TOM POES en de vuursalamander m PROBLEEM IN AERDENBERG Alfredo B<&acUUa HET VALSE HOOFD 1 Pelsjagers van Rio Pecos DE /VffiRMSlfEN Vasas bereidt zich voor op duel tegen DWS Gerard Peters teamleider HET GROENE LUIPAARD door Marten Toonder -"Uu. ►>C3 Jacobus Boelen SPORTNIEUWS tWDOMNWPIEPEWIET Caballero dit jaar met twee ploegen DONDERDAG 4 MAART 1965 sherry een spaanse edele tsajoL toe -zouoe/o A'£T eens kuM-Sj 'EN OJ ORDEN.'AA7CA/TJ£S COA3T' A/ters. oa>t /s MeeeMD, Ore De Wadders W meer. sire we PAUL VLAANDEREN mm m nmmmum BB door OLAF J. DE LANDELL 89 5392 Heer Bommel richtte zich hoog op en wierp een misprijzende blik op Tom Poes. „Als dat de jonge vriend niet is", sprak hij bitter. „Al tijd dezelfde! Ik ben bezig met het opwekken van hoog staande krachten bij kostbaar reukwerk en diepe boeken. En daar kom jij met ruw geroep dit ragfijne spel versto ren! Je gaat te ver!" „Dit is geen hoogstaande kracht!" riep Tom Poes, op de vreemdeling wijzend. „Dit is een gewone oplichter, die misbruik wil maken van uw bijgeloof. Ik zag hem slui pen!" Heer Ollie verbleekte, doch voordat hij iets kon zeggen nam Agilius de Vuursalamander het woord. - „De wens van de grote meester is mijn bevel", zei hij glimlachend. „Eerbied wenst hij en eerbied zal hij ont vangen. Scheer u weg, miezeldrop!" Zo sprekende sprong hij onverwacht voorwaarts en sloeg Tom Poes met zo'n kracht uit het veld, dat deze achter het kerkhof-hek verdween. Heer Bommel sloeg het gebeuren onthutst gade. Een ogenblik leek het, alsof hij wilde protesteren. Doch toen verscheen er een vreemd lichtje in zijn ogen. „Het is zijn eigen schuld", mompelde hij. „Altijd komt hij met zure praatjes aan; vol verdachtmakingen en le lijke gedachten. Gebrek aan eerbied voor ouderen en wij- zeren, dat is het. Ik hoop, dat dit een les voor hem zal zijn". „Laat dat aan mij over, grote meester", sprak de an der. „Van nu af aan zult gij de achting krijgen die u toe komt. En wee degene, die tekort schiet. Driewerf wee!" Zijn woorden galmden zo hol tussen de zerken dat Tom Poes een rilling over zijn rug voelde lopen. „Daar was ik nu bang voor", prevelde hij. „Heer Ollie is in slecht gezelschap geraakt en wie weet wat de ge volgen zullen zijn. MOCO Copyright P I. B. Bo« 6 Copenh<>9e« „Is 't waarachtig?" Terry leunde vol medegevoel naar voren op de tafel, „Hoe kwam dat zo? Dat zal hij toch niet zonder reden gedaan hebben!" ,,Trappe mag toch nie!" bitste Teun. „Nee, zeker niet!" gaf Terry toe. „Maar hoe kwam het?" „Ik had de blaje geharkt," vertelde Teun bitter. „En toen kwam hij d'r bij, en begon te vloeke, dat ik 't op een verkeerde plek deede blajehoop most erges uit 't gezichtHij zweeg, met hoog opgetrokken wenkbrauwen, en haalde ongegeneerd zijn neus op, waarna hij er met een uitgestrekte wijs vinger onderdoor streek, om 't succes te keuren. „En toen?" informeerde Terry, die zulke manipulaties terecht voor over bodig oponthoud aanzag. „Nou enne toen Oach, nou jaIk zei daddek nie weer kon be ginne En hij von' daddek zonder prate mar meteen most wegharke, waddek net klaar had „Je zult wel schandelijk