TOM POES EN DE PASMUNT Alfredo rV Tomatensoep moet van imrtsi» zijn HET HUIS MET HE ROZEN HERMES Piet Loeris en de Tappalappa's jT Schroeder winnaar in Vlvenhout Joop Captein krijgt géén startverbod DO DE ZOON VAN DE BERENJAGER door Morten Toonder f SPORTNIEUWS J 13 Ronde van Zuidslavië Uk 65 DONDERDAG 22 JULI 1965 BB* MieüuJ flVoNTUUE VAN SPfZOÊTJÊ - v- KARL MAY 2) van De eew nieuw avoMTuue van johou cm PieRevmcr POS op! J f eet/ vsK- SP/eoee! De Wadders Post wint weer PAUL VLAANDEREN uidv yEezow, Help de kleintjes in 't verkeer. Uk/65-speldjes a 10 ct.bij ruim 4500 levensmiddelen-bedrijven 5508. De nacht was gevallen en de goede stad Rom meldam lag donker en verlaten in het bleke licht van de maan. Ook het levendige bedrijf van de kruidenier Groot- grut had de lichten gedoofd; de etalage, die anders door frisse neonbuizen de aandacht van de late voorbijganger trok, maakte nu een doodse indruk. „Zou hij geen aardigheid meer in zijn winkel hebben?" vroeg Tom Poes zich af. „Gisteren had hij hier nog een extra lampje boven de grutsprits, en nu hij overge stapt is op het merk „Kraai" doet hij er niet meer aan. Maar in zijn huiskamer brandt nog licht, zie ik. Hij schoof wat dichter naar het raam toe en wierp een blik naar binnen om te zien waar de handelaar zich zo laat nog mee bezig hield. Meestal was dat het opmaken van de kas, het uitschrijven van rekeningen en ander moeilijk werk waar de leek zo geen weet van heeft. Doch op deze avond was daar geen sprake van. De eens zo oppassende middenstander zat in hemdsmouwen aan zijn tafel en stapelde met klauwende handen geld stukken op elkaar. Het lamplicht fonkelde op het glan zende metaal dat vreemde glimplekjes op de verwron gen trekken van de vrek wierp. „Nog een muntje., en nog een muntjehoorde Tom Poes hem mompelen. „Mooie muntjes; véél mooie muntjes. De stapel viel rinkelend in elkaar en de bezitter barst te in een kakelend gelach uit, dat akelig was om aan te horen. „Allemaal van mij!" riep hij uit. ,Ach, wat een mooie muntjes!" Tom Poes wendde zich van het weerzinwekkende tafe reeltje af om naar huis te gaan. „Het is niet eens gewoon geld", prevelde hij. Allemaal geldstukken met een kraai er op. Daar moet iets raars mee zijn". ©PIB COPENHAfiEN MOCO i i Vi i 't iri i ,r I** Advertentie NU MET GRATIS SPELDJE1 door Mea Allan In het huis stond de opzichter met een lijst in zijn handen, die de binnen gebrachte goederen controleerde. Al heel vroeg in de morgen waren er twee mannen gekomen om de vaste tapijten te leggen en er waren andere werklui bezig de gordijnen op te hangen. En wat voor gordijnen! „Geel fluweel", mompelde Polly voor zich heen. Wie had ooit zoiets ge zien? Zij herinnerde zich haar eigen gordijnen van sits met een rozenpatroon, natuurlijk rozen. Wie hing er nu geel fluwelen gordijnen in een huis als Rose Cottage? Maar Rose Cottage was niet meer zoals vroeger, was niet meer het eenvoudige huis met de tuin vol rozen. Het was helemaal verbouwd en de meest moderne meubelen uit Londen vulden nu de kamers. Er kwam een man aan met een naamplaat onder zijn arm en hij begon het bordje „Rose Cottage" eraf te schroeven. In plaats daarvan bevestigde hij een nieuwe naamplaat aan het huis. Hathaway Lodge stond erop. Wat een naam! Hathaway Lodge! Zolang men zich kon herinneren had