Afgedwaald schot is elke dag mogelijk op Oldebroek" VERJAAGDE BEJAARDE TERUG IN TEHUIS Boeiend hoogtepunt Zaligverklaringsproces van dr. Ariëns besloten DAfiP Rechterhand van Courrèges brengt eigen collectie UNGAROdezelfde formule, maar minder abstract en meer draagbaar Vechten om hkn pa Grijs en beige in Amerikaanse mode INSPECTEUR DER ARTILLERIE Weg, spoorbaan en camping vormen potentiële vuurlinie Bloemendaler in Italië verdronken Op bevel van hogerhand Beslissing van Bocholtze overste „ernstige fout"' Vredesplan voor Vietnam van Tito en Sjastri A.N.W.B.-OPROEPEN AAN TOERISTEN IN BINNEN-en BUITENLAND Documenten naar Rome Nieuwe wintermode in Parijs binnen te komen Wat kinderen ervan zeggen Belofte i <4* Duitse toeristen omgekomen in zee Heel vervelend Elk uur Indrukwekkend Geen speelgoed In de voetsporen Uitstekend MAANDAG 2 AUGUSTUS 1965 PAGINA f japp? (Van onze speciale verslaggever) OLDEBROEK, 2 aug. Het is al weer vier dagen geleden dat het schot uit de 155 mm hou witser werd gelost in het artil lerie schietkamp Oldebroek op de Veluwe, maar de echo's er van donderen nog steeds na. Uitgebreide onderzoeken worden ingesteld naar de ballistische baan, naar de omstandigheden waaronder het meermalen her haald „veilig" werd gegeven, dat aan elk schot vooraf dient te gaan; kortom: naar de oorzaken van wat een ramp had kunnen worden. Het ging om de granaat die donderdagmiddag tijdens een schietoefening de loop verliet van het AMX-kanon en die zo'n acht kilometer verder in de „doe- lenput" had moeten komen, een anderhalf kilometer lang maan- landschapje vol kraters, maar die daar nooit belandde. Marechaussees, geassisteerd door deskundigen, zijn direct een onderzoek begonnen. Op het aan de spoorbaan grenzende schietterrein worden scherven gezocht en wordt de krater geanalyseerd. U6 vaart Gr UIT schappijen, zegt de beheerder, de heer Dit ronde hoedje is van licht grijze suède. Er zijn meer klei ne suède hoedjes en kapjes in de Parijse wintercollecties. De mannequins bij Ungaro dragen een pruik met een lók over èèn oog en drie haar scherpe puntjes in de nek. ).01 406 le- -.aal en, «el- De leel •me .ijke |S|9.10 32.20 X os- S9.30 I I m jtmmm ajSiPfH| of Rffl „Zoiets moet ernstig genomen wor den, want het is tenslotte geen kin derspeelgoed", zegt generaal-majoor Andringa. Dat weet hij als oud-iront soldaat maar al te goed: „ïn Indië sloeg het sluitstuk van een vuurmond eens terug: niemand van de bediening overleefde het." De vijftig kilo zware granaat, die in staat moet worden geacht een huis weg te vagen, schoot zo'n tien graden uit zijn koers, raakte, juist binnen het schietterrein een boomtop en ex plodeerde. De scherven overschreden die veiligheidsgrens wel en nogal ruim schoots: ze vlogen over de naast het schietterrein gelegen spoorbaan zonder een trein te doorboren zeil den over de snelweg Harderwijk-Zwol- le zonder een auto te treffen en kwamen na een vlucht van een halve kilometer, zoals gemeld, neer op de camping Beltgraven. Een scherf schoot door een tent, daarna door een luchtbed, waar niemand op lag. „Zo iets kan morgen weer gebeuren" zegt de hoogste chef van het wapen, de inspecteur der artillerie generaal- majoor B. Andringa. Vrijdag is er op nieuw geschoten, maar de scherven zijn toen binnen de perken gebleven. „Het kan morgen weer gebeurer." Het is duidelijk: Nederland is te klein voor zijn eigen kanonnen. acht moet worden voor de fout voor de krijgsraad terecht moeten staan. Opzij van de twintig kilometer lange en drie kilometer