„BEAT"-IVII$
NIEUWE POGING
Pater Bernard
Hui|bers SJ.
Nieuw |azz-
tijdschrift
Albert Mol
Frits Rolff
WAT ZIEN IK"
DENKEN IN PK'S
DE BOEG SPOEDIG VOLTOOID
Ministerraad EEG
blijft op agenda
Maar België en Luxemburg
stellen hun voorwaarden
Frans
Boelen
Pater Krekelberg
tegen standpunt
van ANWB
ONDANKS FRANSE BOYCOT
Op staatslening
slechts 1,1%
toegewezen
Nieuwe volkstaal-litur
gie op de plaat
Eindelijk., na bijna
vier jaar wachten
Terug in Holland
met nieuw cabaret
„Paardenman" mei
eigen tv-showtje
Belg Becu herkozen
tot IWV-secretaris
Links voorrang
Tekening van Van
Gogh naar Curaqao
MimSTER LUNS
Aid Fund ..niet
dubieus" maar
,.bona fide"
Uitgifte 300 min.
VRIJDAG 16 JULI 1965
PAGINA 13
Canon
Pater Bernard Huijbers S.J.
is de musicus van de Stich
ting Werkgroep voor de
Volkstaal-liturgie, de groep die
zich bezighoudt met het creëren
van Nederlandse liturgische lie
deren. Samen met zijn confraters
Huub Oosterhuis (de dichter) en
drs. Piet Vlaar, (secretaris van
de werkgroep) beijvert Bernard
Huijbers zich het liturgische lied
dichter bij het volk te brengen.
Over enige tijd kan men de eer
ste resultaten van deze uiterst
vruchtbare samenwerking tussen
dichter, musicus en liturgist be
luisteren op een langspeelplaat
welke Philips onlangs heeft op
genomen. Op deze plaat hoort
men de koren van het St. Igna
tius-college en de studenten ec
clesia onder leiding van Bernard
Huijbers 22 „liederen" zingen,
door de dirigent omschreven als
„een staalkaart van de mogelijk
heden binnen de volkstaal-litur
gie". Direct voegt de 42-jarige
componist er aan toe: „Hopelijk
zal men dan inzien dat deze „ver
nieuwingen" niet het einde van
de bestaande kerkmuziek hoeven
te betekenen".
Spoedig zal het koopvaardijmonu-
ment de Boeg in Rotterdam vol
tooid zijn. Men is thans bezig de
beeldengroep, die er bij hoort, te
plaatsen. De beeldhouwer Fred
Carasso houdt hier persoonlijk
toezicht op.
Canon-Camera's objectief bezien beter!
CüiCK LOADING
VARIANTEN
Pater Bern. Huijbers, Rotterdammer
van geboorte, is een vrij felle man. die
nochtans zeer reëel over allerlei zaken
kan praten. „Het is mijn streven",
zegt hij, „te proberen de muziek
dienstbaar te maken aan al datgene
wat de liturgie beoogt." Dat is geen
eenvoudige opgave. Een heleboel insi
ders in deze moeilijke materie begrij
pen ons niet, of willen ons niet begrij
pen. Wij ondervinden soms tegenwer
king van personen of commissies van
wie wij juist alle steun zouden moeten
krijgen. Het is onbegrijpelijk dat er
ook nu nog zoveel formalisme is waar
tegen wij moeten optornen. Er ge
beuren de vreemdste dingen.
Zo werd bijvoorbeeld een man als
Huub Oosterhuis niet eens uitgenodigd
zijn inbreng te leveren aan de ordi-
narium-vertalingen en de nieuwe pre
fatie-vertaling. Hij werd er zelfs niet
eens in gekénd. Ik krijg sterk de in
druk dat hij om de een of andere re
den uit de vertalingscommissie wordt
geweerd. Ik vraag mij af waaraan
Oosterhuis (die toch zijn bekwaamhe
den voldoende heeft bewezen) dat te
danken heeft. En er is méér: Je ziet
gewoon voor je ogen gebeuren dat de
fouten van de Romeinse liturgie op
nieuw worden gemaakt. Men schijnt
het echter niet op te merken.'
Pater Bernard Huijbers heeft naast
een uitgebreid theologische ook een
gedegen muzikale opleiding genoten.
