Verkeer I
Verkeer II
Beatles
Paniek en dronkenschap
waren directe oorzaken
van massale moordpartij
V ertr ouwen
onmisbaar
element
TOEKOMST LIGT IN HET DUISTER
eindexamens
II AAK
YABAC
houdt Uw haar gezond
De opvoeding
Wederzijds
Oorzaak
SALMONELLA'S
IN RAUW VLEES
Waar zijn ze
gebleven
De individuele haarlotion op wetenschappelijke hasis.
Wat kinderen
ervan zeggen]
van net
n ie ti vps'
Liturgische week
kalender
Burgemeester Wagner
niet herkiesbaar
ZATERDAG 12 JUNI 1965
PAGINA 5
NIJMEGEN, 12 juni Men
heeft de rampzalige berichten ge
lezen: op 25 mei j.l. werden in
Boeta in Kongo 21 missionarissen
vermoord, 14 Nederlandres, 7
Belgen. De Nederlanders waren
allen paters Kruisheren. Boeta
behoort tot het bisdom Bondo,
dat in het noordoosten ligt, on
geveer 500 km ten noorden van
Stanleystad. Het betreft hier een
gebied dat in oppervlakte even
groot is als Nederland en België
bij elkaar. Vorig jaar, vóór de
rebellen (op 20 augustus dus)
met hun desastreuze aktiviteiten
begonnen arbeidden er 43 paters-
Kruisheren en 12 broeders, bij
gestaan door broeders van St.
Gabriël, zusters van Bedaar en
door zusters Ursulinen, welke
laatsten er vooral waren voor
het onderwijs en de medische
verzorging.
Pater TH. BEYERS.
Mgr. A. CREEMERS.
bisschop van Bondo.
Haar verlangt een speciale verzorging. Het moet gezond en behouden blijven.
Haartabac houdt Uw haar gezond! Onderdelen van het vitamine B-complex,
haarversterkende stoffen en pure alcohol beschermen het tegen roos en haaruitval.
Haartabac behoudt de natuurlijke glans van Uw haar.
Missie in Bondo stuurloos
(Advertentie)
""'iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii,milium
Wij leven nu enige dagen met en
kele niiuwe verkeersregels en langs
de grot» wegen openbaart zich reeds
het feit dat althans één der bepalin
gen niet of nauwelijks doordacht is.
Wij doden op het verbod om op de
vluchtsroken langs onze autowegen
te stopten, tenzij in geval van nood.
De rjkspolitie is onmiddellijk be
gonnen op soepele, doch vasthoudende
wijze laleving van dit voorschrift te
eisen. Akkoord. Wij hebben daarbij
echter il enige malen opgemerkt, dat
zij vernoeide automobilisten, die even
stopten om een uiltje te knappen
vriendéijk sommeerde door te rijden.
Opnieuw akkoord. Men kan immers
moeilij: van een noodgeval spreken.
Toch zjn automobilisten, die stoppen
omdat zij met een onbedwingbare
slaap lampen, verstandige lieden. Zij
kenner zichzelf en de gevaren van
het veneer. De vraag dwingt zich dan
ook opof niet overal langs onze grote
autowejen b.v. naar Duits voor
beeld gelegenheden moeten worden
geschajen, waar men bij de weg
blijven! zich toch even zonder kos
ten te naken kan vertreden.
Die Taag is dringend.
Een commissie uit de K.V.P. heeft
ons vtfrast met een rapport, dat wel
na aypele besprekingen zal zijn tot
stand gekomen en dat ten aanzien
van iet verkeersvraagstuk de instel
ling van een advies- of structuur-
comnissie bepleit.
En Hollandser oplossing is nauwe-
lijk denkbaar. Men geeft voor een
praleem niet aan langs welke „we
ger' het moet worden opgelost. Men
zef met klem: „daarvoor moet een
commissie komen". Wij vragen ons af
of le K.V.P.-deskundigen zich hebben
geealiseerd, dat wij in Nederland
nast één groot ministerie reeds over
eindeloos aantal verenigingen en
ccnmissies beschikken, die bepaalde
faetten van het verkeer onder de
lep nemen. Moet er daarbij nog een-
tt komen? Weet men werkelijk niet,
dit de meeste verkeersmaatregelen
0k nu reeds de vrucht van interde-
artementaal overleg zijn, eenvoudig
mdat vrijwel altijd financiën, justitie
:n binnenlandse zaken direct betrok
kenen zijn?
