Psychiater
„Klucht
tragedie
zonder
pantalon
Verschrikkelijk
Nooit moe
La Lollo
EVEN AANDACHT VOOR
4 9 APRIL 1963
PLUS
VOOR het eerst in zijn loopbaan,
als filmacteur komt Peter
O'Toole in rechtstreeks contact
met vrouwen. En dan nog liefst
vier tegelijk. „Tot nog toe", zegt
hijzelf, „heb ik alleen maar te ma
ken gehad met kamelen of met Ri
chard Burton. Verder heb ik God
in de film „The Bible" gespeeld.
Maar nu zit ik in een film over
een man, die weet, dat er vrou
wen zijn en die het „verrukkeiuk"
vindt, ze om zich heen te hebben", i
Peter O'Toole spreekt het woord
verrukkelijk met meer nadruk en
opwinding dan welke andere ac
teur. Dat komt waarschijnlijk, om
dat hij tot nu toe geen eigenlijke
tegenspeelsters heeft gehad. In
„Lawrence of Arabia" waren het
tiss en Ursula Andress. (foto bo- 7satn®f ^rrij^..kan bedenken en
Brian Williams, die een dierenwinkel in Birming
ham drijft, heeft zijn levende have kortgeleden
verrijkt met een gorilla, die voor de lieve
som van f 30.000 te koop is. Ollie, die van de klan
ten het weinig vleiende predikaat „lelijke" heeft
meegekregen, komt uit de Congo. Zijn ras is aan
het uitsterven, hetgeen de prijs van deze aap na
tuurlijk alleen maar kan opdrijven.
Lelijke Ollie" is tam en kan door de mensen
verzorgd worden. Toch laat de heer Williams de
kooideur open wanneer hij bij de gorilla op visi
te gaat. Klaar om weg te rennen wanneer de im
mense aap eens in een minder goede bui mocht
zijn. Ollie is thans drie jaar oud en beschikt over
een enorme kracht. Dat zou je niet zeggen wan
neer je het dier als een baby in de armen van
Brian Williams ziet liggen, maar hij houdt er nu
eenmaal van verwend te worden, en vooral op
die ogenblikken is hij zo mak als een tamme aap
Deze twee tekeningen verschillen op vijf punten van elkaar. De oplossing vindt u elders op deze pagina.
0
Vier vrouwen („verrukkeiuk")
rond acteur Peter O'Toole
kamelen en in „Backet" was het I ken. bracht ik er een schoteltje jenever
naar toe. Om het dier met te verja-
Richard Burton. Maar nu, in gen, zette ik het schoteltje op een af-
un. -vr t-> i. o» staaid neer en ging terug naar mijn
„What S New Pussycat een trombone. Stel je mijn verbazing voor,
soort Franse slaapkamerklucht, toen ik de volgende ochtend weer naar
buiten keek. Het schoteltje jenever stond
heeft hij er vier tegelijk: Romy er nog, onaangeroerd. Het was helemaal
T-i -r, geen egel geweest, maar een toiletbor-
Schneider, Capucine, Paula Pren- stel. Zo'n verhaal is ongewoner dan al-
ven)' „Pas nu heb ik," vervolgde O'Toole,
die in „What's New Pussycat?" Peter
„Nu ik voor het eerst met vrouwen Sellers tot tegenspeler heeft, „leren be-
in'een film optreedt," aldus O'Toole, „is grijpen, waarom komieken altijd zo in
het meteen goed raak ook. Het is een zichzelf zijn gekeerd. Het is enorm in-
ongewoon verhaal. Alles wat er maar spannend om grappig te zijn, zelfs met
i - 1„1. AO 1. _i 4.11 J TP svm lrlll oh I
in en om een slaapkamer kan gebeu
ren, gebeurt er ook. Eerst maakte ik me
er een beetje ongerust over, maar toen
bedacht ik: „Wat is in feite ongewoon?
Eigenlijk niets. Toen ik klein was, heb
ik Wilfred Pickles eens een man op de
radio horen vragen, het pijnlijkste mo-
ment in zijn leven te beschrijven. Die
man vertelde het volgende: Ik zat eens
op een avond laat thuis mijn trombone
schoon te maken, toen ik door het raam
in de tuin keek. De maan scheen helder
en tussen de flagstones zag ik een egel.
Daar ik vond, dat het arme beest in zo'n
het materiaal van een ander. Een klucht
is in feite niets anders dan een tragedie
zonder pantalon. Schiet een man in
zijn maag en het is drama. Schiet hem
in zijn achterste en het is komisch.
Als je de stormscène uit „King Lear"
doet, heb je alles mee. Het publiek blijft
geboeid toekijken. Maar als je bij een
klucht een gebaar of een zin mist, ben
je verloren. De rol, die ik nu speel, is
veel moeilijker dan die in „Lawrence".
