HEER BOMMEL en de Labberdaan Qd REVOLVER MET MONOGRAM j Alfredo Pelsjagers van Rio Pecos Sterk Duits hockeyteam tegen Oranje ™iï Rudi Altig niet in Tour de France OKKER PLAATST ZICH BIJ DE LAATSTE ZESTIEN OOK JONG ORANJE TE STERK VOOR VAN STEENBERGEN EN SEVEREYNS ^dd^l PANIEK IN DE DROOMFABRIEK AAN DE K0P door Marten Toonder m ék m SPORTNIEUWS Om Italiaanse teimistitels WMm? In Zesdaagse van Toronto 'fHAlHtrtJA! VRIJDAG 7 MEI 1965 ɧ2 door Dick Pointer 5445 Het wrak van de Oude Schicht begon te schudden toen de inzittenden zich moeilijk uit het ongezakte linnen losmaakten. „H-help!" stamelde heer Ollie met zwakke stem. „Ik bedoel: is er dan niemand die helpt? De versnelling is me op de knieschijf geslagen! Ik ben bezeerd, dat voel ik en niemand doet iets „Parbleu", sprak de markies. „Uw eigen platte hoog moed heeft u ten val gebracht. Red u zelf, amice; uw ge drag stuit me te zeer tegen de borst". Met deze woorden wendde hij zich om en verliet het ter rein. De heer Zielknijper bleef echter achter. „Het is niet de bestuurder, die hier hulp nodig heeft", verklaarde hij. „Het is deze arme sukkelaar die uitgebuit en onderdrukt wordt door de autobezittende klasse!" De Labberdaan, die heus wel begreep, dat het over hem ging, wendde zich nu tot de spreker om nadere inlichtingen „Huh?" vroeg hij. „Uitgebuit", hernam de opvoedkundige. „Onderdrukt! Ik zal je helpen, arme stakker! Zeg me wat je wilt". Een brede glimlach verscheen op het gelaat van de ander. „Werk!" riep hij uit. „Piep willen mooi, groot werken!" „Werken?" herhaalde de heer Zielknijper ontdaan. „Het is erger dan ik dacht! Ik sta tegenover een gekrompen zielsleven! Een bewustzijnsvernauwing! Hier moet met recht hulp geboden worden. Zeg eens A". „Kom mee, heer Ollie", zei Tom Poes. „Piep is in goede handen en wij kunnen beter maken, dat we weg ko men nu het nog tijd is". Heer Bommel bevrijdde zich moeizaam uit de versnel lingsbak en gooide het stuurwiel weg, terwijl hij een be sluiteloze blik op zijn werknemer wierp. „Aaaaa", sprak deze. „Piep geweldig werken. Aaah!" „Zo'n leegte heb ik zelden waargenomen", zei Zielknij per geschokt. „Er moet een deskundige worden ingescha keld, dat is duidelijk". „Hoort u wel?" fluisterde Tom Poes. „U had hier nooit aan moeten beginnen. Kom mee!" een Nieu\jj AVONTUUG VAN SPfZo&TJG esv ens 0 'ff- GEA/damesm man ineeelo PAUL VLAANDEREN GENeeR. -x'^a 34 (C) PI B COfENHA —Ik zal het u zeggen juffrouw Van Polsbroek, René Ronfleur skiede zelf niet, maar hij trok u achter zijn boot. Is het niet zo? Ze zat onbewegelijk nu en de gelijkenis die Covens in gedachten gemaakt had met een van de vrouwenbeelden werd nu duidelijker dan tevoren. Hij kon haar zelfs niet meer zien ademhalen. Ze bevestigde de woorden van Duprez niet, maar sprak ze ook niet tegen. De commissaris bleef strak naai haar kijken, maar ze beantwoordde zijn blik niet. Het was doodstil in het vertrek, zo stil als in een stad nooit mogelijk is. Buiten tjilpte een enkele vogel, even maar, als was hij bang de stilte te verstoren. Ten slotte zei Duprez, met een stem die zachter was dan Covens van hem verwacht had: Een rode raceboot nietwaar? Net zo een raceboot als Maria Krause gisteravond heeft zien wegvaren. Na deze woorden draaide hij zich om en verliet de kamer, zoals een acteur afgaat die zojuist een indrukwekkende claus gezegd heeft. En zijn woorden hadden stellig indruk gemaakt. Vera was