brede „pijpenla", die het schietkamp is, ligt het dorp Oldebroek, waar de oude, Veluwse klederdracht geen grote uitzondering is. Nu is het overstroomd met frivoler geklede vakantiegangers, die in de ve le campings verblijf houden. Hoofd van deze gemeente is mr. dr. J. Lui- ting Maten die in zijn twintigjarige burgemeesterschap voor de tweede keer geconfronteerd wordt met een zo duidelijke botsing tussen militai re en recreatieve belangen. Enkele jaren geleden sloeg een scherf door de op zijn gemeente gelegen bovenlei ding van de spoorbaan. Er zijn toen de nodige protesten naar Den Haag ge stuurd, zowel van de Spoorwegen („Veilige Wegen") als van burgemees ter Luiting Maten. ,,Zij hebben ook nu alle geluk gehad: de scherf had gemakkelijk iemand kunnen treffen en het minste zou wel geweest zijn als de granaat de langs de rand van het terrein gelegen hoofdleiding van het aardgasnet had getroffen. Het was voor de Gasunie het goedkoopste om die leiding daar te leggen maar of ze er goed aan gedaan hebben? Dat kon wel eens grote moeilijkheden gaan geven." De burgemeester moest het nieuws van de granaatinslag over de radio horen. Spinnijdig greep hij de telefoon en begon er nogal onvriende lijke dingen in te spreken toen hij de plaatsvervangend commandant kreeg. Zaterdag is de burgemeester op va kantie gegaan maar hij voelde zich door dit incident genoodzaakt het dos sier met de stukken die betrekking hebben op dat eerste incident mee te nemen. „Er is toen ook iets te doen geweest met de hinderwet. Dat wil ik eens allemaal nakijken. Na mijn terugkomst ga ik zeker protesteren in Den Haag. Het moet nu maar eens afgelopen zijn. Ik ben huiverig voor de toekomst." COMO, Italië, 2 aug. (UPI) De ne gentien jarige Nederlander Adrianus Hofman is zaterdag verdronken tijdens het zwemmen in het meer van Lugano. De Italiaanse politie deelde mee dat Hofman op 8 april 1946 te Vlaardingen werd geboren en in Bloemendaal woon achtig was. Hij logeerde met zijn Rotter damse verloofde, Anthonia van der Valk en met haar ouders op een camping bij Porlezza. Hij werd onwel tijdens een zwemtocht met vrienden. Het stoffelijk overschot werd uit tien meter diep wa ter opgehaald. VLISSINGEN Voor de ogen van haar ouders is zondagmiddag omstreeks half een de zesjarige Brigitte Oul- schlager uit Stuttgart bij Domburg in zee verdronken. Het echtpaar was za terdag in Zoutelande gearriveerd om daar met de vier kinderen de vakantie door te brengen. Het echtpaar was met twee kinderen in het water, toen het meisje en een tweejarig zoontje plot seling door de stroom werd meegezo gen. Het jongetje kon nog bijtijds wor den gegrepen. Vanuit Domburg voer onmiddellijk een motorvlet uit waarmee de reddingsbrigade de omgeving af zocht. Het kind werd niet teruggevon den. Enige uren later spoelde het stof felijk overschot bij Westkapelle aan. ZANDVOORT Zaterdagavond is hier op het noordelijk strand een hoop je kleren gevonden afkomstig van een 21-jarige jongeman uit Frankfurt am Main, die in een hotel in Amsterdam logeerde. Men neemt aan dat de jonge man is verdronken. Niemand heeft ech ter van het ongeval iets bemerkt. De naam van de vermiste is Turgen Scha- fer. BARNEVELD, 2 aug. Ter hoogte van het landgoed De Biezen is hier zaterdagavond de 39-jarige gehuwde A. Vonhof uit Amsterdam verongelukt, toen hij met een oude postkoets op weg was naar een ruiterdemonstratie te Lunteren. Op een gegeven moment raakten de leidsels los. De heer Von hof trok de remmen aan. maar kwam daarbij zo ongelukkig te