Niet het acteren, maar het uitbalanceren
van de persoonlijkheid. Ik moet namelijk
een man spelen, die graag wil trouwen,
Met „What's New Pussycat?" heeft
Peter O'Toole weer iets anders geleerd:
hoe je een scène moet schrijven. Samen
met Peter Sellers heeft hij een korte
episode aan de film toegevoegd. Bezorgd,
omdat hij zich zo sterk tot vrouwen
aangetrokken voelt. (Is dat een probleem?
vraagt Peter Sellers) stelt O'Toole zich
onder behandeling van een psychiater.
Peter Sellers. „In Engeland", vertelt
O'Toole hem, „hebben we een nationale
therapie. Die heet cricket".
„Heeft dat iets met sex te maken?
„O nee", legt O'Toole uit, ,het is een
spel gespeeld door heren voor heren".
Dat is ziekelijk" concludeert Sellers.
Hoe het hem ook in films moge ver
gaan in het dagelijks leven zal Peter
O'Toole nooit een psychiater nodig heb-
koude nacht best wat warms kon gebrui-1 maar die zijn ogen niet van andere vrou.
ben. Hij kent zichzelf veel te goed. „Het
leven is chaos en verwarring. Als het
al te erg wordt, neem ik de benen. Dan
ga ik naar Ierland voor een revisie, net
ails een auto. Je moet van het leven
genieten en gezond blijven door je werk.
Als iemand me vraagt, hoe dat moet,
zeg ik hem: „Neem een vrouw als de
mijne: Sian. Iemand, die net als zij,
kan zeggen: „Denk er om, dat ik ook
je beste vriend ben". En hoevel man
nen kunnen dat van hun vrouwen zeg
gen?
IEDEREEN is vreselijk onaardig
voor die arme Otto Preminger.
Dat wil zeggen, ze vertellen over
hem, dat hij Otto de Verschrikkelijke
is, de agressiefste filmregisseur in het
bedrijf. Er wordt zelfs gefluisterd, dat
sterke mannen beginnen te beven en
naar hun moeder rennen, als zijn glan
zende kale hoofd aan de horizon opdoemt.
Otto Preminger zelf is de laatste om
iets van dergelijke verhalen te begrij
pen. „Het is niet waar, zegt hij. Na
tuurlijk word ik wel eens boos op som
mige mensen. Ik loop altijd tegen lui
aan, die niet meer tegen me willen spre
ken, maar met wie ik een gesprek be
gin, omdat ik niet meer weet, dat ze
ruzie met me hebben gehad. Ik vergeet
die dingen zo gauw. Natuurlijk moet je
tegen sommige acteurs flink optreden,
wil je van hen gedaan krijgen, dat ze
hun zaken goed doen. Maar vraag Kirk
Douglas, of John Wayne, of ik zo'n dic
tator ben. Ze werken graag met me.
Excuseer me een ogenblik. Ik moet
even bellen".
„Luister eens liefje", fluistert hij in
de telefoon met een stem, die een
mengsel lijkt van honing en ijzervijl
sel, „Waar blijft Los Angeles?" En
even later: „Waar blijft New-York?"
en onmiddellijk daarna: „Waar blijft
Wenen?".
Het volgende ogenblik heeft hij het
tegen een filmster, die van de heer Pre
minger precies te horen krijgt, wat hij
van zijn talenten en van zijn verbeel
ding denkt. Tien minuten later is een
heel stel mensen over twee continen
ten op hun nummer gezet. Maar Pre
minger is nog altijd één en al glimlach:
„Ik houd nooit vergaderingen. Ik bel de
mensen gewoon op. Ik heb het nooit te
druk om even de telefoon op te nemen
en dus andere mensen ook niet".
Preminger, de in Wenen geboren pro
ducent en regisseur van zulke sterk uit
eenlopende en omstreden films als „St.
Joan" en „Anatomy of Murder", is in
Londen geweest om zijn nieuwste film
voor te bereiden: „Bunny Lake is Mis
sing" met Sir Laurence Olivier en Carol
Lynley. Na een nachtelijke vliegreis van
Los Angeles naar Londen en een dag
hard werken, had hij doodvermoeid moe
ten zijn. In plaats daarvan zag hij er
even rustig en kalm uit als een Boeddha
beeld, dat niets anders heeft te doen dan
eeuwen lang in een tempel zitten.
