Afgedwaald schot is elke dag
mogelijk op Oldebroek"
VERJAAGDE BEJAARDE
TERUG IN TEHUIS
Boeiend
hoogtepunt
Zaligverklaringsproces
van dr. Ariëns besloten
DAfiP
Rechterhand van Courrèges
brengt eigen collectie
UNGAROdezelfde formule, maar
minder abstract en meer draagbaar
Vechten om
hkn
pa
Grijs en beige
in Amerikaanse
mode
INSPECTEUR DER ARTILLERIE
Weg, spoorbaan en camping
vormen potentiële vuurlinie
Bloemendaler in
Italië verdronken
Op bevel van hogerhand
Beslissing van
Bocholtze overste
„ernstige fout"'
Vredesplan voor
Vietnam van
Tito en Sjastri
A.N.W.B.-OPROEPEN
AAN TOERISTEN IN
BINNEN-en BUITENLAND
Documenten
naar Rome
Nieuwe wintermode in Parijs
binnen te
komen
Wat kinderen
ervan zeggen
Belofte
i <4*
Duitse toeristen
omgekomen in zee
Heel vervelend
Elk uur
Indrukwekkend
Geen speelgoed
In de voetsporen
Uitstekend
MAANDAG 2 AUGUSTUS 1965
PAGINA f
japp?
(Van onze speciale verslaggever)
OLDEBROEK, 2 aug. Het
is al weer vier dagen geleden dat
het schot uit de 155 mm hou
witser werd gelost in het artil
lerie schietkamp Oldebroek op
de Veluwe, maar de echo's er
van donderen nog steeds na.
Uitgebreide onderzoeken worden
ingesteld naar de ballistische
baan, naar de omstandigheden
waaronder het meermalen her
haald „veilig" werd gegeven, dat
aan elk schot vooraf dient te
gaan; kortom: naar de oorzaken
van wat een ramp had kunnen
worden. Het ging om de granaat
die donderdagmiddag tijdens een
schietoefening de loop verliet
van het AMX-kanon en die zo'n
acht kilometer verder in de „doe-
lenput" had moeten komen, een
anderhalf kilometer lang maan-
landschapje vol kraters, maar die
daar nooit belandde.
Marechaussees, geassisteerd door
deskundigen, zijn direct een
onderzoek begonnen. Op het
aan de spoorbaan grenzende
schietterrein worden scherven
gezocht en wordt de krater
geanalyseerd.
U6 vaart Gr UIT schappijen, zegt de beheerder, de heer
Dit ronde hoedje is van licht
grijze suède. Er zijn meer klei
ne suède hoedjes en kapjes in
de Parijse wintercollecties.
De mannequins bij Ungaro
dragen een pruik met een lók
over èèn oog en drie haar
scherpe puntjes in de nek.
).01
406
le-
-.aal
en,
«el-
De
leel
•me
.ijke
|S|9.10
32.20
X os-
S9.30
I I
m
jtmmm
ajSiPfH|
of Rffl
„Zoiets moet ernstig genomen wor
den, want het is tenslotte geen kin
derspeelgoed", zegt generaal-majoor
Andringa. Dat weet hij als oud-iront
soldaat maar al te goed: „ïn Indië
sloeg het sluitstuk van een vuurmond
eens terug: niemand van de bediening
overleefde het."
De vijftig kilo zware granaat, die
in staat moet worden geacht een huis
weg te vagen, schoot zo'n tien graden
uit zijn koers, raakte, juist binnen
het schietterrein een boomtop en ex
plodeerde. De scherven overschreden
die veiligheidsgrens wel en nogal ruim
schoots: ze vlogen over de naast het
schietterrein gelegen spoorbaan
zonder een trein te doorboren zeil
den over de snelweg Harderwijk-Zwol-
le zonder een auto te treffen
en kwamen na een vlucht van een
halve kilometer, zoals gemeld, neer
op de camping Beltgraven. Een scherf
schoot door een tent, daarna door een
luchtbed, waar niemand op lag. „Zo
iets kan morgen weer gebeuren" zegt
de hoogste chef van het wapen, de
inspecteur der artillerie generaal-
majoor B. Andringa. Vrijdag is er op
nieuw geschoten, maar de scherven
zijn toen binnen de perken gebleven.
„Het kan morgen weer gebeurer."
