Joeri Gagarin en handenvol speldjes
Tien nieuwe vliegtuigen
en Vostok op Le Bourget
Voedselkennis
helpt meer dan
voedselpakket
blijf jong,blijf fit fiets!
Portret van oppositieleider
Mr. W. Geertsema bespied met
een geruisloze camera
Charlotte kent de
Willem B
op haar duimpje
Bouwarbeiders
willen bouwraad
Bevel is hevel
Benoemingen
bisdom Haarlem
Regisseur Kiers
bezeten van de
werkelijkheid
Ku Klux Klan ook
in Engeland
K.N.B.T.B. VRAAGT
HOGERE SUBSIDIF
VOOR SOCIALE
PREMIELAST
Volledige toewijzing
lening Herstelbank
Gevoelig
EINDEXAMENS
VRIJDAG 11 JUNI 1965
PAGINA 7
koelkasten
Joeri Gagarin, de eerste ruim
tevaarder ter wereld, vraagt de
aandacht voor een Russische
Voscliodop de luchtvaart-
tentoonstelling in Parijs.
(Telefoto)
Op de fiets geniet je méér
en "het is gezonder!
Mr. W. GEERTSEMA
milieuschets
goed in
AEG SANTO
Russen stelen de show op
luchtvaartsalon
Parij
'Van onze luchtvaartredacteur)
parijs, n juni Nog vóór de of-
1 C\t!e ope™»* van fle internationale
li u* en ru'nllevaar'sa'f>n vandaag
•uchl- en ruimtevaartsalon was het pielt
beslecht: de Russen zijn dit jaar
«e vedettes van de 26ste „salon", de
nende na de Tweede Wereldoorlog. Zij
I" al eens met een kleine inzending
°P deze belangrijke internationale
'uchtvaartbeurs verschenen, maar lie-
?.n vorig jaar verstek gaan, hoenel
Plaatsruimte voor enkele vliegtuigen
hadden laten reserveren. Dit jaar ech-
ep hebben zij niet alleen de komst
}'an tien recente vliegtuigtypen en de
tentoonstelling van een heuse, nog niet
gelanceerde „Vostok" aangekondigd,
Z(1 hebben hun woord volledig gestand
gedaan. Niet alleen met deze boeien
de inzending toch al een hoogtepunt
van de beurs stelen zij echter de
show. Daar komt ook 's werelds eer
ste kosmonaut Joeri Gagarin persoon-
"jk aan te pas. En last but not least
een geweldige hoeveelheid... speldjes,
hiet emblemen en type-aanduidingen
van tentoongestelde machines, maar
dan in veel meer soorten dan er de
bomende dagen Russische vliegtuigen
°P het expositieterrein te zien zullen
'•'.in. Een trouvaille, dit inhaken op de
internationale speldjesrage. Het zal
dan ook zeker bij de Russen storm
blijven lopen.
De show op de luchthaven Le Bour-
Eet duurt tot en met volgende week
zondag. de twintigste juni. Al die
tijd blijft Joeri Gagarin in Parijs, om
ór dagen achtereen in het Vostok-
paviljoen de lof te bezingen van de
vele uitrustingsstukken en de ruirrt-
tecabine, waarmee hij alweer vier
jaar geleden (12 mei 1961) als eer
ste mens rondom de aardbo' cirkelde,
een uur en 48 minuten lang.
Nog vijf andere „Vostoks" hebben
daarna succesvolle vluchten gemaakt
en de kleine, vriendelijke Gagarin
heeft gisteren bij de voorbezichtiging
van de salon door technici en pers al
urenlang populair-wetenschappelijke
uiteenzettingen gegeven over de „Vos-
tok", waaraan hij zijn roem dankt.
Veel nieuws kon hij na zoveel tijd niet
meer vertellen, maar toch was het in
het kleine paviljoen de hele dag een
zo luidruchtig gedrang, vooral van de
Franse radio en televisie en van de
met bijzondere égards bejegende ver
slaggevers van het communistische
dagblad „L'Humanité", dat hij en zijn
tolk de grootste moeite hadden zich
verstaanbaar te maken. De tot kolonel
bevorderde, maar in een eenvoudig
grijs-blauw kostuum gestoken kosmo
naut, bleek behalve gul met het uit
delen van handtekeningen ook een
voortreffelijk instructeur. Daarvoor is
hem dan ook de opleiding van toekom
stige Russische ruimtevaarders opge
dragen.
