TOM POES EN DE PASMUNT
HET HUIS MET
HE ROZEN
Alfredo
Santana
geeft een
lesje aan
Drysdale
Bokser Oostrum
in het gips....
ALS U HET
Piet Loeris en de Tappalappa's
X,
VRAAGT
DORIÜ1ISL UMM! m
DE ZOON VAN DE BEREN JAGER
m
door
Marten
Toonder
3
WMsiTrÊHÏÏVWtÏÉtÊiT/1 f/MEiil/ltö/fff/ïïfö
SPORTNIEUWS
Sensatie in het
Daviscup-toernooi
©S [fill© VflN DG. wmKimiïi
Opus justitiae pax
ZATERDAG 31 JULI 1965
5516 Toen de markies de Cantecler een poosje later
van zijn ochtendwandeling thuis kwam was hij zeer slecht
gemutst. Meestal stond hij minzaam toe, dat men hem
het stof van de bottines veegde en vaak knikte hij niet
onvriendelijk, wanneer zijn pachters zich langs de weg
schaarden en groetend de hoeden lichtten. Maar nu be
gaf hij zich zonder een blik of woord naar zijn vertrekken
en sloot de deur zorgvuldig achter zich dicht.
Om hem heen stonden de kasten en vitrines waarin hij
zijn kostbare muntenverzameling bewaarde. Het zonlicht
toverde fraaie lichtglanzen op de metaalgietsels, doch het
gaf de bezitter geen vreugde. Die morgen had hij voor het
eerst de strooiende grijsaard niet ontmoet, zodat hij geen
enkel geldstuk had kunnen vinden!
„Parbleu. prevelde hij, terwijl hij voor een lege
vitrine bleef staan. „Een verloren dag! Deze kast moet
vol en gisteren overwoog ik zelfs om er nog enkele bij
te laten maken. Maar wanneer ik die oude niet meer ont
moet, kan ik mijn verzameling niet verder aanvullen
en dan blijft de kast leeg. Het is affreus!"
„Het is bar sprak ook de heer Grootgrut. Gezeten
op de grond van zijn magazijn was hij driftig bezig om de
pakjes van de nieuwe bestelling, die was binnengekomen,
open te scheuren. Maar hoe hij ook zocht en rammelde
er kwam niets uit.
„Waardeloos!" riep hij tenslotte buiten zinnen. „In de
hele laatste zending ontbreken de cadeau-munten! Wat
heb ik aan deze rommel? Wie wil er kraai-merk hebben
als er geen surprise in zit?"
door Mea Allan
een Nieuuj
AVOMTUUA
VAK! SPJZO&TJE
KARL MAY
onze veie mo oe GeLseeoe, ote
De Wadders
ÜHII1 - z'ju vrouw zei
zbt...
PAUL
VLAANDEREN
PI B
COPENHAGEN
Ml,
\Wlllh
MO CO
11.
Op een middag kwam Elizabeth haar bezoeken, niet maar zo toevallig, want
zij had gezien hoe het dak er uitzag en zij vermoedde dat het met de
herfstregens wel behoorlijk zou gaan lekken. En zij had goed gedacht. Wat
kon hier gedaan worden. Sir George had geen sou en zijn vader had meer be
langstelling voor het dobbelspel dan voor zijn huizen. Gerard liet af en toe
kleine reparaties uitvoeren, maar Rose Cottage was in een dergelijke verval
len staat, dat kleine reparaties hier niet geholpen zouden hebben. De enige
oplossing was dat Polly het huisje zou verlaten, anders zou zij stijf van de
reuma worden.
Elizabeth ging naar de zoon en schoondochter van Polly en sprak er met
hen over. Ja, zij wisten dat het huisje bouwvallig werd: al de huizen van de
Jonge Gerard waren er ellendig aan toe. „En hij is al net zo schraperig als
zijn vader," zei Joe.
„De Jonge Gerard heeft het ook niet makkelijk," gaf Elizabeth ten ant
woord. „Hij zou wel graag het huisje van je moeder in orde laten maken,
maar hoe kan dat bij een huur van drie en een halve shilling per week?
Wat denk je wel dat een nieuw dak kost?"
„Misschien wel veertig Pond," raadde Joe.
„Veertig Pond?" Elizabeth sprong bijna uit elkaar. „Meer dan vierhonderd
Pond!"
Toen werd ze praktischer en zei: „Zou je je moeder hier kunnen hebben?"
hebben?"
„We hebben er zelf al aan gedacht," gaf Joe ten antwoord. „Maar wij
hebben geen slaapkamer over. Tenminste totdat Donny weggaat."
