Amerikaanse
atleten
Strijd
Strijd om wegtitel
in vogelvlucht...
Vreu
Nederlander
Van Geel
eervol vierde
Oranjeploeg
ontluisterd
in Rusland
Voor tweede
maal wegkampioen van Nederland
LAK AAN
Janssen
overwerkt
AFSPRAAK
VAN
RIVALEN
P.
„SPORT" VERSCHIJNT ALS MAANDAG-BIJVOEGSEL VAN
DE NIEUWE DAG, HET NIEUWE DAGBLAD, DE NIEUWE
HAARLEMSCHE COURANT EN HET KENNEMER DAGBLAD
Ronde Zuïd-Slavië
Geniepig
Oplaag 61.000
MAANDAG 2 AUGUSTUS
1 Na vele schermutselingen is
1 het sterkste kwartet geformeerd:
Jo de Koo (op kop), Peter Post
1 (in tweede positie), Arie den
1 Hartog (in derde positie) en Leo
1 Knops (foto links boven). In de
j§ laatste ronde probeerden Post en
1 Den Hartog ieder voor zich weg
1 te komen. De Roo pareerde de
1 aanvallen en lanceerde zelf en-
1 kele uitlooppogingen. Ook De
1 Roo kwam echter niet alleen
§f vooruit.
S De laatste klim moest de be
slissing brengen. De Roo voelde
zich echter oppermachtig. Vér
voor de Adsteeg dwong zijn fel
le aanzet Post reeds tot de capi
tulatie. Knops waaierde er toen
ook spoedig af. Eén bleef er
over: Den Hartog. Uiteindelijk
klopte De Roo ook Arie deri
Hartog met lengten.
Op de foto hiernaast het mo
ment van de triomf. Een intens
gelukkig kijkende Jo de Roo
veroverde zijn tweede rood-wit-
blauwe trui. Later, na wat op
gelapt te zijn, straalde Jo de Roo
in de ere-krans, de kampioens
trui om de schouders, een plaat
selijke miss bij de hand voor het
gebruikelijke ceremonieel (foto
onder).
Zie pagina drie
En toen dit karwei gedaan was
en Jan Janssen, tegelijk een vóór-
en achterband lek reed, stapte hij
af. Zonder wrok en zonder spijt
wellicht. Denkend aan het con
tract, dat hij dinsdag al weer in
het Franse land moet nakomen.
We hebben het reeds eerder ge
zegd: de regenboogtrui is een
zwaar juk, slechts verguld door
de financiële voordelen, die Jan
Janssen volledig wil uitbuiten.
Een Nederlandse titel maakt
Janssen niet duurder, want de
waarde van het kampioenstricot
is gerekend naar Franse maat
staven onbetekenend.
Complot
Frans Nypels
Peter Post
Den Hartog
BEEK, 2 aug. Kees Pelle
naars, de anders zo zelfverzeker
de Kees Pellenaars, was bang.
De dikke sigaar in zjjn mond
schoof van links naar rechts. Hij
stond op de „Adsteeg", dat venij
nige klimmetje, waar bedrijvige
jury-leden wat nerveus een ha
gelwit lint op de weg prikten. Een
snerpende fluittoon voerde de
spanning ten top. De duizenden
rekten hun halsen. Dick van Rijn
gilde de naam van Jo de Roo door
de microfoon. Kees Pellenaars
hoorde het niet. Hij was seconden
geleden weggeijld, zich tussen
twee auto's verstoppend, de han
den voor z'n gezicht geslagen.
Pas later, minuten daarna, rende
Pellenaars naar een groepje jui
chende toeschouwers Het mid
delpunt van die kring vormde Jo
de Roo, de 28-jarige Zeeuw, win
naar van befaamde klassiekers,
die gisteren voor de tweede maal
m&m.
BEEK, 2 augustus
Onder ideale omstandigheden, niet
té warm, niet té veel wind, droog en
zonnig weer, begonnen zondagmorgen
elf uur 57 profs en onafhankelijken aan
de 255 kilometers lange strijd om de
kampioenstitel van Nederland.
0 Wim van Smirren waagde zich het
eerst buiten het peloton.
BELGRADO, 2 aug. De Bredanaar
Jan van Geel heeft in de zondag gereden
13de etappe van de ronde van Zuid-
Slavië een eervolle vierde plaats ver
overd. Van Geel was met de Rus Sepely,
die de etappe zou winnen, de Zuidslaviër
Skerlj en de Belg Hoskens ontsnapt uit
het peloton.
