DE PASMUNT m Alfredo het fundament van uw vermogen HET HUIS MET HE ROZEN m m Wielerploeg vertrokken a Piet Loeris en de Tappalappa's Eerste etappe in Bloemen voor Planekaert Snelle 400 m. van Van Herpen 7i DE ZOON VAN DE BERENJAGER Pari j s-Luxembur g Arie den Hartog finisht als zesde Marien Toonder Qi eew Nieuu) E ZATERDAG 28 AUGUSTUS 1965 5540 Super en Hieper waren nog niet in aanraking gekomen met de pasmunt en daarom hechtten ze grote waarde aan heer Bommels bankbiljetten. Met een mooie ijver begonnen ze dan ook hun florijnen om te te smelten tot vals kraaiengeld. „Ik moet véél hebben", zei Tom Poes. „Hoe meer hoe liever. Het is wel eventjes aanpakken, maar ik be taal er 'goed voor, met écht papier" „Zeur niet, broer", riep Super opgeruimd. „Houd je karabiesje maar op, want de eerste duizend zijn rijp". Zo sprekende haalde hij zijn kruk over, zodat een forse stroom muntjes in het koffertje rolde. „De kwaliteit is prima", hernam hij. „Hiep hier heeft er een mooi stempeltje van gemaakt. Hij is een kunstar- tist, die jongen". Hieper glimlachte gevleid. „Ach ja", gaf hij toe. „Het is een gave, baas. Aange boren, hé? En ik doe het graag". „Des te beter", zei Tom Poes. „Want jullie zullen wel een paar dagen door moeten werken. Ik breng deze eerste lading nu weg en over een uurtje kom ik terug om nieuwe te halen. Maar ik zal weer echt geld meebrengen". Hij hees het uitpuilende valies op zijn schouder en stapte uit de kelder de straat op. Daar waren nog steeds onlusten aan de gang. Tussen het niet opgehaalde vuilnis bewogen zich duistere figu ren, die om een pasmunt vochten en bij een straathoek passeerde hij de oude Hocus Pas die juist zijn ronde maakte. Tom Poes drukte zich tegen de huizenkant en hield zijn tas stevig vast om gerinkel te voorkomen. „Het is maar goed, dat Super en Hieper dit niet heb ben gezien", dacht hij. „Ze moeten zo lang mogelijk on dergronds en onbesmet blijven." door Mea Allan AVOMTUUI2 VAM SPgO&Tje ue/eM. dam .-Leve OEt/att*nn II p KARL MAY W V«N DE SPORTNIEUWS Troetelkind De Wadders VLAANDERENS. aan haar repu vvw^nwww I.OU PI B COPENHAEEN MOCO Advertentie -.V- 35. „Dat is hel vriendelijk van u, maar een droeve plicht wacht mij. Van middag hebben we een begrafenis. Ik kwam maar even gauw naar de winwkel om een paar dingen te kopen die mijn vrouw nodig had. U heeft zelf geen kinderen, Mrs. Lubecke?" „Nee." Zij begreep niet waarom zij haar grootste verdriet zo openlijk aan deze man prijsgaf, toen ze eraan toevoegde: „Ik geloof dat ik nooit kinderen zal hebben." „Dat dachten deze ouders ook en toen kwam plotseling deze aardige jongen. Het is tragisch voor hen dat hij weer werd weggenomen, maar ik geloof dat wij God niet naar Zijn daden mogen vragen." De predikant knikte vriendelijk goedendag en verdween weer op zijn oude fiets. Zij stond in de keuken toen zij de klok hoorde luiden voor een begrafenis. „Waarom," zo dacht zij, „had die jongen niet gezegd dat die bloemen voor een baby waren en waarom had zij niet tegen de .predikant gezegd, dat zij nooit kinderen zou kunnen krijgen?" Ach, misschien was het beter zo; zij zou dan meer tijd voor Oscar hebben. Die avond kwam Oscar een half uur later dan gewoonlijk. Zij had zich al alles in het hoofd gehaald en toen hij eindelijk kwam, omhelsde zij hem zo onstuimig, dat hij lachend vroeg: „Lieve hemel, kindje, bij wie ben je in de leer geweest?" Arm in arm gingen zij naar de salon voor een aperitief en Dodo vertelde hem de geschiedenis van de jongen in de tuin. Zij wou hem juist gaan vertellen over haar ontmoeting met de predikant, toen hij ineens onverwachts opstoof en uitriep: „Maar dit gaat te ver!" Hij had toch het huis en de grond gekocht. Het was toch zijn eigendom. Dat kleine jongetjes af en toe eens wat bloemen pikten, nu ja, maar dat een volwassen kerel zijn vrouw bespotte, dat ging alle perken te buiten. Dodo had hem nog nooit zo kwaam gezien. „Ik ben nog niet klaar met mijn verhaal," viel ze hem in de rede. „Je hebt me al genoeg verteld!" „Kom mee naar de keuken, ik moet naar iets kijken wat in de oven staat." Maar inplaats van met haar mee te gaan, nam hij de telefoon op. Hij had niet het minste besef tot wie hij zich in zo'n zaak moest wenden. In de stad