brutaal geweest zijn," zei Terry, zo bestraffend als een schooljuffrouw. „Nei, ik nie.verweerde de tuinman zich driftig. „Hij! En toen wier ik ook 'n klein pietsie ferontwaardigd „O!" viel Terry in, „dat zal wel verschrikkelijk geweest zijn, want je hebt net een gezicht, om erge dingen te zeggen!" „Ik zei niks!" ontkende Teun bits. „Alleen mar, daddie kon opdondere, en daddek gesteld was op net zo'n goeie behandeling as ze hond „En wat zei hij daar wel op?" informeerde mijn neef geduldig. „Ook niks," meldde de tuinman. „Hij gaf me 'n trap voor me gat." „Jullie waren allebei driftig," oordeelde Terry gedragen, „want wat zul je wel gezegd hebben, toen je die trap kreeg?!" „Wat kon ik nou nog zegge!" treurde Teun. Hij keek ons allebei schichtig aan en begon de sigaret tussen zijn vingers heen en weer te rollen. „Ik kon niks meer zegge „Kom, kom," vermaande Terry snugger, „praten doe je ten slotte met je móndEn die had van die trap niks te lijden gehad." Een schouderschok. De sigaret verloor tabak. „Mar me ziel, die was geraakt!" „Onzin," zei mijn neef gemoedelijk. „Je ziel zit niet zo laag." Ze zwegen even allebei, voordat Terry zijn vorsen voortzette: „Weet je zeker, dat je niks zei?" „Wat had ik nou kanne zeggetreuzelde Teun. „Tja.Terry bekeek hem van onder zijn wimpers. „Je had bijvoorbeeld kunnen zeggen, dat je hem die schop wel betaald zou zetten. of dat je die schop wel eens voor iets beters bij hem zou inwisselen. De man tegenover ons richtte zich langzaam op en bleef ons een paar tellen aankijken. Zijn ogen waren verbaasd en bang. Ze dwaalden traag van mij naar Terry en van Terry naar mij. „Zo," zei hij, en verbrijzelde de sigaret tussen zijn bruine vingers, „dus da' wiste jullieOpeens rees hij met een zonderling geluid op: ik wist niet of het een snik of een hese lach was. Zijn gezicht bleef strak. Hij staarde naar de grond met gebogen hoofd. „Da' wiste jullie," herhaalde hij. ,,'n Mens kan wel es wat late valle, zal 'k mar zegge. Terry bleef doodkalm. „Wat bedoelde je ermee?" vroeg hij. „Oach, wa' ken 'n mens d'rmee bedoele.Teun schudde zijn hoofd en keek ons niet aan. „Op zo'n ogenblik bè' je ziedfend.Ik laai me nie trappe door 'n meneer Terry boog zich voorover. „Hèb je het ingewisseld, voor iets beters?" polste hij. Teun gebaarde met zijn handen vaag in de leegte: ,,'n Mens zegt teveel assie boos is Ik zuchtte insemmend en keek naar Terry. Deze hield zijn ogen strak op de tuinknecht gevestigd, en ging voort: „Heb je niet gemerkt, Teun, dat de touw ladder in de nacht van eergisteren op gisteren is gebruikt?" „Da' haddu ook kenne doen," ontweek de man. (Wordt vervolgd Advertentie A3 CS UW £(2 CogD ot/£& a/p?og\/(< is fver non zttAits... ffMerifoA. retzTje gfnn TaEUGN. TM Of£ tAAfST OOtW CUDNT... DNP/Z IS NieTS-toAAie Mee FT NU OA)T KuuuetJ U£R STOP PEN?? m. Pef~ SWAN ffiATURE 93. Langs de vechtende dragonders en Ponkas stormden wij naar de gang, maar verschillende vluchtende indianen al te snel te zijn ge weest. Tot er een schot Kionk en een Ponka uit het zadel stortet, spoedig door een tweede. Wat had dat te betekenen- schoot