Het is duidelijk: Nederland is te klein
voor zijn eigen kanonnen.
acht moet worden voor de fout voor
de krijgsraad terecht moeten staan.
Opzij van de twintig kilometer lange
en drie kilometer brede „pijpenla",
die het schietkamp is, ligt het dorp
Oldebroek, waar de oude, Veluwse
klederdracht geen grote uitzondering
is. Nu is het overstroomd met frivoler
geklede vakantiegangers, die in de ve
le campings verblijf houden. Hoofd
van deze gemeente is mr. dr. J. Lui-
ting Maten die in zijn twintigjarige
burgemeesterschap voor de tweede
keer geconfronteerd wordt met een zo
duidelijke botsing tussen militai
re en recreatieve belangen. Enkele
jaren geleden sloeg een scherf door
de op zijn gemeente gelegen bovenlei
ding van de spoorbaan. Er zijn toen de
nodige protesten naar Den Haag ge
stuurd, zowel van de Spoorwegen
(„Veilige Wegen") als van burgemees
ter Luiting Maten. ,,Zij hebben ook
nu alle geluk gehad: de scherf had
gemakkelijk iemand kunnen treffen en
het minste zou wel geweest zijn als
de granaat de langs de rand van het
terrein gelegen hoofdleiding van het
aardgasnet had getroffen. Het was
voor de Gasunie het goedkoopste om
die leiding daar te leggen maar of ze
er goed aan gedaan hebben? Dat
kon wel eens grote moeilijkheden gaan
geven." De burgemeester moest het
nieuws van de granaatinslag over de
radio horen. Spinnijdig greep hij de
telefoon en begon er nogal onvriende
lijke dingen in te spreken toen hij de
plaatsvervangend commandant kreeg.
Zaterdag is de burgemeester op va
kantie gegaan maar hij voelde zich
door dit incident genoodzaakt het dos
sier met de stukken die betrekking
hebben op dat eerste incident mee te
nemen. „Er is toen ook iets te
doen geweest met de hinderwet. Dat
wil ik eens allemaal nakijken. Na mijn
terugkomst ga ik zeker protesteren
in Den Haag. Het moet nu maar eens
afgelopen zijn. Ik ben huiverig voor
de toekomst."
COMO, Italië, 2 aug. (UPI) De ne
gentien jarige Nederlander Adrianus
Hofman is zaterdag verdronken tijdens
het zwemmen in het meer van Lugano.
De Italiaanse politie deelde mee dat
Hofman op 8 april 1946 te Vlaardingen
werd geboren en in Bloemendaal woon
achtig was. Hij logeerde met zijn Rotter
damse verloofde, Anthonia van der Valk
en met haar ouders op een camping
bij Porlezza. Hij werd onwel tijdens een
zwemtocht met vrienden. Het stoffelijk
overschot werd uit tien meter diep wa
ter opgehaald.
VLISSINGEN Voor de ogen van
haar ouders is zondagmiddag omstreeks
half een de zesjarige Brigitte Oul-
schlager uit Stuttgart bij Domburg in
zee verdronken. Het echtpaar was za
terdag in Zoutelande gearriveerd om
daar met de vier kinderen de vakantie
door te brengen. Het echtpaar was met
twee kinderen in het water, toen het
meisje en een tweejarig zoontje plot
seling door de stroom werd meegezo
gen. Het jongetje kon nog bijtijds wor
den gegrepen. Vanuit Domburg voer
onmiddellijk een motorvlet uit waarmee
de reddingsbrigade de omgeving af
zocht. Het kind werd niet teruggevon
den. Enige uren later spoelde het stof
felijk overschot bij Westkapelle aan.
ZANDVOORT Zaterdagavond is
hier op het noordelijk strand een hoop
je kleren gevonden afkomstig van een
21-jarige jongeman uit Frankfurt am
Main, die in een hotel in Amsterdam
logeerde. Men neemt aan dat de jonge
man is verdronken. Niemand heeft ech
ter van het ongeval iets bemerkt. De
naam van de vermiste is Turgen Scha-
fer.
BARNEVELD, 2 aug. Ter hoogte
van het landgoed De Biezen is hier
zaterdagavond de 39-jarige gehuwde A.