vallen dat hij een wiel over het hoofd kreeg. Hij was vrijwel onmiddellijk dood. „De veiligheidsvoorschriften op zich garanderen voor honderd pro cent veiligheid voor de burgerij. Maar omdat ze moeten worden uit gevoerd door mensen, die fouten kunnen maken, blijft de kans op ongelukken elk uur aanwezig. Alle maatregelen zijn genomen om die kans zo klein mogelijk te maken, maar ze blijft", zegt generaal-ma joor Andringa. In oorlogstijd zou het schot vermoedelijk als mislukt zijn beschouwd omdat er geen slachtoffers door vielen maar nu zegt de heer Andringa ervan: „Ik heb de hemel gedankt toen ik hoor de dat er niemand door gedood was." In zijn oude kamer, opgeluisterd met Indrukwekkende granaten en piaten van heel oude en heel moderne artil lerie legt hij uit dat alleen de kans op ongelukken voor de burgerij vol komen zou zijn uitgesloten wanneer er geoefend zou worden op een terrein waar niemand komt en waarvan de grenzen ruim bulten het bereik van de afgeschoten granaten zouden lig gen. Een voorwaarde die niet verwe zenlijkt kan worden: de nieuwste aan winst van het leger, de 175 mm hou witser, draagt 32 kilometer ver. „Al leen in Amerika heb ik zo'n schiet terrein gezien: een grote woestijn waar alleen militairen komen. Zelfs de Lunenburger hei blijkt te klein: het komt wel voor dat er een granaat in een dorp inslaat en dan hopen we maar dat het niet in de krant komt". Op de camping Beltgraven, gesticht voor de werknemers van een aantal Amsterdamse scheepvaartmaat- H. C. de Graaf geen behoefte te heb ben aan emotionele verhalen over het gevaar dat zijn gasten bedreigt. „Het wordt wel heel vervelend langzamer hand. Overdag en soms ook 's nachts gaat dat schieten maar door. De rui ten barsten er soms van en de ga~- kousjes vallen uit de lamp. En nu dan weer die scherf. Het dreunen ho ren wij niet meer maar de vakantie- „Wat we nu doen op de Veluwe kun je eigenljjk al geen oefenen meer noemen", zegt de heer Andringa. „Er moeten zoveel veiligheidsvoorschriften in acht worden genomen dat elke vaart eruit gaat: elk half uur een schot bjj wijze van spreken. Het is me vooralsnog volkomen onduidelijk hoe dit ongeluk kon gebeuren, want voor elke loop staan aan weerskanten twee staken, waar tussen door moet worden geschoten. Wanneer dat gebeurt kan het niet misgaan." Bij elke twee stuk ken, die een zesmansbediening heb ben, onder wie de stukscommandant, hoort één veiligheids-onderofficier, een gangers vinden het bijzonder hinder lijk. Ik wij ook gaan protesteren bij monde van de organisatie van kamp en vakantieverblijven. Voor de kampeerder v.d. Akker was het zo goed afgelopen incident niettemin reden genoeg om ge schrokken op te breken en af te rei zen. Door ingrijpen van de staats secretaris werd hem ogenblikkelijk toegezegd dat hij op kosten van De fensie een nieuwe tent kon kopen. Hij is vermoedelijk de enige iie zich door de scherf heeft laten ver jagen, al is ook de familie Kamsma. die er ook met een tent staat, aar dig geschrokken. „Het was een enor me Klap", vertelt mevrouw Kams ma. „Het was duidelijk dat er iets fout was. De kinderen raakten een beetje in paniek. Ingrid van elf jaar zag wit van schrik. Maar we heb ben ons niet door dagenlange regen buien laten verjagen en laten dit ook niet door een scherf doen." Intussen gaat het schieten door. Er kunnen fouten gemaakt worden, zo dat de spoorbaan, de snelweg en de camping tot de potentiële vuurlinie (Van onze Limburgse redacteur) BOCHOLTZ, 2 aug. De zeventig jarige bewoonster van het bejaarden tehuis „St.