Als er even een wat rustiger ogen
blik is om Gagarin afzonderlijk te
spreken, antwoordt hij op de vraag
of hij verwacht zelf nog meer ruimte-
vluchten te maken: „Niet tijdens de
ze tentoonstelling in elk geval." De
tolk vult aan: „Een grapje." Later
geeft Gagarin toch wel toe erop te re
kenen nog enkele malen de ruimte te
worden ingeschoten, maar meer wil hij
toch niet loslaten. Vaag blijft nij ook
over de Amerikaans-Russische
strijd om de leiding in het ruimteon
derzoek, al is hij wel bereid de jong
ste stap van de Verenigde Staten: de
vlucht-met-uitstapje van McDivitt en
White met de Gemini-4 een „prachti
ge prestatie" te noemen, „van groot
wetenschappelijk belang." Opvallend
gereserveerd tenslotte is zijn reactie
op de vraag naar de oorzaak van het
grote litteken op zijn voorhoofd, een
litteken dat nog niet oud kan zijn.
„Gestoten tegen een apparaat", is al
wat hij erover wil zeggen. Dat moet
DEN HAAG, 10 juni Iii een publi
catie over de sociaal-economische en
organisatorische vraagstukken in de
land- en tuinbouw van de K.N.B.T.B.
wordt een aanzienlijke verhoging voor
de boeren gevraagd van de bijdrage
uit de schatkist voor de sociale pre
mielast. Ook wordt een wettelijke voor
ziening bepleit om de kosten oj> te
vangen van de geneeskundige behan
deling van aandoeningen, die met door
particuliere verzekeringen gedekt kun
nen worden.
Prjjsstjjging van landbouwgronden is
volgens het rapport niet te voorkomen.
Zeker in verband met de afwezigheid
van prijsbeheersing voor grond in de
E.E.G.-landen acht men een ingrijpen
hiertegen in Nederland niet mogelijk.
In verband met de steeds moeilijker
wordende financiering van agrarische
bedrijven worden financiële samenwer
king, het instituut van de pacht en in
schakeling van coöperaties en loonbe
drijven aanbevolen. Samenwerking in
maatschappelijk of vennootschappe
lijk verband wordt eveneens aanbevo
len. Het zelfstandig ondernemerschap
moet echter zoveel mogelijk behouden
blijven.
Op financieel terrein wordt begelei
ding van de ondernemers steeds meer
noodzakelijk genoemd. De boer moet
kunnen rekenen op bijstand van zijn
organisaties ook op het gebied van het
kredietwezen. Dit laatste biedt nog ve
le te weinig bekende mogelijkheden
(rente-subsidie)
De specifieke omstandigheden van
land- en tuinbouw vragen versterking
van risicodragend vermogen. Dit kan
bevorderd worden door meer samen
werking van bedrijven (met vermijding
van het deelnemen in mammoetbedrij-
ven), maar ook de overheid moet mee
werken door belastingfaciliteiten (ver
vroegde afschrijving, investeringsaf
trek, vermindering van registratie
recht).
De KNBTB vraagt speciale maatre
gelen voor de overgang van de land
bouw naar de EEG, ter voorkoming
van ongelijke concurrentieverhoudingen.
Ook de organisaties moeten sterker sa
menwerken om door een goed gecoör
dineerd beleid de Nederlandse marktpo
sitie te verbeteren.
KROMMENIE, 11 juni De 21-jarige
houtbewerker Maarten Koomen is gis
teren door een bedrijfsongeval in de
timmerfabriek Hondera om het leven
gekomen. Toen hij probeerde met een
houten lat een blak die was blijven
steken door een machine te duwen,
werd d« lat met kracht door de snel
ronddraaiende bijtels teruggeslagen.
