wijziging in standpunt op (departementen en in politieke partijen noodzakelijk Voetbal een stuk beleving SPELERS NOG NIET RIJP VOOR HET FULL PROF VOETBAL Mooi Saiuering Dwaasheid Plicht Y echten Ippt Guus Brox, manager van Feijenoord, is een duidelijk voorstander van full prof voetbal. ue neer tl. aoiteueia, voor zitter van DWS, zou zijn ver eniging graag zien als full prof club. Hier een aantal Turkse journalisten aan de „lippen" van de heer Solle- veld na afloop van de Euro pa-cup strijd tegen Fehner- bahce. Topsport opnemen in cultuurpatroon ^edigend spel, betonvoetbal, Üj^BeiUg, het zijn kreten, die er om schreeuwen uitgeban- worden. Hoe komen we tot ^^^rijking van ons voetbal? Kan ^^ull professionalisme het „be- °°fde land" zijn? Bent U er voor onder van? BRUNT: Ja, ik ben er een zeer tet 111 Voorstander van, mits er ech- aan bepaalde voorwaarden vol- Wordt, En over die voorwaar- nen ik helemaal niet gerust. We 0n„llen zonder meer stellen, dat het C?WIJk zou zijn om full prof de bai te gaan spelen onder dezelf- taai^hdities als thans het semi be- s'on Voetbal draait. Full profes- HiO'isrne is alleen mogelijk met fbkkelijke steun van overheid ,ndustrie. Als de clubs er ver- erd van zouden kunnen zijn, dat O1» grote steun krijgen van deze floe ies' dan zeg ik, laten we het venÖ' ^a*1* we moKen niet stil blij- "Dih slaan> we moeten ons spelpeil Li °°g brengen. Maar zonder de fc. P, van overheid en bedrijfsleven d b 'k niet tot het full prof voetbal V0 ,n overgaan. Ik ben een heel b.jJ'Öchtig mens, ik ben een echte keirt w" eerst de werkelijk- a zien, ik durf niets op de gok te heid. En ik wil hier stellen, dat het een morele plicht van die overheid is die steun te geven. Mijne heren, de standpunten over de sportbele ving moeten op de departementen en in feite ook in de grote politieke partijen eindelijk eens gecorrigeerd worden. Het is dwaasheid, dat de topsport nog steeds niet is opgeno men in het totale cultuurpatroon van onze samenleving. Wanneer gaat men doorkrijgen dat recreatieve kunst een behoefte is in deze tijd van massaficatie, waarin de grote massa door de grote technische ont wikkeling volkomen is uitgescha keld? Wanneer gaat men doorkrij gen dat het „zien van voetballen" allang niet meer de functie heeft van vroeger: naar mijn club kijken? Ty pisch, ik heb voor deze stelling inte- ganisatie en de gemeentelijke over heden tot een spreidingsplan komen. Een plan, waarbij bepaald wordt, waar de topclubs moeten komen en aan welke clubs de overheidssteun zal worden gegeven. De sanering voltrekt zich dan in snel tempo, om dat de andere verenigingen de onont beerlijke steun moeten missen. Ik wil tot slot nog een ding opmer ken. Deze hele opzet beoogt natuur lijk niet, dat er een soort gemeente lijke voetbalclubs moeten komen. Dat is onzin. De rijksoverheid of de gemeenten moeten zich niet bemoei en met de clubs, zij moeten alleen garant staan voor een goede organi satie en voor de rest de club de club laten. L. BRUNT: Ja, dat is een heel mooie opzet. Ik vraag me echter al leen af, hoe krijgen we het zover? Want je hebt niet met één overheid of met één gemeente te maken, maar met tal van gemeenten. Ik vraag me dus af: het zou mooi zijn, maar hoe krijgen wij de over heden ooit zover, dat ze dit allemaal willen ondernemen? WETH. DE BOER: Die vraag wil ik wel met een tegenvraag beant woorden. Heeft de KNVB of hebben de betaalde verenigingen ooit via hun publikaties de aandacht op de nood zakelijkheid tot invoering van het full professionalisme gevestigd? L. BRUNT: Neen, daar is nog nooit iets aan gedaan. WETH. DE BOER: Juist en daar om vraagt U zich af, hoe men de ri ngende noodzaak! °m. Naast steun