TOM POES EN DE PASMUNT HET HUIS MET HE ROZEN Alfred R dk Èd moeyan maagzuur? J V Volewijckers geklopt door Southend Unt. P"1 r DE ZOON VAN DE BERENJAGER ET door Marten Toonder k w f II lil i* li neem natuur-grijze Kaspers breekt been De WaddersJ Piet Loeris en de Tappalappa's mm "iÉM Vergissing IJdele strandmeesters Hoed Lift ZJU VJUVw/ V riendschcippelijk voetbal met onprettig karakter DOS gelijk WOENSDAG 11 AUGUSTUS 1965 door Mea Allan 5525 Toen heer Bommel thuis kwam trof hij daar een onverwachte bezoeker aan. Het was de oude Hocus Pas, die gezeten in de gemakkelijke stoel bij de haard, door Joost verwend werd. „Een kopje versterkende bouillon?" vroeg de knecht op eerbiedige toon. „Dat zal smaken, met uw welnemen. Zit u gemakkelijk? Wilt u een voetenbankje, als ik zo vrij mag zijn? En zal ik het vuur aanmaken? Het is wat fris, wanneer u mij toestaat.. Dank u wel, meneer Pas! Een pasmunt; dat ie mooi van u! Is er nog iets van uw verlangen?" Een ogenblik bleef heer Ollie als door de donder ge troffen staan. Doch toen steeg zijn ontstemming hem naar de keel en met een onbeheerste uitroep maakte Hij een einde aan het stuitende toneeltje. „Bah!" zo riep hij uit. „Je uitsloven voor een fooitje, terwijl je je meester verwaarloost Schaam je je niet? Deze ongunstige figuur is de oorzaak dat er voor goed geld niets meer te koop is!" „Toch wel" sprak de grijsaard glimlachend. „Toch wel meneertje! Voor jouw goede geld kan je bij mij een zakje pasmunt kopen! Wat zeg je daarvan?" Zo sprekende stak hij zijn gastheer een rinkelende bui del toe en deze staarde er onthutst naar. Eerst wilde hij hoogmoedig weigeren, maar toen drong het tot hem door, dat hij met die vreemde geldstukken meer kon kopen dan met zijn goede geld en hij gaf toe. Helaas, op het moment dat hij het lederen zakje in de handen hield en de prettige warmte voelde, die het uit straalde, was ook hij verloren.... g£M NieüvJ AVON TUUJ2 VAN SPBoÊTje KARL MAY zijn schlvnwerper, ceePT vol gas en vea- x dujunt in hst oouuefz. VAN D£ =2 \W K SPORTNIEUWS e/-/... De//x /e russeuaetoe NeeiJf Hrt! HH! Hfi! Htui! Ht! HU Hl! Neea// HtHf! Ht! Nter HtefeoSH/ HOOOHOHO! lts... IK Gee r= Me oi/etz!! VLAANDEREN C PIB C0FJNKA3EN MOCO 20. „Zo is het, sir," zei Polly, terwijl ze hem op ontroerende wijze toelachte. „Het is alleen maar.Ze wees op haar voorhoofd. „Vergeetachtig. U weet hoe dat gaat als men z'n hele leven ergens gewoond heeft, en het geslacht voor je ook nog, en nog vele geslachten voordien. Ik kwam hier als bruid van achttien jaar. Dat is niet bepaald gisteren." Dodo stond allerlei tekens tegen Oscar te maken dat hij de oude vrouw zou wegjagen. Daar fladderde een bankbiljet omlaag. Dodo ving het op en trachtte het Polly in de hand te drukken. „Geld!" riep Polly uit. „Moet ik geld aannemen om uit mijn eigen tpin te blijven?" Zij zette haar handen in de heupen en riep tegen Oscar: „Omdat u dit huis en deze tuin gekocht heeft, denkt u dat u hier ook thuishoort. Maar dat gaat zomaftr niet! U moet passen bij de omgeving, voordat u deze als eigendom koopt. Maar zoiets zal wel boven uw verstand gaan!" En na deze woorden liep Polly de tuin uit, in Oscars ogen een gebroken oude vrouw, bedreigd door de scherpe tong