Eerst moeten de mensen denken, daarna de computer teilen Herman Hollerith Eerste elecfronische Wat doet de computer Hoe werkt hij Nieuwe cieneratie 26 MAAKT 1965 PLUS Qe beroemde, in de 17e eeuw levende. Fransman Blaise Pascal was, behalve een groot wijsgeer en wiskun dige, óók een goede zoon: toen hij in, het jaar 1642 bemerkte dat zijn vader, die belast was met het innen Van belastinggelden, vele kostbare uren verloor met het Haken van berekeningen, construeerde hij, na enig denkwerk en wat experimenteren, een eenvoudige re kenmachine. De machine bestond uit een serie onderling verbonden tandwielen. Bij elke slag van een wiel werden otJr«»matisch óók alle andere zeven wielen in beweging gebracht. En als we de uitvinder van het telraam nu even buiten beschouwing laten kunnen we zeggen: in 1642 bouwde Pascal de allereerste computer automatische of automatische ma chines, gelijk gekregen? Natuur lijk, de werkgelegenheid is veran derd, en zal zich in de toekomst nog meer wijzigen. Laten we, ech ter niet vergeten, dat de produktie- mogelijkheden, juist door het ge bruik van computers, aanzienlijk zijn uitgebreid. Er zullen altijd be- slissingen genomen moeten wor den, die geen machine, hoe inge wikkeld ook, kan nemen. Er zal al tijd „denkwerk" verzet moeten wordendoor mensen. Geen computer kan dit werk overnemen. Die moet namelijk altijd eerst zijn instructies krijgen GER P. En nu: werkloosheid ten gevolge van het vele werk dat door de com puters van de mens overgenomen wordt? Weineen. Hebben degenen, die zich in de vorige eeuw verzet ten tegen de invoering van half- Zou Blaise Pascal, indien hij in otize tijd zou leven, zich verbazen °ver de ontwikkeling die zijn sim pele, met de hand te bedienen ma chientje, heeft doorgemaakt? Zou ^ij zijn verwondering uitspreken °Ver apparaten, die b.v. in één se inde 15.000 optellingen maken ^an getallen, bestaande uit 10 cij fers? En zou hij met stomheid ge lagen zijn, als hij zag waartoe Computers nog méér in staat zijn ^an slechts „rekenen" in engere Zin? ;.>/"•-O'fiCii'/- f--' COMPUTER brengt de TOEKOMST heel s.'.el nabij De eerste „computer"' in 1642 gecon strueerd door Blaise Pascal in zijn ontwerp gestalte te geven, hoe wel het experimenteren hem zijn gehele vermogen kostte. Belangrijk is het jaar 1890. Dan vindt in Amerika een grote volkstelling plaats Men verwachtte ongeveer 10 jaar nodig te hebben voor de verwerking van alle gegevens. De uitslag van de vorige tel ling in 1880 (waarbij 50 miljoen mensen betrokken waren) liet 1 jaar op zich wachten. De bevolking was in 10 jaar tijds echter met 12 miljoen zielen toege nomen. Maardurfde een experiment aan. Herman Hollerith, een statisticus uit Buffalo, werd belast met de veelom vattende administratie. Hollerith gebruik te voor de verwerking van de gegevens ponskaartenmachines, een toepassing van de ideeën van Babbage. Twee jaar la- ter, in 1892. waren 62 miljoen Amerika nen geteld.... De „taal", die de machine moet kunnen verstaanwas een belangrijk element. Bij Hollerith bestond deze „taal" uit in kaar ten geponste gaatjes. De kaarten werden tussen een stroomgeleidende ieesborstel en een metalen rol geleid. Door de elec- trische impulsen, die op deze manier ontstonden, werden electromotoren aan gedreven ter besturing van de verschil lende machinefuncties. Een „stroomversnelling' ontstond bij de geweldige ontwikkeling van de electronica. Het werd nu mogelijk om mechanisch werkende delen in de ma chine te vervangen door veel sneller werkende, en bedrijfszekerder electro- nische onderdelen. Van nog groter be lang werd in later jaren echter hel gebruik van een „stored program" (een -opgeslagen programma"). Dit betekent, dat de rekenmachine in zijn geheugen" opdrachten tot het doen van bepaalde series rekenkundige en logische bewerkingen kan opnemen, en deze opdrachten daarna verder zonder menselijke tussenkomst kan uitvoeren. En toen, in 1945, was dan eindelijk de eerste electronische computer gereed Deze machine, die men de ENIAC noem de (Electronic Numerical Integrator and Calculator) was gebouwd aan de univer siteit van Pennsylvania. De computer was gebouwd