-Elisabeth", mevr. J. v. Al phen, die dinsdag de toegang tot ge noemd tehuis ontzegd werd omdat zij tegen de wil van de overste, zuster Lebuïna, een ziekentrïduiim in de na burige gemeente Simpelveld had be zocht, is 'gistermiddag aldaar terugge keerd. De zusters van de congregatie „Dochters van Liefde", die achteraf bij zonder veel spijt hebben van het ge ruchtmakende voorval, lieten de bejaar de dame per auto in Hoensbroek af halen, waar zij tijdelijk haar intrek had genomen bij een achterneef, nadat zij tevoren enige dagen bij familieleden en kennissen in Simpelveld had vertoefd. De terugkeer van mevr. Van Al phen in Huize Elisabeth, vergezeld van de nodige excuses van de zus ters aan haar adres, is een recht- BELGRADO, 2 aug. (Rtr., UPI) Joegoslavië en Indië zullen alles in het werk stellen om een oplossing te vin den voor de kwestie-Vietnam. Aldus verklaart een communiqué, dat na af loop van besprekingen tussen president Tito en premier Sjastri van Indië is uitgegeven. Het Joegoslavische staats hoofd zou, naar verluidt, president Nasser van de VAR de niet-verbon- den leider met de nauwste contacten met de Chinezen verzoeken bij Pe king te bemiddelen. Nasser en Sjastri beschouwen terugtrekking van de Ame rikaanse troepen uit Vietnam niet als een eerste vereiste, maar achten wel beëindiging van de bombardementen noodzakelijk. De Amerikaanse onderminister van buitenlandse zaken, Ball, verklaarde gisteravond voor de televisie, dat een nieuwe pauze in de bombardementen op Noord-Vietnam inderdaad niet on mogelijk is, wanneer daardoor onder handelingen op gang zouden kunnen komen. Tegen een bijeenkomst van de Veiligheidsraad inzake Vietnam zouden de VS aldus Ball geen bezwaar hebben, ook al zien ze er niet direct heil in. Amerika's reizend ambassadeur, W. Averall Harriman, heeft dit weekeinde contact gehad met president Tito inzake het In- disch-Joegoslavische „vredesplan" voor Vietnam. streeks gevolg van de houding welke het bestuur van de Nederlandse pro vincie van genoemde congregatie in deze zaak heeft ingenomen. De gees telijk leidsman en als zodanig direc teur van de Nederlandse provincie, de heer L. van Nisselrooy, zond na melijk een brief aan de huis-overste van het bejaardencentrum Elisabeth, zuster Lebuïna, waarin hij opdracht gaf om de ten ontrechte verwijderde bewoonster weer op te nemen. Dit schrijven is zaterdag in Huize Elisa beth aangekomen. Ook de provincia le overste, moeder Marie, gaf een zelfde opdracht reeds vrijdag telefo nisch door, maar toen was de betrok ken huis-overste met verlof. Directeur Van Nisselrooy deelde ons mee dat de congregatie van de Doch ters van Liefde ruiterlijk erkent dat de overste van het bejaarden-tehuis een ernstige fout heeft gemaakt Tegen deze overste zullen evenwel geen disciplinaire maatregelen worden getroffen en al evenmin is het juist dat zij vrijdag naar het provincialaat in Baak werd ontboden. Immers, niet de overste, aldus directeur Van Nissel rooy, is de hoofdschuldige van de pijn lijke affaire, maar het bejaardencomi té van Bocholtz onder leiding van bur gemeester J. Bardoul. Door plaatselijke autoriteiten liet zuster Lebuïna zich overdonderen en koos zij partij voor het Bocholtze bejaardencomité in een vete tussen dit comité en de Zonne bloemafdeling van Simpelveld. BUSSUM, 2 aug. Van het afgelopen televisieweekeinde vormde het hoogte punt ongetwijfeld het gesprek, dat Da vid Koning had met de auteur Jan de Hartog. Van een interview was eigenlijk nauwelijks sprake, want