Het viertal veroverde uiteindelijk een
winst van 1.15. In de spurt speelde Van
Geel geen rol. Het peloton kwam in deze
rit van Kragujevatz naar Nich (142 km.)
in gesloten formatie binnen. In het alge
meen klassement heeft de Zuidslaviër
Boltezar nog steeds de leiding. Zijn voor
sprong op de Italiaan Bollasina, die
tweede is, bedraagt 56 seconden. In de
ploegenrangschikking leidt Rusland voor
Zuid-Slavië.
Na 26 kilometer werd Huub Harlngs
door Kees Pellenaars als bewaker naar
voren gestuurd. Het peloton reageerde
zeer traag en liet beiden tot bijna twee
minuten uitlopen.
Onder aanvoering van Peter Post en
Jan Janssen werd het duo echter weer
opgeslokt door het peloton.
0 Pellenaars' afmattingstactiek demon
streerde zich. Bart Zoet dook in de vrije
ruimte, in zijn spoor Kees van Amster
dam. Veertig seconden, verder kwamen
zij niet. Jan Janssen bemoeide er zich
mee, hij kreeg vijf mannen van Pelle
naars aan het wiel, maar hij sleurde
niettemin het peloton naar de koplopers.
Die ontsnapping leidde in feite toch
de ontknoping in.
Toen Janssen, geassisteerd door
Peter Post, die allengs meer werk ging
verzetten, het tempo opvoerde, brak het
peloton in drie stukken.
0 Voorop een groep van achttien: de
achtmannen van Televizier. t.w. Van
Dongen, Groeneweg. Haast, Harings,
Wouters, De Roo. Zoet en Nijdam, voorts
Den Hartog, Post, Knops. Drummen,
Mesters, Van der Ven, De Wit, Beckers,
de iets later bijgekomen Rentmeester en
Tolhoek.
0 Nijdam ontsnapte en begon aan een
solo, die 25 kilometer zou duren.
0 In die periode kwamen Jos van der
Vleuten en Martin van Ginniken de
kopgroep versterken.
0 Het gat groeide tot 3.15 minuut, zak
te wat terug (2.50) maar bleek voor aUe
andere favorieten te groot, temeer daar
de overige Televizieren prachtig af
stopten.
0 In de laatste fase bleven slechts vier
man op kop: De Roo, Post, Den Hartog
en Knops.
0 Cees Lute begon toen aan een een
zame rush om zich alsnog tussen de
kopstukken te plaatsen, een poging die
ten slotte helemaal niet lukte
0 Jan Janssen stapte af (vier ronden
voor het einde), terwijl tegen het einde
alle verslagenen praktisch de fiets voor
de auto verwisselden.
0 De uitslag luidt: 1. en Nederlands
kampioen Jo de Roo (Kruiningen),
255 km in 624,212. Arie den Hartog
(Zuidland) z.t.; 3. Leo Knops (Spekhol-
zerheide) z.t; 4. Peter Post (Amstelveen)
6.24,30; 5. Bart Zoet, (Sassenheim)
6.25.04; 6. Piet Rentmeester) Vitoria,
Spanje) z.t.; 7. Cees Haast (Rijsbergen)
z.t; 8. Gerrit de Wit (Dubbeldam) z.t;
9. Dick Groeneweg (Numansdorp)
6.25,09; 10. Rik Wouters (Baarie-Hertogt
z.t.; 11. Henk Nijdam (Zundert) 6.25.13;
12. Leo van Dongen (Made) 6.25.34: 13.
Huub Harings (Scheulder) 6.28,01; 14.
Jos van der Vleuten (Mierlohout) z.t.;
15. Jef Drummen (Bemelen) z.t.
BEEK, 2 aug. Een zeer sterke ploeg
gaat, onder leiding van de nationale
wielercoach Joop Middelink, deelnemen
aan de ronde van de provincie Luxem
burg in België, die van 7 tot en met 1#
augustus zal worden gehouden. Deze wed-
srijd geldt als selectie voor het wereld
kampioenschap voor amateurs, dat op
4 september in San Sebastian plaats
vindt.
