Kleuterkleding dit
seizoen lief, maar
niet nieuw
Oktobervaart
Van der Linden
Ernst Beeuwkes
Ca Is wil snel door
de problemen heen
Op wielen
Amalia. niet Saskia
Aïgalssoufen
Nevle Sh'taïne
Nievelsteen in
Eygelshoven
Documentaire over binnenvaart
Wat kinderen
ervan zeggen
't Bleef rood
Arbeider valt van
viaduct en
verdrinkt
Sleepbootmatroos
slaat overboord
Fractieleiders
gaan zaken doen
met formateur
Gaskoek
Gerestaureerde Rembrandt
oftewel
Informatie beëindigd
PAGINA I
DONDERDAG 18 MAART 1965
De modelletjesdie deze vro
lijke kleuters zo 'parmantig
showenkomen respectievelijk
uit België, Duitsland, Frank
rijk, Nederland, Oostenrijk,
Spanje en Zwitserland.
Het binnenvaartschip dringt
zelfs door tot in het hart van
Amsterdam. Beeld uit de film
„Oktobervaart" van Charles
Huguenot van der Linden.
Kleine meisjes beginnen er
steeds meer als echte dametjes
uit te zien. Vindt u dit camel-
manteltje van Enkalon velours
ook niet schattig? Het jasje is
afgezet met een bontkraagje
van imitatie-ocelot.
De Haagse cabaretière Lise
lore Gerritsen draagt hier
een grijs-wit complet met
grote loopplooien.
Zouden ze nou allemaal een
rijbewijs moeten gaan ha
len? Die verpleegsters in
dat Engelse ziekenhuis, waar ze
scooters hebben aangeschaft? Of
is dat niet nodig als je maar
5 km. rijdt? Maar dat bochten
werk lijkt me in een ziekenhuis
lang niet eenvoudig. En al dat
gedraai om die bedden heen.
Toch stond het wel stoer op de
foto, die zuster met dat grote
stuur in haar handen. Maar hoe
zouden ze dat nou met de deuren
doen? Eigenlijk zouden die zich
geruisloos moeten openen en
zich achter zo'n scooter vanzelf
weer moeten sluiten.
En hoe zouden ze dat nou ver
der doen met het standsverschil?
U weet toch dat dat in sommige
ziekenhuizen nog héél erg is? Je
kunt heus niet van iedere hoofd
zuster of van elke arts of spe
cialist verwachten dat ze zich op
dezelfde manier voortbewegen
als een jonge leerling-verpleeg
ster. Nou kan het zijn, dat ze
aan een leerling een step geven.
Kan ze de ziekenhuisverkeers-
regéls op leren. De hoofdzusters
krijgen er een claxon bij en een
achtemitkijkspiegel. Wat doen
we met de beroemde specialist?
Een drie of vierpersoons-scooter
voor hem en zijn gevolg?
Je ligt dan op een zaal in bed
de deur zoeft open en de scooter
binnen. De specialist, pardon,
zyn chauffeur, houdt bij elk
voeteneind net lang genoeg in
om een schrikbarende tempera-
tUUVSStijging van uw kaart af te
kunnen lezen. En hij knikt. Dat
is tegenwoordig meestal het
enige dat een dokter bij een zaal-
bezoek doet. Hij kniict, als hij
een goeie bui heeft, zijn patiënt
en ieder ander uit de verte toe.
En dan weet hij meteen hoe het
met je gaat. Dat vind ik altijd
heel knap.
Als je tweede klas ligt, krijg je
een rood lampje aan het voeten
eind van je bed. Dan kun je op
een knopje drukken en de dokter
stopt. Hoewel, hij blijft natuur
lijk rustig op zijn scooter zitten.
Maar als tweede klasser mag je
iets tegen een dokter zeggen,
soms mag je zelfs nets vragen
en het gebeurt dan inderdaad
wel eens, dat hij nog antwoord
geeft ook. Lig je echter, van-
Wege.een ton uit de voetbalpool,
eerste klas, dan stapt hij uit en
begeeft zich hoogst persoonlijk
en te voet naast je bed. En praat.