Met een ernstig inwendig letsel werd
"0 opgenomen in het gemeentelijk
ziekenhuis in Zaandam, waar hij in de
avond overleed.
se
dan een allesbehalve kinderachtige
„stoot" zjjn geweest. Ging er iets fou!
bij een proefneming? Geen antwoord.
Gagarin is met een speciale Aeroflot-
machine naar Parijs gevlogen in gezel
schap van o.a. de minister van Lucht
vaart Dementiev (onder wiens gezsrg de
gehele lucht- en ruimtevaartindustrie
ressorteert) en de bekende ontwerpers
A. N. Tupolev, A. I. Mikoyan en M. I.
Mil. Deze laatste is een leerling van
de befaamde Zjoekowski, die al in 1924
begon met de bouw van helicopters.
Michael Mil (55) houdt zich ai 35
jaar met de helicopter bezig. Acht van
zijn ontwerpen zijn thans in de Sovjet
unie in serieproduktie. Zijn Mi-6 (plaats
voor 80 passagiers), zijn V-8 en V-10
(een in Rostov geproduceerd soort vlie
gende kraan, die gemakkelijk een au
tobus lussen zijn hoge poten geklemd
vervoert) maken deel uit van de Rus
sische inzending op Le Bourget. „Vijf
jaar geleden", zegt Mil, „heb ik in
Amerika mijn in Rusland geboren col
lega Sykorski ontmoet. Hij noch de ove
rige Amerikaanse helicopterspecia-
listen kunnen ons ook maar iets leren.
Wij Russen vormen op dit gebied de
avant-garde. Naar bijzondere ontwikke
lingen hoeven wij niet meer te streven,
daarvoor zijn wij de rest van de wereld
al te ver vooruit. Onze helicopters gaan
een grote toekomst tegemoet. Alleen
problemen als die met de vermoeid
heidsverschijnselen in de reusachtige
rotorbladen moeten nog worden opge
lost om deze machines tot nóg grotere
prestaties te brengen."
De Russen stoppen ieder, die hun ma
chines komt bekijken, een of meer
speldjes n de hand. Zjj laten hem ook
graag in een „gastenboek" zijn oordeel
over de vliegtuigen geven. Onder die
vliegtuigen zijn verder nog de Iljoesjin
L'iSD en 11-16, de Toepolev Tu-124 en
de Tu-134 (maximum capaciteit 186
passagiers, al in serieproductie geno
men en volgend jaar op lijnen als die
van Moskou naar Londen en Parijs in
gebruik te nemen), de Antonof AN-12D
en AN-24 (een nogal op de Fokker-
Friendslup gelijkende machine) en het
prachtige zweefvliegtuig A-15.
De Sovjet-Unie speelt deze keer on
miskenbaar een hoofdrol in de alweer
alle vorig-i in grootte overtreffende ten
toonstelling, die deze Parijse salon is.
Het Sovjet-exportbureau voor de lucht
vaart heeft op deze commerciële show
want dat is het ook en vooral
zelfs een eigen paviljoentje ingericht.
En dat terwijl er toch in totaal 140
vliegtuigen slaan geëxposeerd, terwijl
er 420 exposanten zijn (voor 40 procent
uit het buitenland afkomstig) en terwijl
de overdekte tentoonstellingsruimten,
vooral bezet door de veelomvattende
toeleveringsindustrieën, dit jaar tot 40
hectare zijn uitgebreid.
(Advertentie)
AMSTERDAM, 10 juni Emittenten
delen mee dat de inschrijvingen op de
5?i procent 12-jarige obligatielening 1965
groot 50 min. a 99 pet., ten laste van
de Nationale Investeringsbank (Herstel-
bank) ten volle worden toegewezen.
(Advertentie
(Van onze Utrechtse redacteur)
ZEIST, 11 juni „Het zou goed zijn
als we de ervaring, opgedaan in de
liongerperiode tijdens de bezetting,
dat de samenstelling van het voedsel
pakket minstens zo belangrijk is als
de absolute hoeveelheid, en onze hui
dige kennis in steeds grotere mate be-
nog steeds grote bevolkingsgroepen
schikbaar stelden aan landen waar
nog steeds grote bevolkingsgroepen
veelal een armelijk bestaan voeren.