het huis „Rose Cottage" geheten. Dat deed bij Polly de maat overlopen. De tranen stroomden uit haar ogen en zij gaf een duwtje tegen Donny's schouder. „Rij verder, rij verder", drong ze aan. „Hier is geen plaats meer voor ons, jongen, nu zij mij mijn huis hebben ontnomen." Donny trok onmiddellijk aan de teugels en voort ging het over de weg. De mensen keken Polly na, zoals zij daar zat, bovenop de wagen, met rechte rug, als een koningin in Harry's oude stoel. Hathaway Lodge, hoe durfden zij Wat waren dat voor mensen, die haar uit haar huis hadden verdreven en uit Staveney, en die zelfs zover gingen om de naam van het huis te veranderen? Maar zij was vast van plan haar huis terug te krijgen. Maar hoe. Eindelijk waren zij Staveney uit. Polly draaide zich nog eenmaal om en loosde een diepe zucht, die Banjo, de kat, verschrikt deed opkijken. Even keerde Donny zich om en zei: „Treur maar niet, oma; dit is niet het einde. Wij zullen ervoor vechten om het huis terug te krijgen." Polly snoof en zocht in haar grote handtas naar een zakdoek. „Hoe moeten we vechten, Donnywe hebben niks om mee te vechten." Haar kleinzoon deed de zweep knallen in de warme voorjaarslucht en zei: „Dat zult u wel zien." De wagen reed verder en wierp een smalle schaduw op de stille landweg. Van de andere kant kwam een ander voertuig, geheel verschillend van dat waarop Polly troonde. Het was een glanzende kostbare auto. Op een kruis punt ontmoetten de beide voertuigen elkaar en de inzittenden konden elkaar enkele ogenblikken opnemen. Donny zag in de glanzende auto een goed doorvoede Jood zitten in een pak van onberispelijke coupe. Polly zag een opzichtig geklede vrouw van in de dertig met een felrode mond, waaruit een sigaret bengelde. Vanachter 't stuur van zijn Studebaker zag Oscar Lubecke dat de voerman van de wagen een zwartharige boer was, die er uitzag als een zigeuner; Dodo, zijn vrouw, moest zo lachen om het malle gezicht van de oude vrouw bovenop de boerenwagen, dat zij even de sigaret uit haar mond nam. Het was geen boosaardig lachen van Dodo. Ze vond het alleen maar een raar gezicht, half romantisch, half kluchtig, die oude dame daar hoog bovenop die wagen in een oude stoel. Dodo was op weg naar haar eerste werkelijk thuisna haar ouderlijk huis dichtbij Torgau. Want concentratiekampen en kampen voor D.P.'s kon men niet een „thuis" noemen, evenmin als hotels of gehuurde flats, waar zij sinds haar vertrek uit de kampen had gewoond. „Kijk dat eens!" riep Dodo uit, terwijl haar man voorzichtig uithaalde om een botsing met de wagen te vermijden. „Het lijkt wel of die mensen ook aan 't verhuizen zijn. Ik vraag me af, waar zij heengaan." (Wordt vervolgd) m MfJfJ zeu etj mijti LOMP, DOM GO fU DrS BOOT OM~ ,'.t JA l/O/J sooc asp us 2 MM/ M '/S&tFM SWAN fEAIUMS SYNOICATS 9. „Die lui schijnen ruzie te hebben," zei Jemmy halfluid. „Ze praten tenminste nogal opgewonden. Laten we de paarden vastbinden en de ruziemakers besluipen." Behoedzaam slopen de twee even later door een droge beekbedding in de richting van de stemmen. Hun oog werd weldra getroffen door ne gen mannen, die druk gebaarden en daarbij hard schreeuwden. Tussen hen in lag een jonge indiaan aan handen en voeten geboden. Aan de andere kant van de beekbedding lag zijn paard, dat duidelijk de sporen van