Daarom geen commissies s.v.p. Een
nuchtere bewindsman, die vasthou
dend blijkt is voldoende. Hij moet
zijn apparaat ook niet uitbreiden; hij
moet stroomlijnen-
De gespannen muzikale verhouding
in vele gezinnen zal dit weekend hier
en daar wel tot uitbarstingen leiden,
want de Engelse Koningin heeft de
Beatles onderscheiden. Dat wordt een
topdag voor de pick-up en de platen
winkel. En waarschijnlijk ook voor de
veel geplaagde trommelvliezen van
oudere mensen. Wij horen de debatten
al. De juichende langharige Beatle-
fans aan de ene kant en mopperende
pa's aan de andere. „Hoe ze daar
voor zulke knullen kunnen onder
scheiden! Onverzorgd haar en katten-
gejank!"
Wij kiezen de zijde der jeugd. Wy
mogen die Beatles wel horen. Alleen
een advies: niet overdrijven. Niet tien
maal achter elkaar hetzelfde plaatje.
Met enig respect èn voor elkaar en
voor de muziek is het met de bekroon
de Beatles goed leven.
iiiiiiniHiiiiiiiiMiiniiiniiiiiiMiiiiMMiiiiiniiiiiMiiiiiMiiiiiiiiiM
NOORDWIJKERHOUT, 12 juni
Seminarie Leeuwenhorst Gymn. A.
M. A. A. Brand uit Boskoop, P. U. C.
Lichtvoet uit Rotterdam, M. J. J. Men-
ten uit Leiden, M. P. P. M Coomens
uit Rotterdam, C. J. L. Rietveld uit
Hazerswoude, Th. J. Tetteroo uit Delft,
J. M. W. Zyderveld uit Den Haag.
Gymn. B: J. F. A. Broeks uit Den
Haag, P. J. M. Eimans uit Den Haag,
J. A. M. Holsteijn uit Quinsheul, J. C.
A Hulst uit Berkel, G. J. K-örvers uit
Rotterdam en J. W. Noordermeer uit
Pijnakker, M. L. van der Putten uit
Wassenaar.
ZONDAG 13 JUNI: teert van de H. Drie-
eenheid; eigen mis; Credo; pref v d H
Drieëenheid wit
MAANDAG: H. Baslllus, Dlsschop, OeUJdei
en ktrkleraar; mis In Medio wit
Gronngen: H Bonlfatius, bisschop en
martelaar; eigen mis rood
DINSDAG: mis v. d. le zondag na Pinkste
ren; 2e geb H.H Vitus en Gezellen
groej
WOENSDAG; mis v. d. le zondag n. Pink
steren groen
DONDERDAG: Sacramentsdag; eigen mis:
Creto wit
VRIJI'AG: H. Ephraem, diaken, belijder en
kerlleraar; mis In Medio; 2e geb H.H
Majcus en Marcellianus wit
ZATïRDAG: H. Julia van Falconlerl,
maigd; mis Dilexlstl; 2e geb. H.H. Ger-
vasus en Protaslus wit
ZONDAG 20 JUNI: 2e zondag na Pinkste
ren eigen mis; Credo; pref. v. d. H
Dreëenheid groen
- - ng cei
kethuistarieven heeft vrijdag haar eer
ste vergadering gehouden in het SER-
gejouw. Staatssecretaris Bartels van
So'iale Zaken en Volksgezondheid
noande het niet ondenkbaar, dat eer-
laig ook de tarieven van de psychia-
trSche inrichtingen en van de ver-
pjseginrichtingen onder de werking van
ds wet ziekenhuistarieven zullen vallen.
(Van onze speciale verslaggever)
Op dit ogenblik heeft het missie
werk in Bondo geheel afgedaan. Mis
schien wordt het nog enigszins voort
gezet door enkele inlandse priesters,
die dan overigens zullen moeten ope
reren van hoofdzakelijk verwoeste ge
bouwen. Er wonen circa tweehonderd
duizend mensen in Bondo, van wie
er een kwart katholiek is. Van de
vermoorde missionarissen waren er
sommigen vertonden aan het klein
seminarie in Bondo, de anderen deden
zielzorgelijk werk in de parochies
Bondo, Baye, Monga, Dakwa, Bili en
Lobi. Maar nu is het voorlopig afge
lopen met het missiewerk ter plaatse.
