-,PIUS" VERSCHIJNT ALS WEEKEIND-BIJVOEGSEL VAN
DE NIEUWE dag, het nieuwe dagblad, de nieuwe
haarlemsche courant en het kennemer dagblad
rr
Blauwe parlement
vindt 30.000 gulden
voor 40.000 drank
wemn
Joop van
Tijd van
„sluit
is nu wel
voorbij
Cf
öoo
Radactie: Hans Stevens en Harriet Kunkeler
organisatie
en
CORRESPONDENTIE TE RICHTEN AAN:
•PLU S", NIEUWE ZIJDS VOORBURGWAL 65, AMSTERDAM, TELEFOON 020—221355,
OPLAAG: 61.000
12 JLA'I 1965
d
en.
gakten heeft men hele reeksen
n,aPpen over ons uitgestort met
7(.3 thema: De Blauwe Knoop mag
eer drinken. Dat wij in een paar
Cj'nr van 3000 leden op 13.000 le-
V
MILLI0EN
M ©C.E. 15355
Sobriëtas vaart eigen koers
zee van alkoholica
Dit is nu wat men noemt
drankdwang.
je koffie moeten drinken of hun
brood moeten opeten. De Volks
bond exploiteert dus, vooral in het
Rotterdamse havengebied, alcohol
vrije kantines.
(door Frans J. van der Heijden)
[k voel me geen drankbestrij
der en ik zal er nooit een
borden ook".
Öc heer Joop van Keeken
koofd van de huishoudelijke
('jenst van een groot bedrijf in
enlo en in zijn vrije tijd de
'Motorische kracht van de ka
tholieke matigheidsheweging
"Sobriëtas" zegt dit twee
^eer. Een keer in de auto, wan
neer hij me van de trein haalt
een keer aan het ontbijt de
Volgende morgen.
De eerste keer moet ik een
Wetje lachen, alhoewel ik moet
'""•geven, dat Joop van Keeken
>ts heeft van het bij de dr'n-
ers bekende type van de man
M de blauwe knoop, de uitge
loogde sjagrijn met mager
Warschuwende vinger en een
boord van Paulus paraat, die
°Mder het motto „Ach vader niet
•heer" de hele drankbestrijding
°t een lachertje heeft gemaakt.
Maar wanneer ik tot diep in
e nacht met hem gepraat heb
^Ver de opvattingen van Sobrië-
en zijn opvattingen in het
.Wonder over de drankbestrij-
'Mg in Nederland dan komt
ZlJn opmerking: „Ik ben geen
J'""ankbestrijder" niet langer be-
.^helijk voor, integendeel, want
jk weet wat Joop van Keeken
bedoelt.
Overigens vindt hij het niet
fek, dat een vereniging als So-
^ëtas met alle verenigingen
'e ongeveer hetzelfde beogen
biet
au serieux genomen wor-
zegt hierover:
hp'hue* dierenbescherming
zich °°'c de verenigingen die
v' o inzetten tegen het misbruik
Uf alcohol altijd fanatici aange-
- ^hen, in ons geval dus mensen
tjet
5 c. maar één doel voor ogen Sluit
.lledam". Trouwens bij som-
n09e verenigingen leeft deze wens
brF: En dat vinden wij b'j So-
et«s onzin.
Wij staan zelfs op net stand
out, dat alcohol een geoorloofd
Vfnotsmiddel is. Alleen door om-
ndigheden kan dit genolsmid-
yl een verdovend middel wor-
®en en dan zijn wij er tegen,
ria standpunt heeft ons bij de
dik°UreiLze drankbestrijding het pre-
ïo at <Map en inconsequent" be-
r8d. Trouwens toen wij een paar
Hciar
geleden dit standpunt bekend
a ZÜrt nolrnmnovi 77 pt 77 nf 1.1 l.rl.Hk
«ede
zijn gekomen ziet natuurlijk
reen over het hoofd. Dat Sobri-
'een alcohol bij snelverkeer. Nu
^,en volkomen aanvaardbare ge-
irm tien iaar Beleden nog een
wilde opmerking van een paar
doordravers.
