Gevecht tegen
de corruptie
Na t. v. -ui tzending
lawine van reacties
Orde van advocaten:
Mr. Koot spreekt voor
pet. onwaarheid
"PLUS" VERSCHIJNT ELKE VRIJDAG ALS WEEKEIND-BIJLAGE
VAN DE NIEUWE DAG, HET NIEUWE DAGBLAD, DE NIEUWE
HAARLEMSCHE COURANT EN HET KENNEMER DAGBLAD.
Procureur
Kort geding
Mr. Nijgh
Advocaten
Bndrecladeur: Hans Stevens
c°üRespondentie bij voorkeur rechtstreeks te richten aan: jplusn.z. voorburg
wal 65—73, AMSTERDAM-C., TELEFOON 020—221355.
mm mm
Noodrem
Vier soorten
Uitspraken
Boeken
Procureur
'n'
(Door Jan Heemskerk)
IN de laatste uitzending van
Willem Duys' pogramma „Voor
de vuist weg" was een van de
|?sten mr. Pierre Koot uit Den
/"aag, voorzitter van de Partij
Oor Volkswil en Referendum. De
v-recensenten hadden de dag
aorna weinig goede woorden
oor mr. Koot, integendeel, het
j °°rd „warhoofd" werd meerma-
gebruikt. Uit de reacties van
Pet publiek blijkt dat duizenden
helemaal niet zo'n warhoofd
lnden. „Dat programma", zegt
Koot, „is ingeslagen als een
t °ombom. Er is een lawine van
Acties gekomen. Vier dagen lang
ik geen leven gehad door de
^efoontjes. De Telefoondienst
jjeft klachten gekregen van men-
hdie twee dagen lang gepro-
hebben mij te bereiken,
ik was altijd in gesprek. Ik
de hele dag te telefoneren,
l met een boterham in de
ahd> want ik kreeg geen tijd om
v tafel te eten. En dan de brie-
Hij pakt een prulle-
ahd die tot de rand vol zit met
Veloppen. „Met adres en zonder.
^omen brieven met alleen
2?. Noot, Den Haag" er op, of
AVd "mr* Koot, Maastricht". De
om stuurt brieven door die ze
vangen heeft van mensen die
J hiet wisten te bereiken".
en nu' tu ^at ze6ëen veel advoca-
k wil wel voor u procureur
s
Mr. PIERRE KOOI:
Mr. P. KOOT
referendum als
noodrem
ba«y. heeft bij zijn bandrecorder drie
tuSs JCs liggen waarop het hele gesprek
gesttu "uys en hem is opgenomen. Toe-
Vo0r Ur.'l door wildvreemde mensen, die
°ok Z1^n denkbeelden voelen. Er zijn
de i,undere reacties. Op woensdag na
Opfl pending spraken dr. Drees en prof.
Vot>r de televisie over „referendum",
„dat -lleel toevallig" zegt mr. Koot,
refe- vlak na mijn uitzending over
biet bi?11111 Kaan spreken. Ze willen er
leid(J"l zeggen, dat ik daartoe de aan
giet Ev. en' njaar dat doorziet het pu-
neus wei»
ïiGf
in derendum' volksstemming, dat staat
hij 2ei ,naamvan zijn politieke partij,
het in hi de t.v.-uitzending, hij zegt
°hconbvo0ris Besprek: „Tegenover deze
rem v erbare bende wil ik de nood-
D van het referendum zetten".
„noodrem" past in de door mr.
Koot gehanteerde vergelijking: wij zitten
met z'n allen in een trein, die door rle
regering wordt gestuurd in een bepaal-
de richting. Als wij dl®.Jjani"iet °p-
willen kunnen we toch niets doen, want
in de trein is geen noodrem aanwezig,
het is een „spooktrein e(
In zijn laatste pamflet staat: „S ra
gaat u weer kiezen in welke trein u
gaat stappen. Op alle treinen staat uat
ze naar het paradijs reizen. u zult
noch in de KVP-, noch in de VVD-, noch
in de P.v.d.A.-, of in de noem-maar-
op-trein een noodrem kunnen vinden en
toch razen al deze treinen minstens
vier jaren voort. Na die vier jaren
stoppen zij alle tegelijk en wisselen eni
ge passagiers en voort gaan ze weer,
zonder dat er iets veranderd is".
