ïelstars verweer al
snel gebroken....
Leden van
Ajax
ontevreden
Zwemcoach
Kerkhoven
terug uit
Amerika
Jan Jongbloed: „We zijn te laat
met onze eindspurt begonnen
Fris
Onrust
llllllllllllllllll
(door MICHEL VAN GILS)
ROTTERDAM, 12 april Feij-
enoords opmars naar de roem
schenkende nationale voetbaltitel
is opnieuw met schier onstuitbaar
geweld voortgezet. In de nu snel
naar een beslissend stadium spoe
dende eindstrijd, was gisteren het
frisse, veerkrachtige en zeker niet
onaanzienlijk talentvolle Telstar,
de gewaardeerde tegenstander.
Gewaardeerd, omdat de Velsena-
ren de aanstaande kampioenen
niet de adem afsneden met het
riicksichtlose voetbal, dat soms
zo'n onweerstaanbare bekoring
schijnt te hebben op bepaalde on
evenwichtige bezoekers van de
„kuip", maar met open vizier en
nlfet al te star verdedigend de
stadionspelers tegemoet traden.
Het is geen schande voor Tel
star, dat het naarmate dit inte
ressante treffen vorderde, lang
zaam maar onontkoombaar zeker
door de Feijenoorders werd inge
palmd. Feijenoord was nu eenmaal
voor het jonge Telstar de grote
broer die in een zo serieuze zaak
als de strijd om het kampioen
schap van Nederland is gewik
keld. De stadionclub won met
41 en hoewel ook de concur
rent-op-afstand DWS met dezelf
de ruime cijfers zijn opponent het
zwijgen oplegde, is de landstitel
Feijenoord nu haast niet meer te
ontnemen. Wellicht kan Feijen
oord zich reeds tweede Paasdag
als de kersverse en van Europa
cup triomfen dromende kampioen
aan het Nederlandse publiek pre
senteren. Daarvoor moet het zelf
van Ajax winnen en stadgenoot
Sparta dient rivaal DWS min
stens één puntje afhandig te ma
ken. Valt de beslissing tweede
Paasdag in Amsterdam of be
waart Feijenoord het daverend
sluitstuk van zijn succesvolle
voetbaljaar voor het eigen legioen
in de eigen kuip? Rotterdam zou
zijn helden graag op eigen bodem
bejubelen, maar of dat feestelijke
voorrecht de Maasstad ten deel
valt, zullen de voetbalgoden moe
ten uitmaken
(door JAN BLIJBOOM)
AMSTERDAM, 12 april. Er
is een sfeer van rust neergedaald
over DWS. Geen hoogspanning
meer, geen zinderende gevoel van
„we hebben nog een goede kans
het landskampioenschap te pro
longeren". Het leek wel, alsof 'n
zware last van de schouders was
afgewenteld. De ploeg speelde
tegen MVV onbevangen, met vla
gen van aantrekkelijk spel, waar
in vooral de zucht naar doortas
tendheid opviel. Het gevolg
hiervan: een onbetwiste zege van
41 over de Maastrichtenaren,
die geen moment konden impo
neren, zowel verdedigend als
(vooral) aanvallend beneden de
maat bleven en deze duidelijk in
het oog lopende tekortkomingen
moesten bekopen met een kans
loze nederlaag (41).
Voor vervolg zie
volgende pag., kol. 7
Redactie en administratie: Smedestraat 5, Haarlem, tel. 21544 en 21543 - Abonnements
prijs 9.65 per kwartaal, 3.25 per maand, 75 cent per week - Eindredactie van deze
sportkrant: Frans Nypels en Michel van Gils.
Het eerste doelpunt van DWS is een feit. De doelman van MVV, Körver keert de bal „de rug toe"
w
Feijenoord
nu
bijna
kampioen
(Van een verslaggever)
AMSTERDAM, 12 april Een
reglementair meer dan voldoende
aantal leden heeft het bestuur van
Ajax verzocht binnen de reglemen
tair voorgeschreven tijd een buiten
gewone vergadering van de leden
raad bijeen te roepen. Op deze bij
eenkomst wil men door het bestuur
geïnformeerd worden over de voor
het overkappen van de onoverdek
te tribune uitgeschreven obligatie
lening.
