Festival Cannes 1965 (II)
DER FILMS
VRIJ EENZIJDIG
TABLO
DAGPUZZEL
472°/operiaar
Algemene Bank Nederland
Reclamefilms
bekroond
S. A. de Vetten
Rondjevan miljoen
voor DAF-perso
SchrAder
Kijkspel
verdronk
Als kinderen
groot worden
Versieren in
Bouvigne
Zonnig
Oorlog - erotiek
psycho-analvse
RITMEESTER
W
Van 1 juni a.s. af verhoogt de
Algemene Bank Nederland de rente op
spaardeposito's van 4% tot
7.000 mensen op
„familiefeest
Soekarno meldt
Anglo-Amerikaans
aanvals-plan
Weet-je-mode weetje
Wat kinderen
ervan zegden
Zijn schuld niet
Kleurentelevisie
per kunstmaan
licht en geurig
wr
w
r
Olympische Spelen
Realisme
AFSCHEID DR. HUB VAN DOORNE
Kardinaal Alfrink
voor eredoctoraat
dinsdag naar V.S.
PRIMATOUR
Vietnam
o
Russisch succes:
VRIJDAG 28 MEI 1965
PAGINA 7
'n nieuwe telg uit
'n fier geslacht!
•f
k*
*A
f
li
1
li
Beeld uit de Zweedse film
Alskande Par" van Mai
Zetterling.
Samantha Eggar als het
meisje in The Collector".
Over saldi op deze spaardeposito's kan alleen worden
beschikt met een opzeggingstermijn van 3 maanden
voor bedragen t/m f. 5.000,- en van 6 maanden voor
bedragen boven f. 5.000,-.
VOOR
EEN
MODIEUZE
COLLECTIE
TASSEN
li»!
28.90
DEN HAAG ROTTERDAM AMSTERDAM
MEER VAKANTIEPLEZIER
Nog juist tijd voor
O
Een nette jurk voor een net
kantoormeisje. Maar de
bloem, en de witte kraag
maken dit eenvoudige zomer
jurkje leuk zonnig.
(Van
een bijzonder medewerker)
af «A 28 mei. Men vraagt zich
lectin de Maatstaven zijn die de se-
»an c°Mmissie heeft aangelegd bij het
Het jj®rde" afwijzen van een film.
Orson wr zi'n' (':lt ('e nieuwe film van
c»nti' ?.el'es nog niet af is. maar Vis-
»e ,..s f,Im is het zeker wel. Een Duit-
bi 1W i Wer<l afgewezen en wordt nu
Pulsi vertoond. Polanski's Re-
nief 'n Engeland gemaakt, werd
den goaccepteerd en zal in Berlijn vvor-
WPr Jeetoond. Een film van Satyit Ray
ten afgewezen en de Argentijnen lie-
TorrZe" (ie kans voorbijgaan Leopold
in t ^',ssons ..The Eavesdropper"
een zenden. Akira Kurosawa heeft
die l?-1KUW'c film gereed, ..Roodbaard",
(„„.el bij de Japanse inzending naar
dat iS I100r 1- Het is in de praktijk zo
I,;.. festivalleiding iedere film die
j„ door de een of andere instantie
,le ee" land naar Cannes wordt gezon-
ep Ze'-„ ban uitnodigen. Dit jaar zijn
-cl films uitgenodigd, maar er zijn
v onbekende redenen nog méér films
®n het festival weggehouden en de
j^.(len is niet altijd onvoldoende kwali-
geweest. De Chinezen bijvoorbeeld
(Advertentie)
PER STUK
20 STUKS 1.60
MAQI8CHK VIBBKANTBN
i
•f?
M
M
B 1
izontaal en vertikaal dezelfde
invullen.
Val ;suln de Betuwe - 2 zoogdier - 3
VerriV belasting - 5 taal - 6 Perzië - 7
- 1 n ,agS01'ganisatie - 8 knevel - 9 mop
huid ,p,raak 11 boge stand - 12 diere-
v.'ter,j" zoogdier - 14 kleurstof - 15
heerser - i6 menigte.
1 r,i=P^LOSSING VAN 26 ME1
4 'tor«.o2ls Promotie; 3. rotsvast;
Drentejanuari; 6. wrevel; 7.