tas in Nederland de meeste invloed
heeft en waar het de bestrijding
van alcoholmisbruik betreft de bes
te resultaten heeft geboekt ik
kom daar straks nog op terug
telt natuurlijk ook allemaal niet
mee. Het zal wel ons noodlot
zijn, maar de mensen, die wij wil
len helpen, de mensen dus die door
drankzucht bedreigd worden, vin
den het gek, dat wij ons voor hun
problemen interesseren en de goe
gemeente lacht ons uit omdat wij
tegen windmolens vechten.
De rigourauze drankbestrijders.
Een heel bijzonder groepje in
dit gezelschap wordt gevormd
door de Pioniers van het Heilig
Hart, een van oorsprong Ierse be
weging, waarvan de aanhangers
uit zuiver religieuze motieven niet
roken en niet drinken. De burge
meester van Maastricht, baron Mi-
chiels van Kessenich, is Neerlands
eerste pionier. Deze pioniers hebben
ook nog een Protestantse tegenhang-
ster, die de groep van de Zevende
dags adventisten, die van de strijd
tegen het alcoholisme eveneens een
religieuze zaak heeft gemaakt.
Om helemaal volledig te zijn
dient dan tot slot nog de A.A. (Al
coholics Anonymus) genoemd te
worden, een oorspronkelijk Ameri
kaanse organisatie van bekeerde
drankzuchtigen, die elkaar op het
goede pad proberen te houden en
notoire drinkers op het goede pad
proberen te brengen.
De A.A. doet dit dan via een een
twaalftal „stappen", waarvan de
voornaamste is, dat men moet be
ginnen een opperwezen te erkennen
een paar andere stappen zijn de
'erkenning, dat men een alcoholist is
en het afleggen van de belofte de
komende 24 uur niet te drinken.
Alles bi.ieen telt Nederland onge
veer 40.000 drankbestrijders om
toch nog maar een keer het be
laste woord te gebruiken. Ook zijn
er in Nederland ongeveer 40.000 al
coholisten. Men zou haast geneigd
zijn te zeggen, dat zij elkaar mooi
in evenwicht houden.
Wel is het zo,dat het Blauwe Par
lement het een schandaal vindt, dat
alle instellingen, die op het gebied
'irv\Cjn buikje
Nieuwjaarsoverpeinzing van het Nederlandse Spaarvarken
van de drankweer werkzaam zijn
bij elkaar 30.000 gulden subsidie
per jaar krijgen, terwijl de cura
tief werkende instellingen gelijk ge
schakeld zijn met de reclassering
en een subsidie van 90 pet van hun
totale kosten krijgen. Het Blauwe
Parlement zegt zelfs, dat de rege
ring pas bereid is te helpen als het
kalf verdronken is.
Dit zit trouwens ook Joop van
Keeken hoog. Waar vooral zijn ver
eniging de mensen probeert te le
ren een „goed gebruik" van alcohol
te maken, dat wil dus zeggen tracht
te voorkomen, dat de mensen aan
de alcohol verslaafd raken met
alle verschrikkelijke gevolgen van
dien is het een hard gelag te mer
ken, dat ook de regering deze ac
ties niet werkelijk serieus neemt.
Een cartoon, die voor zichzelf spreekt, alhoewel er wel bij gezegd moet
worden, dat van die 600.000.000 gulden op een andere manier besteed
toch 400.000.000 gulden in de schatkist terecht had moeten komen.
waar Joop van Keeken slechts een
paar woorden over zegt: zijn toch
wel even de moeite waard om bij
elkaar te zetten. In de wereld van
de strijd tegen de alcohol is name
lijk een organisatie opgebouwd,
die onvoorstelbare vormen heeft
aangenomen.
