Geldigheid
testament
betwist
MILJOENENKOEK van
KA TTENDIJKE is nog
niet AANGESNEDEN
*81
wÈsmm
Zeeuws baron liet dorp
'ongrijpbaar fortuin' na
SUCCES IN ZAKEN
DOOR EEN BAARD
W
aiisii
Ér
IwmmnHzm
Eerlijk
Optimistisch
„Op slot"
I m
HSBI
m
A
i>
26 FEBRUARI 1965
Knotwilgen omzomen de
smalle hechte zeedijk, die
vanuit het noordelijkste
^htje van Goes naar Kattendijke
V°ert. Eens sloegen de golven bij
hity weer vaak over de dijk heen
grote stukken kleigrond wer-
eQ dan tijdelijk geïnundeerd,
de Deltawerken de grote
eeuwse gaten hebben „overval-
etl" is het rustiger en lang zal het
duren of de kronkelige dijk
15 een vergeten molshoop in het
VfUchtbare land.
1 ho,
use»*
ifMHMlil
De zeven eeuwen oude to
ren van de protestantse
kerk te Kattendijke.
was ik binnengewandeld en ik viel met
een met de deur in huis door te vragen
of zij de baron - de miljoenen-man - had
gekend.
Éii Üi Bi
mmmÊtë M kt
4
ISllistó;
V?v..
y- Nt z®.
kan best zo'n extraatje gebruiken
De miljoenenkoek van baron 1
Huyssen van Kattendijke is nog 1
niet aangesneden. Het kriebelige
handschrift van zijn oom wordt 1
door zijn neef Arron, die door zijn
nogal luidruchtig en frivool leven- g
tje de ergernis van zijn omgeving
opwekte, bestreden. Het gaat om g
veel, heel veel geld en als binnen- f§
kort het Amsterdamse gerechts- 1
hof zal beslissen of het testament M
van de weldoener van het Beve- 1
landse dorp geldig is, zullen de 1
Kattendijkers hun weelde niet op
kunnen.
WILKO A. G. M. BERGMANS I
Clean shaven wandelt Bernard
Fletcher op Porchester Place in
Londen, op weg naar de bar
bier. Even later stapt een ge
heel andere heer in een auto,
maar zijn naam is eveneens
Bernard Fletcher
- -
x v J
'pl»l
9
et
eet;
da'
on'''
if
Zib-lf ??ar, geleden overleed, in
krinl1bijna vÖf en tachtig-
de mr°ar?n van Zeeuwse bloe-
Hi 'm*«urits' J°han, Emanuel
stierf iVan.. Kattendijke. Hij
in een, s,hy Qeleejd had
barie r.arn id en zonder bom-
srh,™uPe kleingebouwde ietwat
zrw e man had nimmer bij-
«f* dingen gedaan. Zijn
uit Jla.ayiste bezigheid bestond
5e y-et beheren van het familie-
bnre niet gering was. De
mus st*erf kinderloos en zijn
7v,;7?e?len zijn sinds kort het
tn,Ü 5punt van een geducht
Lord tussen de Engelse
h.' Arron (nogal omstreden
p» 2 rUr van Londense bladen)
dor, H°ge Raad der Nederlan-
r Lord Arron betwist de
chtsgeldigheid van het testa-
"f' "°an zijn oom, die heeft be
paal d, dat de Stichting Maurits
an Kattendijke het overgrote
erft Van zVn en goederen
Jt om dit te besteden aan so-
iale en culturele doeleinden van
et dorp dat zijn naam draagt
yog is de uitslag niet bekend,
n}aar de Kattendijkers gaan rus-
*9 verder met rustig leven
net ongrijpbare fortuin heeft hen
Ulet in de war gemaakt.
hemel Is grijs en er valt een mie-
k^jge regen over het land, als ik door
*veland rijd op zoek naar Kattendijke,
et dorpje, dat zich heeft verscholen in
luwte van de dijk en dat daar een
c|ner vergeten bestaan leidt. Zó van de
o/dweg, die de Belgische industriege-
k'eden en Antwerpen verbindt met Hol-
^**1. naar de binnenlanden van het goe-
die Het 18 een overgang,
omdat blijkt, dat
hiet alles en iedereen is opgeslokt door
de verkeersmoloch, het lawaai en de
s'ank.