JUWELENtreep3es: PASPOORT VOOR
werd afgeraden een hoofdfilm te stu
ren maar aan de Braziliaan Anselmo
Duarte, die in 1962 de eerste prijs
kreeg voor zijn „Het gegeven woord",
is gevvoo.i gezegd, dat er geen plaats
was op het programma hoewel er da
gen zijn dat er slechts één film buiten
mededinging wordt getoond. De Fran
se filmcritici die een week van de
filmkritiek organiseren van werk van
jonge regisseurs, hadden een film on
der de aandacht van de festivalleiding
gebracht: „The double barreled detec
tive story", naar een verhaal van Mark
Twain, geregisseerd door Adolfas Me-
kas. Deze film kon niet in de week
van de filmkritiek worden vertoond om
dat een ander werk van Mekas twee
jaar geleden vertoond was zodat hij niet
meer als een debuterende filmmaker
kon worden beschouwd.
De keuze van films is tamelijk een
zijdig. Het aantal oorlogsfilms en ero
tische en psychoanalytische werken is
in verhouding hoog. Van de oorlogsfilms
is die van Pierre Schoendorffer, het
meest ingetogen maar de Russische
inzending „Javanorok" geeft een sterk
stukje propaganda weg, waarvoor de
oorlogsfilm zich overigens te allen tijde
goed leent. Ook Bulgarije gebruikte een
algemeen menselijk gegeven voor pro
paganda. Het begint met een jongetje
dat met zijn hand onder een brug be
klemd raakt en eindigt ermee dat de
passagiers uit een trein, soldaten op pa
trouille en arbeiders alles in het werk
stellen om het kind te redden, zonder
aat zijn hand zal hoeven te worden
geamputeerd.
Het leger ziet men dus als vredelie
vende macht maar voor het geval dat de
toeschouwer niet duidelijk zou zijn, loopt
er nog een vriendelijke, jonge generaal
rond die het kind, ternauwernood acht
jaar, vertelt dat het mooi is dat hij
later zal opgroeien en een sterke grote
soldaat zal kunnen worden. Uit Grie
kenland kwam een domme film, „Ver
raad", waarin wordt verteld hoe een
jonge Duitse officier bedorven werd door
het nazisme waarbij liefdevol delen uit
Riefenstahl's „Triomf des Willens", in
clusief speeches van Hitier, werden
ingevoegd.
Indirect bracht ,,De Olympische
Spelen" van Kon Ichikawa een betere
boodschap. Het is de officiële film van
de O. S., die oorspronkelijk door
Kurisawa zou worden gemaakt. De
ze vroeg echter een te groot budget.
Niettemin kostte de film van Ichika
wa toch altijd nog een miljoen dol
lar, 164 cameramensen werden in
geschakeld om alle evenementen te
filmen. Het boeiende voor de leek is
dat de film niet tot in de details alle
gebeurtenissen filmt of alle namen
en landen noemt. Men probeert een
enkele maal een grappig facet te to
nen, zoals bij de intrede van de dele
gaties, of door een reactie in het pu
bliek.
De grootste scène is waarschijnlijk
die van de marathon, waar de came
ra's op een gegeven ogenblik niet meer
de kopgroep tonen, maar de laatste
man, die zeven uur achter ligt en op
de hielen wordt gevolgd door de volg
auto's. De scènes van de ravitaillering
zijn ook volledig uitgebuit: de eersten
snellen langs, grijpen een flesje met
drinken en houden geen moment hun
pas in, de laatsten, voor wie tjjd geen
probleem meer is, ziet men rustig aan
de tafels gaan staan en glas na glas
drinken, alsof zj ziqh op een avond aan
een bar verpozen. De planning die aan
deze produktie is voorafgegaan spreekt
vooral uit deze beelden. De winnende
man is naar de achtergrond gescho
ven. Men schenkt meer aandacht aan
de achterblijver, aan de beweging in
een sport (zoals bij het kogelstoten),
hetgeen het boeiender maakt voor een
bioscoopbezoek dat, nadat men het al
lemaal vorig jaar op het filmjournaal
en op de televisie heeft kunnen zien,
een ander perspectief kan krijgen door
deze film, die bovendien met een ver
regaande perfectie in 70 mm. en kleur
werd opgenomen.