een uitputtende rit droeg. „Wat een ge mene koppen hebben die kerels," kon Dikke Jemmy niet nalaten, zijn vriend fluisterend toe te voegen. Gespannen bleven zij wachten op de verdere dingen, die zouden komen. De kerels schenen het eens te zijn geworden. Degene, die de aanvoerder leek te zijn stapte naar voren en begon met een zweep de indiaan af te ranselen. De ongelukkige kromde zich onder de wrede slagen, maar gaf geen kik. Na elke slag schreeuwde de blanke: „Praat je, of niet!" Zonder een woord te spreken begrepen Dikke Jemmy my en Lange Davy elkaar. Naast elkaar stapten zij naar voren en stonden plotseling tegenover de prai- riegieren. „Wat moet dat hier betekenen." riep Jemmy. „Als er geslagen moet worden, dan doen wij mee!" h - 4t f •Ejjv^. SVsWJttATufcES SYNWCA UL VENHOUT, 22 juli. Een enerve rende eindspurt heeft de beslissing moe ten brengen in de woensdag gehouden profronde van Ulvenhout, die ondanks het har slechte weer werd bijgewoond door ongeveer 20.000 toeschouwers. Jan Schroeder, Cor Schuuring en Bas Malie paard, die reeds in het begin van de 140 km lange wedstrijd ondanks een furieuze tegenaanval van Jo de Roo en Cees Lute een voorsprong van een ronde hadden bevochten, gaven elkaar in de spurt niet» toe. Zij aan zij stormde het drietal op de streep af en tot de laatste meters bleef het onzeker, wie zou winnen. Het werd tenslotte, met een banddikte verschil, Jan Schroeder, Schuuring werd tweede en Maliepaard derde. De spurt van het peloton werd ge makkelijk gewonnen door Cees Lute, dia een tiental meters vóór Wim de Jager en de rest van de groep finishte. Kort voorbij de eindstreep deed zich nog een valpartij voor, waarvan Bart Zoet het voornaamste slachtoffer werd. De Sas- senheimer liep een vrij ernstige knie- wond op. De uitslag luidt: 1 Jan Schroeder (Ko- nmgsbosch), 140 km in 3.07.44; 2 Cor Schuuring (Amsterdam) z.t.; 3 Bas Ma liepaard (Willemstad) z.t.; op één rondo (2 minuten): 4 Cees Lute (Castricum) 5 Wim de Jager (D enHaag); 6 Michel Stolker (Breda); 7 Piet Rentmeester (Kalmthout)8 Jack Mesters (Den Haag); 9 Gerben Karstens (Leiden); 10 Jo van der Vleuten (Mierlo-Hout)11 Jo de Roo (Schore). ZEDELGEM, 22 juli. Drie dagen na zijn fraaie overwinning in Made toonde Peter Post woensdag in België opnieuw aan dat de vorm er bij de Amstelvener is. De voor het Belgische Flandria merk rijdende Post legde beslag op de zege in Middelkerke-Zedelgem, een koers van 210 kilometer. In de spurt bleef hij de Belgen Gilbert Desmet 2 en Frans Brandts, een van de grote uitblinkers uit de Ronde van Frankrijk, de baas. Twintig seconden later won de rappe Walter Godefroot de spurt van het pelo ton, voor zijn landgenoten Marcel Onge- nae en Roland van de Rijse. De tijd van Post, met wie in het Nederlands kam pioenschap (1 augustus) weer rekening zal moeten worden gehouden, was 5 uur en 30 minuten. PORTOROZ, 22 juli. Woensdag is d® Ronde van Zuidslavië begonnen, waaraan amateurs uit tien landen deelnemen. De Nederlandse equipe speelde in de eerste etappe, een 135 km lange rit van Ljubl jana naar Portoroz, geen vooraanstaande rol. De overwinning was voor de 21-jari- ge Zuidslaviër Cvetko Bilic, die een tjjd maakte van 3 uur, 6 min 57 sec. Bilic had een voorsprong van tien seconden, op de Italiaan Garanzini, die als tweede finishte. De