van overheid en 'h^ustrie zijn er natuurlijk ook nog >t!cre mogelijkheden. Ik denk bij- ,'lan de sporttoto en de socio s, <n„ iK ln het buiteniand v^nt. Clubs als Barcelona en Real :'adrid hebben bijvoorbeeld een fan- arische ledenaanhang van dertig-, VeeHig- en soms wel vijftigduizend ï^hsen. Met de ledengelden, die op d manier binnenkomen, is natuur- wel iets te beginnen. Maar ik niet bereid met een „voetbal- tj.a in zee te gaan, iemand, die '-hjh 'n staat is te helpen. Elke e kent wel die rijke mensen, die Poosje bij wijze van „hobby" IVj Keld in de vereniging steken, tib r zo'n geldschieter vormt na- V» rlijk een veel te zwakke basis °r full professionalisme. stG: BROX: Net als de heer Brunt V<J* Positief tegenover het full prof ^■'dU Laten we er echter voor dat als we ooit tot volle- V .etaald voetbal komen we niet t^^ekten van de semi-prof overne- Zo zou bijvoorbeeld het aantal L.r'ende clubs en het aantal be- 'de resse gevonden van twee bekende psychiaters uit Noord-Holland. Die voelen, dat er een zekere therapie zit in het beleven. De mens is uit geschakeld. Men kijkt niet alleen naar voetbal men leeft mee. Er zijn mensen, die ziek van ellende wor den als hun club verliest. De club is voor hen niet zomaar wat, maar een stuk belevenis, de hele week. De overheid moet gaan inzien dat dit stuk massabeleving van enorme waarde is, niet alleen sportief ge zien, maar ook gezien in de vorm van het beleven, het gelukkig zijn, het plezier maken. De overheid moet inzien dat hier een enorm braaklig gend terrein ligt. En als de overheid dit begrijpt, dan zal zij ook met miljoenen op tafel moeten komen, dan zal zij het de topsport mogelijk moeten maken, dan zal het full pro fessionalisme gerealiseerd moeten worden. sPe'ers drastisch verminderd W n worden. Op het ogenblik heb- lia ^e toch spelers, die geld in de Wa d krijgen, van wie je je afvraagt: z0Jaan hebben ze het verdiend, ze 'sb n eigenlijk geld moeten bijbe- f^r b. Een ander ding is de trans- W^hien. Laten we alsjeblieft he/.die „miljoenen bedragen" van hie buitenland overnemen. Er zijn 8aa 'n Nederland spelers overge- voor 250.000 gulden en meer en ikt me meer dan voldoende. SOLLEVELD: Ik ben voor full fin-, °ssionalisme, maar alleen met ^OhriCl®'e hulp van de overheden. c'uh steun kan een prof cW hooit draaiende worden gehou- s^la' .-A-ls ik alleen al denk aan de W0t, ,'ssen, die tegenwoordig moeten 5f uben uitbetaald, dan vraag ik me btof hoog de honoraria van de full Ooits. houden moeten zijn. Willen we daa full professionalisme komen, WQ' *al er veel, heel veel moeten er> veranderd. DE BOER: Ik ben zoge- helemaal „in" voor het full <ier v°etbal. Maar alvorens ik ver- stNli?a' wil ik eerst even duidelijk het Wat we nu eigenlijk onder verst "egrip full professionalisme V°lW?n' 'k geloof niet, dat we over .btck betaald voetbal kunnen •b'teju1' a's we net zoals in het 'Orwj d een aantal verwende *0U(Wes een aantal jaren een bij- baar t r°°i salaris geven. Als we dan jJu" professionalisme toegaan, jlaan oet dat volgens mij gepaard begeiJjb®t een gewetensvolle sociale 'u'ng- We mogen niet zomaar ?aa*Twi sterretjes uitbuiten en hen tls<h„„0nvoorbereid de maatschappij Pr°f Pen. Ik versta onder een full Êh>teTle Jongen of man, die een veel bai b» fee' van zUn tijd aan voet- ''iicertiufedt dan nu> maar die tege- "haatsoi °°k de connecties met de ?0or 'appij blijft onderhouden. En ï0reen contact moet de club sb>n'aUgm komen we tuil pro- burlijk met steun van de over- overheden zover moet krijgen. De gemeentelijke overheden zijn er niet eens van doordrongen hoe groot de voetbalarmoede in sommige plaat sen wel is. Wordt er trouwens in het bestuur van de