TOM POES EN DE PASMUNT
Alfredo
MAN EN MODE
Moed nodig voor
dragen van kleding
in nieuwe stijl
Piet Loeris en de Tappalappa's
ET HUIS MET
DE ROZEN
E":
SPORTFLITSEN
DE ZOON
VAN DE
BERENJAGER
door
Marten
Toonder
,V.
WERK VOOR
BREISTERS
9
Voorbeeld
ÊXTRA
i
iim&n
u
Wat kinderen
er van zeggen
DINSDAG 7 SEPTEMBER 1965
VAN DG.
ug MaMMed Mae
De
De Wadders
VLAANDEREN
V
door Mea Allan
éL w
KARL MAY
ifl -
5548 De oude Hocus Pas was gewoon uiterst karig
met zijn munten om te gaan omdat hij wist, dat te veel
er van de bekoring zou verminderen. Dit wreekte zich
nu echter. De waard wierp een vluchtige blik op de
schriep, doch wijdde zich verder geheel aan de bedie
ning van heer Bommel zonder zelfs maar een bestelling
van de grijsaard op te nemen. Het gaf niets of deze on
geduldig op zijn tafel tikte of gemelijke blikken achter
zich wierp; de herbergier wijdde zich geheel aan zijn
gulle gast.
de tenslotte zo royaal
rolden.
af, dat de munten over de grond
„Nu nog een fruitje toe", sprak deze tenslotte,
kunnen we er weer tegen, wat jij, jonge vriend?"
,dan
Hij wierp achteloos enige geldstukken in de richting van
de kruiperige ondernemer, schilde een appeltje en reken-
„Laat maar" riep hij uit. „Wat geeft het? Het is toch
maar pasmunt."
De oude kromp ineen.
„Maar pasmunt", herhaalde hij hatend. Onheil en
nevels op mijn pad Wat is hier gebeurd? Deze lolbroek
heeft te veel wonderdadig geld in zijn bezit maar
hoe kan dat?"
Zo sprekende bukte hij zich en raapte een muntstuk
op, dat in zijn richting was gerold. Een enkele blik was
reeds voldoende.
„Dus dat is het" siste hij. „Valse Pasmunt Op zo'n
manier bekorten ze dus een arme, oude man Wat door
en door slecht Maar ik zal ze Bij Zazel en loth".
MÖCO
„MANNEN" en „MODE" zijn twee
meestal niet bij elkaar passen. Over
begrippen die in het dagelijks leven
het algemeen staan de mannen dan
ook enigszins onverschillig tegenover
modieuze detals aan hun eigen
kleding. Al jaren lang is de heren-
kleding-industrie aan het proberen
deze houding te wijzigen. De heren-
modebeurs .die dit. jaar al voor de
twintigste keer werd gehouden in de
R.A.I. in Amsterdam is op dit gebied
een van de grootste voorvechters.
Niet alleen door de kleding die er
tentoongesteld wordt en die detail
listen kunen oriënteren over de ko
mende modelijnen, maar vooral ook
door de mannen, die aan deze mode-
beurs meewerken. Zij hebben zich uit
gedost met de laatste nieuwtjes en de
leden van dit kleine mannenmodeleger
zijn waarschijnlijk de enige afnemers
van de vaak exclusieve kleding, die
op de beurs te zien is.
Twee maal per dag wordt er een
show gehouden, die een mooi over
zicht geeft van de herenmode van de
komende winter, en die zelfs ook ai
weer een voorproefje geeft van de
zomer 1966. Het lijkt allemaal erg
nieuw, wat er getoond wordt. Maar
eigenlijk wordt het ons ieder jaar
weer geshowd. De knickerbockers en
de jockeypetten, de wijd uitlopende
pijpen, soms zelfs met plooien, en
vesten die vanonderen rond gesneden
zijn. Om dan van buitenissigheden als
regencapes en grijze en bruine bol
hoeden nog maar te zwijgen. Ieder
een die het de mannequins ziet dragen
is enthousiast, maar wij zijn werkelijk
nog nooit één Nederlandse man tegen
gekomen, die de moed opgebracht had
om deze dingen in het dagelijkse leven
te dragen.