Hij studeerde compositieleer bij de
grote theoreticus Ernst W. Mulder,
haalde zijn staatsexamen muziek
(hoofdvak theorie B) en het einddiplo
ma Schoolmuziek. Dikwijls geeft hij
lezingen in het buitenland over de
zaak die hem zo ter harte gaat: de
volkstaal-liturgie. In een interview
heeft hjj zich laten ontvallen dat hij
meer „beat" in de kerkmuziek wil
hebben. „In mijn liederen zit wel dege
lijk een „beat", zegt hij. „Ik geloof
dat de jonge mensen daaraan behoefte
hebben. En zij niet alleen... Een vaste
maat met een vrij ritme, biedt naar
mijn gevoel grote perspectieven voor
het nieuwe kerklied. Ik probeer al
enige tijd ritme-gitaren bij mijn koor
te krijgen. Maar de jongens zelf dur
ven het niet aan. Ze vinden het „niet
passen". Onbegrijpelijk.
Huijbers zegt dat de taak van de
musicus in de volkstaal-liturgie een
uiterst moeilijke is. Tenslotte zal de
muziek in de kerk nooit autonoom
worden. Het woord blijft altijd preva
leren. Wij moeten terug naar het
woord. Bij het woord begint de muziek.
Peï® overgangstijd biedt ons onge-
looiluke kansen. Het aantal mogelijk
heden is enorm. We staan helemaal
aan het begin. Nóg is er niets ver
loren. Bernard Huijbers gelooft sterk
i r®m'e schoolmuziekkerkmu-
J het in feite als één on
verbrekelijk geheel. Zijn werk voor
het (uitstekende) koor van het Ignati-
uscollege is intussen al genoegzaam
bekend geworden.
Huijbers besluit: „Ik zou willen dat
er meer gepolemiseerd werd door
vakmensen op het terrein van de
volkstaal-liturgie. Er zijn maar
zo weinig mensen die werkelijk iets
van de zaak afweten. Ze zijn dich
ter, noch musicus noch liturgist (li-
turgoloog is een beter woord, zegt
Huijbers). Er wordt eindeloos en
meestal ondeskundig gepraat. Het
wordt hoog tijd dat er nu eindelijk,
eindelijk iets gedaan wordt!"
Nederlandse jazztijdschriften zijn
altijd grote zorgenkinderen ge
weest. Het enige, werkelijk be
langrijke jazz-blad dat wij ge
had hebben was het in september 1961
zo smartelijk omgekomen tijdschrift
„Rhythme". Nadien bleek de uitgave
van een exploitabel Nederlands mzz-
blad tot de onmogelijkheden te Oeno
ren.
De liefhebber was aangewezen op
incidenteel verschijnende, meestal ge
stencilde clubblaadjes door nijvere be
stuursleden in elkaar gedraaid. Een
van die verenigingsbladen groeide een
ter uit tot een bijna volwaardig maga
zine: het blad van de Rotterdamse Jazz
Sociëteit B li, True Note" getiteld.
De oplage van dit blad bleek echter te
gering, om een waardige opvolger van
„Rhythme" te kunnen worden. De tij
den zijn intussen veranderd De jazz
muziek heeft de laatste jaren in ons
land méér bewonderaars gekregen. Door
de zich dynamisch ontwikkelende tie-
ner-muziek werd het kaf van het ko
ren gescheiden. Van de jonge muziek
liefhebbers bleven alleen de echte jazz
mensen over; de rest huppelde achter
Cliff, Adamo en de Beatles aan. Als
er één verdienste van de liener-mu-
ziek is aan te wijzen dan is dat wel
deze voor de jazz zo verheugende.
natuurlijke selectie". Ook veel oude
re muziekliefhebbers kregen daad
werkelijke interesse voor de jazz. Het
is een vaststaand feit dat het aantal
mensen in ons land. dat in het geheel
niets om j azz-muziek geeft iedere
maand sterk afneemt.
Mét de toenemende belangstelling
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiiiiiiii
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiHiiiiiiiiiiiiiiiiiimiiiiiiiiiiiiiiniiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiitiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiih
voor de jazz kwam weer de wenselijk
heid van een eigen blad ter sprake.
Men werd het steeds maar bladeren
in tijdschriften als Down Beat, Jazz
Hot en „Melody Maker" (overigens
een aanbevelenswaardige bezigheid)
moe en de behoefte aan een eigen,
goed geredigeerd jazz-blad werd over
al merkbaar.