Vonhof uit Amsterdam verongelukt,
toen hij met een oude postkoets op
weg was naar een ruiterdemonstratie
te Lunteren. Op een gegeven moment
raakten de leidsels los. De heer Von
hof trok de remmen aan. maar kwam
daarbij zo ongelukkig te vallen dat hij
een wiel over het hoofd kreeg. Hij
was vrijwel onmiddellijk dood.
„De veiligheidsvoorschriften op
zich garanderen voor honderd pro
cent veiligheid voor de burgerij.
Maar omdat ze moeten worden uit
gevoerd door mensen, die fouten
kunnen maken, blijft de kans op
ongelukken elk uur aanwezig. Alle
maatregelen zijn genomen om die
kans zo klein mogelijk te maken,
maar ze blijft", zegt generaal-ma
joor Andringa. In oorlogstijd zou
het schot vermoedelijk als mislukt
zijn beschouwd omdat er geen
slachtoffers door vielen maar nu
zegt de heer Andringa ervan: „Ik
heb de hemel gedankt toen ik hoor
de dat er niemand door gedood was."
In zijn oude kamer, opgeluisterd met
Indrukwekkende granaten en piaten
van heel oude en heel moderne artil
lerie legt hij uit dat alleen de kans
op ongelukken voor de burgerij vol
komen zou zijn uitgesloten wanneer er
geoefend zou worden op een terrein
waar niemand komt en waarvan de
grenzen ruim bulten het bereik van
de afgeschoten granaten zouden lig
gen. Een voorwaarde die niet verwe
zenlijkt kan worden: de nieuwste aan
winst van het leger, de 175 mm hou
witser, draagt 32 kilometer ver. „Al
leen in Amerika heb ik zo'n schiet
terrein gezien: een grote woestijn
waar alleen militairen komen. Zelfs
de Lunenburger hei blijkt te klein:
het komt wel voor dat er een granaat
in een dorp inslaat en dan hopen we
maar dat het niet in de krant komt".
Op de camping Beltgraven, gesticht
voor de werknemers van een aantal
Amsterdamse scheepvaartmaat-
H. C. de Graaf geen behoefte te heb
ben aan emotionele verhalen over het
gevaar dat zijn gasten bedreigt. „Het
wordt wel heel vervelend langzamer
hand. Overdag en soms ook 's nachts
gaat dat schieten maar door. De rui
ten barsten er soms van en de ga~-
kousjes vallen uit de lamp. En nu
dan weer die scherf. Het dreunen ho
ren wij niet meer maar de vakantie-
„Wat we nu doen op de Veluwe
kun je eigenljjk al geen oefenen meer
noemen", zegt de heer Andringa. „Er
moeten zoveel veiligheidsvoorschriften
in acht worden genomen dat elke
vaart eruit gaat: elk half uur een
schot bjj wijze van spreken. Het is me
vooralsnog volkomen onduidelijk hoe
dit ongeluk kon gebeuren, want voor
elke loop staan aan weerskanten twee
staken, waar tussen door moet worden
geschoten. Wanneer dat gebeurt kan
het niet misgaan." Bij elke twee stuk
ken, die een zesmansbediening heb
ben, onder wie de stukscommandant,
hoort één veiligheids-onderofficier, een
gangers vinden het bijzonder hinder
lijk. Ik wij ook gaan protesteren bij
monde van de organisatie van kamp
en vakantieverblijven.
Voor de kampeerder v.d. Akker
was het zo goed afgelopen incident
niettemin reden genoeg om ge
schrokken op te breken en af te rei
zen. Door ingrijpen van de staats
secretaris werd hem ogenblikkelijk
toegezegd dat hij op kosten van De
fensie een nieuwe tent kon kopen.
Hij is vermoedelijk de enige iie
zich door de scherf heeft laten ver
jagen, al is ook de familie Kamsma.
die er ook met een tent staat, aar
dig geschrokken. „Het was een enor
me Klap", vertelt mevrouw Kams
ma. „Het was duidelijk dat er iets
fout was. De kinderen raakten een
beetje in paniek. Ingrid van elf jaar
zag wit van schrik. Maar we heb
ben ons niet door dagenlange regen
buien laten verjagen en laten dit
ook niet door een scherf doen."