In één van de vele randvoorstellin-
gen vhm het festival kon men ook ken
nis nemen van wat de vooruitstreven
de documentairefilmer Chris Mar
ker („Beschrijving van een gevecht
„La jetée", „Le joli mai") vorig jaar
in Japan heeft opgenomen. Zijn film
heet „Le mystère Mouniko" en toont
in vijftig minuten vele facetten van Ja
pan. Mouniko is de naam van h t meis
je over wie de film voornamelijk gaat.
Daarnaast probeert Marker verschillen
de aspecten van het leven in Japan en
de leven-wijze te doorgronden. Een en
kele keer komt hij met zijn camera ook
in het Olympische Stadion in Tokio,
maar meestal volgt hij Mouniko, en hel
leven op straat, filmt hij een ceremonie,
laat hij zien wat er om gaat in de
Japanse hoofdstad. Zoals men van
Marker is gaan verwachten, heeft hij
een vrjje en indringende korte film ge
maakt.
De Engelse en Amerikaanse inzen
dingen lopen wat door elkaar omdat
de grenzen van de filmwereld steeds
meer worden weggenomen. De En
gelse inzendingen bijvoorbeeld waren
geregisseerd door twee Amerikanen
en een Canadees, terwijl de Ameri
kaanse inzending feitelijk een Engel
se film was naar een Engelse roman,
met Engelse acteurs hoewel de bin
nenopnamen in Hollywood werden
gemaakt en de producer-regisseur
William Wyler is (geboren in de El-
zas). Deze film „The Collector" naar
John Fowles bestseller, gaat over een
entomoloog, een bankklerk, die de
zevenhonderdduizend in de voetbal
pool wint, zijn pen erbij neerlegt en
zich een huis op het land koopt, waar
hij zich volledig kan wijden aan het
vangen en opzetten van zijn vlinders.
Het leven is eenzaam, maar hij
mist contact met mensen en de enige
manier, waarop hij zich een meisje,
met wie hij zou willen trouwen, kan
vinden, is er een te kidnappen. Hij
sluit het meisje van zijn dromen op
in de kelder en gedurende een maand
heeft zij de gelegenheid hem te leren
kennen, na welke tijd zij hem nog
steeds niet wil trouwen. Er heerst on
begrip tussen de twee, zoals te be
grijpen valt, maar het klasseverschil
is èèn van de grootste bezwaren.
De twee personages zijn door Wyler
redelijk goed getekend. Maar wat men
in de karakterisatie mist en het is
een gemis dat reeds aan het scenario
moet worden geweten is de mense
lijkheid van de verzamelaar, die slechts
één enkele scène krijgt waarin zijn on
macht het meisje werkelijk te bereiken
en te veroveren, duidelijk wordt ge
maakt. Wyler zoekt het niet in grote
effecten maar is een verteller, een
meesterlijk vakman die zijn doel wel
bereikt en een goede film maakt maar
nergens ons overtuigt van de noodzaak
van deze film.
Er is tamelijk veel realisme te zien
geweest in de festivalfilms, en het was
zelden gratuite realisme, geweld en
erotiek waren deel van het verhaal en
als zodanig verantwoord, wat de film
keuringen er straks ook van mogen zeg
gen. De „lieve" films gaan er op een
festival feitelijk onderdoor, omdat een
moraliserende, welwillende regisseur
zijn publiek niet kan bereiken door het
verdoezelen van de werkelijkheid en de
waarheid.
Arne Sucksdorff had hieronder te lij
den me. zijn film „Mijn huist staat in
Copacabana". Sucksdorff heeft in het
verlede met zjjn korte films bewezen
(Advertentie)
N.B. Rente op spaarboekjes en spaarrekeningen blijft
(Nederlandsche Handel-Maatschappij De Twentsche Bank)
dat hjj wel genegen is de werkelijkheid
in het bos of oerwoud te tonen
maar er voor schroomt hetzelfde te
doen onder de mensen. Zijn nieuwe film
over een paar jonge wezen die vrijge
vochten en blij leven is wel wat men een
„gezonde" film zou willen noemen maar
het is noch een documentaire over het
lot van de arme kinderen van Copaca
bana, noch een werkelijke dramatische
speelfilm geworden. Sucksdorff had al
le gelegenheid werkelijk medeleven met
en inzicht in het leven van de kinderen
te geven maar hij heeft die kans laten
voorbij gaan en een „lieve" film ge
maakt, met lachende negerkinderen in
de hoofdrollen. Ongetwijfeld weet hij
zelf wat er in de kinderen omgaat (het
script is gebaseerd op interviews met
een groot aantal kinderen), maar hij
vertelt het niet in zijn film.
