TOM POES EN DE PASMUNT
mm.
Alfredo
alles (B.) kan met CEtaüel/er
HET HUIS MET
HE RHZEN
ïtfmele er is geen betere!
a
BS
Piet Loeris en de Tappalappa's
Willem 3
kampioen
ongestuurde
twee
Larsen en Tal
spelen remise
Oranje jeugd
door Evreux
verslagen
1
hartenH
DE ZOON VAN DE BERENJAGER
door
Marten
Toonder
m
van De \y/DC?DM©HiKl Wêt?
P
58
1
m
SPORTNIEUWS
Boelen en Enters
naar Duisburg
In halve finale
om wereldtitel
WOENSDAG 28 JULI 1965
ESN Nieuu)
flVOMTUUE
VAM SPIZ06TJ6
\/jg/s je A/er om helm op a/o/zba/? oar\
Oct/cse/SPGu /s Goeo ggmg/put.oo-r
a/g/j se (s/tooga/.- zogcs Je z/er, /s
oe ctscuvT a//g/z a/ggc. Gofd ce-
CSO-t/KT OM T& G/OG-
o/e Mes/.' -
oggg, mgtogT)
tsecsc. A/Ga/Z, /S'
os/ze bghd/gtJ
a*gg/z oe
ogjzg.
A/mr /S ees/ g/zgstot/g om Tor
Ure/z Te a/omgsj.' B/zavo.' es/ oou<
ö/eat/o vooe oe g/sogg jb/j ca/om-
P/GGGC.' Z/J/J U/tV/AJD/AJG 'S °P-
Me/eueujH. JuLt-te. mgtg/z/g^1-
(./Jtzr Me èere/z dgg
ajgt os/ze.
Nieuw «VONTUUS? VAN JOHQU €M PieRSWieT
ve/eo/x-
A/te-.'
M/ssf.'
OA/vat/o/Ce (Sa/uc.
M/ja/ sat/eoec. A/es
Je /j/er ggm/st//
De Wadders
VLAANDEREN
ZONNEBLOEM VAKANTIE-AKTE
van harte f.5,-
f 11.55.555
tn.v. VAKANTIEFONDS- BREDA
iv (G V.
s/jMMirwii-
5513 De markies wierp een hatende blik op Tom Poes
en repte zich zonder nog een woord te zeggen heen.
„Hehehe!" kakelde de grijsaard, die het gebeuren van
uit zijn boomstronk oplettend had gevolgd. „Heel goed,
ventje! Niet weggeven, hoor! Een munt van de oude
Pas is daarvoor véél te mooi! Wees er zuinig op; hij kon
nog wel eens zeldzaam worden!"
„Wilt u hem niet terug hebben?" vroeg Tom Poes. „U
hebt hem toch verloren?".
Het gelaat van de oude betrok.
„Wie geeft er nu gevonden geld terug?" kraste hij.
„Gemakkelijk verkregen geld stinkt niet en het speelt
een rol; zeg dat maar aan je dikke vriend! Kijk daar
ligt nóg een munt, ventje! Raap hem maar gauw op!
Een mooie Pasmunt!"
Maar Tom Poes draaide zich om zonder er naar te kij
ken en liep vlug weg.
Nu bewolkte de bejaarde zonderling geheel. Hij rukte
zich de muts van de schedel en het was duidelijk, dat hij
zich danig ergerde. Maar voordat hij daar uitdrukking
aan had kunnen geven trok een geplas zijn aandacht. Het
was de ambtenaar Dorknoper die nadertrad in de uit
oefening van zijn beroep.
„Spreek ik met de heer Pas H?", vroeg hij, de hoed
lichtend. „Zo ja, dan heb ik hier enige formulieren voor
u. Ze betreffen een uitspanning, die hier gevestigd moet
zijn. Een uitspanning subsidiair speelgelegenheid, waar
over dus belasting geheven kan worden
Hij zweeg en wierp een aarzelende blik over debor-
relende modderpoel.
„Maar," hernam hij, „Ik zie hier geen uitspanning.
Jammer. In dit geval moet ik dus van belastingheffing
afzien. Een vergissing, vermoed ik. Goede dag."
