HEER BOMMEL en de Labberdaan Tomatensoep moet van zijn REVOLVER MET MONOGRAM Alfredo ALS U HET VRAAGT p|gg Miele er is geen betere! Pelsjagers van Pecos DE MmiS&EN r m :Mm 1 11 il door Marten Toonder rw I1 PANIEK IN DE DROOMFABRIEK wdoiiavwPiei?eméT ,Zo niet m AVRO Matheus Passion WOENSDAG 28 APRIL 1965" NU MET GRATIS SPELDJEI door Dick Pointer 5438 Heer Bommel luisterde niet naar de waarschuwin gen van Tom Poes. Hij had plotseling een idee gekregen waardoor hij zijn taak als heer duidelijk voor zich zag. Vol medeleven boog hij zich over de schreiende reus en klopte hem troostend op de schouder. „Je kunt het niet helpen, hoor!" sprak hij. „Je bent te gevoelig voor die bruten daar, dat is het". „Hm", zei Tom Poes. „Te gevoelig!" hernam heer Ollie met verheffing van stem. „Ruwe bolster, blanke pit. Je zou het ver kunnen brengen onder beproefde leiding, dat voel ik". „Hm", herhaalde Tom Poes, doch nu wendde heer Bom mel zich toornig tot hem. „Wat sta je daar te hummen?" riep hij uit. „Eindelijk zie ik hier een gepaste bezigheid voor iemand van mijn stand en jij zegt hum! Ik ga dit arme wezen gelukkig maken; dat is wat ik ga doen! Ik geef hem werk en hij neemt werk en dan doen wij allebei iets nuttigs in de maatschappij als je begrijpt wat ik bedoel!" Piep Labberdaan had deze woorden lang niet allemaal begrepen, maar er zat toch iets in dat hem tot nadenken stemde. „Werk?" vroeg hij, terwijl hij zijn tranen droogde. „Werk", herhaalde heer Ollie. „Ik ga jou werk geven!" Verder kwam hij niet, want de reus was opgesprongen en hief spontaan een rotsblok boven het hoofd. „Werken!" riep hij blij. „Piep mooi groot werken krij gen. Worden knap Labberdaan!" „Een ogenblikje", riep heer Bommel onthutst. „Wacht even! Leg die steen neer! We moeten eerst eens rustig ik bedoel. ,eh zeg, dat hij kalm most blijven, jonge vriendl" „Dat helpt niet", zei Tom Poes. „U kunt niet meer te rug. Hij wil werk hebben en u hebt het hem beloofd". Lezers schrijven de krant Nteuu) AVOMTUUC VAM SPfZo&TJE Terew/Jt- uu &e cuot-rr /uaaeMT, Dre Z/V/V toe stel, gl araa& cscaoG OS DIEPTE, sa MEN PERST, usaa/eooofz a/j os druk uap oer ujarea uau (OeSJR- ST0/QÜ... va art mW, ase aas!.. GfiSMeMGSEL <&eaj,re»so c>ar GasMeHGSec, oar op elus disp. re G esce//ut zac sc/jush om uu re acsMSti, zac rw u/r helium sm esp oas, oar icc u/t ssm aspaacos ppd- s.oesroec. zac a at eo, sa mep- !-■; -5 tscceh to ar De uouoe Ber/zeFT...HMM- SCHtTTeaeuD. oar xv. ae/zep.- iwcees dit eueu nu setU y Boete... eo anuoe/u seo M/oaur zac /u PST U/T MtJ /V Oooac» MUMHEtU De Wadders ha ha! patebbeprtais PAUL VLAANDEREN tooe 't helpt en.. *t is lekker Advertentie Kill 11CT cnrl r* ir-l 27 PI B C0PINH»5tN Zoudt u ons iets willen vertellen over verhoudingen in het gezin? Kon u goed met uw vader opschieten, met uw moeder? Hoe was hun verhouding onderling? U begrijpt, waarom ik deze vragen stel. Ik wil graag een indruk krijgen van de sfeer, van de omgeving, waarin uw vader leefde. Bent u enig kind? De stem van Duprez klonk minder zakelijk dan tevoren. Er lag iets in van medeleven, haast van vriendelijkheid. Om met uw laatste vraag te beginnen, ik ben enig kind. Het tweede hu welijk van mijn vader is