Overigens worden niet alle sugges
ties, die op herenmodeshows worden
gegeven, door de afnemers van de he-
renconfectie afgewezen. Voor enigszins
„wilde" ruiten in bruin en groen
schrikt men niet meer terug en hier
en daar ziet men ook een kleur als
aubergine zelfs dragen. Het feit, dat
witte overhemden niet meer zo modi-
eush zijn, maar dat een overhemd in
de tint van het kostuum moet zijn,
wordt ook zij het wat schoorvoe
tend aangenomen.
Op de eerste dag van de heren-
modebeurs, die tot 9 september duurt
werden prijzen uitgereikt voor de
beste en origineelste kostuums en
vrije tijdscombinaties.
De prijs in de kostuums viel op een
produkt van Sturka in kamgaren Ter-
gal. De pantalon was in een kokerlijn
aan de onderkant schuin gesneden.
z
i/j*/
eoece Hees' 00tig
G/k/os... is/ nè
Geut.f cue -z/jfij Ge
fZGD'f
61. De woede van professor Acidius iets anders voor de draad moeten ko-'komt er een straaltje geconcentreerd
had nu zulke schrikwekkende afme- men, om me bang te maken!" Nu rood licht uit ,dat gaten in het hard-
tingen aangenomen, dat Sientje haarverscheen er een sardonische grijns ;ste beton boort! Dat's zo oud als de
lachen staakte en bedremmeld voor op het gelaat van de geleerde. Hij 1 weg naar Rome, ventje! Daar speel
zich uit ging zitten kijken. Piet Loeris trok een lade van z'n bureau open de m'n opoe al mee, toen ze nog een
liet zich echter niet zo gauw intimi-en haalde een merkwaardig apparaat kleuter was! Je hebt nogal wat an
deren. De detective keek zijn geleer-, tevoorschijn, dat verdraaid veel op
de tegenstander vlak in het gezicht, een zaklantaarn leek. „Weet je wat
„Je bent bepaald moeders mooiste;dit is?' 'knarste hij, het voorwerpje
riet, als ik je zo aankijk, broer ,kom- dreigend heen en weer zwaaiend. De
pjoeter,,' merkte hij kamlmpjes op. speurder knikte. „Natuurlijk weet ik
„M'n oom Johan zei altijd: Hoe har- dat!" antwoordde hij onaangedaan,
der ze schreeuwen hoe harder ze be- „Dit is een zogenaamde Leezerstraal.
ven! En zo is het! Je zult echt met Als je op dat blauwe knopje drukt,
tiek in huis, als ik 't zo zeggen mag!"
Met een onverschillig gebaar tastte
hij in z'n broekzak en toonde de ver
blufte professor een zilverkleurig
staafje. „Kijk, grote jongen, dit din
getje is veel gevaarlijker dan dat
speelgoed van jou", vervolgde hij.
„Ik hoef 't alleen maar te laten val
len ,en dan
EN ALS HU NU EENS
ETS AFWEET VAN ROCER?/
MENEER STEMFSDN?J IK WILDE U
SPREKEN OVER
IN TUORBX-&/-S7AINFDRTH CAAN
PS VLAANPEREN9 OP ZOBiNMR
R/CNARO STEMPSON.PE SCHUWER.
41W JA...WAT
KAN IK VOOR
UW BROER
DAN MOETEN
WU HET HEM
VERTELLEN
U POEN
MENLEK
6TEMPS0N?
AAN HET
ANPERE EINP
VAN HET PORP.
PERENBOOM
LAAN.EERSTE
HUIS LINKS
U
BEDOELT
ROGER? IS ER
IETS CEBEURP?
43.
Iverna was verrukt. Het kon haar niet schelen of ze een leugen verteld
had, want zelfs al zou Elizabeth niet thuis zijn, zij was natuurlijk op een
van haar vele vergaderingen dan was zij, Iverna, toch thuis en Mr. Tolly
James zou dat zeker heel erg prettig vinden. Zij ging de ochtendbladen
zitten lezen, die juist gekomen waren. Daaronder was de Gazette.
„Zo, zozei Iverna tegen zichzelf, nadat ze het artikel gelezen had,
„die jongen heeft een behoorlijk stel hersens."
Even later kwam hij. Toen hij hoorde dat Mrs. Molyneux nog niet thuis
was. trok hij zijn wenkbrauwen op.