Dit zei staatssecretaris dr. A. Bar-
tels gistermiddag bij de opening van
het nieuwe gebouw van het Centraal
Instituut voor Voedingsonderzoek (CI-
VO) van de Voedingsorganisatie TNO,
waarmee gelijk het 25-jarig bestaan
werd herdacht.
De staatssecretaris wees voorts op
verschuivingen van de verbruikcij-
fers der voedingsmiddelen door de
inkomstenstijging. Het gebruik van
vet en suiker is gestegen, dat van
melk teruggelopen. „Dit zijn geen fei
ten om zich uit een oogpunt van
volksgezondheid te verheugen, al
wordt de verminderde opneming van
meikeiwit gecompenseerd door toe
genomen gebruik van vlees, kaas en
eieren. De huidige reclamemethoden
zijn er niet op gericht een sober
gebruik te bevorderen van voedings
middelen, die voor een ieder bereik
baar en ruimschoots aanwezig zijn."
UTRECHT, 11 juni De in de cen
trale commissie bouwnijverheid samen
werkende werknemersorganisaties heb
ben de raad van bestuur bouwbedrijf
voorgesteld een bouwraad in te stellen,
een paritair samengesteld overleg- en
bestuursorgaan voor de bouwnijverheid,
(lie onder meer het wetenschappelijk on
derzoek in (1e bouwnijverheid zal sub
sidiëren, evenals (1e vakopleiding en an
dere eventuele gemeenschappelijke za
ken van werkgevers- en werknemersor
ganisaties.
(Advertentie)
(Advertentie)
BUSSUM, 11 juni De NCRV zond
gisteravond via Nederland I „Het pro
ces Andersonville" uit, een drie
jaar geleden door de Vlaamse telev
sie geregistreerd toneelstuk van de
Amerikaan Saul Levitt. Deze ontleende
de stof voor zijn stuk aan een pro
ces, dat 'n 1865, kort na het einde van
de Amerikaanse Burgeroorlog, werd
gevoerd tegen Henry Wirz, de com
mandant van een zuidelijk kamp,
waarin veertienduizend noordelijke
krijgsgevangenen waren omgekomen.
Wat de inhoud van het stuk,, dat de
eeuwige vraag van de persoonlijke ver
antwoordelijkheid en het „bevel is be
vel" behandelt, kan men zich niet ont
trekken aan de indruk, dat Levitt, wan
neer hij Andersonville zegt, aan Ausch
witz of Buchenwaid denkt en dat hij
de Duitsers schuldig veiklaart, als hij
zijn landgenoten in gebreke stelt. Bo
vendien geeft de toon van zijn stuk en
de zelfvoldane integriteit van zijn open
bare aanklager de toeschouwer het on
behaaglijke gevoel, dat de nobele mo
raal, die de schrijver preekt, wel eens
aan net wankelen kunnen zijn gebracht
als hij niet aan Buchenwaid had ge
dacht, maar aan Hiroshima, of, om
een mee>- recent voorbeeld te nemen,
aan Vietnam. In elk geval heeft, dunkt
ons, Levitt niet de juiste woorden we
ten te vinden om ons daaromtrent ze
kerheid te verschaffen.
Maar misschien hebben we wel te
veel op de woorden en te weinig op de
dramatische vorm van zijn stuk gelet.
De wijze, waarop dit onder regie van
Tone Brulin door de Vlamingen op het
scherm werd gebracht, kon ons maar
matig bekoren. Processen „doen" het
altijd wel op de televisie, vooral als
een boeiende zaak aan de orde is.
Maar in dit geval hadden de beelden
van de regisseur, het al te sterk ge
chargeerde spel van de acteurs en de
ronduit belachelijke reacties van het
publiek in de rechtszaal, maar bitter
weinig aan de dialoog toe te voegen.