Intussen gaat het schieten door. Er
kunnen fouten gemaakt worden, zo
dat de spoorbaan, de snelweg en de
camping tot de potentiële vuurlinie
(Van onze Limburgse redacteur)
BOCHOLTZ, 2 aug. De zeventig
jarige bewoonster van het bejaarden
tehuis „St.-Elisabeth", mevr. J. v. Al
phen, die dinsdag de toegang tot ge
noemd tehuis ontzegd werd omdat zij
tegen de wil van de overste, zuster
Lebuïna, een ziekentrïduiim in de na
burige gemeente Simpelveld had be
zocht, is 'gistermiddag aldaar terugge
keerd. De zusters van de congregatie
„Dochters van Liefde", die achteraf bij
zonder veel spijt hebben van het ge
ruchtmakende voorval, lieten de bejaar
de dame per auto in Hoensbroek af
halen, waar zij tijdelijk haar intrek had
genomen bij een achterneef, nadat zij
tevoren enige dagen bij familieleden en
kennissen in Simpelveld had vertoefd.
De terugkeer van mevr. Van Al
phen in Huize Elisabeth, vergezeld
van de nodige excuses van de zus
ters aan haar adres, is een recht-
BELGRADO, 2 aug. (Rtr., UPI)
Joegoslavië en Indië zullen alles in het
werk stellen om een oplossing te vin
den voor de kwestie-Vietnam. Aldus
verklaart een communiqué, dat na af
loop van besprekingen tussen president
Tito en premier Sjastri van Indië is
uitgegeven. Het Joegoslavische staats
hoofd zou, naar verluidt, president
Nasser van de VAR de niet-verbon-
den leider met de nauwste contacten
met de Chinezen verzoeken bij Pe
king te bemiddelen. Nasser en Sjastri
beschouwen terugtrekking van de Ame
rikaanse troepen uit Vietnam niet als
een eerste vereiste, maar achten wel
beëindiging van de bombardementen
noodzakelijk.
De Amerikaanse onderminister van
buitenlandse zaken, Ball, verklaarde
gisteravond voor de televisie, dat een
nieuwe pauze in de bombardementen
op Noord-Vietnam inderdaad niet on
mogelijk is, wanneer daardoor onder
handelingen op gang zouden kunnen
komen. Tegen een bijeenkomst van
de Veiligheidsraad inzake Vietnam
zouden de VS aldus Ball geen
bezwaar hebben, ook al zien ze er
niet direct heil in. Amerika's reizend
ambassadeur, W. Averall Harriman,
heeft dit weekeinde contact gehad
met president Tito inzake het In-
disch-Joegoslavische „vredesplan"
voor Vietnam.
streeks gevolg van de houding welke
het bestuur van de Nederlandse pro
vincie van genoemde congregatie in
deze zaak heeft ingenomen. De gees
telijk leidsman en als zodanig direc
teur van de Nederlandse provincie,
de heer L. van Nisselrooy, zond na
melijk een brief aan de huis-overste
van het bejaardencentrum Elisabeth,
zuster Lebuïna, waarin hij opdracht
gaf om de ten ontrechte verwijderde
bewoonster weer op te nemen. Dit
schrijven is zaterdag in Huize Elisa
beth aangekomen. Ook de provincia
le overste, moeder Marie, gaf een
zelfde opdracht reeds vrijdag telefo
nisch door, maar toen was de betrok
ken huis-overste met verlof.
Directeur Van Nisselrooy deelde ons
mee dat de congregatie van de Doch
ters van Liefde ruiterlijk erkent dat de
overste van het bejaarden-tehuis een
ernstige fout heeft gemaakt
Tegen deze overste zullen evenwel
geen disciplinaire maatregelen worden
getroffen en al evenmin is het juist
dat zij vrijdag naar het provincialaat
in Baak werd ontboden. Immers, niet
de overste, aldus directeur Van Nissel
rooy, is de hoofdschuldige van de pijn
lijke affaire, maar het bejaardencomi
té van Bocholtz onder leiding van bur
gemeester J. Bardoul. Door plaatselijke
autoriteiten liet zuster Lebuïna zich
overdonderen en koos zij partij voor
het Bocholtze bejaardencomité in een
vete tussen dit comité en de Zonne
bloemafdeling van Simpelveld.