„U heeft toch gezegd, dat ze over een half uur thuis zou zijn?"
iverna haalde even haar schouders op. „Ik ben er toch. Ga zitten en praal
wat met me," nodigde zij uit, terwijl zij een zitplaats aanwees.
Tolly was niet onder de indruk van haar charme. Bij zijn vorige bezoek
aan Mrs. Molyneux herinnerde hij zich haar als een leeghoofdig flirterig
wezen, waarvoor hij helemaal geen belangstelling had, en toen Iverna zei,
dat zij zich vergist had en dat Elizabeth naar een vergadering was, besloot
hij weg te gaan.
Maar Iverna hield hem tegen. „Ik houd ervan met mensen te praten,"
zei zij, „vooral met intelligente mensen." En zij voegde er nog aan toe:
„Ik heb zojuist uw artikel gelezen."
„Juist mijn artikel gelezen?" Hij voelde zich toch even gevleid, maar
tegelijkertijd was hij verbaasd dat zo'n oppervlakkig wezen zich moeite
gaf een plaatselijk blad te lezen.
„Misschien verwondert het u, maar ik stel veel belang in nieuwsbladen.
Ik bezit er namelijk verscheidene."
Hij keek haar stomverbaasd aan. ,.U bezit verscheidene bladen?" her
haalde hij haar woorden. Hij wilde nu maar al te graag even blijven en
Mrs. Bathurst leek hem nu een heel wat interessanter iemand dan vijf
minuten geleden.
Maar op dat moment werden de fijne wenkbrauwen van Mrs. Bathurst
even in ergernis opgetrokken. Tolly voelde zich onzeker worden. Wat had
hij gezegd of gedaan dat haar zou hebben ontstemd?
Op smekende toon zei zij: „Herhaalt u alstublieft niet alles wat ik zeg
U had tenminste andere woorden ervoor kunnen vinden. Nu, waar hadden wij
het over? Laten we bij het begin beginnen. Als we vrienden willen worden
dan zal ik toch eerst meer omtrent u moeten weten. vindt u ook niet?*'
Hij vond het ook en was bereid haar alles te vertellen, wat zij maar wilde
weten. Wat wilde zij weten?
Iverna stond op om een doos sigaretten te pakken, zodat zij om hem
heen kon wandelen en hem van alle kanten kon bekijken. Toen ging ze
recht tegenover hem zitten en liet toe dat hij haar vuur gaf teneinde te
kunnen beoordelen of hij dit wel hoffelijk genoeg deed. Daarna wees ze hem
een zitplaats aan.
Tolly was in haar ogen een jonge man met persoonlijkheid en zeer pre
sentabel. Zijn kleren waren van uitstekende coupe en hij was hoegenaamd
niet links of onhandig.
„Vertel mij iets over uzelf," begon zij. „Hoe jong bent u, wie is uw vader,
en.bent u getrouwd?"
„Ik ben niet getrouwd. Ik ben zesentwintig jaar en mijn vader is een
visser," somde Tolly op.
Als hij gezegd had dat zijn vader kolendrager was kon ze niet meer
verwonderd geweest zijn dan nu en zij vond het erg prettig, toen hij er
op luchtige toon aan toevoegde: „Een eerbaar beroep. Tenminste dat vinden
wij in deze streek."
Wat was hij romantisch! Iverna aanbad romantiek. Het was nu haar beurt
om verbaasd te zijn.
Wordt vervolgd)
- „i—"—
Het winterseizoen, betekent voor
veel vrouwen het breiseizoen.
Talloze moeders en grootmoe
ders zetten zich na de vakantie ijve
rig aan het breien om de wintergarde-
robe van hun kinderen en kleinkin
deren aan te vullen. Wanneer zij bij
al dat werk nok nog wat tijd over
hebben voor zichzelf, zouden ze eens
aandacht moeten besteden aan alle
leuke patronen en niet alleen voor
sjaals en vestjes die er voor hen te
krijgen zijn. De Franse wolfabriek
„Welcomme Moro" gaf vandaag in
Amsterdam haar eerste wolshow in dit
seizoen. Naast truien en blousons met
capuchons en mutsen, die vooral in
de wintersport gedragen kunnen wor
den, toonde men ook pakjes, japon
nen en jassen, die gebreid of gehaakt
waren. Er was werkelijk een grote
sortering patronen voor handbreisters
en -haaksters, maar ook voor machine
breisters. Wollen deux- en troispiecej
zijn van de winter erg in de mode.
