TOM POES EN DE PASMUNT door Marten Toonder a 'fr HET HUIS MET DE ROZEN ALS U HET Bokma mm VRAAGT Piet Loeris en de Tappalappa's m m na het zonnebad Te Velde en Scholl delen eerste plaats Britten vóór op Hongaren DE ZOON VAN DE BERENJAGER f i [tfOM&ÊK! tb rA nJ 1 Prijzen Hill® VAN DG. verzachtend en verkoelend ZATERDAG 14 AUGUSTUS 1965 5528 Joost had niet lang nodig om zijn bezittingen te pakken. De paar pasmunten die hem restten, rinkelden eenzaam in zijn broekzak en omdat de beklagenswaar dige knecht zelfs geen waarde meer aan een verschoning hechtte verliet hij het pand zonder verder bagage mee te nemen. Een kille wind sloeg hem tegemoet toen hij de toren rondde en uit het open venster van heer Bommels kamer klonken muntgerinkel en vrekkig gelach. „Hoe betreurenswaardig", prevelde de bediende met bevende mond. „Heer Olivier is geheel verhard, als ik zo vrij mag zijn. Het enige wat mij overblijft is om diensten aan de heer Pas aan te bieden." Met deze gedachte wendde hij zijn schreden naar de modderpoel waar de grijsaard zich placht op te houden. Maar deze had de diensten van Joost niet nodig Waar hij kwam werd hij op zijn wenken bediend door kruipe rige Rommeldammers, die zich in het stof wierpen wan neer hij hen een munt toegooide. Roof en plundering wa ren aan de orde van de dag en wanneer de bejaarde zon derling door de straten waarde liet hij een spoor van on- reddering na. Zo ziet men hem hier gaan, temidden van onthutsten; hier 'n geldstuk werpend en daar juwelen weigerend die hem voor een pasmunt worden aangeboden. Een ongun stige glimlach ontsiert zijn gelaat en van tijd tot tijd kan men zijn kakelend lachje boven het getier waarne men. Het is duidelijk, dat het eens zo nijvere stadje ge heel in de greep van de Pasmunt is geraakt. 0 1._ ri door Mea Allan ëBn Ni eau) AVONTUUC VAN SPR06.TJ6 oe- ceaap t/aN vtuGf eetJ poe- rct/u ttooe u, Fits o Me fZeDT... /K BtSN e/ZG eu*/.' Tien minu-/^Heeeu. D/e ucee-ec. Tem latsC Heeft Zijn Mo/ZMaue uceue cueee. TEeuc,... eu hu z^c. minstens... Vf UUfZ LPtUG SCOJ- __S(.HPEU f ew spGoer- de MaesuPicaMi is dus je vetz- ujeescace/TtGbuiten- TEUT ZlJM I BLüooN DlElSTJEMPP/Z neoe" AP- V ae heeft h/j se in V0WTUue.\ 2 /tF ueer Her f HU Heeft GP- VEN, cite otJS NO Gr uepBpzeN zullen... KARL MAY Lezers schrijven de krant De Wedders joh on su pieasunei maaaoM t/aaa Je PtrjrJ eaao. Je en eer neeu Gogd, Dar tn rJter neen marJ teGcen. acs etz iseotj raaa. ruen tuner t/oorzmr Z/cnr Ztju.' PAUL VLAANDEREN Glyzerona Milk verzacht zonnebrand, voedt, versterkt de huid en voorkomt vervellen! MOCO jT- CD PI B COPENHAGEN 23. „Is er iets slechts in, een Jodin te zijn?" Ze stak haar arm door die van Oscar. „Mijn man, ook hij is een Jood. Maar hij is goed en vriendelijk en dat zijn jullie niet. Weten jullie waarom hij me hier gebracht heeft?" Zij lachte even kort en het was een schrijnende lach. „Om rust hier temidden van jullie te vinden. Maar ik kan jullie verzekeren, dat men zelfs in een concentratiekamp vrienden heeft." In het huis van haar vriendin hoorde Polly de harde stem. Zij vloog de deur uit om er iets aan te doen, want zoiets kon toch niet vlakbij een sterf huis. Maar zij kwam niet verder dan de drempel en van daar hoorde zij Dodo's verschrikkelijke geschiedenis. En toen ze later terugging naar Joe's huis was ze