Chrysler
wolkenkrabber
320 meter hoog
Clocktail
uurtje
Kunsthart
vervangt
beschadigd
exemplaar
EENMANSWAGENS
DUITSE POLITIE
evrees
5 MAART 1965
Volgens het Nationale Hart In
stituut van de Verenigde Staten zal
het over een jaar of drie maar
het kan ook wel tien jaar duren
mogelijk zijn, bij een mens een
slecht hart door een goed te ver
vangen.
in de zuurstofkamer.
Regisseur, kunt u me in het eerste bedrijf laten doodgaan,
mis ik de trein naar huisl"
rf
x-
weer omhoog, de trots van de
reinigingsploeg.
EEN nieuw café in het Amerikaanse
plaatsje Cambridge heeft zich al
meteen een enorme populariteit
verworven door .het introduceren van
het „clocktailuur", dat °m 4 uur in de
middag begint. Bezoekers moeten bij
hun entree een kaart in een tijdklok la
ten afstempelen. De eerste twee num
mers van het genoteerde uur worden
beschouwd als de prijs voor de geno
ten drank.
Wanneer bijvoorb. de kaart een tijd
aangeeft van 4.01 uur, dan betekent dit
dat voor de consumptie 40 cent wordt
berekend. Om 4.50 uur wordt dit 45 ct.
etc. Hoe vroeger de klant het café bin
nenstapt, hoe voordeliger zijn drankje
uitvalt. Deze nieuwe methode schijnt
ingeslagen te zijn. Vooral menig aperi-
tiefje vindt via de stempelklok zijn weg.
De onderneming aan de met een
roestvrij stalen spits bekroonde gevels
van het Chrysler-gebouw is niet zonder
risico geweest. De hoogte van het bouw
werk 320 meter noopte tot het
gebruik van een zwevende gondel, zo
als glazenwassers ook plegen te ge
bruiken. Maar die gondel kon alleen
dienst doen bij weinig of geen wind,
en dus waren er nogal wat onwerkba
re dagen.
Reactie van een der schoonmaaklui,
John McGuire: „Voor iemand met hoog
tevrees is ons werk moordend. Zelfs
wij, die gewend zijn de begane grond
van grote afstand te bekijken, hebben
er nu voorlopig genoeg van". Een an-
Pinguïn „Tot1
Het wordt in het land van Uncle
Sam als een tragedie beschouwd, dat
terwijl op het gebied van de wetenschap
telkens weer topprestaties worden ge
leverd, hartkwalen het grootste gedeel
te van de sterfgevallen voor hun reke
ning nemen. Elk jaar sterven er vele
duizenden Amerikanen, volgens het Hart
Instituut, omdat een hopeloos bescha
digd of verzwakt hart in een overigens
betrekkelijk gezond lichaam ophoudt te
werken.
Op het ogenblik kan er nog slechts
weinig worden gedaan, om deze levens
te redden. Het is nog niet mogelijk,
een zwaar beschadigd hart door een
nieuw te vervangen. Maar een groep
geleerden is druk bezig, twee soorten
kunstharten te perfectioneren, welke een
„afgekeurd" kunnen vervangen of er
de functie van kunnen overnemen.
Het zijn een hulphart, dat eerder een
hart helpt dan het vervangt en een
„prosthetic hart", dat een beschadigd
of zwak hart helemaal vervangt en dus
in de plaats daarvan in het menselijk
lichaam ingebouwd wordt.
Niet minder dan dertien Amerikaanse
wetenschappelijke instituten, die zich
met de studie van hartkwalen bezig
houden, werken thans met financiële
steun van de regering aan dergelijke
kunstharten. Er bestaan reeds zeven
tien verschillende soorten, waarmede ex
perimenten op dieren zijn uitgeoefend.
Andere bevinden zich nog in een voor
bereidend stadium, zijn echter nog niet
voldoende geperfectioneerd, om ze in
mensen te kunnen plaatsen. De kunst
harten zullen t.z.t op dezelfde manier
werken als levende harten.