„Ik word nooit moe. Soms werk Ik
hele nachten door. En ik ben gek op
reizen. Ik leid een benijdenswaardig le
ven. Ik leef als een miljonair zonder er
eentje te zijn. Mijn beroep is mijn hobby"
De reden voor Preminger's onverdeelde
levensgeluk en tevredenheid is eenvou
dig: „Ziet u, het geheim is, dat ik po
sitief tegenover het leven sta. Deze po
sitieve houding ten opzichte van het le
ven heeft hem geholpen, zonder al te
veel moeite over de soms tamelijk ne
gatieve beoordelingen van zijn films
door de critici heen te komen. „Ik maak
mezelf volkomen los van een film, als
hij eenmaal klaar is. Ik baad me niet
in het succes noch erger ik me over een
mislukking. Stel je voor, laatst moesten
mijn vrouw en ik ergens gaan dineren.
We hadden de televisie aan en keken
naar een oude film van me. Voordat hij
uit was, moesten we weg en wilt U wel
geloven, dat ik nog niet weet, hoe het
afliep? En ik had hem nog wel zelf ge
maakt".
Preminger's liefde voor de showbusi
ness begon in Wenen, toen hij negen jaar
was en hij bij familie en kennissen enorm
succes had met het opzeggen van vers
jes^ Op 21-jarige leeftijd kwam er echter
een eind aan zijn optreden als acteur,
omdat hij toen al zijn haar verloor en
alleen nog maar rollen als sinistere kale
Gesitapo-officier kreeg te spelen.
Preminger is nu verzoend met zijn
kaalheid. Hij is voor de derde maal ge
trouwd, woont in Los Angeles en heeft
twee kinderen, een tweeling, die hij tot
in de girond verwent als een ouderwetse
Weense papa. „Ik zelf ben als kind ook
verwend en het heeft me geen kwaad ge
daan" zegt hij.
Wat zijn reputatie als Otto de Ver
schrikkelijke betreft? „Luister, de mees
te producenten brengen het grootste deel
van hun tijd door met het maken van
ruzie met hun regisseurs. Dat doet ilk niet
Hoe? Ik ben mijn eigen producent en
mijn eigen regisseur. Dus heb ik alle ru
zies alleen met mezelf. Dat is heel wat
beter en gemakkelijker".
Otto Preminger: „Otto de verschrikkelijke"?
IN TSJECHO-SIowakije heeft de re
gisseur Géza von Radvanyi de laat
ste hand gelegd aan een Duits-Frans-
Italiaanse co-productie „De neger
hut van Oom Tom".
In deze film, die wordt opgenomen in
breed beeld, in kleuren en stereofonisch
geluid naar de gelijknamige roman van
Harriet Beecher-Stowe, wordt de rol van
Oom Tom gespeeld door de negeracteur
John Kitzmiller, die internationale be
kendheid verwierf door zijn optreden in
de film „Vivere in pace" van Rossellini.
Andere belangrijke rollen worden ge
speeld door O. W. Fischer, Myleiïe
D'Mongeot, Herbert Lom, Olive Moore-
field en Juliette Greco.
GIN A LoHobrigida heeft a-I twee jaar
geen films meer gemaakt in Italië
Thans echter gaat de grote rivale
van Sophia Loren weer optreden in
een Italiaanse produktie. In 'n episode
film van de regisseur Mauro Bolognini.
„Le Bambole", zal La Lollo, zoals ze
door het publiek in Italië nog altijd wordt
genoemd, een rol spelen.
Ze is geëngageerd voor de episode, ge
titeld „Monsignor Cupido", ontleend aan
een verhaal uit de Decamerone. Ze
speelt de vrouw van een hoteleigenaar in
Rome, die onder zijn gasten een Italiaan
se priester heeft (Akim Tamiroff), die
voor het Concilie naar de Italiaanse
hoofdstad is gekomen. Deze priester is
in gezelschap van zijn neef (Jean Sorel),
op wie Gina verliefd wordt.
Wie mocht denken, dat Gina LoHobrigi
da niet langer populair is in Italië, vergist
zich. Ze is nog altijd een van de duurst
betaalde sterren ter wereld, omdat de
producenten weten, dat het publiek alleen
al om haar naam naar een film komt
■}Dt>jcf ap uva sjtpaz
jaayaB 'joodja/o? ap uw Buipuoi
uijxa uaa ,'suapuv jciooj (aiuy
ap Ciq) uaaq saC}auvffl :s,vmBvd
saz 'a'd't ffta xwui ifaay }uvly
ap !aCdouy uaaB ifaay iBwxp )in
yoiz lood aCiauvpj aip uvyaiffoy
ap '.uapaz aiauiapy ifaay Ciiap
-\iyas tay do aCdaayas xayup iapj
Op 5 april verschenen de eerste
postzegels met de beeltenis van groot
hertog Jan van Luxemburg, die op 12
november 1.1. zijn moeder groothertogin
Charlotte opvolgde. De zegels met het
sinds jaren vertrouwde portret zullen
voorlopig door vier waarden met groot
hertog Jan erop worden vervangen, n.l.
de 50 ct., 1 fr., 3 fr. en 6 fr.