KNVB weieens over full professionalisme gespro ken? L. BRUNT: Neen, er wordt bij ons zelfs niet aan gedacht. Men durft deze materie nog niet aan te pakken. Het sectiebestuur betaald voetbal waagt zich hier niet aan. H. SOLLEVELD: Ja, en de ver enigingen willen het ook niet. Weet U wat de bondsafgevaardigden zul len zeggen, als het bonds- of sectie- bestuur met een voorstel over full professionalisme zou komen. Dat zijn de „goeien" niet. We sturen ze naar huis. G. BROX: Maar rust hier nou niet ergens een morele plicht bij de bond. We weten toch allemaal in welke si tuatie het semi-prof voetbal is geko men. Er moet iets gebeuren. Uitgaande van de steun van de overheid zal full professionalisme natuurlijk alleen mogelijk zijn als er een enorme sanering komt. Een sa nering evenwel, bekeken vanuit het cultuurpatroon. Dat wil dus zeggen dat Leeuwarden, Groningen en As sen evenveel recht hebben op top voetbal als Rotterdam en Amster dam, hoewel deze steden veel grotere bevolkingsaantallen hebben. In mijn opzet had ik gedacht aan een aantal topclubs van 32 tot 36. In dit plan zal een topclub een begroting dra gen van om en nabij een miljoen gulden. Ik versta onder dat miljoen het totaal-bedrag aan kosten minus de rente en afschrijving van de ac commodaties en minus de vermake lijkheidsbelasting. Ik geloof, dat dit miljoen door de topclubs op te bren gen is, als je je tenminste houdt aan een spreiding van 32 tot 36 vereni gingen. Bij een dergelijk aantal zul len er namelijk binnen een aantal jaren tien Feijenoords en tien DWS' en zijn. Dat betekent niveau en de kwaliteit naar boven komt dan van zelf. Ik blijf aan de lage kant als ik het gemiddelde aantal bezoekers voor een topclub in mijn opzet stel op 15.000. Stel dat er een gemiddel de toegangsprijs is van f 2,50, dan kom je bij een aantal wedstrijden van twintig al aan de zeven en een halve ton. Om dat miljoen vol te maken, heb ik nog aan een paar an dere mogelijkheden gedacht, zoals reclame, televisie en sporttoto. Die zullen allemaal een bepaalde bijdra ge moeten leveren. Wat de steun van de overheden betreft, die zullen, de vermakelijkheidsbelasting en de rente en afschrijving van de accom modaties moeten opbrengen. Binnen die begroting moeten er 32 tot 36 topclubs kunnen draaien. Voorwaar de is natuurlijk waar ik het net reeds over had een grote sane ring, die, dacht ik, snel genoeg tot stand zal komen, als de voetbalor- sanering die dit moet mogelijk ma ken, mag natuurlijk niet plaats vin den op het groene veld, maar aan de groene tafel. De 36 clubs moe ten namelijk zo evenredig mogelijk over het hele land worden verdeeld. Een sanering, vanuit het cultuurpa troon dus. L. BRUNT: Dat ben ik met U eens. WETH. DE BOER: Zo, we heb ben dit allemaal nu zo aardig rond gepraat. Maar gaat er straks nu ook iets gebeuren? L. BRUNT: Dat is lang niet onmo gelijk. Niet onmogelijk.Laten wij hopen, dat het full professionalis me binnen afzienbare tijd inder daad niet meer tot de onmoge lijkheden behoort. Natuurlijk zal men bij een verwezenlijking van het volledig betaalde voetbal met meer moeilijkheden gecon fronteerd worden dan in het be stek van dit artikel kon worden aangegeven. Er zijn echter een aantal interessante suggesties naar voren gebracht, die moge lijk „bepaalde veranwoordelij- ke mensen" in actie zullen zet ten. Laten wij hopen dat de dringende noodzaak van het full prof voetbal spoedig veler aan dacht zal hebben. Een ander probleem dat aan de materie van het full professionalis me ten nauwste verbonden zit is: heeft de semi-prof eigenlijk al de juiste mentaliteit voor een prof? Zouden de spelers nu al kunnen over stappen naar'het milieu van de full prof? De