Bij he begin van de uitzending had
de omroepster al bij voorbaat clemen
tie ingeroepen wegens de matige kwa
liteit van de drie jaar geleden opge
nomen beelden, er aan toegevoegd, dat
de NJRi niettemin de kijkers deze be
langwekkende opvoering niet had
willen onthouden. Had zij dat wel ge
daan, dan zouden we het haar niet
hij onder kwalijk hebben geno
men. Tenslotte wil het oog bij de tv-
uitzending van een proces, dat toch al
voornamelijk aan het oor appelleert,
óók wat hebben.
Het lied „John Brown's Body waar
mee het uitstekend zingende Urker
Mannenkoor zijn korte optreden begon,
nadat eerst bij abuis het filmpje van
de later volgende Socutera-uitzending
was ingezet, zou voortreffelijk bij deze
procesvoering zijn aangesloten, zonder
een onverwacht ingelast intermezzo
dat bij juiste indeling van het tijd
schema overbodig zou zijn geweest.
Het hele programma deed trouwens
wat dilettantisch aan. Eigenlijk was
daarin de Lucille Ball-show, die aan
het NTS-journaal voorafging, het enige
stuk onverdeeld vakwerk, zij het dan
op het gebied van het luchtige amuse
ment.
Ftn.
HAARLEM, 11 juni (KNP) De
bisschop van Haarlem, mgr. dr. J. A.
E. van Dodevvaard, heeft benoemd tot
zielzorger van de Engels sprekenden in
het dekenaat Amsterdam, pater Jus
tus Veltman OFM Cap. Hij heeft tevens
de opdracht gekregen de zielzorg voor
alle buitenlanders in Amsterdam en
omgeving te coördineren.
De bisschop heeft verder benoemd
tot bedrjjfsaalmoezenier in de Zaan
streek pater Franciscus Gielen O.S.A.
Hij is speciaal belast met de zorg voor
de Spaanse arbeiders.
(Van onze radio- en tv-redactie)
HILVERSUM, 11 juni Gewapend
met een kleine, vederlichte en geruis
loze camera, hebben A VR O-regisseur
Roelof Kiers en zijn Belgische camera
man Reussens onlangs enkele dagen
om WD-fraetieleider mr. W. J. Geert
sema heengeslopeu, met het doel een
filmdocumentaire samen te stellen, die
dinsdagavond van tien uur tot half elf
op Nederland 1 zal worden uitgezon
den onder de titel: „Portret van een
oppositieleider".
Na de geslaagde documentaire van
hetzelfde team over dr. Vondeling (15
april uitgezonden), die tot titel had „Af
scheid van een oppositieleider", meen
de de AVRO met een vervolg te moeten
komen. „Hfet is alleen jammer, dat de
titel van mijn documentaire niet hele
maal klopt met de inhoud", vindt de
heer Kiers. „Ik heb de heer Geertse
ma niet kunnen filmen als oppositielei
der in de Kamer. De Rijnmondverkie
zingen vormden de politieke kapstok
voor deze film. Ik geloof we, dat wjj
erin geslaagd zijn een vrij reëel portret
van de figuur Geertsema samen te stel
len."
Gisteravond laat was de heer Kiers
in het Bussumse technisch centrum van
de NTS nog druk bezig met het bestu
deren en sorteren van het omvangrijke
filmmateriaal. „Ik heb zeker vijfmaal
meer filmbeelden dan ik gebruiken
kan. Het is bijzonder moeilijk in der
tig minuten een volledig portret te bren
gen. Je weet op het laatst niet meer
wat je zult behouden en wat in de prul
lenmand moet verdwijnen.
Hoe wij bij zo'n „stille reportage"
te werk gaan? De heer Geertsema wist
natuurlijk, dat wij hem met de camera
volgden. In tegenstelling tot de heer Von
deling hield hij de camera voortdurend
scherp in de gaten. Wjj hebben niets
in scene zezet. Dat zou in strijd zijn
geweest met de opzet van deze docu-
mentaire-vorm, die juist zijn kracht ont
leent aan de levensechtheid. Dat. be
tekent evenwel, dat wij constant op on
ze qui vive moesten zijn. Als er iets fout
loopt, of de camera werkt niet, kun je
het niet overdoen. Het is een kwestie
van hebben of missen. Je weet nooit
van tevoren wat er gaat gebeuren, of
wat het slachtoffer gaat zeggen. Dit fil
men moet een razendsnel samenspel
zijn tussen regisseur en cameraman.