Het is op een afgrijselijke manier „in
de war gestuurd".
Ik heb deze dagen een bezoek ge
bracht aan de missie-procure van de
paters Kruisheren in Hees bij Nijme
gen. Er heerste daar een stemming die
men wellicht het best zou kunnen om
schrijven met de woorden „zakelijke
gelatenheid". Waarschijnlijk was het
dan ook een „zakelijke geestdrift", die
de paters destijds gedreven heeft toen
zij hun taak in Afrika gingen aanvaar
den. Ik heb er, in Hees, enige tijd ge
sproken met pater Th. Beyers O.S.C.,
die 16 jaar in Kongo heeft doorge
bracht, die 3 juli van het vorige jaar
met vakantie in Nederland aankwam
en die na het uitbreken van de troe
belen op 20 augustus natuurlijk niet
meer terug zou hebben kunnen gaan.
Hij heeft ze allen gekend, zijn ver
moorde confraters, met enkelen van
hen heeft hij daarginds jarenlang sa
mengewerkt, met sommigen van hen
heeft hij zelfs gestudeerd.
Hij, en trouwens niemand, wéét hoe
het is gebeurd. De eerste berichten
ontving men op de missie-procure uit
de persberichten, die naderhand door
het departement van buitenlandse za
ken werden bevestigd. Pater Beyers
zegt: „Waarschijnlijk zijn de rebellen
die het misdrijf hebben gepleegd vol
komen dronken geweest. Maar nie
mand heeft een duidelijk beeld van
wat er gebeurd is. Er zijn ooggetuigen-
verhalen, maar ik betwijfel sterk of
er wel ooggetuigen zijn geweest. Zeer
waarschijnlijk is ook dat or sprake is ge
weest van paniek omdat het nationale
leger in aantocht was. Paniekstemming
en dronkenschap, dan gaan die men
sen louter volgens hun dierlijke in
stincten te werk."
„Kan er ook sprake zijn geweest
van priesterhaat?"
„Neen, niet van priesterhaat, wel van
haat tegen de blanken, die nog altijd
worden gezien als een verlengstuk van
het koloniale bewind. Voor de rest
moet er beslist sprake zijn van een
soort Loemoemba-mythe, die onder de
rebellen heerst: „Loemoemba is niet
dood, Loemoemba lééft". En zij wisten
dat de blanken tégen Patrice Loe
moemba waren".
Er is van niet anders dan van tegen
strijdigheden sprake als het gaat om
verklaringen vaal de omstandigheden,
waaronder de perverse moordpartij,
zich moet hebben afgespeeld. Pater
Beyers heeft dagboeken gelezen van
twee paters, die het leven lieten. Een
er van was van pater Jan Verhoeven
uit Uden, die de betrokken kolonel,
bevelvoerder, over de groep rebellen,
beschreef als „een man met moorden
op zijn geweten." Maar het is hem be
kend dat diezelfde kolonel bij de zus
ters ging eten, omdat hij zijn eigen
mannen niet vertrouwde. Het is ook
bekend dat de vermoorde missionaris
sen reeds van 20 augustus van het
vorig jaar gevangen hebben gezeten.
Zij werden goed behandeld verluidt
het enerzijds. Goed behandeld, met
inbegrip van appèls, tijdens welke
werd geslagen is een andere, even be
trouwbare, lezing. Misschien begrepen
de rebellen dat wel als „goed be
handelen".
Pater Beyers zegt dat er geen sprake
js van een guerrilla-strijd in Kongo,
„Voor een guerrilla is toch altijd nog
organisatie, discipline en enig intel
lect nodig. De rebellen vormen een
ordeloze, chaotische bende. Zij houden
volksgerichten en dat wijst op een
communistische inslag. Niettemin, het
zijn geen communisten. Zij zien de
tegenstelling zo: blank en rijk tegen
zwart en dus arm. Zij zijn zeer Afri
kaans-nationalistisch ingesteld. Het
Oost contra West zegt hun mets, even
min als het Russische communisme.
Zij hebben vertrouwen in Tsjoe En-
lai, omdat hij ook „onderdrukte
kleurlingen vertegenwoordigt. Maar
inmiddels lopen er jongens van negen
jaar met automatische geweren in de
hand rond. En ook zijn er onder de
rebellen (gewezen nationalen) soms
gewoon veel hebzuchtigen en macht
zoekers."