Gewoon, net of je niet alleen
maar patiënt, maar ook nog een
mens bent.
Ik geef toe dat ze in een zie
kenhuis niet altijd iedereen vol
komen als een mens kunnen be
handelen, daar is te weinig tijd
voor en ze hébben het allemaal
zo verschrikkelijk druk, die dok
toren. En de zusters ook. En ze
zijn niet humeurig meer, als ze
een scooter hébben, stond er in
de krant.
Maar toch gaat er iets ver
loren. Want als je in je bed ligt,
vol behoefte aan een zachte hand
en een opbeurend woord, dan zal
fr nooit meer die zachte doch
kittige stap zijn naast je bed.
Niet meer het zachte, troostende
9eritsel van de gesteven schort.
Nan is er het gezoem van een
scooter en een zacht remmen.
Neen hooft meer dat zich zor-
9end over je heen buigt, maar
een hoofd dat met een schok op
9élijke hoogte van het jouice stil
ymdt en dat dan achterwaarts
Want ik geloof nooit dat zo'n
,ln9 tussen de bedden draaien
han) weer verdwijnt.
Maar ze mogen hem hébben
dot. Zo'n scooter. Alle ver-
vycgsters. Als ze dat graag wil-
Want ze zijn vaak het enige
7®' niet koud is, niet steriel is
n een ziekenhuis. En hun men-
e«jfce warmte doet vaak meer,
de duurste behandeling. Hun
9hmlach, al dan niet op wielen,
geen zieke missen.
ELLEN
(Van onze Haagse redactie)
DEN HAAG, 18 maart Enkele
miljoenen guldens worden elke
maand per postwissel overgemaakt
naar Spanje, Italië, Turkije en Grie
kenland sinds er duizenden arbeiders
uit die landen hier werkzaam zijn.
Deze postwisseldiensten zijn enkele
jaren geleden speciaal voor hen ge
opend en er wordt een toenemend
gebruik van gemaakt.
Dit meldt „Bedrijfsbanden", het
personeelsblad van de P.T.T. Kort
geleden werd in één maand meer
dan twee miljoen gulden overge
maakt naar Spanje (tegen 900 gulden
per maand in 1960), 100.000 gulden
naar Turkije en een half miljoen
naar Italië De Turken maken het
geld bij voorkeur niet over maar
zetten het hier liever op een spaar
rekening. Aanvankelijk moesten ook
de Spanjaarden hun schroom voor
de postwissel overwinnen. Zij koes
terden argwaan tegen het idee dat
er hier geld kan worden gestort, dat
enige dagen later in Spanje kan
worden opgenomen.
Door de drukke briefwisseling die
de arbeiders onderhouden met hun
familie thuis wordt ook de afdeling
rebuten (onbestelbare stukken) extra
belast. Zij krijgt dagelijks zo'n vijf
tig stukken waarvan de adressering
zodanig is dat er een intensief on
derzoek voor nodig is om te achter
halen wie de geadresseerde is.
Soms lukt dit laatste zoals in het
geval dat het adres luidde: Aïgals
soufen Nevle Sh'taine 55 lm 113, waar
mee het Gezellenhuis Nievelsteen in
Eygelshoven werd bedoeld. Het is
niet gelukt de brief te bezorgen waar
op stond: L. D. Enrique Farcia, I. K.
S. met S. mikweg, Olanda.
(Advertentie)
Van 5 tot en met 7 april biedt de
Hilversumse Expohal aan de Soest-
dijkerstraatweg weer onderdak aan
de Nederlandse vakbeurs voor de
kleuters en babies. Gisteren werd
tijdens een bijeenkomst voor dag
blad- en vakpers in hotel Gooiland
te Hilversum alvast een kleine voor
proef gegeven van wat er op de
beurs aan kindermode te zien zal
zijn. We hapten in de zoutjes en nip
ten aan de sherry en keken naar
wat de grote heren van de kinder-
confectie onze kleintjes deze zomer
en herfst aan willen laten hebben.