Tijdens de wedstrijd Ajax
GVAV hebben de verontruste en
verontwaardigde leden de handte
keningen verzameld, die nodig zijn
om een bijeenkomst te kunnen
elaimen. Men is verontwaardigd
over het feit, dat het bestuur Ajax
tot een zo vergaande stap als het
uitschrijven van een obligatiele
ning is overgegaan zonder tevoren
het advies en/of de sanctie te vra
gen van de ledenraad, het vertrou-
wensparlement van de leden. Men
evenzeer verontwaardigd dit
nieuws slechts via de kranten te
hebben vernomen.
Verontrust is men, omdat de
obligatielening niet loopt via de
bank, waarmee Ajax al zijn fi
nanciële zaken regelt, de Midden-
alandsbank, maar via Vermeer en
c°, waarmee o.a. de heer Caransa
zakelijke relaties onderhoudt.
Er is natuurlijk niemand meer in ons
goede vaderland, die aan Feijenoords
aanstaande voetbalkroning twijfelt. Ue
twijfelaars, die er dan nog geweest
mochten zijn en zondag temidden van
de 45000 nieuwsgierigen hebben gezeten,
zijn na Feijenoords ontboezeming van
gisteren van alle geestelijke onzekerhe
den bevrijd. De stadionclub etaleerde
tegen Telstar namelijk al die kenmer
ken, waaraan men een waarachtig
kampioen herkent. Vooral één ding was
gistermiddag zo verrassend en verblij
dend: de onvermoeibare vechtlust van
de Feijenoorders, de vaste onverzette
lijke wil om ook na de opgelopen ach
terstand terug te komen.
Dit elan was destemeer zo verheu
gend, omdat een zekere vermoeidheid
bij een aantal spelers niet ongewoon
was geweestNog woensdag tenslotte
SCHIPHOL. 12 april Boorde
vol ideeën zijn de Nederlandse
zwemcoach Rob Kerkhoven en
diens pupil, de jonge veelbeloven
de vrije slagzwemmer Ronnie Ver-
roen, gistermiddag uit Amerika op
Schiphol teruggekeerd.
..Het is fantastisch wat daar al
lemaal wordt gepresteerd. Maar
wat me het meest gefrappeerd
heeft, is dat in een na-Olympisch
jaar, als men overal al blij is wan
neer de prestaties gelijk blijven,
in Amerika het peil ontstellend is
gestegen," aldus Rob Kerkhoven,
die morgen op de sportpagina
meer over zijn belevenissen in de
Verenigde Staten zal meedelen.
,,We zjjn te iaat met onze eindspurt
verdedigden vijf Feijenoorders de eer
van Oranje en de spanning van de in
terland tegen de leren had zich zondag
wel eens kunnen wreken. Zo'n inter
land is Feijenoord wel eens meer ja-
taal geworden. Een aantal weken gele
den verloor de stadionclub van het uit
gesproken zwakke NAC. Waarom? Om
dat aan dit duel Oranjes eerste gevecht
met de leren vooraf ging? Vijf Feijen
oorders maakten toen de slag in Bel
fast mee. Ook afgelopen woensdag
kwamen vijf Rotterdammers tegen de
leren uit. Dit keer schijnt de interland
echter niet zoveel van de jongens te
hebben gevergd. In ieder geval maak
ten alle internationals een frisse indruk!
Ook Coen Moulijn, die echter na een
twintigtal minuten spelen geblesseerd
het veld moest verlaten. Coen kwam
namelijk in de knoop met Telstars doel
man Stuy, die bij een redding boven
op de Feijenoorder dook. Moulijn liep
een flink gezwollen enkel op, waarmee
hij wel een paar dagen zoet zal zijn.
Naar het er nu uitziet, zal Coen echter
tweede Paasdag gewoon tegen Ajax
kunnen meespelen.