Men wil dan toch enige indruk heb
ben van hoe het gegaan kan zijn. Men
krijgt die uit een verslag van pater
L. van Heugten O.S.C., die destijds na
de „opstand" van 20 augustus 1964 met
enkele andere missionarissen wél werd
bevrijd. Hij schreef het neer in een
NEW YORK, 11 juni (Reuter) Bur
gemeester Robert Wagner van New
York heeft gisteren op een persconfe
rentie bekendgemaakt, dat hij zich bij
de gemeentelijke verkiezingen in No
vember niet als burgemeester herkies
baar stelt. Wagner, een Democraat,
is sinds 1962 „mayor" van New York.
aflevering van „Kruistriomf", een blad
dat onder de red. van de Kuisheren in
Nijmegen verschijnt. Ziehier; 28 au
gustus. De opstandelingen kregen het
gebied rond Ango vast in handen toen
het garnizoen van de regeringstroepen
te Boeta overliep naar de rebellen, die
zich Simba's (leeuwen) noemden. Op
28 augustus waren we allen in de kerk
van de missiepost, toen we in de om
geving het geratei van mitrailleurs
hoorden. Even later werd Ango bezet
door een stoottroep van rebellen, die
ons opdracht gaven om de weg te
versieren en het leger van de Simba's
met bloemen te verwelkomen. De
grootte van het leger viel naderhand
nogal mee, er verschenen slechts een
paar soldaten onder aanvoering van
een blanke, vermoedelijk een Marok
kaan of Egyptenaar. Ze rolden gevaar-
lijk met hun ogen en.stieten afgrijse
lijke kreten uit. Een van de meest ge
hoorde kreten was: „Simba, Simba,
mai, mai," dat is hun overwinnings
yell waardoor ze kenbaar wilden ma
ken dat ze onschendbaar waren voor
vijandelijke kogels Als symbool van
die onschendbaarheid hadden ze zich
van boven tot onder ingesmeerd met
as en poeder Ze sleepten hun tegen
standers als gevangenen mee, waar
onder het opperhoofd van de streek
met zijn zoon. Allen waren aan han
den en voeten geboeid en het was
vaak onmenselijk om aan te zien hoe
ze behandeld werden Onmiddellijk bij
aankomst van de Simba's werden wij
in onze eigen gebouwen geïnterneerd,
we mochten er wel uit voor allerlei
werkzaamheden, maar werden dan
steeds bewaakt door gewapende Sim
ba's zelfs als we de H. Mis lazen.
Alleen de eerste dag hebben we echt
gevangen gezeten, we werden getrei
terd en daarbij zijn sommigen min of
meer mishandeld. De volgends dag
moesten we met de bevolking toekij
ken bij de moord op 20 zwarten, die
op een afschuwelijke manier werden
afgeslacht. Bij elk salvo werden we
gedwongen luid te applaudisseren en
te juichen om zo onze sympathie te
betuigen met deze wraak, die ons deed
denken aan een volksgerecht naar
Chinese trant."
En verder: „Op de fatale 24ste no
vember werd »le toestand voor ons pré
cair, toen we van de bevolking ver
namen wat er in Dakwa, onze buur-
post, was gebeurd. Daar hadden de
Simba's onze twee confraters, de paters
Vervoort en Van Wetten, alsmede een
Engelse zuster en een Portugese han
delaar vermoord. Deze rebellen ston
den onder hetzelfde commando als die
van onze post, Ango. Na de moord in
Dakwa kregen de Simba's opdracht om
naar Ango te gaan om daar ook alle
blanken te vermoorden. Onderweg
echter sloegen ze een nachtkwartier op
en door dit oponthoud waren de zwar
ten van Ango in staat ons te berichten
dat we moesten vluchten. De mogelijk
heid hiertoe bestond, omdat juist op
die dag onze Simba's vertrokken waren
en wij dus een gedeeltelijke vrijheid
genoten. Na de dringende raad van
onze zwarte bevolking zocht ieder van
ons, in panische angst, een goed heen
komen. Sommigen van ons konden on
derduiken by de goedgezinde bevol
king van Ango de plaats waar de
inlanders wonen ligt op enige afstand
van de missiepost anderen vlucht
ten de brousse in waar ze zich nader
hand in twee partijen konden groe
peren."