Dat zijn dan voornamelijk kleren,
die afgestemd zijn op de praktische
bruikbaarheid, praktisch voor de
moeders omdat ze van nature plooi-
houdend zijn, makkelijk wasbaar en
ze hoeven niet gestreken te worden,
en praktisch voor de lieve jeugd
omdat ze zich er makkelijk in kan
bewegen. Zo zagen we veel trainings
pakken, makkelijke anoraks (jacks,
geïnspireerd op de Eskimo-mode),
jurkjes in de nog steeds geliefde
Het knellende keurslijf, waarin een
kennelijk nauwkeurig omschreven
opdracht hem had geperst, heeft
Charles Huguenot van der Ein
den niet belet tegen het slot van ZU"
documentaire „Oktobervaart" een be
wonderenswaardig brok film te laten
zien. De opnamen, die hq met zijn
lens maakte in de haven van Botter
dam en de wijze waarop hij ze aan de
montagetafel verwerkte, zijn zonder
meer grandioos. Dat de hele 20
niet is geworden, zo niet kón worden,
is zeker niet de schuld van deze ci
neast, die voor zijn bewonderenswaar
dige „vrjje" speelfilm „Big City Blues"
do staatsprijs filmkunst 1963 ontving.
„Oktobervaart", een documentaire in
Eastman-color met een vertonings-
duur van 34 minuten, is door Van der
Linden vervaardigd in opdracht van de
Shell Nederland Verkoopmij. N.V., die
haar relaties een indruk wilde geven
van de binnenscheepvaart en haar be
langrijke rol in het Nederlandse econo
mische leven. Van der Linden heeft dit
onpersoonlijke onderwerp een persoon
lijk karakter proberen te geven door
een bepaald schippersgezin in zijn film
centraal te stellen en dit gedurende
enige tijd op zijn reizen door de wate
ren van Nederland te volgen. Daartoe
is hij gedurende vier weken van een
zonnige nazomer vandaar de titel
van zijn film met zijn cameraman
Eduard van der Enden de gast ge
weest van schipper Kamphuisen, eige
naar van het 354 ton metende motor
schip „Casa Nova" en diens vrouw en
negentienjarige dochter Jannie.
Van der Linden heeft tijdens deze
tocht, die hem door bijna heel Ne
derland en zelfs tot in het hart van
Amsterdam voerde wat een merk
waardig gezicht voor een stedeling:
van het water af lijn 13, wachtend
voor de brug, langs zich te zieri heen-
schuiven zijn camera gehanteerd
met een open en gevoelig oog voor
de verdroomde schoonheid van de Ne
derlandse wateren en vaarten en voor
de bedrijvigheid van de havens. Hij
laat onvermoede en ongeweten din
gen zien uit het leven van de schip
pers, dat vaak moeilijk en soms hard
is, maar ook zijn bekoring heeft.
Schippers en tegelijk kooplieden, die
een belangrijke bijdrage leveren tot
de algemene welvaart.
Telkens weet hij met zijn Drachtige
beelden tot een nieuwe climax te ko
men. Maar de muziek van Dolf van
der Linden en Joop Portengen is daar
mee lang niet altijd in ovei eenstem
ming en de door Willem Povel geschre
ven teksten, gesproken met de gepro
nonceerd opgewekte stemmen in recla-
mefilm-trant, doorbreken al te vaak de
dor de film opgeroepen sfeer.
Van der Linden heeft te veel vast
gezeten aan mededelingen die moesten
worden gedaan, aan informaties die
moesten worden verstrekt en aan beel
den, die er bepaald in moesten. Dat htf
niettemin zijn film heeft weten te la
den met tal van boeiende en verras
sende momenten, culminerend in zijn
beelden van de bedrijvigheid in de Rot
terdamse haven, pleit alleen maar voor
zijn talent als cineast.
Ftn.
Vaticaanstad Paus Pauïus heeft
toegestemd in terugzending naar Creta
van het hoofd van Titus, de eerste bis
schop van dit Griekse eiland, dat in
1669 door de Turken werd bezet. In dat
jaar werd de reliek uit Heraklion naar
Venetië gebracht. (Reuter).