kinderloos gebleven. Hoewel ze wat monotoon sprak, had haar stem een prettig timbre. Als ze kon zingen en dat ze dat kon was iets, waarvan Covens vast overtuigd was zou ze stellig een sopraan zijn. De stem was iets gesluierd, wat een nog grotere bekoring eraan gaf. Covens keek naar haar terwijl ze sprak; hij keek naar het bewegen van haar mond en toen deze zweeg omdat Duprez vroeg: Het tweede huwelijk? Uw vader is dus eerder getrouwd geweest? toen wist hij plotseling waarom de vrouw op de foto hem zo bekend voorgekomen was. Natuurlijk. Dat hij daar niet eerder aan gedacht had! De mond vooral was het, die een treffende gelijkenis vertoonde met die van het meisje tegenover hem. Mijn moeder is overleden, toen ik vijf en een half jaar oud was. Ze is bij een auto-ongeluk om het leven gekomen. Later is papa hertrouwd. Was hij lang getrouwd geweest met uw moeder? Mijn vader is laat getrouwd, pas op zijn veertigste of eenenveertigste jaar. In zijn functie bij de Buitenlandse Dienst werd hij nogal eens over geplaatst en hij zei altijd, dat hij er nooit voor gevoeld had een gezin met zich mee te slepen over de gehele aardbol. Hij is getrouwd toen hij een standplaats had gekregen voor langere tijd. Ze pauseerde even en streek een haarlok opzij. Toen mijn moeder overleed was ze vierendertig jaar oud. Mijn ouders waren bijna zeven jaar getrouwd geweest. Hoewel de vraag haast overbodig was vroeg Covens, terwijl hij naar het lijstje op de secretaire wees: Is dat een foto van uw moeder? Ze knikte, glimlachend, en vroeg met wat kinderlijke trots: Kunt u het zien? Ook Duprez keek nu naar de foto. Hij stond zelfs op, om het lijstje in de hand te kunnen nemen en het nauwkeurig te bekijken. Toen hij weer was gaan zitten vervolgde hij: Wanneer is uw vader hertrouwd? Toen ik tien was, vijf jaar dus na de dood van mijn moeder. Kunt u goed met uw stiefmoeder opschieten? Er zijn zelden moeilijkheden. Waar is ze op het ogenblik? Van de huisknecht hoorde ik dat ze in Frankrijk zou zijn. Is dat juist? (Wordt vervolgd) Advertentie jc/cae ztSK out MU, UJar H&T peo&oesM is we aeeaso eeM hf/euuj A/oOlGrf.. ZUUR- MoEt- c/jnr Mens IS Hl ET Maaur om sa VRAAG WASAUTOMATEN-PROSPECTUS NR. 15 BIJ MIELE. GOUDSESINGEL 92. ROTTERDAM. 44 Fargo bezat vrij veel saloons en het duurde dan ook met lang, of Sam vond er één. Hij steeg af, bond Mary vast en stapte naar binnen. Bijna alle •tafeltjes waren bezet en bij de bar stond een aantal mannen druk te praten. Snel flitsten Sams oogjes door het lokaal. Geen Collins. Toen kreeg één van de druktemakers aan de bar hem in het oog. „Hé boys! Moet je daar zien. Een zonnewijzer op poten, hahaha!" Allen draaiden zich naar Sam, die de spreker kwaad aanstaarde. „Als jouw hersens zo groot waren als je mond, zou je je gedachten met een paard moeten verslepen, als ik me niet vergis!" „Hoor je dat lui, dat scharminkel wordt brutaal. Dat laat Bob Belly zich niet zeggen!" Met twee grote stappen was de kerel bij Sam, greep de rand van zijn hoed en trok deze met een ruk naar bene den en over Sams ogen. De aanwezigen brulden van het lachen en riepen hun „held" luide aanmoedigin gen toe. Sam was razend. Zijn aanrander stak wel twee hoofden