heel stil. De moeder van Ann English was in de keuken aan 't strijken. Zij had ondertussen een ernstig gesprek met Ann over Donny. „Donny is geen man," beweerde Ann. „Hij is nog net een jongen die niet weet wat hij wil." „Ik geloof dat hij toch wel goed weet wat hij wil waar het jou betreft," antwoordde haar moeder. „Maar als je hem zo dwars blijft zitten, dan krijgt hij genoeg van je, Ann." Ann was bezig haar nagels te verzorgen. Zij keek op en zei op koele toon: „Ik weet wat ik doe." „Dat hoop ik," gaf haar moeder ten antwoord. De twee jonge mensen waren samen opgegroeid en de moeder van Ann had het haast vanzelfsprekend gevonden, dat zij later een paar zouden wor den. Dutch, Ann's vader, was van mening dat het hier alleen maar een jeugd liefde betrof, en dat zij, zodra zij beiden volwassen zouden zijn, uit elkaar zouden gaan. „Wat ben je dan van plan?" vroeg haar moeder verder. „Ik heb al lang een besluit genomen. Hem trouwen natuurlijk." „Maar waarom plaag je hem dan zo?" riep Mrs English uit. „Om een man van hem te maken." „Lieve hemel, ik zou zeggen dat hij man genoeg is. Hij is toch een flinke kerel!" „Ja, maar hij heeft niet genoeg trots. Als Mr. Scarlett hem op zijn farm zou willen houden, dan zou hij daar tot het einde van zijn dagen blijven." „En wat is daar dan voor verkeerds aan? Donny komt uit een farmers familie Als hij daar maar gelukkig is." „Ja," kikte Ann. „Dat is allemaal goed en wel en als hij het farmers- beroep uit vrije wil gekozen had; maar niet omdat hij niets anders kent." „Tut, tut, tut, ik begrijp er niets van. Donny heeft heel zeker in de eerste plaats farmer willen worden." „Hij is het om zo te zeggen automatisch geworden en heeft nooit eens om zich heen gekeken of er ook een andere zijde aan dit beroep is." „Nou kindje, dan wordt het nu tijd voor hem dit te gaan doen. Want ik geloof dat Mr. Ccarlett geen werk meer voor hem heeft, naar ik gehoord heb." „Tja. wat zal hij gaan doen?" vroeg Ann zich af, terwijl Mrs. English zich afvroeg wat haar dochter zou gaan doen. „Als ik jou was, zou ik blij zijn een goede man te krijgen," raadde zij haar dochter. „Dergelijke goeie kerels liggen heus niet opgeschept." „Oh, ik zal heus met hem trouwen, maar op mijn manier." „Het beste is dat je hem dit maar vertelt als je hem vanmiddag ziet." Een uur later hadden Ann en Donny een gesprek. „Je laat me joch niet in de steek, Ann?" vroeg hij angstig. „Ik zal weer gauw werk krijgen. Daar komt heus wel iets opdagen." (Wordt vervolgd) (AOvertentlei Oude genever Bessenrood Citroen jeneyer &-/FMP/G.MFC In verband met plannen van de re gering om de belastingen op tal van ar tikelen te verhogen ter financiering van „ambitieuze" doelstellingen zegt „Opzij van het nieuws" d.d. 12 augustus o.a. dat er in theorie verschil bestaat tus sen en prijsverhoging die uitgaat van de regering resp. fabrikanten en han- dl maar in de praktijk niet voor d« consument wijl deze in beide gevallen het gelag betaalt. Steller is van mening dat dit voor een regering die een heel apparaat op de been houdt om prijs stijgingen tegen te gaan en t zorgen dat loonstijgingen reële loonstijgingen blijven een slechte noot is n vind daar in aanleiding om gehele of gedeeltelijke herziening van de regeringsplannen te be pleiten. Nu is het uiteraard mogelijk dat dit artikel