kon hij zich gewoon tot zijn raadsman richten, maar zelfs Arthur Kahn zou niets over de eigendomsrechten van dat pad weten. Hij vroeg aan de telefoniste met wie hij over een dorpsaangelegenheid kon spreken. Deze verwees hem naar Mrs. Molyneux en Oscar noteerde de naam en belde haar op. Elizabeth, haar man John, Tolly James en Iverna zaten in de zitkamer iets te drinken. Elizabeth probeerde juist Tolly James over te halen te blijven eten. omdat hii dan Iverna wat bezig kon houden, zodat zij een rustig ogenblik met haar man zou kunnen praten. Toen ging de telefoon en Elizabeth hoorde aan de andere zijde van de lijn de stem van Mr. Oscar Lubecke van Hathaway Lodge, Staveney. Het speet hem dat hij Mrs. Molyneux lastig moest vallen, maar hij wilde voor eens en altijd weten of het voetpad, dat langs het terrein liep, dat hij had bijgekocht en waar vroeger de oude molen stond, openbaar terrein was. (Wordt vervolgd! UUHHEM &OUI wi&m JüAgfe, dij}L 'fi-tu, ''-b'i/s. EEN NIEUW PVONTUUe VAN JOH AN EN PIEREWIET /S V/G FUSS 7 41. „Wat? Kent u mij?" „Jazeker en waar is uw onafscheidelijke vriend Lange Davy? Die moet hier natuurlijk ook in de buurt zijn." „Zo is 't. Wij heb ben hier dicht in de buurt ons kamp opgeslagen. Mijn metgezel hier heet Hobble Frank." „Ook u ken ik reeds. U woont immers bij Baumann de beren jager?" „Hoe weet u dat zo precies?" „Baumann heeft het mij zelf verteld. Vroeger ontmoette ik hem dikwijls. Waar hangt hij momenteel uit? Is hij ook in jullie kamp?" .Hij is overvallen door de Ojallal- la en wij moeten hem uit hun handen redden." „Hoe is dat precies in zijn werk gegaan? Hebben ze soms wraak genomen?" „Zoiets ja. Kent U Old Shatter- hand?" „Ik ken hem heel goed." „Wel, dan zult u ook wel weten, dat die op zekere dag „Het Boze Vuur" en twee andere Sioux gedood heeft. De Ojal- lalla waren op weg naar hun graf om die dag te herdenken. Op hun tocht hebben zij Baumann over vallen." „Hoe weet u dat zo precies?" Frank ver telde nu alle bijzonderheden over Wohkadeh. „Ziet er kwaad uit," meende de vreemdeling, „maar Dikke Jemmy en Lange Davy hebben voor heter vuren gestaan niet? Ik wens u veel succes." NUTH, 28 aug. Harry, jongen, je bent stapelgek als je geld gaat uitgeven voor de kapper. Wij kunnen jouw haar toch ook wel knippen," zei Harry Stee- vens week met een stalen gezicht tegen zijn naamgenoot Harry van Piere, toen deze in Nuth, waar de geselecteerde Nederlandse amateurs voor het we reldkampioenschap wielrennen op de weg bijeen zijn, een bezoek aan de kapper wilde brengen. Harry van Piere trapte erin: „je hebt gelijk. Wil jij het voor mij doen?'' Met een triomfante lijke grijns greep Steevens een schaar en begon met het kortwieken van Van Pieres haardos. De andere renners ke ken belangstellend toe, maar gingen zich weldra met de operatiebe moeien. Iedereen beijverde zich Van Piere zo snel mogelijk van zijn haar af te helpen. In korte tijd zag de Vithoorner er ontoonbaar uit. „Zo kun je niet blijven lopen, Harry. Dan moet de rest er ook maar af," grinnikte Steevens breed. Bij de kapper werd een tondeuse ge haald en binnen korte tijd was Van Pieres hoofd zo kaal als een biljart bal. ,,Nog meer liefhebbers," vroeg „kapper" Steevens spottend. ,,Voor honderd gulden laat ik mij ook kaal knippen," blufte Eddy Beugels, die toch al niet veel haar op zijn hoofd heeft. Tot zijn schrik kwam het be drag snel op tafel en toen moest ook Eddy eraan geloven. De twee kalen zijn sindsdien de grote attractie van het kamp, dat in de laat ste dagen nog werd uitgebreid met twee nationale kampioenen: de veelbe sproken Eef Dolman en de blonde, ne gentienjarige Ineke van IJken, titel- houdster bij de dames. Deze laatste, wat verlegen maar bijzonder charmant, voelt zich wonderwel thuis tussen al haar mannelijke collega's. Ineke, ver loofd met amateur Ben Heusinkveld, en het troetelkind van bondscoach Joop Middelink, gaat voor de eerste maal naar de wereldkampioenschappen. Zij heeft geen idee wat de titelstrijd haar zal brengen, maar bang is zij in elk geval niet. Als vrouw traint Ineke slechts 50 km per dag, terwijl de mannen dagelijks een tocht wacht van 100 a 120 km, be halve wanneer er een wedstrijd op het programma staat. De jongens, sinds