Mai Zetterling, een Zweedse die voor
namelijk bekend is als actrice in Engel
se films, heeft in Engeland enkele kor
te films en televisiefilms gemaakt. In
Zweden kreeg zij de kans haar eerste
speelfilm te regisseren, „Alskande
par" (Minnende paren), haar versie van
het thema: „Op de drempel van het
leven". Drie vrouwen, die in de kraam-
afdeling van een ziekenhuis anno 1915
liggen, denken aan haar leven: het le
ven van de ongeëmancipeerde vrouw.
Het is een eerlijke film die een tijdvak
wil tekenen en in die poging slaagt.
(Van onze filmredactie)
AMSTERDAM, 38 mei Het Ge
nootschap voor Reclame heeft woens
dag in het Flora-theater voor de zes
tiende maal zijn jaarlijkse reclame
filmdag gehouden. Voor het laatst, zo
als de voorzitter, drs. P. Th. van Leeu
wen in zijn openingswoord meedeelde,
een „pure" filmdag. Na invoering van
reclame in de televisie, die voor de
leden grote perspectieven opent, zal
volgend jaar een gecombineerde recla
mefilm- en televisiedag worden geor
ganiseerd.
Na vertoning van een vijftiental re
clamefilms, die ditmaal voor een be
oordeling in aanmerking waren geko
men, werd de uitspraak van de jury
bekend gemaakt. Onderscheiden wer
den „Jolita" van de N.V. Oscar Film,
„Caballero" (Anders dan andere) van
de Uniefilm N.V. en „Mosselen-film"
van de N.V. Joop Geesinks Dollywood,
waaraan de jaarprijs 1964 in de vorm
van een medaille van het genootschap
werd toegekend.
Een „priesterkleermakerij" zoals
de firma W. Schinkenboom in
Warmond is een zaak ais alle
andere. Alleen is de klant er
aanzienlijk langer koning gebleven.
De heer S. A. de Vetten, die van
daag zijn 50-jarig jubileum bj de
zaak viert, weet er nog alles van.
„Het is nog geen twee jaar geleden,
dat wij op het groot-seminarie een
eigen paskamer hadden, zoals ook
de seminarie-kapper een eigen afde
ling in het gebouw had. De heren
hadden ons maar te roepen." Er
werd een punt gezet achter die ex-
tra-service; de heren geestelijken
kwamen voortaan naar de heer De
Vetten. „Niet alleen kostten ons die
bezoeken op bestelling met alle
eerbied voor onze eerwaarde clien
tèle teveel tijd, maar bovendien
pasten ze niet meer bij het veldwin
nend besef dat een priester een mens
is als ieder ander Verdwenen niet
in dezelfde tijd beleefdheden als
heeroom en heerbroer?"
De firma Schinkenboom, dezer da
gen 115 jaar geleden opgezet door
de Amsterdamse kleermaker. W.
Schinkenboom, ontfermt zich over
alles wat de geestelijke buiten de
kerkgewaden modieus aan zijn
stand verplicht is. Toga's, statiepak-
ken, zwarte colbertkostuums, rode
mantels de visite, mandelets, of
„boord en collaar". Vroeger, toen tot
voor 40 jaar de speciale statiepak-
ken nog gedragen werden, kostte het
heel wat steekjes voor de geestelijke
goed in de kleren zat. Het halflange
jasje, de harde hoge hoed en de kor
te pofbroek die even over de knie
met een knoop geslóten werd, was
nog maar de gewone dagelijkse
dracht. Later werd de priesterkle
ding wat meer aangepast aan de an
dere herenmode, het geklede kostuum
en de lange jas met donkere kraag
werden algemeen. Via het zwarte pak
heeft de geestelijke nu zelfs de be
schikking over het licht- en donker
grijs, het werkje, het streepje en het
fantasiekostuum dat hem aan de
rugzijde althans in mets meer doet
afwijken van andere stemmig gekle
de heren.