geschrokken, dat had Covens duidelijk opgemerkt, ook al had ze getracht zich te beheersen. Ze was enerzijds ontdaan, anderzijds geïmponeerd door de wetenschap van Duprez. En geïmponeerd was Covens zelf ook. Hoe wist de commissaris dif Vlak voor de lunch pas hadden ze gehoord van het bestaan van de rode raceboot en nu was Duprez reeds in staat te vertellen van wie de boot was, met naam en toenaam, en bovendien dat de eigenaar een vriendje was van Vera. Hij kon zich de schrik van het meisje voorstellen, ook al was hij er voor zichzelf van overtuigd dat er wel een heel logische verklaring voor dit alles zou zijn, dat Vera niets maar dan ook niets met de zaak uitstaande zou kunnen hebben Ook begreep hij wel, dat het lange telefoongesprek, dat Duprez zo pas gevoerd had, er mee te maken zou hebben. Maar een kunststukje bleef het en de Zwitserse politie steeg hierdoor aanzienlijk in zijn achting. Hoofdstuk 4 ROME, 7 mei In de tweede partijen- reeks voor de derde ronde van de inter nationale tenniskampioenschappen van Italië in Rome werden donderdag twee geplaatste spelers uitgeschakeld, Het wa ren de Mexicaan Rafael Osuna en de Australiër Newcombe. Osuna stond te gen de slanke Spaanse student in de rechten Juan Gisbert die juist op deze dag zijn 23ste verjaardag vierde. De Mexicaan droeg ongewild het zijne bij tot de Spaanse feeststemming door na meer dan twee uur in vier sets: 119 61 46 6—4 te verliezen. De als zesde geplaatste Daviscupspeler John NNewcombe verloor met 119 64 7—5 van de 18-jarige Amerikaan Cliff Richey, die nog juist iets meer vaart kon geven dan de hardslaande en goed vol lerende Australiër. Ook de Nederlandse kampioen Tom Okker plaatste zich bij de laatste zestien van het heren-enkelspel- Hij won in vijf sets van de Spaanse specialist op trage banen Juan Manuel Couder. De cijfers waren 86 46 2—6 63 64. In de eerste ronde van het gemengd dubbelspel zegevierde het Nederlands/Australi sche duo Okker/Gail Sheriff met 6—1 over het Italiaanse echtpaar Lazzanno. Toen Covens beneden kwam hoorde hij dat de commissaris was vertrokken, maar de rechercheur die hem dit vertelde, kon hem niet zeggen waarheen. Hij overlegde in zichzelf wat hij zou doen. Het had weinig zin om hier te blijven wachten tot Duprez zou terugkomen. Bovendien, wat viel hier voor hem te doen? Zo maar op eigen houtje rondsnuffelen in de hoop iets te zullen vinden, dat door de politie over het hoofd gezien was? Dat zou in verhalen de hoofdpersoon gedaan hebben en zonder twijfel zou hij dan een belangrijke ontdekking hebben gedaan. Covens lachte kort. Hij geloofde TTmi-itv niet zo sterk in de oppervlakkigheid van het moderne politieonderzoek en T FrnC T [V|'TL l\ hij was er dan ook van overtuigd, dat hij zich de moeite van een eigen LjIjIjUO UlUllAf onderzoek zou kunnen besparen. Bovendien viel dat buiten zijn opdracht. De leiding van het onderzoek berustte bij commissaris Duprez en aan hem was slechts gevraagd voldoende voeling te houden met de politie, opdat eventuele politieke verwikkelingen vroeg genoeg ter kennis zouden kunnen worden gebracht van de Nederlandse autoriteiten. Hij keek op zijn horloge. Het was kwart over drie. Hij zou best nog even Dag dokter Covens! Hij draaide zich om. U hebt uw weg hierheen gevonden, zie ik? j j Hij stak de hand uit en begroette Frank Verhoeven, die blijkbaar door de achterdeur het huis was binnengekomen. Deze streek zijn