Eens zou zijn zoon 't huis verlaten om elders te gaan werken. Dat stond al
vast. En dan zou Oma bij hen kunnen inwonen. Maar zover was het nog niet.
„We zullen spoedig moeten besluiten,weet je," zei Elizabeth. „Ik ben er
zelfs tegen dat zij daar nog één nacht langer blijft. Vooral als de regen
zo aanhoudt."
Mary vond dat zij dan maar direct moest komen en Joe zou haar onmid
dellijk gaan halen.
Het bleef maar regenen en Joe was blij dat hij de raad van Mrs. Molyneux
had opgevolgd.
Toen Joe bij Polly binnenkwam verspilde hij niet veel woorden, maar zei
alleen: „Ik kom u halen, want hier kunt u niet blijven. Pak dus een paar
dingen in en morgen halen we de rest."
Polly besefte niet dat ze voorgoed van Rose Cottage wegging. Ze was blij
thans tenminste een droger onderdak te krijgen. Het was bij Joe altijd gezel
lig en Mary was heel goed voor haar en maakte een gezellig hoekje vrij,
waar zij kon zitten.
Mary had voor allen een lekkere avondmaalijd bereid. Donny was door
weekt van zijn werk thuisgekomen. Hij had voor zijn baas naar Thorington
moeten gaan en hoewel het droog was toen hij wegging, begon het onderweg
te regenen, zodat hij doornat thuis kwam.
Aan tafèl vertelde Donny dat zijn baas, Scarlett geheten, erover dacht om
al zijn paarden van de hand te doen.
„Wat zegt Deck daar wel van?" vroeg Joe. Deck Paston was de man die
voor Scarlets paarden zorgde.
„Hij is er kapot van," gaf Donny te antwoord. „Maar ja, hoe gaat dat
tegenwoordig. Met een tractor gaat alles veel vlugger en paarden hoeven
er niet meer aan te pas te komen."
„Maar het is niet goed voor het land, zo'n tractor," meende zijn vader. „Het
is een verschil op welke wijze een land bewerkt wordt. En je kunt het
proeven ook aan de produkten. In mijn jeugd smaakte het brood veel
lekkerder."
(Wordt vervolgd)
(Advert entte)
Oude genever Besseprood Citroen jenever
ff CS It* W5M es MS
TSGSM OS GRoMD
UoM KRUGe ff
h/jn sees Te
SM/JTBM
k/s bent ne reff-
HtMSTe eeM uoRje ver-
Ucffff/UG scmuco/G Moe
Hes Je o/e ét//7evce-
ujoue scmuil.pl ffrtS kom
ffeN hoken €a/
tffffffRoH'7
GSoeo, iu ZffL Je M/euinsG/er/G^^.,
/heid 3eveea/G£ff.,. Mffffff /-/er ts
nutteloos Me o/e rees NaffR het hoopd
're coo/eM. ahj offM; enige jffReN gs-
cedgn MffffKTe eeu ge leerde een Gas.
c-ffr cscuk /s affM aar vffN jou,-
uer sc/jffr os Ge ore o/epten /n
re ff OEM EN. NU MffD OOK OS /ff GE
DING CUT HOL IN re R/CNTEN, OP
hst ff Ge MS c/K ben je M/ER OP
2/o Mere ff. oieptb, /m
grssgl..
D/E DooR COMPRESSORS V&N
Off ff RB O JEN OP Kffffff RoSE ÜJOOffT.
Gsleuero ujorot... j/a, nu Beo Rnp
je, cffffffffo/ur oe hermes, t D/e
VffN re voren hu hst GeHetM
0MG66OUCU& CJ/OS, JUIST OP
OEZG PLGK CrSZoNKe/U is... NL/
kunnen u>e, mggl. RusnGr...
17-cr
WH;.
17. Brake greep naar zijn revolver, maar Davy
nam een enorme stap en sloeg hem bewusteloos.
Jemmy bukte zich en sneed de riemen van Wohka-
deh door. Deze sprong op, sloeg zijn armen en be
nen even uit en wierp zich op de bandiet, die het
dichtst bij hem stond. Met een indiaanse worstel-
grap wierp hij de kerel over de beek. Hij sprong
hem na, greep een mes uit het zadel van zijn paard
en voor de kerel kon opstaan, werd hij weer neer
gedrukt en schreeuwde hij luidkeels. Wohkadeh wil
de toesteken, maar toen hij het van angst vertrok
ken gezicht van de man zag, liet hij het mes zak
ken. „Ben jij zo'n lafaard? „Ja, genade, genade."
