HEER BOMMEL en de Labberdaan
REVOLVER MET
MONOGRAM
ftalie;
mensen
mm
Pelsjagers van Pecos
Paarden worden
Piet Loeris en de Tappalappa's
H
beter
Sportflitsen
door
Marten
Toonder
L
0
Koersen in het
weekeinde?
Schaakolympiade
voor de jeugd
Rudi Liebrechts
wint in België
WÊÊÊL
IIfitfg.iL ft
Wedstrijd
Snelheid
Wegf on )i vijs
e&u NieuvJ
Straatveegsters
Kordaat
Stil® VfiN De. wocnicfli&nDfl
Van 5-13 juli
in Den Haag
WOENSDAG 30 JUNI 1965
door Dick Pointer
5489. In sombere gepeinzen verdiept liep heer Bommel
verder en verder. Het woud maakte plaats voor gebergte
en glibberige rotsblokken bemoeilijkten het gaan, doch
daar sloeg hij geen acht op. Ook merkte hij niet, dat de
dag plaats maakte voor de nacht.
„Eindelijk rust", sprak hij tot zichzelf. „In stilte en
eenzaamheid kan een heer weer tot zichzelf komen. Mis
schien kan ik hier een eenvoudige hut bouwen om als een
onopvallend kluizenaar mijn levensavond te slijten. Maar
het zal moeilijk zijn om het verleden te vergeten. De
stem van Piep Labberdaan hangt nog steeds in mijn
hoofd. Ik hoor nog steeds zijn geroep om werk.
Hij stond stil en wierp een aarzelende blik achter zich.
Vanuit de verte klonk een klagende stem, die tussen de
bergen weerkaatst werd en akelig om de zwerver heen
golfde.
„Werk!" riep de stem. „Piep willen werken!!"
„Het is vreselijk", mompelde heer Ollie. „Ik vrees, dat
ik als ondernemer ernstig overspannen ben geraakt
Op dat moment viel zijn blik echter op een gedaante,
die van achter een rotspartij te voorschijn kwam - en
vreemd genoeg klaarde hij op toen hij die herkende.
„Het is hem werkelijk!" zei hij opgelucht. „Dan zijn
mijn hersens dus niet aangetast. Maar wat zwaait hij
daar voor een wapen? Als hij maar niet gevaarlijk is!
Wat zou hij willen?"
„Werken!" riep Piep naderbijsnellend. „Piep willen
mooi, prachtig werken van baas!"
„Nee", zei heer Bommel. Hij ging zitten en keek zijn
werkgever hoofdschuddend aan.
„Dat is voorbij", sprak hij. „Ik heb geen werk voor je;
ik ben een werkeloze werkgever als je begrijpt wat ik
bedoel. Maar wat heb je daar bij je?"
flVOMTUUfi
VfiKl SPKo&Tje
ujhs mum &esre
hst h cue neer
Ore opppeee
Mho.
3e FeBeuHPi, ureeo
ae "HeenteSn op tb
ec/crocHT oir
EBA/ Ge ra/Ge zpg- ore
HHCHT BBA/ O/SZOCHT-
SCM/p, nter Hlih
CA/TBU GrBDOOPD,
GeOHHtecuoc dicht
*?HHP> HOS£ UA7-
De/es/J...
...Teeeu De pk/oud tu utoeseillb
oe/?o>ac4-/T. uu /s ee mooit ghm-
8?
"ON. X
SPORTNIEUWS
De Wadders
EEN Nieuw flVONTUUe VflN JoHflll £M PieEeWlET
i/eo... eu //er ouze hhugt ee
t/HHH/r eu je tueer hl tc-
oggl! treeGeer dht jg oos
oez/eu HG3T en gh ze gi
Geo ia/kg,'
<Ofe IS DHT OLHH
Geoo treur je, Die
uhoohcht eu dg
tnssee is GG-
eusesr.' hu weer
oig rs
oeoo upne oter, dht je hs
zo /HHHoeLUo t/ooe oe ceo
O uur uouoeof oar otuo /s
eer/ Zoour/e oau oe otssee.-
eo, (roos oe caarsre mhhl,
6par neut tos.'
ezecsuop, oout, je near ner
tè
PAUL
VLAANDEREN
m ebu oprnmemnm w heut.
^Tv
>-
54S9
78
HOOFDSTUK 8
Acht negen tien.