De strijd tegen Telstar had een uiterst
sensationeel begin. AI tijdens de eerste
de beste aanval van de Velsenaren werd
Feijenoords doei doorboord. De Vries,
de uitstekende rechtsbuiten van Tel
star, was de man, die voor de specta
culaire treffer zorgde. Het spektakel lag
overigens in het onverwachte. De Vries
was naar links uitgeweken om een naar
hem gelanceerde bal te pakken te krij
gen. Feijenoords rechtsback kon zich
echter eerder over de bal ontfermen
Maar toen gebeurde het. In plaats van
de bal veilig weg te werken legde
Romeijn de bal praktisch voor de voeten
van De Vries, die jubelend om zoveel
fortuin een machtig schot losliet. Een
schot, waartegen ook de nog ijlings uit
vallende Pieters Graafland geen ver
weer had: 01.
Spncntinnaol Hans Venn^ker heeft de bal tegen het
■au lulled ne{ gejaagdDoelman Stuy ligt gesla
gen en de Velsen achterspeler Piro-
vano kwam ook te laat. Feijenoord
scoorde hiermee zijn gelijkmaker.
voor de rust zijn verdiende succes: de
gelijkmaker. Het doelpunt typeerde
VenneKei
bal te pakken, nadat de bal namelijk
al in het bezit van Stuy was geweest.
De Telstardoelman moest de bal echter
weer laten vallen, omdat het schot van
Bouwmeester kennelijk te „vlammend"
was. Venneker greep op het moment,
dat Stuy de bal liet vallen, zijn kans.
Hij stortte zich op het bruine monster
en voordat Stuy opnieuw kon ingrijpen,
was het vonnis al voltrokken. Venneker
had zijn werk afgemaakt: 11.
In de tweede helft duurde het een
IP nPTnnciaf kwartier lang voordat Feijenoords over-
ucidlalcï wicht Telstar eindelijk te veel werd. Het
kon ook niet anders; het klasseverschil
tussen beide ploegen moest in doelpun
ten worden uitgedrukt. Vrauwdeunt was
de eerste, die raak schoot. In de 16e mi
nuut rondde hij een voorzet van Berg-
holtz (opvallend goed) met een keurig
schot af. Vrauwdeunt, die weliswaar
op de onbekende linksbuitenplaats stond
maar zich heel erg hongerig naar
goaltjes toonde, liet ook de derde
doeltreffende bal van zijn voet ver
trekken. Stuy stond nog wel in de baan
van de bal mar hij was toch niet bij
machte de dingen, die gebeuren moesten
te verhinderen. Achterover vallend in
zijn doel gleed de bal tussen zijn armen
door (31). Aan de laatste treffer
kwam geen Feijenoorder te pas. Het
was spil Kort zelf, die de bal langs Stuy
schoof, nadat hij eerst een hoge bal van
Bouwmeester goed had opgevangen. In
zijn haast om terug te spelen, lette hij
echter niet op zijn doelman, die nog
niet in positie stond en de bal verdween
dan ook pardoes in het eigen net.
begonnen. Jammer, maa. niets aan te
doen", aldus doelman Jan Jongbloed,
die overigens toch wel liet doorsche
meren dat een wat minder druk bezet
seizoen de ploeg in de toekomst, naar
zijn mening, beslist ten goede zal ko
men. „Natuurlijk, voor de verdiensten
is het een tegenvaller, maar die schade
kan later worden ingehaald". Voorzit
ter Solleveld bekijkt de minimale titel-
kans van zijn ploeg nog van de opti
mistische kant. Maar zelfs hij kan niet
camoufleren dat het vertrouwen wel
op een bijzonder smalle basis berust.
Dit neemt allemaal niet weg dat
DWS gistermiddag met verdienstelijk
spel voor de dag kwam. Vooral aanval,
lend demonstreerde het een aantrek
kelijke vorm van doortastendheid, on
danks het feit dat Burgers als „gete-
genheidslinksbuiten" al zijn ijver
ten spijt wat uit de toon viel en
Lenz nog steeds niet naar die vorm
reikt die hem destijds de roem van een
„maestro" bezorgde. Veruit de gevaar
lijkste man was Geurtsen. Hij zwierf
van rechts naar links, zocht overal
„openingen" en bezorgde door zijn
snelheid en onverwachte wendingen de
Maastrichtse defensie heel wat hoofd
brekens. Ook Vonhof had zijn „draai"
weer te pakken. Het „schakelen" ver
liep soepel en met het maken van twee
doelpunten leverde hij het bewijs, ook
weer vertrouwen in zijn schot te heb
ben.