Kattendijke is een oase van stilte. Als
-':iv i-ói-ïffrlit'iÈ''n 1
«««•«li
JAN SPRUIT
goeie, merkwaardige man
boven op de dijk sta in de steeds
eerdrensende regen zie ik een lieflijke
e ek van lage huizen gegroepeerd rond
h fraaie kerktoren. Het oeroude en
^'rouwde beeld van een Nederlands
zoals wij er gelukkig nog honder-
etl teilen.
ij^J. bet huis vlak bij het talud van de
tie k erke molshoop zag ik een gordijn-
ee. bewegen. Het grauwe licht viel op
keó baar gouden oorijzers, die flauw blon-
tW k was gesignaleerd door de uitkijk-
J0^ van Kattendijke, de weduwe W. de
Bast?evan Zween, die mij even later
een ,rii in baar woning ontving. Door
laag groengeverfd deurtje-achterom
„Ja zeker! Het was een kort dik
mannetje en heel wat keren heb ik hem
met jachtopziener Rottier de velden
zien intrekken met hun jachtgeweren
Ik geloof dat het een goeie man was
Hij bemoeide zich met niemand, maar
zijn ogen stonden eerlijkzegt de
vrouw Ik ben zes en zeventig jaar
ik maak me niet zo druk over geld
Maar het zou wel fijn zijn wanneer ons
dorp wat kreeg uit de geldkist van de
baron. Hij heeft al zoveel gedaan. Die
man heeft tenminste zijn afkomst niet
vergeten
Een gordijn van regen belet het onbe-
lemmerde uitzicht op de zever eeuwen
oude toren van de protes.antse kerk. De
poort staat wagenwijd open. Binnen lig
gen zakken cement opgestapeld en het
kerkorgel met de grijs zilveren pijpen
is gevat in het keurslijf van een plastic
hoes. Een vrouw met een hoofddoekje
rond het bruine haar komt mij uit de
sacristie tegemoet. Haar ogen lichten
even begrijpend als zij de camera in
mijn handen ziet. Het is kosteres Min
naar, die reeds vele jaren voor enkele
honderden guldens per jaar de zorg
heeft dat de kachel tijdens de zondags
diensten in de kerk brandt.
„Kijk maar niet naar de rommel.
zegt zij gewoontegetrouw en wijst op
de restauratiesteigers tegen de wand
van het stille godshuis. „Over twee we
ken zijn de arbeiders klaar en is de
kerk weer in volle luister hersteld.
Dank zij baron Huyssen van Kattendij
ke kon dit werk worden gedaan en het
orgel en de kansel zijn ook-door hem
geschonken. Kattendijke heeft veel aan
die man te danken. Hij was een stille
gever en alleen ingewijden wisten van
zijn daden."
Kosteres Minnaar voert mij omhoog
langs de steile ronde trap van de toren.
Mevrouw
De Jonge-v. Zween
zijn ogen
stonden eerlijk
We kijken door een uilenraampje uit
over het landschap. Huizen met grij
ze en rode daken tot ver in de om
trek lege landerijen, die straks weer
door de zon tot leven zullen worden ge
wekt.
„De baron stond altijd voor ons klaar
Ik ben er van overtuigd, dat hij iets
met Kattendijke heeft voor gehad. Als
hjj geweten had, dat ik zo'n moeite had
om de kachel in de kerk aan te hou-
den (kosteres Minnaar moet om drie
uur 's nachts uit haar bed om de asla
uit te schudden) had hij allang voor een
niuwe gezorgd. Een klein briefje Was
vroeger voldoende om hem tot actie
te brengen. Zonder veel vieren of Vij
ven kwamen de noodzakelijke dingen en
lk geloof vast, dat Kattendijke het for-
tuin eerdaags zal krijgen."
Zo denkt kosteres Minnaar er over
en ook vele ouderen, die de baron van
dichtbij of vanuit de verte hebben mee-
gemaakt geloven, dat deze man de Kat
tendijkers na zijn dood wilde verrassen.
De zes en tachtigjarige Jan Spruit, die
vroeger de Oos^erschelae bevoer, zegt:
„Ja, die baron. Heb hem veelgezien.