Hij wendde zich af om heen te gaan doch een uitroep
van de grijsaard hield hem terug.
„Wacht even, meneertje!" kraste de oude. „Belasting?
hè? Die wil ik toch liever wel betalen. Makkelijk verkre
gen geld stinkt niet, wat u?"
MOCO
H
Advertentie
door Mea Allan
Met een angstig hart wachtte hij op haar antwoord. Maar Dodo ant
woordde lachend: „Ik ben blij dat ie er zulke goede herinneringen aan hebt,
Beter dan de mijne. Trouwens, je vergeet dat Torgau aan de Elbe ligt en
dat het nu wellicht de Russen zijn die de trappen in mijn ouderlijk huis op
en neer gaan".
„Dat is zo". Hij had hieraan helemaal niet geda cht.
Dodo keek hem aandachtig aan en zei plotseling: „Ik wil een whisky".
Toen hij haar het fraai geslepen glas aanreikte ging zij verder: „Je bent
een wonderlijke kerel. Je bent heel verstandig.en je had het bijna
goed geraden. Eigenlijk.heb ik een beetje heimwee.naar een eigen
huis. Het komt er niet op aan waar het is, als het maar niet in Duitsland is.
Maar werkelijk „thuis", Oscar. Niet zoals hier.
Ze begonnen onmiddellijk plannen te maken. Niet een huis in de stad,
vond hij dat was helemaal uit de mode. Zou ze het leuk vinden ergens een
huis buiten
Dodo barstte in lach enuit. „Hemeltje, nee, Ik houd niet van de lucht van
varkens".
Maar hij stond erop dat het ergens buiten moest zijn.
„Nou goed dan" vond ze „overal waar hij wilde als het maar een
echt „thuis" was. ,En denk erom", voegde zij eraan toe, ,geen huurhuis. Het
moet jouw eigendom zijn".
„Ons eigendom", verbeterde hij haar. „Dan is het eerst een werkelijk
Thuis".
Nu begon het zoeken naar een huis, een vermoeiende tijd voor Oscar, op
windend voor Dodo. Als ze 's avonds thuiskwamen lagen er stapels brieven
met folders en foto's en beschrijvingen van huizen, overal in Engeland.
„Wat zou je denken van Brighton, aan de zee vroeg Oscar haar eens.
„Een uur met de trein én dan kan je me afhalen aan het station".
Zij gingen naar Brighton. Zij vond de plaats aardig, maar het was niet
écht buiten; en er was geen enkel huis, dat haar bijzonder aanstond. Ze wa
ren öf te groot öf te klein.
Opnieuw bestudeerden zij de reeds beduimelde kaart.
„Essex is niets voor ons, denk ik", zei Oscar. „Het ligt niet echt aan zee.
Je proeft er niet de zilte lucht".
Hampshire en Suffolk waren wel wat ver voor Oscar. „Maar we zouden
er ieder week-end kunnen heengaan" stelde Dodo voor.
„Dan hebben we elke week een vakantie", legde zij uit.
Maar hij was het er niet mee eens. E enweek-end-huis is maar een half
echt „thuis", vond hij.
„Maar je zal het best leuk vinden", antwoordde Dodo. „In de week, als
je werkt, blijf ik in Londen en elke vrijdag gaan we op de huwelijksreis".
Zij zei het lachend, maar in haar woorden lag een grond van waarheid. Os
car zat in gedachten voor zich uit te kijken.
Opnieuw boog Dodo zich over de kaart. „Suffolk.zei hij, „dat klinkt
zacht en vriendelijk".
„Het stormt daar als de hel, dat kan ik je verzekeren".
„Storm Ik houd van de storm. Laten we daar naartoe gaan".
„We kunnen gaan kijken", knikte hij.
(Wordt vervolgd)
Advertentie
VRAAG WASAUTOMATEN-PROSPECTUS NR. 15 BIJ MIELE^0UDSESINGE^2^0mRDAM.