De ploeg bestaat uit Harrie Steevens
(Elsloo), Wim Schepers (Stein), Eddy
Beugels (Sittard), Riny Wagtmans (Sint
Willibrord), Daan Holst (Amsterdam) en
Wim du Bois (Waarschoot).
iiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiiliiiiiiiiiiiii»
Jo de Roo genadeloos
JAN JANSSEN
regenboogtrui: zwaar juk
in successie wegkampioen van
Nederland werd.
De nuchtere Zeeuw Jo de Roo kuste
daar aan de meet in Beek, na 255 slo
pende kilometers, allereerst zijn vrouw.
Hij voelde zich gelukkig, dolblij met
deze grootse triomf. Het volgende mo
ment draaide hij zich woest om, scho
ten zijn ogen vonken, toen een suppor-
ter aan zijn door Kees Pellenaars haas
tig tevoorschijn getoverde petje wrie
melde. Een seconde later lachtte De
Roo weer beminnelijk naar de came
ra's. Was hij plots de gentleman, iaatst
in Frankrijk uitgeroepen tot 's werelds
best geklede wielrenner. Vertelde hij
ook, hoe hij had gedemarreerd. Hoe hij
in die laatste kwellende kilometers had
moeten zwoegen om de gebundelde
aanvallen van de „buitenlanders" (ren
ners die voor een buitenlands fabrieks
merk rijden) Post en Den Hartog te
pareren. Schaterde hij tenslotte, dat hij
al zijn triomfen het liefst tweemaal
achtereen wil beleven, zoals al die na-
jaarsklassiekers, die hij in het verleden
reeds op zijn naam schreef.
Wat Jo de Roo niet vertelde, was gis
teren interessanter. Wat de goede ver
staander gisteren tijdens dat kampioen
schap van Nederland links en rechts uit
vele monden kon optekenen, waren
boeiende onderdelen van een legpuzzel,
die, samengesmolten tot een geheel, de
beeltenis van Jo de Roo vormden. Daar
was allereerst het gerucht van het
complot, de afspraak tusse.. vijf sterke,
niet voor Televizier rijdende knapen.
Dat gerucht, reeds voorspeld door de
insiders, sloop als gif door Pellenaars
gelederen. On eer romantisch Limburgs
plekje, een bochtige bult, waarop een
wrakke oude molen voor de sfeer zorg
de, de verzorgingsplaats voor de ren-
ne's, werden vijf namen met ontzag
gefluisterd. Peter Post, koning der win
ter banen, Jan Janssen, de niet in zijn
glorie bevestigde wereldkampioen, Arie
den Hartog, ontluisterde hoop, Ab Gel
dermans, de uitgebluste troef uit vroe
ger glorietijden en Cees Lute, een bru
tale mus, die uit alle ruifen wil pik
ken, sloten een pact, een monsterver
bond, om Televiziers „azen" in te to
men.
Op die venijnige bult hoorden wij
Pellenaars brallend lachen. „Ik weet
het, natuurlijk weet ik dat. Wat dan
nog? Ik heb niet stil gezeten. Mijn stra
tegie is daar juist op afgestemd". Pel-
lemaars' hoongelach stierf weg, de stil
te die volgde werd overstemd door het
geschreeuw der gladiatoren, „Thee',
siste Jo de Roo. „Cola", brulde Peter
Post. „Water", zuchtte Jan Janssen.
„Vruchtensap" riep Arie den Hartog.
Bedrijvig renden de soigneurs naar hun
auto's om de orders stipt uit te voeren.
Bij het aanreiken van de bidons vlo
gen aanwijzingen over en weer. Weer
teruggezakt m het gras kwamen daar
na dan de beschouwingen, de analyses
én de prognoses.
Werd Televizier onder de loep ge
nomen. Die 14 man sterke formatie, die
het koersbeleid volkomen beheerste.
Werd Pellenaars afmattingstaktiek be
sproken. gewikt en gewogen. Al die
kleine schermutselingen wezen naar Jo
de Roo. die zich opvallend en voorbeel
dig rustig hield. Die al zijn ploegmak-
kers in de slag zag gaan en dan ge
niepig grijnsde als hij zag hoe het ver
zamelde pact kostbare energie moest
verspillen om het steeds aanwezige ge
vaar te keren. De slag viel halfkoers.
maar «oen was Jo de Roo paraat en
zat hij, samen met acht kornuiten, in
de voorste gelederen.