„Als je zegt, dat je een hond bent, dan schenk ik je
je leven. De scalp van een hond heeft geen waar
de." „Ik ben een hond," kermde de man. „Uit mijn
ogen lafaard!" Zo hard hij kon liep de kerel de bos
jes in en verdween. Het hele geval had zich snel af
gespeeld. Met gemengde gevoelens hadden de om
standers de gebeurtenissn gevolgd. Brake lag nog
op zijn gezicht en de andere bandieten stonden met
hun handen omhoog in de geweerlopen te kijken.
BARCELONA, 31 juli Manuel San
tana, die van de Spaanse bond in het
begin van dit jaar opdracht kreeg zich
geheel te concentreren op de Daviscup
en daarom niet uitkwam op Wimbldon
en de internationale kampioenschappen
van Frankrijk heeft in Barcelona eens
te meer bewezen nog altijd de sterkste
speler van Europa te zijn op verharde
banen. De Zuid-Afrikaanse troef Drys
dale bij de laatste vier van Wimble
don en Parijs kreeg geen voet aan
de grond en werd met 63 63 62
verslagen. Santana heeft in het gehele
Daviscuptoernooi tot dusver geen set
prijsgegeven. Hij was in Barceelona ge
weldig op dreef.
Drysdale gaf achteraf toe er nooit
zeker van geweest te zijn, waar de bal
terecht zou komen, welk effect er in
zou zitten, of hij zou doorschieten of
doodvallen. De kleine Spanjaard be
heerste de partij volkomen, behalve een
kort periode in de tweede set, waarin
Drysdale tot 3—1 kon uitlopen. Hij pak
te echter ook die set door vijf games
achtereen te winnen en maakte in de
derde set de indruk, niet meer voluit
te spelen. Desondanks won hij ook deze
set met grote overmacht.
De 4000 Spanjaarden op de tribunes
hebben in de tweede partij tussen Juan
Gisbert en Keith Diepraam beurtelings
met geestdrift en afgrijzen gekeken naar
hun favoriet: de 21-jarige miljonairs-
zoon uit Barcelona, dit jaar in het ten-
nismetier pijlsnel omhoog geschoten is.
Gisbert kwam twee sets voor. Maar
Diepraam maakte gelijk. In de vijfde
set had Gisbert weer de vorm van de
eerst twee sets te pakken en won over
tuigend.
AMSTERDAM, 31 juli De Amster
damse beroepsbokser Nelis Oostrum die
maandag a.s. in Oslo tegen de Noor
Askvold zou boksen, loopt sinds donder
dagavond in het gips. Oostrum werd,
toen hij in zijn auto wilde stappen, aan
gereden door een bromfietser. Vooral
zijn elleboog bezorgde hem veel last en
bij onderzoek stelden de doktoren vast
dat het beter was als Oostrum's arm
in het gips ging.
Na een telefoontje met de Noorse pro
motor wilde deze Oostrum's „stalge-
raoot" Bas van Duivenbode wel als
tegenstander van Askvold hebben. Van
Duivenbode is enige maanden geleden
tegen Norbert Grup knock out gegaan
en heeft dus acht weken reglementaire
rust moeten nemen. De Nederlandse
kampioen dn het halfzwaargewicht traint
echter al weer volop en had uiteraard wel
belangstelling voor een eventueel gevecht
in Oslo.
Tijdens een avondwedstrijd in het
Finse Salo sprong de Fin Rainer Stenius
precies 8,- meter ver. Zijn landgenoot
Fennti Eskola, die recordhouder is met
8.04 meter kwam niet verder dan 7.71.
Aulis Kairento won met polsstokhoog
springen met 4.80 meter voor de Duitser
Nordwig (4.60), die een dag tevoren 5.01
had gesprongen. Jurgen May (Oost Did.)
won op fraaie wijze de 800 meter in 1
min. 46.5 sec. terwijl de Fin Jorma Kin.
nunen de speer 83.33 meter ver slin
gerde.
EEN NIEUU) PVONTUUt? VAN JoHQU eM PIEREWIET
JffCoB!
toS/ CffORD
L/ffKue/e/
Nmn.
UoHffN' ff/effeujrerf?
NSS MffffR/.... Moe Z/JN
JULcrS...
N/er (/sec tijd mger
oh u/ffT te doen?
a/ou... Mff—
TUURC/JK om re
vlucmtsm.' ue zuc
c-gm je u/eeR
HPffe UU/S 3£Sff
gsm
f kiggd j
ff ff ff.' Cue HEB-
Seu n/et veec tijd
MeeR
BEN
je
Beu.