Maar niet alleen het breien vergt
veel tijd, ook het in elkaar zetten er»
voeren van dit soort kledingstukken
vraagt veel geduld. En zelfs de mede
werksters van de wolfabriek waren er
niet altijd in geslaagd een gebreid»
mantel of japon, werkelijk „af" te ma
ken. Voor de liefhebsters van brei-
kunst waren er verschillend^ avond
jumpers en -vestjes met fraaie patro
nen. Maar ook vrouwen met minder
geduld zullen een leuk patroon
voor een jurk.of een jumper kunnen
vinden in een dikke wol. Overigen»
worden het komend seizoen de kabels
en ruiten, vaak in afstekende kleuren,
favoriet.
4M-? fi4
Sportkostuum met knickerbocker
en bijpassend hoofddeksel in bruine
tweed.
Advertentie
is een dame op bezoek, di»
zwaar is opgemaakt. Thea (3)
neemt haar aandachtig op,
gaat naar boven, rommelt daar
wat in de badkamer en komt na
een poosje terug met een gezichtje
vol poeder en scheerzeep. „Maar
Thea, wat zie _jl) eruit!" zegt de
dame. „Ik heb jou nagedaan...", is
Thea's commentaar.
Gregory Schofield, een 21-jarig»
Engelse amateurzwemmer, is om tien
voor half één vannacht van 't Shakespea
re Beach in Dover in het Kanaal gestapt
voor een poging om het in beide rich
tingen non-stop over te zwemmen. Hij
hoopt 't in 26 uur te kunnen volbrengen.
Schofield. die het Kanaal verleden jaar
van Engeland naar Frankrijk is overge
zwommen en die in een Engels water-
poloteam heeft gezeten, startte in gezel
schap van de 16-jarige Philip Gallop, di»
Frankrijk hoopt te halen.
Een halve dag voor Schofields vertrek
gaf de Deens-Amerikaanse Greta Ander
sen haar jongste poging om het Kanaal
in beide richtingen over te zwemmen,
vier uur op de retourtocht naar Enge
land, op.
Het team van Friesland, bestaande uit
Bergsma, Bos, De Boer en Kieffer, heeft
zaterdag in Goes het internationaal jubi-
leumtoernooi van de Zeeuwsche dam-
bond gewonnen. De eindstand van de
finalegroep was 1 Friesland 6 punten; 2
Roosendaal 4; 3 Brussel 4: 4 Het Oosten
Rotterdam 3; 5 Luik 3 punten. Jeugdkam
pioen Tonny Sybrands hield voorts een
multaanseance aan 46 borden. Hij kwam
tot een score van 93,5 procent.
49. „Nee, dat niet, maar dat kunt u ons misschien
zeggen?" verdedigde Davy zich, „Zeker kan ik
dat", lachte Old Shatterhand, „maar we moeten
dit geval eerst even bespreken. Bovendien heb ik
hier nog een goede vriend, die graag met u wil ken
nismaken". Winnetou kwam met de paarden aan
lopen. Mazas-kamon-za-wakon" (zilverbuks) riep
Wohkadeh uit, zodra hij hem zag. „Staan wij wer
kelijk tegenover Winnetou?" vroeg Davy verwon
derd. „Dan moet u Old Shatterhand zijn. Wat een
eer voor ons. Welkom, heren en neem mij die op
merking van straks niet kwalijk". Old Shatterhand
wuifde de opmerking weg en drukte allen één voor
één de hand. Winnetou gaj alleen Davy een hand.
Na deze begroeting gingen Old Shatterhand en
Winnetou om het kampvuur zitten en de anderen
sloten de kring, nadat besloten was, eerst Jemmy
en Frank te bevrijden om daarna naar de Yellow-
stone-rivier te vertrekken. Winnetou had intussen
de vredespijp aangestoken en blies de rook in alle
windrichtingen, waarna hij de gebruikelijke formu
le voor vriendschap sprak. Hierna volgden al de an
deren. Na de ceremonie stond Old Shatterhand op.
„Wij breken onmiddellijk op, om de Shoshonen
nog tijdens de duisternis te verrassen".