De Hartog verstaat de kunst minutenlang te zeggen wat hij kwijt wil en er tenslotte laconiek aan toe te voegen: „Maar dit was waarschijnlijk geen antwoord op uw vraag". Overtuigend en in gespierd Hol lands gaf hij verslag van de schokkende toestanden in het ziekenhuis van Hou ston dat onderwerp vormt van zijn nieu- st- boek. De eenacter Hannibal van de Joego slaaf Vantsja Kljakovitsj overtuigde ons minder. Hoewel vooral Johan Kaart goed spel leverde, bleef het stuk tot het einde toe vaag en weinig zeggend, doordat het volkomen de spanning miste, die het sug gereerde. Verder bracht de zondagavond een vlot programmaatje van The Spotlights, van welke dames in ieder geval gezegd kan worden dat zij kunnen zingen. Zaterdag verzorgde de KRO een geva rieerd, maar gelijkmatig televisie-pro gramma. De filmexpressie Dubbelgan gers over de werkende priesterstudenten in Amsterdam, bleek hoewel niet op zienbarend interessant genoeg om een kwartier zendtijd te vullen H. P. van de artillerie blijven behoren. beroepsmilitair die uitsluitend en al- leen moet nagaan of de veiligheids voorschriften zijn nagekomen. Heeft hjj dat geconstateerd dan geeft hij het „veilig" door aan de veiligheids officier, die het op zijn oeurt door geeft aan de batterij-commandant. Eerst dan volgt het vuren. Voorlopig gaan de gedachten uit naar een „men selijke" fout: wanneer je duizenden keren veilig hebt geroepen dan is misschien niet elke keer ook persoon lijk en nauwkeurig nagegaan of dat waar was. „Wanneer daar de fout blijkt te zitten dan krijgt de verant woordelijke man zeker een klap op zjjn hersens", zegt de militair An dringa. Zover is het echter nog niet. De Marechaussee stelt onafhankelijk van de artillerie zelf een onderzoek in en laat zich daarbij door deskundigen van artillerie en technische dienst slechts adviseren. Er zullen „krater en scherfanalyses" worden gehouden en verhoren worden afgenomen. Daar na zullen zij die verantwoordelijk ge- iiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiKaiuiniiiiiinilliiiR Wegens familie-omstandigheden wor den de volgende personen verzocht zich te melden bij de ANWB-oproepdienst In Den Haag, tel. 070-814381. dagelijks van 1 tot 22 nnr. NEDERLAND B. van Schauwen uit Rotterdam op motorjacht „Wil- pau" in Gelderland of Overijsel. BENELUX Echtpaar G. J. Langes uit Amsterdam in witte DAF GG-53-16 kamperend in Luxemburg. FRANKRIJK, BENELUX J. Kra mer uit Amsterdam in witte VW 1500 met caravan kenteken onbekend tus sen Parijs en Amsterdam. FRANKRIJK Echtpaar W.J. v.d. Moosdijk uit Rotterdam m grijze Tau- nus 12M EU-95-35 hotel in Bretagne. Mevrouw L. A. M. de Bruin-Kater uit Amsterdam in grijze Fiat 1100 ken tekennummer onbekend bouwjaar 1965 verblijvende vermoedelijk aan Franse Rivièra. Mejeuffrouw Joop Griep en Ko Griep uit Bussum in staalblauwe Volvo, Zweeds kentekennummer Zweden 0995- 65 in Zuid-Frankrijk in omgeving van St. Goudens. ZWITSERLAND Echtpaar W. A. Zalm uit Haarlem in licht beige Ford Taunus 12 M FV-79-18 waarschijn lijk kamperend. ZWITSERLAND, ITALIË Echtpaar P. Anema uit Bennekom in beige Opel- Kapitan kentekennummer onbekend in omgeving van Meer van Genève. ZWITSERLAND, DUITSLAND Echtpaa. W. A. Remkes uit Rotterdam in gebroken witte Morris-Oxford MH-36-23 in Zuid-Duitsland of omge ving Basel. G. J. Post uit Heemstede in staal grijze Simca 1500 met caravan 06-39 m Zwitserland of naar Luxemburg. C. J. de Wijs uit Santpoort in don kergrijze Volkswagen 1200 GG-35-02 in Zuid-Duitsland of Zwitserland. ITALIË H. de