De partij van mr. Koot pretendeert een
noodrem te hebben, het referendum. Wat
is een referendum? Er zijn vier soor
ten", zegt mr. Koot, „ten eerste het
zogenaamde obligatoire. Dat zegt dat
de regering in bepaalde gevallen ge
dwongen is een volksstemming te vra
gen, bijvoorbeeld bij gronds wetswijzi
ging, grote belastingbeslissingen e.d.
Ten tweede het facultatieve. Hierdoor
kunnen de kiezers als ze dat willen een
volksstemming eisen. Ten derde het con
sultatieve: de regering kan uit eigen
initiatief een opiniepeilng houden. Hier
bij zjn dan twee mogelijkheden, ofwel
de regering neemt de veplichting op zich
om de consequentie te nemen van die
opiniepelng, ofwel ze doet dat net".
„Een meneer in de Kamer verte
genwoordigt de kiezers. Dat is een
bepaalde overeenkomst. Vóór de ver
kiezingen hebben ze allemaal mooie
dingen beloofd en met prachtige leu
zen geschermd, maar als ze eenmaal
in de Kamer zitten doen ze het niet.
Dan zijn het gewoon boekhouders en
accountants, maar je mag niet in hun
boekje kijken, want daar heeft het
volk geen verstand van". Maar de
mensen die er wel verstand van heb
ben worden weggedrukt".
„Democratie wil zeggen, dat het volk
beslist. Het volk heeft het hier in naam
te vertellen, maar het kan dat niet
waarmaken. Een grondwettelijk geregeld
referendum is voor een democratie de
enige weg. Bepaalde volken zijn niet ge
schikt voor referendum, zeggen ze. Nou,
het Nederlandse volk is zeker zo ver
standig en zeker minder corrupt dan de
mensen door wie het geregeerd wordt".
„Ze zeggen dat wij niet politiek op
gevoed zijn. Het is zo, dat wij dom ge
houden zijn. Ze zeggen dat politiek het
volk niet interesseert. Dat komt wel als
het referendum er is, als we echt wat te
zeggen hebben. Ik zou met de eerste twee
referendums willen beginnen".
In november is de heer Koot met zijn
partij gestart. Hij heeft nu al over de
duizend betallende leden en vele duizen
den niet-betalende aanhangers. „Ik ben
vijftien jaar jurist en in die vijftien
jaar heb ik vrijwel geen cliënten gehad
die het niet met me eens waren. Na
de t.v.-uitzending stromen de aanhangers
binnen.Meneer, ik ben er van over
tuigd, dat ik meer dan acht zetels krijg
bij de verkiezingen". In Willem Duys'
programma zei hU te rekenen op ze
ven a acht zetels en er waren mensen
in de zaal die hard begonnen te lachen.
„Laat ze maar lachen", zegt mr.
Pierre Koot. „Vijftien jaar geleden heeft
ook iedereen om me gelachen toen ik
voor jurist ging studeren. Ik had in
de wet gekeken (dat doen ze hier veel
te weinig) en ik wist dat je examens
mocht doen als je je gymnasium-diplo
ma had. Er staat nergens in de wet,
je colleges moet lopen, dus dat deed
ik n.e:, daar had ik geen geld voor.
zou ik het trouwens doen, het
gaat om de wet zelf en niet om wat
d® teefl ,andef er over schrijft en
zegt Ikhad met mijn vader om dui
zend gulden gewed, dat ik 'het in een
jaar zou doen. Nou iedereen lachte me
uit, maar ik heb het gedaan Het kostte
me precies honderd gulden: veertig voor
wetboeken en zestig voor het examen.
Het werd me in Nijmegen verschrikke
lijk kwalijk genomen dat ik geen col
leges liep. Sommige hoogieraren hebben
hun pesterige houding tot het iaatst
volgehouden".