En zowaar: onlangs werd op mijn bu
reau het eerste nummer gedeponeerd
van het tijdschrift „JAZZWERELD"
samengesteld door een aantal NEDER
LANDSE kenners en critici en uitge
geven door een NEDERLANDSE uit
geverij (International Musicals N.V.
m» Hilversum; dezelfde uitgever
van het inmiddels in 31 landen ver
schijnende tiener-blad „Muziek-Para-
i-i, Grote mannen van dit hope
lijk m de toekomst maandelijks ver
schijnende blad zijn redacteur Anton
Witkamp (23) en uitgever Guus Jan
sen Jr. Voorlopig kijkt men de ver
koop van JAZZWEREDDenige tijd
aan, alvorens men tot een geregelde
exploitatie overgaat. Maar ".r is alle
reden aan te nemen dat het zo lang
verwachte tijdschrift nu toch einde
lijk een grote toekomst tegemoet gaat.
De eerste oplaag van acht duizend
exemplaren schijnt volgens de berich
ten al bijna uitverkocht te zijn. En dat
lijkt mij een uitermate gunstige start.
Ex-Handelsblad-journalist Anton Wit
kamp, thans in dienst van de n.v
Phonogram, heeft de redactionele lei
ding van JAZZWERELDop zich ge
nomen. Alléén heeft hij de schouders
onder deze moeilijke opdracht gezet.
Gelukkig heeft hij de beschikking over
een keur van eerste klas jazz-publi-
cisten en fotografen die van dit num
mer al een aantrekkelijk geheel heb
ben gemaakt. Opvallende afwezige in
A. J. Heerma van Voss over „de blues
situatie in Nederland" en ronduit
schandelijk vond ik de Bill Evans-re-
censie van de heer Ten Have. De foto's
in dit nummer zijn voor het merendeel
voortreffelijk van kwaliteit. Een „blind- 1
doek-test" met pianist Louis van Dijk
en een nieuwsrubriek completeren ver-
dere inhoud van deze eerste „JAZZ-
WERELD".
O ja:
En nu maar hopen dat het allemaal I
goed blijft gaan
„JAZZWERELD" is Michiel A. de Ruy-
ter. Mogelijk komt hij in een volgend
nummer aan bod. De lay-out van het
nieuwe tijdschrift is allerminst revolu
tionair, maar in ieder geval smake
lijk. Anton Witkamp zegt: „Hier en
daar moeten nog enkele wijzigingen
worden aangebracht. Er komen nog een
paar luchtige „columns" in en ook
zal er meer aandacht worden besteed
aan de oude jazz. Daarvoor hebben wij
een speciale medewerker aangetrok
ken."
Over „JAZZWERELD" no. 1 kan ik
kort zijn. Afgezien van enkele on
begrijpelijk oppervlakkige, een kri
tisch jazz-blad onwaardige recen
sies van ene Paul ten Have, een aantal
wat al te wijdlopige platenbesprekin-
gen en een tweetal obligate foto's (Ro
land Kirk, uimmy Smith) is de inhoud
alleszins acceptabel te noemen. Met
name de bijdrage van Pete Venudor
(een Kentoniaans pseudoniem waar
achter zich Antones publiciteitsche]
Paul Visser lerbergt) over de nog
immer boeiende muzikale persoonlijk
heid van orkestleider Stan Kenton
de droog-komische „for musicians
only"-criss cross talk van Misja Men
gelberg en enkele zinnige beschouwin
gen en besprekingen van Bert Vuysje
(criticus van „Vrij Nederland"), Frank
Visser (pers- en. publiciteitsman van
de n.v. Phonogram), Rud Niemans
(copy-writer bij de n.v. Bovema, jazz
recensent van „De Telegraaf") en Wit
kamp zeil zijn, dunkt mij, het lezen
waard. Paul Kgrting schreef mer zijn
laatste ontmoeting met Eric Dolphy
een journalistiek goed verhaal en ook
het interview van Vuysje met de 18-
jarige Haarlemse altsaxofonist Ferdi
nand Povel :nag er zijn. Iets minder
overtuigend leek mij de bijdrage van
Het laatste wat ik mij van Albert1
Mol herinner is zijn trieste on- 1
derdompeling in de film „Fan-
fare" van Bert Haanstra. Na-
dien heb ik afgezien van enkele mis-
lukte showtjes weinig meer van deze 1
cabaretier vernomen. Gisteravond
echter is de nu 48-jarige Albert Mol i
na een driejarig verblijf in het buiten-
land weer gestart met een eigen pro-
gramma in het Tingel Tangel Theater
van Sieto en Marijke Hoving.