Ruiter uit Schie- dam in zilvergrijze Ford Cortina kente kennummer onbekend kamperend in Savona. SPANJE Echtpaar Klapwijk-Boe- rendonk uit Rotterdam in lichtgroene Opel Rekord met Alpenkreuzer; kente- kennummer onbekend kamperend in Pfcreneeën of aan Spaanse kust. (Van onze verslaggeefster) MAARSSEN, 2 aug. In de deke nale kerk heeft kardinaal Alfrink hier het diocesane zaligverklaringsproces van de Dienaar Gods, Alphons Ariëns afgesloten. De postulator, pater Eleu- therius Lohman zal nu de documenten naar Rome brengen en de Congregatie der Riten ter hand stellen. De afslui ting van het diocesane proces viel sa men met de traditionele Ariënsdag, die hier jaarlijks op de eerste zondag van augustus wordt gehouden. In de openbare slotzitting van de Horizontaal en vertikaal dezelfde woor den invullen 1 boom; 2. zedelijk overwicht; 3 plaats m Italië: 4. werelddeel: 5. prooi, lijk: 6 deklaag. Oplossing van 30 juli: 1. anti; 2. heer: 3. tema; 4. iran; 5. bord; 6. olie; 7. rite; 8. deen; 9. drop; 10. roer; 11. oele: 12. pret; 13. eist; 14. lena; 15 snor; 16. tarn. rechtbank zei de kardinaal dat men vaak een eenzijdig, overtrokken zicht aantreft op de plaats die de verering van de heiligen in de Kerk en in het godsdienstig leven van de gelovigen in neemt. „Wanneer wjj van heiligen spre ken, denken wij gemakkelijk aan beel den met aureolen, met bloemen en kaarsen en aan verstrekkers van gun sten en bezorgers van bescherming." „Dringen wij echter door tot de wezen lijke zin van de heiligenverering in de Kerk, dan zien wij dat het niet primair gaat om de verering van een persoon. In de heiligen vereert de Kerk de wer king van Gods genade en het resultaat van Gods verlossing. Heiligen zijn daar mee een teken van onze christelijke hoop. Zo is iedere heiligverklaring niet een verheerlijking van de mens, maar een verheerlijking van Christus. Door de eeuwen heen heeft de kerk het be staan van do heiligen gezien als expo nenten van de christengemeenschap, waarin de verlossingsgenade van de Heer zichtbaar is geworden." De kardinaal prees de rechtbank bij dit proces. Hij zei door het enthousias me van de leden bemoedigd te zijn, „temidden van de twijfels die in een bepaald milieu omtrent de waarde van heiligverklaringen, misschien ergens terecht, opkomen". Hn vroeg zich hier bij echter af of die houding een zui vere graadmeter voor geheel de Kerk is. Tenslotte hield hij de priesters de figuur van Ariëns voor als voorbeeld en dan niet zozeer de vormgeving van zjjn priesterschap alswel de geest die er uit sprak. Dr. L. J. Rogier, aftredend voorzit ter van het Ariënscomité, noemde Ari ëns een apostel der kentering. Een ken tering die beheerst werd door de en cycliek Rerum Novarum. „Ariëns heeft het nageslacht nog veel te zeggen, al getuigt de kleur van zjjn werk van een andere tijd, die ons vaak bevreemdt en soms ergert." Het proces tot zaligverklaring van pastoor Alphons Ariëns is op 3 augus tus 1958 geon ud op verzoek van het Ariënscomité met als grote promotoren Ruys de Beerenbrouck en Gerard Brom. Later overhandigde prof. Rogier, die Brom als voorzitter was opgevolgd, een petitie aan de kardinaal, waarin namens katholiek Nederland werd ge vraagd om een zaligverklaringsproces. In de zeven jaren van haar bestaan heeft de rechtbank ruim honderd zit tingen belegd, waarin 93 getuigen wer den gehoord. Tevens werden een klei ne 3000 bri v. en, geschriften, artikelen, brochures, toespraken en preken ver zameld en gebundeld in 44 banden. (Door ANNE BIEGEL) PARIJS, 2 aug, De