Zijn ogen dwaalden langs de ruggen van de boeken die de planken, de
kasten, de wanden vulden. Hij keek naar het wapenbord boven de schouw,
naar het zware eikenhout van de balken zoldering. Maar zijn gedachten
waren elders. Zijn gedachten waren bij de misdaad, waarvan de recon
structie zich voor zijn geestesoog begon te voltrekken. Het was niet zozeer
het beeld van de aanslag zelf, dat zich begon af te tekenen, als wel van
_g
14 Jongelieden, onverdeeld in twee
teams van zeven elk, hebben
in Engekmd een wedstrijd gehouden
in het piano-stukslaan. Zij gebruikten
a L J UiY„ Tnt biervoor enige slopershamers. De win
de motieven, die de dadei tot jpij„n i-pt w„i heel snel: zii
de situatie, van oorzaken en aanleiding, van ae motieven, aie ae aaaer iui naars cistien* het "wel heel snel: zij
de aanslag hadden doen besluiten. Was het een overhaast besluit geweest ilafj(ten 4 minuten en 40 seconden no-
of dig. De organisator van het feest, ver-
Terwijl dr. Covens samen met Henner Johan volgde de brede trap op. klaarde later: „Het was heel leuk
die vanuit de hal van Meerzicht omhoog voerde, zag hij op de staande klok maar wat moet ik in hemelsnaam
dat het vijf minuten voor tien was. Hij rook de lucht van de aether, lysol met die rommel beginnen?"
en andere desinficientia, die de chirurg, met wie hij in recordtijd de afstand
van het ziekenhuis naar Meerzicht had gereden, nog bij zich droeg.
Nadat Covens het hoofdbureau had verlaten, had hij het huis van Henner
opgebeld en toen hij van Louise vernam, dat haar man nog niet thuis was,
was hij op goed geluk naar het Cantonale Ziekenhuis gereden. Hij had
Henner, die klaar was met opereren, maar die zich nog moest wassen en
verkleden, gezelschap gehouden en daarna waren ze in de wagen van Covens
naar Meerzicht gereden, waar ze in de bibliotheek verwelkomd werden
door mevrouw Van Polsbroek.
Was het besluit tot de moordaanslag overhaast genomen of
i was de moordenaar naar de daad toegegroeid, langzaam en geleidelijk, tot
deze niet meer te vermijden geweest was?
In een grote kring stonden een aantal gemakkelijke stoelen, waarvan
er toen zij binnenkwamen vijf bezet waren. Vijf.... zeven...., mevrouw
Van Polsbroek acht een lege stoel naast Henner negen. en een
i leg-e stoel naast Covens zelf tien. Duprez was er nog niet.
j Niet meer dan enkele uren waren er verlopen sedert Covens enig idee Hier werd de politie gebeld om te
.had gekregen in welke richting hij het antwoord moest zoeken op de voorkomen dat de veroorzakers van
vraag wie de moord had gepleegd. Maar meer nog dan dit antwoord in-1 la5Se file vermoord zouden wo, -
teresseerde hem het waarom. Waarom was de aanslag gepleegd? Wat was e". Ao^ee^'zwaMnechtDaa^r dat
1 het dat de moordenaar ertoe gebracht had? zaakt door een zwanenecntpaar aai
De Britse politie die scherp op snel
heidsovertreders let op de weg van
Coventry naar Leamington, dacht eni
ge arrestaties te kunnen verrichten
toen zij op haar radarscherm enige
stippen waarnam, die de snelheids-
grens overschreden. Maar het bleken
de wielrijders te zijn. die meereden
in de ronde van Engeland.
Verkeersopstoppingen wekken altijd
de ergernis op van de weggebruikers,
maar nergens was dit zo goed re mer-
i ken als in de Engelse stad Bridgnorth.
Hij keek naar Vera, die in het licht van de schemerlampen jaren ouder
leek, dan hij haar die middag gezien had. Ook nu zat ze in het hoekje van
een bank en ook nu frommelde ze nerveus met haar vingers aan een klein
zakdoekje. Maar het leek alsof ze niet meer het meisje was dat voor haar
eindexamen conservatorium zat, maar een jonge volwassen vrouw.
Covens keek op zijn horloge. Het was precies tien uur. In de kamer
heerste een diepe stilte; zelfs mevrouw Elinkwijk had geen behoefte om te
j praten Hoewel ze de minst diepe van alle stoelen had gekozen, zat ze
ook daarin nog alsof ze er nooit meer uit zou kunnen opstaan. Af en toe
met zijn kroost op de grote weg liep
te wandelen.
Op het perron van het South Wim
bledon station van de Londense onder
grondse hangt ee officiële mededeling
die passagiers de weg wijst naar het
keek ze ongeduldig naar haar man, die tussen haar en mevrouw Henner in terrein voor de Engelse tenniskam-
COPENHAGEN
MOCO
zat. Verwachtte ze iets van hem?