van zijn vrouw. Nauwelijks was Polly uit het gezicht verdwenen of Dodo ontplofte. „Wat had jij je ermee te bemoeien? Je trok de partij van die oude vrouw! En wat krijg je voor al je vriendelijkheid? Wat denkt ze wel? Haar tuin! Ze pest ons gewoon! Bah, ik ben ziek van alles hier!" En zij barstte in snikken uit. Oscar kwam, nog in zijn pyjama, naar beneden. „Mijn lieveling. Hij sloeg zijn armen om haar heen. „Laat mij je troosten. Kom, mijn engel, stoor je niet aan al die mensen." „We gaan samen weer naar bed." „Wij gaan naar Londen terug, voorgoed." „Maar we hebben dit huis net gekocht." „Dat kan me niet schelen. Ik haat het." De kerkklokken luidden en Staveney's inwoners waren op weg naar de kerk. Miss Potter en Miss Bentley, de twee gepensioneerde onderwijzeressen, die aan de overkant woonden, waren geschokt bij de aanblik van de dikke Joodse man die in een opvallende pyjama met zijn vrouw in kimono op en neer langs de tuinpaden wandelde, haar steeds weer smekend met hem naar bed te gaan. Ook wat hij verder zei was niet bepaald geschikt voor een vredige zondagochtend. Polly was intussen reeds bij het huis van haar zoon aangekomen. Haar schoondochter keek verrast op toen zij de deur opende. „Ik kon niet langer wegblijven," zei Polly. „En als je een kop warme thee voor me hebt, dan ben ik heel gelukkig.'1 Mary riep naar haar echtgenoot: „Joe, het is je moeder!" Tegen Polly zei ze: „Joe is nog niet op. En Donny ligt ook nog in bed, hoewel het hoog tijd wordt dat hij opstaat. Zij willen vanmiddag gaan maaien." Polly ging voor het keukenvuur zitten. „Een oogst die op zondag gemaaid wordt, doet niemand goed," legde zij uit. „Ik ben er zeker van dat de Almachtige liever ziet dat het op zondag ge maaid wordt dan dat het op 't veld staat te verrotten." „Wij hebben nooit op zondag gemaaid toen ik een kind was, en wij hadden altijd genoeg te eten." „Dat kan wel, maar sedertdien hebben de toestanden zich gewijzigd." „Ah, zo, zo, de toestanden zijn veranderd," moet Polly droevig toegeven. Mary keek vriendelijk naar haar schoonmoeder terwijl zij de theepot vulde. „Hoe is het in het Camp? Donny zei dat Mrs. Molyneux er was en dat ze voor alles heeft gezorgd. Maar hoe bent, u hier gekomen?" „Op mijn veilige fiets natuurlijk. En ik heb Banjo meegebracht, maar hij sprong bij Ivy Cottage van de fiets. Daar woont de poes van Mrs. Palmer," legde ze lachend uit. Mary was blij dat haar schoonmoeder zo opgewekt was, want zij waren allemaal bang geweest dat het vertrek van Rose Cottage haar zou breken. „Donny vertelde me dat u aardige buren heeft en een brievenbus vlakbij," zei Mary. „Ja, en daar is ook een vogel, van een soort als ik nog nooit gezien heb." „Een beetje verandering doet iedereen wel eens goed," meende Mary. „Maar denkt u eraan Moeder, als u zich niet gelukkig voelt, dan moet u het ons direct zeggen." (Wordt vervolgd) PLOTS6LING Woedt M6T LICHT VAN DE SCHIJN- kietzpetz TIENMAAL stskkeE; spaoeTJe A FOTOG KAFSeKT DE "HgRMESn! I OP DAT OGENBLIK DOOFT cEM DEI? ONDEPZEEËRS N/J EINCSL IJK GAAT SPRoETje WSgR NAAC De OPPSCVLflKTS, MAAI* HIJ j Wordt oeoa oe vesL lang- ZOMERS ONDSRZeeéK VAM I 1 De GeVANGSN KAPITSIN OPGSHOJDSN... 