In de eerste plaats is er in Ne
derland de Algemene Nederlandse
Drankbestrijders Organisatie waar
in alle neutrale verenigingen met
onder meer de Algehele Nederland
se geheelonthouders zitting hebben.
Dan is er de Federatie van Pro
testants Christelijke Groeperingen.
De derde groep wordt gevormd
door de Katholieke matigheidsbe
weging Sobriëtas en „Sint Francis-
cus van Assisië", die zich vooral
richt op de mensen, die op de weg
zitten. In dit gezelschap neemt So
briëtas een bijzondere plaats in,
want zij is de enige vereniging,
die de drank niet helemaal afwijst.
Al deze groepen houden zich uit
sluitend bezig met de preventieve
zorg.
Voor de curatieve zorg,behande
ling en genezing van alcoholisten
dus, kent Nederland twee groepe
ringen: de federatie van instellin
gen voor de zorg van alcoholisten
en het centrum van katholieke al
coholistenbureaus. Een heel klein
groepje dat zich ook met curatie
ve zorg bezighoudt is de Dr. Ariens-
vereniging, maar op nationaal ni
veau betekent deze vereniging bij
na niets.
Alle bestrijders van het alcoholis
me werken samen in de Nationale
Commissie tegen het alcoholisme
(N.C.A.) in de wandeling het
„Blauwe Parlement" genoemd.
Door leden van de N.C.A. is een
paar jaar geleden de stichting „Al
cohol Vrije Bedrijven" opgericht,
die kantines van groot-bedrijven
exploiteert.
Hier helemaal buiten werkt de
Volksbond tegen het drankmisbruik.
Ook deze bond heeft niets tegen al
cohol, maar wil voorkomen, dat de
mensen persé in een café een kop-
De A. A. heeft ook in Nederland
grote bekendheid gekregen door de
film „I'll cry to-morrow", waarin
geschetst wordt hoe de Amerikaan
se filmster Lilian Roth door de
A.A. van een zekere ondergang
wordt gered. Opmerkelijk is, dat de
leden van de A.A. elkaar alleen bij
de voornaam kennen.
„Meer steun zou bijzonder wel
kom zijn. En nok dan hebben wij
het nog moeilijk genoeg. Om te
beginnen is de aard van het alco
holisme veranderd. Vroeger dronk
men omdat men in de rottigheid
zat. Door de sociale voorzieningen
te verbeteren, menswaardiger toe
standen te schepen en een goe
de sociale wetgeving te crieërcn is
een eind gemaakt aan dit pauper -
alcoholisme.
Maar nu kennen we een iveel-
de-alcoholisme en wat moet je
daar tegenoverstellen. Bovendien
speelt dit alcoholisme zich voor
een groot deel binnenskamers af.
Er zijn ook geen schrijnende open
bare toestanden meer. Ook het leed
door drankzucht veroorzaakt wordt
tussen vier muren verwerkt.
Verdovende middelen heeft men
door een strenge wetgeving geen
kans gegeven. Maar de wetgever
kan pas bij drankmisbruik optre
den, nadat een delict is geconsta
teerd. En dan nog niet altijd met
de beste resultaten.
Zo vindt Sobriëtas het onbegrijpe
lijk, dat de Nederlandse artsen
niet willen meewerken aan het af
nemen van gedwongen bloedproe
ven. Naar mijn mening is de hele
wetgeving een grote sprong in het
duister. Om een paar dingen te
noemen. In de drankwinkels mag
men aan kinderen beneden de 16
jaar geen alcoholhoudende dran
ken verkopen, maar dat in dan
cings en voorts bij huisfeestjes kin
deren zich gewoon bedrinken, daar
wordt niet eens wat van gezegd.