Vijf minuten over tien. Steeds weer ontdekte Covens een stukje van zijn
legpuzzel. Steeds fijner structureerde zich het beeld, dat hij bezig was
j van de gang van zaken op te bouwen Hij keek naar Verhoeven die recht ut_ U1 Ilaa, uuuuui„u
tegenover hem zat. Die leek het minst nerveus te zijn van allemaal; alleen Wimbledon'""Neem^^Tér'^W^bus "naar
1 zijn gezicht vertoonde een ernst, die Covens daarop zelden had gezien. 1 (je tennisvelden. Benodigde tijd c nge-
Na de begroeting bij hun binnenkomst, had niemand meer een woord j veer een uur. Maar men kan ook de
I gesproken. Pauline van Polsbroek was naast Vera op de bank gaan zitten, afstand van het South Wimbledon sta
pioenschappen.
„Reis twaalf stations op de noord-
lijn, richting Charing Cross in Lon
den. daarna dertien stations terug op
de bijlijn naar Southfield, net buiten
Haar gezicht vertoonde geen enkele emotie, toch ging er minder kalmte
van haar uit dan anders. In de ogen van de secretaris lag iets van onge
rustheid, van angst bijna Louise Henner probeerde krampachtig zich
een houding te geven maar kreeg juist daardoor iets opzettelijks in haar
manier van doen. Henner, naast Covens, ging onophoudelijk verzitten waarbij
het binnenwerk van de stoel een mistroostig gekreun voortbrachtBeur
telings keek men naar de deur en op zijn horloge, maar de minuten ver
liepen zonder dat er iets gebeurde. Eindelijk klonk een vaag gerucht bij de
deur. Acht paar ogen richtten zich op de zware eikenhouten kamerdeur,
die centimeter voor centimeter opijging. dan op een kier bleef staan.
(Wordt vervolgdi
UHP/T&IH.., GO BOl/GO
o/eu sec/ neet, doeoe
u/ereuo. r-rercHHShg-
CHHS.' H/J rs UrGT
Mee# ru ceveu. vtee
OHM
typ/re/u oom/O
/OH, U/HH/SOH U
frCCal
Wv tressc
J&4kOÉ
tion naar de tennisvelden in ongeveer
twintig minuten lopen.
De gemeenteraad van Harringay,
een voorstad van Londen, zal vijf
vrouwen in dienst nemen als straat
veger oipdat er geen mannen voor
te krijgen zijn.
De vrouwen zullen „vrouwelijke
straatcorveeërs" worden genoemd.
SWAM FF AIU RES SYNDICATE
Zeven weken lang zag een vrouw
in Bridport (Engeland), hoe het af
val zich ophoopte, toen nam ze wat
ze zelf noemde „een kordaat be-
slu't".
Zij laadde de drie overvolle vuil
nisemmers in haar auto, reed er mee
n°ar het centrum en kieperde ze
on de trappen van het gebouw jan
de gemeentereiniging om.
95. Behalve Onaido en ik, waren „Ontembare
Hand" en twee oudere krijgers bijeen in de grot,
waar de krijgsraad gehouden zou worden. Terwijl
huiten het schieten doorging, zette Onaido zijn plan
nen uiteen. „Het is wel zeker, dat de bleekgezich-
ten, beschermd door de duisternis de bergen zul
len afdalen. Het is het plan, dat Onaido met „Zwar
te Schildpad" heeft besproken, dat slechts vijf krij
gers bij iedere poort zullen post vatten. Wij be
schikken over zeven en tachtig nog weerbare krij
gers. Twee en dertig mannen moeten zorgen, dat
geen enkel bleekgezicht levend beneden komt. Al
le posten worden na middernacht afgelost. Het is
„Ontembare Hand" die de eerste wacht op zich
neemt .Onaido leidt de tweede. Zijn de Wersdat en'
het bleekgezicht Old Shatterhand het hiermee eens?"
„Howgh", stemden de Hurons in „Nee," zei ik.
„Wat voor wijzigingen stelt Old Shatterhand voor?
Vindt hij het plan niet goed?" „Jawel, tot op zeke-
re hoogte. Ik zou Santer in de val laten lopen. Het
zal een heldere nacht worden met volle maan. Trek
uw mannen samen bij de in- en uitgang. Barrica
deer de grotten en posteer hier mannen achter. De
bandieten moeten denken, dat zij onopgemerkt zijn.