BUSSUM, 2 aug. Van het afgelopen
televisieweekeinde vormde het hoogte
punt ongetwijfeld het gesprek, dat Da
vid Koning had met de auteur Jan
de Hartog. Van een interview was
eigenlijk nauwelijks sprake, want De
Hartog verstaat de kunst minutenlang te
zeggen wat hij kwijt wil en er tenslotte
laconiek aan toe te voegen: „Maar dit
was waarschijnlijk geen antwoord op uw
vraag". Overtuigend en in gespierd Hol
lands gaf hij verslag van de schokkende
toestanden in het ziekenhuis van Hou
ston dat onderwerp vormt van zijn nieu-
st- boek.
De eenacter Hannibal van de Joego
slaaf Vantsja Kljakovitsj overtuigde ons
minder. Hoewel vooral Johan Kaart goed
spel leverde, bleef het stuk tot het einde
toe vaag en weinig zeggend, doordat het
volkomen de spanning miste, die het sug
gereerde.
Verder bracht de zondagavond een vlot
programmaatje van The Spotlights, van
welke dames in ieder geval gezegd kan
worden dat zij kunnen zingen.
Zaterdag verzorgde de KRO een geva
rieerd, maar gelijkmatig televisie-pro
gramma. De filmexpressie Dubbelgan
gers over de werkende priesterstudenten
in Amsterdam, bleek hoewel niet op
zienbarend interessant genoeg om een
kwartier zendtijd te vullen
H. P.
van de artillerie blijven behoren.
beroepsmilitair die uitsluitend en al-
leen moet nagaan of de veiligheids
voorschriften zijn nagekomen. Heeft
hjj dat geconstateerd dan geeft hij
het „veilig" door aan de veiligheids
officier, die het op zijn oeurt door
geeft aan de batterij-commandant.
Eerst dan volgt het vuren. Voorlopig
gaan de gedachten uit naar een „men
selijke" fout: wanneer je duizenden
keren veilig hebt geroepen dan is
misschien niet elke keer ook persoon
lijk en nauwkeurig nagegaan of dat
waar was. „Wanneer daar de fout
blijkt te zitten dan krijgt de verant
woordelijke man zeker een klap op
zjjn hersens", zegt de militair An
dringa.
Zover is het echter nog niet. De
Marechaussee stelt onafhankelijk van
de artillerie zelf een onderzoek in en
laat zich daarbij door deskundigen
van artillerie en technische dienst
slechts adviseren. Er zullen „krater
en scherfanalyses" worden gehouden
en verhoren worden afgenomen. Daar
na zullen zij die verantwoordelijk ge-
iiiiiiliiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiMiiiiiiiiiKaiuiniiiiiinilliiiR
Wegens familie-omstandigheden wor
den de volgende personen verzocht zich
te melden bij de ANWB-oproepdienst
In Den Haag, tel. 070-814381. dagelijks
van 1 tot 22 nnr.
NEDERLAND B. van Schauwen
uit Rotterdam op motorjacht „Wil-
pau" in Gelderland of Overijsel.
BENELUX Echtpaar G. J. Langes
uit Amsterdam in witte DAF GG-53-16
kamperend in Luxemburg.
FRANKRIJK, BENELUX J. Kra
mer uit Amsterdam in witte VW 1500
met caravan kenteken onbekend tus
sen Parijs en Amsterdam.
FRANKRIJK Echtpaar W.J. v.d.
Moosdijk uit Rotterdam m grijze Tau-
nus 12M EU-95-35 hotel in Bretagne.
Mevrouw L. A. M. de Bruin-Kater
uit Amsterdam in grijze Fiat 1100 ken
tekennummer onbekend bouwjaar 1965
verblijvende vermoedelijk aan Franse
Rivièra.
Mejeuffrouw Joop Griep en Ko Griep
uit Bussum in staalblauwe Volvo,
Zweeds kentekennummer Zweden 0995-
65 in Zuid-Frankrijk in omgeving van
St. Goudens.
ZWITSERLAND Echtpaar W. A.
Zalm uit Haarlem in licht beige
Ford Taunus 12 M FV-79-18 waarschijn
lijk kamperend.
ZWITSERLAND, ITALIË Echtpaar
P. Anema uit Bennekom in beige Opel-
Kapitan kentekennummer onbekend in
omgeving van Meer van Genève.
ZWITSERLAND, DUITSLAND
Echtpaa. W. A. Remkes uit Rotterdam
in gebroken witte Morris-Oxford
MH-36-23 in Zuid-Duitsland of omge
ving Basel.