peper-en-zoutsnor omhoog en vroeg: Heeft de commissaris al gesproken met juffrouw Van Polsbroek. Ja, hij heeft juist met haar gesproken, is nu vertrokken. Sloeg de bom iri? Covens trok een niet-begrijpend gezicht. Of de bom insloeg? Wat bedoelt u? De raceboot van haar vriendje. Wat had ze daarop te zeggen. Wordt vervolgd) M/ddsm /A/ &OCX-/T. TSJflli 51. Wij verborgen ons en de paarden in het struikgewas langs de weg en wachtten op de dingen die komen wilden. Lang hoefden we niet te wach ten. De schoten werden steeds luider en wat latei- drong ook hoefgetrappel tot ons door. Daar kwam een schim de weg over vliegen. Ik herkende een grote hoed en een muildier: Sam! „Stil!" zei Win- netou. „We zullen Santer vangen". Dicht achter Sam kwam een groep van vijf ruiters, die als gek ken op de kleine gestalte op het snelle muildier schoten. „Schiet!" zei Winnetou met een stalen blik en vuurde zijn zilverbuks tweemaal snel achter el kaar af. Twee ruiters vielen. Nu braakte ook mijn Henrybuks vuur, terwijl Winnetou snel herlaadde. Twee man legde ik neer, terwijl de laatste ruiter snel zijn paard wendde en het hazenpad koos. „Die mag niet ontsnappen!" riep Winnetou uit. „Ga Sam Hawkins na!" Met deze woorden schoot hij als een pijl uit een boog op zijn paard de laatste ban diet na. Ik gunde mij geen tijd om te kijken, wie wij hadden neergeschoten, maar ging Sam na. Ter wijl ik voortgaloppeerde vroeg ik mij af, of ik in staat zou zijn, bij de viersprong uit te maken, wel ke richting Sam had genomen. NIJMEGEN, 7 mei Het elftal van Jong Oranje heeft donderdagavond in het Goffertstadion van Nijmegen een 50- zege behaald op Leeds United, dat een dag eerder met 52 van het officieuze Nederlandse Elftal verloor. Bij de rust had de Nederlandse jeugd een 10 voor sprong. Ongeveer 5000 toeschouwers woonden de wedstrijd bij. Voor de doelpunten zoagden Nuninga (9), Reany (48, eigen doel), Venneker (53), Giesen (62) en Roode (72ste mi nuut). KEULEN, 7 mei Het Westduitse heren- hockey-elftal, dat op zaterdag 15 mei te Miilheim tegen Nederland speelt, verschilt slechts op een plaats van da ploeg die vorige week te Edinburgh met 32 van Schotland won. De opstel ling is al« volgt: doel: Famsteiner <HTC Hamburg), achter: Gunter Krauss (Gladbacher HTC) en Jürgen Wein iRotweiss Keulen), midden: Dieter Krauss (Schwarz- Weiss Keulen), Greinert (Berliner HC) en Horst Wein (Rotweiss Keulen)..: voor I Sehachner en Keiler (Beiden Berliner HC), Kitbstein (Kreuznaoher HC), Her mann End (NTHC Neurenberg) en Sloma (Uhlenhorst Miilheim). I De Duitse b. ploeg, die op dezelfde dag te Mülheim tegen' Nederland b uit komt, bestaat uit: doei Ewert (HC Mülheim- Kahlenberg), achter: Mathes (Heidelberg) en Harde- land (Hannover); midden: Hinz (Ein- tracht Celle), Moog (Mülheim - Kah lenberg) en Josten (Uhlenhorst Mül heim): voor: Meyer (Phoenix Lubeck), Suhl (UHC Hamburg), Michael Krauss (Schwarz-Weiss Keulen) .Schmidt (Rus- selsheim) en Trintmanm (Hannover). De mmnsT WddJZ £BN PM& UUZ 2AL Etti- °&JJ< OE S7EEA/ HEB8ESEK QAH ZdL EOELEN EN 8UGGEGS. ALLEfit J-I zvuerv voos »e seven. 