meest intri gerende vraag was de afgelopen weck wat Ungaro zou doen. Ungaro die de laatste twee seizoenen de rechterhand is geweest van Courrèges en nü, op het moment dat Courrèges zich terugtrekt om een heel nieuwe opzet voor te be reiden, met een eigen collectie te voor schijn komt in een eigen klein mo dehuisje. Er is maar plaats voor dertig mensen en van de ca 800 modejourna listen die in Parijs bedrijvig zijn heb ben er 60 vrijdag en zaterdag de show gezien. Door taai volhouden, een grote dosis diplomatie en geduld, een betere zaak waardig, is het ons gelukt zater dagmiddag een stoel te bezetten on danks de belegering van de lvleine ruim te door smekende verslaggeefsters waarvan er een aantal teruggestuurd werd. Van een salon kun je niet spreken bij deze avant-gardist die evenals Courrè ges een nieuwe weg inslaat en zijn strakgelijnde kleren toont in een strak ke ruimte. Geen formele spiegels, sier- lampen, gordijnen of gouden stoeltjes. Hier, zoals bij Courrèges, is het: weg met alle overtolligheden: witte wanden, witte klapstoeltjes, een wit katoenen strook langs het raam, een chalet-ach- tige wandbank met witte kussens en als enig ornament een zwarte „com positie" van oude fietsframes. De avant-gardist Emanuel Ungaro gaat helemaal in de voetsporen van Courrèges, maar we zouden hein een vervrouwelijkte Courrèges willen noe men. Zijn modellen hebben hetzelfde uitgangspunt maar ze zijn niet zo streng gedisciplineerd, niet zo volgehouden vol gens een vaste formule. Ze zijn joyeu- zer, ook door de kleuren en als Italiaan wil hi) van de moderne vrouw niet dat steriele, abstracte wezen maken dat Courrèges schept. Maar hij wil dat ze met haar hypermoderne voorkomen toch de betere ,,joy de vivre" uitdrukt. Dat heeft hij gezegd in een interview met de verslaggeefster van de New York Herald Tribune. En hij heeft het waargemaakt met de beperkte collectie die hij getoond heeft. Korte jurken met splitten, de lengte zowat een halve hand breedte boven de knie, in dezelfde A- lijn van Courrèges. Mouwloos en geometrisch van opzet. Een capuchon, plat op de kruin, soepele lage leren schoenen met afgeplatte neus. Echter niet wit maar beige, er overheen tot aan de knie nauwsluitende slobkousen van hetzelfde materiaal als de schoenen. Ze vervangen de iange broek die er helemaal niet meer is. De mannequin verdwijnt en achter het gordijn hoor je het geluid van schuurpa pier. Ze ritst de slobkousen af. Ze slui ten met een kleefband. Ze draagt ge haakte coure'urhandschoenen, open op de knokkels, dat moet de moderne snel heid suggereren. De stoffen zijn glad, gabardine en whipcord. Aan de hals hebben de jurken een afstaande col, iets wat men overigens in Rlle collec ties terugvindt. De make-up is ge bronsd, het haar is geometrisch ge knipt met drie puntjes in de nek. Toen we na de show die fameuze wijze ven knippen nader bekeken bleek net een pruik te zijn. De mantels hebben een dubbele sluiting en zijn zeer accepta bel. Maar helemaal in afwijking van Courrèges, werkt Ungaro- met k'eu- ren. met bruin en crème geruit mate riaal, of met oranje en wit. Een wit jurkje met grasgroen rechtlijnig om- biesd geeft hij een grasgroene man tel. HU heeft zelfs een donkerblauw pakje met geometrisch ingezet wit vierkant aan de hals en bij een roze en wit geruit pakje en frambozen- kleurige maillot laat hij nieuwe lage schoentjes dragen in de kleur met een strikje aan de hiel. Het enige „geklede" pakje is van vergeet-mij- niet-achtige blauwe ribfluweel. Het bestaat uit een