G. J. Post uit Heemstede in staal
grijze Simca 1500 met caravan 06-39
m Zwitserland of naar Luxemburg.
C. J. de Wijs uit Santpoort in don
kergrijze Volkswagen 1200 GG-35-02
in Zuid-Duitsland of Zwitserland.
ITALIË H. de Ruiter uit Schie-
dam in zilvergrijze Ford Cortina kente
kennummer onbekend kamperend in
Savona.
SPANJE Echtpaar Klapwijk-Boe-
rendonk uit Rotterdam in lichtgroene
Opel Rekord met Alpenkreuzer; kente-
kennummer onbekend kamperend in
Pfcreneeën of aan Spaanse kust.
(Van onze verslaggeefster)
MAARSSEN, 2 aug. In de deke
nale kerk heeft kardinaal Alfrink hier
het diocesane zaligverklaringsproces
van de Dienaar Gods, Alphons Ariëns
afgesloten. De postulator, pater Eleu-
therius Lohman zal nu de documenten
naar Rome brengen en de Congregatie
der Riten ter hand stellen. De afslui
ting van het diocesane proces viel sa
men met de traditionele Ariënsdag, die
hier jaarlijks op de eerste zondag van
augustus wordt gehouden.
In de openbare slotzitting van de
Horizontaal en vertikaal dezelfde woor
den invullen
1 boom; 2. zedelijk overwicht; 3 plaats
m Italië: 4. werelddeel: 5. prooi, lijk: 6
deklaag.
Oplossing van 30 juli:
1. anti; 2. heer: 3. tema; 4. iran; 5. bord;
6. olie; 7. rite; 8. deen; 9. drop; 10. roer;
11. oele: 12. pret; 13. eist; 14. lena; 15
snor; 16. tarn.
rechtbank zei de kardinaal dat men
vaak een eenzijdig, overtrokken zicht
aantreft op de plaats die de verering
van de heiligen in de Kerk en in het
godsdienstig leven van de gelovigen in
neemt. „Wanneer wjj van heiligen spre
ken, denken wij gemakkelijk aan beel
den met aureolen, met bloemen en
kaarsen en aan verstrekkers van gun
sten en bezorgers van bescherming."
„Dringen wij echter door tot de wezen
lijke zin van de heiligenverering in de
Kerk, dan zien wij dat het niet primair
gaat om de verering van een persoon.
In de heiligen vereert de Kerk de wer
king van Gods genade en het resultaat
van Gods verlossing. Heiligen zijn daar
mee een teken van onze christelijke
hoop. Zo is iedere heiligverklaring niet
een verheerlijking van de mens, maar
een verheerlijking van Christus. Door
de eeuwen heen heeft de kerk het be
staan van do heiligen gezien als expo
nenten van de christengemeenschap,
waarin de verlossingsgenade van de
Heer zichtbaar is geworden."
De kardinaal prees de rechtbank bij
dit proces. Hij zei door het enthousias
me van de leden bemoedigd te zijn,
„temidden van de twijfels die in een
bepaald milieu omtrent de waarde van
heiligverklaringen, misschien ergens
terecht, opkomen". Hn vroeg zich hier
bij echter af of die houding een zui
vere graadmeter voor geheel de Kerk
is. Tenslotte hield hij de priesters de
figuur van Ariëns voor als voorbeeld
en dan niet zozeer de vormgeving van
zjjn priesterschap alswel de geest die
er uit sprak.
Dr. L. J. Rogier, aftredend voorzit
ter van het Ariënscomité, noemde Ari
ëns een apostel der kentering. Een ken
tering die beheerst werd door de en
cycliek Rerum Novarum. „Ariëns heeft
het nageslacht nog veel te zeggen, al
getuigt de kleur van zjjn werk van
een andere tijd, die ons vaak bevreemdt
en soms ergert."
Het proces tot zaligverklaring van
pastoor Alphons Ariëns is op 3 augus
tus 1958 geon ud op verzoek van het
Ariënscomité met als grote promotoren
Ruys de Beerenbrouck en Gerard
Brom. Later overhandigde prof. Rogier,
die Brom als voorzitter was opgevolgd,
een petitie aan de kardinaal, waarin
namens katholiek Nederland werd ge
vraagd om een zaligverklaringsproces.