/KT uggt g er/aar
/s t/GP/renJ Jogs/
Geces/G, wv u/te
aecooeo u/o/zot, ogtï
G/J oooo /S, GCS
SCGCGTOPFB/Z JG/J
£>e scg/pa/zguk
ustM de "A/e/ZMes".'*
we zuLces/ je
Gees/ «ujGGD Does/,
/K s/es -rei/eec. se~
it/os/oe/zislG t/ooe.
je /-/ecoeuoGOD...
//C ZFtt je j/zu
vG/j s/te/z cgtgs/
(gggcggs/...
SiP/ /V SZnetO S/oP
14. Jemmy maakte het jachthemd van de indiaan
los en haalde er drie roodgeverfde adelaarsveren
uit te voorschijn. „Wat? U bent toch nog geen
hoofdman?" „Neen," antwoordde de indiaan, maar
ik mag de veren van de Mah-sisch dragen, daar ik
Wohkadeh heet." (Deze woorden zijn ontleend aan
„adelaar" en de naam voor de huid van de witte
buffel. Dit dier is zeer zeldzaam en helaas werd het
doden hiervan door de indianen beschouwd als een
grote heldendaad. Men mocht dan de adelaarsveren
dragen). „Tot welke stam behoort Wohkadeh?" „Ik
ben een Numangkake en tevens een Dakota."
(Vroeger noemden de Mandanen zich Numangkake
en Dakota is de gemeenschappelijke naam voor de
Sioux-stammen). „Dus de Dakota's hebben u aan
genomen?" „Zo is het. De broer van mijn moeder
was de bekende hoofdman Mah-to-toh-pah welke
naam „Vier beren" betekent. Die naam mocht hij
dragen, omdat hij eens vier beren tegelijk doodde.
Door de blanken werden onze stam dekens ver
kocht, die met de pokken besmet waren. Deze ziek
te richtte de gehele stam te gronde. Een paar krij
gers uitgezonderd. Dzen zochten twist met de
Sioux, doch werden verslagen."
26 Piet Loeris voelde zich öok
weinig op z'n gemak, toen koning
Peul hem mededeelde, dat er pooi-
wolven onderweg waren, om de stoet
arresleden aan te vallen. „Ik heb er
wel eens iets over gelezen," sprak hij:
„Het schijnen nog al vervelende beest
jes te zijn, die je helemaal afkluiven,
als je het ongeluk hebt, ze tegen .het
lijf te lopen. Maar dat is toch geen
reden, om bij de pakken neer te zitten.
Hoe weten jullie eigenlijk, dat ze op
weg hier naartoe zijn?" „Dat zien we
aan de rendieren," antwoordde Peul:
„Als die dicht bij mekaar gaan lopen,
is het uitkijken geblazen, want dan
zijn er altijd poolwolven in de buurt.
Daar kun je vergif op innemen".
„Goed. maar er zijn toch gewapende
mannen bij je escorte. Een salvo in
de lucht, en ze gaan aan de haal.
Dat doen wolven altijd!" zei de speur
der: „Ik moet zeggen, dat jullie wél
gauw in paniek raken!" „Als u wist,
hoe de vork in de steel zit, zou u ook
bang zijn, heer Loeris," mompelde
de vorst neeslachtig „Dit zijn name
lijk geen gewone poolwolven. Ze zijn
gedresseerd en erop getraind, om
voor geen enkel obstakel uit de weg
te gaan. De troep wordt aangevoerd
door een mens! Een kleine dikke oos-
sterling, die de bevelen geeft en daar
gehoorzamen ze onvoorwaardelijk
aan!" Er kwam een verbijsterde
blik in de ogen van de detective. „Een
mens?" vroeg hij: „Een oosterling?
Verhip, dat is nou nét iets voor dat
kleine petroleumstel van 'n Hat Si
Kee! Hoe is 't mogelijk! Overal loop
je die gifkadet tegen 't lijf
r
AMSTERDAM, 28 juli De ongestuur
de twee van Willem III bestaande uit
Enters en Boelen, heeft dinsdagavond op
de Bosbaan een retourtje naar de Euro
pese roeikampioenschappen voor heren
in Duisburg (26 t.e.m. 29 augustus) ver
diend. In de trial, die geroeid moest wor
den omdat de finale van het nummer
twee zonder stuurman en die zaterdag
avond bij de nationale kampioenschappen
door de stormachtige wind een onregel
matig verloop had, versloegen de Willem
Ill'ers stadgenoten Luynenburg en Van
Montfrans (Nereus) met een halve taft-
Iengte.