„Divertimento in A Mol" is de titel
van het cabaret waaraan verder de
Zwitserse cabaretière Voli Geiler, de
voordrachtskunstenares Jobs van Zuy-
ien, Carla Lipp, Ger Smit en pianist
Nico Kaufmann meewerken.
Albert Mol hoopt dat het program-
ma tot eind september zal blijven lo
pen. Mocht er weinig belangstelling
bestaan, dan zet hij er na een maand 1
een pu'nt achter. „Ik wil dolgraag in 1
Nederland blijven", zegt Mol. „Hoe-1
wel ik aanbiedingen heb gekregen
uit Berlijn en Parijs voel ik er toch
veel voor voorlopig niet meer weg i
te gaan. Het publiek kent je op den
duur niet meer. Nu nog denken dei
mensen bij het noemen van de naam i
Albert Mol aan de „danser". Maar
dat is er niet meer bij. Het dansen
heb ik er aan gegeven. Stel je voor,
ik loop al tegen de vijftig..."
Er is nog een andere reden waar
om Albert Mol op dit moment ons
land verkiest boven Zwitserland,
Duitsland of Frankrijk. „Binnenkort
(waarschijnlijk in augustus) komt er
een boek van mij uit, waarvoor al
een grote propaganda is gemaakt. 1
Het boek heet „Wat zien ik" en han- I
delt over het „rosse" leven >n Am-I
sterdam. Er komen gesprekken in
voor, met .Blonde Greet", „Japanse
Nita enfin je begrijpt het wel. Als i
voordracht heb ik enkele verhalen in
„Shaffy Chantant" gebracht. De re-,
acties waren toen zeer gunstig. Simon
Carmiggelt heeft er zelfs een aparte
Kronkel aan gewijd".
„Er staat nog een tweede boek op
stapel. Dat is ongeveer voor de helft1
af. Daarin schrijf ik over mijn theater
ervaringen, maar vooral over de mis
lukkingen, de regelrechte ,,sofs" die 1
ik in rnyn carrière gehad heb. Het
lijkt mij een uiterst attractief onder-1
werp..."
Hij spreekt met zelfkennis en ironie. 1
Over zijn samenwerking met Voli 1
Geiler (,,een_ va.n ,1,, grootste Cuba-1
rettalenten die wij in Europa heb- 1
ben") zegt Mol; „zij moet zich veel
opofferingen getroosten voor ons pro- i
gramma. Zij heeft namelijk een be-
langrijke rol in de opera „Orpheus
in de onderwereld" die momenteel in
Ziirich wordt gegeven. Vaak moet zij
's middags optreden in Ziirich en des
avonds het vliegtuig nemen .«aar Am
sterdam om tijdig bij ons te kunnen
zijn. Dat is een hele inspanning.
Voli Geiler treedt meestal op met
haar vaste partner Walter Morath,
maar Morath is er ditmaal niet bij.
Ik geloof dat zij succes zal hebben
hier", aldus Mol.
Tijdens de onlangs gehouden Brit
se week in Amsterdam bereikte
de redactie het volgende (ge
lukstelegram: „Wilt u mis
schien even kijken naar mijn show-
etalage bij Sieberg Stadhouderskade
142. Ik denk dat u nog nooit een
emmer paardenmest als blikvanger
hebt gezien voor een kostbare Rover-
auto verder het bed van stro voeding
hooi, wateremmer en haver door Ro
verauto verdiend schilderijen van
Frits Schiller en een dinerzaal met
galacostuum geïnspireerd op Konin
gin Elizabeth de Eerste en andere
gasten het begon met 1 pk. Blaanes
zei: binnen moet je komen het ruikt
er lekker in de stal Ondertekend:
Frits Rolff, Amsterdam, Showmaker.