Toen begon het spel opnieuw. Plaag
stootjes van al die onuitblusbare Tele-
viezieren gevolgd door inspanningen van
de „buitenlandse" kanspaarden Post en
Den Hartog. In die allerlaatste klim
naar de top van die op een mierenhoop
gelijkende Adsteeg sloeg Jo de Roo ge
nadeloos toe. Legde hij al zijn gram
schap over die kleine „interne inciden
ten" met zyn ploegleider in zijn zwie
pende benen. Dacht Jo de Roo niet
meer over „weggaan" by Televizier,
maar schotelde hy de angstige Pelle
naars een nieuwe glanzende triomf
voor. Pellenaars verzuchtte later, dat
hy vooral ook bang was geweest, dat
Peter Post in dit adembenemend ge
vecht nog wel wat reserves achter de
hand had gehouden
Jo de Roo tekende toen al een do:r
Pellenaars' vriend Toon Simons voor
geschoteld kontrakt a raison van hon
derd daalders om diezelfde avond op
Breda's Botermarkt een uitbundige hul
diging te ontvangen Georganiseerd
ter gelegenheid van Breda's Bierfees
ten door de plaatselijke melkfabriek.
Het pact viel dus m snippers uiteen.
En toch had Peter Post zÜn ambities
op een vrij hechte basis gegrondvest.
Maar ook Post moest toegeven, dat
teven Pellenaars' bent èn met een Jo
de Roo in topvorm niet viel te knok
ken. Post heeft formidabel gereden.
Als een duivel zelfs. Maar Post had
m zijn ijver om zich met „knechten"
te omringen één man over het hoofd
gezien: namelijk Leo Knops, een vrij
buiter, die in de beslissende fase pre
cies het juiste wiel had gekozen. Dui
delijk teleurgesteld verdween Peter
haastig van het terrein toen hij de
meet als vierde passeerde. Al zijn
zwoegen, al zijn voorbereidingen ga
ven hem niet die beloning die hij zich.
zelf had toegewenst: het kampioen
schap van Nederland.
Diezelfde droom, een wens in feite,
koesterde de Zuidlander Arie den Har
tog. Hij was zaterdag reeds vroeg naar
Limburg vertrokken. Hij kende daar
een dokter, met wie al z'n lichamelijke
moeilijkheden besproken dienden te
worden. Het werd een lang bezoek
Arie den Hartog kwam er als herboren
vandaan.
Zijn conditie, zo had de arts ver
klaard, was perfect. Zijn hart klopte
nog even ontstuimig als weleer. Zijn
bloed, waarmee Den Hartog nu reeds
maanden sukkelt, vloeide in de beste
s~~en .ciimg door zijn aderen. Kortom
Arie den Hartog was weer helemaal de
oude. Een grappen verkopende, ambi
tieuze vedette, nerveus en geladen tot
in z'n vingertoppen. Arie sloot zich
maar wat graag aan bij het pact. Zijn
enige kans om de Televizieren eens ge
ducht de les te lezen. En tot de aller
laatste kromming op het moeilijke Ad-
steegcircuit geloofde ook Den Hartog
nog m een glanzende come-back, na
zijn teleurstellende debuut in de Tour,
dat als een kwade droom aan zijn ze
nuwen had gevreten. Maar Den Hartog
kreeg in die laatste stygende meters,
zijn ideale jachtterrein, de korte klim
naar de top van de bult, last van
kramp. „Zonde", sputterde hy. „Ik heb
ook altijd wat".
Rest ons nog een beeld van Jan Jans.
sen, de wereldkampioen en groene trui
drager uit de Tour. Jan Janssen zag
er moe en afgetobt uit. „Kan niet an
ders". fuisterde zijn verzorger Piet Lie-
brechts. ..Hij werkt zich kapot". Woens
dag pakte Jan Janssen in Chaam een
buikgriep op. Vrijdag reed hij niette
min in een heet Marseille, gevolgd door
een baancriterium in het kletsnatte
Bordeaux. Zaterdagnacht kwam Jan
Janssen in Ossendreeht, met maar ma
tige belangstelling voor het titelge
vecht in het Limburgse Beek. Zijn
griep was bestreden, maar Jan Jans
sen was er door verzwakt. Geen won
der dus, dat Jan Janssen zich bepaalde
tot het uitstippelen der taktiek.
PELLENAARS
strategie uitgestippeld