Charlestonstijl met de grappige wij
de plooirokjes, en strandovergooier-
tjes die over het badpak(je) gedra
gen kunnen worden. De show legde
zeer nadrukkelijk het accent op de
synthetics, want de getoonde model
letjes waren gemaakt van de vezels
Tergal, Crylor, Nylfrance, Rilsan,
Terlenka, Enkalon en Dralon. Er
komen er elk jaar meer bij, schijnt
het.
De kleuren zijn in de zomer voor
namelijk heel lief: rose en licht
blauw, ook veel grijs en veel ruiten
in fel contrasterende kleuren zoals
roodblauw en rood-groen. In de win-
terkleding voor de kinderen veel
donkerrood en marineblauw.
Lief was het dus allemaal wel,
maar niet nieuw. Lief waren ook de
kindertjes, die hun eigen kleding als
volleerde „mannekijntjes" voor het
vertederde publiek toonden. Sommi
gen hadden er rode oortjes van. Tus
sen de shows werden er vrolijke in
termezzi gebracht door sprookjesfi
guren als Merlijn de tovenaar, Pier
rot en Colombine. Tom Poes en
Ollie B. Bommel. En waar wij vroe
ger voor al die groteske en vreemd
rondstappende figuren het op een
krijsen gezet zouden hebben, toon
den de kindertjes van deze televisie-
tijd zich onbevreesd en vrijmoedig.
T. van T.
Jantje mag voor het eerst met
moeder mee naar de kerk. Ge
boeid staart hij naar het gods-
lampje. „Kijk mam, een ver-
keerslichtje," wijst hij. Moeder, die
al ontelbare vragen heeft moeten
beantwoorden, knikt maar van ja.
Na vijf minuten oplettend hef lamp
je in de gaten te hebben gehouden,
merkt het jongetje echter verbaasd
op: „Mam, wanneer springt dat ver-
keerslichtje nou eens op groen?"
(Mevr. J. v. d. Dungen, Amster
dam).
(Van onze moderedactie)
Ernst Jan Beeuwkes is een van
de jongeren onder de Neder
landse mode-ontwerpers. Hij
heeft zijn boutique in Den Haag
en het was dan ook duidelijk te zien
op zijn show, die hij gisteren gaf,
dat hij voor het Haagse publiek ont
werpt. Er is veel gedistingeerde kle
ding, die het uitstekend zal doen op
recepties van ambassades. „Ambas
sade-vrouwen" telt hij dan ook veel
onder zijn klanten. Jurken gecomple
teerd met jasjes zijn favoriet. Alle
rokken hebben loopruimte, door
plooien schuin opzij of door geplis-
seerde banen. Door zijn relaties met
de diplmatie heeft Ernst Jan Beeuw
kes waarschijnlijk ook de prachtige
Indische zijde stoffen gekregen, waar
van enkele modellen zijn gemaakt.
Voor een Chanel-achtig pak van gro
ve, ruwe en ongeverfde zijde bleek dit
materiaal werkelijk magnifiek. Wat
fijnere, ruwe zijde heeft hij verwerkt
in simpele namiddagjurkjes die ook
écrukleurig zijn en waarbij de stof
goed uitkomt.
De namiddagjurken hebben meest
al een bijzondere schuine sluiting,
geaccentueerd met grote knopen.
Wanneer er een rits in de jurk is
verwerkt, zit die meestal aan de zij
kant van de rug om dan op de schou
der uit te lopen.
Een echt Haags tintje werd zeker
ook aan de show gegeven, doordat
de cabaretière Liselore Gerritsen
van de plaatselijke cabaretgroep „Pe
pijn" hier debuteerde als mannequin.
NIJKERK, 17 maart Naar van
morgen bleek is de 50-jarige L. van
Doornik uit Hooglanderveen gistermid
dag bij werkzaamheden a«.n het via
duct over de Vaart naar Zee in Nijkerk,
vermoedelijk van acht nieter hoogte,
in het water gevallen en verdronken.
Vanmorgen trof men zijn bromfiets
en jas nog op het werk aan en zodoen
de werd verondersteld dat hij aanwezig
moest zijn. Men ging op onderzoek uit
en vond het stoffelijk overschot in de
vaart.