Ook zijn vrouw heb ik gekend. Zij heet
te freule Christine Boreel en zij i3 jn
1903 gestorven. Er waren geen kinde
ren en de baron trok zich terug in zijn
huis in Zurich. Een huishoudster ver
zorgde hem en ik herinner mij nog hoe
hij dertig jaar geleden m de krant stond
omdat hij met een ballon over de Alpen
had gezweefd. Een goeie merkwaardigs
man, die altijd klaar stond om anderen
te helpen met geld en goeie woorden
De vrouw van Jan Spruit knikt om de
woorden van haar man te onderstrepen.
Kosteres Minnaat
klein briefje
voldoende
-is<
MEVROUW VAN DE PUT
Als ik bij jachtopziener Rottier aan
bel, maakt een meisje open. „Vader kan g
en wil niets zeggen.zegt zij voor ik
een woord te berde heb gebracht. „Al
leenhet was een fijne tijd toen de
baron hier voor de oorlog altijd kwam.
Dan gaat de deur dicht en ik sta weer g
in de regen. Rottier, die nog steeds jacht-
opziener is van het 200 hectaren grote g
land rond Kattendijke, dat eigendom was g
van de baron, wil niet uit zijn tent gelokt
worden. Ik heb er zo'n vermoeden van,
dat deze gesloten man meer weet en dat
de baron hem in vertrouwen nam. Maar
hij is „op slot" en niet te bewegen tot
confidenties.
Burgemeester Evers Is reëel door te
zeggen: „Hadden we maar zekerheid. g
Officieel weet ik nergens van, alleen
maar geruchten ,maar daar mag je
niet op af gaan."
De weduw De Put die ik bij het bord- M
je met de plaatsnaam Kattendijke foto- 2
gTafeer, lacht wanneer zij opmerkt: „Er g
is hier wel gezegd, Kattendijkers j§
drieduizend gulden uit de erfenis zullen 1
krijgen. Van mij n>»S dat wel... ben
wel oud, maar kan best zo'n extraatje
gebruiken. Begrijp n'et> waar die En- M
gelsman zich mee bemoeit als de ba
ron zijn geld aan ons wil geven."
HE3„v?tw<H>rd op liet eeuwenoude
probleem van de zakenman om
krijgen is op het droge te
™eet u een baard aan.
?ir Kletcher uit de Engelse
SlShSvüm heeft dat aan den lijve
,iet hem pa
volle baarrt^ i eerbiedwaardige,
Hrê Fl^?J®,kweken' &aat de 41-ia-
ecn Jrufc drie "^1 Per jaar naar
en bovenlijf ln Londen ©m kin
te laten voonill i^,positnte haargroei
naar het °P 21Jn zakenreizen
«blekw dTden van het 'a"d 's nu
zakeliike' hff tnanne"jke sier de
vordert! besprekingen ten zeerste be-
maakteglt?e^e5ïhoren mr- Fletcher
dan de riinè vee' minder indruk
baard voorzi^e' ^eke grijze
slapen en 4 ,Fletcher- °ok 21Jn
toetsje inter^sSi!br°UWen WOrdt dat
Iedere reis !!,1 ff meegegeven-
deze handel!™ r het noorden kost
up", maar Sn 250- aan „make-
komen de koS\efS d® heeru Fletcher
Hij zegt zelf er.ruimschoots uit.
„een baard geeft Z,jn vermomming:
geerder uiteriik d?,mal? e<jn gf»5'1"-
bovendien J De klanten hebben
in een oudf e r™'et!ro,uwen en geloof
heid houdt J ntun Voor de zeker-
hij op route -e *ir Fletcher wanneer
groei op zijnkin°?ntaSctnaChtS ha3r'
ove!i.hoe denkt mevrouw Fletcher
ouderwaar bii tJjd en wijle sterk ver
een echtgenoot? Zij vindt het
ven d -Ued idee' maar moet toege-
florêrf -e zaken als nooit tevoren
er isef'v. het kort gezegd dus;
volle ,aardepardon: waèrde-
grijsaardewemggelegd!r deZe j°ng6
C:r;r5-ï,. j
v
«5i