in opdracht van de Ameri kaanse Marine voor het berekenen van de baan van projectielen. De ENIAC kop het voor die tijd indrukwekkende aantal van 5000 optellingen per seconde maken. Overigens was deze eersteling een echt „probleemkind": als b.v. de volgorde van een aantal bewerkingen gewijzigd moest worden, bracht dat geweldige com plicaties met zich mee, en moesten duizenden draadverbindingen in de ma chine veranderd worden. „Computer" betekent „rekenmachine" Maar de computer doet heel wat meer dan rekenen. Op talloze terreinen is de computer een onmisbare, tijd- en ar_ beidsbesparende helper geworden. Bij het samenstellen van schema's en dienstregelingen voor goederenver keer. Men gebruikt computers bij het on derzoek en de ontwikkeling van straal- en raketmotoren. Bij sportwedstrijden (Tokio!) en gro te verkiezingen. Computers vertalen Russisch in be dijk Engels met cen snelheid van 1800 woorden per minuut. Computers doen weervoorspellingen. Ook de medische wereld gebruikt computers: als aan de machines gege vens van de patiënt (leeftijd, geslacht, polsslag, temperatuur enz) zijn verstrekt, krijgt de arts een aantal suggesties voor de diagnose. en PTT maken gebruik van ponskaarten als stortingsformulieren. En.natuurlijk worden cr grap jes met computers uitgehaald. Misschien I hebt u het ook in de kranten gelezen: in Amerika kan een jongeman, wanneer hij 1 de machine via de ponskaart enkele ge gevens van zichzelf verschaft, enkele se- I conden later naam, adres en kwaliteiten van het meisje te weten komen, dat het beste bij hem past. Volgens onze elec tronische vriend althans Het is dus niet alleen „rekenen" wat de computer doet. Men beveelt soms dan ook de naam „electronische informatie verwerkende machine" als een betere vertaling van „computer" aan. Kort samengevat komt het hierop neer: iedere computer bestaat uit vijf onderde len: I. invoer, 2.g eheugen, 3. rekenor- gaan. 4. programma-orgaan. 5. uitvoer. Door middel van de invoer (1) kan men de gegevens, waarmee de bewer kingen moeten worden uitgevoerd, aan de machine meedelen. Dit kan op ver schillende manieren: via ponskaarten, geponste papieren band, magnetische band, magnetisch schrift. De snelheid waarmee getallen kunnen worden inge voerd varieert van 20 tot 100.000 cijfers per seconde. De ingevoerde getallen worden in het geheugen (2) vastgelegd. Het geheugen bevat ook de instructies, die samen het „programma" vormen. Dit zijn de op drachten voor eenvoudige bewerkingen, die de machine kan uitvoeren (optellen van 2 getallen, opbergen van een resul taat in het geheugen) en die in een be paalde volgorde worden afgewerkt (3). Door het programma-orgaan (4) wor den de instructies in de voorgeschreven volgorde ontleed, en de functies van de machine, die de bewerking moeten uit voeren, in werking gesteld. De ontleding Xan Programma is belangrijk, om dat de machine niet, zoals de mens, vol ledig bewerkingen „onthouden" kan. Wij „weten" b.v. dat 81 gedeeld door negen, negen is. De computer ;,weet" niets; hij kan slechts resultaten produceren aan de hand van door de mens zorgvuld tg Opge stelde instructies, die samen het „pro gramma" vormen. Het rekenorgaan (3) bevat een aantal ..telwerken", waarin de rekenkundige be werkingen worden uitgevoerd. Alle re kenkundige bewerkingen verkrijgt men door series hypersnelle optellingen en af trekkingen. Een deling als 81:9 voert de machine als volgt uit: 81—9 72—9 63— 9 549 45 enz. De uitkomst 9 is dan het aantal malen negen dat afgetrokken kan worden vóór de machine een negatief re sultaat vaststelt. De laatste fase, de uitvoer (5). Men kan de resultaten van de berekeningen verkrijgen in de vorm van ponskaarten, ponsband. magnetische band of gedrukte overzichten. De snelheid is afhankelijk van de vorm van uitvoer en varieert van 10 tot 100.000 cijfers per seconde. In de nabije toekomst zullen de in- en uitvoermogelijkheden belangrijk worden uitgebreid. Men neemt op liet ogenblik proeven,met in- en uitvoerorganen voor ontvangst en afgifte van electrische im pulsen. Hierdoor zal liet mogelijk worden computers op een afstand (b.v. via tele foonlijnen) te