Daardoor kan het uiteraard op een ge
geven moment volledig uit de hand lo
pen. Dat gebeurde, toen de laatste uit
slagen van de Rijnmondverkiezingen
werden bekend gemaakt. De houding
van de heer Geertsema op dat moment
had de climax van het filmportret moe
ten vormen. Maar juist op dat kritieke
ogenblik struikelde de cameraman. Hij
viel met camera en al achterover. Wel
stond hij weer onmiddellijk op en ging
door met filmen, maar de camera bleek
achteraf van de klap te hebben gele
den. Het belangrijkste deel van de film
was onbruikbaar."
De heer Kiers heeft mr. Geertsema
gefilmd op de boottocht tijdens de Rijn
mondverkiezingen, hij zjjn optreden als
voorzitter van de Wassenaarse gemeen
teraad, in zijn woning terwijl hij aan
tafel zit met zijn zoontje, tijdens een
autorit van Wassenaar naar het sana
torium Zonnestraal in Hilversum en op
tal van andere momenten, waarop de
gedragingen van de heer Geertsema
kenmerkend leken voor zijn gehele per
soonlijkheid.
„Uit de filmbeelden blijkt wel, dat de
oppositieleider door zijn vorming en mi
lieu bijzonder gevoelig is voor de in
druk, die hij naar buiten maakt",
vindt de heer Kiers. „Wat dat betreft
is hij een totaal andere figuur dan de
heer Vondeling, die meestal helemaal
vergat dat zijn handelingen op de film
werden vastgelegd. Daardoor is mijn
portret van mr. Geertsema wellicht
voor een deel ook een milieuschets ge
worden van de VVD en van de Was
senaarse society."
Regisseur Kiers gelooft in deze
nieuwe aanpak van de documentaire.
Hij is bezeten van de werkelijkheid,
van de geluiden die bij het verfilmde
moment horen. „Het authentieke ge
luid maakt de beelden juist zo fasci
nerend. Voor mij doet iedere conven
tionele documentaire ouderwets aan.
Wij hebben nu eindelijk camera's en
microfoons, waarmee je gewoon kunt
werken. Je hoeft niet meer met ge
weldige installaties te slepen. Werken
met deze geruisloze Franse camera,
de Eclair, is eigenlijk schrijven met
de camera. Ik zou met geen ander
toestel meer kunnen werken. Volgens
mij is dit de werkwijze van de toe
komst."
De heer Kiers is geboren in Drente.
Hij studeerde aan een kweekschool en
stond een jaar voor de klas in de Am
sterdamse Pijp. „Het onderwijzersvak
was niets voor mij", bekent hij. „Ik
vind het afschuwelijk het altijd beter
te moeten weten. Bovendien kon ik niet
de hele dag tussen vier muren zitten."
Als onderwijzer heeft hij op een dag
een film gemaakt met zjjn klas, die on
der de veelbelovende titel „Het onge
wenste pad" rtoor de N.T.S. is uitge
zonden. Sindsdien liet het filmen van
de realiteit hem niet meer los. De heer
Kiers werkt nu drie jaar als filmre
gisseur bij dAVRO.
„Ik hen helemaal krankzinnig op
varen en alles wat daarmee samen
hangt," zegt de 23-jarige ehirur-
gendoehter, Charlotte van Rossem.
Eigenlijk zou ze het liefst haar ver
dere leven op zee verslijten, maar
voorlopig zal ze zich moeten beper
ken tot de Amsterdamse havens.