„De confectie heeft heel wat van
onze werkzaamheden overgenomen",
zegt de heer De Vetten, „eigenlijk
zijn ons alleen de toog gebleven, de
speciale kledingstukken voor de „ho
gere rangen" en de kostuums naar
maat, voor de moeilijke figuren. Ju
bilerende geestelijken bestellen nogal
eens een nieuwe toog met feest-
sjerp in paars of zwart gevlamde
moiré natuurlijk terwijl ook de
studenten van het philosophicum hier
onze toog-afnemers zijn. De heren
laten dit seizoen een beetje op zich
wachten omdat men verwacht dat de
aanschaf van een toog niet meer ver
plicht zal worden. Overigens raakt de
toog overal in het vergeetboekje."
Voor veel geestelijken dusinplaats
van de bezoeken aan de kleermaker,
in wiens ontvangkamer een stoel
werd aangeschoven voor de eerwaar
de, nadat haastig de kinderen naar
de keuken waren verwezen, het zoe
ken in de rijen op de herenafdeling
van de grote modezaken. „Die zaken
begrijpen nauwelijks wat de geeste
lijke wil", zegt de heer De Vetter
bezorgd, „ze verkopen de heren een
net pak, maar vergeten daarbij dat
datzelfde pak voor de geestelijken
het „werkpak" is. Veel grote zakken
en heerlijk ruim, dat willen ze." De
heer De Vetten heelt in zijn halve
eeuw praktijk de geestelijkheid goed
leren kennen. Van hoog tot laag
Niet zelden stelt die kennis hem in
staat sterke verhalen over „zijn
klanten" tot de ware afmetingen te
rug te brengen.
Een gouden jubileum dus voor de
heer De Vetten, én een zilveren, om
dat hij in de komende week ook
25 jaar getrouwd zal zijn. De firma
zelf deelt in de vreugde met de
viering van haar 115-jarig bestaan.
En, zoals het hoort, profiteert de
clientèle van alle feestelijkheid met
een voordelige aanbieding toga's.
(Van een onzer verslaggevers)
EINDHOVEN, 28 mei Na een
„rondje" van één miljoen gulden en
een vrije dag (vandaag) voor het vol
tallige DAF-personeel te hebben aan
gekondigd. zwaaide dr. Hub van Door-
ne woensdagmiddag vaarwel tegen de
zevenduizend mensen, die zijn grandi
oze afscheidsfeest hadden bijgewoond.
Toen verliet hij de deur, geflankeerd
door vier medewerkers van het aller
eerste uur, de heren Kypcrs, Teller,
Lubse en Broekx: het was zijn offi
ciële afscheid van het bedrijf, dat hij
in 37 jaar heeft opgebouwd. Op dat
ogenblik klonk het applaus en het ge
juich zó luid in de grote expeditiehal,
dat het dak bijna naar beneden kwam
Zelden zal de directeur van een
fabriek zó zijn vertrokken: af en toe
leek het in die enorme hal meer op
een circus (compleet met trappelde
paarden en clowns), op een theater
(met Can-Can-danseressen), op een
verkeersplein (met tientallen DAF-
wagens in alle variëteiten), op een
marktplein (gevuld met middeleeuw
se boeren en burgers), op een mili
taire parade of een opera, dan op
een officiële bijeenkomst, maar dat
was ook de bedoeling. Het afscheid
werd in aanwezigheid van alle per
soneelsleden gevierd als een waar
„familie-feest", groots, hartelijk,
druk, luidruchtig, langdurig en voor
al: gemeend.
Natuurlijk waren er veel „officiële"
sprekers. Drs. J. A. Bakker, staatsse
cretaris van Economische Zaken,
noemde d". van Doorne namens de re
gering een „begenadigd scheppend
mens", dr. C. N. M. Kortmann, com-
VVWWWNA^WV^^A/\A/WS^^/\^V\^WV>A/VA/\/NA/WV>
UTRECHT, 28 mei (KNP) Kardi
naal Alfrink vertrekt dinsdag 1 juni
naar de Verenigde Stalen om zondag 6
juni het ere-doetoraat in ontvangst te
nemen, dat de universiteit van Notre
Dame, Indiana, hem heeft aangeboden.