het produkt is van vakantiewaar nemers zo niet dan moet ik tot de con clusie komen dat hier een demogagie bedreven wondt, welke in deze kolom- mn nog niet werd aangetroffen. Het zou er voor de schatkist somber uitzien wanneer ze afhankelijk was van de gunst der consument. We blijven ner gens meer wanner we initiatieven van een met algemene verantwoordelijkheid beklede instantie over een kam sche ren met die van fabrikanten e.d. Dit verschil is inderdaad voor vele theoretisch, zal ook zo blijven wanneer o.a. „Opzij van het nieuws" op deze wijze voorlichting geft. Zijn de regeringsplannen ons belas tinggeld niet waard? Zit er geen gld bij de consument? Belastinggeld is een wil lig object voor agitatie. Maar ergens is r een verbindende lijn tussen: reëel# Loonsverhoging werkgelegenheid we- gnaanleg. J. L. KOUWENHOVEN, Rotterdam. Naschrift van de Rd.: Op insinuatie» gaan we niet in. Kent inzender de zegs wijze „de tering naar de nering zetten?" Waar hebben we een democratie voor nodig als de slogan wordt: al wat de re gering doet is wél-gedaan? En tenslotte: heft u er bij stilgestaan, dat de voorgenomen prij sverh ogingen een vorm van belasting zijn, die gelij kelijk drukt op arm en rijk? Advertentie j! 29. „Uw stamgenoten zullen merken, dat u niet terugkeert." „Zij ^denken, dat de Shoshonen mij vermoord hebben." „Heeft mijn vader u nog iets gezegd?" „Neen. U zult zelf wel weten, wat u te doen staat." „Inderdaad. Ik wil zo spoedig mogelijk vertrekken." Hij wilde de daad bij het woord voe gen, doch Jemmy hield hem tegen. „Ho, wacht even. Wohkadeh moet ons nog zeggen, waar men je vader heeft overvallen." De indiaan antwoordde prompt: „Aan de westelijke tak van de kruitrivier is het gebeurd." „Tegenover het kamp Mc. Kinney en ten zuiden van Murphey's ranch. Hier ben ik ta melijk goed bekend. Welke kant zijn de Ogallalla opgegaan?" „De richting van het Bighorn geberg te, voorbij de Duivelskop. Hier werd ik op verken ning naar de Shoshonen gestuurd. Ik kan dus niet weten, waar de Ogallalla zich op het ogenblik be vinden." „Als wij 'maar eenmaal hun spoor gevon den hebben. Wanneer overvielen zij de berenjager?" „Nu vier dagen geleden." „En wanneer wordt de sterfdag der drie stamgenoten herdacht?" „Als het volle maan is." Jemmy rekende even na en zei toen: „Dan rest ons nog genoeg tijd'. ESN NlSULÜ AVONTUUB VAN ru ujas i/eec ceuo aan sr- scnucorGf nu srst.De Me r%S£ mijn scnucoen nuurre igjxec oen, acs ruoens oe Beis ®e... sea/ ofifGecuiv hst oe nuns pay as Beueen.' acs rn trer uet- anoee ner cS' ,te "bm Pan en etjcseoe 00- nS?. '■area i/eereouuoe tn odd fSy Oe t/rsset? roe. eu ure tujuu- /3 fn-Ayoer nee.' oaaena unaM _fY ■suoecouo etv ueg.ret.oe_ rr c>e ee/ns ueeoeonnen uaS,, "Pusd y*\ueeo uontnGJ^^Y. otar i/eereouuoe ons Zijn ce- NeiM roe en u>u zuoeaen een eeo om oe ueoon uan sn°e<-anp vee re oe ner naoFD uan au- pneun re verren, euuvce jatten ufjma uooeoe sreueo opt odd eë. D°?° mos en aar eau re- saMenspanoerJ. me ëPfSray ut-uenren en ureeoen Dooe oe uc-oot on Dee 8eve<- "on rsmeuaon aenreauocGD. rSSfpBemn narauec.tuu-. op- Hoe oe nor JrJ m«- oueff, oteaeujreT 7 nrersf Juut-re zun ven. i/e/j om meee naae nors re caan... oe je eu ons re t/oecen.' roe tnunnen ncotr Her rec/eec. Ztun om oe öroaacar doeo tg oepuuLuGN.' 