En als ze beneden aankomen
N
A/U OHO.' JfëSSiTJS, Dar O/UD
'S (/ho oijs/ to oho Je uier zee
GeO U/HHPOM, U/HrJT ZtJtJ tG-
Ge GUL D.' GHHO Jut Lie O HHP HL
UHST Hf HHP HHO 3oo£D, /H
Ho Hf DHOSL UOm UH
!w»W itlf'IMS SMIilfE Hi™ IWJWÏWI
2. „Wat een merkwaardige per
soonlijkheid," fluisterde Sientje,
wier nieuwsgierigheid door de zo
juist binnengekomen vreemdeling in
(hoge mate gewekt was: ,,'t Is vast
een buitenlander, meneer Loeris, want
hij heeft van die leuke scheve tanden
en dat zie je hier weinig." Het merk
waardige uiterlijk van de nieuwe be
zoeker was de detective klaarblijke
lijk ook opgevallen, want hij onder
wierp de man vanachter zijn geloken
oogleden aan een uiterst nauwkeurig
en vakbekwaam onderzoek. „Waar
schijnlijk een zuiderling," conclu
deerde hij zachtjes: „Misschien een
beroepsworstelaar, maar 't kan ook
een schoorsteenveger of operazanger
zijn." Hij zou z'n scherpzinnig gefor-
muieerde conclusies spoedig genoeg
aan de werkelijkheid kunnen toetsen,
want even later stond de man op en
kwam naar hun tafeltje toe. „Zou ik
voor een korte wijle uw suikerpot mo
gen bespelen?" vroeg hij, een hoofse
buiging makend: „De cognacgrock is
ietwat rinzig en brengt mijn slokdarm
aan het schommelen en dat moet te
allen tijde voorkomen worden." Spra
keloos schoof de speurder hem het ge-
vraagde toe. „U bent zeker niet van
hier," viste Sientje: „U spreekt zo
eigenaardig." De man glimlachte ge
vleid. „Ik weet het," sprak hij een-
ivoudig: „Mijn tongval is scherp als
het knoesperen van een houtvuur en
in de formulering van uw mooie taal
gedraag ik mij gelijk een bison met
een te nauw corset aan. Mijn eigen
taal spreek ik echter uitstekend en
'dat is me een grote troost." Hij nam
j de suikerpot op, teneinde zich weer
'naar z'n tafeltje te begeven, maar de
'detective pakte hem bij de mouw.
„Wie ben jij eigenlijk, broer?" wilde
I hij weten.
OH.MU.VLROUN
OEEEM... 0 ZOEKT
EEU VAttOklZE
PUPILLEKi, GE
LOOF IK
FEEDDIE SefiUT JR, WE IS HIEP. EEW GOH
5TIG GEURL. EflflKTE 2 JRfie GELEDE»
HET EECHTE PRO, MARE IK GELOOF CRT W9
SUCCES MET 0»S WE2K HEBBE»
HRTUUELUK.
IKLRRT HEM
KOMEkl-..
KRUIK HEM
SPREKE»?
JRWEL,
ME.THOEPE
FEEDERICK.
GERMT.
51-171»
WffT JEGJE,MRE-\
LOW? IS HU...? 1
GOEIE HEMEL, IKKfl» j
HET BIET SELOVEML f
(Van onze paardesportmedewerker)
Van de koersen dit weekeinde loopt
Alkmaar de grootste kans toch nog af
gelast te worden. Er zyn drie koersen
bij van vier, vijf en zes paarden.
Groningen en Duindigt op zondag
hebben betere kansen. Voor Groningen
zjjn 126 paarden ingeschreven voor acht
draverijen. De drie rennen op Duindigt
hebben veertig inschrijvingen getrokken
de zeven draverijen 84 paarden.
Donderdagmorgen wordt beslist welke
dagen doorgaan, want dan geven de
trainers op, welke paarden zij vrfj zeker
aan de start zullen brengen.
DEN HAAG, 30 juni In Den Haag
wordt van 513 juli a.s. de jeugd-
schaakolympiade gehouden. Aan dit
toernooi, dat eens in de twee jaar plaats
vindt, nemen acht landenteams met elk
vier spelers deel.
Voor Nederland komen uit: Rob Har-
toch (Nederlands jeugdkampioen). Hans
Ree, Leo Kerkhoff en N. Schouten. De
overige deelnemende landen zijn: titel
houder Denemarken, België, Groot Brit-
tannië, Noorwegen, Oostenrijk, West-
Duitsland en Zwitserland.
HAACHT. 30 juni De Vlsardingse
amotenrwie'renner Rudi Liebrechts heeft
dinsdog in het Belgische pln.stsie Ha acht
een internationale wielerwedstrijd gewon
nen. Hij legde de 108 km af in 3 uur 3
sec. Tweede en derde werden respectieve
lijk de Belgen Dockx en Roelandts. De
Nederlandse kampioen Eef Dolman ein
digde als elfde.
Angela Barnwell, 29 jaar. die aan de
Olympische Spelen van 1952 heeft deel
genomen en toen de finale 100 m vrije
slag heeft bereikt, is heden in een Lon-
dens ziekenhuis overleden. Zij is er
twee weken geleden opgenomen. De
doosoorzaak is niet bekend gemaakt.