Ook is het naar mijn mening vreemd
dat de drank bij de kruidenier en
de melkboer in het gewone assor
timent levensmiddelen wordt aan
geboden. En op het punt van ver
gunningen worden nog steeds geen
eisen gesteld aan de café-houders
op moreel gebied. Wie eenmaal
een vergunning heeft kan bij wij
ze van spreken bier blijven pom
pen. En dan de straffen hier. Ach
ter het IJzeren Gordijn is het zo,
dat je na openbare dronkenschap
drie dagen bij de gemeenteremiging
in eigen buurt wordt ingedeeld
terwijl je bovendien de kosten
van die drie dagen staatsdienst zelf
moet dragen. Hier kan het voor
komen, dat een knaap op staats
kosten het schuurtje indraait voor
veertien dagen, maar tegen de rech
ter zegt: „Maak er zes weken van,
dan is die rotwinter ook voorbij
als ik er weer uit kom".
Alleen op het punt van het ver
keer en drankmisbruik het
niet sociaal kunnen hanteren van
alcohol dus hebben wij iets
bereikt. Tien jaar geleden nog
werd er hard gelachen, toen wij
de leus „geen alkohol bij snel
verkeer lanceerden. Na heel
lang debatteren zijn we er in
geslaagd deze gedachte algemeen
ingang te doen vinden. Dat in
1958 in het wegenverkeersregle
ment gebruik van alcohol in het
snelverkeer niet langer als een
overtreding maar als een mis
drijf werd aangemerkt hebben wij
eveneens na veel praten met tech-
ters, officieren van justitie en
ambtenaren voor elkaar gekre
gen".
„Kunt u me wat elektriciteit geven om naar de televisie te kijken?"
tic-114105
GCT&iY.
„Het is een prima kapitein. Hij brengt zijn schip altijd, hoe dan ook,
weer thuis."
Op mijn vraag wat Sobriëtas
op het ogenblik doet in haar
strijd tegen het drankmisbruik
lepelt Joop van Keeken een pro
gramma op, dat voorlichting aan
de schooljeugd, aan priesters en
priesterstudenten, kaderleden in
de bedrijven politici, midden
standers en militairen behelst.
Daarsnaast probeert Sobriëtas
zoveel mogelijk haar ideeën via
de publiciteitsmedia uit te dra
gen. Voorts maakt men propa
ganda via lucifers, suikerzakjes,
affiches (samen met het Ver
bond voor Veilig Verkeer), geeft
men lezingen en houdt men in
internationaal verband congres
sen om de aandacht van de he
le wereld te vestigen op bepaal
de facetten van het alcolhol-
misbruik.
Joop van Keeken licht dit pro
gramma nog toe met een reeks
behartigenswaardige opmerkingen,
die bijzonder praktisch zijn.
„U heeft natuurlijk al gemerkt
dat wij niet uit zijn op het win
nen van leden. Wat mij betreft had
den we nog maar tien leden als
het werk maar onverminderd door
zou gaan. Waar het ons om gaat
is, dat wij de drinkgewoonten van
de mensen willen veranderen uit
bewogenheid om het leed wat uit
het alcoholisme voortkomt.
<voce-
„Hee. u bent vast meneer Peters
van de benedenverdieping
„De manier waarop hij naar je
keek, beviel me niet. De vorige
maal ken ik je een strafschop toe".
Ook deze „dictator" stamt nog uit de oude tijd, dat drank In wélke
vorm en in welke hoeveelheid dan ook als schadelijk werd beschouwd.
Ergens is liet toch te gsk, dat
bjvoorbeeld op een recevtie een
keur van sterke dranken wordt
Aangeboden en dan nog eens als
toegiftje jus d'orange. Dat noem
ik gewoon discriminatie. Ook moet
men er nu eens van af zijn gas
ten om gezelligheidsredenen alcohol
op te 'dringen. En dat helemaal
(Vervolg zie pagina 4)
„En wat brengt u op de gedachte, dat mijn man is teruggekeerd van
zijn lange reis in het buitenland?"