Afgaande op het kennelijk wat al
te haastig in elkaar gedraaide tele
gram zou men een min of meer
chaotische figuur verwachten. On
langs zijn wij de ondertekenaar van
het geschrift de 66-jarige Amster
damse zakenman, ruitersport-deskun
dige en showmaker Frits Rolff eens
een bezoek gaan brengen. Frits Rolff
blijkt allerminst een verwarde geest
te bezitten. Hij is eerder het type
van een nauwgezet, niets aan het
toeval overlatende, organisator en
zakenman die zijn, soms inderdaad
wel wat chaotische ideeën, toch altijd
weer in de juiste banen weet te
leiden. Zijn min of meer op
zienbarend telegram had betrekking
op een speciaal ter gelegenheid van
de Britse week ingerichte etalage,
waarin paardesportliefhebber Rolff
zich had uitgeleefd. Naast de levens
grote beeltenis van Koningin Eliza
beth de Eerste van Engeland stond
een emmer mest opgesteld alsmede
allerlei voorwerpen die op de een of
andere manier iets met Engeland en
de paardesport te maken hadden.
„Als iemand de voorstelling niet be
greep dat kwam ik altijd graag uit
leg geven".
Frits Rolff, eigenaar van het 85-jaar
oude „Ruiterhuis" aan de Amster
damse Vijzelstraat heeft in zijn veel
bewogen leven méér stunts uitgehaald.
Zijn assistent zegt: „Meneer Rolff or
ganiseert heel makkelijk. De ideeën
rollen er uit en in korte tijd weet hij
ze te realiseren ook."
Hij is zo'n veertig jaar geleden in
de zaak van zijn ouders gekomen. Be
gonnen als manufacturenwinkeltje,
breidde de „handel" zich steeds meer
uit. Tegenwoordig verkoopt Rolff naast
exclusieve ruitersportkleding, ook he
renmode-artikelen, gewone sportkle-
ding en allerlei uniformen. De televi
sie geeft hem geregeld opdrachten
voor het vervaardigen van speciale kos
tuums. Veel tijd zich met zijn grote
liefhebberij het organiseren van
shows en manifestaties bezig te
houden, heeft hij niet. Dat betreurt hij
zeer. Hoewel: de zaak bij hem boven
alles gaat.
De showmaker Rolff is een heel
andere man, dan de zakenman Rolff.
Duizenden, tienduizenden guldens
heeft hij belangeloos opgeofferd aan
tal van hoofdstedelijke evenementen
die hü ten bate van een of ander lief
dadig doel in de loop der jaren heeft
georganiseerd. „Het geld had ik er
graag voor over", zegt Rolff." „Ik
DEN HAAG, 16 juli Pater Ed Kre
kelberg S.J. die zoals bekend het
„links voorrang" in het verkeer pro
pageert is zeer teleurgesteld over
een artikel in het orgaan „De Auto
kampioen" van de ANWB. waarin on
der meer wordt gesteld dat Europa aan
de vooravond staat van een ontwikke
ling in de verkeersregeling, zoals die
met name in Amerika heeft plaatsge
vonden.
Daarbij wordt de voorrang op kruis
punten door speciale voorrangsrege-
lingeti vastgelegd. Aldus werd de ge
groeide praktijk gelegaliseerd, welke
de automobilist op de plaatselijk be
langrijkste weg voorrang deed ne
men op het van rechts komend ver
keer op kruisende wegen.
Wat pater Krekelberg de ANWB ver
wijt is dat de bond met dit standpunt
een stelling inneemt die niet weten
schappelijk is bewezen. Hij vindt dat de
bond „zich teveel heeft laten beïnvloe
den door de misschien (in net :cht van
de harmonisatie van de verkeersregels
in Europa) praktische onhaalbaarheid
van het links voorrang in het verkeer."
Pater Krekelberg heeft gisteren
een gesprek gehad met de hoofddi
recteur en enkele directeuren van de
ANWB. Men is overeengekomen dat de
bond in een van de komende nummers
van „De Autokampioen" een brief
van hem zal publiceren.
In de brief zal de pater er onder
meer op wijzen „dat het onverant
woord is zonder diepgaande studie en
op grond van niet-geïundeerde menin
gen, het gevaar te lopen, op de vraag
naar voorrang, nogmaals de verkeerde
weg te wijzen". Verder dringt pater
Krekelberg in die brief aan op „een
verlossend woord van de ANWB ten
gunste van efficiënt en officieel weten
schappelijk onderzoek in internationaal
verband".
AMSTERDAM, 15 juli De 63-jari-
ge Belg Omer Becu is vanmorgen een
stemmig herkozen als secretaris-gene
raal van het Internationaal Verbond
van Vrije Vakverenigingen. Hjj was
door 37 organisaties kandidaat gesteld.
De delegatie van Nigeria die de Tu
nesiër Tlili als kandidaat had voorge
dragen, trok deze kandidatuur voor de
stemming in.