Voor mr. Koot aan déze studie begon
was hij musicus, componist en muziek
recensent. Hij heeft nog voor de radio
gespeeld. Tegenwoordig is het nog alleen
liefhebberij. In zijn werkkamer staat
de piano schuin tegenover 2jjn bureau.
Op de piano liggen stapels papieren,
evenals op de schoorsteen, het bureau
en de ronde tafel: brieven, boeken, von
nissen, alles door elkaar, zodat het een
wonder mag heten dat nvj alles eruit kan
vissen wat hij nodig neeit. Het zijn vrij
wel uitsluitend paperassen die met zijn
beroep, jurist, te maken hebben.
Mr. Pierre Koot is bezeten van zijn
beroep, of liever van de corruptie in
dat beroep, bj collega-juristen. Een ge-
sprek met hem is binnen de vijf mi
nuten aangeland bij de advocatuur. Het
is bekend, sinds de t.v.-uitzending, dat
hij niet behoort tot de Orde van Ad
vocaten, dat hij zelfs in de clinch ligt
met deze Orde. Enkele uitspraken van
hem zijn:
Wat in Nederland gepresteerd wordt
op juridisch gebied is gewoon walge
lijk". „Als advocaat moet je een eed af
leggen dat je de wet moet toepassen.
Zelf overtreden ze de wet elke dag".
„Ik ben er van overtuigd, dat er maar
weinig goeden zijn in de rechterlijke
macht". „Ik ben hier gewoon vogel
vrij verklaard". „Onze wetten zijn wel
goed, maar ze worden verknoeid"
„Ik heb gezien, dat de maatschappij
vies in elkaar steekt en dat de ju
risten dat hebben gedaan. De justi
tie is immers de basis van de staat".
„Koot", zegt mr. Koot, „wordt gene
geerd. Juristen zijn de bouwmeesters
van de maatschappij. Maar ze weten ook
de geheime gangetjes. Nou is de fout
van meneer Koot, dat hij het publiek al
die gangetjes laat zien. Koot is een
warhoofd, zeggen ze. Maar ik zeg het
toch, en ik zal het blijven zeggen".
Hij heeft het ook geschreven. Zijn boek
heet „Themis in de armen van Her
mes". Themis was de Griekse godin van
het recht en Hernies onder andere de
god van de dieven. De bedoeling van
.il1 i.1? dus; we* duidelijk. „Niemand
wilde het uitgeven", zegt de auteur,
„zelfs niet op mijn kosten, terwijl de
goorste pornografie er gemakkelijk uit
gaat Ik heb het toen zelf uitgegeven-
In de boekhandels is het niet voorradig,
want als de handelaren het in voorraad
hebben worden ze geboycot. Je kan
het er wel bestellen. De exemplaren
vlogen hier weg. Bij tientallen gingen
ze naar juristen. Ik ga weer een boek
schrijven. Dat heet „Onschuld en
boete". Daar ga ik vonnissen en advo-
catenrekeningen in publiceren. Ik ben
benieuwd of ik daar een uitgever voor
kan vinden. Anders doe ik het weer
zelf".
Het juridische stokpaardje van nir.
Pierre Koot, waar hij onvermoeibaar
vurig op klimt en enorm fel over pi"3.?*'
Is: een advocaat mag niet tegelijkertijd
als procureur optreden. „Volgens de wei
zijn die twee functies gescheiden en
,s geto„rnkbeHai?d ter wereld waar een
procureur handel mag doen als advo
caat.
tinrp dp°^reUr is in een civiele pro-
f ^ptfpn p^an die schriftelijke stukken
indienen e.d. Hij heeft niets met de
z2 fe Ki- ,maken, zoals een advocaat.
dergelijke zaken verplicht
jm „Pr0cureur te nemen, maar in
„„of rvfi3?1 uergens dat men een ad-
V<vf uemen. Men mag voor Zieh
advocaat dan moet u mii ook als
vocatenwp? "- Dat ia tegen de ad-
reur maz »nWaarln staat „een procu-
mpt nnd5 -in ministerie niet weigeren",
ere woorden, een procureur moet
(vervolg op pagina 2)
NAAR aanleiding van uitspra-
ken van mr. Pierre Koot be.
treffende de advocatuur heb
ben .wij gesproken d d N n
van de algemene raad van de Ne
derlandse Orde van Advocatenen
met een lid van die atecmene raad.