kort kasuifel ver een short met pijpen tot de knie. In de doodse stilte die er heerste klonk slechts een grafstem die de num- WJ f- "8 mers afriep in Frans, Engels, Duits en Italiaans. Met tien medewerkers, een internationaal gezelschap, heeft Ungaro dit klaargespeeld. Het meest intrigeren de van de hele zaak is natuurlijk of Courrèges verstek heeft laten gaan omdat deze hulp zich afsplitste en hij geen kans zag alleen een collectie van dezelfde reputatie als de vooi gaan- se op te bouwen. In dat geval rou dus Emanuel Ungaro de eigenlijke man zijn die de wereld een jaar geleden die grote schok heeft gegeven. Ofwel dat Cour règes werkelijk van plan is via goedko- Bere couture op grote schaal de slech- i verpopularisering van zijn stijl te gen te gaan. Na deze collectie van Ungaro ge zien te hebben geloven wij, dat Un garo die zes jaar bü Balanciaga heeft gewerkt, een uitstekende interpreta tie heeft gegeven. Men kan ook zeg gen een Imitatie waarin een dosis menselijkheid verwerkt is die er bjj Courrèges niet is. Maar de grote shock is. geloven wij, toch wei van de bezieling van Courrèges uitge gaan De confectie zal er zich zeker niet aan bekopen. Er was dan ook geen geringe belanstelling van die kant. Dat vrijwel alle couturiers naar Cour règes gekeken hebben bewijst ook de zeer mooie collectie van de Italiaanse Parijzenaar Capucci, waarin mooie roomwitte mantels en talloze iurkjes met rechtlijnig ingezette biezen of blokken van andere kleur. De collec tie van Capucci is de meest poëtische die men in Parijs kan zien. Niemand kan met kleuren doen wat hij doet. Zijn beschaafde jurkjes nebben een klein mouwtje. Hij heeft een nele se rie japonpakjes in zwart-witte fijne e- gelmotiefjes. Zijn mantels zijn 7/8 met raglan-inzet van een strakke mouw, wat een meesterhand vraagt. De decol- leté's voor de cocktailjurken zijn in de sierlijke lijn van een horizontale acco lade. Vijf mannequins tonen iegelijk sportieve avondensembles van een ei gentijdse gloedvolle schoonheid. Een sa tijnen overhemd-blouse met een lange rok van een verfijnd soort ribfluweel. De glanzende kleuren zijn flessegroen, Cerise, lila, cyclame, bois de rose. Draagbaar voor de leeftijd van 18 tot 60. Dat zoekt de mode nu. De modieuze Amerikaanse zai dit najaar vee] grijs of beige dra gen. Op de shows die vorige week in New-York werden gehouden door een groep mode-ontwerpers en fabrikanten wedijveren deze tinten met kleurcombinaties als roze met paars, hardgroen met zwart, oran je met felblauw en een zonnig geel met zwart. Het gamma van grijstonen is zeer uitgebreid en loopt van een vrijwel witte tint via de kleur „Madison Avenue"-grijs naar een antraciet- vervaardigden kledingstukken in de kleur. Verscheidene modehuizen kleurencombinaties grijs en beige. De kledingstukken hebben in het algemeen een minder rechte snit, en zitten strakker om het middel. De belangrijkste stoffen zijn flannel, tweed; jersey en fluweel. I et de hand op het hart be- U'l loofde Piet aan oma, dat hjj LTx niet zou huilen wanneer hjj door de dokter „geprikt" zou worden. Bij de dokter gekomen ging nij niettemin als een razende te keer, wrong zich in allerlei bochten en kon slechts met de grootste moei te In bedwang worden gehouden. Pas op het moment, dat de naald zijn arm bereikte, was hij zo stil als een muisje. Buitengekomen zei oma verwij tend: „Ep je had me zo beloofd om niet te huilen." „Ik heb toch bij de prik niet gehuild", was Pietjes com mentaar.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 5