De kardinaal zal pinksterzodag bij de
afsluiting van het academiejaar voor
de universitaire gemeenschap van Notre
Dame een pontificale hoogmis celebre
ren en de predikatie houden. De kardi
naal brengt ook een bezoek aan de
universiteit van Harvarrd, waar o.a.
prof. Obermann uit Utrecht, waarne
mer bij het Tweede Vatikaans concilie
doceert, en aan de Manninger founda
tion in Topeca, een wereldbekend stu
diecentrum voor psychologie, psychia
trie en pastoraal, waar een van de
priesters van het aartsbisdom Utrecht
zijn studies voltooit. Tevens zal de kar
dinaal de kardinalen Spellman van New
York en Cushing van Boston ontmoe
ten.
(Advertentie)
groenmarkt
venestraat
in vijf kleuren
lijnbaan ïeidsestraat
DJAKARTA, 28 mei (ANP) De
Indonesische minister van buitenlandse
zaken, dr. Soebandrio, heeft in Dja
karta meegedeeld, dat president Soe
karno de hoogste leiders van de vier
onderdelen van het Indonesische leger
heeft ingelicht over een Biits-Ameri-
kaans plan voor een aanval op Indo
nesië, met Maleisië als uitgangspunt.
De Indonesische president had er op
aangedrongen dat gestreefd moet wor
den naar een zo groot mogelijke poli
tieke, economische en vooral militaire
paraatheid.
missaris van de koningin in N.Brabant
schetste hem als „de krachtmotor van
Brabant" en reikte hem de provincie-
penning in goud uit, en ir. Witte, bur
gemeester van Eindhoven noemde hem
een „man van grote gaven". Bijzon
der hartelijk er, geestig waren de
woorden, waarmee mgr. W. Bekkers,
bisschop van 's Hertogenbosch dr. van
Doorne toesprak. Hij prees Hub van
Doorne voor diens menselijke houding
jegens zijn werknemers. „Het was
voor hem een schaduwkant, dat hij op
het laatst niet meer de voornamen van
de mensen kende." Lachend vergeleek
hij deze samenkomst met een „bijeen
komst in Rome" („alleen maken ze
daar meer ruzie") en hij besloot met
de bede: „laat deze mens nog héél
lang onder ons."
Twee geschenken werden dr. Hub
van Doorne op deze dag aangeboden:
een prachtig bronzen borstbeeld, dat
een geschenk is van het gehele perso-
nee,en een groot tapijt, een cadeau
van de dealers. Hubje van Doorne, een
kleinzoon van Dr. van Doorne stapte
ferm en kordaat het podium op om
het beeld, dat door de secretaris van
de Ondernemingsraad, de heer P.
Jansen was aangeboden, te onthullen.
(Advertentie)
TEGEN REISZIEKTE
Werkt snel en lang
BUSSUM, 28 mei Met 150 miljoen
andere Europeanen keken we gisteren
naar InterBenfica. Als kijkspel viel het
enorm tegen, vonden we.
Voorafgaande aan de wedstrijd van
het jaar bracht Simon Carmiggelt een
uiterst subtiel verhaaltje over zo maar
een jongetje, dat naar een vakantie
oord gaat. toonde Esther Ofarim op
nieuw aan, dat zj vocaal gezien er
niet beter op wordt en demonstreerde
de Zuidslavische grootmeester Borra
hoe je ook als zakkenroller eerzaam
en zonder bezwaar door het leven kunt
gaan. Op Ned. 2 kregen wij nog een
moment de gelegenheid een kijkje te
nemen bij de fameuze Mariemma en
haar partners El Camborio en José
Luis Ponce, "'elke drie dansen op mu
ziek van Enrico Granados uitvoerden.
Opvallend in deze uitzending waren de
meer dan voortreffelijke tekeningen en
het sfeervolle decor van ontwerper Ge-
rardo Porto.
Ad. Int.