Hé?...
298 Met een elegante zwaai wierp
Piet Loeris de broomdampblutser in
de richting van de aanstormende
poolwolven. Het apparaat kwam vlak
vor de poten van de voorste dieren
terecht en ontplofte vlak daarop met
een oorverscheurende slag, die de rot
sen tot in de verre omgeving heen
en weer deed schudden. Tegelijker
tijd ontstond er een lichtgroene ne
vel, die sterk naar bruinebonensoep
rook en die werd begeleid door een
vreemd geknetter. Er begonnen nu
vreemde dingen te gebeuren. Als op
een afgesproken teken staken de wol
ven de staart tussen de benen en slo
pen, ondanks de wilde kreten van
Hat Si Kee, achteruit. Opeens keer
de de meest gezette zich om en ren
de weg, zo snel hij maar kon. De
andere bedachten zich niet lang en
gingen hem in gezwinde pas achter
na. Enkele seconden later was er
geen poolwolf meer te zien. Alleen
Hat Si Kee stond nog eenzaam te
brullen en te stampvoeten, maar
dat was tevergeefs. De wolven had
den klaarblijkelijk met een zware
morele inzinking te kampen, want ze
dachten er niet aan, om terug te
komen. Onze lezertjes zullen begrij
pen, dat de speurder dit merkwaar
dige schouwspel met innig welgeval
len gadesloeg. Daarna stapte hl)
op de gevreesde gangster af, die ab
rupt zweeg toen hij zijn beroemde
tegenspeler ontdekte. „Dat had je niet
gedacht, kleine azijnvijg!" lachte
de detective, de onverlaat speels In
de adamsappel knijpend: „Ome Loe
ris loopt jou toch altijd maar in
de weg, hè?" „Maar der zijn toch
niks gebeurd," stotterde de schurk:
„Mij geen kwaad in zin hadden.
■ff M'J.DRTH'JOCT-
DECT HAD DAT FEED
DI5WEEW 0PV0E
DIW05GE5TICHT
DRRE KOMTM'JU 503 RflU... IIC
HOOP DRT IKUÖBH0LPEU HEB,
mij. virrudeeen ?j'll0DÏE"
DflflD, MISS SMITH,
GEWELDIG
HUMPHREY
GRF EEM S00ET
PRIVE'-DETECTIVE
0PDERCHT 0JW
FREDDIE OP TE
SPOREN
Lezers schriiven de krant
De heer Brinkhof uit Delft wekt de ln.
druk als of ondergetekende gesteld is op
een „cowboy-achtige strijd tussen recht
en onrecht". Persoonlijk vindt hij dat
bij een conflict de generaals het pleit
moeten beslechten met „een partijtje
schaak"Zo iets schrijft dan een vol
wassen man die toch wel eens van het
nazisme moet gehoord hebben. In concre
te hadden Winkelman en von Rundstedt
de schaakstukken uit de doos moeten ha
len en tegen de helling van de Grebbe-
berg elkaar de pionnetjes moeten zien
te ontfutselen. Nog onlangs bezocht ik
de vijfhonderd gevallenen op deze heuvel
en ik ben wel de laatste die een andere
oplossing dan een gewelddadige niet van
harte zou toejuichen. Ik meen dit ook
duidelijk gesteld te hebben in mijn zoe
ken met rector Coppes naar 'n antwoord
op de vraag waarom vredesboodschappen
van de paus zo weinig aanslaan bij de
mensheid „gedreven door dezelfde aver
sie van geweld".
„Right is more precious than peace",
luidden de woorden van Wilson die ik op
een monument in Varennes ontdekte.
Voor deze gedachte gaven duizenden
Amerikanen hun leven. Mag je dan een
oorlog zinloos noemen, zoals Coppes, toch
maar schreef? „Opus justitiae pax"
heeft Pius XII gesteld, de vrucht der
gerechtigheid is vrede. De pausen heb
ben in dezen dus ook behartenswaardige
woorden gezegd. Bij herhaling op vrede
zonder meer aandringen als de vredes-
verstóórder (Vietcong, Moscou, Peking,
Loemoemba) toch niet luistert, kon wel
eens een averechts effect hebben. Ik
maakte een stok onderscheid tussen
de vrede terwill van de lieve vrede en
de vrede terwijl van ed lieve vrede en
Dat is wat anders dan de cowboyhoed
opzetten, zoals een inwoner uit de stad
van Grotius suggereert.
HEEMSTEDE
J .A. BOMANS