vo rige week donderdag in Nuth, zijn vol lof over deze methode van voorberei ding, die hun volop gelegenheid biedt rustig naar een topvorm te groeien. Vanmorgen vroeg vertrekt de ploeg naar San Sebastian, dat men maandag avond hoopt te bereiken. De reis wordt gemaakt per auto Een strijdplan voor de titelstrijd heeft bondscoach Midde link niet. Amateurs hebben er alle maal recht op individueel te rijden en eventueel te winnen," is zijn mening, „Maar als er én in een kansrijke po sitie is, verwacht ik wel, dat de ande ren hem zullen steunen, zonder aan zien des persoons." Vol goede moed is Eef Dolman, die zich, zoals hy van plan was, woens dag in Spanje bij de ploeg zal voegen, zodat hij nog een paar dagen etra kan trainen. „Vanmorgen bij de training ging ik tegen het eind weer bijzonder hard. Als het zo doorgaat komt het wel in orde," meent de Rotterdammer. Zijn vaste trainingspartner André van Mid delkoop, die hem beter dan wie ook kent, knikt geruststellend bij deze woorden. 53. De opmerking van Piet Loeris, dat hij en Sientje in het bezit waren van geldige paspoorten, verwekte een storm van' hilariteit bij de douane ambtenaren. Toen ze uitgelachen wa ren en zich de tranen uit de ogen had den geveegd, nam de oudste het woord: „Deze paspoorten zijn net zo geldig als een verlopen kaartje voor de Europacup-finale!" legde hij hun uit: „Er moet namelijk een stempeltje van de perfester op staan. En nu geen praatjes meer! Laten jullie je nou gewillig de handboeien aandoen, dan kunnen we de beloning innen, die er op jullie hoofd gesteld is!" Hij haalde een paar rinkelende voor- werpen uit de zak, kroop onder de slagboom door en stapte linea recta op ons tweetal af. „Wacht even, broer, dienstklopper!" protesteerde de detective: „Wil je er rekening mee houden, dat je je op het ogenblik bui ten je landsgrenzen bevindt? Dit is verboden terrein voor jullie!" „Ik Den er kapot van!" grijnsde de man, ter wijl hij de pols van de vermaarde speurder op onbehouwen wijze beet pakte. Dit kwam hem duur te staan, want Piet Loeris ging ogenblikkelijk tot tegenmaatregelen over en begon i de adamsappel van zijn tegenstander te plisseren. Helaas lieten de andere douaniers zich evenmin onbetuigd. Er ontstond een hevige worsteling waar bij de wakkere detective zich dapper weerde, maar jammer genoeg niet tegen de overmacht bestand bleek. Enkele minuten later hadden hij en Sientje de handboeien om en werden ze het wachthuisje binnengevoerd, waar een grote buikkachel stond 'e branden. „Janus, bel jij het hoofd kwartier effe op en zeg ze, dat de blauwvis aan de haak is geslagen!' beval de oudste beambte ARRAS, 28 aug. De Belg Willy Planekaert heeft de vrijdag gereden eer ste etappe van de wielerwedstrijd Parijs —Luxemburg, die van de Franse hoofd stad leidde naar Arras over een afstand van 206 km, gewonnen in een eindsprint van een groep van zeventien renners. Arie den Hartog, die als zesde over de eindstreep ging, was de hoogst geplaat ste Nederlander. In de kopgroep bevon den zich verder Geldermans (lie) en Kees Haast (16e). De uitslag luidt: 1 Willy Planekaert (België) 206 km in 5 uur 29 min 13 sec.; 2 Darrigade (Fr.); 3 Stevens (Belg); 4 Delberghe (Fr.); 5 Bölke (Did): 6 Den Hartog (Ned.); il Geldermans (Ned.); 18 Haast (Ned.), allen dezelfde tijd als de winnaar; 19 Karstens (Ned.) 5.31.55: 22 Van Dongen (Ned.) z.t.; 25 Harings (Ned) 5.3454. BOEDAPEST, 28 aug. De Neder landse atleet Fred van Herpen evenaar de vrijdag tijdens de universitaire spe len, die in Boedapest worden gehouden het Nederlandse record op de 400 me ter in 46,9 sec. Fred van Herpen, die met deze tijd het zilver won achter de Italiaan Sergio Bello (46,8) eindigde voor de Amerikaan Lynn Saunders, die 47,2 sec. liet afdrukken. De jonge Groningse student liep de 400 meter reeds eerder, op 3 juli jL in 46,9 sec. MAAR,SIR HENRI,61 ALS PRESIDENT VAN a „nrnrki.MELANTIC IND.M0ET TATIE DENKEN... PE REPUTATIE VAN DE FIRMA LAAT NIET TOE PAT DEZE ZAAK BEKEND WORDT U DAAROM IS PE POLITIE NIET GEWAARSCHUWD» MAAR UW, HULP INGEROEPEN.' LUISTER... PU HOOFD. KASSIER IS ER MET 16.000 POND VANDOOR. PAT KUNT NIET STILHOUDEN

Krantenviewer Noord-Hollands Archief

Nieuwe Haarlemsche Courant | 1965 | | pagina 13