26. Hij blies de rook naar alle richtingen en sprak: „Wohkadeh, jij bent onze vriend en wij jé broeders. Rook met ons de calumet en steek dan van wal." Na deze woorden gaf hij de pijp aan de in diaan. Deze stond op en sprak na het roken: „Nog nooit heb ik deze vier bleekgezichten en de neger tévoren gezien. Zij hebben mij van de dood gered. Uw vijanden zijn mijn vijanden en uw vrienden de mijne. Howgh!" Hierna gaf hij de pijp door. Hij ging weer zitten en wachtte tot het voorwerp de ronde had gedaan. Toen Bob dit tenslotte had neer gelegd (omdat de pijp van Hobble Frank was, mocht hij meeroken) begon Wohkadeh: „Mijn blanke broe ders kennen toch het bleekgezicht, dat de Sioux „De hand, die verplettert", noemen?" „Bedoel je Old Satterland?" vroeg Davy. „Ik heb dikwijls van hem gehoord. Wat is ermee?" „Hij is een groot vriend der rode mannen. Hij schiet altijd raak en in kracht kan bijna niemand hem evenaren. Alleen in uiterste noodzaak doodt hij, hetzij mens of dier. Enigè tijd geleden overvielen de Sioux hem aan de Yellowstroom, toen hij van een tocht van de Grote Meren kwam. EEN Nl.EUtÜ AVONTUUe VAM JoHAU EN PieREVUlST houd Je we. Ce/see d om oe Moe/s re /3FeaM/Jë\j J-'/sc eau je hgug j oeue/jTje Te ue/J. Ce//.' //a.'uo.'hfL PW/ DICATE gg. JRJRJR. In Portugal heeft een boer zijn ak kers bevloeid met 34.050 liter van zijn beste witte wijn. Zijn vrouw had de waterslang per ongeluk vastgemaakt aan de verkeerde tank. Vijf strandmeesters in het vakantie oord Paignton in Engeland zijn ontsla gen omdat ze hun brede schouders wilden laten zien en alleen oog hadden voor mooie meisjes. De ontslagen volgden op klachten van het strandpubliek dat niet was te zien wie bezoeker was en wie ge* meenteambtenaar. Een der strandmeesters klaagde dat de kostuums te warm en hinderlijk waren. Te zeggen dat hij en de zijnen hun spieren wilden laten zien, noemde hij „zuur". „Natuurlijk keek ik naar mooie meisjes", zei een andere strandmeester, „maar niet zo dat mijn werl$; eronder leed". Volgens de wethouder van vermaak kiest men de badmeesters onder „body beautiful" jongens. Een Britse villabewoner had het warm gekregen van het maaien van het gras in zijn voortuin. Hij zette zijn hoed af en legde hem even op de vuilnisbak om zijn voorhoofd af te vegen .Er kwam een vuilnisophaler die bak en hoed meenam. De vila- bewoner krijgt een nieuwe hoed van de gemeente. De Britse staatssecretaris voor de marine, J. P. W. Mallalieu, heeft bijna het heen en weer gekregen. De liftkooi, waarin hij stond, wilde niet meer stoppen en is twintig minuten lang op en neer langs de zeven ver diepingen van het gebouw gegaan vooraleer het iemand in de hal op viel. Een monteur bevrijdde de staatssecretaris. Advertentie Stop met slikken van middelen die geen blijvende verlichting geven. Vraag de apotheker of drogist NOR AC. Niets anders. NORAC brengt het maagzuur in gezond evenwicht. 