Toch is ze al een heel eind dich
ter bij haar einddoel dan een aantal
jaren geleden. Toen was ze in het
bezit van een kano. wat later ging
ze over op een zeilboot. Na haar
MMS wilde ze als stewardess gaan
werken op een zeeschip. Iedereen,
vooral haar vader was daar sterk
tegen. Ze werd tenslotte doktersas
sistente, maar na een jaar had ze er
genoeg van en ze meldde zich aan
als gids op een rondvaartboot door
de grachten. Twee seizoenen lang
heeft zij er haar brood mee ver
diend. Een stapje verder naar zee
maakte ze door dit jaar de grachten
te ruilen voor de havens. Nog ech
ter werd het toen de Rederij Koppe
N.V., voor wie ze werkt, het initia
tief nam rondleidingen op de lam
gelegde Willem Barendsz 1e verzor
gen en haar daar als gids aanstel
de. Dat was meer dan ze had dur
ven hopen, want het lag toch in de
lijn, dat ze voor dit baantje een
man zouden uitkiezen. Immers de
Willem Barendsz is bij uitstek een
schip voor mannen. Niemand van
de 600 koppen tellende bemanning
heeft ooit zijn vrouw op walvisvaart,
die vijf maanden duurt en waarop
geen enkele maal de wal wordt aan
gedaan, mogen meenemen. Zelfs de
kapitein niet. Iedereen weet het, het
leven aan boord van de Willem Ba
rendsz is hard. Juist daarom raakt
elk lid van de bemanning enorm
gehecht aan dit schip. En hoewel
Charlotte er nooit op gevaren heeft
is ze er ook van gaan houden.
Ze kent liet sellip nu door en door,
alle verhalen erover lieelt ze ge
hoord en ze vertelt ze door aan
haar toehoorders. Ze vertelt over de
geschiedenis van deze tweede Wil
lem Barendsz, die groter is dan de
vorigt. Ze vertelt over het wel en
wee van deze varende fabriek, die
ieder jaar meer overbodig bleek,
omdat de walvissenvangst steeds
minder groot was. Ze praat over
de manier, waarop walvissen «or
den gevangen, over harpoenen, ja
gers en boeiboten.
Ze weet er alles van. Ze weet
wat er met de walvis gebeurt op
het flensdek, op het vleesdek en in
de fabriek, totdat er uiteindelijk
niets meer van over is dan wat
brokken vlees, die dienen als voer
voor honden en katten, traan voor
de fabricage van margarine, oliën
voor cosmetica, en walvismeel, een
rood-bruinachtig poeder. Ze weet
dat een walvis 80 tot 90.000 kilo kan
wegen, dat dat evenveel is als het
totale gewicht van 20 olifanten, dat
hij 30 meter lang kan zijn en dat
zijn tong a.leen al 2500 kilo weegt,
dat het schip 205 meter lang is en
27 meter breed en dat het nu na
negen jaar noodt meer ter walvis
vaart zal gaan.
Ook de haven beschouwt Charlot
te, die niet eens Amsterdamse i*
maar uit Zeist komt, als een stukje
van zich zelf. Via een grote omweg,
door de havens, die ruim een Uur
duurt brengt ze het publiek naar de
Willem Barendsz, die reeds sinda
Pasen door meer dan 18.000 men
sen is bezocht. Op geen andere ma
nier kan het publiek het schip be
reiken. De rondvaart begint bij stei
ger 13 aan de De Ruyterkade achter
het station. De boot vaart dan naar
het oudste gedeelte, de Oosthaven,
keert dan om naar de Westhaven,
gaat een eindje het Noordzeekanaal
op, koerst naar de houthavens en
keert terug naar de Westhaven,
waar de Willem Barendsz ligt. On
dertussen houdt Charlotte de opva
renden op de hoogte van alles wat
er te zien valt. Geen ogenblik zit
ze met haar mond vol tanden, geen
vraag laat ze onbeantwoord, ze kent
de haven op haar duimpje.
MAGISCHS TBMAW**
Horizontaal en vertikaal dezelfde woor
den invullen.
1 vlek 2 vreemde munt 3 dok
ter 4 het bevoelen 5 klimwerktuig
6 plaats in Amerika 7 zuil 8
plas 9 effen 10 myth, figuur
11 bloedvat 12 kuip 13 geur 14
jongensnaam 15 muziekinstrument
16 stof in beenderen.