Maar goed. De missie in Bondo be-
staét niet meer. Er moet, opnieuw be
gonnen worden, al is het bij alle ver
derfelijke ellende misschien een troost
dat een nieuw begin op dit
moment juist door inlandse priesters
wordt gemaakt. Ik heb pater Bakker,
missie-procurator van de Kruisheren,
gevraagd wat er nu gaat gebeuren.
Gaat u terug? Hij antwoordde:
...hartverwarmende
vermouth
op enkele blokjes
keel verkoelend ijs.
r« verkwikking zonder weerga
Voor de liefhebbers van "een goed gfas" stelt Martini speciaie "on the rocks' -glazen beschikbaar In sets van 2 stuks.
Maak f2.- of een veelvoud hiervan over op postrekening no. 579559 t.n.v. Martini&Rossi, Rijswijk, onder vermelding
vanr "on the rocks-glazen".
„Ik weet het niet. De slag is hard
aangekomen. Er worden nog geen
plannen gemaakt; wij weten nog met
eens wat er precies gebeurd is. Maar
als wij straks teruggaan zal het toch
wel wezen met een redelijke garantie
voor gewoon menselijke veiligheid op
de achtergrond. Ik ben nog bezig met
het bezoeken en troosten van nabe
staanden."
Vandaag is er in Uden een rouw
dienst gehouden voor de geslachtoffer
de missionarissen. De Mis werd opge
dragen door mgr. A. Creemers, bis
schop van Bondo. Hij vertoefde tijdens
de calamiteit waarbij zijn bisdom werd
weggevaagd in verband met het Con
cilie in Rome. Hij hoefde niet meer
terug te gaan, misschien hoeft hij nóóit
meer terug te gaan.
„Hij is een gebroken man," zei pater
Bakker.
(Advertentie)
Spraken we de vorige week over
het gezag als een heel belang
rijk element in de opvoeding,
vandaag nemen we een andere,
onmisbare, factor onder de loep:
het vertrouwen dat er moet bestaan
tussen de opvoeder en het kind. In
de opvoeding is, evenzeer als op an
dere terreinen, het resultaat voor
een groot gedeelte afhankelijk van
het vertrouwen in elkaar.
Misschien vindt u het vreemd, dat
ik hier zo de nadruk op leg. Mis
schien acht u het vanzelfsprekend,
dat er vertrouwen is tussen ouders
en kinderen. Wij geloven van niet.
Gebeurt het niet vaak, dat kinderen
hun problemen bespreken met ande
ren, met een vriend of vriendin bij
voorbeeld, in plaats van met de
ouders? Vooral als ze wat ouder
worden, komt dat nogal eens voor.
In de puberteitsperiode begint het
kind na te denken over de levens
vraagstukken, over godsdienst, lief
de, gehoorzaamheid, dienstbaarheid,
medemenselijkheid, en nog veel
meer. En wij als vader en moeder
vinden het dan zo jammer, dat ze
vaak deze en soortgelijke zaken be
spreken met anderen in plaats van
met ons. Hun eigenlijke gedachten
over leven en liefde houden ze vaak
voor ons gesloten.
Vroeger was Rie (16), toen ze nog
„kleine Rietje" was, zo open tegen
haar moeder. Alles vertelde ze.
Toen ze nog op de kleuterschool
ging babbelde ze honderd uit over
haar belevenissen. En moeder luis
terde, vond het leuk. Op de lagere
school was het ook nog zo, hoewel
moeder wel eens bemerkte, dat ze
iets verzweeg. Ze schonk daar ver
der geen aandacht aan. Nu zit Rie
op de MMS en nu vindt moeder,
dat ze echt geheimzinnig doet. Ze
verbergt iets voor haar. Moeder is
er haast wel zeker van, dat ze de
laatste tijd nogal eens het gezel
schap heeft gezocht van die jongen,
die een eind verderop in de straat
woont. Rie voelt wel aan, dat moe
der daar tegen is. Daarom zwijgt
ze er over en zoekt uitvluchten, als
ze wat laat thuiskomt. Moeder vindt
het vervelend. Moet ze er nu over
beginnen, of als het ware op de
loer gaan liggen, om haar te be
trappen?