DELFZIJL, 18 maart In de afgelo
pen nacht is op de Eems bij Delfzijl
de negentienjarige Martin Schaap, ver
moedelijk door het los schieten van een
tros, overboord gevallen van de sleep
boot „Eems".
Schipper Hammings van de sleep
boot wist de gewonde drenkeling uit
het water te halen. Zo spoedig moge
lijk werd de jongeman naar een zie
kenhuis in Groningen gebracht, waar
hij kort na aankomst is overleden.
ARNHEM, 18 maart In een onbe
woonbaar verklaarde woning aan de
Snijdersgang te Doesburg is dezer da
gen brand uitgebroken die het huisje
heeft verwoest. Als het aan de tach
tigjarige bewoner de heer A. van Dam
gelegen had. was hij mee verbrand.
„Ik neb hier heel mijn leven gewoond,
en ik wil hier ook doodgaan zo zei
hij. De brandweer heeft de oude baas
toen met armstoel en al op straat ge
zet.
(Van
onze parlementaire redacteur)
DEN HAAG, 18 maart Mr. Cals
«at woord houden; hij zet vaart ach-
de voltooiing van zijn opdracht om
*"Pn kabinet te vormen dat met het
Parlement samen zal kunnen werken,
yandaag ontstond er enige spanning,
bekend werd dat de eerste con-
'acten tussen formateur en fractielei-
~®rg gelegd gaan worden. Het gaat nu
5,let meer om informaties, die aan mr.
~als verstrekt moeten worden. Er
"°rden grondslagen gelegd voor echte
HlHlliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniinilllllllllllllllllllltllllllllllMUI
onderhandelingen. De formateur zal on
getwijfeld voorstellen doen.
De fractieleiders moeten er zich op
voorbereiden, dat zij snel zullen moeten
reageren. Het is de enige kans voor
mr. Cals om er door heen te komen.
De problematiek is ingewikkeld genoeg
om er maanden over bezig te blijven,
maar wanneer men in details gaat dui
ken zou dit tot een nieuwe mislukking
van de formatie kunnen leiden. Vanmid
dag zijn de heren Schmelzer en Vonde
ling door de formateur ontvangen.
Tegen acht uur vanavond staat een be
spreking met mr. Geertsema van de
WD op het program. Dat de leiders
van de twee grootste fracties voorop
gaan is gebruikelijk. Het past ook wel
in het schema dat gericht is op zo
snel mogelijk afspraken maken oyer
grote lijnen. Beide partijen hebben zich
bereid verklaard om open te staan voor
iedere constructieve oplossing. Hun
fractieleden zijn het daarover eens ge
worden.
Dat wil niet zeggen, dat er ook over
die grote lijnen geen moeilijke be
slissingen zullen moeten worden geno
men. Die komen zeker, want dr. Von
deling heeft een eerbiedwaardige lijst
met verlangens opgesteld. In het frac
tie-overleg van maandag is daarover
met de Partij van de Arbeid-leden uit
voerig gesproken. Hij heeft voorop ge
steld de punten die ook op het partijcon
gres van de PvdA in Amsterdam in
resoluties zijn samengevat.
Gisteren heeft ook de KVP-fractie
zich beraden en van die zijde kan ook
het een en ander verwacht worden.
Daar zal heel wat bij zijn dat lijnrecht
tegen de socialistische eisen ingaat.
Wat de houding van de liberalen betreft
heerst er onzekerheid. Zou alsnog ge
tracht worden hen in de regeringsboot
mee te krijgen? De WD zou dan van
avond reële bereidheid moeten tonen
met name op het gebied van het nieu
we omroepbeleid. Er gingen geruch
ten, dat in de WD-fractie stemmen in
die richting zijn opgegaan.