OPLOSSING VAN 10 JUNI
HORIZONTAAL: 1. haf, hierop; 2.
evaluatie; 3. rotan, sofa; 4. snaaks
lef; 5. etage. Henk; 6. nul, Rhenen; 7.
sr, ziel, na; 8. cilinder; 9. hei, geroep;
10. Irak, bee; 11. som, Bern.
VERTICAAL: 1. hersenschim; 2. avon
turier; 3. fataal, Lias; 4. laag, z.i., KO; 5.
hunkering; 6. ia, Hedel; 7. ets, heler; 8.
riolen, robe; 9. oefenen, eer; 10. afknap
pen.
BIRMINGHAM, 11 juni (UPI) - Een
brandend kruis, symbool van de Ku
Klux Klan, werd gisteravond op de
deur van een huis waarin een „ge
kleurd gezin" woont bevestigd. Dit
was het tweede voorval deze week.
Het kruis, 80 cm lang en 45 cm breed,
was van hout gemaakt en samenge
bonden met katoen, Het geheel was
gedompeld in een ontvlambare vloei
stof.
Een motorrijder zag het branden
en waarschuwde de bewoner van het
huis, de 28-jarige uit Jamaica afkom
stige Larklam Henry, die de vlammen
doofde. Er was slechts weinig schade
aan het huis. Bij het eerste voorval
beschadigde een brandend kruis de wo
ning van een Indiër.
HEEMSTEDE, 11 juni R.K.Kweek-
school ,,De La Salie", Tweede leer-
kring: A. Bulte, Aerdenhout; mej.
M. H. S. Koot, Amsterdam; mej. E. C.
M. de Swart, Beverwijk; mej. M. P.
Eerdmans, Eindhoven; mej. C. G. M.
Alders, mej. L. P. Borremans, mej. M.
C. M. Bulters, mej. M. J. M. Busker-
molen, mej. T. C. E. M. Cuppen. H. L.
C. M. van Emmerik, mej. G. M. van
Hazebroek, F. A. Hendriks, mej. H. N.
Huneker, Fr. J. B. van Kampen. J. M,
Luiten, mej. M. G. H. Mekkelholt, mej,
S. Oud. mej. P. T. A. Perquin, mej.
B. G. M. Pérukel, mej. A. E. M. Ro-
mjjn, mej. M. J. G. Roozen, mej. H.
A. R. de Rop, mej. I. C. Smith, mej.
O. A. M. Tijssen, mej. A. E. M. v d.
Vossen, mej. M. A. T. v. d. Vossen,
mej Q. P. A. Warmerdam, mej. G. M.
G. Kruisman, mej. J. L. F. M. Wijfjes,
F. J. Zweers, allen Haarlem; mej. A.
J. M. van Roon, Heemskerk; L. T. J,
Dobbg, mej. A. G. C. Erbrink, mej.
M. A. A. Hoes, mej. J. H. Q. Kapi-
tejjn, N. J. Knljnenburg, J. F. Leuven,
mej. H. H. T. Prins, mej. E. de Vos,
allen Heemstede; mej. M. J. A. M.
Rusman. mej. W. M. v. d. Lans, H. J.
M. Bakker, allen Hillegom; W. T. M.
van Schagen en H. F. Stroet uit Hoofd,
dorp; mej. J. Q. J. M. Aalders en
niej. C. J. Pouw uit Leiden; C. R. J.
Smakman, Lisse; L. G. van Schip,
Noordwijk; F. P. C. van Eeden, J. J.
J. M. de Klerk, mej. H. M. Pijnaker,
allen uit Noordwijkerhout; mej. C. P.
M. v. d. Meer, Oegstgeest; mej. M. A.
E. Hartog, Oud Ade: mej. P. G. B.
M. Benda en mej. Y. J. C. M. Staal
uit Overveen; mej. G. M. Boon, Sant
poort; A. A. T. Scholten. Sassenheim;
mej. S. H. M. Paardekooper, War
mond; mej. J. W. Rubeling en A. W.
P. Versteege uit Zandvoort; P. A. A.
van Noort, Zoeterwoude. Afgewezen:
geen.