Mag dat dan ook al weer niet,
hoor ik- u zeggen. Natuurlijk weL
Maar de kinderen moeten in elk ge
val weten, dat ze volkomen ernstig
genomen worden, en dat ze een be
grijpende moeder en vader vinden,
die niet direct afwijzen wat de kin
deren graag willen, waar ze fijn
mee kunnen praten, kortom die het
vertrouwen genieten, zoals een goe
de vriend of vriendin, waar je al
les mee bespreekt. In ons geval zou
moeder wel verstandig doen een ge
sprek te beginnen met haar do^h-
ter, een open gesprek, waarin deze
niet direct verwijten te horen krijgt.
Moeders wijze raad zal ze zo
niet in de wind slaan. Als de sïeèr
van vertrouwen maar aanwezig is.
Kinderen, ook de grote, hebben daar
behoefte aan. En dan kunt u met
uw opvoeding grote invloed hebben.
Zo peinst ze over haar dochter,
die vroeger zo open was en nu
niets meer loslaat over alles, wat
haar innerlijk beroert. Hoe is dat
nu gekomen? Ze is toch altijd goed
en vriendelijk behandeld? Dat kan
dus niet de reden zijn. Het zit waar
schijnlijk dieper. Moeder begrijpt
niet, dat Rie niet meer het volle
dige vertrouwen in haar heeft. Ze
is er helemaal niet achter gekomen,
dat haar kind iets vreest, wanneer
ze het moeder zou zeggen. Rie is
bang niet begrepen te worden. Ze
vertrouwt moeder haar geheim niet
toe, omdat ze weet, dat die met
een streng afwijzend oordeel voor
de dag zal komen.
Misschien zegt u: „Dit is een
ideaaltoestand en voor mij niet be
reikbaar." Ik geloof toch, dat u er
zoveel mogelijk naar moet streven.
Probeert u maar met uw kinderen
in voorkomende moeilijke gevallen
te praten, vooral met de groteren.
U zult dan bemerken, dat ze ver
trouwen in n gaan stellen, en bo
vendien zal het prettig zijn 'e er
varen, dat u omgekeerd ook hen
kunt vertrouwen. Ze zullen niet stie-
kum voor u van alles verborgen
houden. Het vertrouwen is dan we
derzijds en daarmee hebt u de ba
sis gelegd voor een goede opvoeding.
AGNES VAN VESSEM
Waarschijnlijk heeft u nog nooit
van Salmonella bacteriën gehoord.
Het zijn bacteriën die vooral voorko
men in rauw vlees en die paraty.
phus kunnen veroorzaken. Het is ge
bleken. dat het aantal Salmonella
bacteriën in rauw vlees aanzienlijk
is gestegen. Waarschijnlijk ligt de
oorzaak in een ander soort veevoer
dat sinds een paar jaar wordt ge
bruikt. En hoewel het Produktschap
voor Vee en Mees regelmatig de
partijen controleert, blijft toch het
aantal bacteriën toenemen.
In het tijdschrift voor Diergenees
kunde werd onlangs een onderzoek
gepubliceerd, waarbij men in een aan
tal achtereenvolgende jaren in één
stad in de maand juli bij alle sla
gerijen honderd gram gehakt heeft on
derzocht op Salmonella's. Het per
centage besmette monsters bedroeg
in: 1959 11.2 pet; 1960 6,9 pet; 1961
10,9 pet; 1962 5,8 pet; 1963 17,5 pet;
1963 17,5 pet: 1964 18,7 pet.
Uit deze cijfers blijkt dus, dat de
overheid nog meer controle op het
vlees zou moeten uitoefenen. Voor
ons, consumenten, blijft het in die
tussentijd oppassen. Zeker in de zo
mermaanden moeten wij geen rauw
vlees eten. Het vlees en vooral ge
hakt, moet snel klaargemaakt wor
den, en goed doorgebraden. Daarna
moet het koel bewaard worden,
maar vooral niet te lang. Behandel
bovendien alle levensmiddelen met
schone handen zodat geen andere ar
tikelen ook besmet kunnen worden
met Salmonella's.
Onze zoon Hun zou voor het
eerst de mis dienen. Wij za
ten, met onze driejarige jong
ste zoon Cees, in de kerk. Ge
spannen keek Ceesje naar het al
taar, toen zijn broer het priester
koor betrad. Plotseling werd de stil
te in de kerk verbroken: ,Han,
waar zijn je kleren riep ons jong
ste gezinslid verbaasd.
Mevrouw C. de Jonge, Amsterdam