gebruiken (Tele-proces- sing). IBM Nederland ;s hiermee reeds zéér ver gevorderd. In ontwikkeling zijn ook invoerorganen, die gesproken woor den kunnen verstaan en opnemen; het zal dan mogelijk zijn de machines mon deling te instrueren men bedenkt, dat er net zoveel nano-se- conden in een second© gaan als seconden in ongeveer 30 jaar. In de V.S. en West-Europa waren eind 1964 rium 16.000 computersystemen in gebruik- Eind 1962 waren het er 9500 en in I94'10. In Nederland zijn volgens gegevens van de Stichting Stu diecentrum voor Administratieve Auto matisering te Amsterdam ongeveer 225 computers geïnstalleerd. Nederland neemt met deze cijfers met België P v machines), Duitsland en Frankrijk een middenpositie in, procen tueel ver achter Zweden en Zwitserland. In komende jaren zal de computer ongetwijfeld een steeds grotere plaats gaan innemen. Deskundigen voorspellen dat m 1970 het aantal computers in Ame rika rond de 50.000 zal liggen. De snelle van de automatisering wordt be- scnouwd als een tweede industriële revo- Lu; v hier bestaat soms de vrees, aat net individu steeds meer op het tweede pian komt. ft automatisering in de produktiesec- ,?j_ tf t nu toe heeft gedaan is voorname lijk net overnemen van massale routine werkzaamheden. De doelmatigheid van ae menselijke arbeid is hierdoor belang rijk verhoogd. Deze ontwikkeling kan ecmer hechts voortgang vinden als men meer dan tot nu toe kan beschikken over Personeel met een hoger ontwikkelings niveau. Dit is geen koffie-automaat, maar een elektronische machine voor het reser veren van plaatsen, in gebruik bij de Scandinavische luchtvaartmaatschappij SAS. Het nieuwste systeem, de I.B.M--360, een computer van de „derde genera tie". Maar de mensen kunnen er niet gemist worden. Het grote bezwaar van de eerste com puters, zoals de ENIAC. was hup enor me omvang, die hen ongeschikt maakte voor een normale kantoorruj»mte. Lang- zaamaan werd het beter: de machines werden kleiner, de hoeveelheid werk die ze konden verzetten steeds groter. In Ne derland werd in 1957 de eerste reken machine geïnstalleerd. De omvang van de eerste computers was het gevolg van het gebruik van elec- tronenbuizen. Een omwenteling was de vervanging van deze buizen (die zorgen voor 'n geweldige versterking van zwak ke electrische stromen) door de moderne transistors. Tot dan toe maakte men ge bruik van kaartjes met bedrading, die de grootte van een hand hadden, terwijl de transistors de omvang van een flinke knoop hadden. Het revolutionaire van het „IBM— 360systeem" is gelegen in uiterst klei ne kaartjes met bedrading, de zgn. „micro-circuits". Op een oppervlak van een centimeter in het vierkant kan men nu meer bedrading aanbrengen dan op een kaartje van de ,,oude" machines, dat de grootte van een hand had. De transistors in de computers zijn van zeer kleine afmetingen name lijk niet groter dan een speldeknop!. Hierdoor kan de lengte van de bedra ding aanzienlijk worden ingekort. Met de massaproductie van de micro-cir cuits legde de IBM de grondslag voor het nieuwe systeem. De belangrijkste voordelen zijn: geringere slijtage, min der energieverbruik, kleinere omvang van de machines, en.grotere snel heid bij het uitvoeren van de bewer kingen. De IBM-directie sprak enkele maanden geleden, bij het wereldkun dig maken van de nieuwe vindingen, dan ook niet voor niets van „een nieu we computer-generatie" Bij de met micro-circuits uitgeruste machines spreekt men niet meer van se conden of micro-seconden (het miljoen ste deel van een seconde) ais het op de verwerkingssnelheid aankomt, maar van nano-seconden, een nanoseconde is het miljardste deel van een seconde)Enig idee van een nanoseconde krijgt men als i De huidige samenleving heeft niet al- ieen geleerden nodig om nieuwe ideeën te ontwikkelen- maar ook experts om de ze ideeën praktisch toe te passen. De vraag is in hoeverre de werkende bevol king zich door scholing en omscholing aan dit hogere arbeidsniveau kan aan passen. Er zijn al opmerkelijke verschuivingen waar te nemen. Sinds april 1956 over treft in De Verenigde Staten het aantal „white collar workers" (,.het witte boordje") de