43—8 Piet Loeris fronsde de wenk- Loeris de beloofde vijfhonderd zilver pegels aan de robbenjager Nanoek de Vries uit. „Dat's een hele hoop geld, seur," sprak de rauwe kwant: „Als u wilt, dat ik er nóg iemand voor af tuig, doe ik het met alle plezier, hoor!" De detective schudde het hoofd „Laat maar zitten, broer. Het yolgen- de akkefietje knap ik zélf wel weer op, anders loopt het zo in de papieren Vergenoegd grijnzend verliet de eski mo het restaurant. Ondertussen had koning Peul zich van z'n tafeltje ver- heven. „Het is bedtijd!" riep hij: „Wil len alle personen, die zich in mijn ge- jvolg bevinden, zich te rusten bege ven?" Iedereen stond gehoorzaam op behalve Piet Loeris, die Sientje en Hat Si Kee een seintje gaf, om te blijven zitten. „Wat zijn bedoeling hiervan?" vroeg Hat Si Kee ver baasd: „Als vorst bevelen geven wij moeten gehoorzamen." „Mond houden kleine stortkoker" snauwde de spoor zoeker: „Die Peul moet nodig eens een lesje hebben en dat ga ik hem meteen toedienen." Na enige ogen- blikken kwam de koning op hun ta feltje af. „Wat betekent dat?" vroeg hij, een verstoorde blik op Piet Loe ris werpend: „Ik heb toch gezegd, dat iedereen naar bed moet? Waarom blijven jullie zitten?" „Dat zal ik je precies vertellen, broer, hermelijn" i snerpte Piet Loeris, die zich inwen- dig steeds kwader begon te maken: i „Jij bent een slappe figuur, weet je dat? Als jij goedvindt, dat jouw ka- Imerheer Kozejad iemand omkoopt, |om mij af te tuigen, ben je maar een lor van een koning!" VOELT UtlCHOOED 7RBTEEUUICE? DBREIS MILIY WEEK...ZEIflRTEUNICE GEEU MOMEklT RLLEEU.ZU SLEEPT HL HET GELD IU DE WRCHT HLS W'J DflRü WIETS RRO DOEI!HUMPHEEV IS ÏE IETS, EUNICE BEETJE BEUHUWC HUMPHREY, IK MOET EEU LUCHTJE SCHEPPEU JR, LIEVE DEZE DAME ZORGT RL VOOR M'J LRHTDRTMRHR RRn M'J OVER, IKWEET WR7 IK DOE. BREDA, 14 au&. Vrijdag zijn in Breda de twee afgebroken partijen nit de vijfde ronde en de zesde ronde van het open schaakkampioenschap van Ne derland gespeeld. De uitslagen luiden: Afgebroken par tijen 5e ronde: Te VeldeScholl 14-li SandersBakker 12Vz'. 6e ronde: Bak ker—Staal 1—0; Eibergen—Te Velde O— 1; School—Van Santen 1—0: Bergsma— Sanders 1—0: Verholt—Hoogendoorn af- gebroken; JansenSabrink 1—0| Stand na zes ronden: Vz Te Velde en Scholl, beiden 4% punt: 3 Bakker 4 punten 4 Sanders 3% punt; 5. Hoogendoorn 2% punt en 1 afgebroken. LONDEN, 14 aug. Na de eerste dag van de atletiekontmoeting tnssen Groot- Brittannië en Hongarije in het White City stadion in Londen heeft Groot-Brittan- nië zowel bij de dames als bij de heren een kleine voorsprong genomen. De Brit se heren wonnen zes van de tien onder delen op de eerste dag en verzamelden 53 punten tegen de Magyaren 51. De dames zegevierden in drie van de vijf nummers en namen wt het kleinst mo gelijk verschil: 28 punten tegen 27 pun ten, de leiding. De Engelse hinkstapspringer Fred Al- sop won dit nummer met een sprong van 16,65 m, bijna twee decimeter meer dan de sprong die hem tijdens de Olym pische Spelen in Tokio de vierde plaat» opleverde. Bij de dames versloeg de Britse Ann Smith haar Hongaarse riva le Zsuzsa Szabo op de 800 m. met cen timeters en liet een tijd van 2.05.3 voor zich afdrukken. Mary Rand boekte een dubbele zege. Zij liep de 80 m. horden in 11.3 sec. en sprong 6,18 m. ver.

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 11