De strijd ging vrijwel voortdurend tus
sen deze twee ploegen. Alleen op de eer
ste duizend meter speelde ook Triton nog
een rol in de voorste linie, maar daarna
werd de race een aangelegenheid tussen
Willem III en Nereus.
De laatsten lieten zich na 1250 meter
verrassen door een fomidabele tussen-
sprint van Willem III, dat hiermee een
voorsprong van bijna twee lengten be
vocht. In de resterende 700 meter lan
ceerde Nereus een lange tegenaanval,
maar de Willem IH-mannen hadden vol
doende reserves om die op te vangen.
In de finale van het nationale kam
pioenschap hadden Luynenburg en Van
Montfrans gezegevierd.
De uitslag van de trial was: 1. Willem
III 6.59.0; 2. Nereus 7.00.0; 3 Triton; 4.
Laga.
BLED, 28 juli De derde partij tussen
de Deense grootmeester Larsen en de
Russische oud-wereldkampioen Tal voor
de halve finales van het toernooi om het
wereldkampioenschap schaken is na 41
zetten geëindigd in een remise, zodat de
stand thans 1 VtVi Is. Larsen, die met
wit speelde, bood in tijdnood, na een
boeiende strijd, remise aan, hetgeen Tal
onmiddellijk accepteerde.
AMSTERDAM, 28 juli Het Neder
lands jeugdnegental versterkt met wer
per Ton ter Neuzen heeft gisteravond ia
de hoofdstad na zes innings met 9—4 van
Evreux, een Amerikaans legerteam uit
Frankrijk verloren. De jeugdige Neder
landse vertegenwoordigers speelden geen
sterke wedstrijd en kwamen zelden tot
een voortreffelijke prestatie.
Coach Glenn Gostick zond twee wer
pers het veld in: Ter Neuzen en Hans
van Lieshout. Ter Neuzen startte over
donderend en gaf de Amerikanen in hun
eerste slagbeurt geen enkele kans. Maar
in de tweede innings moest hij twee honk-
slagen toestaan waardoor Evreux een
punt kon scoren. De Amerikanen knab
belden daardoor een punt van hun ach
terstand van 30 af. De Nederlandse
ploeg scoorde door Stroker, Möllmann en
Beringen namelijk in zijn eerste slag
beurt drie maal op een honkslag (Ferry
Beringen) en vier maal vier wijd. De
Amerikaanse coach verving toen werper
Lans door Greco en deze laatste bleek
zeer moeilijk te bespelen
Met drie punten in de derde innings
waaronder een homerun van Knight nam
Evreux een voorsprong van 4—3 en ge
leidelijk aan kon deze voorsprong ver
groot worden terwijl de Nederlandse
aanval te onervaren bleek om de fraaie
curves van werper Grego weg te slaan.
Jammer was het dat de Nederlandse
jeugdploeg in het veld enkele steken
liet vallen waardoor de nederlaag onno
dig groot uitviel. De Amerikaan Sweeney
sloeg in de vijfde innings nog een home.
run voor Evreux.
Scoreverloop: Evreux 0-1-3-1-1-3 9
Advertentie
JA-IK BE» MILLICENT
SMITH... WAT WILT
DB VOLGEN- ZEG-HEBBED JULLIE
DB DUG
EEN JUF DIE MILL!
CEMT 9MITH
HEET?
=shjB3
WAT DEUK JB
I/RU DAT NICHTJE
VAM LADY YEEEOW
DE EMIOE WARE CJ
WflAEDEEIUSVOOE
HEEFT
JR,ME»EEE.„
ZE KOMT HET NAAR
BUITENDIB
MET DIB BEiL.
MISSCHIEN
ONS VEEDEE...ZE 130»
voor langdurig zieken
van uw vakantiegeld
k GIRONUMMER