groep van de „bleu collar workers" (de „man-in-de-overall"). De sector der administratieve beroepen steeg sinds 1947 met 40 pet., de „blue collar workers" namen slechts 10 pet. in aan tal toe. In hetzelfde tijdvak nam de agrarische bevolking met 30 pet. af. Stelt u zich eens voor; u vertoeft in een perma nente volslagen duister nis, opgesloten In een ka mer waar het zó stil is, dat u alleen het kloppen van uw eigen hart hoort. Er is voldoende drank en voedsel aanwezig zodat de maag niets tekort hoeft te komen. Verder is er echter niets dat de eentonigheid kan verbreken. Uw gevangen bewaarder is in staat u aan de andere kant van de deur via een in uw nabijheid verstopt microfoontje te ho ren, maar u hem niet en hjj zal evenmin een bezoekje brengen. De enige verbin ding met de buitenwereld is een alarmknop boven uw bed, die ingedrukt kan wor den wanneer deze volledige afsluiting teveel van uw krachten gaat vergen. Hoe lang kan iemand het volhou den alvorens deze bevrijden de knop in te drukken? Weken Dagen Of mis schien slechts enkele uren? Een ruim 200 pagina's tel lend rapport hierover, uitge werkt door professor Jack Vernon van de Princeton- Universiteit in de V.S. en extra actueel nu ook in Frankrijk enkele mensen de proef der eenzaamheid heb ben ondergaan, beschrijft, hoe 100 mannen zich gedroe gen tijdens hun absolute eenzaamheid. De meesten van hen bleken in staat hun verbanning uit het roezige leven vier dagen en nachten vol te houden, maar er wa ren er ook, die de alarm knop al binnen 24 uur in drukten. Wat prof. Vernon sterk verbaasde was, dat bijna alle „proefkonijnen" op de eenzaamheid reageerden door vrijwel onmiddellijk in slaap te vallen nadat de deur achter hen in het slot was gevallen, zelfs wanneer zij nog fris waren en geno ten hadden van een goede nachtrust Velen sliepen het klokje helemaal rond, dus 24 uur achtereen. Het feit dat zij volkomén onkundig waren wat de tijd betreft, stemde alle mannen onaangenaam. Eén slachtof fer raakte hiervan zo over zijn toeren, dat hij zelf een klok bedacht. Om zijn pols wikkelde hij een touwtje waar een appel aan bengel de. Deze geïmproviseerde slinger bewoog zachtjes heen en weer op het ritme van zijn polsslag. Wanneer de mannen, allen betaalde vrijwilligers, niet langer konden slapen, pro beerden zij zich te concen treren op problemen uit hun dagelijks werk. Maar het bleek al gauw ondoenlijk hun gedachten op één punt te vestigen in deze volslagen duisternis. Iedere poging liep uit op nachtdromerij. Hier- uit blijkt, dat de hersenen minder actief reageren zo gauw da ogen In donker zijn, Rn ook, dat er stimulering van buitenaf nodig is, om het denkvermogen creatief t e doen functioneren. Het meest opmerkelijke van het experiment was wel, dat verkoudheden in de don kere ruimte heel snel over gingen. Professor Vernon schrijft dit toe aan volledige ontspanning, maar het is ook mogelijk, dat duisternis een vervroegde genezing be werkstelligt. Dit laatste zou betekenen, dat een verkoud- beidsvirus de ogen en neus dus gevoelig maakt voor licht. Symptonen als niezen en trahen worden immers vaak veroorzaakt door schel prikkelend licht. Misschien blijkt een donkere zonnebril tenslotte nog wel het meest doeltreffende medicijn tegen dit hinderlijke kwaaltje, en als dat proefondervindelijk kwam vast te staan, zou prof. Vernon onbedoeld de wereld een enorm grote dienst heb ben bewezen. Een belangrijke stap op weg naar een volledig geautomatiseerd telproces zette de Fransman Falcon in 1728. Hij ontwik kelde als eerste het principe van de ponskaart en paste dit toe bij het weven. Een Engelse professor, Charles Babbage, probeerde deze twee vindingen de draaiende wielen (Pascal) en de pons kaart (Falcon) in n machine te combineren. Hij maakte aan het begin van de vorige eeuw een ontwerp, dat de basis voor vele latere machines zou vormen. Babbage slaagde er echter niet Foto boven: Ook de New-Yorkse beurs heeft een computer in gebruik. Foto onder: Nog een blik op de I.B-M.- 360 en.... een charmante assistente! Wat is er tussen 1642 en 1965 gebeurd?

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 25