In de zeven jaren van haar bestaan
heeft de rechtbank ruim honderd zit
tingen belegd, waarin 93 getuigen wer
den gehoord. Tevens werden een klei
ne 3000 bri v. en, geschriften, artikelen,
brochures, toespraken en preken ver
zameld en gebundeld in 44 banden.
(Door ANNE BIEGEL)
PARIJS, 2 aug, De meest intri
gerende vraag was de afgelopen weck
wat Ungaro zou doen. Ungaro die de
laatste twee seizoenen de rechterhand
is geweest van Courrèges en nü, op het
moment dat Courrèges zich terugtrekt
om een heel nieuwe opzet voor te be
reiden, met een eigen collectie te voor
schijn komt in een eigen klein mo
dehuisje. Er is maar plaats voor dertig
mensen en van de ca 800 modejourna
listen die in Parijs bedrijvig zijn heb
ben er 60 vrijdag en zaterdag de show
gezien. Door taai volhouden, een grote
dosis diplomatie en geduld, een betere
zaak waardig, is het ons gelukt zater
dagmiddag een stoel te bezetten on
danks de belegering van de lvleine ruim
te door smekende verslaggeefsters
waarvan er een aantal teruggestuurd
werd.
Van een salon kun je niet spreken bij
deze avant-gardist die evenals Courrè
ges een nieuwe weg inslaat en zijn
strakgelijnde kleren toont in een strak
ke ruimte. Geen formele spiegels, sier-
lampen, gordijnen of gouden stoeltjes.
Hier, zoals bij Courrèges, is het: weg
met alle overtolligheden: witte wanden,
witte klapstoeltjes, een wit katoenen
strook langs het raam, een chalet-ach-
tige wandbank met witte kussens en
als enig ornament een zwarte „com
positie" van oude fietsframes.
De avant-gardist Emanuel Ungaro
gaat helemaal in de voetsporen van
Courrèges, maar we zouden hein een
vervrouwelijkte Courrèges willen noe
men. Zijn modellen hebben hetzelfde
uitgangspunt maar ze zijn niet zo streng
gedisciplineerd, niet zo volgehouden vol
gens een vaste formule. Ze zijn joyeu-
zer, ook door de kleuren en als Italiaan
wil hi) van de moderne vrouw niet dat
steriele, abstracte wezen maken dat
Courrèges schept. Maar hij wil dat ze
met haar hypermoderne voorkomen
toch de betere ,,joy de vivre" uitdrukt.
Dat heeft hij gezegd in een interview
met de verslaggeefster van de New
York Herald Tribune. En hij heeft het
waargemaakt met de beperkte collectie
die hij getoond heeft. Korte jurken met
splitten, de lengte zowat een halve hand
breedte boven de knie, in dezelfde A-
lijn van Courrèges.
Mouwloos en geometrisch van opzet.
Een capuchon, plat op de kruin, soepele
lage leren schoenen met afgeplatte
neus. Echter niet wit maar beige, er
overheen tot aan de knie nauwsluitende
slobkousen van hetzelfde materiaal als
de schoenen. Ze vervangen de iange
broek die er helemaal niet meer is.
De mannequin verdwijnt en achter het
gordijn hoor je het geluid van schuurpa
pier. Ze ritst de slobkousen af. Ze slui
ten met een kleefband. Ze draagt ge
haakte coure'urhandschoenen, open op
de knokkels, dat moet de moderne snel
heid suggereren. De stoffen zijn glad,
gabardine en whipcord. Aan de hals
hebben de jurken een afstaande col,
iets wat men overigens in Rlle collec
ties terugvindt. De make-up is ge
bronsd, het haar is geometrisch ge
knipt met drie puntjes in de nek. Toen
we na de show die fameuze wijze ven
knippen nader bekeken bleek net een
pruik te zijn. De mantels hebben een
dubbele sluiting en zijn zeer accepta
bel.
Maar helemaal in afwijking van
Courrèges, werkt Ungaro- met k'eu-
ren. met bruin en crème geruit mate
riaal, of met oranje en wit. Een wit
jurkje met grasgroen rechtlijnig om-
biesd geeft hij een grasgroene man
tel. HU heeft zelfs een donkerblauw
pakje met geometrisch ingezet wit
vierkant aan de hals en bij een roze
en wit geruit pakje en frambozen-
kleurige maillot laat hij nieuwe lage
schoentjes dragen in de kleur met
een strikje aan de hiel. Het enige
„geklede" pakje is van vergeet-mij-
niet-achtige blauwe ribfluweel. Het
bestaat uit een kort kasuifel ver een
short met pijpen tot de knie.