uitslag is: 1 Bili (Zuidslavië) 3.06.57; 2 Garanzini (Italië) 3.07.07; 3 Juczko (Hongarije) 3.07.15; 4 Hoskens (België) 3.07.25; 5 Valencic (Zuidslavië) z.t.; 6 De Vilde (België) z.t.; 7 Cubric (Zuid slavië) z.t.; 8 Olizarenko (Rusland) z.t.; 9 Petrov (Rusland) z.t.; 10 Baljo (Zuid slavië) z.t. (Van onze sportredactie) DEN HAAG, 22 juli Het hoofdbe stuur van de KNWU heeft dezer dagen uitvoerig vergaderd over de vraag, of het al dan niet gewenst is Joop Captein een startverbod op te leggen voor de na tionale baankampioenschappen, die 5 en 12 augustus in het Olympisch Stadion te Amsterdam worden gehouden. Dit naar aanleiding van het incident, vorige week donderdagavond bij de wielerpopulaires toen de Amsterdamse profsprinter tij dens een koers achter grote motoren door onverlaten uit wraak op de baan werd geworpen. Het hoofdbestuur is van mening, dat het incident en de aanleiding daartoe in feite buiten de sport staan en heeft hier uit geconcludeerd, dat Joop Captein nor maal aan de strijd om de sprlnttitel van de professionals mag deelnemen. 21 Er kwam een minachtende blik in de ogen van Piet Loeris, toen ba ron Kozejad hem vroeg, wat hij met zijn systeem v an voorverwarming bedoelde. „O, niks bijzonders, broer" sprak hij achteloos: „Als je der per sé op staat, wil ik het wel even voor je demonstreren". Koning Peul, die de woordenwisseling had gehoord, kwam er bij staan. „Wat is dat voor 'n systeem?" vroeg hij nieuwsgie rig: „Is dat iets nieuws?" De detec tive wilde hem antwoorden, maar Kozejad was hem voor. „Die kerel bluft maar wat, majesteit!" riep hij vals kijkend uit: „Hij zegt dingen, die hij nooit kan waarmaken!" Hij ging met z'n dampende adem neus aan neus met de fameuze spoorzoe ker staan. „Nou, laat je kunstjes dan es zien!" knerste hij kwaadaardig: „Er bestaat helemaal geen systeem van voorverwarming voor een slede- tocht en dat weet je best!" De detec tive zuchtte. „Je hebt er om ge vraagd" zei hij langzaam: „Dus ik wil er later geen verwijten over ho ren". Een onderdeel van een seconde later besefte de baron wat hij zich aangehaald had! Twee stalen knuis ten begonnen zijn ledematen in de meest ongedachte standen te bren gen. Het gekrijt en het schelle ge jank van de edelman was tot op ver re afstand te horen, want van alle kanten kwamen belangstellende ijs- landers toegeschoten. „Zet 'm op, jongens!" riep er een, die klaarblij kelijk tuk was op een rel: „Drogen jullie mekaar maar flink af. 't Is er écht weertje voor!" Op datzelfde moment schoot de baron als een ko gel de lucht in en kwam met een fikse klap bovenop de geweien van de rendieren terecht! 9 De schaaktweekamp die woensdag in het kader van het wereldkampioenschap zou beginnen tussen de Rus Tal en d® Deen Larsen, is opgeschort wegens ziekt® van Tal. Een woordvoerder van de Zuid- slavische schaakbond heeft verklaard dat de ziekte van de Rus niet ernstig is. Voorlopig is de start van de tweekamp verschoven naar a.s. vrijdag. Advertentie FEE0DIE IS BIET LRMÖERIU SEVflftëi MflflE IK MOET I SPOEDIG, IR DY YEE- ZU DBBKEB DUT FEEDDIE DOOD IS... 0 HEBT BOG EBB HEEL LEVEB V00B D6 BOEG... MIS- 3CHI6B WILLEB 76 BIET WflCHTEB M'JBJOUGEB 71EB ROW-MARK BUM0G BIET... BU WIL IK. ALLES WETEB OVEg UWFflAU- LIELED6B

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 4