AMSTERDAM 16 juli Als onder
deel van de jubileumactie van het prins
Bernhard Fonds is in de Algemene
Bank Nederland te Amsterdam de te
kening „Man met hark" van Vincent
van Gogh, verloot. Winnaar van de te
kening werd de heer H. J. Nolte, archi
tect BNA te Curacao.
heb het altijd heel dankbaar werk ge
vonden. In '49 heb ik ten bate van
de „Hulp voor Onbehuisden" een tien
tal voorstellingen gegeven met aller
lei kleurrijke straatartiesten.
Maar Frits Rolff heeft méér ge
daan. Voor de Amsterdamse „lie
verdjes" organiseerde hij jaren gele
den het „straatfikkies"-festijn.
„Iedereen dacht dat er ongelimi
teerd brand mocht worden gesticht".
Maar nee hoor: met „fikkies" be
doelde ik „hondjes". Ik had gedacht
dat er hooguit twintig of dertig
jochies met hun hondje zouden ko
men opdagen. Maar het bleken er
ruim tweehonderd te zijn. Ik heb de
hondjes en hun eigenaar allemaal
een lekkertje gegeven. Dat whs wat,
zeg. Op het terrein van samenkomst
waren vier dierenartsen aanwezig.
Zij hebben toen al die hondjes na
gekeken, verzorgd voor zover nodig
en adviezen aan de eigenaars gege
ven. Dat deden die artsen helemaal
voor niks. Prachtkerels!
Frits Rolff is een dierenvriend. Met
name het paard heeft zijn hart ge
stolen. Hjj zegt: „Via de zoon van
de beroemde diamantair Smit ben ik
in aanraking gekomen met de paar
desport. Vanaf dat moment denk ik
alleen maar in pk's. Alle energie in
het leven is terug te voeren tot 1 pk.
Met de paardekiacht is alles begon
nen. Of niet misschien?"
De zo geheten „edele viervoeters"
nemen in zijn leven een grote plaats
in. Verleden jaar organiseerde Roifi
voor het Hilton-hotel een gala-diner
voor paarden. Op keurig gedekte ta
fels stonden de heerlijkste dingen uit
gestald: schalen met wortelen, haver,
en water. Er werd door sommige
paarden keurig met „twee hoeven
gegeten" en de honderden toeschou
wers genoten. Als directeur van het
eenmanscircus „Rolffino" heeft Rolff
grote vermaardheid gekregen. In
Krasnapolsky heb ik een voorstelling
gegeven met liefst twintig paarden.
Het succes was groot".
Het ziet er naar uit dat er dit jaar
opnieuw en zeer nadrukkelijk „gerof
feld" wordt. Hij zegt: „Voor de we
relddierendag op 4 oktober ga ik een
televisie-show maken. De voorberei
dingen zijn al in een vergevorderd
stadium. Het wordt een circus waar-
In ik het dier in al zijn schoonheid
Iaat bewonderen.
Het moet eigenlijk een in beeld ge
bracht verhaal worden. Ik breng het
programma zo in de sfeer van „Cir
cus Rolffino presenteert... het klap
pen van de zweep". Ik stel mij voor
dat de show eindigt met een enorme
paniek: het circus brandt af, dieren
en mensen vluchten in doodsnood weg,
tribunes vallen om etc. etc. Als er
vroeger een circus afbrandde dan wa
ren eigenaar en medewerkers meteen
werkloos. Dat was verschrikke
lijk". „Nog andere plannen?", vraag
ik.
.Rolff: „Ik speel nog altijd met het
idee om desnoods in samenwer
king met René Sleeswijk een re
vue te brengen getiteld „Nou breekt
mijn klomp". Aanvankelijk had ik
een evenement willen brengen waar
aan alleen maar Hollandse boeren zou
den meewerken. Maar het bleek dat
veel boeren niet wilden meedoen.
Verder heb ik nog geen vastomlijn
de plannen. Er komt wel weer iets.
Ik zit er niet op te wachten. Ik ben
een heel geluk *ig mens. Even later
zegt hij: „Ik heb altijd veel mede
werking gehad van de Amsterdamse
autoriteiten. Ik ben ze daarvoor heel
erg dankbaar, want zonder steun van
deze mensen kom je moeilijk ver
der".
