we dat John Cobb klaar stond on» het record over te nemen. Hij beschikte over een crusader, een boot met straalaandrij- ving. Het zag er in het begin van 1952 naar uit dat het uit was met mijn record- jagerij. Mij wachtte weer het kantoor en de bolhoed, die zoals u weet be hoort tot de vaste uitrusting van de Engelse zakenman. De zaken gingen goed en ik trouw de voor dc tweede maal. Ik moest me weer ais een ordentelijk burger gaan gedragen. Ze heette Dorothy. Het was een Nieuwzeelandse. We had- fien elkaar voor het eerst ontmoet bij het Coniston Meer, toen ze daar rond toerde. Het grootste gedeelte van de verlovingstijd had zich afgespeeld tegen de achtergrond van recordpogin gen en proefvaarten. Ze moet een be ter idee hebben gehad van wat haar te wachten stond dan mijn eerste vrouw. Dat nam niet weg dat lorothy als een kind zo blij was toen ik mij opmaakte een ordentelijk burger te worden. Alles liep prachtig totdat John Cobb, de wereldrecordhouder in 1952 met zijn Crusader op het Loch Ness meer over de kop vloog. Hjj kwam er bij om. Toen ik dat hoorde zei ik bij mezelf dat dit tragische ongeluk misschien het punt was waar ik verder moest gaan. De dood van John Cobb had een nieuwe fase in de record-business in geluid HET IS ECHTER de afgelopen tien dagen nog tweemaal gebeurd, dat een wed strijd zo'n sensationeel verloop had als In onze wedstrijd tegen D.H.C. Met dit verschil, dat in die twee gevallen het niet gebeurde zoals bij ons, in de aller laatste minuten, maar meer in de wed strijd. De clubs, waar ik over spreek, zijn alleen wel wat beter dan „mijn" Holland Sport. De ruststand bij Fulham Tottenham, op 13 februari, was U—l), maar negen miulen na rust had Fulham drie doelpunten gemaakt. De eindstand werd 41. Afgelopen woensdag hebt u zelf op het t.v.-scherm kunnen zien, hoe snel de doelpunten werden gemaakt hij Inter MilaanGlasgow Hangers. De rust was nog 00, vijf minuten later was het 30 en de eindstand was 31. Ik vind dat zeer interessant. Ik heb er met veel mensen over gepraat, hoe dat mogelijk is. De een zegt dit, de ander dat, er zijn verschillende standpunten. Er zijn er, die zeggen dat een donder- speech in de rust de oorzaak is, anderen zeggen, de wijzigingen in het elftal tij dens de rust. APELDOORN, 19 febr. De Apel- doornse semi-profclub AGOVV de af korting betekent .Alleen Gezamenlijk Oefenen Voert Verder" is al sinds het begin van de huidige competitie in een verwoede strijd gewikkeld met diverse ploegen, die er alle op gebrand zijn een van de drie plaatsen te bezetten, die kans geven op promotie naar de eerste divisie. De Apeldoornse semi-profclub is gestart met een aantal weinig overtuigende wed strijden, maar het is in de loop der we ken uitgegroeid tot een bijzonder hechte ploeg, die successen boekte. Onder lei ding van de hij de aanvang van het nieu we seizoen aangestelde trainer Franz Rybicki 41 jaar oud en Oostenrijker van geboorte is een elftal geformeerd, dat geen bijzondere uitblinkers telt, doch dat opvalt door zijn voortreffelijke team geest, zijn volledige inzet en zijn enorm enthousiasme. Toen AGOVV vier jaar geleden naar de tweede divisie ging tengevolge van de nogal ingrijpende sanering kwam er een einde aan de vooraanstaande rol, die de Apeldoorners altijd in het Nederlandse voetbal hadden gespeeld. Zij kwamen juist een punt tekort om hun plaats in' de eerste divisie te behouden en zagen nadien geen kans het verloren terrein te heroveren. Tweemaal achtereen waren ze „herfstkampioen" en in het seizoen 1962- 1963 misten ze de kans op terugkeer naar de eerste divisie, toen ze in de promotie competitie het beslissende duel tegen het Amersfoortse HVC, gespeeld op „de berg" in Wageningen, verloren. En dat, terwijl ze het promoverende BW met ruime cij fers hadden verslagen. Bij de strijd om de bezetting van de voor promotie in aanmerking komende plaatsen zijn tot voor enkele weken mins tens acht ploegen betrokken geweest. Een aantal