11® Wees goed voor uzelf en uw maag r 388. Na een uurtje hardnekkig kau-| wen en dapper slikken hadden Piet Loeris,, Sientje en Hat Si Ke het he-i le menu van het Igloo-restaurant af gewerkt en lieten zij zich amechtig achterover in hun stoelen zakken. „U, wat ben ik vol, meneer Loeris," hijg de Sientje: „U kunt zeggen, wat u wilt, maar dit was toch wel de meest voedzame maaltijd, die we ooit naar binnen hebben geslagen." De ver maarde detective gaf geen antwoord. Hij had de ogen gesloten en ademde zwaar voor zich uit. „Kleine lotus- knop moeten haar* meester met rust laten," lispelde Hat Si Ke: „Hij be zig zijn vette hap te verwerken. Hij ln tien minuten opgeknapt." Sientje zweeg en keek het restaurant eens rond. er was genoeg te zien, want er heerste nog steeds een drukte van be lang. Opeens werd haar oog getrof fen door een merkwaardig voorval. Kozejad, de kamerheer van koning Peul, wenkte een der robbenjagers, een reus van een kerel, om bij hem te komen. Hij fluisterde hem iets in het oor en wees daarna lachend op de vreedzaam slapende detective. De robbenjager sprong in de houding en begaf zich daarna rechtstreeks naar het tafeltje van ons drietal. Daar aan gekomen tikte hij Piet Loeris hard handig op de schouder. Toen deze niet direct wakker werdt, begon de kerel hem ruw heen en weer te schudden „Hè, wat moet dat?" riep Sientje ver ontwaardigd: „Zou u deze heer wel eens met rust willen laten? U ziet toch, dat hij slaapt!" Maar de robben- jager trok zich niets van haar woor den aan fJ/eT, DF)T LOM MoeTe/J J/oMeu 7.. /Jee uf UtJLF VLMmREH VEZTELl MAAR WAARTOE HT DIT F PRUL? HOOR JE LATER WEL... JOUW TAAK IS ZE ALLEMAAL EHTH0U5IAST TEMAREH - LAAT ZE KOSTUUMS KOPEM - EH MASKERS - ALS ZE ARH EH VOOR JOU HEB IK EE» SPECIALE B00D5CHAPPEH LUST, IWfl! LUISTER... AMSTERDAM, 11 aug. Southend United, uitkomend in de derde divisie van de Engelse league, versloeg dinsdag avond te Amsterdam in een vriendschap pelijk duel De Volewiickers met 21 (rust 10). De wedstrijd droeg een vrij onvriendelijk karakter en rechtsbuiten Kaspers van de Amsterdammers liep voor rust bij een hotsing een gebroken heen op. Gilfillan bezorgde in die speelperiode de Engelsen een 10 voorsprong, die na de hervatting uitgroeide tot 20 door een treffer van de Zuidafrikaan Eddy Firmani, tot en met vorig seizoen een ge vierd man hij Charlton Athletic. Met een kopbal bracht ten slotte Henk Looyen de eindstand op 1—2. Frits Kick miste voor De Volewijckers nog een strafschop. DOS boekte dinsdagavond te Utrecht voor 10.000 toeschouwers een verdienste lijk gelijkspel (33) tegen de Engelse eerste divisieclub Aston Villa. Bij de rust hadden de Utrechters, die een behoorlij ke indruk maakten, een 21 voorsprong. De Engelsen deden het wat kalm aan. maar nadat Wery 23 minuten na rust de stand op 31 had gebracht, bleek dat zij toch niet wilden verliezen. Door doel punten van hun middenvoor Hateley en de uitblinkende linksbinnen Phil Woos- man. gescoord in respectievelijk de 80e en de 81e minuut werd de undstand 3—3. Voor rust had rechtsbuiten Baker uit een strafschop Aston villa de leiding ge geven. Van der Linden maakte gelijk en middenvoor De Vries bezorgde de Utrechters zelfs een 21 voorsprong- Bij Aston Villa blonk naast Woosnam de jeugdige spil van Nederlandse afkomst John Sleeuwenhoek uit. O Met het oog op de komende Univer- siade heeft het Nederlands studenten waterpoloteam dinsdagavond in Leider dorp een oefenwedstrijd gespeeld tegen de nationale militaire selectie. De studen ten wonnen met 7-4. r

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 4