Voorts komt in Luxemburg een 3 fr.
in circulatie bij het 60-jarig bestaan
van de internationale Rotary-beweging.
Opgericht in 1905 te Chicago omvat deze
organisatie thans 560.000 leden, verdeeld
over 127 landen. De tekening bestaat uit
een raderwerk met in het midden het
Rotary-embleem.
Europa-zegels.
Van het boekje „Europa-zegels"
(uitg. Walburg Pers, Zutphen) is een
tot 31 december 1964 bijgewerkte aan
vulling verschenen. In dit supplement
wordt het verder samengaan van de
diverse landen besproken met vermel
ding van de daarmee gepaard gaande
nieuwe postzegeluitgiften. Het werkje
is weer „bij" en onmisbaar voor allen,
die iets meer van achtergrond en ge
schiedenis van hun verzameling willen
weten. Een lijst van in 1963/1964 uitge
geven nieuwe Europa-zegels maakt de
zaak compleet.
Ver. Staten. Ter herinnering aan
feiten uit de bur
geroorlog die hon
derd jaar geleden
woedde, werden on
langs enkele zegels
uitgegeven. Als laat
ste van het vijftal
verschijnt op 9 april
een 5 ct. Hiermede
worden de gebeur
tenissen in Appo
mattox gememo
reerd. waar op 9
april 1865 met de
capitulatie van ge
neraal Lee een einde
kwam aan de vjjan-
delijkheden. Met een
soldaat bij een drietal aan rotten
gezette geweren is dit op deze zegel
treffend weergegeven.
Duitsland. (Bondsrep.). De jeugd-
postzegels, van 1 april af verkrijgbaar,
dragen dit jaar tekeningen van diverse
vogels. Men ziet op
de 10 5 Pf. een
houtsnip, op de 15
15 Pf. een fazant,
op de 20 10 Pf.
een korhoen, terwijl
een auerhaan het
motief van de 40
20 Pf. vormt.
Van 25 juni tot 30
oktober a.s. wordt
in München een in-
Kpmrsvm
ro» Me jixss n i&es S
Mi
ternationale verkeerstentoonstelling ge
houden. Als propaganda zal een serie
van zeven zegels verschijnen; de eerste
kwam in koers op 1 april, de dag waar
op tien jaar geleden de Lufthansa weer
een luchtverbinding opende. Op deze 60
Pf. komt een straalvliegtuig en een
capsule van een ruimtevaartraket voor.
België. Bij het eeuwfeest van de
Algemene Spaar- en Lijfrentekas kwam
een reeks van vijf
zegels van de pers
met ais afbeeldingen
beroemde Belgische
schilders. Deze door
de staat opgerichte
instelling speelt een
belangrijke rol in
het maatschappelij
ke leven; op 1 ja
nuari 1.1. bedroegen
de beleggingen 160
miljard frank, ter
wijl nagenoeg iede
re Belg cliënt is; de
9 miljoen inwoners
hebben nl. tezamen 13 miljoen spaar
en voorzorgsrekeningen. De serie be
staat uit: 1 fr. (P. Rubens), 2 fr. (F.
Snijders), 3 fr. (A. van Noort), 6 fr.
(A. v. Dijck) en 8 fr. (J. Jordaens).
Finland. Dit jaar wordt de 20ste
verjaardag van de V.N. herdacht. Ter
herinnering aan het vele dat op in
ternationaal gebied tot stand is geko
men, verscheen een 0.40 Mk., waarop
een handdruk in beeld is gebracht,
omringd met lauwertakjes.
Ursula Andress (links), tegenspeelster
van Peter O'Toole (rechts) in de film
„What's New Pussycat", wordt weieens
„de mooiste vrouw van de wereld" ge
noemd. Een compliment, dat ze zelf
niet kan tegenspreken. Wie evenwel
mocht twijfelen, kan zich binnenkort
persoonlijk gaan overtuigenals haar
nieuwste film in vertoning komt. De
titel van die film luidt kortweg „She".
wen kan afhouden. Waar hij ook gaat
of staat, komt hij in aanraking met mooie
vrouwen. Ursula Andress komt zelfs met
een parachute uit de lucht in zijn open
auto vallen.
Waarom hij zo plotseling een heel an
der soort rol speelt in deze film? „Je
moet telkens uit een ander gaatje te
voorschijn komen. Dat heb ik van David
Lean geleerd, de regisseur van „Law-
rence", en die had het weer van Noël
Coward. David Lean heeft geweldige in
vloed op me gehad. Ik ben onder zijn
leiding „gepromoveerd". Twee jaar lang
heb ik praktisch dag en nacht met hem
aan „Lawrence" gewerkt. Ik leerde al
les van camera's en lenzen en belich
tingen en nu weet ih meer dan sommige
regisseurs".
TEN