In de doodse stilte die er heerste
klonk slechts een grafstem die de num-
WJ
f-
"8
mers afriep in Frans, Engels, Duits en
Italiaans. Met tien medewerkers, een
internationaal gezelschap, heeft Ungaro
dit klaargespeeld. Het meest intrigeren
de van de hele zaak is natuurlijk of
Courrèges verstek heeft laten gaan
omdat deze hulp zich afsplitste en
hij geen kans zag alleen een collectie
van dezelfde reputatie als de vooi gaan-
se op te bouwen. In dat geval rou dus
Emanuel Ungaro de eigenlijke man zijn
die de wereld een jaar geleden die grote
schok heeft gegeven. Ofwel dat Cour
règes werkelijk van plan is via goedko-
Bere couture op grote schaal de slech-
i verpopularisering van zijn stijl te
gen te gaan.
Na deze collectie van Ungaro ge
zien te hebben geloven wij, dat Un
garo die zes jaar bü Balanciaga heeft
gewerkt, een uitstekende interpreta
tie heeft gegeven. Men kan ook zeg
gen een Imitatie waarin een dosis
menselijkheid verwerkt is die er bjj
Courrèges niet is. Maar de grote
shock is. geloven wij, toch wei van
de bezieling van Courrèges uitge
gaan De confectie zal er zich zeker
niet aan bekopen. Er was dan ook
geen geringe belanstelling van die
kant.
Dat vrijwel alle couturiers naar Cour
règes gekeken hebben bewijst ook de
zeer mooie collectie van de Italiaanse
Parijzenaar Capucci, waarin mooie
roomwitte mantels en talloze iurkjes
met rechtlijnig ingezette biezen of
blokken van andere kleur. De collec
tie van Capucci is de meest poëtische
die men in Parijs kan zien. Niemand
kan met kleuren doen wat hij doet.
Zijn beschaafde jurkjes nebben een
klein mouwtje. Hij heeft een nele se
rie japonpakjes in zwart-witte fijne e-
gelmotiefjes. Zijn mantels zijn 7/8 met
raglan-inzet van een strakke mouw,
wat een meesterhand vraagt. De decol-
leté's voor de cocktailjurken zijn in de
sierlijke lijn van een horizontale acco
lade. Vijf mannequins tonen iegelijk
sportieve avondensembles van een ei
gentijdse gloedvolle schoonheid. Een sa
tijnen overhemd-blouse met een lange
rok van een verfijnd soort ribfluweel.
De glanzende kleuren zijn flessegroen,
Cerise, lila, cyclame, bois de rose.
Draagbaar voor de leeftijd van 18 tot
60. Dat zoekt de mode nu.
De modieuze Amerikaanse zai
dit najaar vee] grijs of beige dra
gen. Op de shows die vorige week
in New-York werden gehouden
door een groep mode-ontwerpers en
fabrikanten wedijveren deze tinten
met kleurcombinaties als roze met
paars, hardgroen met zwart, oran
je met felblauw en een zonnig geel
met zwart.
Het gamma van grijstonen is zeer
uitgebreid en loopt van een vrijwel
witte tint via de kleur „Madison
Avenue"-grijs naar een antraciet-
vervaardigden kledingstukken in de
kleur. Verscheidene modehuizen
kleurencombinaties grijs en beige.
De kledingstukken hebben in het
algemeen een minder rechte snit, en
zitten strakker om het middel. De
belangrijkste stoffen zijn flannel,
tweed; jersey en fluweel.
I et de hand op het hart be-
U'l loofde Piet aan oma, dat hjj
LTx niet zou huilen wanneer hjj
door de dokter „geprikt" zou
worden. Bij de dokter gekomen ging
nij niettemin als een razende te
keer, wrong zich in allerlei bochten
en kon slechts met de grootste moei
te In bedwang worden gehouden.
Pas op het moment, dat de naald
zijn arm bereikte, was hij zo stil
als een muisje.
Buitengekomen zei oma verwij
tend: „Ep je had me zo beloofd om
niet te huilen." „Ik heb toch bij de
prik niet gehuild", was Pietjes com
mentaar.