boven hem uit, maar dat stoorde de kleine man niet in het minst. Hij haalde uit en schopte de kerel tegen zijn scheen. Deze brulde het uit van de pijn, maar voor hij kon bijkomen, dreun de de kolf van Sams Liddy tegen zijn kin. Zonder een kik te geven, zakte Bob Belly in elkaar. ze ME EEfJ SPAAK /tv PST WIEL W/UPP stekeu II SWAH fEauWCS SVNtMCATE N/kRO ftAPttlTBlfr 31 Piet Loeris schudde het hoofd, toen Sientje kern in haar onschuld vroeg, of ze in 't restaurant ook nog croquetten hadden. „Wat jij voor 'n maag hebt, Sientje!" lachte hij, na dat hij een brok ossenvlees ter groot te van een ferme boksersvuist naar binnen had gewerkt: „Wat eten be treft, loop jij gewoon één op twéé! M'n oom Johan zei altijd: Als je goed eet, moet je om de haverklap een nieuw pak laten maken. En zo is het!" Maar zijn trouwe hulpje trok zich niets van al die vijze woor den aan en bleef smakelijk doorschran- sen. Ze had er op dat ogenblik geen idee van, welk een dramatisch ver- jloop de maaltijd zou nemen. Net toen ons tweetal het bordje voor de vier de keer volgeladen had, klonken er rauwe stemmen door het restaurant Er renden eenaantal zwaar gewapen- jde mannen binnen met maskertjes op. „We moeten ene Loeris hebben!" schreeuwde de grootste tot de kok, die zich angstig achter de ossebout verscholen had: „Waar zit ie, want anders slaan we de hele tent kort en Iklein!" „Ik weet het niet, meneer," [piepte de kok: „We hebben hier niet de gewoonte, om naar de namen van de gasten te vragen!" Er viel een gespannen stilte in het établissement De bezoekers hadden hun maaltijd i gestaakt en zaten als versteend naar !de boeven te kijken. Alleen Piet Loe- ris at rustig door. „Ze moeten u heb ben," .fluisterde Sientje: „Hoe kunt u zo rustig blijven, meneer Loeris?" „Zelfdiscipline, Sientje," antwoordde I de speurder waardig: „Ik heb me voor genomen, om deze maaltijd te bèëin- ,digen, en dat zal ik doen ook Uw artikel „Zo niet" in uw editie vaB dinsdag is mij uit het hart gegrepen- Schouder aan schouder zou ik met U staan, indien u de vredestichters zoudt willen opsluiten. Dat heeft onze Adolf Hitler ook gedaan en u kent (of gezien uw leeftijd misschien niet) de waarlijk heilzame gevolgen. Wat een rust zou dat geven, indien wij de mensen, die de vrede willen, konden opsluiten. Dan kon den we tenminste rustig aan onze bewa pening werken. En dan behoefde u zich niet in te spannen om een artikel te produceren in de stijl van ,-zo is het toevallig ook nog eens ©on keer". Heer lijk zou dat zijn tezamen in de schuil kelders (waar zijn die?) met alle maal medestanders. De ironie van het lot wil, dat u dit bewuste artikel plaatste in uw editie van 20 april. Wist u dat op deze datum de Fuhrer Adolf Hitler jarig was; de man, die ons voorging met het opslui ten van vredestichters? En ding is mij opgevallen. U bent voor de verleiding bezweken. Hoe dom! Nooit; heeft u die scandaleuze woorden „Nationale Stichting Propaganda Fede rale Wereldregering" met adres in Uw blad durven opnemen. Laat U toch niet verleiden door die pseudo-communisten. Want dat zijn ze toch, niet waar' Oh ja, en dan nog bedankt voor uw voorlichting. Dank zij uw artikel ,,Z» niet" weet ik nu gelukkig