daar, vanuit de ingang op de Ponkas- lst het niet en de Ponkas evenmin, zodat zij m P de teugels wendden en door de dragonders acntervolgd wegvluchtten. Nu i was het niet meer noaig hen na te zetten en wij keken elkaar eens aan om te vragen, of de an der ook wist, wie die scnoten had gelost, toen wij een grote neus uit een bosje zagen steken. Spoedig bleek, dat die neus niet alleen was en de rest van Sam in het bosje verborgen had gezeten. „Sam! Hoe kom jij hier? Ik heb je toch voor mij de tunnel zien inlopen?" „Inlopen wel, maar uitlopen ook?" „Dan moest ik je voorbijgekomen zijn." „Dat ben je ook, als ik me niet vergis. Het leek me beter tussen de struiken wat uit te rusten en de Ponkas netjes uit te laten. Toen ze weer binnen wilden, was ik uit gerust en heb ze wat lood toegezonden. Maar wat is dat? Wie komen daar aan? Die waren toch dood ,als ik me niet vergis?" HU LEEFT NOG, MAACZ HU MOET DOOF! PIE PiERBMIElT. GA GAUW PLUKSEL EN VERBAND HALEN B/J I/HOUW, KUNEGONOEl WOND VEEL BLOED VER LOREN HE&eÈNj HE1P VLUG HEM NAAR HET HA, TE BRENGEN WAT /s er aan de HAND. ÜOHAN P WIE is d/e Man f* IR WEET HE NEEN ZAGEN HEVt VAN ZIJN PAARD VALLEN, TÓEN FEATURES EVNPICATE NAM RAPOSTRIP 65. Piet Loeris bleef zo koud als ijs, toen de dreigementen van Hat Si Kee dwars door de muur schalden. „Help me es een handje, broer, sier- vogel," vroeg hij inspecteur Par- bleu: „We zullen Vodkoff éérst de boeien aandoen. Hij mocht es bij- komen en dat zou lastig zijn met het oog op deko mende begeurtenissen!" „Wag bedoelt u, meneer Loeris?" vroeg Sientje: „U heeft die man toch verslagen! De ergste moeilijkheden zijn nu toch uit de weg geruimd?" „Nee, Sientje!" sprak de detective geërgerd: „De ergste moeilijken moeten nog komen! Dat je dat nou niet begrijpt. M'n oom Johan zei al tijd: „Wie Chinees wil eten, moet er éérst een vinden, die zich daarvoor ter beschikking stelt. En zo is het!" Ondertussen had hij, geassisteerd door Parbleu, Vodkoff de handboei en aangedaan. Dat was geen mo ment te vroeg! „Het zijn nu derop of deronder, mannen!" gilde Hat Si Kee: „Aanvallen!" Er klonken nu van alle kanten voetstappen rondom de kamer en een ogenblik later kraakte de deur onder het gewicht van een op merkelijk aantal mannen. Maar hij ging niet open, want Vodkoff lag er nog steeds voor en vormde zodoende een bostakel, dat niet zo eenvoudig te nemen bleek te zijn. „Achteruit!" brulte Hat Si Kee: „Wij hele flinke aanloop moeten nemen! En dan alle- Toen hij dat hoorde, begonnen er al lerlei kleine pretlichtjes in de ogen van de detective te twinkelen. Hij pakte de rustig snerkende Vodkoff stevig bij de schouders en trok hem weg. En wederom precies op tijd! FEUK WKlEZ VOLGT HET WERE EU BEVEELT HEM0P7E STJGE/J BOEDAPEST, 4 mrt Vasas ETO, de club uit Györ en de tegenstander van DWS in de kwartfinales van het toernooi om de Europese beker voor landskampioenen, heeft woensdag in het kader van de voorbereidingen voor de tweede wedstrijd tegen de Amster dammers, die volgende week woensdag in Györ wordt gehouden, een oefen- wedstrijd gespeeld tegen de mijnwer- ScUb<„°dTS <§58^' u&% Hongaarse competitie. Bij Vasasnont- braken Kiss en Orban, beiden verdedi gers, die in de wedstrijd te Amsterdam (1-1) geblesseerd zijn geraakt en onder behandeling staan van een gereputeer de specialist te Bratislava. Kiss is reeds in zoverre hersteld, dat hij de training heeft kunnen hervatten. Ook de gene zing van Orbans blessure verloopt voorspoedig. Vrijdag zal Orban weer aan de oefeningen kunnen deelnemen. De verwachting bestaat, dat beiden volgende week tegen DWS zullen kun nen spelen. Vasas ETO won de wed strijd met 3-0 door doelpunten in de tweede helft van Györffy (2) en Orosz. Het was echter geen overwinning om over te juichen, want het spel van de Hongaarse cupfighters was alles behal ve groots. Trainer Nandor Hidegkuti gaf dat onomwonden toe. ,,Er is de ko mende dagen veel te doen om de on volkomenheid weg te werken, willen we tegen DWS niet in het zand. bijten," aldus de Hongaar, die zich zaterdag met zijn ploeg terugtrekt in een sport hotel aan de oever van de Donau. Zon dag zal Vasas nog een trainingswed strijd spelen, waarin als sparringpart ners zullen fungeren Elektromos uit Györ en Fertoed, twee laag geplaatste clubs, die elk 45 minuten spelen. (Van een verslaggever) HAARLEM, 4 maart In het komen de wielerseizoen zal de Haarlemmer Ge" rard Peters, oud-wereldkampioen achter volging en driemaal landskampioen, weer als ploegleider optreden voor Ca ballero. Dit extra sportieve merk brengt opnieuw een vaste ploeg professionals en een team amateurs op de fiets. Deze ploegen (elk acht man sterk) zullen aan alle „klassiekers" en belangrijke weg wedstrijden in eigen land deelnemen, Samen met Frans v. d. Enden uit Sant poort, die als directeur-sportief optreedt, heeft Peters zijn renners gekozen. ZU hebben daarbij ook weer een paar jongere krachten aangetrokken. Vrijwel elk jaar krijgen enkele jonge re coureurs in de ploegen van Caballero een kans om zich in de sport op twe« wielen hogerop te werken. Ditmaal ZJJ» naast de routiné's Piet Steenvoorden (Heemstede) en Joop v. d. Putten TDen Haag) de jongeren Piet Buuits (Kei- donk), Henk de Jong (St.-Willibrord), Piet v. d. Lans (Scheveningen), Cees Amsterdam (Breda), Willem van Smn' ren (Amsterdam) en Jos Linders ®°Y* sendaal) in de ploeg beroepsrijders kozen. Zij hebben een vij f-maandeliJ1" contract aangeboden gekregen. Het hoog tepunt voor de profs vormt de deelne ming aan de Ronde van Nederlano- Voor het eerst zullen zij ook premie krijgen voor triomfen in Belgische koer sen. Het ligt namelijk in de bedoeling in de toekomst ook meer aan buiten landse wedstrijden deel te nemen. f De amateurpioeg wordt gevormd do® Henk Peters (Heemstede), Gabi Min»®? boo (Heenvliet), Ted Blom (Haarlem' die alle drie al eerder voor Cabaliery reden Hans den Hartog (Utreen i Jan van Veen (Werkendam), Peter nig (Rotterdam). Peter Klsner (Am® foort) en Cees Brugel (Zevenbergen De amateurs zullen aan vrijwel i „klassieke" wegkoersen In eigen deelnemen. Voor hen zal „OlyWP Toer door Nederland" het hoogWP van het seizoen wroden.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 4