(Advertentie)
De Canonet Quick Loading 19 geeft een heel een
voudige oplossing van de filminieg. Dit Canon-systeem
kent geen beperkingen ten opzichte van filmmerk of
filmsoort. Evenals de wereldberoemde
ai. x-j Canonet heeft deze cameca een
lichtsterke lens f 1.9 en auto-
Wilt U meer weten? Vraag uw fotohandelaar en koop
zo'n echte Canon-Camera voor weekend en vakantie!
IMP. N.V. BORSUMIJ-WEHRY DEN HAAS
BRUSSEL, 16 juli (ANP) Er is
geen verandering gekomen In het voor
nemen van Italië om de ministerraad
van de Europese Economische Ge
meenschap op 26 juli in Brussel bijeen
te roepen. Dit is gebleken op de ver
gadering van permanente vertegen
woordigers van de EEG-landen, die gis
teren wederom zonder de Franse
afgevaardigde in Brussel vergader
den.
Verwacht wordt dat Italië, dat het
periodieke voorzitterschap van de
ministerraad bekleedt, alleen dan van
het bijeenroepen van de ministerraad
zal afzien, indien België en Luxem-
DEN HAAG, 16 juli Minister Luns
ontkent de juistheid van een aantal be
weringen in het Engelse boekje „The
Puppeteers", o.a. over het „Defence
and aid fund". Hij doet dit in anlwoorc.
op schriftelijke vragen van het Twee
de-Kamerlid Harm sen (BP), die er
daarin zijn twijfel over uitsprak of de
honderdduizend gulden van Nederland
wel goed besteed zullen worden.
Hij had het in dit verband over „dit
dubieuze fonds, waardoor bovendien
Zuid-Afrika de indruk moet krijgen van
een Nederlandse vijandige daad".
Minister Luns stelt, dat hij niet be
schikt over pertinente inlichtingen, dat
de in het boekje genoemde Londense
advocaat alsmede „Trustee and admi
nistrator" van het fonds verduistering
zou hebben gepleegd. Hij is hiervoor
ook niet gerechtelijk vervolgd.
Hij merkte verder op dat sinds 1950
de erkende accountants messrs Butler,
Viney and Childs te Londen voor het
fonds optreden. Tenslotte ontkent de e-
windsman dat gelden uit het fonds zou
den zijn aangewend voor niet-slachtof-
fers van de apartheidspolitiek, een fa
milie Williams. Hij spreekt van „een
bona fide organisatie welke legaal in
Zuid-Afrika werkzaam is".
burg weigeren er aan deel te nemen.
Tot dusver is dat echter niet ge
beurd, zodat de eerste ministeriële
bijeenkomst van de EEG na de breuk
van 30 juni met Frankrijk nog steeds
op de Europese agenda staat.
In Brussel wordt thans gewerkt aan
een oplossing voor de voorwaarden,
die door België en Luxemburg worden
gesteld voor het bijwonen van de mi
nisterraad. Beide landen wensen in het
bijzonder te voorkomen, dat de vijf
partners van Frankrijk een grondige
bespreking gaan wijden aan nieuwe
voorstellen van de Europese Commis
sie om uit de crisis te geraken. Een
dergelijke bespreking zou volgens de
regeringen in Brussel en in Luxemburg
de vergadering „te demonstratief" ma
ken. Bovendien willen zij vermijden, dat
een eventueel resultaat ervan Frank
rijk wordt voorgelegd als iets. dat al
leen maar kan worden aanvaard of
verworpen.
In Europese kringen wordt dan ook
verwacht, dat de Europese Commissie
de eventuele nieuwe voorstellen wel op
26 juli in de EEG-ministerraad ter
sprake zal brengen, maar dat een uit
puttende bespreking ervan zal worden
verschoven tot een later tijdstip.
Overigens is de Europese commissie
er nog niet in geslaagd het interne be
raad over wijzigingen in de voorstellen
voor gemeenschappelijke financie
ring van de landbouw, het scheppen
van eigen financiële middelen van de
Gemeenschap en budgettaire controle
daarop van het Europese parlement in
Straatsburg, die tot de crisis van 30
juni hebben geleid, te voltooien.
DEN HAAG,, 16 juli Het Ministe
rie van Financiën deelt mede, dat het
bedrag van de 5,75 procent lening 1965
ten laste van de Staat der Nederlan
den nader is vastgesteld op f 300 min.
Aangezien de inschrijvingen op deze le
ning dit bedrag verre overtreffen wordt
hierop slechts 1,105 procent toegewe-