wat wereld federalisten zijn. Boeven, die de vred* willen. Bah, redactie, bah! Waar zijn uw ver standelijke vermogens? N. HOL medewerker van d« Nationale Stichting Propaganda Federale Wereldregering. Het heeft ons verwonderd hoe onza goede abonnee uit de beschouwing „Zo niet" heeft kunnen lezen dat W-Ü in na volging van Adolf Hifler vredestichter! willen opsluiten. Dat is nergens ge- senreven en zelfs de strekking van het artikel is er een van tegenovergestelde aard. Wij gaven aan, dat de redactie van ,-Ban oorlog uit" niet volledig is geweest en niet alleen aandacht dient te schenken aan „fascistische" landen, maar óók aan andere landen, waarvan de regeringejj agressieve doeleinde na streven. Wij noemden ze met name. Wan ner de heer Hol nu denkt dat wij wat anders bedoelen dan verbreding van het front ter nastreving van de vrede en hij concludeert, precies het tegenoverge stelde, dan heeft hij het mis. Wanneer lezen wij in zijn orgaan eena een artikel tegen de voortdurende wapenleveranties door communistische staten aan „ach tergebleven" gebieden? Wij wachten met spanning. Wij zullen dan geen pognig doen hem ervoor te late^ opsluiten. Wil zullen hem van harte bijvallen! Red. Ondanks het feit dat ik een fel aan hanger ben van de AVRO, doet het mij goed dat ik mijn hart eens via deze ru briek kan luchten, over het zaterdag avond TV-programma. Ik kan niet anders zeggen dan dat ik de houding van het pennel in het spel letje „Wie van de drie misselijk vond. Nog nooit heb ik dit. anders toch ook wel eens geestige pennel, zo uit de hoogt» zien doen tegen hun „slachtoffers". Op alle mogelijke en onmogelijke manieren probeerden zij hun tegenpartij belache lijk te maken. Vooral dr. Hans Tetzner gedroeg zich onuitstaanbaar. Het zou dan ook geen kwaad doen als de AVRO dit pennel eens wat manieren bij bracht. In het daarop volgende programma „Willy en Willeke" bleek overduidelijk dat Willy Alberti alleen maar profiteert van de populariteit van zijn dochter en dat hij ons niets nieuws meer te brengen heeft. Johnny en Rijk spanden de kroon door, het te presteren in het begin van hun show nog vervelender te zijn dan ooit te voren met een stukje als „de slag bij Waterloo". Dit was zelfs niet een» meer geschikt voor een kinderprogram ma Gezfegd moet worden dat het slot van deze show: de vertoning op de dansvloer en de schoolklas veel goed maakte- Joh. F. Loos Rotterdam Naar aanleiding van de twee brieven over de „Matthaus Passion", van dr. Jan Taal en Tine de Vos, zou ik gaarn® nog een kanttekening maken, zo is het ook nog eens een keer. U moet dit uit een ander gezichtspunt bekijken. Als U de nabootsing van de Christuspartij hebt gezien, dan kon U direct merken: hier zijn geloofshaters aan het woord. Dat i* geen humor meer. F. Booy Advertentie BEATING VEETELPE HR15-0VEB- KOP DAT H'J GlSTERflVOHD B'J WESTECU WAS, OPDAT IE NIET HET IDEE TOOmmi DAT H'J OP DE PLAATS VAN DE WOOED WAS MRAIJ DE VEEDENKINS VALT OP HEM ALS DE PEE500N DIE DE SHAWL LEENDE VAN IRIS WILSON. HU 5CHC0K ZICH Ufffe B'J HET ZIEN VAN DE SHAWL.EU DAT 19 LOGISCH, ALS HU HEM. 200 KM VBZ WE3 VEE- RED BAND- ROOSENDAAL

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 4