Hoofdschotel van het AVRO-TV-pro-
gramma van woensdagavond was de
uitvoerige reportage van mr. Hilter-
mann over het uitzichtloze conflict, dat
al jarenlang Vietnam verscheurt. Al
hoewel de heer Hiltermann zoals ge
woonlijk weer veel ter zake doende in
formatie gaf, geïllustreerd met filmbeel
den van cameraman P. ter Laag. bleek
het toch een moeilijke zaak een duide
lijk beeld te geven van de wrede strijd,
die daar plaats vindt. Maar dat is niet
verwonderlijk als het gaat om een, wat
de heer Hiltermann zelf noemde, on
zichtbare oorlog, die zich hoofdzakelijk
in het duister afspeelt.
De Danny Kaye Show, die daarna
volgde, geeft aitjd wel amusement en
verstrooiing van goed niveau. Zo langza
merhand kent men evenwel het vrijwel
vaste recept, dat wordt gevolgd, van
buiten hetgeen het verrassende element
aan deze shows ontneemt.
Sportpanorama tenslotte gaf de on
getwijfeld vele voetbalrriinnende tv-kij-
kers 'een uitstekende warming-up voor
de grote finale om de Europacup tussen
Inter-Milaan en Benfica.
H.S.
In Duitsland zijn de gezinnen klei
ner en daar zal het dan ook va
ker gebeuren, dat kinderen uit
hun kieren groeien, zonder dat
er een opvolgertje is om de kleren
over te nemen. De chemische was
serijen hebben nu een mogelijkheid
gevonden om de financiële lasten
die daardoor ontstaan bij de gezin
nen wat te verminderen. De stome
rijen nemen kinderkleding in com
missie en geven daarvoor een bon
uit met de geschatte waarde, die
kan worden ingelost als het kleding
stuk. na reiniging, is verkocht. De
koper betaalt 20 procent provisie.
Deze kinderkleding-verkoop is een
service, die door veel klanten erg
op prijs wordt gesteld en waarvan
dan ook druk gebruik gemaakt
wordt.
In het Vormingscentrum Kasteel
Bouvigne te Breda, «aar verschei
dene keren per jaar «eken voor
huisvrouwen worden georganiseerd,
«ordt van 21 tot 25 juni een cur
sus „Versieren" gegeven, speciaal
bedoeld voor huisvrouwen tussen
25 en 50 jaar. Iedere huisvrouw
heeft wel eens iets te versieren.
Soms is het een feestelijk dis, soms
een truitje of blousje. dat een vro
lijke nood nodig heeft.
Behalve practische lessen in ver
sieren vermeldt het cursusprogram
ma een lezing over huisnijverheid
in andere culturen, een excursi®
naar een stoffenfabriek en één naar
een poppentheater, er zal les wor
den gegeven in sieraden maken en
de resterende tjjd wordt besteed aan
wandelen in de prachtige omgeving
van Breda. Nadere inlichtingen over
deze cursus zijn verkrijgbaar bij
kasteel Bouvigne, Bouvignelaan 5,
Breda.
Het circus was in de stad en
Robbie (8) die dicht bij d®
standplaats woont, zwiert nog
al eens in en om de stallen.
Boordevol verhalen komt hij thuis.
„Er was een man die zei: komen
jullie andere week maar tseruk,
dan mak jullie op die beeste rijde.'
Maar hij kan er niks aan doen hoor,
dat hij zo gek praat, want hij is zo
Duits geboren."
MOSKOU, 28 mei (Rtr.) De Rus
sische communicatie-kunstmaan „Mol-
niya 1" heeft volgens het Russische
persbureau Tass met succes kleurente-
levisiebeelden uit Moskou doorgezonden
naar een grondstation op duizenden ki
lometers van Moskou verwijderd.
Deskundigen waren van mening, dat
de beelden, die per draad naai Moskou
teruggezonden werden, van uitstekend
gehalte waren. Dit gold voor de gehele
duur van een reeks dagelijkse uitzen
dingen van acht tot negen uur.
(De Molniya-1, Ruslands eerste com
municatiekunstmaan, werd in april ge
lanceerd, bijna drie jaar na de Ame
rikaanse Telstar.)