Hun mening is dat mr. Koot ten
hoogste voor vijf procent waarheid
SPZijkzèggen over d?°functf1"
ling dat volgens de wet d jjcties
procureur en advocaat van elkaar
gescheiden zijn: „In „„l-.1,
ze functies niet meer on 'Kbaar
verklaard. Vóór die tijd as er de
dubbele rechtsbijstand aan advo
caat en procureur- Hat was ver
schrikkelijk duur en een van de re
denen om de functies verenigbaar
te maken. Sindsdien is vrijwel elke
advocaat ook 'n ZIJn eifen ar
rondissement procureur. De dub
bele rechtsbijstand neb je nog in
landen als België,. Frankrijk, En
geland, maar bbvoorbedd niet
meer in Duitsland» nane, Luxem
burg, Skandinavië".
Over procureurs: „Bij recht
bank, gerechtshof en hoge raad is
een procureur noodzakelijk. Ieder
een kan een pocureur krijgen. Als
er eens iemand een zaak heeft, die
hij voor de rechter wil laten be
slissen en hij kan er geen procu
reur voor vinden want men is
niet verplicht elke zaak te behan
delen dan gaat die persoon
naar de deken van de orde. De
deken doet het dan zelf of wijst
iemand als procureur aan. De pro
cureur die dan tenslotte optreedt
stelt zelf alle stukken en is daar
volledig aansprakelijk voor".
worden, maar absoluut nodig om
de rechtspleging in goede banen te
'aten lopen. Bij een proces komen
alle felle gevoelens van de mens
naar voren. Voor een goede beoor
deling door de rechter is het nodig
dat objectieve voorlichting wordt
gegeven, door deskundigen, die lid
zijn van een Orde, onder 't oog
van een Raad van Toezicht, die iet
op behoorlijkheid en stijl, jegens
de rechterlijke macht en jegens el
kaar. Een zaak moet ordelijk,
juist en goed voorgedragen wor
den".
Over procureurs bij kort geding:
„Vroeger kon bij een kort geding
een zaakwaarnemer pleiten voor
de eiser. Op verzoek van de rech
terlijke macht is dat gewijzigd. Er
kwamen fouten doordat niet vol
doende vakbekwame mensen een
zaak verkeerd brachten. De voor
bereiding voor deze wet was al ja
ren aan de gang, die is heus niet
plotseling om mr. Koot ontworpen.
„Een procureur zoekt alles zelf
uit en kan niet zo maar afgaan op
wat een zaakwaarnemer zegt. Een
procureur heeft altijd rechtstreeks
contact met de cliënt en behandelt
de zaak volkomen zelfstandig. Dat
moet hij ook, anders wordt hij
door ons gestraft. Mr. Koot kan
dus niet als zaakwaarnemer op
treden, maar voor een eigen zaak
kan hij altijd een procureur krij
gen"
Over advocaten: „Als iemand in
de rechtszaal niet voor zichzelf
spreekt kan hij alleen maar voor
zich laten spreken door een advo
caat. Mr. Koot is geen advocaat
dus hij kan alleen maar pleiten in
zaken van hemzelf. En hij wil voor
anderen pleiten zonder advocaat
te zijn".
„Dit is niet willekeurig zo ge-
Over de zaak mr. Nijgh: „Mr.
Nijgh moest weigeren om procu
reur te staan, anders hadden wij
hem op de vingers getikt. Want
hij had zelf het contract tussen de
twee partijen opgesteld. Dan kon
hij natuurlijk niet later tegen een
van die twee optreden in een pro
cedure. Het was juist dat hij wei
gerde. Wat mr. Koot wilde was
dat mr. Nijgh de stukken zou te
kenen die mr. Koot opstelde. Dat
ging natuurlijk niet".
Over de opmerkingen van mr.
Koot aangaande de corruptie bij
advocaten en rechterlijke macht
halen zij de schouders op.