41ha hA.' HA AHA f /COAf ?E ndH .ET/ £>E ST/Eï&N r? NES ZZE D/E 7E(ZÜ<=>- Xjaajtrcssc 38 Even later had Sientje ook een' schaar tevoorschijn gehaald. Ze be gon Piet Loeris ijverig te helpen met het verknippen van de gordijnen en na een half uur was de vloer van de kamer bezaaid met repen stof. „Zo!" sprak de detective, zich het voorhoofd afwissend: „En nu gaan we het zaak je netjes aan mekaar knopen. Die kleine olijf van een ^ee za' merken dat ik m nog altijd te slim af ben'" „Hij zal vreemd opkijken, als hij ziet, dat de vogels gevlogen zijn!" grinnikte Sientje: „Wilt u wel; geloven, dat ik m'n hele hoofdpijn ver geten ben." „Allicht!" grijnsde de speurder, terwijl hij de repen textiel j stevig aan elkaar bevestigde: „We moeten anders wel voortmaken, want je kunt nooit weten, of ze ons niet eerder willen verhoren, dan ze gezegd! hebben!" Ze werkten gestadig dooi'! en eindelijk was alles aan elkaar ge knoopt. De detective maakte het uit einde van de sliert aan de noot van de wasbak vast en daarna haastten hij en Sientje zich naar het venster teneinde de voorbereidingen van hun ontsnap pingspoging te voltooien. „We keilen alles tegelijk het raam uit, Sientje. Als jij aan deze kant gaat staan en je tilt de hele rataplan tegelijk met mij op, kan er niets gebeuren!" Ze deden zoals afgesproken wa sen even later zwiepte het geïmproviseerde touw kronkelend en draaiend naar bene den. ,,'t Is prachtig gegaan," mompel de de detective tevreden: ,,'t Is pre cies tot op een halve meter van de be gane grond blijven hangen. En nu is 't wegwezen geblazen! Ga jij maar eerst, dan dek ik de aftocht, Sientje!" EEU SCHEMA VBkl DE EADIAN WEG" ""t TEPWSPOETEb. -TART D3AE IETS VAN luuLiiuu-UTrm IEMhND IS ARN DEZE PA PIEEEMGE WEE3T. IE VOND ZE OP EEN VEEEEEEDE PLAATS 5ELANG IN VOOE DIE BEMDE SIGA- EETTEUDIEVEN, BB5 Vjriue^ ...WEEE EENLADING SIGAEETTEN V UIT 5EIST0L,'S-tóACH79, OMDAT WE DE AUTO MOEGEUVEOEG VOOE ANDEE WEEEM0DI9 HEBBEN MAAE IN DE LUS WIL STEEEN TORONTO, 7 mei Het Belgische kop pel Rik van Steenbergen-Emile Severey heeft woensdag de leiding genomen van de zesdaagse van Toronto die in de Maple Leaf Gardens wordt gehouden. Dinsdag reden de Belgen nog op de tweede plaatg achter het Deense koppel Palle Lykke en Freddie Eugen. Woensdag echter, toen de helft van de strijd achter de rug was, vielen de De nen terug naar de vijfde plaats om de kop over te doen aan veteraan van Steen bergen en zijn landgenoot Severeyns. Zij hebben 292 punten. 69 meer dan de Italianen Faggin en De Rossi die de tweede plaats bezetten. Op' de derde plaats liggen d,e Luxemburgers Lelangue en Gillen met 177 punten, terwijl het Duitse koppel Rertz-Pfenniger met 156 punten in vierde positie rijdt. KEULEN 7 mei De Westduitse wielertroef Rudi Altig zal dit jaar moe ten afzien van deelneming aan de Ronde van Frankrijk, zo heeft zijn arts hem donderdag meegedeeld. De arts die Al tig behandelt, dr. Paul Gerhard Schnei der, heeft verklaard dat de wielrenner, die eens wereldkampioen der achtervol gers was, in de komende dagen zal moe ten worden geopereerd aan zijn rechter dijbeen dat hij onlangs tijdens de ronde van Spanje brak. Schneider voegde er echter aan toe dat boerenzoon Altig mogelijk over zes weken weer aan een lichte training kan gaan denken maar er is geen enkele kans dat Altig zal kunnen starten voor de Tour de France. Rudi Altig, die 27 jaar oud is en zijn programma voor dit seizoen tijdens een ernstige valpartij in rook zag opgaan, zei na de mededeling van dr. Schneider dat hij zich volledig zal gaan concentreren op het wereld kampioenschap 1965. Als training voor de titelstrijd denkt hij deel te nemen aan de wegwedstrijd Pariji- Luxemburg.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 7