daarvan o.m. Wageningen en Tubantia viel terug en tenslotte bleven ais belangrijkste gegadigden AGOVV, Sp. Cambuur en FC Zaanstreek over. Laatst genoemde ploeg kreeg zondag jl. in Apeldoorn op „Berg en Bos" een neder laag te slikken, terwijl Sp. Cambuur bU Hilversum een punt verspeelde, waardoor AGOVV alleen aan de kop kwam met twee punten voorsprong op de ploeg uit Leeuwarden en vijf punten op de Zaan- kanters. Zondag a.s. wordt het derhalve een bij zonder interessant duel, want in Leeu warden komen Sp. Cambuur en AGOVV tegenover elkaar te staan. De Apeldoor ners hebben daarbij echter vermoedelijk de tegenslag, dat ze hun team ingrijpend moeten wijzigen i.v.m. blessures van een viertal spelers Het sterkste deel van AGOVV vormt wel de verdediging, waarin doelman Hammers zich ontpopt heeft tot een kee per van grote klasse. Deze Hammers, die afkomstig is van de voetbalclub Wierden en een seizoen voor het Zwolse PEC heeft gespeeld, werd twee jaar geleden door AGOVV gecontracteerd. In het eerste sei zoen, dat hij bij AGOVV speelde kwamen zijn talenten nog niet duidelijk naar vo ren, maar na een training door de oud international Leo Halle en, in dit seizoen, door oefenmeester Rybicki bleek hij uitermate grote kwaliteiten te bezitten. Keeper Hammers bracht door zijn voor treffelijke doelverdedigen rust in de Apeldoornse achterhoede, die op links be staat uit Nijdekken en op rechts uit Snel- ders. De middenlinie wordt momenteel gevormd door v.r.n.l. Bodde, die dit jaar van de amateurclub Zuid-Arnhem naar Apeldoorn kwam en al de aandacht had gehad van de „scouts" van Ajax, de ro buuste stopper Vreugd en de als aan voerder bijzonder bekwame Temming. Rechtsbuiten is de Hongaar Lörincz, die twee jaar geleden van Alkmaar werd overgenomen, rechtsbinnen de van de amateurclub Hattem afkomstige Fiechter, middenvoor oud-international Wim Bleij- enberg, niet meer zo snel maar nog altijd listig, linksbinnen Evers en linksbuiten de van Wierden afkomstige Brouwer. Uit de eigen vereniging komen voort Nijdek ken, Vreugd en Evers. Laatsgenoemde VOLGENS MIJ zit het dieper. Waarom kan een elftal wel drie doelpunten maken binnen een paar minuten en in de andere 80 minuten niet? Dikwijls zijn die elftallen in de minuten, waarin zij geen doelpunten maken, ook niet in de aanval. Ik kan dit niet beantwoor den. Het lijkt mij meer een kwestie van mentaliteit, in ieder geval meer dan van techniek of van tactiek, vooral na de rust. Het ene elftal kan sneller aan een gewijzigde opstelling wennen dan het andere. Intussen kan de andere tegen- „„a„n,. A.Z1 sn,el moselijk in de aanval gaan. Ais het lukt, is die partij gestimu leerd om door te blijven gaan, en de andere partij raakt steeds meer van de Kook. De geluksfactor speelt een grote rol om uit drie aanvallen achter elkaar drie doelpunten te kunnen maken. Pro beer het eens in de training, u maakt ,e doelpunten vlak achter elkaar, u valt de man, die het doelpunt gemaakt neeft om de hals, u loopt naar het mid den, u laat de andere partij aftrappen. L moet tweemaal aftrappen voor drie doelpunten, de andere partij kan nog gaan protesteren bij de scheidsrechter, u moet eens zien hoeveel tijd dat in neexnt. Het zal niet meevallen. ,dat •s het verrassende van het Lu -I .rfoor is onze sP°rt 20 aan trekkelijk. Als wij tevoren wisten wat er ging gebeuren, hoefden we 's zon dagsmiddags niet te gaan kijken, hoef den we ons toto-formulier niet in te vullen. heeft enkele jaren gespeeld voor de ama. teurvereniging B. en O. Van goede invloed op de teamgeest in de Apeldoornse ploeg is geweest de ver koop van twee uit de eigen vereniging afkomstige spelers. (De Vries en Kanse laar). Het bestuur van AGOW heeft en dat is in het betaald voetbal toch wel een bijzonderheid tot nu toe kans ge zien de vereniging draaiende te houden zonder schulden en leningen. Het aantal bezoekers bedroeg dit seizoen gemiddeld ca. 6500.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 11