Nu dient nogmaals te worden bena
drukt dat MVV een bijzonder zwakke
indruk wekte. Aanvallend brachten de
Maastrichtenaren er helemaal nieti
van terecht. Ten dele door effectief in
grijpen van de Amsterdamse defensie,
waarin Israels en Flinkevleugel excel
leerden en verder als gevolg van een
volslagen gebrek aan enig tactisch in
zicht.
Doelman Jongbloed hoefde zich
slechts te beperken tot het onderschep
pen van eenvoudige schoten en kopbal
len. In feite maakte de Maastrichtse
voorhoede het hem slechts tweemaal
echt lastig. Vlak na het begin van de
wedstrijd, toen er nog tekenen waren
van een op handen zijnde evenwichtige
krachtmeting, moest hij een gevaarlijk
schot van de invaller-rechtsbinnen Bon-
frer onschadelijk maken, terwijl hij
kort voor tijd capituleerde voor een
schot van Brinkhuis, waarmee de eind.
stand werd bereikt.
Ruim een kwartier was er gespeeld,
toen de Amsterdammers de score open
den. Even buiten het strafschopgebied
kreeg Vonhof uit een pass van Burgeis
de bal tn bezit. Van zijn schoen vertrok
een „klimmend" schot, dat vlak onder
de lat doel trof. Een fraai doelpunt, al
had keeper Körver er schuld aan door
dat hij te laat reageerde (1—0). Er sloop
onrust in de Maastrichtse gelederen.
Op deze plaat brengt Henk Groot de
verdediging van Telstar in moeilijk
heden. Doelman Stuy weet zich moe
dig te verweren en kan eventueel op
steun van verdedigers (rechts)
rekenen.
Iedereen ging er eens goed voor zit
ten. Zou Telstars perschef C. Mooy ge
lijk krijgen, die beweerd had, dat de
Velsenaren wel zouden winnen, als zij
gauw een doelpunt konden maken? TeJ-
star leek in ieder geval vastbesloten de
winst niet uit handen te geven. Het
stelde zich verdedigend zo in, dat er te
allen tijde beschikt kon worden over
een vijf mans defensie (de beide halfs
Althof en Brom waren zuivere verde
digers), terwijl in noodgevallen ook nog
een beroep kon worden gedaan op v.
Egmond en Bakker, de twee terugge
trokken mannetjes uit de voorhoede, die
eigenlijk als middenveldspelers opereer
den. Feijenoord liet zich echter niet van
de wijs brengen en maakte de borst nat.
En daar kwamen ze. De vechtlustige
Moulijn (later vervangen door Vrauw
deunt), de onvermoeibare Bouwmeester,
de flitsende Bergholtz, de altoos listige
Groot en het jonge schiet- en kopwon-
der Venneker! Dat vijftal begon in een
moordend tempo (wat een verschil met
woensdag) Telstars veste onder vuur te
nemen. Een stormvloed van aanvallen
rolde op het hart van de Velser defen
sie af waar de bekwame Stuy moedig
op z'n post stond. Feijenoord kreeg kan
sen om van te watertanden. Maar het
pechduiveltje dook steeds op. Het on-
fortuin sloeg keer op keer toe. Tot zes,
zeven, acht keer toe gingen haast zekere
doelpunten net niet door. Een paar keer
ging de bal net even over de lat, twee
maal was Althof op de doellijn staande
een laatste onoverkomelijke sta-in-de-
weg en verder was Stuy steeds de be
slissende verstoorder van alle droom-
kansen.
Wat was dat nou? Ging het niet? De
verbeten vechtjas Venneker wilde niet
van ophouden weten. Hjj bleef steeds
weer lopen en naar elke bal trapte en
kopte hij. Zijn volharden, zijn prijzens
waardige doorzetten had tenslotte vlak
DWS is eindelijk weer