antwoorden waren weinig bemoedigend: G. Brox: Neen, ik vind dat de spe lers nog niet zo ver zijn. Ze heb ben over het algemeen nog niet die discipline, die voor het full profes sionalisme absoluut noodzakelijk is. Ik vind de semi-prof in een hele boel omstandigheden toch nog altijd een betaalde amateur, de instelling is echt nog te amateuristisch. L. Brunt: U zegt amateuristisch, maar is het niet zo, dat de jongens tn de clubs nog veel te zacht wor den aangepakt? Wordt de spelers wel duidelijk gemaakt, wat voor plichten ze eig°nUjk hebben? Dit zweven is natuurlijk ook voor een belang rijk deel te wijten aan de leiding. In vele clubs bestaat geen centraal gezag. Als Pietje het bij zijn trainer verbruid heeft, dan kan hij altijd nog wel bij een lid van de elftal commissie terecht en ga zo maar door. De instelling van de clubbe sturen tegenover hun spelers is vaak totaal verkeerd. H. Solleveld: Ik geloof dat het een kwestie van groeien is, als de lei ding goed is en die leiding treedt doelbewust op, dan weten de spelers heus wel waar zij zich aan te hou den hebben. G. Brox: Ja, dat is ook mijn er varing. Maar over het algemeen zie je nog vaak, dat de spelers denken dat ze voor anderen hun best doen, voor het publiek of het bestuur. Het kost soms heel wat moeite, de spe lers ervan te overtuigen, dat ze voor zichzelf in het veld lopen. L. BRUNT: Neen, tenzij ik de he ren bondsafgevaardigden reeds van tevoren de steun van de overheid kan aanbieden. Als ik de clubs kan vertellen, dat de gemeentelijke auto riteiten bereid zijn gevonden aan el ke vereniging een vast bedrag af te schuiven, dan zie ik er wel heil in. De overheidssteun zou dus reeds be dongen moeten zijn, voordat de clubs zich in de bondsvergadering over het full professiondlisme uitspreken. WETH. DE BOER: Maar waar om probeert het bondsbestuur dan niet die steun van de overheid los te krijgen. Als het bestuur van de KNVB van de noodzaak overtuigd is, dat we naar gesaneerd en profes sioneel voetbal toe moeten, dan kan dat bestuur hierover toch een rap port bij de overheid uitbrengen? L. BRUNT: Goed, maar gelooft U dat wij uitgaande van Uw stelling van 36 betalende topclubs in alle 36 gemeenten de zaak financieel zou den rond krijgen? Dat is voor mij uitgesloten. WETH. DE BOER: Aha, maar dan zou ik de zaak willen omdraai en. Als U morgen werkelijk tot de uitspraak zou komen, dat laten we zeggen over drie jaar daar en daar alleen nog maar topclubs mo gen zijn, dan verzeker ik U, dat de gemeenten bij U de deur zullen plat lopen om toch vooral tot dat kleine selecte groepje te mogen behoren. De gemeenten zullen om een plaats je vechten, daarvan ben ik over tuigd. Maar doordat er nu niets cen traal gebeurt, rommelt iedereen maar wat. L. BRUNT: Aangenomen, dat de gemeenten dit allemaal doen, dan zou de KNVB dus met het voorstel moeten komen: over drie of vier jaar kunnen er niet meer dan 36 topclubs zijn en na die sanering vindt de overgang naar het full pro fessionalisme plaats. WETH. DE BOER: Juist, maar de H SOLLEVELD: Ja, dat ziet U in en ik natuurlijk ook, maar die ande ren, die willen maar blijven voort hobbelen. Heus, men is zo afkerig van een gezondmaking van het voet- ba' een nioeder van de rooie hond. Neem nou Haarlem. Daar was (en ia) de gemeente op een gegeven ogenblik bereid om steun aan het betaalde voetbal te geven. Er werd tegen Haarlem, RCH en EDO gezegd: laten we nu bij elkaar komen en over fusie praten. Mooi, en wat was het resultaat? Eindeloze discussies en verder helemaal niets. BE BOER: Dus een voor stel tot invoering van het full pro fessionalisme krijgt U er nooit door?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 21