Het bezoek van mr. Geertsema is
dus op dit punt beslissend. Grote on
zekerheid wordt ook veroorzaak: door
de verhoudingen in het christelijke
kamp. AR en CH hebben zich niet zo
constructief opgesteld als de KVP. In
de protestantse partijen bestaat duide
lijk tegenzin met de socialisten een
nieuw kabinet te gaan vormen. Wan
neer nu de liberalen vanavond onver
zoenlijk blijven met betrekking tot het
nieuwe omroepbestel, dan kan dat ge
vaar opleveren voor het uiteenvallen van
de drie christelijke partijen. De KVP zal
dan aan mr. Cals de mogelijkheid niet
onthouden met de Partij van de Arbeid
te gaan onderhandelen.
„Elsevier" (Voor de zakenman)
schrijft venijnig:
Onze industrie, met name de petro
leumindustrie, behoort bepaald niet
tot de achterblijvers. Als de Konink
lijke en de Esso er niet waren ge
weest, is het zeer wel mogelijk, ja,
hoogst waarschijnlijk, dat Nederland
ook nu nog niets afwist van de enor
me gasbel waarop het zit.
Het is dan ook logisch dat aan de
ze pioniersconcems een behoorlijk
deel van de „gaskoek" (als wij deze
term mogen gebruiken) wordt toebe
deeld. De actie van linkse zijde om
nog veel meer naar de staat te doen
vloeden, is economisch onredelijk en
historisch ongegrond: het is een zui
ver politieke stunt. Als ondernemers
activiteit niet behoorlijk beloond wordt,
zullen er spoedig geen ondernemers
meer zijn.
Wie moeten er nu bang worden. De
linksen of de ondernemers? By „Else
vier" zelf kun je geen angst veronder
stellen.
DEN HAAG, 18 maart Niet Rem
brandt's vrouw Saskia, maar Frede-
rik Hendrik's gemalin Amalia van
Solms blijkt de vrouw te zijn, die te
zien is op het schilderij van Rem
brandt „Saskia in profiel", dat was
geëxposeerd op de onlangs in Delft
gehouden tentoonstelling „De Schilde»
In zijn wereld." Dit is geconstateerd,
nadat het schilderij een grondige
schoonmaakbeurt had gehad.
Op de tentoonstelling bleek het schil
derij zeer geel, d.w.z. dat vergeelde ou
de vernislagen het oppervlak ondoorzich
tig maakten. Op verzoek van de direc
teur van het musée Jacquemart-André
(e Parijs, de heer Julien Cain, lid van
het Institut de France, die dit stuk in
bruikleen heeft bijgestaan, werd het door
de restaurateur bjj het Mauritshuis, de
heer L. Kuiper, in zijn atelier bij het
rijksmuseum H. W. Mesdag verdoekt
en schoongemaakt. Allerlei onverwach
te bijzonderheden kwamen aan het
licht. Het portret was gevat in een ge
schilderde lijst, overeenkomstig die wel
ke op een portret door Gerrit van Hont-
horst, gedateerd 1631,, stadhouder Fre-
derik Hendrik voorstellend, voorkomt en
dat zich in het Huis ten Bosch bevindt.
Indertijd heeft de bekende kunsthis
toricus, de heer A. Staring, al het ver
moeden uitgesproken, dat dit portret
van Rembrandt Amalia van Solms, de
gemalin van Frederik Hendrik zou voor
stellen, zulks op grond van gegevens
uit een oude inventaris van het Oranje-
bezit, waarin een portret van Frederik
Hendrik door Honthorst uit het jaar 1631
wordt genoemd en een portret van
Amalia van Solms door Rembrandt uit
1632. Dit vermoeden is thans door de
schoonmaak bevestigd.
Het gerestaureerde, maar nog niet
afgevemiste schilderij van Amalia van
Solms is vanaf 19 maart a.s. tezamen
met enkele foto's, genomen tijdens de
restauratie, in de benedenzaal van het
rijksmuseum Mesdag, Laan van Meer-
dervoort 7f, te bezichtigen. Na 1 april
a.s. zal de restauratie door de heer
Kuiper worden voltooid en zal het' met
toestemming van het Parijse museum
tot 25 april in het Mauritshuis worden
tentoongesteld. Na 25 april zal het
stuk naar het museum Jacquemart-
André te Parijs worden teruggebracht.
Advertentie
